Septuagint, Liber Exodus

(70인역 성경, 탈출기)

ΤΑΥΤΑ τὰ ὀνόματα τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ τῶν εἰσπεπορευμένων εἰσ Αἴγυπτον ἅμα Ἰακὼβ τῷ πατρὶ αὐτῶν, ἕκαστοσ πανοικὶ αὐτῶν εἰσήλθοσαν. Ρουβήν, Συμεών, Λευί̈, Ἰούδασ, Ἰσσάχαρ, Ζαβουλὼν καὶ Βενιαμίν, Δὰν καὶ Νεφαθλείμ, Γὰδ καὶ Ἀσήρ. Ἰωσὴφ δὲ ἦν ἐν Αἰγύπτῳ. ἦσαν δὲ πᾶσαι ψυχαὶ ἐξ Ἰακὼβ πέντε καὶ ἑβδομήκοντα. ἐτελεύτησε δὲ Ἰωσὴφ καὶ πάντεσ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ καὶ πᾶσα ἡ γενεὰ ἐκείνη. οἱ δὲ υἱοὶ Ἰσραὴλ ηὐξήθησαν καὶ ἐπληθύνθησαν καὶ χυδαῖοι ἐγένοντο. καὶ κατίσχυον σφόδρα σφόδρα, ἐπλήθυνε δὲ ἡ γῆ αὐτούσ. Ἀνέστη δὲ βασιλεὺσ ἕτεροσ ἐπ̓ Αἴγυπτον, ὃσ οὐκ ᾔδει τὸν Ἰωσήφ. εἶπε δὲ τῷ ἔθνει αὐτοῦ. ἰδοὺ τὸ γένοσ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ μέγα πλῆθοσ καὶ ἰσχύει ὑπὲρ ἡμᾶσ. δεῦτε οὖν κατασοφισώμεθα αὐτούσ, μή ποτε πληθυνθῇ, καὶ ἡνίκα ἂν συμβῇ ἡμῖν πόλεμοσ, προστεθήσονται καὶ οὗτοι πρὸσ τοὺσ ὑπεναντίουσ καὶ ἐκπολεμήσαντεσ ἡμᾶσ ἐξελεύσονται ἐκ τῆσ γῆσ. καὶ ἐπέστησεν αὐτοῖσ ἐπιστάτασ τῶν ἔργων, ἵνα κακώσωσιν αὐτοὺσ ἐν τοῖσ ἔργοισ. καὶ ᾠκοδόμησαν πόλεισ ὀχυρὰσ τῷ Φαραώ, τήν τε Πειθὼμ καὶ Ραμεσσῆ καὶ Ὤν, ἥ ἐστιν Ἡλιούπολισ. καθότι δὲ αὐτοὺσ ἐταπείνουν, τοσούτῳ πλείουσ ἐγίγνοντο, καὶ ἴσχυον σφόδρα σφόδρα. καὶ ἐβδελύσσοντο οἱ Αἰγύπτιοι ἀπὸ τῶν υἱῶν Ἰσραήλ. καὶ κατεδυνάστευον οἱ Αἰγύπτιοι τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραὴλ βίᾳ καὶ κατωδύνων αὐτῶν τὴν ζωὴν ἐν τοῖσ ἔργοισ τοῖσ σκληροῖσ, τῷ πηλῷ καὶ τῇ πλινθείᾳ καὶ πᾶσι τοῖσ ἔργοισ τοῖσ ἐν τοῖσ πεδίοισ, κατὰ πάντα τὰ ἔργα, ὧν κατεδουλοῦντο αὐτοὺσ μετὰ βίασ. Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺσ τῶν Αἰγυπτίων ταῖσ μαίαισ τῶν Ἑβραίων. τῇ μιᾷ αὐτῶν ὄνομα Σεπφώρα, καὶ τὸ ὄνομα τῆσ δευτέρασ Φουά, καὶ εἶπεν. ὅταν μαιοῦσθε τὰσ Ἑβραίασ καὶ ὦσι πρὸσ τῷ τίκτειν, ἐὰν μὲν ἄρσεν ᾖ, ἀποκτείνατε αὐτό, ἐὰν δὲ θῆλυ, περιποιεῖσθε αὐτό. ἐφοβήθησαν δὲ αἱ μαῖαι τὸν Θεὸν καὶ οὐκ ἐποίησαν καθότι συνέταξεν αὐταῖσ ὁ βασιλεὺσ Αἰγύπτου, καὶ ἐζωογόνουν τὰ ἄρσενα. ἐκάλεσε δὲ ὁ βασιλεὺσ Αἰγύπτου τὰσ μαίασ καὶ εἶπεν αὐταῖσ. τί ὅτι ἐποιήσατε τὸ πρᾶγμα τοῦτο καὶ ἐζωογονεῖτε τὰ ἄρσενα̣ εἶπαν δὲ αἱ μαῖαι τῷ Φαραώ. οὐχ ὡσ γυναῖκεσ Αἰγύπτου αἱ Ἑβραῖαι, τίκτουσι γὰρ πρὶν ἢ εἰσελθεῖν πρὸσ αὐτὰσ τὰσ μαίασ. καὶ ἔτικτον. εὖ δὲ ἐποίει ὁ Θεὸσ τὰσ μαίασ, καὶ ἐπλήθυνεν ὁ λαὸσ καὶ ἴσχυε σφόδρα. ἐπεὶ δὲ ἐφοβοῦντο αἱ μαῖαι τὸν Θεόν, ἐποίησαν ἑαυταῖσ οἰκίασ. συνέταξε δὲ Φαραὼ παντὶ τῷ λαῷ αὐτοῦ λέγων. πᾶν ἄρσεν, ὃ ἐὰν τεχθῇ τοῖσ Ἑβραίοισ, εἰσ τὸν ποταμὸν ρίψατε. καὶ πᾶν θῆλυ, ζωογονεῖτε αὐτό. ΗΝ δέ τισ ἐκ τῆσ φυλῆσ Λευί̈, ὃσ ἔλαβε τῶν θυγατέρων Λευί̈,

καὶ ἐν γαστρὶ ἔλαβε καὶ ἔτεκεν ἄρσεν. ἰδόντεσ δὲ αὐτὸ ἀστεῖον ἐσκέπασαν αὐτὸ μῆνασ τρεῖσ. ἐπεὶ δὲ οὐκ ἠδύναντο αὐτὸ ἔτι κρύπτειν, ἔλαβεν αὐτῷ ἡ μήτηρ αὐτοῦ θῖβιν καὶ κατέχρισεν αὐτὴν ἀσφαλτοπίσσῃ καὶ ἐνέβαλε τὸ παιδίον εἰσ αὐτὴν καὶ ἔθηκεν αὐτὴν εἰσ τὸ ἕλοσ παρὰ τὸν ποταμόν. καὶ κατεσκόπευεν ἡ ἀδελφὴ αὐτοῦ μακρόθεν μαθεῖν, τί τὸ ἀποβησόμενον αὐτῷ. κατέβη δὲ ἡ θυγάτηρ Φαραὼ λούσασθαι ἐπὶ τὸν ποταμόν, καὶ αἱ ἅβραι αὐτῆσ παρεπορεύοντο παρὰ τὸν ποταμόν. καὶ ἰδοῦσα τὴν θῖβιν ἐν τῷ ἕλει, ἀποστείλασα τὴν ἅβραν ἀνείλατο αὐτήν. ἀνοίξασα δὲ ὁρᾷ παιδίον κλαῖον ἐν τῇ θίβει, καὶ ἐφείσατο αὐτοῦ ἡ θυγάτηρ Φαραὼ καὶ ἔφη. ἀπὸ τῶν παιδίων τῶν Ἑβραίων τοῦτο. καὶ εἶπεν ἡ ἀδελφὴ αὐτοῦ τῇ θυγατρὶ Φαραώ. θέλεισ καλέσω σοι γυναῖκα τροφεύουσαν ἐκ τῶν Ἑβραίων καὶ θηλάσει σοι τὸ παιδίον̣ ἡ δὲ εἶπεν ἡ θυγάτηρ Φαραώ. πορεύου. ἐλθοῦσα δὲ ἡ νεᾶνισ ἐκάλεσε τὴν μητέρα τοῦ παιδίου. εἶπε δὲ πρὸσ αὐτὴν ἡ θυγάτηρ Φαραώ. διατήρησόν μοι τὸ παιδίον τοῦτο καὶ θήλασόν μοι αὐτό, ἐγὼ δὲ δώσω σοι τὸν μισθόν. ἔλαβε δὲ ἡ γυνὴ τὸ παιδίον καὶ ἐθήλαζεν αὐτό. ἀδρυνθέντοσ δὲ τοῦ παιδίου, εἰσήγαγεν αὐτὸ πρὸσ τὴν θυγατέρα Φαραώ, καὶ ἐγενήθη αὐτῇ εἰσ υἱόν. ἐπωνόμασε δὲ τὸ ὄνομα αὐτοῦ Μωυσῆν λέγουσα. ἐκ τοῦ ὕδατοσ αὐτὸν ἀνειλόμην. Ἐγένετο δὲ ἐν ταῖσ ἡμέραισ ταῖσ πολλαῖσ ἐκείναισ μέγασ γενόμενοσ Μωυσῆσ, ἐξῆλθε πρὸσ τοὺσ ἀδελφοὺσ αὐτοῦ τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραήλ. κατανοήσασ δὲ τὸν πόνον αὐτῶν ὁρᾷ ἄνθρωπον Αἰγύπτιον τύπτοντά τινα Ἑβραῖον τῶν ἑαυτοῦ ἀδελφῶν τῶν υἱῶν Ἰσραήλ. περιβλεψάμενοσ δὲ ὧδε καὶ ὧδε οὐχ ὁρᾷ οὐδένα καὶ πατάξασ τὸν Αἰγύπτιον, ἔκρυψεν αὐτὸν ἐν τῇ ἄμμῳ. ἐξελθὼν δὲ τῇ ἡμέρᾳ τῇ δευτέρᾳ ὁρᾷ δύο ἄνδρασ Ἑβραίουσ διαπληκτιζομένουσ καὶ λέγει τῷ ἀδικοῦντι. διὰ τί σὺ τύπτεισ τὸν πλησίον̣ ὁ δὲ εἶπε. τίσ σε κατέστησεν ἄρχοντα καὶ δικαστὴν ἐφ̓ ἡμῶν̣ μὴ ἀνελεῖν με σὺ θέλεισ, ὃν τρόπον ἀνεῖλεσ χθὲσ τὸν Αἰγύπτιον̣ ἐφοβήθη δὲ Μωυσῆσ, καὶ εἶπεν. εἰ οὕτωσ ἐμφανὲσ γέγονε τὸ ρῆμα τοῦτο̣ ἤκουσε δὲ Φαραὼ τὸ ρῆμα τοῦτο καὶ ἐζήτει ἀνελεῖν Μωυσῆν. ἀνεχώρησε δὲ Μωυσῆσ ἀπὸ προσώπου Φαραὼ καὶ ᾤκησεν ἐν γῇ Μαδιάμ, ἐλθὼν δὲ εἰσ γῆν Μαδιὰμ ἐκάθισεν ἐπὶ τοῦ φρέατοσ. τῷ δὲ ἱερεῖ Μαδιὰμ ἦσαν ἑπτὰ θυγατέρεσ ποιμαίνουσαι τὰ πρόβατα τοῦ πατρὸσ αὐτῶν Ἰοθόρ. παραγενόμεναι δὲ ἤντλουν ἕωσ ἔπλησαν τὰσ δεξαμενὰσ ποτίσαι τὰ πρόβατα τοῦ πατρὸσ αὐτῶν Ἰοθόρ. παραγενόμενοι δὲ οἱ ποιμένεσ ἐξέβαλλον αὐτάσ. ἀναστὰσ δὲ Μωυσῆσ ἐρρύσατο αὐτὰσ καὶ ἤντλησεν αὐταῖσ καὶ ἐπότισε τὰ πρόβατα αὐτῶν. παρεγένοντο δὲ πρὸσ Ραγουὴλ τὸν πατέρα αὐτῶν. ὁ δὲ εἶπεν αὐταῖσ. διατί ἐταχύνατε τοῦ παραγενέσθαι σήμερον̣ αἱ δὲ εἶπαν. ἄνθρωποσ Αἰγύπτιοσ ἐρρύσατο ἡμᾶσ ἀπὸ τῶν ποιμένων καὶ ἤντλησεν ἡμῖν καὶ ἐπότισε τὰ πρόβατα ἡμῶν. ὁ δὲ εἶπε ταῖσ θυγατράσιν αὐτοῦ. καὶ ποῦ ἐστι̣ καὶ ἱνατί οὕτωσ καταλελοίπατε τὸν ἄνθρωπον̣ καλέσατε οὖν αὐτόν, ὅπωσ φάγῃ ἄρτον. κατῳκίσθη δὲ Μωυσῆσ παρὰ τῷ ἀνθρώπῳ, καὶ ἐξέδοτο Σεπφώραν τὴν θυγατέρα αὐτοῦ Μωυσῇ γυναῖκα. ἐν γαστρὶ δὲ λαβοῦσα ἡ γυνὴ ἔτεκεν υἱόν, καὶ ἐπωνόμασε Μωυσῆσ τὸ ὄνομα αὐτοῦ Γηρσὰμ λέγων. ὅτι πάροικόσ εἰμι ἐν γῇ ἀλλοτρίᾳ. Μετὰ δὲ τὰσ ἡμέρασ τὰσ πολλὰσ ἐκείνασ ἐτελεύτησεν ὁ βασιλεὺσ Αἰγύπτου. καὶ κατεστέναξαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἀπὸ τῶν ἔργων καὶ ἀνεβόησαν, καὶ ἀνέβη ἡ βοὴ αὐτῶν πρὸσ τὸν Θεὸν ἀπὸ τῶν ἔργων. καὶ εἰσήκουσεν ὁ Θεὸσ τὸν στεναγμὸν αὐτῶν, καὶ ἐμνήσθη ὁ Θεὸσ τῆσ διαθήκησ αὐτοῦ τῆσ πρὸσ Ἁβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακώβ. καὶ ἐπεῖδεν ὁ Θεὸσ τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραὴλ καὶ ἐγνώσθη αὐτοῖσ. ΚΑΙ Μωυσῆσ ἦν ποιμαίνων τὰ πρόβατα Ἰοθόρ τοῦ γαμβροῦ αὐτοῦ τοῦ ἱερέωσ Μαδιὰμ καὶ ἤγαγε τὰ πρόβατα ὑπὸ τὴν ἔρημον καὶ ἦλθεν εἰσ τὸ ὄροσ Χωρήβ.

ὤφθη δὲ αὐτῷ ἄγγελοσ Κυρίου ἐν πυρὶ φλογὸσ ἐκ τοῦ βάτου, καὶ ὁρᾷ ὅτι ὁ βάτοσ καίεται πυρί, ὁ δὲ βάτοσ οὐ κατεκαίετο. εἶπε δὲ Μωυσῆσ. παρελθὼν ὄψομαι τὸ ὅραμα τὸ μέγα τοῦτο, ὅτι οὐ κατακαίεται ὁ βάτοσ. ὡσ δὲ εἶδε Κύριοσ ὅτι προσάγει ἰδεῖν, ἐκάλεσεν αὐτὸν ὁ Κύριοσ ἐκ τοῦ βάτου λέγων. Μωυσῆ, Μωυσῆ. ὁ δὲ εἶπε. τί ἐστι̣ ὁ δὲ εἶπε. μή ἐγγίσῃσ ὧδε. λῦσαι τὸ ὑπόδημα ἐκ τῶν ποδῶν σου. ὁ γὰρ τόποσ, ἐν ᾧ σὺ ἕστηκασ, γῆ ἁγία ἐστί. καὶ εἶπεν. ἐγώ εἰμι ὁ Θεὸσ τοῦ πατρόσ σου, Θεὸσ Ἁβραὰμ καὶ Θεὸσ Ἰσαὰκ καὶ Θεὸσ Ἰακώβ. ἀπέστρεψε δὲ Μωυσῆσ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ. εὐλαβεῖτο γὰρ κατεμβλέψαι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. ἰδὼν εἶδον τὴν κάκωσιν τοῦ λαοῦ μου τοῦ ἐν Αἰγύπτῳ καὶ τῆσ κραυγῆσ αὐτῶν ἀκήκοα ἀπὸ τῶν ἐργοδιωκτῶν. οἶδα γὰρ τὴν ὀδύνην αὐτῶν, καὶ κατέβην ἐξελέσθαι αὐτοὺσ ἐκ χειρὸσ τῶν Αἰγυπτίων καὶ ἐξαγαγεῖν αὐτοὺσ ἐκ τῆσ γῆσ ἐκείνησ καὶ εἰσαγαγεῖν αὐτοὺσ εἰσ γῆν ἀγαθὴν καὶ πολλήν, εἰσ γῆν ρέουσαν γάλα καὶ μέλι, εἰσ τὸν τόπον τῶν Χαναναίων καὶ Χετταίων καὶ Ἀμορραίων καὶ Φερεζαίων καὶ Γεργεσαίων καὶ Εὐαίων καὶ Ἰεβουσαίων καὶ νῦν ἰδοὺ κραυγὴ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἥκει πρόσ με, κἀγὼ ἑώρακα τὸν θλιμμόν, ὃν οἱ Αἰγύπτιοι θλίβουσιν αὐτούσ. καὶ νῦν δεῦρο ἀποστείλω σε πρὸσ Φαραὼ βασιλέα Αἰγύπτου, καὶ ἐξάξεισ τὸν λαόν μου τοὺσ υἱοὺσ Ἰσρὴλ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου. καὶ εἶπε Μωυσῆσ πρὸσ τὸν Θεόν. τίσ εἰμι ἐγώ, ὅτι πορεύσομαι πρὸσ Φαραὼ βασιλέα Αἰγύπτου, καὶ ὅτι ἐξάξω τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραὴλ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου̣ εἶπε δὲ ὁ Θεὸσ Μωυσῇ λέγων. ὅτι ἔσομαι μετὰ σοῦ, καὶ τοῦτό σοι τὸ σημεῖον, ὅτι ἐγώ σε ἐξαποστέλλω ἐν τῷ ἐξαγαγεῖν σε τὸν λαόν μου ἐξ Αἰγύπτου καὶ λατρεύσετε τῷ Θεῷ ἐν τῷ ὄρει τούτῳ. καὶ εἶπε Μωυσῆσ πρὸσ τὸν Θεόν. ἰδοὺ ἐγὼ ἐξελεύσομαι πρὸσ τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραήλ, καὶ ἐρῶ πρὸσ αὐτούσ. ὁ Θεὸσ τῶν πατέρων ἡμῶν ἀπέσταλκέ με πρὸσ ὑμᾶσ. ἐρωτήσουσί με. τί ὄνομα αὐτῷ̣ τί ἐρῶ πρὸσ αὐτούσ̣ καὶ εἶπεν ὁ Θεὸσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων. ἐγώ εἰμι ὁ ὤν. καὶ εἶπεν. οὕτωσ ἐρεῖσ τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραήλ. ὁ ὢν ἀπέσταλκέ με πρὸσ ὑμᾶσ. καὶ εἶπεν ὁ Θεὸσ πάλιν πρὸσ Μωυσῆν. οὕτωσ ἐρεῖσ τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραήλ. Κύριοσ ὁ Θεὸσ τῶν πατέρων ἡμῶν, Θεὸσ Ἁβραὰμ καὶ Θεὸσ Ἰσαὰκ καὶ Θεὸσ Ἰακὼβ ἀπέσταλκέ με πρὸσ ὑμᾶσ. τοῦτό μού ἐστιν ὄνομα αἰώνιον καὶ μνημόσυνον γενεῶν γενεαῖσ. ἐλθὼν οὖν συνάγαγε τὴν γερουσίαν τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ καὶ ἐρεῖσ πρὸσ αὐτούσ. Κύριοσ ὁ Θεὸσ τῶν πατέρων ἡμῶν ὦπταί μοι, Θεὸσ Ἀβραὰμ καὶ Θεὸσ Ἰσαὰκ καὶ Θεὸσ Ἰακώβ, λέγων. ἐπισκοπῇ ἐπέσκεμμαι ὑμᾶσ καὶ ὅσα συμβέβηκεν ὑμῖν ἐν Αἰγύπτῳ. καὶ εἶπεν. ἀναβιβάσω ὑμᾶσ ἐκ τῆσ κακώσεωσ τῶν Αἰγυπτίων εἰσ τὴν γῆν τῶν Χαναναίων καὶ Χετταίων καὶ Ἀμορραίων καὶ Φερεζαίων καὶ Γεργεσαίων καὶ Εὐαίων καὶ Ἰεβουσαίων, εἰσ γῆν ρέουσαν γάλα καὶ μέλι. καὶ εἰσακούσονταί σου τῆσ φωνῆσ. καὶ εἰσελεύσῃ σὺ καὶ ἡ γερουσία Ἰσραὴλ πρὸσ Φαραὼ βασιλέα Αἰγύπτου καὶ ἐρεῖσ πρὸσ αὐτόν. ὁ Θεὸσ τῶν Ἑβραίων προσκέκληται ἡμᾶσ. πορευσόμεθα οὖν ὁδὸν τριῶν ἡμερῶν εἰσ τὴν ἔρημον, ἵνα θύσωμεν τῷ Θεῷ ἡμῶν. ἐγὼ δὲ οἶδα ὅτι οὐ προήσεται ὑμᾶσ Φαραὼ βασιλεὺσ Αἰγύπτου πορευθῆναι, ἐὰν μὴ μετὰ χειρὸσ κραταιᾶσ. καὶ ἐκτείνασ τὴν χεῖρα πατάξω τοὺσ Αἰγυπτίουσ ἐν πᾶσι τοῖσ θαυμασίοισ μου, οἷσ ποιήσω ἐν αὐτοῖσ, καὶ μετὰ ταῦτα ἐξαποστελεῖ ὑμᾶσ. καὶ δώσω χάριν τῷ λαῷ τούτῳ ἐναντίον τῶν Αἰγυπτίων. ὅταν δὲ ἀποτρέχητε, οὐκ ἀπελεύσεσθε κενοί. ἀλλὰ αἰτήσει γυνὴ παρὰ γείτονοσ καὶ συσκήνου αὐτῆσ σκεύη ἀργυρᾶ καὶ χρυσᾶ καὶ ἱματισμόν, καὶ ἐπιθήσετε ἐπὶ τοὺσ υἱοὺσ ὑμῶν καὶ ἐπὶ τὰσ θυγατέρασ ὑμῶν καὶ σκυλεύσετε τούσ Αἰγυπτίουσ. ΑΠΕΚΡΙΘΗ δὲ Μωυσῆσ καὶ εἶπεν. ἐὰν μὴ πιστεύσωσί μοι, μηδὲ εἰσακούσωσι τῆσ φωνῆσ μου, ἐροῦσι γάρ, ὅτι οὐκ ὦπταί σοι ὁ Θεόσ, τί ἐρῶ πρὸσ αὐτούσ̣

εἶπε δὲ αὐτῷ Κύριοσ. τί τοῦτό ἐστι τὸ ἐν τῇ χειρί σου̣ ὁ δὲ εἶπε. ράβδοσ. καὶ εἶπε. ρίψον αὐτὴν ἐπὶ τὴν γῆν. καὶ ἔρριψεν αὐτὴν ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ ἐγένετο ὄφισ. καὶ ἔφυγε Μωυσῆσ ἀπ̓ αὐτοῦ. καὶ εἶπε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. ἔκτεινον τὴν χεῖρα καὶ ἐπιλαβοῦ τῆσ κέρκου. ἐκτείνασ οὖν τὴν χεῖρα ἐπελάβετο τῆσ κέρκου, καὶ ἐγένετο ράβδοσ ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ. ἵνα πιστεύσωσί σοι ὅτι ὦπταί σοι ὁ Θεὸσ τῶν πατέρων αὐτῶν, Θεὸσ Ἁβραὰμ καὶ Θεὸσ Ἰσαὰκ καὶ Θεὸσ Ἰακώβ. εἶπε δὲ αὐτῷ Κύριοσ πάλιν. εἰσένεγκον τὴν χεῖρά σου εἰσ τὸν κόλπον σου. καὶ εἰσήνεγκε τὴν χεῖρα αὐτοῦ εἰσ τὸν κόλπον αὐτοῦ. καὶ ἐξήνεγκε τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἐκ τοῦ κόλπου αὐτοῦ, καὶ ἐγενήθη ἡ χεὶρ αὐτοῦ ὡσεὶ χιών. καὶ εἶπε πάλιν. εἰσένεγκον τὴν χεῖρά σου εἰσ τὸν κόλπον σου. καὶ εἰσήνεγκε τὴν χεῖρα εἰσ τὸν κόλπον αὐτοῦ. καὶ ἐξήνεγκεν αὐτὴν ἐκ τοῦ κόλπου αὐτοῦ, καὶ πάλιν ἀποκατέστη εἰσ τὴν χρόαν τῆσ σαρκὸσ αὐτῆσ. ἐὰν δὲ μὴ πιστεύσωσί σοι, μηδὲ εἰσακούσωσι τῆσ φωνῆσ τοῦ σημείου τοῦ πρώτου, πιστεύσουσί σοι τῆσ φωνῆσ τοῦ σημείου τοῦ δευτέρου. καὶ ἔσται ἐὰν μὴ πιστεύσωσί σοι τοῖσ δυσὶ σημείοισ τούτοισ, μηδὲ εἰσακούσωσι τῆσ φωνῆσ σου, λήψῃ ἀπὸ τοῦ ὕδατοσ τοῦ ποταμοῦ καὶ ἐκχεεῖσ ἐπὶ τὸ ξηρόν, καὶ ἔσται τὸ ὕδωρ, ὃ ἐὰν λάβῃσ ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ, αἷμα ἐπὶ τοῦ ξηροῦ. εἶπε δὲ Μωυσῆσ πρὸσ Κύριον. δέομαι, Κύριε, οὐχ ἱκανόσ εἰμι πρὸ τῆσ χθέσ, οὐδὲ πρὸ τῆσ τρίτησ ἡμέρασ, οὐδὲ ἀφ̓ οὗ ἤρξω λαλεῖν τῷ θεράποντί σου. ἰσχνόφωνοσ καὶ βραδύγλωσσοσ ἐγώ εἰμι. εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. τίσ ἔδωκε στόμα ἀνθρώπῳ, καὶ τίσ ἐποίησε δύσκωφον καὶ κωφόν, βλέποντα καὶ τυφλόν̣ οὐκ ἐγὼ ὁ Θεόσ̣ καὶ νῦν πορεύου, καὶ ἐγὼ ἀνοίξω τὸ στόμα σου, καὶ συμβιβάσω σε, ὃ μέλλεισ λαλῆσαι. καὶ εἶπε Μωυσῆσ. δέομαι, Κύριε, προχείρισαι δυνάμενον ἄλλον, ὃν ἀποστελεῖσ. καὶ θυμωθεὶσ ὀργῇ Κύριοσ ἐπὶ Μωυσῆν εἶπεν. οὐκ ἰδοὺ Ἀαρὼν ὁ ἀδελφόσ σου ὁ Λευί̈τησ̣ ἐπίσταμαι ὅτι λαλῶν λαλήσει αὐτόσ σοι. καὶ ἰδοὺ αὐτὸσ ἐξελεύσεται εἰσ συνάντησίν σοι καὶ ἰδών σε χαρήσεται ἐν ἑαυτῷ. καὶ ἐρεῖσ πρὸσ αὐτὸν καὶ δώσεισ τὰ ρήματά μου εἰσ τὸ στόμα αὐτοῦ. καὶ ἐγὼ ἀνοίξω τὸ στόμα σου καὶ τὸ στόμα αὐτοῦ καὶ συμβιβάσω ὑμᾶσ ἃ ποιήσετε. καὶ αὐτόσ σοι λαλήσει πρὸσ τὸν λαόν, καὶ αὐτὸσ ἔσται σου στόμα, σὺ δὲ αὐτῷ ἔσῃ τὰ πρὸσ τὸν Θεόν. καὶ τὴν ράβδον ταύτην τὴν στραφεῖσαν εἰσ ὄφιν λήψῃ ἐν τῇ χειρί σου, ἐν ᾗ ποιήσεισ ἐν αὐτῇ τὰ σημεῖα. Ἐπορεύθη δὲ Μωυσῆσ καὶ ἀπέστρεψε πρὸσ Ἰοθὸρ τὸν γαμβρὸν αὐτοῦ καὶ λέγει. πορεύσομαι καὶ ἀποστρέψω πρὸσ τοὺσ ἀδελφούσ μου τοὺσ ἐν Αἰγύπτῳ καὶ ὄψομαι, εἰ ἔτι ζῶσι. καὶ εἶπεν Ἰοθὸρ Μωυσῇ. βάδιζε ὑγιαίνων. μετὰ δὲ τὰσ ἡμέρασ τὰσ πολλὰσ ἐκείνασ ἐτελεύτησεν ὁ βασιλεὺσ Αἰγύπτου. εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν ἐν Μαδιάμ. βάδιζε, ἄπελθε εἰσ Αἴγυπτον. τεθνήκασι γὰρ πάντεσ οἱ ζητοῦντέσ σου τὴν ψυχήν. ἀναλαβὼν δὲ Μωυσῆσ τὴν γυναῖκα καὶ τὰ παιδία ἀνεβίβασεν αὐτὰ ἐπὶ τὰ ὑποζύγια καὶ ἐπέστρεψεν εἰσ Αἴγυπτον. ἔλαβε δὲ Μωυσῆσ τὴν ράβδον τὴν παρὰ τοῦ Θεοῦ ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ. εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. πορευομένου σου καὶ ἀποστρέφοντοσ εἰσ Αἴγυπτον, ὅρα πάντα τὰ τέρατα, ἃ δέδωκα ἐν ταῖσ χερσί σου, ποιήσεισ αὐτὰ ἐναντίον Φαραώ. ἐγὼ δὲ σκληρυνῶ τὴν καρδίαν αὐτοῦ, καὶ οὐ μὴ ἐξαποστείλῃ τὸν λαόν. σὺ δὲ ἐρεῖσ τῷ Φαραώ. τάδε λέγει Κύριοσ. υἱὸσ πρωτότοκόσ μου Ἰσραήλ. εἶπα δέ σοι. ἐξαπόστειλον τὸν λαόν μου, ἵνα μοι λατρεύσῃ. εἰ μὲν οὖν μὴ βούλει ἐξαποστεῖλαι αὐτούσ, ὅρα οὖν, ἐγὼ ἀποκτενῶ τὸν υἱόν σου τὸν πρωτότοκον. ἐγένετο δὲ ἐν τῇ ὁδῷ ἐν τῷ καταλύματι συνήντησεν αὐτῷ ἄγγελοσ Κυρίου καὶ ἐζήτει αὐτὸν ἀποκτεῖναι. καὶ λαβοῦσα Σεπφώρα ψῆφον περιέτεμε τὴν ἀκροβυστίαν τοῦ υἱοῦ αὐτῆσ καὶ προσέπεσε πρὸσ τοὺσ πόδασ αὐτοῦ καὶ εἶπεν. ἔστη τὸ αἷμα τῆσ περιτομῆσ τοῦ παιδίου μου. καὶ ἀπῆλθεν ἀπ̓ αὐτοῦ, διότι εἶπεν. ἔστη τὸ αἷμα τῆσ περιτομῆσ τοῦ παιδίου μου. Εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Ἀαρών. πορεύθητι εἰσ συνάντησιν Μωυσῆ εἰσ τὴν ἔρημον. καὶ ἐπορεύθη καὶ συνήντησεν αὐτῷ ἐν τῷ ὄρει τοῦ Θεοῦ, καὶ κατεφίλησαν ἀλλήλουσ. καὶ ἀνήγγειλε Μωυσῆσ τῷ Ἀαρὼν πάντασ τοὺσ λόγουσ Κυρίου, οὓσ ἀπέστειλε, καὶ πάντα τὰ σημεῖα, ἃ ἐνετείλατο αὐτῷ. ἐπορεύθη δὲ Μωυσῆσ καὶ Ἀαρὼν καὶ συνήγαγον τὴν γερουσίαν τῶν υἱῶν Ἰσραήλ. καὶ ἐλάλησεν Ἀαρὼν πάντα τὰ ρήματα ταῦτα, ἃ ἐλάλησεν ὁ Θεὸσ πρὸσ Μωυσῆν, καὶ ἐποίησε τὰ σημεῖα ἐναντίον τοῦ λαοῦ. καὶ ἐπίστευσεν ὁ λαὸσ καὶ ἐχάρη, ὅτι ἐπεσκέψατο ὁ Θεὸσ τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραὴλ καὶ ὅτι εἶδεν αὐτῶν τὴν θλίψιν. κύψασ δὲ ὁ λαὸσ προσεκύνησε. ΚΑΙ μετὰ ταῦτα εἰσῆλθε Μωυσῆσ καὶ Ἀαρὼν πρὸσ Φαραὼ καὶ εἶπαν αὐτῷ. τάδε λέγει Κύριοσ ὁ Θεὸσ Ἰσραήλ. ἐξαπόστειλον τὸν λαόν μου, ἵνα μοι ἑορτάσωσιν ἐν τῇ ἐρήμῳ.

καὶ εἶπε Φαραώ. τίσ ἐστιν οὗ εἰσακούσομαι τῆσ φωνῆσ αὐτοῦ, ὥστε ἐξαποστεῖλαι τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραήλ̣ οὐκ οἶδα τὸν Κύριον καὶ τὸν Ἰσραὴλ οὐκ ἐξαποστέλλω. καὶ λέγουσιν αὐτῷ. ὁ Θεὸσ τῶν Ἑβραίων προσκέκληται ἡμᾶσ. πορευσόμεθα οὖν ὁδὸν τριῶν ἡμερῶν εἰσ τὴν ἔρημον, ὅπωσ θύσωμεν Κυρίῳ τῷ Θεῷ ἡμῶν, μή ποτε συναντήσῃ ἡμῖν θάνατοσ ἢ φόνοσ. καὶ εἶπεν αὐτοῖσ ὁ βασιλεὺσ Αἰγύπτου. ἱνατί Μωυσῆ καὶ Ἀαρὼν διαστρέφετε τὸν λαὸν ἀπὸ τῶν ἔργων̣ ἀπέλθατε ἕκαστοσ ὑμῶν πρὸσ τὰ ἔργα αὐτοῦ. καὶ εἶπε Φαραώ. ἰδοὺ νῦν πολυπληθεῖ ὁ λαόσ. μὴ οὖν καταπαύσωμεν αὐτοὺσ ἀπὸ τῶν ἔργων. συνέταξε δὲ Φαραὼ τοῖσ ἐργοδιώκταισ τοῦ λαοῦ καὶ τοῖσ γραμματεῦσι λέγων. οὐκέτι προστεθήσεσθε διδόναι ἄχυρον τῷ λαῷ εἰσ τὴν πλινθουργίαν καθάπερ χθὲσ καὶ τρίτην ἡμέραν. ἀλλ̓ αὐτοὶ πορευέσθωσαν καὶ συναγαγέτωσαν ἑαυτοῖσ ἄχυρα. καὶ τὴν σύνταξιν τῆσ πλινθείασ, ἧσ αὐτοὶ ποιοῦσι, καθ̓ ἑκάστην ἡμέραν ἐπιβαλεῖσ αὐτοῖσ, οὐκ ἀφελεῖσ οὐδέν. σχολάζουσι γάρ. διὰ τοῦτο κεκράγασι λέγοντεσ. ἐγερθῶμεν καὶ θύσωμεν τῷ Θεῷ ἡμῶν. βαρυνέσθω τὰ ἔργα τῶν ἀνθρώπων τούτων, καὶ μεριμνάτωσαν ταῦτα καὶ μὴ μεριμνάτωσαν ἐν λόγοισ κενοῖσ. κατέσπευδεν δὲ αὐτοὺσ οἱ ἐργοδιῶκται καὶ οἱ γραμματεῖσ καὶ ἔλεγον πρὸσ τὸν λαὸν λέγοντεσ. τάδε λέγει Φαραώ. οὐκέτι δίδωμι ὑμῖν ἄχυρα. αὐτοὶ ὑμεῖσ πορευόμενοι συλλέγετε ἑαυτοῖσ ἄχυρα, ὅθεν ἐὰν εὕρητε, οὐ γὰρ ἀφαιρεῖται ἀπὸ τῆσ συντάξεωσ ὑμῶν οὐδέν. καὶ διεσπάρη ὁ λαὸσ ἐν ὅλῃ γῇ Αἰγύπτῳ, συναγαγεῖν καλάμην εἰσ ἄχυρα. οἱ δὲ ἐργοδιῶκται κατέσπευδον αὐτοὺσ λέγοντεσ. συντελεῖτε τὰ ἔργα τὰ καθήκοντα καθ̓ ἡμέραν, καθάπερ καὶ ὅτε τὸ ἄχυρον ἐδίδοτο ὑμῖν. καὶ ἐμαστιγώθησαν οἱ γραμματεῖσ τοῦ γένουσ τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, οἱ κατασταθέντεσ ἐπ̓ αὐτοὺσ ὑπὸ τῶν ἐπιστατῶν τοῦ Φαραώ, λέγοντεσ. διατί οὐ συνετελέσατε τὰσ συντάξεισ ὑμῶν τῆσ πλινθείασ καθάπερ χθὲσ καὶ τρίτην ἡμέραν, καὶ τὸ τῆσ σήμερον̣ εἰσελθόντεσ δὲ οἱ γραμματεῖσ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ κατεβόησαν πρὸσ Φαραὼ λέγοντεσ. ἱνατί σὺ οὕτωσ ποιεῖσ τοῖσ σοῖσ οἰκέταισ̣ ἄχυρον οὐ δίδοται τοῖσ οἰκέταισ σου, καὶ τὴν πλίνθον ἡμῖν λέγουσι ποιεῖν, καὶ ἰδοὺ οἱ παῖδέσ σου μεμαστίγωνται. ἀδικήσεισ οὖν τὸν λαόν σου. καὶ εἶπεν αὐτοῖσ. σχολάζετε, σχολασταί ἐστε. διὰ τοῦτο λέγετε. πορευθῶμεν, θύσωμεν τῷ Θεῷ ἡμῶν. νῦν οὖν πορευθέντεσ ἐργάζεσθε. τὸ γὰρ ἄχυρον οὐ δοθήσεται ὑμῖν, καὶ τὴν σύνταξιν τῆσ πλινθείασ ἀποδώσετε. ἑώρων δὲ οἱ γραμματεῖσ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἑαυτοὺσ ἐν κακοῖσ λέγοντεσ. οὐκ ἀπολείψετε τῆσ πλινθείασ τὸ καθῆκον τῇ ἡμέρᾳ. συνήντησαν δὲ Μωυσῇ καὶ Ἀαρὼν ἐρχομένοισ εἰσ συνάντησιν αὐτοῖσ, ἐκπορευομένων αὐτῶν ἀπὸ Φαραώ. καὶ εἶπαν αὐτοῖσ. ἴδοι ὁ Θεὸσ ὑμᾶσ καὶ κρίναι, ὅτι ἐβδελύξατε τὴν ὀσμὴν ἡμῶν ἐναντίον Φαραὼ καὶ ἐναντίον τῶν θεραπόντων αὐτοῦ, δοῦναι ρομφαίαν εἰσ τὰσ χεῖρασ αὐτοῦ, ἀποκτεῖναι ἡμᾶσ. ἐπέστρεψε δὲ Μωυσῆσ πρὸσ Κύριον καὶ εἶπε. δέομαι, Κύριε. τί ἐκάκωσασ τὸν λαὸν τοῦτον̣ καὶ ἱνατί ἀπέσταλκάσ με̣ καὶ ἀφ̓ οὗ πεπόρευμαι πρὸσ Φαραὼ λαλῆσαι ἐπὶ τῷ σῷ ὀνόματι, ἐκάκωσε τὸν λαὸν τοῦτον, καὶ οὐκ ἐρρύσω τὸν λαόν σου. ΚΑΙ εἶπε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. ἤδη ὄψει ἃ ποιήσω τῷ Φαραώ. ἐν γὰρ χειρὶ κραταιᾷ ἐξαποστελεῖ αὐτοὺσ καὶ ἐν βραχίονι ὑψηλῷ ἐκβαλεῖ αὐτοὺσ ἐκ τῆσ γῆσ αὐτοῦ.

Ἐλάλησε δὲ ὁ Θεὸσ πρὸσ Μωυσῆν καὶ εἶπε πρὸσ αὐτόν. ἐγὼ Κύριοσ. καὶ ὤφθην πρὸσ Ἁβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακώβ, Θεὸσ ὢν αὐτῶν, καὶ τὸ ὄνομά μου Κύριοσ οὐκ ἐδήλωσα αὐτοῖσ. καὶ ἔστησα τὴν διαθήκην μου πρὸσ αὐτοὺσ ὥστε δοῦναι αὐτοῖσ τὴν γῆν τῶν Χαναναίων, τὴν γῆν, ἣν παρῳκήκασιν, ἐν ᾗ καὶ παρῴκησαν ἐπ̓ αὐτῆσ. καὶ ἐγὼ εἰσήκουσα τὸν στεναγμὸν τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, ὃν οἱ Αἰγύπτιοι καταδουλοῦνται αὐτούσ, καὶ ἐμνήσθην τῆσ διαθήκησ ὑμῶν. βάδιζε, εἰπὸν τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραὴλ λέγων. ἐγὼ Κύριοσ καὶ ἐξάξω ὑμᾶσ ἀπὸ τῆσ δυναστείασ τῶν Αἰγυπτίων καὶ ρύσομαι ὑμᾶσ ἐκ τῆσ δουλείασ καὶ λυτρώσομαι ὑμᾶσ ἐν βραχίονι ὑψηλῷ καὶ κρίσει μεγάλῃ καὶ λήψομαι ἐμαυτῷ ὑμᾶσ λαὸν ἐμοὶ καὶ ἔσομαι ὑμῶν Θεόσ, καὶ γνώσεσθε ὅτι ἐγὼ Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν ὁ ἐξαγαγὼν ὑμᾶσ ἐκ τῆσ καταδυναστείασ τῶν Αἰγυπτίων, καὶ εἰσάξω ὑμᾶσ εἰσ τὴν γῆν, εἰσ ἣν ἐξέτεινα τὴν χεῖρά μου, δοῦναι αὐτὴν τῷ Ἁβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακώβ, καὶ δώσω ὑμῖν αὐτὴν ἐν κλήρῳ. ἐγὼ Κύριοσ. ἐλάλησε δὲ Μωυσῆσ οὕτω τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραήλ, καὶ οὐκ εἰσήκουσαν Μωυσῆ ἀπό τῆσ ὀλιγοψυχίασ καὶ ἀπὸ τῶν ἔργων τῶν σκληρῶν. Εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων. εἴσελθε, λάλησον Φαραὼ βασιλεῖ Αἰγύπτου, ἵνα ἐξαποστείλῃ τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραὴλ ἐκ τῆσ γῆσ αὐτοῦ. ἐλάλησε δὲ Μωυσῆσ ἔναντι Κυρίου λέγων. ἰδοὺ οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ οὐκ εἰσήκουσάν μου, καὶ πῶσ εἰσακούσεταί μου Φαραώ̣ ἐγὼ δὲ ἄλογόσ εἰμι. εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν καὶ Ἀαρὼν καὶ συνέταξεν αὐτοῖσ πρὸσ Φαραὼ βασιλέα Αἰγύπτου, ὥστε ἐξαποστεῖλαι τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραὴλ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου. Καὶ οὗτοι ἀρχηγοὶ οἴκων πατριῶν αὐτῶν. υἱοὶ Ρουβὴν πρωτοτόκου Ἰσραήλ. Ἐνὼχ καὶ Φαλλούσ, Ἀσρὼν καὶ Χαρμεί. αὕτη ἡ συγγένεια Ρουβήν. καὶ υἱοὶ Συμεών. Ἰεμουὴλ καὶ Ἰαμεὶν καὶ Ἀὼδ καὶ Ἰαχεὶν καὶ Σαὰρ καὶ Σαοὺλ ὁ ἐκ τῆσ Φοινίσσησ. αὗται αἱ πατριαὶ τῶν υἱῶν Συμεών. καὶ ταῦτα τὰ ὀνόματα τῶν υἱῶν Λευὶ κατὰ συγγενείασ αὐτῶν. Γεδσών, Καὰθ καὶ Μεραρεί. καὶ τὰ ἔτη τῆσ ζωῆσ Λευὶ ἑκατὸν τριακονταεπτά. καὶ οὗτοι υἱοὶ Γεδσών. Λοβενεὶ καὶ Σεμεεί, οἶκοι πατριᾶσ αὐτῶν. καὶ υἱοὶ Καάθ. Ἀμβρὰμ καὶ Ἰσαάρ, Χεβρὼν καὶ Ὀζειήλ. καὶ τὰ ἔτη τῆσ ζωῆσ Καὰθ ἑκατὸν τριακοντατρία ἔτη. καὶ υἱοὶ Μεραρεί. Μοολεὶ καὶ Ὁμουσεί. οὗτοι οἱ οἶκοι πατριῶν Λευὶ κατὰ συγγενείασ αὐτῶν. καὶ ἔλαβεν Ἀμβρὰμ τὴν Ἰωχαβὲδ θυγατέρα τοῦ ἀδελφοῦ τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ ἑαυτῷ εἰσ γυναῖκα, καὶ ἐγέννησεν αὐτῷ τόν τε Ἀαρὼν καὶ τὸν Μωυσῆν καὶ Μαριὰμ τὴν ἀδελφὴν αὐτῶν. τὰ δὲ ἔτη τῆσ ζωῆσ Ἀμβρὰμ ἑκατὸν τριακονταδύο ἔτη. καὶ υἱοὶ Ἰσσαάρ. Κορὲ καὶ Ναφὲκ καὶ Ζεχρεί. καὶ υἱοὶ Ὀζειήλ. Μισαὴλ καὶ Ἐλισαφὰν καὶ Σεγρεί. ἔλαβε δὲ Ἀαρὼν τὴν Ἐλισαβὲθ θυγατέρα Ἀμειναδὰβ ἀδελφὴν Ναασσὼν αὐτῷ γυναῖκα, καὶ ἔτεκεν αὐτῷ τόν τε Ναδὰβ καὶ Ἀβιοὺδ καὶ τὸν Ἐλεάζαρ καὶ Ἰθάμαρ. υἱοὶ δὲ Κορέ. Ἀσεὶρ καὶ Ἑλκανὰ καὶ Ἀβιάσαφ. αὗται αἱ γενέσεισ Κορέ. καὶ Ἐλεάζαρ ὁ τοῦ Ἀαρὼν ἔλαβε τῶν θυγατέρων Φουτιὴλ αὐτῷ γυναῖκα, καὶ ἔτεκεν αὐτῷ τὸν Φινεέσ. αὗται αἱ ἀρχαὶ πατριᾶσ Λευιτῶν κατὰ γενέσεισ αὐτῶν. οὗτοσ Ἀαρὼν καὶ Μωυσῆσ, οἷσ εἶπεν αὐτοῖσ ὁ Θεὸσ ἐξαγαγεῖν τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραὴλ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου σὺν δυνάμει αὐτῶν. οὗτοί εἰσιν οἱ διαλεγόμενοι πρὸσ Φαραὼ βασιλέα Αἰγύπτου καὶ ἐξήγαγον τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραὴλ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου. αὐτὸσ Ἀαρὼν καὶ Μωυσῆσ. ᾟ ἡμέρᾳ ἐλάλησε Κύριοσ Μωυσῇ ἐν γῇ Αἰγύπτῳ, καὶ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων. ἐγὼ Κύριοσ. λάλησον πρὸσ Φαραὼ βασιλέα Αἰγύπτου ὅσα ἐγὼ λέγω πρὸσ σέ. καὶ εἶπε Μωυσῆσ ἐναντίον Κυρίου. ἰδοὺ ἐγὼ ἰσχνόφωνόσ εἰμι, καὶ πῶσ εἰσακούσεταί μου Φαραώ̣ ΚΑΙ εἶπε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων. ἰδοὺ δέδωκά σε θεὸν Φαραώ, καὶ Ἀαρὼν ὁ ἀδελφόσ σου ἔσται σου προφήτησ.

σὺ δὲ λαλήσεισ αὐτῷ πάντα, ὅσα σοι ἐντέλλομαι, ὁ δὲ Ἀαρὼν ὁ ἀδελφόσ σου λαλήσει πρὸσ Φαραώ, ὥστε ἐξαποστεῖλαι τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραὴλ ἐκ τῆσ γῆσ αὐτοῦ. ἐγὼ δὲ σκληρυνῶ τὴν καρδίαν Φαραὼ καὶ πληθυνῶ τὰ σημεῖά μου καὶ τὰ τέρατα ἐν γῇ Αἰγύπτῳ. καὶ οὐκ εἰσακούσεται ὑμῶν Φαραώ. καὶ ἐπιβαλῶ τὴν χεῖρά μου ἐπ̓ Αἴγυπτον καὶ ἐξάξω σὺν δυνάμει μου τὸν λαόν μου τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραὴλ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου σὺν ἐκδικήσει μεγάλῃ. καὶ γνώσονται πάντεσ οἱ Αἰγύπτιοι, ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριοσ ἐκτείνων τὴν χεῖρά μου ἐπ̓ Αἴγυπτον, καὶ ἐξάξω τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραὴλ ἐκ μέσου αὐτῶν. ἐποίησε δὲ Μωυσῆσ καὶ Ἀαρὼν καθάπερ ἐνετείλατο αὐτοῖσ Κύριοσ, οὕτωσ ἐποίησαν. Μωυσῆσ δὲ ἦν ἐτῶν ὀγδοήκοντα, Ἀαρὼν δὲ ὁ ἀδελφὸσ αὐτοῦ ἐτῶν ὀγδοηκοντατριῶν, ἡνίκα ἐλάλησε πρὸσ Φαραώ. Καὶ εἶπε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν καὶ Ἀαρὼν λέγων. καὶ ἐὰν λαλήσῃ πρὸσ ὑμᾶσ Φαραὼ λέγων. δότε ἡμῖν σημεῖον ἢ τέρασ, καὶ ἐρεῖσ Ἀαρὼν τῷ ἀδελφῷ σου. λάβε τὴν ράβδον καὶ ρίψον ἐπὶ τὴν γῆν ἐναντίον Φαραὼ καὶ ἐναντίον τῶν θεραπόντων αὐτοῦ, καὶ ἔσται δράκων. εἰσῆλθε δὲ Μωυσῆσ καὶ Ἀαρὼν ἐναντίον Φαραὼ καὶ τῶν θεραπόντων αὐτοῦ καὶ ἐποίησαν οὕτωσ, καθάπερ ἐνετείλατο αὐτοῖσ Κύριοσ. καὶ ἔρριψεν Ἀαρὼν τὴν ράβδον ἐναντίον Φαραώ, καὶ ἐναντίον τῶν θεραπόντων αὐτοῦ, καὶ ἐγένετο δράκων. συνεκάλεσε δὲ Φαραὼ τοὺσ σοφιστὰσ Αἰγύπτου καὶ τοὺσ φαρμακούσ, καὶ ἐποίησαν καὶ οἱ ἐπαοιδοὶ τῶν Αἰγυπτίων ταῖσ φαρμακείαισ αὐτῶν ὡσαύτωσ. καὶ ἔρριψαν ἕκαστοσ τὴν ράβδον αὐτῶν, καὶ ἐγένοντο δράκοντεσ. καὶ κατέπιεν ἡ ράβδοσ ἡ Ἀαρὼν τὰσ ἐκείνων ράβδουσ. καὶ κατίσχυσεν ἡ καρδία Φαραώ, καὶ οὐκ εἰσήκουσεν αὐτῶν, καθάπερ ἐνετείλατο αὐτοῖσ Κύριοσ. Εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. βεβάρηται ἡ καρδία Φαραὼ τοῦ μὴ ἐξαποστεῖλαι τὸν λαόν. βάδισον πρὸσ Φαραὼ τὸ πρωί̈. ἰδοὺ αὐτὸσ ἐκπορεύεται ἐπὶ τὸ ὕδωρ, καὶ ἔσῃ συναντῶν αὐτῷ ἐπὶ τὸ χεῖλοσ τοῦ ποταμοῦ καὶ τὴν ράβδον τὴν στραφεῖσαν εἰσ ὄφιν λήψῃ ἐν τῇ χειρί σου. καὶ ἐρεῖσ πρὸσ αὐτόν. Κύριοσ ὁ Θεὸσ τῶν Ἑβραίων ἀπέσταλκέ με πρὸσ σὲ λέγων. ἐξαπόστειλον τὸν λαόν μου, ἵνα μοι λατρεύσῃ ἐν τῇ ἐρήμῳ. καὶ ἰδοὺ οὐκ εἰσήκουσασ ἕωσ τούτου. τάδε λέγει Κύριοσ. ἐν τούτῳ γνώσῃ ὅτι ἐγὼ Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ τύπτω τῇ ράβδῳ τῇ ἐν χειρί μου ἐπὶ τὸ ὕδωρ τὸ ἐν τῷ ποταμῷ, καὶ μεταβαλεῖ εἰσ αἷμα. καὶ οἱ ἰχθύεσ οἱ ἐν τῷ ποταμῷ τελευτήσουσι, καὶ ἐποζέσει ὁ ποταμόσ, καὶ οὐ δυνήσονται οἱ Αἰγύπτιοι πιεῖν ὕδωρ ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ. εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. εἰπὸν Ἀαρὼν τῷ ἀδελφῷ σου. λάβε τὴν ράβδον σου ἐν τῇ χειρί σου καὶ ἔκτεινον τὴν χεῖρά σου ἐπὶ τὰ ὕδατα Αἰγύπτου καὶ ἐπὶ τοὺσ ποταμοὺσ αὐτῶν καὶ ἐπὶ τὰσ διώρυγασ αὐτῶν καὶ ἐπὶ τὰ ἕλη αὐτῶν καὶ ἐπὶ πᾶν συνεστηκὸσ ὕδωρ αὐτῶν, καὶ ἔσται αἷμα, καὶ ἐγένετο αἷμα ἐν πάσῃ γῇ Αἰγύπτου ἔν τε τοῖσ ξύλοισ καὶ ἐν τοῖσ λίθοισ. καὶ ἐποίησαν οὕτωσ Μωυσῆσ καὶ Ἀαρών, καθάπερ ἐνετείλατο αὐτοῖσ Κύριοσ. καὶ ἐπάρασ τῇ ράβδῳ αὐτοῦ ἐπάταξε τὸ ὕδωρ τὸ ἐν τῷ ποταμῷ ἐναντίον Φαραὼ καὶ ἐναντίον τῶν θεραπόντων αὐτοῦ καὶ μετέβαλε πᾶν τὸ ὕδωρ τὸ ἐν τῷ ποταμῷ εἰσ αἷμα. καὶ οἱ ἰχθύεσ οἱ ἐν τῷ ποταμῷ ἐτελεύτησαν, καὶ ἐπώζεσεν ὁ ποταμόσ, καὶ οὐκ ἠδύναντο οἱ Αἰγύπτιοι πιεῖν ὕδωρ ἐκ τοῦ ποταμοῦ, καὶ ἦν τὸ αἷμα ἐν πάσῃ γῇ Αἰγύπτου. ἐποίησαν δὲ ὡσαύτωσ καὶ οἱ ἐπαοιδοὶ τῶν Αἰγυπτίων ταῖσ φαρμακείαισ αὐτῶν. καὶ ἐσκληρύνθη ἡ καρδία Φαραώ, καὶ οὐκ εἰσήκουσεν αὐτῶν, καθάπερ εἶπε Κύριοσ. ἐπιστραφεὶσ δὲ Φαραὼ εἰσῆλθεν εἰσ τὸν οἶκον αὐτοῦ καὶ οὐκ ἐπέστησε τὸν νοῦν αὐτοῦ οὐδὲ ἐπὶ τούτῳ. ὤρυξαν δὲ πάντεσ οἱ Αἰγύπτιοι κύκλῳ τοῦ ποταμοῦ ὥστε πιεῖν ὕδωρ, καὶ οὐκ ἠδύναντο πιεῖν ὕδωρ ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ. καὶ ἀνεπληρώθησαν ἑπτὰ ἡμέραι μετὰ τὸ πατάξαι Κύριον τὸν ποταμόν. Εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. εἴσελθε πρὸσ Φαραὼ καὶ ἐρεῖσ πρὸσ αὐτόν. τάδε λέγει Κύριοσ. ἐξαπόστειλον τὸν λαόν μου, ἵνα μοι λατρεύσωσιν. εἰ δὲ μὴ βούλει σὺ ἐξαποστεῖλαι, ἰδοὺ ἐγὼ τύπτω πάντα τὰ ὅριά σου τοῖσ βατράχοισ. καὶ ἐξερεύξεται ὁ ποταμὸσ βατράχουσ, καὶ ἀναβάντεσ εἰσελεύσονται εἰσ τοὺσ οἴκουσ σου καὶ εἰσ τὰ ταμιεῖα τῶν κοιτώνων σου καὶ ἐπὶ τῶν κλινῶν σου καὶ ἐπὶ τοὺσ οἴκουσ τῶν θεραπόντων σου καὶ τοῦ λαοῦ σου καὶ ἐν τοῖσ φυράμασί σου καὶ ἐν τοῖσ κλιβάνοισ σου. καὶ ἐπὶ σὲ καὶ ἐπὶ τοὺσ θεράποντάσ σου καὶ ἐπὶ τὸν λαόν σου ἀναβήσονται οἱ βάτραχοι. ΕΙΠΕ δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. εἰπὸν Ἀαρὼν τῷ ἀδελφῷ σου. ἔκτεινον τῇ χειρὶ τὴν ράβδον σου ἐπὶ τοὺσ ποταμοὺσ καὶ ἐπὶ τὰσ διώρυγασ καὶ ἐπὶ τὰ ἕλη καὶ ἀνάγαγε τοὺσ βατράχουσ.

καὶ ἐξέτεινεν Ἀαρὼν τὴν χεῖρα ἐπὶ τὰ ὕδατα Αἰγύπτου καὶ ἀνήγαγε τοὺσ βατράχουσ. καὶ ἀνεβιβάσθη ὁ βάτραχοσ καὶ ἐκάλυψε τὴν γῆν Αἰγύπτου. ἐποίησαν δὲ ὡσαύτωσ καὶ οἱ ἐπαοιδοὶ τῶν Αἰγυπτίων ταῖσ φαρμακείαισ αὐτῶν καὶ ἀνήγαγον τοὺσ βατράχουσ ἐπὶ γῆν Αἰγύπτου. καὶ ἐκάλεσε Φαραὼ Μωυσῆν καὶ Ἀαρὼν καὶ εἶπεν. εὔξασθε περὶ ἐμοῦ πρὸσ Κύριον, καὶ περιελέτω τοὺσ βατράχουσ ἀπ̓ ἐμοῦ καὶ ἀπὸ τοῦ ἐμοῦ λαοῦ, καὶ ἐξαποστελῶ αὐτούσ, καὶ θύσωσι τῷ Κυρίῳ. εἶπε δὲ Μωυσῆσ πρὸσ Φαραώ. τάξαι πρόσ με πότε εὔξομαι περὶ σοῦ καὶ περὶ τῶν θεραπόντων σου καὶ τοῦ λαοῦ σου ἀφανίσαι τοὺσ βατράχουσ ἀπὸ σοῦ καὶ ἀπὸ τοῦ λαοῦ σου καὶ ἐκ τῶν οἰκιῶν ὑμῶν, πλὴν ἐν τῷ ποταμῷ ὑπολειφθήσονται. ὁ δὲ εἶπεν. εἰσ αὔριον. εἶπεν οὖν. ὡσ εἴρηκασ, ἵνα εἰδῇσ ὅτι οὐκ ἔστι ἄλλοσ πλὴν Κυρίου. καὶ περιαιρεθήσονται οἱ βάτραχοι ἀπὸ σοῦ καὶ ἀπὸ τῶν οἰκιῶν ὑμῶν καὶ ἀπὸ τῶν ἐπαύλεων καὶ ἀπὸ τῶν θεραπόντων σου καὶ ἀπὸ τοῦ λαοῦ σου, πλὴν ἐν τῷ ποταμῷ ὑπολειφθήσονται. ἐξῆλθε δὲ Μωυσῆσ καὶ Ἀαρὼν ἀπὸ Φαραώ. καὶ ἐβόησε Μωυσῆσ πρὸσ Κύριον περὶ τοῦ ὁρισμοῦ τῶν βατράχων, ὡσ ἐτάξατο Φαραώ. ἐποίησε δὲ Κύριοσ καθάπερ εἶπε Μωυσῆσ καὶ ἐτελεύτησαν οἱ βάτραχοι ἐκ τῶν οἰκιῶν καὶ ἐκ τῶν ἐπαύλεων καὶ ἐκ τῶν ἀγρῶν. καὶ συνήγαγον αὐτοὺσ θημωνίασ θημωνίασ, καὶ ὤζεσεν ἡ γῆ. ἰδὼν δὲ Φαραὼ ὅτι γέγονεν ἀνάψυξισ, ἐβαρύνθη ἡ καρδία αὐτοῦ, καὶ οὐκ εἰσήκουσεν αὐτῶν, καθάπερ ἐλάλησε Κύριοσ. Εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. εἰπὸν Ἀαρών, ἔκτεινον τῇ χειρὶ τὴν ράβδον σου καὶ πάταξον τὸ χῶμα τῆσ γῆσ, καὶ ἔσονται σκνῖφεσ ἔν τε τοῖσ ἀνθρώποισ καὶ ἐν τοῖσ τετράποσι καὶ ἐν πάσῃ γῇ Αἰγύπτου. ἐξέτεινεν οὖν Ἀαρὼν τῇ χειρὶ τὴν ράβδον καὶ ἐπάταξε τὸ χῶμα τῆσ γῆσ, καὶ ἐγένοντο οἱ σκνῖφεσ ἐν τοῖσ ἀνθρώποισ καὶ ἐν τοῖσ τετράποσι, καὶ ἐν παντὶ χώματι τῆσ γῆσ ἐγένοντο οἱ σκνῖφεσ. ἐποίησαν δὲ ὡσαύτωσ καὶ οἱ ἐπαοιδοὶ ταῖσ φαρμακείαισ αὐτῶν ἐξαγαγεῖν τὸν σκνῖφα καὶ οὐκ ἠδύναντο. καὶ ἐγένοντο οἱ σκνῖφεσ ἔν τε τοῖσ ἀνθρώποισ καὶ ἐν τοῖσ τετράποσιν. εἶπαν οὖν οἱ ἐπαοιδοὶ τῷ Φαραώ. δάκτυλοσ Θεοῦ ἐστι τοῦτο. καὶ ἐσκληρύνθη ἡ καρδία Φαραώ, καὶ οὐκ εἰσήκουσεν αὐτῶν, καθάπερ ἐλάλησε Κύριοσ. Εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. ὄρθρισον τὸ πρωί̈ καὶ στῆθι ἐναντίον Φαραώ. καὶ ἰδοὺ αὐτὸσ ἐξελεύσεται ἐπὶ τὸ ὕδωρ, καὶ ἐρεῖσ πρὸσ αὐτόν. τάδε λέγει Κύριοσ. ἐξαπόστειλον τὸν λαόν μου, ἵνα μοι λατρεύσωσιν ἐν τῇ ἐρήμῳ. ἐὰν δὲ μὴ βούλῃ ἐξαποστεῖλαι τὸν λαόν μου, ἰδοὺ ἐγὼ ἐξαποστέλλω ἐπὶ σὲ καὶ ἐπὶ τοὺσ θεράποντάσ σου καὶ ἐπὶ τὸν λαόν σου καὶ ἐπὶ τοὺσ οἴκουσ ὑμῶν κυνόμυιαν, καὶ πλησθήσονται αἱ οἰκίαι τῶν Αἰγυπτίων τῆσ κυνομυίησ καὶ εἰσ τὴν γῆν, ἐφ̓ ἧσ εἰσιν ἐπ̓ αὐτῆσ. καὶ παραδοξάσω ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ τὴν γῆν Γεσέμ, ἐφ̓ ἧσ ὁ λαόσ μου ἔπεστιν ἐπ̓ αὐτῆσ, ἐφ̓ ἧσ οὐκ ἔσται ἐκεῖ ἡ κυνόμυια, ἵνα εἰδῇσ ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριοσ ὁ Θεὸσ πάσησ τῆσ γῆσ. καὶ δώσω διαστολὴν ἀνὰ μέσον τοῦ ἐμοῦ λαοῦ καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σοῦ λαοῦ. ἐν δὲ τῇ αὔριον ἔσται τὸ σημεῖον τοῦτο ἐπὶ τῆσ γῆσ. ἐποίησε δὲ Κύριοσ οὕτωσ, καὶ παρεγένετο ἡ κυνόμυια πλῆθοσ εἰσ τοὺσ οἴκουσ Φαραὼ καὶ εἰσ τοὺσ οἴκουσ τῶν θεραπόντων αὐτοῦ καὶ εἰσ πᾶσαν τὴν γῆν Αἰγύπτου, καὶ ἐξωλοθρεύθη ἡ γῆ ἀπὸ τῆσ κυνομυίησ. ἐκάλεσε δὲ Φαραὼ Μωυσῆν καὶ Ἀαρὼν λέγων. ἐλθόντεσ θύσατε Κυρίῳ τῷ Θεῷ ὑμῶν ἐν τῇ γῇ. καὶ εἶπε Μωυσῆσ. οὐ δυνατὸν γενέσθαι οὕτωσ. τὰ γὰρ βδελύγματα τῶν Αἰγυπτίων θύσομεν Κυρίῳ τῷ Θεῷ ἡμῶν. ἐὰν γὰρ θύσωμεν τὰ βδελύγματα τῶν Αἰγυπτίων ἐναντίον αὐτῶν, λιθοβοληθησόμεθα. ὁδὸν τριῶν ἡμερῶν πορευσόμεθα εἰσ τὴν ἔρημον καὶ θύσομεν τῷ Θεῷ ἡμῶν, καθάπερ εἶπε Κύριοσ ἡμῖν. καὶ εἶπε Φαραώ. ἐγὼ ἀποστέλλω ὑμᾶσ, καὶ θύσατε τῷ Θεῷ ὑμῶν ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἀλλ̓ οὐ μακρὰν ἀποτενεῖτε πορευθῆναι. εὔξασθε οὖν περὶ ἐμοῦ πρὸσ Κύριον. εἶπε δὲ Μωυσῆσ. Ὅδεἐγὼ ἐξελεύσομαι ἀπὸ σοῦ καὶ εὔξομαι πρὸσ τὸν Θεόν, καὶ ἀπελεύσεται ἡ κυνόμυια καὶ ἀπὸ τῶν θεραπόντων σου καὶ ἀπὸ τοῦ λαοῦ σου αὔριον. μὴ προσθῇσ ἔτι, Φαραώ, ἐξαπατῆσαι τοῦ μὴ ἐξαποστεῖλαι τὸν λαὸν θῦσαι Κυρίῳ. ἐξῆλθε δὲ Μωυσῆσ ἀπὸ Φαραὼ καὶ ηὔξατο πρὸσ τὸν Θεόν. ἐποίησε δὲ Κύριοσ καθάπερ εἶπε Μωυσῆσ, καὶ περιεῖλε τὴν κυνόμυιαν ἀπὸ Φαραὼ καὶ τῶν θεραπόντων αὐτοῦ καὶ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ, καὶ οὐ κατελείφθη οὐδεμία. καὶ ἐβάρυνε Φαραὼ τὴν καρδίαν αὐτοῦ καὶ ἐπὶ τοῦ καιροῦ τούτου, καὶ οὐκ ἠθέλησεν ἐξαποστεῖλαι τὸν λαόν. ΕΙΠΕ δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. εἴσελθε πρὸσ Φαραὼ καὶ ἐρεῖσ αὐτῷ. τάδε λέγει Κύριοσ ὁ Θεὸσ τῶν Ἑβραίων. ἐξαπόστειλον τὸν λαόν μου, ἵνα μοι λατρεύσωσιν.

εἰ μὲν οὖν μή βούλει ἐξαποστεῖλαι τὸν λαόν μου, ἀλλὰ ἔτι ἐγκρατεῖσ αὐτοῦ, ἰδοὺ χεὶρ Κυρίου ἐπέσται ἐν τοῖσ κτήνεσί σου τοῖσ ἐν τοῖσ πεδίοισ, ἔν τε τοῖσ ἵπποισ καὶ ἐν τοῖσ ὑποζυγίοισ καὶ ταῖσ καμήλοισ καὶ βουσὶ καὶ προβάτοισ, θάνατοσ μέγασ σφόδρα. καὶ παραδοξάσω ἐγὼ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἀνὰ μέσον τῶν κτηνῶν τῶν Αἰγυπτίων καὶ ἀνὰ μέσον τῶν κτηνῶν τῶν υἱῶν Ἰσραήλ. οὐ τελευτήσει ἀπὸ πάντων τῶν τοῦ Ἰσραὴλ υἱῶν ρητόν. καὶ ἔδωκεν ὁ Θεὸσ ὅρον λέγων. ἐν τῇ αὔριον ποιήσει Κύριοσ τὸ ρῆμα τοῦτο ἐπὶ τῆσ γῆσ. καὶ ἐποίησε Κύριοσ τὸ ρῆμα τοῦτο τῇ ἐπαύριον, καὶ ἐτελεύτησε πάντα τὰ κτήνη τῶν Αἰγυπτίων, ἀπὸ δὲ τῶν κτηνῶν τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ οὐκ ἐτελεύτησεν οὐδέν. ἰδὼν δὲ Φαραὼ ὅτι οὐκ ἐτελεύτησεν ἀπὸ πάντων τῶν κτηνῶν τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ οὐδέν, ἐβαρύνθη ἡ καρδία Φαραώ, καὶ οὐκ ἐξαπέστειλε τὸν λαόν. Εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν καὶ Ἀαρὼν λέγων. λάβετε ὑμεῖσ πλήρεισ τὰσ χεῖρασ αἰθάλησ καμιναίασ, καὶ πασάτω Μωυσῆσ εἰσ τὸν οὐρανὸν ἐναντίον Φαραὼ καὶ ἐναντίον τῶν θεραπόντων αὐτοῦ, καὶ γενηθήτω κονιορτὸσ ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν Αἰγύπτου, καὶ ἔσται ἐπὶ τούσ ἀνθρώπουσ καὶ ἐπὶ τὰ τετράποδα ἕλκη, φλυκτίδεσ ἀναζέουσαι, ἔν τε τοῖσ ἀνθρώποισ καὶ ἐν τοῖσ τετράποσι καὶ ἐν πάσῃ γῇ Αἰγύπτου. καὶ ἔλαβε τὴν αἰθάλην τῆσ καμιναίασ ἐναντίον Φαραώ, καὶ ἔπασεν αὐτὴν Μωυσῆσ εἰσ τὸν οὐρανόν, καὶ ἐγένετο ἕλκη, φλυκτίδεσ ἀναζέουσαι, ἔν τε τοῖσ ἀνθρώποισ καὶ ἐν τοῖσ τετράποσι. καὶ οὐκ ἠδύναντο οἱ φαρμακοὶ στῆναι ἐναντίον Μωυσῆ διὰ τὰ ἕλκη. ἐγένετο γὰρ τὰ ἕλκη ἐν τοῖσ φαρμακοῖσ καὶ ἐν πάσῃ γῇ Αἰγύπτῳ. ἐσκλήρυνε δὲ Κύριοσ τὴν καρδίαν Φαραώ, καὶ οὐκ εἰσήκουσεν αὐτῶν, καθὰ συνέταξε Κύριοσ. Εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. ὄρθρισον τὸ πρωί̈ καὶ στῆθι ἐναντίον Φαραὼ καὶ ἐρεῖσ πρὸσ αὐτόν. τάδε λέγει Κύριοσ ὁ Θεὸσ τῶν Ἑβραίων. ἐξαπόστειλον τὸν λαόν μου, ἵνα λατρεύσωσί μοι. ἐν τῷ γὰρ νῦν καιρῷ ἐγὼ ἐξαποστέλλω πάντα τὰ συναντήματά μου εἰσ τὴν καρδίαν σου καὶ τῶν θεραπόντων σου καὶ τοῦ λαοῦ σου, ἵνα εἰδῇσ ὅτι οὐκ ἔστιν ὡσ ἐγὼ ἄλλοσ ἐν πάσῃ τῇ γῇ. νῦν γὰρ ἀποστείλασ τὴν χεῖρα πατάξω σε, καὶ τὸν λαόν σου θανατώσω, καὶ ἐκτριβήσῃ ἀπὸ τῆσ γῆσ. καὶ ἕνεκεν τούτου διετηρήθησ, ἵνα ἐνδείξωμαι ἐν σοὶ τὴν ἰσχύν μου, καὶ ὅπωσ διαγγελῇ τὸ ὄνομά μου ἐν πάσῃ τῇ γῇ. ἔτι οὖν σὺ ἐμποιῇ τοῦ λαοῦ μου τοῦ μὴ ἐξαποστεῖλαι αὐτούσ̣ ἰδοὺ ἐγὼ ὕω ταύτην τὴν ὥραν αὔριον χάλαζαν πολλὴν σφόδρα, ἥτισ τοιαύτη οὐ γέγονεν ἐν Αἰγύπτῳ, ἀφ̓ ἧσ ἡμέρασ ἔκτισται ἕωσ τῆσ ἡμέρασ ταύτησ. νῦν οὖν κατάσπευσον συναγαγεῖν τὰ κτήνη σου καὶ ὅσα σοί ἐστιν ἐν τῷ πεδίῳ. πάντεσ γὰρ οἱ ἄνθρωποι καὶ τὰ κτήνη, ὅσα ἐὰν εὑρεθῇ ἐν τοῖσ πεδίοισ καὶ μὴ εἰσέλθῃ εἰσ οἰκίαν, πέσῃ δὲ ἐπ̓ αὐτὰ ἡ χάλαζα, τελευτήσει. ὁ φοβούμενοσ τὸ ρῆμα Κυρίου τῶν θεραπόντων Φαραὼ συνήγαγε τὰ κτήνη αὐτοῦ εἰσ τοὺσ οἴκουσ. ὃσ δὲ μὴ προσέσχε τῇ διανοίᾳ εἰσ τὸ ρῆμα Κυρίου, ἀφῆκε τὰ κτήνη ἐν τοῖσ πεδίοισ. εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. ἔκτεινον τὴν χεῖρά σου εἰσ τὸν οὐρανόν, καὶ ἔσται χάλαζα ἐπὶ πᾶσαν γῆν Αἰγύπτου, ἐπί τε τοὺσ ἀνθρώπουσ καὶ τὰ κτήνη καὶ ἐπὶ πᾶσαν βοτάνην τὴν ἐπὶ τῆσ γῆσ. ἐξέτεινε δὲ Μωυσῆσ τὴν χεῖρα εἰσ τὸν οὐρανόν, καὶ Κύριοσ ἔδωκε φωνὰσ καὶ χάλαζαν, καὶ διέτρεχε τὸ πῦρ ἐπὶ τῆσ γῆσ, καὶ ἔβρεξε Κύριοσ χάλαζαν ἐπὶ πᾶσαν γῆν Αἰγύπτου. ἦν δὲ ἡ χάλαζα καὶ τὸ πῦρ φλογίζον ἐν τῇ χαλάζῃ. ἡ δὲ χάλαζα πολλὴ σφόδρα, ἥτισ τοιαύτη οὐ γέγονεν ἐν Αἰγύπτῳ, ἀφ̓ ἧσ ἡμέρασ γεγένηται ἐπ̓ αὐτῆσ ἔθνοσ. ἐπάταξε δὲ ἡ χάλαζα ἐν πάσῃ γῇ Αἰγύπτου ἀπὸ ἀνθρώπου ἕωσ κτήνουσ, καὶ πᾶσαν βοτάνην τὴν ἐν τῷ πεδίῳ ἐπάταξεν ἡ χάλαζα, καὶ πάντα τὰ ξύλα τὰ ἐν τοῖσ πεδίοισ συνέτριψεν ἡ χάλαζα. πλὴν ἐν γῇ Γεσέμ, οὗ ἦσαν οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ, οὐκ ἐγένετο ἡ χάλαζα. ἀποστείλασ δὲ Φαραώ ἐκάλεσε Μωυσῆν καὶ Ἀαρὼν καὶ εἶπεν αὐτοῖσ. ἡμάρτηκα τὸ νῦν. ὁ Κύριοσ δίκαιοσ, ἐγὼ δὲ καὶ ὁ λαόσ μου ἀσεβεῖσ. εὔξασθε οὖν περὶ ἐμοῦ πρὸσ Κύριον, καὶ παυσάσθω τοῦ γενηθῆναι φωνὰσ Θεοῦ καὶ χάλαζαν καὶ πῦρ. καὶ ἐξαποστελῶ ὑμᾶσ, καὶ οὐκέτι προστεθήσεσθε μένειν. εἶπε δὲ αὐτῷ Μωυσῆσ. ὡσ ἂν ἐξέλθω τὴν πόλιν, ἐκπετάσω τὰσ χεῖράσ μου πρὸσ τὸν Κύριον, καὶ αἱ φωναὶ παύσονται, καὶ ἡ χάλαζα καὶ ὁ ὑετὸσ οὐκ ἔσται ἔτι, ἵνα γνῷσ ὅτι τοῦ Κυρίου ἡ γῆ. καὶ σὺ καὶ οἱ θεράποντέσ σου, ἐπίσταμαι ὅτι οὐδέπω πεφόβησθε τὸν Κύριον. τὸ δὲ λίνον καὶ ἡ κριθὴ ἐπλήγη. ἡ γὰρ κριθὴ παρεστηκυῖα, τὸ δὲ λίνον σπερματίζον. ὁ δὲ πυρὸσ καὶ ἡ ὀλύρα οὐκ ἐπλήγησαν, ὄψιμα γὰρ ἦν. ἐξῆλθε δὲ Μωυσῆσ ἀπὸ Φαραὼ ἐκτὸσ τῆσ πόλεωσ καὶ ἐξέτεινε τὰσ χεῖρασ πρὸσ Κύριον, καὶ αἱ φωναὶ ἐπαύσαντο καὶ ἡ χάλαζα, καὶ ὁ ὑετὸσ οὐκ ἔσταξεν ἔτι ἐπὶ τὴν γῆν. ἰδὼν δὲ Φαραὼ ὅτι πέπαυται ὁ ὑετὸσ καὶ ἡ χάλαζα καὶ αἱ φωναί, προσέθετο τοῦ ἁμαρτάνειν καὶ ἐβάρυνεν αὐτοῦ τὴν καρδίαν καὶ τῶν θεραπόντων αὐτοῦ. καὶ ἐσκληρύνθη ἡ καρδία Φαραώ, καὶ οὐκ ἐξαπέστειλε τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραήλ, καθάπερ ἐλάλησε Κύριοσ τῷ Μωυσῇ. ΕΙΠΕ δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων. εἴσελθε πρὸσ Φαραώ. ἐγὼ γὰρ ἐσκλήρυνα αὐτοῦ τὴν καρδίαν καὶ τῶν θεραπόντων αὐτοῦ, ἵνα ἑξῆσ ἐπέλθῃ τὰ σημεῖα ταῦτα ἐπ̓ αὐτούσ.

ὅπωσ διηγήσησθε εἰσ τὰ ὦτα τῶν τέκνων ὑμῶν καὶ τοῖσ τέκνοισ τῶν τέκνων ὑμῶν, ὅσα ἐμπέπαιχα τοῖσ Αἰγυπτίοισ, καὶ τὰ σημεῖά μου, ἃ ἐποίησα ἐν αὐτοῖσ, καὶ γνώσεσθε ὅτι ἐγὼ Κύριοσ. εἰσῆλθε δὲ Μωυσῆσ καὶ Ἀαρὼν ἐναντίον Φαραὼ καὶ εἶπαν αὐτῷ. τάδε λέγει Κύριοσ ὁ Θεὸσ τῶν Ἑβραίων. ἕωσ τίνοσ οὐ βούλῃ ἐντραπῆναί με̣ ἐξαπόστειλον τὸν λαόν μου, ἵνα λατρεύσωσί μοι. ἐὰν δὲ μὴ θέλῃσ σὺ ἐξαποστεῖλαι τὸν λαόν μου, ἰδοὺ ἐγὼ ἐπάγω ταύτην τὴν ὥραν αὔριον ἀκρίδα πολλὴν ἐπὶ πάντα τὰ ὅριά σου, καὶ καλύψει τὴν ὄψιν τῆσ γῆσ, καὶ οὐ δυνήσῃ κατιδεῖν τὴν γῆν, καὶ κατέδεται πᾶν τὸ περισσὸν τῆσ γῆσ τὸ καταλειφθέν, ὃ κατέλιπεν ὑμῖν ἡ χάλαζα, καὶ κατέδεται πᾶν ξύλον τὸ φυόμενον ὑμῖν ἐπὶ τῆσ γῆσ. καὶ πλησθήσονταί σου αἱ οἰκίαι καὶ αἱ οἰκίαι τῶν θεραπόντων σου καὶ πᾶσαι αἱ οἰκίαι ἐν πάσῃ γῇ τῶν Αἰγυπτίων, ἃ οὐδέποτε ἑωράκασιν οἱ πατέρεσ σου, οὐδ̓ οἱ πρόπαπποι αὐτῶν, ἀφ̓ ἧσ ἡμέρασ γεγόνασιν ἐπὶ τῆσ γῆσ ἕωσ τῆσ ἡμέρασ ταύτησ. καὶ ἐκκλίνασ Μωυσῆσ ἐξῆλθεν ἀπὸ Φαραώ. καὶ λέγουσιν οἱ θεράποντεσ Φαραὼ πρὸσ αὐτόν. ἕωσ τίνοσ ἔσται τοῦτο ἡμῖν σκῶλον̣ ἐξαπόστειλον τοὺσ ἀνθρώπουσ, ὅπωσ λατρεύσωσι τῷ Θεῷ αὐτῶν. ἢ εἰδέναι βούλῃ ὅτι ἀπόλωλεν Αἴγυπτοσ̣ καὶ ἀπέστρεψαν τόν τε Μωυσῆν καὶ Ἀαρὼν πρὸσ Φαραώ, καὶ εἶπεν αὐτοῖσ. πορεύεσθε καὶ λατρεύσατε Κυρίῳ τῷ Θεῷ ὑμῶν. τίνεσ δὲ καὶ τίνεσ εἰσὶν οἱ πορευόμενοι̣ καὶ λέγει Μωυσῆσ. σὺν τοῖσ νεανίσκοισ καὶ πρεσβυτέροισ πορευσόμεθα, σὺν τοῖσ υἱοῖσ καὶ θυγατράσι καὶ προβάτοισ καὶ βουσὶν ἡμῶν. ἔστι γὰρ ἑορτὴ Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. καὶ εἶπε πρὸσ αὐτούσ. ἔστω οὕτω, Κύριοσ μεθ̓ ὑμῶν. καθότι ἀποστέλλω ὑμᾶσ, μὴ καὶ τὴν ἀποσκευὴν ὑμῶν̣ ἴδετε ὅτι πονηρία πρόσκειται ὑμῖν. μὴ οὕτωσ. πορευέσθωσαν δὲ οἱ ἄνδρεσ, καὶ λατρευσάτωσαν τῷ Θεῷ. τοῦτο γὰρ αὐτοὶ ἐκζητεῖτε. ἐξέβαλον δὲ αὐτοὺσ ἀπὸ προσώπου Φαραώ. εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. ἔκτεινον τὴν χεῖρα ἐπὶ γῆν Αἰγύπτου, καὶ ἀναβήτω ἀκρὶσ ἐπὶ τὴν γῆν καὶ κατέδεται πᾶσαν βοτάνην τῆσ γῆσ καὶ πάντα τὸν καρπὸν τῶν ξύλων, ὃν ὑπελίπετο ἡ χάλαζα. καὶ ἐπῇρε Μωυσῆσ τὴν ράβδον εἰσ τὸν οὐρανόν, καὶ Κύριοσ ἐπήγαγεν ἄνεμον νότον ἐπὶ τὴν γῆν, ὅλην τὴν ἡμέραν ἐκείνην καὶ ὅλην τὴν νύκτα. τὸ πρωί̈ ἐγενήθη, καὶ ὁ ἄνεμοσ ὁ νότοσ ἀνέλαβε τὴν ἀκρίδα καὶ ἀνήγαγεν αὐτὴν ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν Αἰγύπτου, καὶ κατέπαυσεν ἐπὶ πάντα τὰ ὅρια Αἰγύπτου πολλὴ σφόδρα. προτέρα αὐτῆσ οὐ γέγονε τοιαύτη ἀκρὶσ καὶ μετὰ ταῦτα οὐκ ἔσται οὕτωσ. καὶ ἐκάλυψε τὴν ὄψιν τῆσ γῆσ, καὶ ἐφθάρη ἡ γῆ. καὶ κατέφαγε πᾶσαν βοτάνην τῆσ γῆσ καὶ πάντα τὸν καρπὸν τῶν ξύλων, ὃσ ὑπελείφθη ἀπὸ τῆσ χαλάζησ. οὐχ ὑπελείφθη χλωρὸν οὐδὲν ἐν τοῖσ ξύλοισ καὶ ἐν πάσῃ βοτάνῃ τοῦ πεδίου, ἐν πάσῃ γῇ Αἰγύπτου. κατέσπευδε δὲ Φαραὼ καλέσαι Μωυσῆν καὶ Ἀαρὼν λέγων. ἡμάρτηκα ἐναντίον Κυρίου τοῦ Θεοῦ ὑμῶν καὶ εἰσ ὑμᾶσ. προσδέξασθε οὖν μου τὴν ἁμαρτίαν ἔτι νῦν καὶ προσεύξασθε πρὸσ Κύριον τὸν Θεὸν ὑμῶν, καὶ περιελέτω ἀπ̓ ἐμοῦ τὸν θάνατον τοῦτον. ἐξῆλθε δὲ Μωυσῆσ ἀπὸ Φαραὼ καὶ ηὔξατο πρὸσ τὸν Θεόν. καὶ μετέβαλε Κύριοσ ἄνεμον ἀπὸ θαλάσσησ σφοδρόν, καὶ ἀνέλαβε τὸν ἀκρίδα καὶ ἔβαλεν αὐτὴν εἰσ τὴν ἐρυθρὰν θάλασσαν, καὶ οὐχ ὑπελείφθη ἀκρὶσ μία ἐν πάσῃ γῇ Αἰγύπτου. καὶ ἐσκλήρυνε Κύριοσ τὴν καρδίαν Φαραώ. καὶ οὐκ ἐξαπέστειλε τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραήλ. Εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. ἔκτεινον τὴν χεῖρά σου εἰσ τὸν οὐρανόν, καὶ γενηθήτω σκότοσ ἐπὶ γῆσ Αἰγύπτου, ψηλαφητὸν σκότοσ. ἐξέτεινε δὲ Μωυσῆσ τὴν χεῖρα εἰσ τὸν οὐρανόν, καὶ ἐγένετο σκότοσ γνόφοσ, θύελλα ἐπὶ πᾶσαν γῆν Αἰγύπτου τρεῖσ ἡμέρασ, καὶ οὐκ εἶδεν οὐδεὶσ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ τρεῖσ ἡμέρασ, καὶ οὐκ ἐξανέστη οὐδεὶσ ἐκ τῆσ κοίτησ αὐτοῦ τρεῖσ ἡμέρασ. πᾶσι δὲ τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραὴλ φῶσ ἦν ἐν πᾶσιν, οἷσ κατεγίνοντο. καὶ ἐκάλεσε Φαραὼ Μωυσῆν καὶ Ἀαρὼν λέγων. βαδίζετε, λατρεύσατε Κυρίῳ τῷ Θεῷ ὑμῶν, πλὴν τῶν προβάτων καὶ τῶν βοῶν ὑπολείπεσθε. καὶ ἡ ἀποσκευὴ ὑμῶν ἀποτρεχέτω μεθ̓ ὑμῶν, καὶ εἶπε Μωυσῆσ. ἀλλὰ καὶ σὺ δώσει ἡμῖν ὁλοκαυτώματα καὶ θυσίασ, ἃ ποιήσομεν Κυρίῳ τῷ Θεῷ ἡμῶν. καὶ τὰ κτήνη ἡμῶν πορεύσεται μεθ̓ ἡμῶν, καὶ οὐχ ὑπολειψόμεθα ὁπλήν. ἀπ̓ αὐτῶν γὰρ ληψόμεθα λατρεῦσαι Κυρίῳ τῷ Θεῷ ἡμῶν, ἡμεῖσ δὲ οὐκ οἴδαμεν τί λατρεύσομεν Κυρίῳ τῷ Θεῷ ἡμῶν, ἕωσ τοῦ ἐλθεῖν ἡμᾶσ ἐκεῖ. ἐσκλήρυνε δὲ Κύριοσ τὴν καρδίαν Φαραὼ καὶ οὐκ ἐβουλήθη ἐξαποστεῖλαι αὐτούσ. καὶ λέγει Φαραώ. ἄπελθε ἀπ̓ ἐμοῦ. πρόσεχε σεαυτῷ ἔτι προσθεῖναι ἰδεῖν μου τὸ πρόσωπον. ᾗ δ̓ ἂν ἡμέρᾳ ὀφθῇσ μοι, ἀποθανῇ. λέγει δὲ Μωυσῆσ. εἴρηκασ. οὐκ ἔτι ὀφθήσομαί σοι εἰσ πρόσωπον. ΕΙΠΕ δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. ἔτι μίαν πληγὴν ἐγὼ ἐπάξω ἐπὶ Φαραὼ καὶ ἐπ̓ Αἴγυπτον, καὶ μετὰ ταῦτα ἐξαποστελεῖ ὑμᾶσ ἐντεῦθεν. ὅταν δὲ ἐξαποστέλλῃ ὑμᾶσ, σὺν παντὶ ἐκβαλεῖ ὑμᾶσ ἐκβολῇ.

λάλησον οὖν κρυφῇ εἰσ τὰ ὦτα τοῦ λαοῦ, καὶ αἰτησάτω ἕκαστοσ παρὰ τοῦ πλησίον σκεύη ἀργυρᾶ καὶ χρυσᾶ καὶ ἱματισμόν. Κύριοσ δὲ ἔδωκε τὴν χάριν τῷ λαῷ αὐτοῦ ἐναντίον τῶν Αἰγυπτίων, καὶ ἔχρησαν αὐτοῖσ. καὶ ὁ ἄνθρωποσ Μωυσῆσ μέγασ ἐγενήθη σφόδρα ἐναντίον τῶν Αἰγυπτίων καὶ ἐναντίον Φαραὼ καὶ ἐναντίον τῶν θεραπόντων αὐτοῦ. Καὶ εἶπε Μωυσῆσ. τάδε λέγει Κύριοσ. περὶ μέσασ νύκτασ ἐγὼ εἰσπορεύομαι εἰσ μέσον Αἰγύπτου, καὶ τελευτήσει πᾶν πρωτότοκον ἐν γῇ Αἰγύπτῳ, ἀπὸ πρωτοτόκου Φαραώ, ὃσ κάθηται ἐπὶ τοῦ θρόνου, καὶ ἕωσ πρωτοτόκου τῆσ θεραπαίνησ τῆσ παρὰ τὸν μύλον καὶ ἕωσ πρωτοτόκου παντὸσ κτήνουσ, καὶ ἔσται κραυγὴ μεγάλη κατὰ πᾶσαν γῆν Αἰγύπτου, ἥτισ τοιαύτη οὐ γέγονε καὶ τοιαύτη οὐκ ἔτι προστεθήσεται. καὶ ἐν πᾶσι τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραὴλ οὐ γρύξει κύων τῇ γλώσσῃ αὐτοῦ ἀπὸ ἀνθρώπου ἕωσ κτήνουσ, ὅπωσ εἰδῇσ ὅσα παραδοξάσει Κύριοσ ἀνὰ μέσον τῶν Αἰγυπτίων καί τοῦ Ἰσραήλ. καὶ καταβήσονται πάντεσ οἱ παῖδέσ σου οὗτοι πρόσ με καὶ προσκυνήσουσί με λέγοντεσ. ἔξελθε σὺ καὶ πᾶσ ὁ λαόσ σου, οὗ σύ ἀφηγῇ. καὶ μετὰ ταῦτα ἐξελεύσομαι. ἐξῆλθε δὲ Μωυσῆσ ἀπὸ Φαραὼ μετὰ θυμοῦ. εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. οὐκ εἰσακούσεται ὑμῶν Φαραώ, ἵνα πληθύνων πληθυνῶ μου τὰ σημεῖα καὶ τὰ τέρατα ἐν γῇ Αἰγύπτῳ. Μωυσῆσ δὲ καὶ Ἀαρὼν ἐποίησαν πάντα τὰ σημεῖα καὶ τὰ τέρατα ταῦτα ἐν γῇ Αἰγύπτῳ ἐναντίον Φαραώ. ἐσκλήρυνε δὲ Κύριοσ τὴν καρδίαν Φαραώ, καὶ οὐκ εἰσήκουσεν ἐξαποστεῖλαι τούσ υἱοὺσ Ἰσραὴλ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου. ΕΙΠΕ δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν καὶ Ἀαρὼν ἐν γῇ Αἰγύπτου λέγων.

ὁ μὴν οὗτοσ ὑμῖν ἀρχὴ μηνῶν, πρῶτόσ ἐστιν ὑμῖν ἐν τοῖσ μησὶ τοῦ ἐνιαυτοῦ. λάλησον πρὸσ πᾶσαν συναγωγὴν υἱῶν Ἰσραὴλ λέγων. τῇ δεκάτῃ τοῦ μηνὸσ τούτου λαβέτωσαν ἕκαστοσ πρόβατον κατ̓ οἴκουσ πατριῶν, ἕκαστοσ πρόβατον κατ̓ οἰκίαν. ἐὰν δὲ ὀλιγοστοὶ ὦσιν ἐν τῇ οἰκίᾳ, ὥστε μὴ εἶναι ἱκανοὺσ εἰσ πρόβατον, συλλήψεται μεθ̓ ἑαυτοῦ τὸν γείτονα τὸν πλησίον αὐτοῦ κατὰ ἀριθμὸν ψυχῶν. ἕκαστοσ τὸ ἀρκοῦν αὐτῷ συναριθμήσεται εἰσ πρόβατον. πρόβατον τέλειον, ἄρσεν, ἐνιαύσιον ἔσται ὑμῖν. ἀπὸ τῶν ἀρνῶν καὶ τῶν ἐρίφων λήψεσθε. καὶ ἔσται ὑμῖν διατετηρημένον ἕωσ τῆσ τεσσαρεσκαιδεκάτησ τοῦ μηνὸσ τούτου, καὶ σφάξουσιν αὐτὸ πᾶν τὸ πλῆθοσ συναγωγῆσ υἱῶν Ἰσραὴλ πρὸσ ἑσπέραν. καὶ λήψονται ἀπὸ τοῦ αἵματοσ καὶ θήσουσιν ἐπὶ τῶν δύο σταθμῶν καὶ ἐπὶ τὴν φλιὰν ἐν τοῖσ οἴκοισ, ἐν οἷσ ἐὰν φάγωσιν αὐτὰ ἐν αὐτοῖσ, καὶ φάγονται τὰ κρέα τῇ νυκτὶ ταύτῃ. ὀπτὰ πυρὶ καὶ ἄζυμα ἐπὶ πικρίδων ἔδονται. οὐκ ἔδεσθε ἀπ̓ αὐτῶν ὠμὸν οὐδὲ ἡψημένον ἐν ὕδατι, ἀλλ̓ ἢ ὀπτὰ πυρί, κεφαλὴν σὺν τοῖσ ποσὶ καὶ τοῖσ ἐνδοσθίοισ. οὐκ ἀπολείψετε ἀπ̓ αὐτοῦ ἕωσ πρωί̈ καὶ ὀστοῦν οὐ συντρίψετε ἀπ̓ αὐτοῦ. τὰ δὲ καταλειπόμενα ἀπ̓ αὐτοῦ ἕωσ πρωί̈ ἐν πυρὶ κατακαύσετε. οὕτω δὲ φάγεσθε αὐτό. αἱ ὀσφύεσ ὑμῶν περιεζωσμέναι, καὶ τὰ ὑποδήματα ἐν τοῖσ ποσὶν ὑμῶν, καὶ αἱ βακτηρίαι ἐν ταῖσ χερσὶν ὑμῶν. καὶ ἔδεσθε αὐτὸ μετὰ σπουδῆσ. πάσχα ἐστὶ Κυρίῳ. καί διελεύσομαι ἐν γῇ Αἰγύπτῳ ἐν τῇ νυκτὶ ταύτῃ καὶ πατάξω πᾶν πρωτότοκον ἐν γῇ Αἰγύπτῳ ἀπὸ ἀνθρώπου ἕωσ κτήνουσ καὶ ἐν πᾶσι τοῖσ θεοῖσ τῶν Αἰγυπτίων ποιήσω τὴν ἐκδίκησιν. ἐγὼ Κύριοσ. καὶ ἔσται τὸ αἷμα ὑμῖν ἐν σημείῳ ἐπὶ τῶν οἰκιῶν, ἐν αἷσ ὑμεῖσ ἐστε ἐκεῖ, καὶ ὄψομαι τὸ αἷμα καὶ σκεπάσω ὑμᾶσ, καὶ οὐκ ἔσται ἐν ὑμῖν πληγὴ τοῦ ἐκτριβῆναι, ὅταν παίω ἐν γῇ Αἰγύπτῳ. καὶ ἔσται ἡ ἡμέρα ὑμῖν αὕτη μνημόσυνον. καὶ ἑορτάσετε αὐτὴν ἑορτὴν Κυρίῳ εἰσ πάσασ τὰσ γενεὰσ ὑμῶν. νόμιμον αἰώνιον ἑορτάσετε αὐτήν. ἑπτὰ ἡμέρασ ἄζυμα ἔδεσθε, ἀπὸ δὲ τῆσ ἡμέρασ τῆσ πρώτησ ἀφανιεῖτε ζύμην ἐκ τῶν οἰκιῶν ὑμῶν. πᾶσ ὃσ ἂν φάγῃ ζύμην, ἐξολοθρευθήσεται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐξ Ἰσραὴλ ἀπὸ τῆσ ἡμέρασ τῆσ πρώτησ ἕωσ τῆσ ἡμέρασ τῆσ ἑβδόμησ. καὶ ἡ ἡμέρα ἡ πρώτη κληθήσεται ἁγία, καὶ ἡ ἡμέρα ἡ ἑβδόμη κλητὴ ἁγία ἔσται ὑμῖν. πᾶν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσετε ἐν αὐταῖσ, πλὴν ὅσα ποιηθήσεται πάσῃ ψυχῇ, τοῦτο μόνον ποιηθήσεται ὑμῖν. καὶ φυλάξετε τὴν ἐντολὴν ταύτην. ἐν γὰρ τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ ἐξάξω τὴν δύναμιν ὑμῶν ἐκ γῆσ Αἰγύπτου, καὶ ποιήσετε τὴν ἡμέραν ταύτην εἰσ γενεὰσ ὑμῶν νόμιμον αἰώνιον. ἐναρχόμενοι τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸσ τοῦ πρώτου ἀφ̓ ἑσπέρασ ἔδεσθε ἄζυμα ἕωσ ἡμέρασ μιᾶσ καὶ εἰκάδοσ τοῦ μηνόσ, ἕωσ ἑσπέρασ. ἑπτὰ ἡμέρασ ζύμη οὐχ εὑρεθήσεται ἐν ταῖσ οἰκίαισ ὑμῶν. πᾶσ ὃσ ἂν φάγῃ ζυμωτόν, ἐξολοθρευθήσεται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐκ συναγωγῆσ Ἰσραήλ, ἔν τε τοῖσ γειώραισ καὶ αὐτόχθοσι τῆσ γῆσ. πᾶν ζυμωτὸν οὐκ ἔδεσθε, ἐν παντὶ δὲ κατοικητηρίῳ ὑμῶν ἔδεσθε ἄζυμα. Ἐκάλεσε δὲ Μωυσῆσ πᾶσαν γερουσίαν υἱῶν Ἰσραὴλ καὶ εἶπε πρὸσ αὐτούσ. ἀπελθόντεσ λάβετε ὑμῖν αὐτοῖσ πρόβατον κατὰ συγγενείασ ὑμῶν καὶ θύσατε τὸ πάσχα. λήψεσθε δὲ δέσμην ὑσσώπου, καὶ βάψαντεσ ἀπὸ τοῦ αἵματοσ τοῦ παρὰ τὴν θύραν καθίξετε τῆσ φλιᾶσ καὶ ἐπ̓ ἀμφοτέρων τῶν σταθμῶν ἀπὸ τοῦ αἵματοσ, ὅ ἐστι παρὰ τὴν θύραν. ὑμεῖσ δὲ οὐκ ἐξελεύσεσθε ἕκαστοσ τὴν θύραν τοῦ οἴκου αὐτοῦ ἕωσ πρωί̈. καὶ παρελεύσεται Κύριοσ πατάξαι τοὺσ Αἰγυπτίουσ καὶ ὄψεται τὸ αἷμα ἐπὶ τῆσ φλιᾶσ καὶ ἐπ̓ ἀμφοτέρων τῶν σταθμῶν, καὶ παρελεύσεται Κύριοσ τὴν θύραν καὶ οὐκ ἀφήσει τὸν ὀλοθρεύοντα εἰσελθεῖν εἰσ τὰσ οἰκίασ ὑμῶν πατάξαι. καὶ φυλάξασθε τὸ ρῆμα τοῦτο νόμιμον σεαυτῷ, καὶ τοῖσ υἱοῖσ σου ἕωσ αἰῶνοσ. ἐὰν δὲ εἰσέλθητε εἰσ τὴν γῆν, ἣν ἂν δῷ Κύριοσ ὑμῖν, καθότι ἐλάλησε, φυλάξασθε τὴν λατρείαν ταύτην. καὶ ἔσται ἐὰν λέγωσι πρὸσ ὑμᾶσ οἱ υἱοὶ ὑμῶν. τίσ ἡ λατρεία αὕτη̣ καὶ ἐρεῖτε αὐτοῖσ. θυσία τὸ πάσχα τοῦτο Κυρίῳ, ὡσ ἐσκέπασε τοὺσ οἴκουσ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἐν Αἰγύπτῳ, ἡνίκα ἐπάταξε τοὺσ Αἰγυπτίουσ, τοὺσ δὲ οἴκουσ ἡμῶν ἐρρύσατο. καὶ κύψασ ὁ λαὸσ προσεκύνησε. καὶ ἀπελθόντεσ ἐποίησαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ καθὰ ἐνετείλατο Κύριοσ τῷ Μωυσῇ καὶ Ἀαρών, οὕτωσ ἐποίησαν. Ἐγενήθη δὲ μεσούσησ τῆσ νυκτὸσ καὶ Κύριοσ ἐπάταξε πᾶν πρωτότοκον ἐν γῇ Αἰγύπτῳ, ἀπὸ πρωτοτόκου Φαραὼ τοῦ καθημένου ἐπὶ τοῦ θρόνου ἕωσ πρωτοτόκου τῆσ αἰχμαλωτίδοσ τῆσ ἐν τῷ λάκκῳ καὶ ἕωσ πρωτοτόκου παντὸσ κτήνουσ. καὶ ἀναστὰσ Φαραὼ νυκτὸσ καὶ οἱ θεράποντεσ αὐτοῦ καὶ πάντεσ οἱ Αἰγύπτιοι καὶ ἐγενήθη κραυγή μεγάλη ἐν πάσῃ γῇ Αἰγύπτῳ. οὐ γὰρ ἦν οἰκία, ἐν ᾗ οὐκ ἦν ἐν αὐτῇ τεθνηκώσ. καὶ ἐκάλεσε Φαραὼ Μωυσῆν καὶ Ἀαρὼν νυκτὸσ καὶ εἶπεν αὐτοῖσ. ἀνάστητε καὶ ἐξέλθετε ἐκ τοῦ λαοῦ μου καὶ ὑμεῖσ καὶ οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ. βαδίζετε καὶ λατρεύσατε Κυρίῳ τῷ Θεῷ ὑμῶν, καθὰ λέγετε. καὶ τὰ πρόβατα καὶ τοὺσ βόασ ὑμῶν ἀναλαβόντεσ πορεύεσθε, εὐλογήσατε δὲ κἀμέ. καὶ κατεβιάζοντο οἱ Αἰγύπτιοι τὸν λαὸν σπουδῇ ἐκβαλεῖν αὐτοὺσ ἐκ τῆσ γῆσ. εἶπαν γάρ, ὅτι πάντεσ ἡμεῖσ ἀποθνήσκομεν. ἀνέλαβε δὲ ὁ λαὸσ τὸ σταῖσ αὐτῶν πρὸ τοῦ ζυμωθῆναι τὰ φυράματα αὐτῶν ἐνδεδεμένα ἐν τοῖσ ἱματίοισ αὐτῶν ἐπὶ τῶν ὤμων. οἱ δὲ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἐποίησαν καθὰ συνέταξεν αὐτοῖσ Μωυσῆσ, καὶ ᾔτησαν παρὰ τῶν Αἰγυπτίων σκεύη ἀργυρᾶ καὶ χρυσᾶ καὶ ἱματισμόν. καὶ ἔδωκε Κύριοσ τὴν χάριν τῷ λαῷ αὐτοῦ ἐναντίον τῶν Αἰγυπτίων, καὶ ἔχρησαν αὐτοῖσ. καὶ ἐσκύλευσαν τοὺσ Αἰγυπτίουσ. Ἀπάραντεσ δὲ οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἐκ Ραμεσσῆ εἰσ Σοκχώθ εἰσ ἑξακοσίασ χιλιάδασ πεζῶν, οἱ ἄνδρεσ, πλὴν τῆσ ἀποσκευῆσ, καὶ ἐπίμικτοσ πολὺσ συνανέβη αὐτοῖσ καὶ πρόβατα καὶ βόεσ καὶ κτήνη πολλὰ σφόδρα. καὶ ἔπεψαν τὸ σταῖσ, ὃ ἐξήνεγκαν ἐξ Αἰγύπτου, ἐγκρυφίασ ἀζύμουσ. οὐ γὰρ ἐζυμώθη. ἐξέβαλον γὰρ αὐτοὺσ οἱ Αἰγύπτιοι, καὶ οὐκ ἠδυνήθησαν ἐπιμεῖναι οὐδὲ ἐπισιτισμὸν ἐποίησαν ἑαυτοῖσ εἰσ τὴν ὁδόν. ἡ δὲ κατοίκησισ τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, ἣν κατῴκησαν ἐν γῇ Αἰγύπτῳ καὶ ἐν γῇ Χαναάν, ἔτη τετρακόσια τριάκοντα. καὶ ἐγένετο μετὰ τὰ τετρακόσια τριάκοντα ἔτη, ἐξῆλθε πᾶσα ἡ δύναμισ Κυρίου ἐκ γῆσ Αἰγύπτου νυκτόσ. προφυλακή ἐστι τῷ Κυρίῳ, ὥστε ἐξαγαγεῖν αὐτοὺσ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου. ἐκείνη ἡ νὺξ αὕτη προφυλακὴ Κυρίῳ, ὥστε πᾶσι τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραὴλ εἶναι εἰσ γενεὰσ αὐτῶν. Εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν καὶ Ἀαρών. οὗτοσ ὁ νόμοσ τοῦ πάσχα. πᾶσ ἀλλογενὴσ οὐκ ἔδεται ἀπ̓ αὐτοῦ. καὶ πάντα οἰκέτην ἢ ἀργυρώνητον περιτεμεῖσ αὐτόν, καὶ τότε φάγεται ἀπ̓ αὐτοῦ. πάροικοσ ἢ μισθωτὸσ οὐκ ἔδεται ἀπ̓ αὐτοῦ. ἐν οἰκίᾳ μιᾷ βρωθήσεται, καὶ οὐκ ἐξοίσετε ἐκ τῆσ οἰκίασ τῶν κρεῶν ἔξω. καὶ ὀστοῦν οὐ συντρίψετε ἀπ̓ αὐτοῦ. πᾶσα συναγωγὴ υἱῶν Ἰσραὴλ ποιήσει αὐτό. ἐὰν δέ τισ προσέλθῃ πρὸσ ὑμᾶσ προσήλυτοσ ποιῆσαι τὸ πάσχα Κυρίῳ, περιτεμεῖσ αὐτοῦ πᾶν ἀρσενικόν, καὶ τότε προσελεύσεται ποιῆσαι αὐτὸ καὶ ἔσται ὥσπερ καὶ ὁ αὐτόχθων τῆσ γῆσ. πᾶσ ἀπερίτμητοσ οὐκ ἔδεται ἀπ̓ αὐτοῦ. νόμοσ εἷσ ἔσται τῷ ἐγχωρίῳ καὶ τῷ προσελθόντι προσηλύτῳ ἐν ὑμῖν. καὶ ἐποίησαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ καθὰ ἐνετείλατο Κύριοσ τῷ Μωυσῇ καὶ Ἀαρὼν πρὸσ αὐτούσ, οὕτωσ ἐποίησαν. καὶ ἐγένετο ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ, ἐξήγαγε Κύριοσ τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραὴλ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου σὺν δυνάμει αὐτῶν. ΕΙΠΕ δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων.

ἁγίασόν μοι πᾶν πρωτότοκον πρωτογενὲσ διανοῖγον πᾶσαν μήτραν ἐν τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραὴλ ἀπὸ ἀνθρώπου ἕωσ κτήνουσ. ἐμοί ἐστιν. Εἶπε δὲ Μωυσῆσ πρὸσ τὸν λαόν. μνημονεύετε τὴν ἡμέραν ταύτην, ἐν ᾗ ἐξήλθετε ἐκ γῆσ Αἰγύπτου, ἐξ οἴκου δουλείασ. ἐν γὰρ χειρὶ κραταιᾷ ἐξήγαγεν ὑμᾶσ Κύριοσ ἐντεῦθεν. καὶ οὐ βρωθήσεται ζύμη. ἐν γὰρ τῇ σήμερον ὑμεῖσ ἐκπορεύεσθε ἐν μηνὶ τῶν νέων. καὶ ἔσται ἡνίκα ἐὰν εἰσαγάγῃ σε Κύριοσ ὁ Θεόσ σου εἰσ τὴν γῆν τῶν Χαναναίων καὶ Χετταίων καὶ Ἀμορραίων καὶ Εὐαίων καὶ Ἰεβουσαίων καὶ Γεργεσαίων καὶ Φερεζαίων, ἣν ὤμοσε τοῖσ πατράσι σου δοῦναί σοι γῆν ρέουσαν γάλα καὶ μέλι, καὶ ποιήσεισ τὴν λατρείαν ταύτην ἐν τῷ μηνὶ τούτῳ. ἓξ ἡμέρασ ἔδεσθε ἄζυμα, τῇ δὲ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ ἑορτὴ Κυρίου. ἄζυμα ἔδεσθε ἑπτὰ ἡμέρασ, οὐκ ὀφθήσεταί σοι ζυμωτόν, οὐδὲ ἔσται σοι ζύμη ἐν πᾶσι τοῖσ ὁρίοισ σου. καὶ ἀναγγελεῖσ τῷ υἱῷ σου ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ λέγων. διὰ τοῦτο ἐποίησε Κύριοσ ὁ Θεόσ μοι, ὡσ ἐξεπορευόμην ἐξ Αἰγύπτου. καὶ ἔσται σοι σημεῖον ἐπὶ τῆσ χειρόσ σου καὶ μνημόσυνον πρὸ ὀφθαλμῶν σου, ὅπωσ ἂν γένηται ὁ νόμοσ Κυρίου ἐν τῷ στόματί σου. ἐν γὰρ χειρὶ κραταιᾷ ἐξήγαγέ σε Κύριοσ ὁ Θεὸσ ἐξ Αἰγύπτου. καὶ φυλάξασθε τὸν νόμον τοῦτον κατὰ καιροὺσ ὡρῶν, ἀφ̓ ἡμερῶν εἰσ ἡμέρασ. καὶ ἔσται ὡσ ἂν εἰσαγάγῃ σε Κύριοσ ὁ Θεόσ σου εἰσ τὴν γῆν τῶν Χαναναίων, ὃν τρόπον ὤμοσε τοῖσ πατράσι σου, καὶ δώσει σοι αὐτήν, καὶ ἀφελεῖσ πᾶν διανοῖγον μήτραν, τὰ ἀρσενικά, τῷ Κυρίῳ. πᾶν διανοῖγον μήτραν ἐκ βουκολίων ἢ ἐν τοῖσ κτήνεσί σου, ὅσα ἐὰν γένηταί σοι, τὰ ἀρσενικὰ ἁγιάσεισ τῷ Κυρίῳ. πᾶν διανοῖγον μήτραν ὄνου ἀλλάξεισ προβάτῳ. ἐὰν δὲ μὴ ἀλλάξῃσ, λυτρώσῃ αὐτό. πᾶν πρωτότοκον ἀνθρώπου τῶν υἱῶν σου λυτρώσῃ. ἐὰν δὲ ἐρωτήσῃ σε ὁ υἱόσ σου μετὰ ταῦτα λέγων. τί τοῦτο̣ καὶ ἐρεῖσ αὐτῷ, ὅτι ἐν χειρὶ κραταιᾷ ἐξήγαγε Κύριοσ ἡμᾶσ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου, ἐξ οἴκου δουλείασ. ἡνίκα δὲ ἐσκλήρυνε Φαραὼ ἐξαποστεῖλαι ἡμᾶσ, ἀπέκτεινε πᾶν πρωτότοκον ἐν γῇ Αἰγύπτῳ, ἀπὸ πρωτοτόκων ἀνθρώπων ἕωσ πρωτοτόκων κτηνῶν. καὶ διὰ τοῦτο ἐγὼ θύω πᾶν διανοῖγον μήτραν, τὰ ἀρσενικά, τῷ Κυρίῳ, καὶ πᾶν πρωτότοκον τῶν υἱῶν μου λυτρώσομαι. καὶ ἔσται εἰσ σημεῖον ἐπὶ τῆσ χειρόσ σου καὶ ἀσάλευτον πρὸ ὀφθαλμῶν σου. ἐν γὰρ χειρὶ κραταιᾷ ἐξήγαγέ σε Κύριοσ ἐξ Αἰγύπτου. Ὡσ δὲ ἐξαπέστειλε Φαραὼ τὸν λαόν, οὐχ ὡδήγησεν αὐτοὺσ ὁ Θεὸσ ὁδὸν γῆσ Φυλιστιείμ, ὅτι ἐγγὺσ ἦν. εἶπε γὰρ ὁ Θεόσ. μήποτε μεταμελήσῃ τῷ λαῷ ἰδόντι πόλεμον, καὶ ἀποστρέψῃ εἰσ Αἴγυπτον. καὶ ἐκύκλωσεν ὁ Θεὸσ τὸν λαὸν ὁδὸν τὴν εἰσ τὴν ἔρημον, εἰσ τὴν ἐρυθρὰν θάλασσαν, πέμπτῃ δὲ γενεᾷ ἀνέβησαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου. καὶ ἔλαβε Μωυσῆσ τὰ ὀστᾶ Ἰωσὴφ μεθ̓ ἑαυτοῦ. ὅρκῳ γὰρ ὥρκισε τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραὴλ λέγων. ἐπισκοπῇ ἐπισκέψεται ὑμᾶσ Κύριοσ καὶ συνανοίσετέ μου τὰ ὀστᾶ ἐντεῦθεν μεθ̓ ὑμῶν. ἐξάραντεσ δὲ οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἐκ Σοκχὼθ ἐστρατοπέδευσαν ἐν Ὀθὼμ παρὰ τὴν ἔρημον. ὁ δὲ Θεὸσ ἡγεῖτο αὐτῶν, ἡμέρασ μὲν ἐν στύλῳ νεφέλησ, δεῖξαι αὐτοῖσ τὴν ὁδόν, τὴν δὲ νύκτα ἐν στύλῳ πυρόσ. οὐκ ἐξέλιπε δὲ ὁ στῦλοσ τῆσ νεφέλησ ἡμέρασ καὶ ὁ στῦλοσ τοῦ πυρὸσ νυκτὸσ ἐναντίον τοῦ λαοῦ παντόσ. ΚΑΙ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων.

λάλησον τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραήλ, καὶ ἀποστρέψαντεσ στρατοπεδευσάτωσαν ἀπέναντι τῆσ ἐπαύλεωσ, ἀνὰ μέσον Μαγδώλου καὶ ἀνὰ μέσον τῆσ θαλάσσησ, ἐξεναντίασ Βεελσεπφῶν, ἐνώπιον αὐτῶν στρατοπεδεύσεισ ἐπὶ τῆσ θαλάσσησ. καὶ ἐρεῖ Φαραὼ τῷ λαῷ αὐτοῦ. οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ πλανῶνται οὗτοι ἐν τῇ γῇ. συγκέκλεικε γὰρ αὐτοὺσ ἡ ἔρημοσ. ἐγὼ δὲ σκληρυνῶ τὴν καρδίαν Φαραώ, καὶ καταδιώξεται ὀπίσω αὐτῶν. καὶ ἐνδοξασθήσομαι ἐν Φαραὼ καὶ ἐν πᾶσι τῇ στρατιᾷ αὐτοῦ, καὶ γνώσονται πάντεσ οἱ Αἰγύπτιοι ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριοσ. καὶ ἐποίησαν οὕτωσ. καὶ ἀνηγγέλη τῷ βασιλεῖ τῶν Αἰγυπτίων ὅτι πέφευγεν ὁ λαόσ. καὶ μετεστράφη ἡ καρδία Φαραὼ καὶ τῶν θεραπόντων αὐτοῦ ἐπὶ τὸν λαόν, καὶ εἶπαν. τί τοῦτο ἐποιήσαμεν τοῦ ἐξαποστεῖλαι τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραήλ, τοῦ μὴ δουλεύειν ἡμῖν̣ ἔζευξεν οὖν Φαραὼ τὰ ἅρματα αὐτοῦ καὶ πάντα τὸν λαὸν αὐτοῦ συναπήγαγε μεθ̓ ἑαυτοῦ καὶ λαβὼν ἑξακόσια ἅρματα ἐκλεκτὰ καὶ πᾶσαν τὴν ἵππον τῶν Αἰγυπτίων καὶ τριστάτασ ἐπὶ πάντων. καὶ ἐσκλήρυνε Κύριοσ τὴν καρδίαν Φαραὼ βασιλέωσ Αἰγύπτου καὶ τῶν θεραπόντων αὐτοῦ, καὶ κατεδίωξεν ὀπίσω τῶν υἱῶν Ἰσραήλ. οἱ δὲ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἐξεπορεύοντο ἐν χειρὶ ὑψηλῇ. καὶ κατεδίωξαν οἱ Αἰγύπτιοι ὀπίσω αὐτῶν καὶ εὕροσαν αὐτοὺσ παρεμβεβληκότασ παρὰ τὴν θάλασσαν, καὶ πᾶσα ἡ ἵπποσ καὶ τὰ ἅρματα Φαραὼ καὶ οἱ ἱππεῖσ καὶ ἡ στρατιὰ αὐτοῦ ἀπέναντι τῆσ ἐπαύλεωσ ἐξεναντίασ Βεελσεπφῶν. καὶ Φαραὼ προσῆγε. καὶ ἀναβλέψαντεσ οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ τοῖσ ὀφθαλμοῖσ ὁρῶσι, καὶ οἱ Αἰγύπτιοι ἐστρατοπέδευσαν ὀπίσω αὐτῶν, καὶ ἐφοβήθησαν σφόδρα. ἀνεβόησαν δὲ οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ πρὸσ Κύριον, καὶ εἶπαν πρὸσ Μωυσῆν. παρὰ τὸ μὴ ὑπάρχειν μνήματα ἐν γῇ Αἰγύπτῳ ἐξήγαγεσ ἡμᾶσ θανατῶσαι ἐν τῇ ἐρήμῳ̣ τί τοῦτο ἐποίησασ ἡμῖν ἐξαγαγὼν ἐξ Αἰγύπτου̣ οὐ τοῦτο ἦν τὸ ρῆμα, ὃ ἐλαλήσαμεν πρὸσ σὲ ἐν Αἰγύπτῳ, λέγοντεσ. πάρεσ ἡμᾶσ, ὅπωσ δουλεύσωμεν τοῖσ Αἰγυπτίοισ̣ κρεῖσσον γὰρ ἡμᾶσ δουλεύειν τοῖσ Αἰγυπτίοισ ἢ ἀποθανεῖν ἐν τῇ ἐρήμῳ ταύτῃ. εἶπε δὲ Μωυσῆσ πρὸσ τὸν λαόν. θαρσεῖτε, στῆτε καὶ ὁρᾶτε τὴν σωτηρίαν τὴν παρὰ τοῦ Κυρίου, ἣν ποιήσει ἡμῖν σήμερον. ὃν τρόπον γὰρ ἑωράκατε τοὺσ Αἰγυπτίουσ σήμερον, οὐ προσθήσεσθε ἔτι ἰδεῖν αὐτοὺσ εἰσ τὸν αἰῶνα χρόνον. Κύριοσ πολεμήσει περὶ ὑμῶν, καὶ ὑμεῖσ σιγήσετε. Εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. τί βοᾷσ πρόσ με̣ λάλησον τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραήλ, καὶ ἀναζευξάτωσαν. καὶ σὺ ἔπαρον τῇ ράβδῳ σου καὶ ἔκτεινον τὴν χεῖρά σου ἐπὶ τὴν θάλασσαν καὶ ρῆξον αὐτήν, καὶ εἰσελθάτωσαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ εἰσ μέσον τῆσ θαλάσσησ κατὰ τὸ ξηρόν. καὶ ἰδοὺ ἐγὼ σκληρυνῶ τὴν καρδίαν Φαραὼ καὶ τῶν Αἰγυπτίων πάντων, καὶ εἰσελεύσονται ὀπίσω αὐτῶν. καὶ ἐνδοξασθήσομαιἐν Φαραὼ καὶ ἐν πάσῃ τῇ στρατιᾷ αὐτοῦ καὶ ἐν τοῖσ ἅρμασι καὶ ἐν τοῖσ ἵπποισ αὐτοῦ. καὶ γνώσονται πάντεσ οἱ Αἰγύπτιοι ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριοσ, ἐνδοξαζομένου μου ἐν Φαραὼ καὶ ἐν τοῖσ ἅρμασι καὶ ἵπποισ αὐτοῦ. ἐξῇρε δὲ ὁ ἄγγελοσ τοῦ Θεοῦ ὁ προπορευόμενοσ τῆσ παρεμβολῆσ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ καὶ ἐπορεύθη ἐκ τῶν ὄπισθεν. ἐξῇρε δὲ καὶ ὁ στῦλοσ τῆσ νεφέλησ ἀπὸ προσώπου αὐτῶν καὶ ἔστη ἐκ τῶν ὀπίσω αὐτῶν. καὶ εἰσῆλθεν ἀνὰ μέσον τῆσ παρεμβολῆσ τῶν Αἰγυπτίων καὶ ἀνὰ μέσον τῆσ παρεμβολῆσ Ἰσραὴλ καὶ ἔστη. καὶ ἐγένετο σκότοσ καὶ γνόφοσ, καὶ διῆλθεν ἡ νύξ, καὶ οὐ συνέμιξαν ἀλλήλοισ ὅλην τὴν νύκτα. ἐξέτεινε δὲ Μωυσῆσ τὴν χεῖρα ἐπὶ τὴν θάλασσαν, καὶ ὑπήγαγε Κύριοσ τὴν θάλασσαν ἐν ἀνέμῳ νότῳ βιαίῳ ὅλην τὴν νύκτα καὶ ἐποίησε τὴν θάλασσαν ξηράν, καὶ ἐσχίσθη τὸ ὕδωρ. καὶ εἰσῆλθον οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ εἰσ μέσον τῆσ θαλάσσησ κατὰ τὸ ξηρόν, καὶ τὸ ὕδωρ αὐτῆσ τεῖχοσ ἐκ δεξιῶν καὶ τεῖχοσ ἐξ εὐωνύμων. καὶ κατεδίωξαν οἱ Αἰγύπτιοι καὶ εἰσῆλθον ὀπίσω αὐτῶν, πᾶσ ἵπποσ Φαραὼ καὶ τὰ ἅρματα καὶ οἱ ἀναβάται, εἰσ μέσον τῆσ θαλάσσησ. ἐγενήθη δὲ ἐν τῇ φυλακῇ τῇ ἑωθινῇ καὶ ἐπέβλεψε Κύριοσ ἐπὶ τὴν παρεμβολὴν τῶν Αἰγυπτίων ἐν στύλῳ πυρὸσ καὶ νεφέλησ καὶ συνετάραξε τὴν παρεμβολὴν τῶν Αἰγυπτίων καὶ συνέδησε τοὺσ ἄξονασ τῶν ἁρμάτων αὐτῶν καὶ ἤγαγεν αὐτοὺσ μετὰ βίασ. καὶ εἶπαν οἱ Αἰγύπτιοι. φύγωμεν ἀπὸ προσώπου Ἰσραήλ, ὁ γὰρ Κύριοσ πολεμεῖ περὶ αὐτῶν τοὺσ Αἰγυπτίουσ. εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. ἔκτεινον τὴν χεῖρά σου ἐπὶ τὴν θάλασσαν, καὶ ἀποκαταστήτω τὸ ὕδωρ καὶ ἐπικαλυψάτω τοὺσ Αἰγυπτίουσ, ἐπί τε τὰ ἅρματα καὶ τοὺσ ἀναβάτασ. ἐξέτεινε δὲ Μωυσῆσ τὴν χεῖρα ἐπὶ τὴν θάλασσαν, καὶ ἀποκατέστη τὸ ὕδωρ πρὸσ ἡμέραν ἐπὶ χώρασ. οἱ δὲ Αἰγύπτιοι ἔφυγον ὑπὸ τὸ ὕδωρ, καὶ ἐξετίναξε Κύριοσ τοὺσ Αἰγυπτίουσ μέσον τῆσ θαλάσσησ. καὶ ἐπαναστραφὲν τὸ ὕδωρ ἐκάλυψε τὰ ἅρματα καὶ τοὺσ ἀναβάτασ καὶ πᾶσαν τὴν δύναμιν Φαραώ, τοὺσ εἰσπορευομένουσ ὀπίσω αὐτῶν, εἰσ τὴν θάλασσαν, καὶ οὐ κατελήφθη ἐξ αὐτῶν οὐδὲ εἷσ. οἱ δὲ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἐπορεύθησαν διὰ ξηρᾶσ ἐν μέσῳ τῆσ θαλάσσησ, τὸ δὲ ὕδωρ αὐτῆσ τεῖχοσ ἐκ δεξιῶν, καὶ τεῖχοσ ἐξ εὐωνύμων. καὶ ἐρρύσατο Κύριοσ τὸν Ἰσραὴλ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἐκ χειρὸσ τῶν Αἰγυπτίων. καὶ εἶδεν Ἰσραὴλ τοὺσ Αἰγυπτίουσ τεθνηκότασ παρὰ τὸ χεῖλοσ τῆσ θαλάσσησ. εἶδε δὲ Ἰσραὴλ τὴν χεῖρα τὴν μεγάλην, ἃ ἐποίησε Κύριοσ τοῖσ Αἰγυπτίοισ. ἐφοβήθη δὲ ὁ λαὸσ τὸν Κύριον καὶ ἐπίστευσαν τῷ Θεῷ καὶ Μωυσῇ τῷ θεράποντι αὐτοῦ. ΤΟΤΕ ᾖσε Μωυσῆσ καὶ οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ τὴν ᾠδὴν ταύτην τῷ Θεῷ καὶ εἶπαν λέγοντεσ. ᾄσωμεν τῷ Κυρίῳ, ἐνδόξωσ γὰρ δεδόξασται. ἵππον καὶ ἀναβάτην ἔρριψεν εἰσ θάλασσαν.

βοηθὸσ καὶ σκεπαστὴσ ἐγένετό μοι εἰσ σωτηρίαν. οὗτόσ μου Θεόσ, καὶ δοξάσω αὐτόν, Θεὸσ τοῦ πατρόσ μου, καὶ ὑψώσω αὐτόν. Κύριοσ συντρίβων πολέμουσ, Κύριοσ ὄνομα αὐτῷ. ἅρματα Φαραὼ καὶ τὴν δύναμιν αὐτοῦ ἔρριψεν εἰσ θάλασσαν, ἐπιλέκτουσ ἀναβάτασ τριστάτασ κατεπόντισεν ἐν ἐρυθρᾷ θαλάσσῃ, πόντῳ ἐκάλυψεν αὐτούσ, κατέδυσαν εἰσ βυθὸν ὡσεὶ λίθοσ. ἡ δεξιά σου, Κύριε, δεδόξασται ἐν ἰσχύϊ. ἡ δεξιά σου χείρ, Κύριε, ἔθραυσεν ἐχθρούσ. καὶ τῷ πλήθει τῆσ δόξησ σου συνέτριψασ τοὺσ ὑπεναντίουσ. ἀπέστειλασ τὴν ὀργήν σου καὶ κατέφαγεν αὐτοὺσ ὡσ καλάμην. καὶ διὰ πνεύματοσ τοῦ θυμοῦ σου διέστη τὸ ὕδωρ. ἐπάγη ὡσεὶ τεῖχοσ τὰ ὕδατα, ἐπάγη τὰ κύματα ἐν μέσῳ τῆσ θαλάσσησ. εἶπεν ὁ ἐχθρόσ, διώξασ καταλήψομαι, μεριῶ σκῦλα, ἐμπλήσω ψυχήν μου, ἀνελῶ τῇ μαχαίρᾳ μου, κυριεύσει ἡ χείρ μου. ἀπέστειλασ τὸ πνεῦμά σου, ἐκάλυψεν αὐτοὺσ θάλασσα. ἔδυσαν ὡσεὶ μόλιβοσ ἐν ὕδατι σφοδρῷ. τίσ ὅμοιόσ σοι ἐν θεοῖσ, Κύριε̣ τίσ ὅμοιόσ σοι, δεδοξασμένοσ ἐν ἁγίοισ, θαυμαστὸσ ἐν δόξαισ, ποιῶν τέρατα. ἐξέτεινασ τὴν δεξιάν σου, κατέπιεν αὐτοὺσ γῆ. ὡδήγησασ τῇ δικαιοσύνῃ σου τὸν λαόν σου τοῦτον, ὃν ἐλυτρώσω, παρεκάλεσασ τῇ ἰσχύϊ σου εἰσ κατάλυμα ἅγιόν σου. ἤκουσαν ἔθνη καὶ ὠργίσθησαν. ὠδῖνεσ ἔλαβον κατοικοῦντασ Φυλιστιείμ. τότε ἔσπευσαν ἡγεμόνεσ Ἐδώμ, καὶ ἄρχοντεσ Μωαβιτῶν, ἔλαβεν αὐτοὺσ τρόμοσ, ἐτάκησαν πάντεσ οἱ κατοικοῦντεσ Χαναάν. ἐπιπέσοι ἐπ̓ αὐτοὺσ τρόμοσ καὶ φόβοσ, μεγέθει βραχίονόσ σου ἀπολιθωθήτωσαν, ἕωσ ἂν παρέλθῃ ὁ λαόσ σου, Κύριε, ἕωσ ἂν παρέλθῃ ὁ λαόσ σου οὗτοσ, ὃν ἐκτήσω. εἰσαγαγὼν καταφύτευσον αὐτοὺσ εἰσ ὄροσ κληρονομίασ σου, εἰσ ἕτοιμον κατοικητήριόν σου, ὃ κατηρτίσω, Κύριε, ἁγίασμα, Κύριε, ὃ ἡτοίμασαν αἱ χεῖρέσ σου. Κύριοσ βασιλεύων τὸν αἰῶνα καὶ ἐπ̓ αἰῶνα καὶ ἔτι. ὅτι εἰσῆλθεν ἵπποσ Φαραὼ σὺν ἅρμασι καὶ ἀναβάταισ εἰσ θάλασσαν, καὶ ἐπήγαγεν ἐπ̓ αὐτοὺσ Κύριοσ τὸ ὕδωρ τῆσ θαλάσσησ. οἱ δὲ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἐπορεύθησαν διὰ ξηρᾶσ ἐν μέσῳ τῆσ θαλάσσησ. Λαβοῦσα δὲ Μαριάμ, ἡ προφῆτισ, ἡ ἀδελφὴ Ἀαρών, τὸ τύμπανον ἐν τῇ χειρὶ αὐτῆσ, καὶ ἐξήλθοσαν πᾶσαι αἱ γυναῖκεσ ὀπίσω αὐτῆσ μετὰ τυμπάνων καὶ χορῶν, ἐξῆρχε δὲ αὐτῶν Μαριὰμ λέγουσα. ᾄσωμεν τῷ Κυρίῳ, ἐνδόξωσ γὰρ δεδόξασται. ἵππον καὶ ἀναβάτην ἔρριψεν εἰσ θάλασσαν. Ἐξῇρε δὲ Μωυσῆσ τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραὴλ ἀπὸ θαλάσσησ ἐρυθρᾶσ καὶ ἤγαγεν αὐτοὺσ εἰσ τὴν ἔρημον Σούρ. καὶ ἐπορεύοντο τρεῖσ ἡμέρασ ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ οὐχ ηὕρισκον ὕδωρ ὥστε πιεῖν. ἦλθον δὲ εἰσ Μερρᾶ καὶ οὐκ ἠδύναντο πιεῖν ἐκ Μερρᾶσ, πικρὸν γὰρ ἦν. διὰ τοῦτο ἐπωνόμασε τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου Πικρία. καὶ διεγόγγυζεν ὁ λαὸσ ἐπὶ Μωυσῇ λέγοντεσ. τί πιόμεθα̣ ἐβόησε δὲ Μωυσῆσ πρὸσ Κύριον, καὶ ἔδειξεν αὐτῷ Κύριοσ ξύλον, καὶ ἐνέβαλεν αὐτὸ εἰσ τὸ ὕδωρ, καὶ ἐγλυκάνθη τὸ ὕδωρ. ἐκεῖ ἔθετο αὐτῷ δικαιώματα καὶ κρίσεισ καὶ ἐκεῖ αὐτὸν ἐπείρασε. καὶ εἶπεν. ἐὰν ἀκοῇ ἀκούσῃσ τῆσ φωνῆσ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου καὶ τὰ ἀρεστὰ ἐναντίον αὐτοῦ ποιήσῃσ καὶ ἐνωτίσῃ ταῖσ ἐντολαῖσ αὐτοῦ καὶ φυλάξῃσ πάντα τὰ δικαιώματα αὐτοῦ, πᾶσαν νόσον, ἣν ἐπήγαγον τοῖσ Αἰγυπτίοισ, οὐκ ἐπάξω ἐπὶ σέ. ἐγὼ γάρ εἰμι Κύριοσ ὁ Θεόσ σου ὁ ἰώμενόσ σε. Καὶ ἤλθοσαν εἰσ Αἰλείμ, καὶ ἦσαν ἐκεῖ δώδεκα πηγαὶ ὑδάτων καὶ ἑβδομήκοντα στελέχη φοινίκων. παρενέβαλον δὲ ἐκεῖ παρὰ τὰ ὕδατα. ΑΠῌΡΑΝ δὲ ἐξ Αἰλεὶμ καὶ ἤλθοσαν πᾶσα συναγωγὴ υἱῶν Ἰσραὴλ εἰσ τὴν ἔρημον Σίν, ὅ ἐστιν ἀνὰ μέσον Αἰλεὶμ καὶ ἀνὰ μέσον Σινά. τῇ δὲ πεντεκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τῷ μηνὶ τῷ δευτέρῳ ἐξεληλυθότων αὐτῶν ἐκ γῆσ Αἰγύπτου,

διεγόγγυζε πᾶσα συναγωγὴ υἱῶν Ἰσραὴλ ἐπὶ Μωυσῆν καὶ Ἀαρών, καὶ εἶπαν πρὸσ αὐτοὺσ οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ. ὄφελον ἀπεθάνομεν πληγέντεσ ὑπὸ Κυρίου ἐν γῇ Αἰγύπτῳ, ὅταν ἐκαθίσαμεν ἐπὶ τῶν λεβήτων τῶν κρεῶν καὶ ἠσθίομεν ἄρτουσ εἰσ πλησμονήν. ὅτι ἐξήγαγε ἡμᾶσ εἰσ τὴν ἔρημον ταύτην ἀποκτεῖναι πᾶσαν τὴν συναγωγὴν ταύτην ἐν λιμῷ. εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. ἰδοὺ ἐγὼ ὕω ὑμῖν ἄρτουσ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ἐξελεύσεται ὁ λαὸσ καὶ συλλέξουσι τὸ τῆσ ἡμέρασ εἰσ ἡμέραν, ὅπωσ πειράσω αὐτούσ, εἰ πορεύσονται τῷ νόμῳ μου ἢ οὔ. καὶ ἔσται ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἕκτῃ καὶ ἑτοιμάσουσιν ὃ ἂν εἰσενέγκωσι, καὶ ἔσται διπλοῦν ὃ ἐὰν συναγάγωσι τὸ καθ̓ ἡμέραν εἰσ ἡμέραν. καὶ εἶπε Μωυσῆσ καὶ Ἀαρὼν πρὸσ πᾶσαν συναγωγὴν υἱῶν Ἰσραήλ. ἑσπέρασ γνώσεσθε ὅτι Κύριοσ ἐξήγαγεν ὑμᾶσ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου, καὶ πρωί̈ ὄψεσθε τὴν δόξαν Κυρίου ἐν τῷ εἰσακοῦσαι τὸν γογγυσμὸν ὑμῶν ἐπὶ τῷ Θεῷ. ἡμεῖσ δὲ τί ἐσμεν ὅτι διαγογγύζετε καθ̓ ἡμῶν̣ καὶ εἶπε Μωυσῆσ. ἐν τῷ διδόναι Κύριον ὑμῖν ἑσπέρασ κρέα φαγεῖν καὶ ἄρτουσ τὸ πρωί̈ εἰσ πλησμονὴν διὰ τὸ εἰσακοῦσαι Κύριον τὸν γογγυσμὸν ὑμῶν, ὃν ὑμεῖσ διαγογγύζετε καθ̓ ἡμῶν. ἡμεῖσ δὲ τί ἐσμεν̣ οὐ γὰρ καθ̓ ἡμῶν ἐστιν ὁ γογγυσμὸσ ὑμῶν. ἀλλ̓ ἢ κατὰ τοῦ Θεοῦ. εἶπε δὲ Μωυσῆσ πρὸσ Ἀαρών. εἰπὸν πάσῃ συναγωγῇ υἱῶν Ἰσραήλ. προσέλθετε ἐναντίον τοῦ Θεοῦ. εἰσακήκοε γὰρ τὸν γογγυσμὸν ὑμῶν. ἡνίκα δὲ ἐλάλει Ἀαρὼν πάσῃ συναγωγῇ υἱῶν Ἰσραήλ, καὶ ἐπεστράφησαν εἰσ τὴν ἔρημον, καὶ ἡ δόξα Κυρίου ὤφθη ἐν νεφέλῃ. καὶ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων. εἰσακήκοα τὸν γογγυσμὸν τῶν υἱῶν Ἰσραήλ. λάλησον πρὸσ αὐτοὺσ λέγων. τὸ πρὸσ ἑσπέραν ἔδεσθε κρέα καὶ τὸ πρωί̈ πλησθήσεσθε ἄρτων. καὶ γνώσεσθε ὅτι ἐγὼ Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν. ἐγένετο δὲ ἑσπέρα, καὶ ἀνέβη ὀρτυγομήτρα καὶ ἐκάλυψε τὴν παρεμβολήν. τὸ πρωί̈ ἐγένετο καταπαυομένησ τῆσ δρόσου κύκλῳ τῆσ παρεμβολῆς καὶ ἰδοὺ ἐπὶ πρόσωπον τῆσ ἐρήμου λεπτὸν ὡσεὶ κόριον λευκόν, ὡσεὶ πάγοσ ἐπὶ τῆσ γῆσ. ἰδόντεσ δὲ αὐτὸ οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ εἶπαν ἕτεροσ τῷ ἑτέρῳ. τί ἐστι τοῦτο̣ οὐ γὰρ ᾔδεισαν, τί ἦν. εἶπε δὲ Μωυσῆσ αὐτοῖσ. οὗτοσ ὁ ἄρτοσ, ὃν ἔδωκε Κύριοσ ὑμῖν φαγεῖν. τοῦτο τὸ ρῆμα ὃ συνέταξε Κύριοσ. συναγάγετε ἀπ̓ αὐτοῦ ἕκαστοσ εἰσ τοὺσ καθήκοντασ, γομὸρ κατὰ κεφαλὴν κατὰ ἀριθμὸν ψυχῶν ὑμῶν, ἕκαστοσ σὺν τοῖσ συσκηνίοισ ὑμῶν συλλέξατε. ἐποίησαν δὲ οὕτωσ οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ καὶ συνέλεξαν ὁ τὸ πολὺ καὶ ὁ τὸ ἔλαττον. καὶ μετρήσαντεσ γομόρ, οὐκ ἐπλεόνασεν ὁ τὸ πολύ, καὶ ὁ τὸ ἔλαττον οὐκ ἠλαττόνησεν. ἕκαστοσ εἰσ τοὺσ καθήκοντασ παῤ ἑαυτῷ συνέλεξαν. εἶπε δὲ Μωυσῆσ πρὸσ αὐτούσ. μηδεὶσ καταλειπέτω ἀπ̓ αὐτοῦ εἰσ τὸ πρωί̈. καὶ οὐκ εἰσήκουσαν Μωυσῇ, ἀλλὰ κατέλιπόν τινεσ ἀπ̓ αὐτοῦ εἰσ τὸ πρωί̈. καὶ ἐξέζεσε σκώληκασ καὶ ἐπώζεσε. καὶ ἐπικράνθη ἐπ̓ αὐτοῖσ Μωυσῆσ. καὶ συνέλεξαν αὐτὸ πρωί̈ πρωί̈, ἕκαστοσ τὸ καθῆκον αὐτῷ. ἡνίκα δὲ διεθέρμαινεν ὁ ἥλιοσ, ἐτήκετο. ἐγένετο δὲ τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἕκτῃ, συνέλεξαν τὰ δέοντα διπλᾶ, δύο γομὸρ τῷ ἑνί. εἰσήλθοσαν δὲ πάντεσ οἱ ἄρχοντεσ τῆσ συναγωγῆσ καὶ ἀνήγγειλαν Μωυσῇ. εἶπε δὲ Μωυσῆσ πρὸσ αὐτούσ. οὐ τοῦτο τὸ ρῆμά ἐστιν, ὃ ἐλάλησε Κύριοσ̣ σάββατα ἀνάπαυσισ ἁγία τῷ Κυρίῳ αὔριον. ὅσα ἐὰν πέσσητε, πέσσετε, καὶ ὅσα ἐὰν ἕψητε, ἕψετε. καὶ πᾶν τὸ πλεονάζον καταλείπετε αὐτὸ εἰσ ἀποθήκην εἰσ τὸ πρωί̈. καὶ κατελίποσαν ἀπ̓ αὐτοῦ εἰσ τὸ πρωί̈, καθὼσ συνέταξεν αὐτοῖσ Μωυσῆσ. καὶ οὐκ ἐπώζεσεν, οὐδὲ σκώληξ ἐγένετο ἐν αὐτῷ. εἶπε δὲ Μωυσῆσ. φάγετε σήμερον, ἔστι γὰρ σάββατα σήμερον τῷ Κυρίῳ. οὐχ εὑρεθήσεται ἐν τῷ πεδίῳ. ἓξ ἡμέρασ συλλέξετε. τῇ δὲ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ σάββατα, ὅτι οὐκ ἔσται ἐν αὐτῇ. ἐγένετο δὲ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ ἐξήλθοσάν τινεσ ἐκ τοῦ λαοῦ συλλέξαι καὶ οὐχ εὗρον. εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. ἕωσ τίνοσ οὐ βούλεσθε εἰσακούειν τὰσ ἐντολάσ μου καὶ τὸν νόμον μου̣ ἴδετε, ὁ γὰρ Κύριοσ ἔδωκεν ὑμῖν σάββατα τὴν ἡμέραν ταύτην. διὰ τοῦτο αὐτὸσ ἔδωκεν ὑμῖν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἕκτῃ ἄρτουσ δύο ἡμερῶν. καθήσεσθε ἕκαστοσ εἰσ τοὺσ οἴκουσ ὑμῶν, μηδεὶσ ἐκπορευέσθω ἐκ τοῦ τόπου αὐτοῦ τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ. καὶ ἐσαββάτισεν ὁ λαὸσ τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ. καὶ ἐπωνόμασαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ τὸ ὄνομα αὐτοῦ, μάν. ἦν δὲ ὡσεὶ σπέρμα κορίου λευκόν, τὸ δὲ γεῦμα αὐτοῦ ὡσ ἐγκρὶσ ἐν μέλιτι. εἶπε δὲ Μωυσῆσ. τοῦτο τὸ ρῆμα, ὃ συνέταξε Κύριοσ. πλήσατε τὸ γομὸρ τοῦ μὰν εἰσ ἀποθήκην εἰσ τὰσ γενεὰσ ὑμῶν, ἵνα ἴδωσι τὸν ἄρτον, ὃν ἐφάγετε ὑμεῖσ ἐν τῇ ἐρήμῳ, ὡσ ἐξήγαγεν ὑμᾶσ Κύριοσ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου. καὶ εἶπε Μωυσῆσ πρὸσ Ἀαρών. λάβε στάμνον χρυσοῦν ἕνα καὶ ἔμβαλε εἰσ αὐτὸν πλῆρεσ τὸ γομὸρ τοῦ μὰν καὶ ἀποθήσεισ αὐτὸ ἐναντίον τοῦ Θεοῦ εἰσ διατήρησιν εἰσ τὰσ γενεὰσ ὑμῶν. ὃν τρόπον συνέταξε Κύριοσ τῷ Μωυσῇ, καὶ ἀπέθηκεν Ἀαρὼν ἐναντίον τοῦ μαρτυρίου εἰσ διατήρησιν. οἱ δὲ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἔφαγον τὸ μὰν ἔτη τεσσαράκοντα, ἕωσ ἦλθον εἰσ γῆν οἰκουμένην. ἐφάγοσαν τὸ μάν, ἕωσ παρεγένοντο εἰσ μέροσ τῆσ Φοινίκησ. τὸ δὲ γομὸρ τὸ δέκατον τῶν τριῶν μέτρων ἦν. ΚΑΙ ἀπῇρε πᾶσα συναγωγὴ υἱῶν Ἰσραὴλ ἐκ τῆσ ἐρήμου Σὶν κατὰ παρεμβολὰσ αὐτῶν διά ρήματοσ Κυρίου καὶ παρενεβάλοσαν ἐν Ραφιδείν. οὐκ ἦν δὲ ὕδωρ τῷ λαῷ πιεῖν.

καὶ ἐλοιδορεῖτο ὁ λαὸσ πρὸσ Μωυσῆν λέγοντεσ. δὸσ ἡμῖν ὕδωρ, ἵνα πίωμεν. καὶ εἶπεν αὐτοῖσ Μωυσῆσ. τί λοιδορεῖσθέ μοι, καὶ τί πειράζετε Κύριον̣ ἐδίψησε δὲ ἐκεῖ ὁ λαὸσ ὕδατι, καὶ διεγόγγυζεν ἐκεῖ ὁ λαὸσ πρὸσ Μωυσῆν λέγοντεσ. ἱνατί τοῦτο̣ ἀνεβίβασασ ἡμᾶσ ἐξ Αἰγύπτου ἀποκτεῖναι ἡμᾶσ καὶ τὰ τέκνα ἡμῶν καὶ τὰ κτήνη τῷ δίψει̣ ἐβόησε δὲ Μωυσῆσ πρὸσ Κύριον λέγων. τί ποιήσω τῷ λαῷ τούτῳ̣ ἔτι μικρὸν καὶ καταλιθοβολήσουσί με. καὶ εἶπε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. προπορεύου τοῦ λαοῦ τούτου, λαβὲ δὲ σεαυτῷ ἀπὸ τῶν πρεσβυτέρων τοῦ λαοῦ. καὶ τὴν ράβδον, ἐν ᾗ ἐπάταξασ τὸν ποταμόν, λαβὲ ἐν τῇ χειρί σου καὶ πορεύσῃ. ὅδε ἐγὼ ἕστηκα ἐκεῖ πρὸ τοῦ σε ἐπὶ τῆσ πέτρασ ἐν Χωρήβ. καὶ πατάξεισ τὴν πέτραν, καὶ ἐξελεύσεται ἐξ αὐτῆσ ὕδωρ, καὶ πίεται ὁ λαόσ. ἐποίησε δὲ Μωυσῆσ οὕτωσ ἐναντίον τῶν υἱῶν Ἰσραήλ. καὶ ἐπωνόμασε τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου Πειρασμὸσ καὶ Λοιδόρησισ, διὰ τὴν λοιδορίαν τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ καὶ διὰ τὸ πειράζειν Κύριον λέγοντασ. εἰ ἔστι Κύριοσ ἐν ἡμῖν ἢ οὔ̣ Ἦλθε δὲ Ἀμαλὴκ καὶ ἐπολέμει Ἰσραὴλ ἐν Ραφιδείν. εἶπε δὲ Μωυσῆσ τῷ Ἰησοῦ. ἐπίλεξον σεαυτῷ ἄνδρασ δυνατοὺσ καὶ ἐξελθὼν παράταξαι τῷ Ἀμαλὴκ αὔριον, καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἕστηκα ἐπὶ τῆσ κορυφῆσ τοῦ βουνοῦ, καὶ ἡ ράβδοσ τοῦ Θεοῦ ἐν τῇ χειρί μου. καὶ ἐποίησεν Ἰησοῦσ καθάπερ εἶπεν αὐτῷ Μωυσῆσ, καὶ ἐξελθὼν παρετάξατο τῷ Ἀμαλήκ. καὶ Μωυσῆσ καὶ Ἀαρὼν καὶ Ὢρ ἀνέβησαν ἐπὶ τὴν κορυφὴν τοῦ βουνοῦ. καὶ ἐγίνετο ὅταν ἐπῇρε Μωυσῆσ τὰσ χεῖρασ, κατίσχυεν Ἰσραήλ. ὅταν δὲ καθῆκε τὰσ χεῖρασ, κατίσχυεν Ἀμαλήκ. αἱ δὲ χεῖρεσ Μωυσῆ βαρεῖαι. καὶ λαβόντεσ λίθον ὑπέθηκαν ὑπ̓ αὐτόν, καὶ ἐκάθητο ἐπ̓ αὐτοῦ, καὶ Ἀαρὼν καὶ Ὢρ ἐστήριζον τὰσ χεῖρασ αὐτοῦ, ἐντεῦθεν εἷσ καὶ ἐντεῦθεν εἷσ. καὶ ἐγένοντο αἱ χεῖρεσ Μωυσῆ ἐστηριγμέναι ἕωσ δυσμῶν ἡλίου. καὶ ἐτρέψατο Ἰησοῦσ τὸν Ἀμαλὴκ καὶ πάντα τὸν λαὸν αὐτοῦ ἐν φόνῳ μαχαίρασ. εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. κατάγραψον τοῦτο εἰσ μνημόσυνονἐν βιβλίῳ καὶ δὸσ εἰσ τὰ ὦτα Ἰησοῦ, ὅτι ἀλοιφῇ ἐξαλείψω τὸ μνημόσυνον Ἀμαλὴκ ἐκ τῆσ ὑπὸ τὸν οὐρανόν. καὶ ᾠκοδόμησε Μωυσῆσ θυσιαστήριον Κυρίῳ καὶ ἐπωνόμασε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Κύριοσ καταφυγή μου. ὅτι ἐν χειρὶ κρυφαίᾳ πολεμεῖ Κύριοσ ἐπὶ Ἀμαλὴκ ἀπὸ γενεῶν εἰσ γενεᾶσ. ΗΚΟΥΣΕ δὲ Ἰοθὸρ ἱερεὺσ Μαδιὰμ ὁ γαμβρὸσ Μωυσῆ πάντα ὅσα ἐποίησε Κύριοσ Ἰσραὴλ τῷ ἑαυτοῦ λαῷ. ἐξήγαγε γὰρ Κύριοσ τὸν Ἰσραὴλ ἐξ Αἰγύπτου.

ἔλαβε δὲ Ἰοθὸρ ὁ γαμβρὸσ Μωυσῆ Σεπφώραν τὴν γυναῖκα Μωυσῆ μετὰ τὴν ἄφεσιν αὐτῆς καὶ τοὺσ δύο υἱοὺσ αὐτῆσ. ὄνομα τῷ ἑνὶ αὐτῶν Γηρσὰμ λέγων. πάροικοσ ἤμην ἐν γῇ ἀλλοτρίᾳ. καὶ τὸ ὄνομα τοῦ δευτέρου Ἑλιέζερ λέγων. ὁ γὰρ Θεὸσ τοῦ πατρόσ μου βοηθόσ μου καὶ ἐξείλατό με ἐκ χειρὸσ Φαραώ. καὶ ἐξῆλθεν Ἰοθὸρ ὁ γαμβρὸσ Μωυσῆ καὶ οἱ υἱοὶ καὶ ἡ γυνὴ πρὸσ Μωυσῆν εἰσ τὴν ἔρημον, οὗ παρενέβαλεν ἐπ̓ ὄρουσ τοῦ Θεοῦ. ἀνηγγέλη δὲ Μωυσῇ λέγοντεσ. ἰδοὺ ὁ γαμβρόσ σου Ἰοθὸρ παραγίνεται πρὸσ σέ, καὶ ἡ γυνὴ καὶ οἱ δύο υἱοί σου μετ̓ αὐτοῦ. ἐξῆλθε δὲ Μωυσῆσ εἰσ συνάντησιν τῷ γαμβρῷ καὶ προσεκύνησεν αὐτῷ καὶ ἐφίλησεν αὐτόν, καὶ ἠσπάσαντο ἀλλήλουσ. καὶ εἰσήγαγεν αὐτοὺσ εἰσ τὴν σκηνήν. καὶ διηγήσατο Μωυσῆσ τῷ γαμβρῷ πάντα, ὅσα ἐποίησε Κύριοσ τῷ Φαραὼ καὶ πᾶσι τοῖσ Αἰγυπτίοισ ἕνεκεν τοῦ Ἰσραήλ, καὶ πάντα τὸν μόχθον τὸν γενόμενον αὐτοῖσ ἐν τῇ ὁδῷ καὶ ὅτι ἐξείλατο αὐτοὺσ Κύριοσ ἐκ χειρὸσ Φαραὼ καὶ ἐκ χειρὸσ τῶν Αἰγυπτίων. ἐξέστη δὲ Ἰοθὸρ ἐπὶ πᾶσι τοῖσ ἀγαθοῖσ, οἷσ ἐποίησεν αὐτοῖσ Κύριοσ, ὅτι ἐξείλατο αὐτοὺσ ἐκ χειρὸσ Αἰγυπτίων καὶ ἐκ χειρὸσ Φαραώ. καί εἶπεν Ἰοθόρ. εὐλογητὸσ Κύριοσ, ὅτι ἐξείλατο αὐτοὺσ ἐκ χειρὸσ Αἰγυπτίων καὶ ἐκ χειρὸσ Φαραώ. νῦν ἔγνων ὅτι μέγασ Κύριοσ παρὰ πάντασ τοὺσ θεούσ, ἕνεκεν τούτου ὅτι ἐπέθεντο αὐτοῖσ. καὶ ἔλαβεν Ἰοθὸρ ὁ γαμβρὸσ Μωυσῆ ὁλοκαυτώματα καὶ θυσίασ τῷ Θεῷ. παρεγένετο δὲ Ἀαρὼν καὶ πάντεσ οἱ πρεσβύτεροι Ἰσραὴλ συμφαγεῖν ἄρτον μετὰ τοῦ γαμβροῦ Μωυσῆ ἐναντίον τοῦ Θεοῦ. Καὶ ἐγένετο μετὰ τὴν ἐπαύριον συνεκάθισε Μωυσῆσ κρίνειν τὸν λαόν. παρειστήκει δὲ πᾶσ ὁ λαὸσ Μωυσῇ ἀπὸ πρωί̈θεν ἕωσ δείλησ. καὶ ἰδὼν Ἰοθὸρ πάντα ὅσα ποιεῖ τῷ λαῷ, λέγει. τί τοῦτο, ὃ σὺ ποιεῖσ τῷ λαῷ̣ διατί σὺ κάθησαι μόνοσ, πᾶσ δὲ ὁ λαὸσ παρέστηκέ σοι ἀπὸ πρωί̈θεν ἕωσ δείλησ̣ καὶ λέγει Μωυσῆσ τῷ γαμβρῷ, ὅτι παραγίνεται πρόσ με ὁ λαὸσ ἐκζητῆσαι κρίσιν παρὰ τοῦ Θεοῦ. ὅταν γὰρ γένηται αὐτοῖσ ἀντιλογία καὶ ἔλθωσι πρόσ με, διακρίνω ἕκαστον καὶ συμβιβάζω αὐτοὺσ τὰ προστάγματα τοῦ Θεοῦ καὶ τὸν νόμον αὐτοῦ. εἶπε δὲ ὁ γαμβρὸσ Μωυσῆ πρὸσ αὐτόν. οὐκ ὀρθῶσ σὺ ποιεῖσ τὸ ρῆμα τοῦτο. φθορᾷ καταφθαρήσῃ ἀνυπομονήτῳ καὶ σὺ καὶ πᾶσ ὁ λαὸσ οὗτοσ, ὅσ ἐστι μετὰ σοῦ. βαρύ σοι τὸ ρῆμα τοῦτο, οὐ δυνήσῃ ποιεῖν σὺ μόνοσ. νῦν οὖν ἄκουσόν μου καὶ συμβουλεύσω σοι, καὶ ἔσται ὁ Θεὸσ μετὰ σοῦ. γίνου σὺ τῷ λαῷ τὰ πρὸσ τὸν Θεὸν καὶ ἀνοίσεισ τοὺσ λόγουσ αὐτῶν πρὸσ τὸν Θεόν, καὶ διαμαρτύρῃ αὐτοῖσ τὰ προστάγματα τοῦ Θεοῦ καὶ τὸν νόμον αὐτοῦ καὶ σημανεῖσ αὐτοῖσ τὰσ ὁδούσ, ἐν αἷσ πορεύσονται ἐν αὐταῖσ, καὶ τὰ ἔργα ἃ ποιήσουσι. καὶ σὺ σεαυτῷ σκέψαι ἀπὸ παντὸσ τοῦ λαοῦ ἄνδρασ δυνατούσ, θεοσεβεῖσ, ἄνδρασ δικαίουσ, μισοῦντασ ὑπερηφανίαν, καὶ καταστήσεισ ἐπ̓ αὐτὸν χιλιάρχουσ καὶ ἑκατοντάρχουσ καὶ πεντηκοντάρχουσ καὶ δεκαδάρχουσ, καὶ κρινοῦσι τὸν λαὸν πᾶσαν ὥραν. τὸ δὲ ρῆμα τὸ ὑπέρογκον ἀνοίσουσιν ἐπὶ σέ, τὰ δὲ βραχέα τῶν κριμάτων κρινοῦσιν αὐτοὶ καὶ κουφιοῦσιν ἀπὸ σοῦ καὶ συναντιλήψονταί σοι. ἐὰν τὸ ρῆμα τοῦτο ποιήσῃσ, κατισχύσει σε ὁ Θεόσ, καὶ δυνήσῃ παραστῆναι, καὶ πᾶσ ὁ λαὸσ οὗτοσ εἰσ τὸν ἑαυτοῦ τόπον μετ̓ εἰρήνησ ἥξει. ἤκουσε δὲ Μωυσῆσ τῆσ φωνῆσ τοῦ γαμβροῦ καὶ ἐποίησεν ὅσα εἶπεν αὐτῷ. καὶ ἐπέλεξε Μωυσῆσ ἄνδρασ δυνατοὺσ ἀπὸ παντὸσ Ἰσραὴλ καὶ ἐποίησεν αὐτοὺσ ἐπ̓ αὐτῶν χιλιάρχουσ καὶ ἑκατοντάρχουσ καὶ πεντηκοντάρχουσ καὶ δεκαδάρχουσ. καὶ ἐκρίνοσαν τὸν λαὸν πᾶσαν ὥραν. πᾶν δὲ ρῆμα ὑπέρογκον ἀνεφέροσαν ἐπὶ Μωυσῆν, πᾶν δὲ ρῆμα ἐλαφρὸν ἐκρίνοσαν αὐτοί. ἐξαπέστειλε δὲ Μωυσῆσ τὸν ἑαυτοῦ γαμβρόν, καὶ ἀπῆλθεν εἰσ τὴν γῆν αὐτοῦ. ΤΟΥ δὲ μηνὸσ τοῦ τρίτου τῆσ ἐξόδου τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ ἤλθοσαν εἰσ τὴν ἔρημον τοῦ Σινά.

καὶ ἀπῇραν ἐκ Ραφιδεὶν καὶ ἤλθοσαν εἰσ τὴν ἔρημον τοῦ Σινά, καὶ παρενέβαλεν ἐκεῖ Ἰσραὴλ κατέναντι τοῦ ὄρουσ. καὶ Μωυσῆσ ἀνέβη εἰσ τὸ ὄροσ τοῦ Θεοῦ. καὶ ἐκάλεσεν αὐτὸν ὁ Θεόσ ἐκ τοῦ ὄρουσ λέγων. τάδε ἐρεῖσ τῷ οἴκῳ Ἰακὼβ καὶ ἀναγγελεῖσ τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραήλ. αὐτοὶ ἑωράκατε ὅσα πεποίηκα τοῖσ Αἰγυπτίοισ, καὶ ἀνέλαβον ὑμᾶσ ὡσεὶ ἐπὶ πτερύγων ἀετῶν καὶ προσηγαγόμην ὑμᾶσ πρὸσ ἐμαυτόν. καὶ νῦν ἐὰν ἀκοῇ ἀκούσητε τῆσ ἐμῆσ φωνῆσ καὶ φυλάξητε τὴν διαθήκην μου, ἔσεσθέ μοι λαὸσ περιούσιοσ ἀπό πάντων τῶν ἐθνῶν. ἐμὴ γάρ ἐστι πᾶσα ἡ γῆ. ὑμεῖσ δὲ ἔσεσθέ μοι βασίλειον ἱεράτευμα καὶ ἔθνοσ ἅγιον. ταῦτα τὰ ρήματα ἐρεῖσ τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραήλ. ἦλθε δὲ Μωυσῆσ καὶ ἐκάλεσε τοὺσ πρεσβυτέρουσ τοῦ λαοῦ καὶ παρέθηκεν αὐτοῖσ πάντασ τοὺσ λόγουσ τούτουσ, οὓσ συνέταξεν αὐτῷ ὁ Θεόσ. ἀπεκρίθη δὲ πᾶσ ὁ λαὸσ ὁμοθυμαδὸν καὶ εἶπαν. πάντα, ὅσα εἶπεν ὁ Θεόσ, ποιήσομεν καὶ ἀκουσόμεθα. ἀνήνεγκε δὲ Μωυσῆσ τοὺσ λόγουσ τούτουσ πρὸσ τὸν Θεόν. εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. ἰδοὺ ἐγὼ παραγίνομαι πρὸσ σὲ ἐν στύλῳ νεφέλησ, ἵνα ἀκούσῃ ὁ λαὸσ λαλοῦντόσ μου πρὸσ σὲ καὶ σοὶ πιστεύσωσιν εἰσ τὸν αἰῶνα. ἀνήγγειλε δὲ Μωυσῆσ τὰ ρήματα τοῦ λαοῦ πρὸσ Κύριον. εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. καταβὰσ διαμάρτυραι τῷ λαῷ καὶ ἅγνισον αὐτοὺσ σήμερον καὶ αὔριον, καὶ πλυνάτωσαν τὰ ἱμάτια. καὶ ἔστωσαν ἕτοιμοι εἰσ τὴν ἡμέραν τὴν τρίτην. τῇ γὰρ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ καταβήσεται Κύριοσ ἐπὶ τὸ ὄροσ τὸ Σινὰ ἐναντίον παντὸσ τοῦ λαοῦ. καὶ ἀφοριεῖσ τὸν λαὸν κύκλῳ λέγων. προσέχετε ἑαυτοῖσ τοῦ ἀναβῆναι εἰσ τὸ ὄροσ καὶ θίγειν τι αὐτοῦ. πᾶσ ὁ ἁψάμενοσ τοῦ ὄρουσ θανάτῳ τελευτήσει. οὐχ ἅψετε αὐτοῦ χείρ. ἐν γὰρ λίθοισ λιθοβοληθήσεται ἢ βολίδι κατατοξευθήσεται. ἐάν τε κτῆνοσ ἐάν τε ἄνθρωποσ, οὐ ζήσεται. ὅταν αἱ φωναὶ καὶ αἱ σάλπιγγεσ καὶ ἡ νεφέλη ἀπέλθῃ ἀπὸ τοῦ ὄρουσ, ἐκεῖνοι ἀναβήσονται ἐπὶ τὸ ὄροσ. κατέβη δὲ Μωυσῆσ ἐκ τοῦ ὄρουσ πρὸσ τὸν λαὸν καὶ ἡγίασεν αὐτούσ, καὶ ἔπλυναν τὰ ἱμάτια. καὶ εἶπε τῷ λαῷ. γίνεσθε ἕτοιμοι τρεῖσ ἡμέρασ, μὴ προσέλθητε γυναικί. ἐγένετο δὲ τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ γενηθέντοσ πρὸσ ὄρθρον καὶ ἐγίνοντο φωναὶ καὶ ἀστραπαὶ καὶ νεφέλη γνοφώδησ ἐπ̓ ὄρουσ Σινά, φωνὴ τῆσ σάλπιγγοσ ἤχει μέγα. καὶ ἐπτοήθη πᾶσ ὁ λαὸσ ὁ ἐν τῇ παρεμβολῇ. καὶ ἐξήγαγε Μωυσῆσ τὸν λαὸν εἰσ συνάντησιν τοῦ Θεοῦ ἐκ τῆσ παρεμβολῆσ, καὶ παρέστησαν ὑπὸ τὸ ὄροσ. τὸ ὄροσ τὸ Σινὰ ἐκαπνίζετο ὅλον διὰ τὸ καταβεβηκέναι ἐπ̓ αὐτὸ τὸν Θεὸν ἐν πυρί, καὶ ἀνέβαινεν ὁ καπνὸσ ὡσεὶ καπνὸσ καμίνου, καὶ ἐξέστη πᾶσ ὁ λαὸσ σφόδρα. ἐγίνοντο δὲ αἱ φωναὶ τῆσ σάλπιγγοσ προβαίνουσαι ἰσχυρότεραι σφόδρα. Μωυσῆσ ἐλάλει, ὁ δὲ Θεὸσ ἀπεκρίνατο αὐτῷ φωνῇ. κατέβη δὲ Κύριοσ ἐπὶ τὸ ὄροσ τὸ Σινὰ ἐπὶ τὴν κορυφὴν τοῦ ὄρουσ. καὶ ἐκάλεσε Κύριοσ Μωυσῆν ἐπὶ τὴν κορυφὴν τοῦ ὄρουσ, καὶ ἀνέβη Μωυσῆσ. καὶ εἶπεν ὁ Θεὸσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων. καταβὰσ διαμάρτυραι τῷ λαῷ, μή ποτε ἐγγίσωσι πρὸσ τὸν Θεὸν κατανοῆσαι καὶ πέσωσιν ἐξ αὐτῶν πλῆθοσ. καὶ οἱ ἱερεῖσ οἱ ἐγγίζοντεσ Κυρίῳ τῷ Θεῷ ἁγιασθήτωσαν, μή ποτε ἀπαλλάξῃ ἀπ̓ αὐτῶν Κύριοσ. καὶ εἶπε Μωυσῆσ πρὸσ τὸν Θεόν. οὐ δυνήσεται ὁ λαὸσ προσαναβῆναι πρὸσ τὸ ὄροσ τὸ Σινά. σὺ γὰρ διαμεμαρτύρησαι ἡμῖν λέγων. ἀφόρισαι τὸ ὄροσ καὶ ἁγίασαι αὐτό. εἶπε δὲ αὐτῷ Κύριοσ. βάδιζε, κατάβηθι καὶ ἀνάβηθι σὺ καὶ Ἀαρὼν μετὰ σοῦ. οἱ δὲ ἱερεῖσ καὶ ὁ λαὸσ μὴ βιαζέσθωσαν ἀναβῆναι πρὸσ τὸν Θεόν, μή ποτε ἀπολέσῃ ἀπ̓ αὐτῶν Κύριοσ. κατέβη δὲ Μωυσῆσ πρὸσ τὸν λαὸν καὶ εἶπεν αὐτοῖσ. ΚΑΙ ἐλάλησε Κύριοσ πάντασ τοὺσ λόγουσ τούτουσ λέγων.

ἐγώ εἰμι Κύριοσ ὁ Θεόσ σου, ὅστισ ἐξήγαγόν σε ἐκ γῆσ Αἰγύπτου, ἐξ οἴκου δουλείασ. οὐκ ἔσονταί σοι θεοὶ ἕτεροι πλὴν ἐμοῦ. οὐ ποιήσεισ σεαυτῷ εἴδωλον, οὐδὲ παντὸσ ὁμοίωμα, ὅσα ἐν τῷ οὐρανῷ ἄνω καὶ ὅσα ἐν τῇ γῇ κάτω καὶ ὅσα ἐν τοῖσ ὕδασιν ὑποκάτω τῆσ γῆσ. οὐ προσκυνήσεισ αὐτοῖσ, οὐδὲ μὴ λατρεύσεισ αὐτοῖσ. ἐγὼ γάρ εἰμι Κύριοσ ὁ Θεόσ σου, Θεὸσ ζηλωτήσ, ἀποδιδοὺσ ἁμαρτίασ πατέρων ἐπὶ τέκνα, ἕωσ τρίτησ καὶ τετάρτησ γενεᾶσ τοῖσ μισοῦσί με καὶ ποιῶν ἔλεοσ εἰσ χιλιάδασ τοῖσ ἀγαπῶσί με καὶ τοῖσ φυλάσσουσι τὰ προστάγματά μου. οὐ λήψει τὸ ὄνομα Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου ἐπί ματαίῳ. οὐ γὰρ μὴ καθαρίσῃ Κύριοσ ὁ Θεόσ σου τὸν λαμβάνοντα τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐπὶ ματαίῳ. μνήσθητι τὴν ἡμέρα τῶν σαββάτων ἁγιάζειν αὐτήν. ἓξ ἡμέρασ ἐργᾷ καὶ ποιήσεισ πάντα τὰ ἔργα σου. τῇ δὲ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ σάββατα Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου. οὐ ποιήσεισ ἐν αὐτῇ πᾶν ἔργον, σὺ καὶ ὁ υἱόσ σου καὶ ἡ θυγάτηρ σου, ὁ παῖσ σου καὶ ἡ παιδίσκη σου, ὁβοῦσ σου καὶ τὸ ὑποζύγιόν σου καὶ πᾶν κτῆνόσ σου καὶ ὁ προσήλυτοσ ὁ παροικῶν ἐν σοί. ἐν γὰρ ἓξ ἡμέραισ ἐποίησε Κύριοσ τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν καὶ τὴν θάλασσαν καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτοῖσ καὶ κατέπαυσε τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ. διὰ τοῦτο εὐλόγησε Κύριοσ τὴν ἡμέραν τὴν ἑβδόμην καὶ ἡγίασεν αὐτήν. τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου, ἵνα εὖ σοι γένηται, καὶ ἵνα μακροχρόνιοσ γένῃ ἐπὶ τῆσ γῆσ τῆσ ἀγαθῆσ, ἧσ Κύριοσ ὁ Θεόσ σου δίδωσί σοι. οὐ μοιχεύσεισ. οὐ κλέψεισ. οὐ φονεύσεισ. οὐ ψευδομαρτυρήσεισ κατὰ τοῦ πλησίον σου μαρτυρίαν ψευδῆ. οὐκ ἐπιθυμήσεισ τὴν γυναῖκα τοῦ πλησίον σου. οὐκ ἐπιθυμήσεισ τὴν οἰκίαν τοῦ πλησίον σου οὔτε τὸν ἀγρὸν αὐτοῦ οὔτε τὸν παῖδα αὐτοῦ οὔτε τὴν παιδίσκην αὐτοῦ οὔτε τοῦ βοὸσ αὐτοῦ οὔτε τοῦ ὑποζυγίου αὐτοῦ οὔτε παντὸσ κτήνουσ αὐτοῦ οὔτε ὅσα τῷ πλησίον σου ἐστί. Καὶ πᾶσ ὁ λαὸσ ἑώρα τὴν φωνὴν καὶ τὰσ λαμπάδασ καὶ τὴν φωνὴν τῆσ σάλπιγγοσ καὶ τὸ ὄροσ τὸ καπνίζον. φοβηθέντεσ δὲ πᾶσ ὁ λαὸσ ἔστησαν μακρόθεν. καὶ εἶπαν πρὸσ Μωυσῆν. λάλησον σὺ ἡμῖν, καὶ μὴ λαλείτω πρὸσ ἡμᾶσ ὁ Θεόσ, μὴ ἀποθάνωμεν. καὶ λέγει αὐτοῖσ Μωυσῆσ. θαρσεῖτε, ἕνεκεν γὰρ τοῦ πειράσαι ὑμᾶσ παρεγενήθη ὁ Θεὸσ πρὸσ ὑμᾶσ, ὅπωσ ἂν γένηται ὁ φόβοσ αὐτοῦ ἐν ὑμῖν, ἵνα μὴ ἁμαρτάνητε. εἱστήκει δὲ ὁ λαὸσ μακρόθεν, Μωυσῆσ δὲ εἰσῆλθεν εἰσ τὸν γνόφον, οὗ ἦν ὁ Θεόσ. εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. τάδε ἐρεῖσ τῷ οἴκῳ Ἰακὼβ καὶ ἀναγγελεῖσ τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραήλ. ὑμεῖσ ἑωράκατε ὅτι ἐκ τοῦ οὐρανοῦ λελάληκα πρὸσ ὑμᾶσ. οὐ ποιήσετε ὑμῖν αὐτοῖσ θεοὺσ ἀργυροῦσ καὶ θεοὺσ χρυσοῦσ οὐ ποιήσετε ὑμῖν αὐτοῖσ. θυσιαστήριον ἐκ γῆσ ποιήσετέ μοι καὶ θύσετε ἐπ̓ αὐτοῦ τὰ ὁλοκαυτώματα ὑμῶν καὶ τὰ σωτήρια ὑμῶν καὶ τὰ πρόβατα καὶ τοὺσ μόσχουσ ὑμῶν ἐν παντὶ τόπῳ, οὗ ἐὰν ἐπονομάσω τὸ ὄνομά μου ἐκεῖ, καὶ ἥξω πρὸσ σὲ καὶ εὐλογήσω σε. ἐὰν δὲ θυσιαστήριον ἐκ λίθων ποιῇσ μοι, οὐκ οἰκοδομήσεισ αὐτοὺσ τμητούσ. τὸ γὰρ ἐγχειρίδιόν σου ἐπιβέβληκασ ἐπ̓ αὐτούσ, καὶ μεμίανται. οὐκ ἀναβήσῃ ἐν ἀναβαθμίσιν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν μου, ὅπωσ ἂν μὴ ἀποκαλύψῃσ τὴν ἀσχημοσύνην σου ἐπ̓ αὐτοῦ. ΚΑΙ ταῦτα τὰ δικαιώματα, ἃ παραθήσῃ ἐνώπιον αὐτῶν.

ἐὰν κτήσῃ παῖδα Ἑβραῖον, ἓξ ἔτη δουλεύσει σοι. τῷ δὲ ἑβδόμῳ ἔτει ἀπελεύσεται ἐλεύθεροσ δωρεάν. ἐὰν αὐτὸσ μόνοσ εἰσέλθῃ, καὶ μόνοσ ἐξελεύσεται. ἐὰν δὲ γυνὴ συνεισέλθῃ μετ̓ αὐτοῦ, ἐξελεύσεται καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ. καὶ ἐὰν δὲ ὁ κύριοσ δῷ αὐτῷ γυναῖκα, καὶ τέκῃ αὐτῷ υἱοὺσ ἢ θυγατέρασ, ἡ γυνὴ καὶ τὰ παιδία ἔσται τῷ κυρίῳ αὐτοῦ,αὐτὸσ δὲ μόνοσ ἐξελεύσεται. ἐὰν δὲ ἀποκριθεὶσ εἴπῃ ὁ παῖσ, ἠγάπησα τὸν κύριόν μου καὶ τὴν γυναῖκα καὶ τὰ παιδία, οὐκ ἀποτρέχω ἐλεύθεροσ. προσάξει αὐτὸν ὁ κύριοσ αὐτοῦ πρὸσ τὸ κριτήριον τοῦ Θεοῦ καὶ τότε προσάξει αὐτὸν ἐπὶ τὴν θύραν ἐπὶ τὸν σταθμόν, καὶ τρυπήσει ὁ κύριοσ αὐτοῦ τὸ οὖσ τῷ ὀπητίῳ, καὶ δουλεύσει αὐτῷ εἰσ τὸν αἰῶνα. ἐὰν δέ τισ ἀποδῶται τὴν ἑαυτοῦ θυγατέρα οἰκέτιν, οὐκ ἀπελεύσεται, ὥσπερ ἀποτρέχουσιν αἱ δοῦλαι. ἐὰν μὴ εὐαρεστήσῃ τῷ κυρίῳ αὐτῆσ ἣν αὐτῷ καθωμολογήσατο, ἀπολυτρώσει αὐτήν. ἔθνει δὲ ἀλλοτρίῳ οὐ κύριόσ ἐστι πωλεῖν αὐτήν, ὅτι ἠθέτησεν ἐν αὐτῇ. ἐὰν δὲ τῷ υἱῷ καθομολογήσηται αὐτήν, κατὰ τὸ δικαίωμα τῶν θυγατέρων ποιήσει αὐτῇ. ἐὰν δὲ ἄλλην λάβῃ ἑαυτῷ, τὰ δέοντα καὶ τὸν ἱματισμὸν καὶ τὴν ὁμιλίαν αὐτῆσ οὐκ ἀποστερήσει. ἐὰν δὲ τὰ τρία ταῦτα μὴ ποιήσῃ αὐτῇ, ἐξελεύσεται δωρεὰν ἄνευ ἀργυρίου. Ἐὰν δὲ πατάξῃ τίσ τινα, καὶ ἀποθάνῃ, θανάτῳ θανατούσθω. ὁ δὲ οὐχ ἑκών, ἀλλ̓ ὁ Θεὸσ παρέδωκεν εἰσ τὰσ χεῖρασ αὐτοῦ, δώσω σοι τόπον, οὗ φεύξεται ἐκεῖ ὁ φονεύσασ. ἐὰν δέ τισ ἐπιθῆται τῷ πλησίον ἀποκτεῖναι αὐτὸν δόλῳ καὶ καταφύγῃ, ἀπὸ τοῦ θυσιαστηρίου μου λήψῃ αὐτὸν θανατῶσαι. ὃσ τύπτει πατέρα αὐτοῦ ἢ μητέρα αὐτοῦ, θανάτῳ θανατούσθω. ὁ κακολογῶν πατέρα αὐτοῦ ἢ μητέρα αὐτοῦ τελευτήσει θανάτῳ. ὃσ ἐὰν κλέψῃ τίσ τινα τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ καὶ καταδυναστεύσασ αὐτὸν ἀποδῶται, καὶ εὑρεθῇ ἐν αὐτῷ, θανάτῳ τελευτάτω. ἐὰν δὲ λοιδορῶνται δύο ἄνδρεσ καὶ πατάξῃ τισ τὸν πλησίον λίθῳ ἢ πυγμῇ, καὶ μὴ ἀποθάνῃ, κατακλιθῇ δὲ ἐπὶ τὴν κοίτην, ἐὰν ἐξαναστὰσ ὁ ἄνθρωποσ περιπατήσῃ ἔξω ἐπὶ ράβδου, ἀθῷοσ ἔσται ὁ πατάξασ. πλὴν τῆσ ἀργίασ αὐτοῦ ἀποτίσει καὶ τὰ ἰατρεῖα. ἐὰν δέ τισ πατάξῃ τὸν παῖδα αὐτοῦ ἢ τὴν παιδίσκην αὐτοῦ ἐν ράβδῳ καὶ ἀποθάνῃ ὑπὸ τὰσ χεῖρασ αὐτοῦ, δίκῃ ἐκδικηθήσεται. ἐὰν δὲ διαβιώσῃ ἡμέραν μίαν ἢ δύο, οὐκ ἐκδικηθήσεται. τὸ γὰρ ἀργύριον αὐτοῦ ἐστιν. ἐὰν δὲ μάχωνται δύο ἄνδρεσ καὶ πατάξωσι γυναῖκα ἐν γαστρὶ ἔχουσαν καὶ ἐξέλθῃ τὸ παιδίον αὐτῆσ μὴ ἐξεικονισμένον, ἐπιζήμιον ζημιωθήσεται. καθότι ἂν ἐπιβάλῃ ὁ ἀνὴρ τῆσ γυναικόσ, δώσει μετὰ ἀξιώματοσ. ἐὰν δὲ ἐξεικονισμένον ᾖ, δώσει ψυχὴν ἀντὶ ψυχῆσ, ὀφθαλμὸν ἀντὶ ὀφθαλμοῦ, ὀδόντα ἀντὶ ὀδόντοσ, χεῖρα ἀντὶ χειρόσ, πόδα ἀντὶ ποδόσ, κατάκαυμα ἀντὶ κατακαύματοσ, τραῦμα ἀντὶ τραύματοσ, μώλωπα ἀντὶ μώλωποσ. ἐὰν δέ τισ πατάξῃ τὸν ὀφθαλμὸν τοῦ οἰκέτου αὐτοῦ ἢ τὸν ὀφθαλμὸν τῆσ θεραπαίνησ αὐτοῦ, καὶ ἐκτυφλώσῃ, ἐλευθέρουσ ἐξαποστελεῖ αὐτοὺσ ἀντὶ τοῦ ὀφθαλμοῦ αὐτῶν. ἐὰν δὲ τὸν ὀδόντα τοῦ οἰκέτου ἢ τὸν ὀδόντα τῆσ θεραπαίνησ αὐτοῦ ἐκκόψῃ, ἐλευθέρουσ ἐξαποστελεῖ αὐτοὺσ ἀντὶ τοῦ ὀδόντοσ αὐτῶν. Ἐὰν δὲ κερατίσῃ ταῦροσ ἄνδρα ἢ γυναῖκα καὶ ἀποθάνῃ, λίθοισ λιθοβοληθήσεται ὁ ταῦροσ, καὶ οὐ βρωθήσεται τὰ κρέα αὐτοῦ. ὁ δὲ κύριοσ τοῦ ταύρου ἀθῷοσ ἔσται. ἐὰν δὲ ὁ ταῦροσ κερατιστὴσ ᾖ πρὸ τῆσ χθὲσ καὶ πρὸ τῆσ τρίτησ, καὶ διαμαρτύρωνται τῷ κυρίῳ αὐτοῦ, καὶ μὴ ἀφανίσῃ αὐτόν, ἀνέλῃ δὲ ἄνδρα ἢ γυναῖκα, ὁ ταῦροσ λιθοβοληθήσεται καὶ ὁ κύριοσ αὐτοῦ προσαποθανεῖται. ἐὰν δὲ λύτρα ἐπιβληθῇ αὐτῷ, δώσει λύτρα τῆσ ψυχῆσ αὐτοῦ ὅσα ἐὰν ἐπιβάλωσιν αὐτῷ. ἐὰν δὲ υἱὸν ἢ θυγατέρα κερατίσῃ, κατὰ τὸ δικαίωμα τοῦτο ποιήσωσιν αὐτῷ. ἐὰν δὲ παῖδα κερατίσῃ ὁ ταῦροσ ἢ παιδίσκην, ἀργυρίου τριάκοντα δίδραχμα δώσει τῷ κυρίῳ αὐτῶν, καὶ ὁ ταῦροσ λιθοβοληθήσεται. ἐὰν δέ τισ ἀνοίξῃ λάκκον ἢ λατομήσῃ λάκκον καὶ μὴ καλύψῃ αὐτόν, καὶ ἐμπέσῃ ἐκεῖ μόσχοσ ἢ ὄνοσ, ὁ κύριοσ τοῦ λάκκου ἀποτίσει. ἀργύριον δώσει τῷ κυρίῳ αὐτῶν, τὸ δὲ τετελευτηκὸσ αὐτῷ ἔσται. ἐὰν δὲ κερατίσῃ τινὸσ ταῦροσ τὸν ταῦρον τοῦ πλησίον καὶ τελευτήσῃ, ἀποδώσονται τὸν ταῦρον τὸν ζῶντα καὶ διελοῦνται τὸ ἀργύριον αὐτοῦ, καὶ τὸν ταῦρον τὸν τεθνηκότα διελοῦνται. ἐὰν δὲ γνωρίζηται ὁ ταῦροσ ὅτι κερατιστήσ ἐστι πρὸ τῆσ χθὲσ καὶ πρὸ τῆσ τρίτησ ἡμέρασ, καὶ διαμεμαρτυρημένοι ὦσι τῷ κυρίῳ αὐτοῦ, καὶ μὴ ἀφανίσῃ αὐτόν, ἀποτίσει ταῦρον ἀντὶ ταύρου, ὁ δὲ τετελευτηκὼσ αὐτῷ ἔσται. ΕΑΝ δέ τισ κλέψῃ μόσχον ἢ πρόβατον καὶ σφάξῃ ἢ ἀποδῶται, πέντε μόσχουσ ἀποτίσει ἀντὶ τοῦ μόσχου καὶ τέσσαρα πρόβατα ἀντὶ τοῦ προβάτου.

ἐὰν δὲ ἐν τῷ διορύγματι εὑρεθῇ ὁ κλέπτησ καὶ πληγεὶσ ἀποθάνῃ, οὐκ ἔστιν αὐτῷ φόνοσ. ἐὰν δὲ ἀνατείλῃ ὁ ἥλιοσ ἐπ̓ αὐτῷ, ἔνοχόσ ἐστιν, ἀνταποθανεῖται. ἐὰν δὲ μὴ ὑπάρχῃ αὐτῷ, πραθήτω ἀντὶ τοῦ κλέμματοσ. ἐὰν δὲ καταληφθῇ καὶ εὑρεθῇ ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ τὸ κλέμμα ἀπό τε ὄνου ἕωσ προβάτου ζῶντα, διπλᾶ αὐτὰ ἀποτίσει. ἐὰν δὲ καταβοσκήσῃ τισ ἀγρὸν ἢ ἀμπελῶνα καὶ ἀφῇ τὸ κτῆνοσ αὐτοῦ καταβοσκῆσαι ἀγρὸν ἕτερον, ἀποτίσει ἐκ τοῦ ἀγροῦ αὐτοῦ κατὰ τὸ γέννημα αὐτοῦ. ἐὰν δὲ πάντα τὸν ἀγρὸν καταβοσκήσῃ, τὰ βέλτιστα τοῦ ἀγροῦ αὐτοῦ καὶ τὰ βέλτιστα τοῦ ἀμπελῶνοσ αὐτοῦ ἀποτίσει. ἐὰν δὲ ἐξελθὸν πῦρ εὕρῃ ἀκάνθασ καὶ προσεμπρήσῃ ἅλωνα ἢ στάχυσ ἢ πεδίον, ἀποτίσει ὁ τὸ πῦρ ἐκκαύσασ. ἐὰν δέ τισ δῷ τῷ πλησίον ἀργύριον ἢ σκεύη φυλάξαι, καὶ κλαπῇ ἐκ τῆσ οἰκίασ τοῦ ἀνθρώπου, ἐὰν εὑρεθῇ ὁ κλέψασ, ἀποτίσει τὸ διπλοῦν. ἐὰν δὲ μὴ εὑρεθῇ ὁ κλέψασ, προσελεύσεται ὁ κύριοσ τῆσ οἰκίασ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ ὀμεῖται ἦ μὴν μὴ αὐτὸν πεπονηρεῦσθαι ἐφ̓ ὅλησ τῆσ παρακαταθήκησ τοῦ πλησίον. κατὰ πᾶν ρητὸν ἀδίκημα, περί τε μόσχου καὶ ὑποζυγίου καὶ προβάτου καὶ ἱματίου καὶ πάσησ ἀπωλείασ τῆσ ἐγκαλουμένησ, ὅ,τι οὖν ἂν ᾖ, ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ ἐλεύσεται ἡ κρίσισ ἀμφοτέρων, καὶ ὁ ἁλοὺσ διὰ τοῦ Θεοῦ ἀποτίσει διπλοῦν τῷ πλησίον. ἐὰν δέ τισ δῷ τῷ πλησίον ὑποζύγιον ἢ μόσχον ἢ πρόβατον ἢ πᾶν κτῆνοσ φυλάξαι, καὶ συντριβῇ ἢ τελευτήσῃ ἢ αἰχμάλωτον γένηται, καὶ μηδεὶσ γνῷ, ὅρκοσ ἔσται τοῦ Θεοῦ ἀνὰ μέσον ἀμφοτέρων, ἦ μὴν μὴ αὐτὸν πεπονηρεῦσθαι καθόλου τῆσ παρακαταθήκησ τοῦ πλησίον. καὶ οὕτωσ προσδέξεται ὁ κύριοσ αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἀποτίσει. ἐὰν δὲ κλαπῇ παῤ αὐτοῦ, ἀποτίσει τῷ κυρίῳ. ἐὰν δὲ θηριάλωτον γένηται, ἄξει αὐτὸν ἐπὶ τὴν θήραν καὶ οὐκ ἀποτίσει. ἐὰν δὲ αἰτήσῃ τισ παρὰ τοῦ πλησίον, καὶ συντριβῇ ἢ ἀποθάνῃ ἢ αἰχμάλωτον γένηται, ὁ δὲ κύριοσ μὴ ᾖ μετ̓ αὐτοῦ, ἀποτίσει. ἐὰν δὲ ὁ κύριοσ ᾖ μετ̓ αὐτοῦ, οὐκ ἀποτίσει. ἐὰν δὲ μισθωτὸσ ᾖ, ἔσται αὐτῷ ἀντὶ τοῦ μισθοῦ αὐτοῦ. Ἐὰν δὲ ἀπατήσῃ τισ παρθένον ἀμνήστευτον καὶ κοιμηθῇ μετ̓ αὐτῆσ, φερνῇ φερνιεῖ αὐτὴν αὐτῷ γυναῖκα. ἐὰν δὲ ἀνανεύων ἀνανεύσῃ καὶ μὴ βούληται ὁ πατὴρ αὐτῆσ δοῦναι αὐτὴν αὐτῷ γυναῖκα, ἀργύριον ἀποτίσει τῷ πατρὶ καθ̓ ὅσον ἐστὶν ἡ φερνὴ τῶν παρθένων. φαρμακοὺσ οὐ περιποιήσετε. πᾶν κοιμώμενον μετὰ κτήνουσ, θανάτῳ ἀποκτενεῖτε αὐτούσ. ὁ θυσιάζων θεοῖσ θανάτῳ ἐξολοθρευθήσεται, πλὴν Κυρίῳ μόνῳ. καὶ προσήλυτον οὐ κακώσετε, οὐδὲ μὴ θλίψητε αὐτόν. ἦτε γὰρ προσήλυτοι ἐν γῇ Αἰγύπτῳ. πᾶσαν χήραν καὶ ὀρφανὸν οὐ κακώσετε. ἐὰν δὲ κακίᾳ κακώσητε αὐτούσ, καὶ κεκράξαντεσ καταβοήσωσι πρόσ με, ἀκοῇ εἰσακούσομαι τῆσ φωνῆσ αὐτῶν καὶ ὀργισθήσομαι θυμῷ καὶ ἀποκτενῶ ὑμᾶσ μαχαίρᾳ, καὶ ἔσονται αἱ γυναῖκεσ ὑμῶν χῆραι καὶ τὰ παιδία ὑμῶν ὀρφανά. ἐὰν δὲ ἀργύριον ἐκδανείσῃσ τῷ ἀδελφῷ τῷ πενιχρῷ παρὰ σοί, οὐκ ἔσῃ αὐτὸν κατεπείγων, οὐκ ἐπιθήσεισ αὐτῷ τόκον. ἐὰν δὲ ἐνεχύρασμα ἐνεχυράσῃσ τὸ ἱμάτιον τοῦ πλησίον, πρὸ δυσμῶν ἡλίου ἀποδώσεισ αὐτῷ. ἔστι γὰρ τοῦτο περιβόλαιον αὐτοῦ, μόνον τοῦτο τὸ ἱμάτιον ἀσχημοσύνησ αὐτοῦ. ἐν τίνι κοιμηθήσεται̣ ἐὰν οὖν καταβοήσῃ πρόσ με, εἰσακούσομαι αὐτοῦ. ἐλεήμων γάρ εἰμι. θεοὺσ οὐ κακολογήσεισ καὶ ἄρχοντα τοῦ λαοῦ σου οὐ κακῶσ ἐρεῖσ. ἀπαρχὰσ ἅλωνοσ καὶ ληνοῦ σου οὐ καθυστερήσεισ. τὰ πρωτότοκα τῶν υἱῶν σου δώσεισ ἐμοί. οὕτω ποιήσεισ τὸν μόσχον σου καὶ τὸ πρόβατόν σου καὶ τὸ ὑποζύγιόν σου. ἑπτὰ ἡμέρασ ἔσται ὑπὸ τὴν μητέρα, τῇ δὲ ὀγδόῃ ἡμέρᾳ ἀποδώσεισ μοι αὐτό. καὶ ἄνδρεσ ἅγιοι ἔσεσθέ μοι. καὶ κρέασ θηριάλωτον οὐκ ἔδεσθε, τῷ κυνὶ ἀπορρίψατε αὐτό. ΟΥ παραδέξῃ ἀκοὴν ματαίαν. οὐ συγκαταθήσῃ μετὰ τοῦ ἀδίκου γενέσθαι μάρτυσ ἄδικοσ.

οὐκ ἔσῃ μετὰ πλειόνων ἐπὶ κακίᾳ. οὐ προστεθήσῃ μετὰ πλήθουσ ἐκκλῖναι μετὰ τῶν πλειόνων, ὥστε ἐκκλῖναι κρίσιν. καὶ πένητα οὐκ ἐλεήσεισ ἐν κρίσει. ἐὰν δὲ συναντήσῃσ τῷ βοί̈ τοῦ ἐχθροῦ σου ἢ τῷ ὑποζυγίῳ αὐτοῦ πλανωμένοισ, ἀποστρέψασ ἀποδώσεισ αὐτῷ. ἐὰν δὲ ἴδῃσ τὸ ὑποζύγιον τοῦ ἐχθροῦ σου πεπτωκὸσ ὑπὸ τὸν γόνον αὐτοῦ, οὐ παρελεύσῃ αὐτό, ἀλλὰ συναρεῖσ αὐτὸ μετ̓ αὐτοῦ. οὐ διαστρέψεισ κρίμα πένητοσ ἐν κρίσει αὐτοῦ. ἀπὸ παντὸσ ρήματοσ ἀδίκου ἀποστήσῃ. ἀθῷον καὶ δίκαιον οὐκ ἀποκτενεῖσ καὶ οὐ δικαιώσεισ τὸν ἀσεβῆ ἕνεκεν δώρων. καὶ δῶρα οὐ λήψῃ. τὰ γὰρ δῶρα ἐκτυφλοῖ ὀφθαλμοὺσ βλεπόντων καὶ λυμαίνεται ρήματα δίκαια. καὶ προσήλυτον οὐ θλίψετε. ὑμεῖσ γὰρ οἴδατε τὴν ψυχὴν τοῦ προσηλύτου. αὐτοὶ γὰρ προσήλυτοι ἦτε ἐν γῇ Αἰγύπτῳ. ῝Εξ ἔτη σπερεῖσ τὴν γῆν σου καὶ συνάξεισ τὰ γεννήματα αὐτῆσ. τῷ δὲ ἑβδόμῳ ἄφεσιν ποιήσεισ καὶ ἀνήσεισ αὐτήν, καὶ ἔδονται οἱ πτωχοὶ τοῦ ἔθνουσ σου, τὰ δὲ ὑπολειπόμενα ἔδεται τὰ ἄγρια θηρία. οὕτω ποιήσεισ τὸν ἀμπελῶνά σου καὶ τὸν ἐλαιῶνά σου. ἓξ ἡμέρασ ποιήσεισ τὰ ἔργα σου, τῇ δὲ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ ἀνάπαυσισ, ἵνα ἀναπαύσηται ὁ βοῦσ σου καὶ τὸ ὑποζύγιόν σου, καὶ ἵνα ἀναψύξῃ ὁ υἱὸσ τῆσ παιδίσκησ σου καὶ ὁ προσήλυτοσ. πάντα, ὅσα εἴρηκα πρὸσ ὑμᾶσ, φυλάξασθε. ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀νΚαὶ ὄνομα θεῶν ἑτέρων οὐκ ἀναμνησθήσεσθε, οὐδὲ μὴ ἀκουσθῇ ἐκ τοῦ στόματοσ ὑμῶν. τρεῖσ καιροὺσ τοῦ ἐνιαυτοῦ ἑορτάσατέ μοι. τὴν ἑορτὴν τῶν ἀζύμων φυλάξασθε ποιεῖν. ἑπτὰ ἡμέρασ ἔδεσθε ἄζυμα, καθάπερ ἐνετειλάμην σοι, κατὰ τὸν καιρὸν τοῦ μηνὸσ τῶν νέων. ἐν γὰρ αὐτῷ ἐξῆλθεσ ἐξ Αἰγύπτου, οὐκ ὀφθήσῃ ἐνώπιόν μου κενόσ. καὶ ἑορτὴν θερισμοῦ πρωτογεννημάτων ποιήσεισ τῶν ἔργων σου, ὧν ἐὰν σπείρῃσ ἐν τῷ ἀγρῷ σου, καὶ ἑορτὴν συντελείασ ἐπ̓ ἐξόδου τοῦ ἐνιαυτοῦ ἐν τῇ συναγωγῇ τῶν ἔργων σου τῶν ἐκ τοῦ ἀγροῦ σου. τρεῖσ καιροὺσ τοῦ ἐνιαυτοῦ ὀφθήσεται πᾶν ἀρσενικόν σου ἐνώπιον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου. ὅταν γὰρ ἐκβάλω τὰ ἔθνη ἀπὸ προσώπου σου καὶ ἐμπλατύνω τὰ ὅριά σου, οὐ θύσεισ ἐπὶ ζύμῃ αἷμα θυσιάσματόσ μου, οὐ δὲ μὴ κοιμηθῇ στέαρ τῆσ ἑορτῆσ μου ἕωσ πρωί̈. τὰσ ἀπαρχὰσ τῶν πρωτογεννημάτων τῆσ γῆσ σου εἰσοίσεισ εἰσ τὸν οἶκον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου. οὐχ ἑψήσεισ ἄρνα ἐν γάλακτι μητρὸσ αὐτοῦ. Καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω τὸν ἄγγελόν μου πρὸ προσώπου σου, ἵνα φυλάξῃ σε ἐν τῇ ὁδῷ, ὅπωσ εἰσαγάγῃ σε εἰσ τὴν γῆν, ἣν ἡτοίμασά σοι. πρόσεχε σεαυτῷ καὶ εἰσάκουε αὐτοῦ καὶ μὴ ἀπείθει αὐτῷ. οὐ γὰρ μὴ ὑποστείληταί σε, τὸ γὰρ ὄνομά μού ἐστιν ἐπ̓ αὐτῷ. ἐὰν ἀκοῇ ἀκούσητε τῆσ ἐμῆσ φωνῆσ καὶ ποιήσῃσ πάντα, ὅσα ἂν ἐντείλωμαί σοι, καὶ φυλάξητε τὴν διαθήκην μου, ἔσεσθέ μοι λαὸσ περιούσιοσ ἀπὸ πάντων τῶν ἐθνῶν. ἐμὴ γάρ ἐστι πᾶσα ἡ γῆ, ὑμεῖσ δὲ ἔσεσθέ μοι βασίλειον ἱεράτευμα καὶ ἔθνοσ ἅγιον. ταῦτα τὰ ρήματα ἐρεῖσ τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραήλ. ἐὰν ἀκοῇ ἀκούσητε τῆσ φωνῆσ μου καὶ ποιήσητε πάντα ὅσα ἂν εἴπω σοι, ἐχθρεύσω τοῖσ ἐχθροῖσ σου καὶ ἀντικείσομαι τοῖσ ἀντικειμένοισ σοι. πορεύσεται γὰρ ὁ ἄγγελόσ μου ἡγούμενόσ σου καὶ εἰσάξει σε πρὸσ τὸν Ἀμορραῖον καὶ Χετταῖον καὶ Φερεζαῖον καὶ Χαναναῖον καὶ Γεργεσαῖον καὶ Εὐαῖον καὶ Ἰεβουσαῖον, καὶ ἐκτρίψω αὐτούσ. οὐ προσκυνήσεισ τοῖσ θεοῖσ αὐτῶν, οὐ δὲ μὴ λατρεύσῃσ αὐτοῖσ. οὐ ποιήσεισ κατὰ τὰ ἔργα αὐτῶν, ἀλλὰ καθαιρέσει καθελεῖσ καὶ συντρίβων συντρίψεισ τὰσ στήλασ αὐτῶν. καὶ λατρεύσεισ Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου, καὶ εὐλογήσω τὸν ἄρτον σου καὶ τὸν οἶνόν σου καὶ τὸ ὕδωρ σου, καὶ ἀποστρέψω μαλακίαν ἀφ̓ ὑμῶν. οὐκ ἔσται ἄγονοσ οὐδὲ στείρα ἐπὶ τῆσ γῆσ σου. τὸν ἀριθμὸν τῶν ἡμερῶν σου ἀναπληρῶν ἀναπληρώσω. καὶ τὸν φόβον ἀποστελῶ ἡγούμενόν σου καὶ ἐκστήσω πάντα τά ἔθνη, εἰσ οὓσ σὺ εἰσπορεύῃ εἰσ αὐτούσ, καὶ δώσω πάντασ τούσ ὑπεναντίουσ σου φυγάδασ. καὶ ἀποστελῶ τὰσ σφηκίασ προτέρασ σου, καὶ ἐκβαλεῖσ τοὺσ Ἀμορραίουσ καὶ τοὺσ Εὐαίουσ καὶ τοὺσ Χαναναίουσ καὶ τοὺσ Χετταίουσ ἀπό σοῦ. οὐκ ἐκβαλῶ αὐτοὺσ ἐν ἐνιαυτῷ ἑνί, ἵνα μὴ γένηται ἡ γῆ ἔρημοσ καὶ πολλὰ γένηται ἐπὶ σὲ τὰ θηρία τῆσ γῆσ. κατὰ μικρὸν ἐκβαλῶ αὐτοὺσ ἀπὸ σοῦ, ἕωσ ἂν αὐξηθῇσ καὶ κληρονομήσῃσ τὴν γῆν. καὶ θήσω τὰ ὅριά σου ἀπὸ τῆσ ἐρυθρᾶσ θαλάσσησ, ἕωσ τῆσ θαλάσσησ τῆσ Φυλιστιεὶμ καὶ ἀπὸ τῆσ ἐρήμου ἕωσ τοῦ μεγάλου ποταμοῦ Εὐφράτου. καὶ παραδώσω εἰσ τὰσ χεῖρασ ὑμῶν τοὺσ ἐγκαθημένουσ ἐν τῇ γῇ καὶ ἐκβαλῶ αὐτοὺσ ἀπὸ σοῦ. οὐ συγκαταθήσῃ αὐτοῖσ καὶ τοῖσ θεοῖσ αὐτῶν διαθήκην, καὶ οὐκ ἐγκαθήσονται ἐν τῇ γῇ σου, ἵνα μὴ ἁμαρτεῖν σε ποιήσωσι πρόσ με. ἐὰν γὰρ δουλεύσῃσ τοῖσ θεοῖσ αὐτῶν, οὗτοι ἔσονταί σοι πρόσκομμα. ΚΑΙ Μωυσῇ εἶπεν. ἀνάβηθι πρὸσ τὸν Κύριον σὺ καὶ Ἀαρὼν καὶ Ναδὰβ καὶ Ἀβιοὺδ καὶ ἑβδημήκοντα τῶν πρεσβυτέρων Ἰσραήλ, καὶ προσκυνήσουσι μακρόθεν τῷ Κυρίῳ.

καὶ ἐγγιεῖ Μωυσῆσ μόνοσ πρὸσ τὸν Θεόν, αὐτοὶ δὲ οὐκ ἐγγιοῦσιν. ὁ δὲ λαὸσ οὐ συναναβήσεται μετ̓ αὐτῶν. εἰσῆλθε δὲ Μωυσῆσ καὶ διηγήσατο τῷ λαῷ πάντα τὰ ρήματα τοῦ Θεοῦ καὶ τὰ δικαιώματα. ἀπεκρίθη δὲ πᾶσ ὁ λαὸσ φωνῇ μιᾷ λέγοντεσ. πάντασ τοὺσ λόγουσ, οὓσ ἐλάλησε Κύριοσ, ποιήσομεν καὶ ἀκουσόμεθα. καὶ ἔγραψε Μωυσῆσ πάντα τὰ ρήματα Κυρίου. ὀρθρίσασ δὲ Μωυσῆσ τὸ πρωί̈ ᾠκοδόμησε θυσιαστήριον ὑπὸ τὸ ὄροσ καὶ δώδεκα λίθουσ εἰσ τὰσ δώδεκα φυλὰσ τοῦ Ἰσραήλ. καὶ ἐξαπέστειλε τοὺσ νεανίσκουσ τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, καὶ ἀνήνεγκαν ὁλοκαυτώματα καὶ ἔθυσαν θυσίαν σωτηρίου τῷ Θεῷ μοσχάρια. λαβὼν δὲ Μωυσῆσ τὸ ἥμισυ τοῦ αἵματοσ ἐνέχεεν εἰσ κρατῆρασ, τὸ δὲ ἥμισυ τοῦ αἵματοσ προσέχεε πρὸσ τὸ θυσιαστήριον. καὶ λαβὼν τὸ βιβλίον τῆσ διαθήκησ ἀνέγνω εἰσ τὰ ὦτα τοῦ λαοῦ, καὶ εἶπαν. πάντα ὅσα ἐλάλησε Κύριοσ, ποιήσομεν καὶ ἀκουσόμεθα. λαβὼν δὲ Μωυσῆσ τὸ αἷμα κατεσκέδασε τοῦ λαοῦ καὶ εἶπεν. ἰδοὺ τὸ αἷμα τῆσ διαθήκησ, ἧσ διέθετο Κύριοσ πρὸσ ὑμᾶσ περὶ πάντων τῶν λόγων τούτων. Καὶ ἀνέβη Μωυσῆσ καὶ Ἀαρὼν καὶ Ναδὰβ καὶ Ἀβιοὺδ καὶ ἑβδομήκοντα τῆσ γερουσίασ Ἰσραήλ καὶ εἶδον τὸν τόπον, οὗ εἱστήκει ὁ Θεὸσ τοῦ Ἰσραήλ. καὶ τά ὑπὸ τοὺσ πόδασ αὐτοῦ ὡσεὶ ἔργον πλίνθου σαπφείρου καὶ ὥσπερ εἶδοσ στερεώματοσ τοῦ οὐρανοῦ τῇ καθαριότητι. καὶ τῶν ἐπιλέκτων τοῦ Ἰσραὴλ οὐ διεφώνησεν οὐδὲ εἷσ. καὶ ὤφθησαν ἐν τῷ τόπῳ τοῦ Θεοῦ καὶ ἔφαγον καὶ ἔπιον. καὶ εἶπε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. ἀνάβηθι πρόσ με εἰσ τὸ ὄροσ καὶ ἴσθι ἐκεῖ. καὶ δώσω σοι τὰ πυξία τὰ λίθινα, τὸν νόμον καὶ τὰσ ἐντολάσ, ἃσ ἔγραψα νομοθετῆσαι αὐτοῖσ. καὶ ἀναστὰσ Μωυσῆσ καὶ Ἰησοῦσ ὁ παρεστηκὼσ αὐτῷ ἀνέβησαν εἰσ τὸ ὄροσ τοῦ Θεοῦ. καὶ τοῖσ πρεσβυτέροισ εἶπαν. ἡσυχάζετε αὐτοῦ, ἕωσ ἀναστρέψωμεν πρὸσ ὑμᾶσ. καὶ ἰδοὺ Ἀαρὼν καὶ Ὢρ μεθ̓ ὑμῶν. ἐάν τινι συμβῇ κρίσισ, προσπορευέσθωσαν αὐτοῖσ. καὶ ἀνέβη Μωυσῆσ καὶ Ἰησοῦσ εἰσ τό ὄροσ, καί ἐκάλυψεν ἡ νεφέλη τὸ ὄροσ. καὶ κατέβη ἡ δόξα τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τὸ ὄροσ τὸ Σινά, καὶ ἐκάλυψεν αὐτὸ ἡ νεφέλη ἓξ ἡμέρασ. καὶ ἐκάλεσε Κύριοσ τὸν Μωυσῆν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ ἐκ μέσου τῆσ νεφέλησ. τὸ δὲ εἶδοσ τῆσ δόξησ Κυρίου ὡσεὶ πῦρ φλέγον ἐπὶ τῆσ κορυφῆσ τοῦ ὄρουσ ἐναντίον τῶν υἱῶν Ἰσραήλ. καὶ εἰσῆλθε Μωυσῆσ εἰσ τὸ μέσον τῆσ νεφέλησ καὶ ἀνέβη εἰσ τὸ ὄροσ καὶ ἦν ἐκεῖ ἐν τῷ ὄρει τεσσαράκοντα ἡμέρασ καὶ τεσσαράκοντα νύκτασ. ΚΑΙ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων.

εἰπὸν τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραήλ, καὶ λάβετε ἀπαρχὰσ παρὰ πάντων, οἷσ ἂν δόξῃ τῇ καρδίᾳ, καὶ λήψεσθε τὰσ ἀπαρχάσ μου. καὶ αὕτη ἐστὶν ἡ ἀπαρχή, ἣν λήψεσθε παῤ αὐτῶν. χρυσίον καὶ ἀργύριον καὶ χαλκὸν καὶ ὑάκινθον καὶ πορφύραν καὶ κόκκινον διπλοῦν καὶ βύσσον κεκλωσμένην καὶ τρίχασ αἰγείας καὶ δέρματα κριῶν ἠρυθροδανωμένα καὶ δέρματα ὑακίνθινα καὶ ξύλα ἄσηπτα καὶ λίθουσ σαρδίου καὶ λίθουσ εἰσ τὴν γλυφὴν εἰσ τὴν ἐπωμίδα καὶ τὸν ποδήρη. καὶ ποιήσεισ μοι ἁγίασμα, καὶ ὀφθήσομαι ἐν ὑμῖν. καὶ ποιήσεισ μοι κατὰ πάντα ὅσα σοι δεικνύω ἐν τῷ ὄρει, τὸ παράδειγμα τῆσ σκηνῆσ καὶ τὸ παράδειγμα πάντων τῶν σκευῶν αὐτῆσ. οὕτω ποιήσεισ. Καὶ ποιήσεισ κιβωτὸν μαρτυρίου ἐκ ξύλων ἀσήπτων, δύο πήχεων καὶ ἡμίσουσ τὸ μῆκοσ καὶ πήχεωσ καὶ ἡμίσουσ τὸ πλάτοσ καὶ πήχεωσ καὶ ἡμίσουσ τὸ ὕψοσ. καὶ καταχρυσώσεισ αὐτὴν χρυσίῳ καθαρῷ, ἔσωθεν καὶ ἔξωθεν χρυσώσεισ αὐτήν. καὶ ποιήσεισ αὐτῇ κυμάτια χρυσᾶ στρεπτὰ κύκλῳ. καὶ ἐλάσεισ αὐτῇ τέσσαρασ δακτυλίουσ χρυσοῦσ καὶ ἐπιθήσεισ ἐπὶ τὰ τέσσαρα κλίτη, δύο δακτυλίουσ ἐπὶ τὸ κλίτοσ τὸ ἓν καὶ δύο δακτυλίουσ ἐπὶ τὸ κλίτοσ τὸ δεύτερον. ποιήσεισ δὲ ἀναφορεῖσ ξύλα ἄσηπτα καὶ καταχρυσώσεισ αὐτὰ χρυσίῳ. καὶ εἰσάξεισ τοὺσ ἀναφορεῖσ εἰσ τοὺσ δακτυλίουσ τοὺσ ἐν τοῖσ κλίτεσι τῆσ κιβωτοῦ αἴρειν τὴν κιβωτὸν ἐν αὐτοῖσ. ἐν τοῖσ δακτυλίοισ τῆσ κιβωτοῦ ἔσονται οἱ ἀναφορεῖσ ἀκίνητοι. καὶ ἐμβαλεῖσ εἰσ τὴν κιβωτὸν τὰ μαρτύρια, ἃ ἂν δῷ σοι. καὶ ποιήσεισ ἱλαστήριον ἐπίθεμα χρυσίου καθαροῦ, δύο πήχεων καὶ ἡμίσουσ τὸ μῆκοσ καί πήχεωσ καὶ ἡμίσουσ τὸ πλάτοσ. καὶ ποιήσεισ δύο Χερουβὶμ χρυσοτορευτὰ καὶ ἐπιθήσεισ αὐτὰ ἐξ ἀμφοτέρων τῶν κλιτῶν τοῦ ἱλαστηρίου. ποιηθήσονται Χεροὺβ εἷσ ἐκ τοῦ κλίτουσ τούτου καὶ Χεροὺβ εἷσ ἐκ τοῦ κλίτουσ τοῦ δευτέρου τοῦ ἱλαστηρίου. καὶ ποιήσεισ τοὺσ δύο Χερουβὶμ ἐπὶ τὰ δύο κλίτη. ἔσονται οἱ Χερουβὶμ ἐκτείνοντεσ τὰσ πτέρυγασ ἐπάνωθεν, συσκιάζοντεσ ἐν ταῖσ πτέρυξιν αὐτῶν ἐπὶ τοῦ ἱλαστηρίου, καὶ τὰ πρόσωπα αὐτῶν εἰσ ἄλληλα. εἰσ τὸ ἱλαστήριον ἔσονται τὰ πρόσωπα τῶν Χερουβίμ. καὶ ἐπιθήσεισ τὸ ἱλαστήριον ἐπὶ τὴν κιβωτὸν ἄνωθεν. καὶ εἰσ τὴν κιβωτὸν ἐμβαλεῖσ τὰ μαρτύρια, ἃ ἂν δῷ σοι. καὶ γνωσθήσομαί σοι ἐκεῖθεν καὶ λαλήσω σοι ἄνωθεν τοῦ ἱλαστηρίου ἀνὰ μέσον τῶν δύο Χερουβὶμ τῶν ὄντων ἐπὶ τῆσ κιβωτοῦ τοῦ μαρτυρίου καὶ κατὰ πάντα, ὅσα ἐὰν ἐντείλωμαί σοι πρὸσ τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραήλ. Καὶ ποιήσεισ τράπεζαν χρυσῆν χρυσίου καθαροῦ, δύο πήχεων τὸ μῆκοσ καὶ πήχεωσ τὸ εὖροσ καὶ πήχεωσ καὶ ἡμίσουσ τὸ ὕψοσ. καὶ ποιήσεισ αὐτῇ στρεπτὰ κυμάτια χρυσᾶ κύκλῳ. καὶ ποιήσεισ αὐτῇ στεφάνην παλαιστοῦ κύκλῳ. καὶ ποιήσεισ στρεπτὸν κυμάτιον τῇ στεφάνῃ κύκλῳ. καὶ ποιήσεισ τέσσαρασ δακτυλίουσ χρυσοῦσ καὶ ἐπιθήσεισ τοὺσ τέσσαρασ δακτυλίουσ ἐπὶ τὰ τέσσερα μέρη τῶν ποδῶν αὐτῆσ ὑπὸ τὴν στεφάνην, καὶ ἔσονται οἱ δακτύλιοι εἰσ θήκασ τοῖσ ἀναφορεῦσιν, ὥστε αἴρειν ἐν αὐτοῖσ τὴν τράπεζαν. καὶ ποιήσεισ τοὺσ ἀναφορεῖσ ἐκ ξύλων ἀσήπτων καὶ καταχρυσώσεισ αὐτούσ χρυσίῳ καθαρῷ, καὶ ἀρθήσεται ἐν αὐτοῖσ ἡ τράπεζα. καὶ ποιήσεισ τὰ τρυβλία αὐτῆσ καὶ τὰσ θυί̈σκασ καὶ τὰ σπονδεῖα καὶ τοὺσ κιάθουσ, ἐν οἷσ σπείσεισ ἐν αὐτοῖσ. ἐκ χρυσίου καθαροῦ ποιήσεισ αὐτά. καὶ ἐπιθήσεισ ἐπὶ τὴν τράπεζαν ἄρτουσ ἐνωπίουσ ἐναντίον μου διαπαντόσ. Καὶ ποιήσεισ λυχνίαν ἐκ χρυσίου καθαροῦ, τορευτὴν ποιήσεισ τὴν λυχνίαν. ὁ καυλὸσ αὐτῆσ καὶ οἱ καλαμίσκοι καὶ οἱ κρατῆρεσ καὶ οἱ σφαιρωτῆρεσ καὶ τὰ κρίνα ἐξ αὐτῆσ ἔσται. ἓξ δὲ καλαμίσκοι ἐκπορευόμενοι ἐκ πλαγίων, τρεῖσ καλαμίσκοι τῆσ λυχνίασ ἐκ τοῦ κλίτουσ τοῦ ἑνὸσ αὐτῆσ καὶ τρεῖσ καλαμίσκοι τῆσ λυχνίασ ἐκ τοῦ κλίτουσ τοῦ δευτέρου. καὶ τρεῖσ κρατῆρεσ ἐκτετυπωμένοι καρυί̈σκουσ ἐν τῷ ἑνὶ καλαμίσκῳ, σφαιρωτὴρ καὶ κρίνον. οὕτω τοῖσ ἓξ καλαμίσκοισ τοῖσ ἐκπορευομένοισ ἐκ τῆσ λυχνίασ. καὶ ἐν τῇ λυχνίᾳ τέσσαρεσ κρατῆρεσ ἐκτετυπωμένοι καρυί̈σκουσ. ἐν τῷ ἑνὶ καλαμίσκῳ σφαιρωτῆρεσ καὶ τὰ κρίνα αὐτῆσ. ὁ σφαιρωτὴρ ὑπὸ τοὺσ δύο καλαμίσκουσ ἐξ αὐτῆσ, καὶ σφαιρωτὴρ ὑπὸ τούσ τέσσαρασ καλαμίσκουσ ἐξ αὐτῆσ. οὕτω τοῖσ ἓξ καλαμίσκοισ τοῖσ ἐκπορευομένοισ ἐκ τῆσ λυχνίασ. καὶ ἐν τῇ λυχνίᾳ τέσσαρεσ κρατῆρεσ ἐκτετυπωμένοι καρυί̈σκουσ. οἱ σφαιρωτῆρεσ καὶ οἱ καλαμίσκοι ἐξ αὐτῆσ ἔστωσαν. ὅλη τορευτὴ ἐξ ἑνὸσ χρυσίου καθαροῦ. καὶ ποιήσεισ τοὺσ λύχνουσ αὐτῆσ ἑπτά. καὶ ἐπιθήσεισ τοὺσ λύχνουσ, καὶ φανοῦσιν ἐκ τοῦ ἑνὸσ προσώπου. καὶ τὸν ἐπαρυστῆρα αὐτῆσ καὶ τὰ ὑποθέματα αὐτῆσ ἐκ χρυσίου καθαροῦ ποιήσεισ. πάντα τὰ σκεύη ταῦτα τάλαντον χρυσίου καθαροῦ. ὅρα, ποιήσεισ κατὰ τὸν τύπον τὸν δεδειγμένον σοι ἐν τῷ ὄρει. ΚΑΙ τὴν σκηνὴν ποιήσεισ δέκα αὐλαίασ ἐκ βύσσου κεκλωσμένησ καὶ ὑακίνθου καὶ πορφύρασ καὶ κοκκίνου κεκλωσμένου. Χερουβὶμ ἐργασίᾳ ὑφάντου ποιήσεισ αὐτάσ.

μῆκοσ τῆσ αὐλαίασ τῆσ μιᾶσ ὀκτὼ καὶ εἴκοσι πήχεων καὶ εὖροσ τεσσάρων πήχεων ἡ αὐλαία ἡ μία ἔσται. μέτρον τὸ αὐτὸ ἔσται πάσαισ ταῖσ αὐλαίαισ. πέντε δὲ αὐλαῖαι ἔσονται ἐξ ἀλλήλων ἐχόμεναι ἡ ἑτέρα ἐκ τῆσ ἑτέρασ, καὶ πέντε αὐλαῖαι ἔσονται συνεχόμενοι ἑτέρα τῇ ἑτέρᾳ. καὶ ποιήσεισ αὐταῖσ ἀγκύλασ ὑακινθίνασ ἐπὶ τοῦ χείλουσ τῆσ αὐλαίασ τῆσ μιᾶσ ἐκ τοῦ ἑνὸσ μέρουσ εἰσ τὴν συμβολὴν καὶ οὕτω ποιήσεισ ἐπὶ τοῦ χείλουσ τῆσ αὐλαίασ τῆσ ἐξωτέρασ πρὸσ τῇ συμβολῇ τῇ δευτέρᾳ. πεντήκοντα ἀγκύλασ ποιήσεισ τῇ αὐλαίᾳ τῇ μιᾷ, καὶ πεντήκοντα ἀγκύλασ ποιήσεισ ἐκ τοῦ μέρουσ τῆσ αὐλαίασ κατὰ τὴν συμβολὴν τῆσ δευτέρασ, ἀντιπρόσωποι ἀντιπίπτουσαι ἀλλήλαισ εἰσ ἑκάστην. καὶ ποιήσεισ κρίκουσ πεντήκοντα χρυσοῦσ. καὶ συνάψεισ τὰσ αὐλαίασ ἑτέραν τῇ ἑτέρᾳ τοῖσ κρίκοισ. καὶ ἔσται ἡ σκηνὴ μία. καὶ ποιήσεισ δέρρεισ τριχίνασ σκέπην ἐπὶ τῆσ σκηνῆσ, ἕνδεκα δέρρεισ ποιήσεισ αὐτάσ. τὸ μῆκοσ τῆσ δέρρεωσ τῆσ μιᾶσ, τριάκοντα πήχεων, καὶ τεσσάρων πήχεων τὸ εὖροσ τῆσ δέρρεωσ τῆσ μιᾶσ. τὸ αὐτὸ μέτρον ἔσται ταῖσ ἕνδεκα δέρρεσι. καὶ συνάψεισ τὰσ πέντε δέρρεισ ἐπὶ τὸ αὐτό, καὶ τὰσ ἓξ δέρρεισ ἐπὶ τὸ αὐτό. καὶ ἐπιδιπλώσεισ τὴν δέρριν τὴν ἕκτην κατὰ πρόσωπον τῆσ σκηνῆσ. καὶ ποιήσεισ ἀγκύλασ πεντήκοντα ἐπὶ τοῦ χείλουσ τῆσ δέρρεωσ τῆσ μιᾶσ, τῆσ ἀνὰ μέσον κατὰ συμβολήν. καὶ πεντήκοντα ἀγκύλασ ποιήσεισ ἐπὶ τοῦ χείλουσ τῆσ δέρρεωσ, τῆσ συναπτούσησ τῆσ δευτέρασ. καὶ ποιήσεισ κρίκουσ χαλκοῦσ πεντήκοντα. καὶ συνάψεισ τοὺσ κρίκουσ ἐκ τῶν ἀγκυλῶν, καὶ συνάψεισ τὰσ δέρρεισ, καὶ ἔσται ἕν. καὶ ὑποθήσεισ τὸ πλεονάζον ἐν ταῖσ δέρρεσι τῆσ σκηνῆσ. τὸ ἥμισυ τῆσ δέρρεωσ τὸ ὑπολελειμμένον ὑποκαλύψεισ εἰσ τὸ πλεονάζον τῶν δέρρεων τῆσ σκηνῆσ. ὑποκαλύψεισ ὀπίσω τῆσ σκηνῆσ. πῆχυν ἐκ τούτου, καὶ πῆχυν ἐκ τούτου, ἐκ τοῦ ὑπερέχοντοσ τῶν δέρρεων, ἐκ τοῦ μήκουσ τῶν δέρρεων τῆσ σκηνῆσ, ἔσται συγκαλύπτον ἐπὶ τὰ πλάγια τῆσ σκηνῆσ ἔνθεν καὶ ἔνθεν, ἵνα καλύπτῃ. καὶ ποιήσεισ κατακάλυμμα τῇ σκηνῇ δέρματα κριῶν ἠρυθροδανωμένα, καὶ ἐπικαλύμματα δέρματα ὑακίνθινα ἐπάνωθεν. καὶ ποιήσεισ στύλουσ τῆσ σκηνῆσ ἐκ ξύλων ἀσήπτων. δέκα πήχεων ποιήσεισ τὸν στύλον τὸν ἕνα, καὶ πήχεωσ ἑνὸσ καὶ ἡμίσουσ τὸ πλάτοσ τοῦ στύλου τοῦ ἑνόσ. δύο ἀγκωνίσκουσ τῷ στύλῳ τῷ ἑνί, ἀντιπίπτοντασ ἕτερον τῷ ἑτέρῳ. οὕτω ποιήσεισ πᾶσι τοῖσ στύλοισ τῆσ σκηνῆσ. καὶ ποιήσεισ στύλουσ τῇ σκηνῇ, εἴκοσι στύλουσ ἐκ τοῦ κλίτουσ τοῦ πρὸσ βορρᾶν. καὶ τεσσαράκοντα βάσεισ ἀργυρᾶσ ποιήσεισ τοῖσ εἴκοσι στύλοισ. δύο βάσεισ τῷ στύλῳ τῷ ἑνὶ εἰσ ἀμφότερα τὰ μέρη αὐτοῦ. καὶ δύο βάσεισ τῷ στύλῳ τῷ ἑνὶ εἰσ ἀμφότερα τὰ μέρη αὐτοῦ. καὶ τὸ κλίτοσ τὸ δεύτερον τὸ πρὸσ νότον, εἴκοσι στύλουσ. καὶ τεσσαράκοντα βάσεισ αὐτῶν ἀργυρᾶσ. δύο βάσεισ τῷ στύλῳ τῷ ἑνὶ εἰσ ἀμφότερα τὰ μέρη αὐτοῦ, καὶ δύο βάσεισ τῷ στύλῳ τῷ ἑνὶ εἰσ ἀμφότερα τὰ μέρη αὐτοῦ. καὶ ἐκ τῶν ὀπίσω τῆσ σκηνῆσ κατὰ τὸ μέροσ τὸ πρὸσ θάλασσαν ποιήσεισ ἓξ στύλουσ. καὶ δύο στύλουσ ποιήσεισ ἐπὶ τῶν γωνιῶν τῆσ σκηνῆσ ἐκ τῶν ὀπισθίων. καὶ ἔσται ἐξ ἴσου κάτωθεν. κατὰ τὸ αὐτὸ ἔσονται ἴσοι ἐκ τῶν κεφαλῶν εἰσ σύμβλησιν μίαν. οὕτω ποιήσεισ ἀμφοτέραισ ταῖσ δυσὶ γωνίαισ. ἴσαι ἔστωσαν. καὶ ἔσονται ὀκτὼ στύλοι, καὶ αἱ βάσεισ αὐτῶν ἀργυραῖ δέκα ἕξ. δύο βάσεισ τῷ ἑνὶ στύλῳ εἰσ ἀμφότερα τὰ μέρη αὐτοῦ, καὶ δύο βάσεισ τῷ στύλῳ τῷ ἑνί. καὶ ποιήσεισ μοχλοὺσ ἐκ ξύλων ἀσήπτων. πέντε τῷ ἑνὶ στύλῳ ἐκ τοῦ ἑνὸσ μέρουσ τῆσ σκηνῆσ, καὶ πέντε μοχλοὺσ τῷ στύλῳ τῷ ἑνὶ κλίτει τῆσ σκηνῆσ τῷ δευτέρῳ, καὶ πέντε μοχλοὺσ τῷ στύλῳ τῷ ὀπισθίῳ τῷ κλίτει τῆσ σκηνῆσ τῷ πρὸσ θάλασσαν. καὶ ὁ μοχλὸσ ὁ μέσοσ ἀναμέσον τῶν στύλων διικνείσθω ἀπὸ τοῦ ἑνὸσ κλίτουσ εἰσ τὸ ἕτερον κλίτοσ. καὶ τοὺσ στύλουσ καταχρυσώσεισ χρυσίῳ. καὶ τοὺσ δακτυλίουσ ποιήσεισ χρυσοῦσ, εἰσ οὓσ εἰσάξεισ τοὺσ μοχλούσ. καὶ καταχρυσώσεισ τοὺσ μοχλοὺσ χρυσίῳ. καὶ ἀναστήσεισ τὴν σκηνὴν κατὰ τὸ εἶδοσ τὸ δεδειγμένον σοι ἐν τῷ ὄρει. καὶ ποιήσεισ καταπέτασμα ἐξ ὑακίνθου, καὶ πορφύρασ, καὶ κοκκίνου κεκλωσμένου, καί βύσσου νενησμένησ. ἔργον ὑφαντὸν ποιήσεισ αὐτὸΧερουβίμ. καὶ ἐπιθήσεισ αὐτὸ ἐπί τεσσάρων στύλων ἀσήπτων κεχρυσωμένων χρυσίῳ. καὶ αἱ κεφαλίδεσ αὐτῶν χρυσαῖ, καὶ αἱ βάσεισ αὐτῶν τέσσαρεσ ἀργυραῖ. καὶ θήσεισ τὸ καταπέτασμα ἐπὶ τῶν στύλων. καὶ εἰσοίσεισ ἐκεῖ ἐσώτερον τοῦ καταπετάσματοσ τὴν κιβωτὸν τοῦ μαρτυρίου. καὶ διοριεῖ τό καταπέτασμα ὑμῖν ἀνὰ μέσον τοῦ ἁγίου καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ ἁγίου τῶν ἁγίων. καὶ κατακαλύψεισ τῷ καταπετάσματι τὴν κιβωτὸν τοῦ μαρτυρίου ἐν τῷ ἁγίῳ τῶν ἁγίων. καὶ θήσεισ τὴν τράπεζαν ἔξωθεν τοῦ καταπετάσματοσ καὶ τὴν λυχνίαν ἀπέναντι τῆσ τραπέζησ ἐπὶ μέρουσ τῆσ σκηνῆσ τὸ πρὸσ νότον καὶ τὴν τράπεζαν θήσεισ ἐπὶ μέρουσ τῆσ σκηνῆσ τὸ πρὸσ βορρᾶν. καὶ ποιήσεισ ἐπίσπαστρον τῇ θύρᾳ τῆσ σκηνῆσ ἐξ ὑακίνθου καὶ πορφύρασ καὶ κοκκίνου κεκλωσμένου καὶ βύσσου κεκλωσμένησ, ἔργον ποικιλτοῦ. καὶ ποιήσεισ τῷ καταπετάσματι πέντε στύλουσ καὶ χρυσώσεισ αὐτοὺσ χρυσίῳ, καὶ αἱ κεφαλίδεσ αὐτῶν χρυσαῖ, καὶ χωνεύσεισ αὐτοῖσ πέντε βάσεισ χαλκᾶσ. ΚΑΙ ποιήσεισ θυσιαστήριον ἐκ ξύλων ἀσήπτων, πέντε πήχεων τὸ μῆκοσ καὶ πέντε πήχεων τὸ εὖροσ, τετράγωνον ἔσται τὸ θυσιαστήριον, καὶ τριῶν πήχεων τὸ ὕψοσ αὐτοῦ.

καὶ ποιήσεισ τὰ κέρατα ἐπὶ τῶν τεσσάρων γωνιῶν. ἐξ αὐτοῦ ἔσται τὰ κέρατα. καὶ καλύψεισ αὐτὰ χαλκῷ. καὶ ποιήσεισ στεφάνην τῷ θυσιαστηρίῳ καὶ τὸν καλυπτῆρα αὐτοῦ καὶ τὰσ φιάλασ αὐτοῦ καὶ τὰσ κρεάγρασ αὐτοῦ καὶ τὸ πυρεῖον αὐτοῦ. καὶ πάντα τὰ σκεύη αὐτοῦ ποιήσεισ χαλκᾶ. καὶ ποιήσεισ αὐτῷ ἐσχάραν ἔργῳ δικτυωτῷ χαλκῆν. καὶ ποιήσεισ τῇ ἐσχάρᾳ τέσσαρασ δακτυλίουσ χαλκοῦσ ὑπὸ τὰ τέσσαρα κλίτη. καὶ ὑποθήσεισ αὐτοὺσ ὑπὸ τὴν ἐσχάραν τοῦ θυσιαστηρίου κάτωθεν. ἔσται δὲ ἡ ἐσχάρα ἕωσ τοῦ ἡμίσουσ τοῦ θυσιαστηρίου. καὶ ποιήσεισ τῷ θυσιαστηρίῳ ἀναφορεῖσ ἐκ ξύλων ἀσήπτων καὶ περιχαλκώσεισ αὐτούσ χαλκῷ. καὶ εἰσάξεισ τοὺσ ἀναφορεῖσ εἰσ τοὺσ δακτυλίουσ, καὶ ἔστωσαν ἀναφορεῖσ κατὰ πλευρὰ τοῦ θυσιαστηρίου ἐν τῷ αἴρειν αὐτό. κοῖλον σανιδωτὸν ποιήσεισ αὐτό. κατὰ τὸ παραδεχθέν σοι ἐν τῷ ὄρει, οὕτω ποιήσεισ αὐτό. Καὶ ποιήσεισ αὐλὴν τῇ σκηνῇ. εἰσ τὸ κλίτοσ τό πρὸσ λίβα ἱστία τῆσ αὐλῆσ ἐκ βύσσου κεκλωσμένησ, μῆκοσ ἑκατὸν πήχεων τῷ ἑνὶ κλίτει. καὶ οἱ στῦλοι αὐτῶν εἴκοσι, καὶ αἱ βάσεισ αὐτῶν εἴκοσι χαλκαῖ, καὶ οἱ κρίκοι αὐτῶν καὶ αἱ ψαλίδεσ ἀργυραῖ. οὕτωσ τῷ κλίτει τῷ πρὸσ ἀπηλιώτην ἱστία, ἑκατὸν πήχεων μῆκοσ. καὶ οἱ στῦλοι αὐτῶν εἴκοσι καὶ αἱ βάσεισ αὐτῶν εἴκοσι χαλκαῖ, καὶ οἱ κρίκοι καὶ αἱ ψαλίδεσ τῶν στύλων, καὶ αἱ βάσεισ αὐτῶν περιηργυρωμέναι ἀργυρίῳ. τὸ δὲ εὖροσ τῆσ αὐλῆσ τὸ κατὰ θάλασσαν ἱστία πεντήκοντα πήχεων. στῦλοι αὐτῶν δέκα, καὶ βάσεισ αὐτῶν δέκα. καὶ εὖροσ τῆσ αὐλῆσ τῆσ πρὸσ νότον, ἱστία πεντήκοντα πήχεων. στῦλοι αὐτῶν δέκα, καὶ βάσεισ αὐτῶν δέκα. καὶ πεντεκαίδεκα πήχεων τὸ ὕψοσ τῶν ἱστίων τῷ κλίτει τῷ ἑνί. στῦλοι αὐτῶν τρεῖσ, καὶ αἱ βάσεισ αὐτῶν τρεῖσ. καὶ τὸ κλίτοσ τὸ δεύτερον δεκαπέντε πήχεων τῶν ἱστίων τὸ ὕψοσ. στῦλοι αὐτῶν τρεῖσ, καὶ αἱ βάσεισ αὐτῶν τρεῖσ. καὶ τῇ πύλῃ τῆσ αὐλῆσ κάλυμμα, εἴκοσι πήχεων τὸ ὕψοσ, ἐξ ὑακίνθου καὶ πορφύρασ καὶ κοκκίνου κεκλωσμένου καὶ βύσσου κεκλωσμένησ τῇ ποικιλίᾳ τοῦ ραφιδευτοῦ. στῦλοι αὐτῶν τέσσαρεσ καὶ αἱ βάσεισ αὐτῶν τέσσαρεσ. πάντεσ οἱ στῦλοι τῆσ αὐλῆσ κύκλῳ κατηργυρωμένοι ἀργυρίῳ, καὶ αἱ κεφαλίδεσ αὐτῶν ἀργυραῖ, καὶ αἱ βάσεισ αὐτῶν χαλκαῖ. τὸ δὲ μῆκοσ τῆσ αὐλῆσ ἑκατὸν ἐφ̓ ἑκατόν, καὶ εὖροσ πεντήκοντα ἐπὶ πεντήκοντα, καὶ ὕψοσ πέντε πήχεων, ἐκ βύσσου κεκλωσμένησ, καὶ αἱ βάσεισ αὐτῶν χαλκαῖ. καὶ πᾶσα ἡ κατασκευὴ καὶ πάντα τὰ ἐργαλεῖα καὶ οἱ πάσσαλοι τῆσ αὐλῆσ χαλκοῖ. Καὶ σὺ σύνταξον τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραὴλ καὶ λαβέτωσάν σοι ἔλαιον ἐξ ἐλαιῶν ἄτρυγον καθαρὸν κεκομμένον εἰσ φῶσ καῦσαι, ἵνα καίηται λύχνοσ διαπαντόσ. ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου ἔξωθεν τοῦ καταπετάσματοσ τοῦ ἐπὶ τῆσ διαθήκησ καύσει αὐτὸ Ἀαρὼν καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ ἀφ̓ ἑσπέρασ ἕωσ πρωί̈ ἐναντίον Κυρίου. νόμιμον αἰώνιον εἰσ τὰσ γενεὰσ ὑμῶν παρὰ τῶν υἱῶν Ἰσραήλ. ΚΑΙ σὺ προσαγάγου πρὸσ σεαυτὸν τόν τε Ἀαρὼν τὸν ἀδελφόν σου καὶ τοὺσ υἱοὺσ αὐτοῦ ἐκ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἱερατεύειν μοι, Ἀαρὼν καὶ Ναδὰβ καὶ Ἀβιοὺδ καὶ Ἐλεάζαρ καὶ Ἰθάμαρ υἱοὺσ Ἀαρών.

καὶ ποιήσεισ στολὴν ἁγίαν Ἀαρὼν τῷ ἀδελφῷ σου εἰσ τιμὴν καὶ δόξαν. καὶ σὺ λάλησον πᾶσι τοῖσ σοφοῖσ τῇ διανοίᾳ, οὓσ ἐνέπλησαν πνεύματοσ σοφίασ καὶ αἰσθήσεωσ, καὶ ποιήσουσι τὴν στολὴν τὴν ἁγίαν Ἀαρὼν εἰσ τὸ ἅγιον, ἐν ᾗ ἱερατεύσει μοι. καὶ αὗται αἱ στολαί, ἃσ ποιήσουσι. τὸ περιστήθιον καὶ τὴν ἐπωμίδα καὶ τὸν ποδήρη καὶ χιτῶνα κοσυμβωτὸν καὶ κίδαριν καὶ ζώνην. καὶ ποιήσουσι στολὰσ ἁγίασ Ἀαρὼν καὶ τοῖσ υἱοῖσ αὐτοῦ εἰσ τὸ ἱερατεύειν μοι. καὶ αὐτοὶ λήψονται τὸ χρυσίον καὶ τὸν ὑάκινθον καὶ τὴν πορφύραν καὶ τὸ κόκκινον καὶ τὴν βύσσον. καὶ ποιήσουσι τὴν ἐπωμίδα ἐκ βύσσου κεκλωσμένησ, ἔργον ὑφαντὸν ποικιλτοῦ. δύο ἐπωμίδεσ συνέχουσαι ἔσονται αὐτῷ ἑτέρα τὴν ἑτέραν, ἐπὶ τοῖσ δυσὶ μέρεσιν ἐξηρτημέναι. καὶ τὸ ὕφασμα τῶν ἐπωμίδων, ὅ ἐστιν ἐπ̓ αὐτῷ, κατὰ τὴν ποίησιν ἐξ αὐτοῦ ἔσται ἐκ χρυσίου καθαροῦ καὶ ὑακίνθου καὶ πορφύρασ καὶ κοκκίνου διανενησμένου καὶ βύσσου κεκλωσμένησ. καὶ λήψῃ τοὺσ δύο λίθουσ, λίθουσ σμαράγδου, καὶ γλύψεισ ἐν αὐτοῖσ τὰ ὀνόματα τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, ἓξ ὀνόματα ἐπὶ τὸν λίθον τὸν ἕνα καὶ τὰ ἓξ ὀνόματα τὰ λοιπὰ ἐπὶ τὸν λίθον τὸν δεύτερον κατὰ τὰσ γενέσεισ αὐτῶν. ἔργον λιθουργικῆσ τέχνησ, γλύμμα σφραγῖδοσ, διαγλύψεισ τοὺσ δύο λίθουσ ἐπὶ τοῖσ ὀνόμασι τῶν υἱῶν Ἰσραήλ. καὶ θήσεισ τοὺσ δύο λίθουσ ἐπὶ τῶν ὤμων τῆσ ἐπωμίδοσ. λίθοι μνημοσύνου εἰσὶ τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραήλ. καὶ ἀναλήψεται Ἀαρὼν τὰ ὀνόματα τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἔναντι Κυρίου ἐπὶ τῶν δύο ὤμων αὐτοῦ, μνημόσυνον περὶ αὐτῶν. καὶ ποιήσεισ ἀσπιδίσκασ ἐκ χρυσίου καθαροῦ. καὶ ποιήσεισ δύο κροσσωτὰ ἐκ χρυσίου καθαροῦ, καταμεμιγμένα ἐν ἄνθεσιν, ἔργον πλοκῆσ. καὶ ἐπιθήσεισ τὰ κροσσωτὰ τὰ πεπλεγμένα ἐπὶ τὰσ ἀσπιδίσκασ κατὰ τὰσ παρωμίδασ αὐτῶν ἐκ τῶν ἐμπροσθίων. καὶ ποιήσεισ λογεῖον τῶν κρίσεων, ἔργον ποικιλτοῦ. κατὰ τὸν ρυθμὸν τῆσ ἐπωμίδοσ ποιήσεισ αὐτό. ἐκ χρυσίου καὶ ὑακίνθου καὶ πορφύρασ καὶ κοκκίνου κεκλωσμένου καὶ βύσσου κεκλωσμένησ ποιήσεισ αὐτό. τετράγωνον ἔσται, διπλοῦν, σπιθαμῆσ τὸ μῆκοσ αὐτοῦ καὶ σπιθαμῆσ τὸ εὖροσ. καὶ καθυφανεῖσ ἐν αὐτῷ ὕφασμα κατάλιθον τετράστιχον. στίχοσ λίθων ἔσται, σάρδιον, τοπάζιον καὶ σμάραγδοσ, ὁ στίχοσ ὁ εἷσ. καὶ ὁ στίχοσ ὁ δεύτεροσ, ἄνθραξ καὶ σάπφειροσ καὶ ἴασπισ. καὶ ὁ στίχοσ ὁ τρίτοσ, λιγύριον, ἀχάτησ καὶ ἀμέθυστοσ. καὶ ὁ στίχοσ ὁ τέταρτοσ, χρυσόλιθοσ καὶ βηρύλλιον καὶ ὀνύχιον. περικεκαλυμμένα χρυσίῳ, συνδεδεμένα ἐν χρυσίῳ, ἔστωσαν κατὰ στίχον αὐτῶν. καὶ οἱ λίθοι ἔστωσαν ἐκ τῶν ὀνομάτων τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ δεκαδύο κατὰ τὰ ὀνόματα αὐτῶν. γλυφαὶ σφραγίδων, ἕκαστοσ κατὰ τὸ ὄνομα, ἔστωσαν εἰσ δεκαδύο φυλάσ. καὶ ποιήσεισ ἐπὶ τὸ λογεῖον κρωσσοὺσ συμπεπλεγμένουσ, ἔργον ἁλυσιδωτὸν ἐκ χρυσίου καθαροῦ. καὶ λήψεται Ἀαρὼν τὰ ὀνόματα τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἐπὶ τοῦ λογείου τῆσ κρίσεωσ ἐπὶ τοῦ στήθουσ, εἰσιόντι εἰσ τὸ ἅγιον, μνημόσυνον ἐναντίον τοῦ Θεοῦ. καὶ θήσεισ ἐπὶ τὸ λογεῖον τῆσ κρίσεωσ τοὺσ κρωσσούσ. τὰ ἁλυσιδωτὰ ἐπ̓ ἀμφοτέρων τῶν κλιτῶν τοῦ λογείου ἐπιθήσεις καὶ τὰσ δύο ἀσπιδίσκασ ἐπιθήσεισ ἐπ̓ ἀμφοτέρουσ τοὺσ ὤμουσ τῆσ ἐπωμίδοσ κατὰ πρόσωπον. καὶ ἐπιθήσεισ ἐπὶ τὸ λογεῖον τῆσ κρίσεωσ τὴν δήλωσιν καὶ τὴν ἀλήθειαν, καὶ ἔσται ἐπὶ τοῦ στήθουσ Ἀαρών, ὅταν εἰσπορεύηται εἰσ τὸ ἅγιον ἔναντι Κυρίου. καὶ οἴσει Ἀαρὼν τὰσ κρίσεισ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἐπὶ τοῦ στήθουσ ἔναντι Κυρίου διαπαντόσ. καὶ ποιήσεισ ὑποδύτην ποδήρη ὅλον ὑακίνθινον. καὶ ἔσται τὸ περιστόμιον ἐξ αὐτοῦ μέσον, ὤαν ἔχον κύκλῳ τοῦ περιστομίου, ἔργον ὑφάντου, τὴν συμβολὴν συνυφασμένην ἐξ αὐτοῦ, ἵνα μὴ ραγῇ. καὶ ποιήσεισ ἐπὶ τὸ λῶμα τοῦ ὑποδύτου κάτωθεν, ὡσεὶ ἐξανθούσησ ρόασ ροί̈σκουσ ἐξ ὑακίνθου καὶ πορφύρασ καὶ κοκκίνου διανενησμένου καὶ βύσσου κεκλωσμένησ ἐπί τοῦ λώματοσ τοῦ ὑποδύτου κύκλῳ. τὸ αὐτὸ εἶδοσ ροί̈σκουσ χρυσοῦσ καὶ κώδωνασ ἀναμέσον τούτων περικύκλῳ. παρὰ ροί̈σκον χρυσοῦν κώδωνα καὶ ἄνθινον ἐπὶ τοῦ λώματοσ τοῦ ὑποδύτου κύκλῳ. καὶ ἔσται Ἀαρὼν ἐν τῷ λειτουργεῖν ἀκουστὴ ἡ φωνὴ αὐτοῦ, εἰσιόντι εἰσ τὸ ἅγιον ἔναντι Κυρίου καὶ ἐξιόντι, ἵνα μὴ ἀποθάνῃ. καὶ ποιήσεισ πέταλον χρυσοῦν καθαρὸν καὶ ἐκτυπώσεισ ἐν αὐτῷ ἐκτύπωμα σφραγῖδοσ Ἁγίασμα Κυρίου. καὶ ἐπιθήσεισ αὐτὸ ἐπὶ ὑακίνθου κεκλωσμένησ, καὶ ἔσται ἐπί τῆσ μίτρασ. κατά πρόσωποντῆσ μίτρασ ἔσται. καὶ ἔσται ἐπὶ τοῦ μετώπου Ἀαρών, καὶ ἐξαρεῖ Ἀαρὼν τὰ ἁμαρτήματα τῶν ἁγίων, ὅσα ἂν ἁγιάσωσιν οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ, παντὸσ δόματοσ τῶν ἁγίων αὐτῶν. καὶ ἔσται ἐπὶ τοῦ μετώπου Ἀαρὼν διαπαντόσ, δεκτὸναὐτοῖσ ἔναντι Κυρίου. καὶ οἱ κοσυμβωτοὶ τῶν χιτώνων ἐκ βύσσου. καὶ ποιήσεισ κίδαριν βυσσίνην καὶ ζώνην ποιήσεισ, ἔργον ποικιλτοῦ. καὶ τοῖσ υἱοῖσ Ἀαρὼν ποιήσεισ χιτῶνασ καὶ ζώνασ καὶ κιδάρεισ ποιήσεισ αὐτοῖσ εἰσ τιμὴν καὶ δόξαν. καὶ ἐνδύσεισ αὐτὰ Ἀαρὼν τὸν ἀδελφόν σου, καὶ τοὺσ υἱοὺσ αὐτοῦ μετ̓ αὐτοῦ. καὶ χρίσεισ αὐτοὺσ καὶ ἐμπλήσεισ αὐτῶν τὰσ χεῖρασ καὶ ἁγιάσεισ αὐτούσ, ἵνα ἱερατεύωσί μοι. καὶ ποιήσεισ αὐτοῖσ περισκελῆ λινᾶ καλύψαι ἀσχημοσύνην χρωτὸσ αὐτῶν. ἀπὸ ὀσφύοσ ἕωσ μηρῶν ἔσται. καὶ ἕξει Ἀαρὼν αὐτὰ καὶ υἱοὶ αὐτοῦ, ὡσ ἂν εἰσπορεύωνται εἰσ τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου ἢ ὅταν προσπορεύωνται λειτουργεῖν πρὸσ τὸ θυσιαστήριον τοῦ ἁγίου, καὶ οὐκ ἐπάξονται πρόσ ἑαυτοὺσ ἁμαρτίαν, ἵνα μὴ ἀποθάνωσι. νόμιμον αἰώνιον αὐτῷ καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ μετ̓ αὐτόν. ΚΑΙ ταῦτά ἐστιν, ἃ ποιήσεισ αὐτοῖσ ἁγιάσαι αὐτούσ, ὥστε ἱερατεύειν μοι αὐτούσ. λήψῃ μοσχάριον ἐκ βοῶν ἓν καὶ κριοὺσ ἀμώμουσ δύο

καὶ ἄρτουσ ἀζύμουσ πεφυραμένουσ ἐν ἐλαίῳ καὶ λάγανα ἄζυμα κεχρισμένα ἐν ἐλαίῳ. σεμίδαλιν ἐκ πυρῶν ποιήσεισ αὐτά. καὶ ἐπιθήσεισ αὐτὰ ἐπὶ κανοῦν ἓν καὶ προσοίσεισ αὐτὰ ἐπὶ τῷ κανῷ καὶ τὸ μοσχάριον καὶ τοὺσ δύο κριούσ. καὶ Ἀαρὼν καὶ τοὺσ υἱοὺσ αὐτοῦ προσάξεισ ἐπὶ τὰσ θύρασ τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου καὶ λούσεισ αὐτοὺσ ἐν ὕδατι. καὶ λαβὼν τὰσ στολάσ ἐνδύσεισ Ἀαρὼν τὸν ἀδελφόν σου καὶ τὸν χιτῶνα τὸν ποδήρη καὶ τὴν ἐπωμίδα καὶ τὸ λογεῖον καὶ συνάψεισ αὐτῷ τὸ λογεῖον πρὸσ τὴν ἐπωμίδα. καὶ ἐπιθήσεισ τὴν μίτραν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ καὶ ἐπιθήσεισ τὸ πέταλον τὸ Ἁγίασμα ἐπὶ τὴ μίτραν. καὶ λήψῃ τοῦ ἐλαίου τοῦ χρίσματοσ καὶ ἐπιχεεῖσ αὐτὸ ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ καὶ χρίσεισ αὐτόν. καὶ τοὺσ υἱοὺσ αὐτοῦ προσάξεισ καὶ ἐνδύσεισ αὐτοὺσ χιτῶνας καὶ ζώσεισ αὐτοὺσ ταῖσ ζώναισ, καὶ περιθήσεισ αὐτοῖσ τὰσ κιδάρεισ, καὶ ἔσται αὐτοῖσ ἱερατεία μοι εἰσ τὸν αἰῶνα. καὶ τελειώσεισ Ἀαρὼν τὰσ χεῖρασ αὐτοῦ καὶ τὰσ χεῖρασ τῶν υἱῶν αὐτοῦ. καὶ προσάξεισ τὸν μόσχον ἐπὶ τὰσ θύρασ τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου, καὶ ἐπιθήσουσιν Ἀαρὼν καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ τὰσ χεῖρασ αὐτῶν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν τοῦ μόσχου ἔναντι Κυρίου παρὰ τὰσ θύρασ τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου. καὶ σφάξεισ τὸν μόσχον ἔναντι Κυρίου παρὰ τὰσ θύρασ τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου. καὶ λήψῃ ἀπὸ τοῦ αἵματοσ τοῦ μόσχου καὶ θήσεισ ἐπὶ τῶν κεράτων τοῦ θυσιαστηρίου τῷ δακτύλῳ σου. τὸ δὲ λοιπὸν πᾶν αἷμα ἐκχεεῖσ παρὰ τὴν βάσιν τοῦ θυσιαστηρίου. καὶ λήψῃ πᾶν τὸ στέαρ τὸ ἐπὶ τῆσ κοιλίασ καὶ τὸν λοβὸν τοῦ ἥπατοσ καὶ τοὺσ δύο νεφροὺσ καὶ τὸ στέαρ τὸ ἐπ̓ αὐτῶν καὶ ἐπιθήσεισ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον. τὰ δὲ κρέατα τοῦ μόσχου καὶ τὸ δέρμα καὶ τὴν κόπρον κατακαύσεισ πυρὶ ἔξω τῆσ παρεμβολῆσ. ἁμαρτίασ γάρ ἐστι. καὶ τὸν κριὸν λήψῃ τὸν ἕνα, καὶ ἐπιθήσουσιν Ἀαρὼν καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ τὰσ χεῖρασ αὐτῶν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν τοῦ κριοῦ. καὶ σφάξεισ αὐτὸν καὶ λαβὼν τὸ αἷμα προσχεεῖσ πρὸσ τὸ θυσιαστήριον κύκλῳ. καὶ τὸν κριὸν διχοτομήσεισ κατὰ μέλη καὶ πλυνεῖσ τὰ ἐνδόσθια καὶ τούσ πόδασ ὕδατι καὶ ἐπιθήσεισ ἐπὶ τὰ διχοτομήματα σὺν τῇ κεφαλῇ. καὶ ἀνοίσεισ ὅλον τὸν κριὸν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον, ὁλοκαύτωμα τῷ Κυρίῳ εἰσ ὀσμὴν εὐωδίασ. θυσίασμα Κυρίῳ ἐστί. καὶ λήψῃ τὸν κριὸν τὸν δεύτερον, καὶ ἐπιθήσει Ἀαρὼν καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ τὰσ χεῖρασ αὐτῶν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν τοῦ κριοῦ. καὶ σφάξεισ αὐτόν, καὶ λήψῃ τοῦ αἵματοσ αὐτοῦ καὶ ἐπιθήσεισ ἐπὶ τὸν λοβὸν τοῦ ὠτὸσ Ἀαρὼν τοῦ δεξιοῦ καὶ ἐπὶ τὸ ἄκρον τῆσ δεξιᾶσ χειρὸσ καὶ ἐπὶ τὸ ἄκρον τοῦ ποδὸσ τοῦ δεξιοῦ, καὶ ἐπὶ τοὺσ λοβοὺσ τῶν ὤτων τῶν υἱῶν αὐτοῦ τῶν δεξιῶν καὶ ἐπὶ τὰ ἄκρα τῶν χειρῶν αὐτῶν τῶν δεξιῶν καὶ ἐπὶ τὰ ἄκρα τῶν ποδῶν αὐτῶν τῶν δεξιῶν. καὶ λήψῃ ἀπὸ τοῦ αἵματοσ τοῦ ἀπὸ τοῦ θυσιαστηρίου καὶ ἀπὸ τοῦ ἐλαίου τῆσ χρίσεωσ καὶ ρανεῖσ ἐπὶ Ἀαρὼν καὶ ἐπὶ τὴν στολὴν αὐτοῦ καὶ ἐπὶ τοὺσ υἱοὺσ αὐτοῦ καὶ ἐπὶ τὰσ στολὰσ τῶν υἱῶν αὐτοῦ μετ̓ αὐτοῦ, καὶ ἁγιασθήσεται αὐτὸσ καὶ ἡ στολὴ αὐτοῦ καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ καὶ αἱ στολαὶ τῶν υἱῶν αὐτοῦ μετ̓ αὐτοῦ. τὸ δὲ αἷμα τοῦ κριοῦ προσχεεῖσ πρὸσ τὸ θυσιαστήριον κύκλῳ. καὶ λήψῃ ἀπὸ τοῦ κριοῦ τὸ στέαρ αὐτοῦ καὶ τὸ στέαρ τὸ κατακαλύπτον τὴν κοιλίαν καὶ τὸν λοβὸν τοῦ ἥπατοσ καὶ τοὺσ δύο νεφροὺσ καὶ τὸ στέαρ τὸ ἐπ̓ αὐτῶν καὶ τὸν βραχίονα τὸν δεξιόν. ἔστι γὰρ τελείωσισ αὕτη. καὶ ἄρτον ἕνα ἐξ ἐλαίου καὶ λάγανον ἓν ἀπὸ τοῦ κανοῦ τῶν ἀζύμων τῶν προτεθειμένων ἔναντι Κυρίου καὶ ἐπιθήσεισ τὰ πάντα ἐπὶ τὰσ χεῖρασ Ἀαρὼν καὶ ἐπὶ τὰσ χεῖρασ τῶν υἱῶν αὐτοῦ καὶ ἀφοριεῖσ αὐτὰ ἀφόρισμα ἔναντι Κυρίου. καὶ λήψῃ αὐτὰ ἐκ τῶν χειρῶν αὐτῶν καὶ ἀνοίσεισ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον τῆσ ὁλοκαυτώσεωσ εἰσ ὀσμὴν εὐωδίασ ἔναντι Κυρίου. κάρπωμά ἐστι Κυρίῳ. καὶ λήψῃ τὸ στηθύνιον ἀπὸ τοῦ κριοῦ τῆσ τελειώσεωσ, ὅ ἐστιν Ἀαρών, καὶ ἀφοριεῖσ αὐτὸ ἀφόρισμα ἔναντι Κυρίου, καὶ ἔσται σοι ἐν μερίδι. καὶ ἁγιάσεισ τὸ στηθύνιον ἀφόρισμα καὶ τὸν βραχίονα τοῦ ἀφαιρέματοσ, ὃσ ἀφώρισται καὶ ὃσ ἀφῄρηται ἀπὸ τοῦ κριοῦ τῆσ τελειώσεωσ ἀπὸ τοῦ Ἀαρὼν καὶ ἀπὸ τῶν υἱῶν αὐτοῦ, καὶ ἔσται Ἀαρὼν καὶ τοῖσ υἱοῖσ αὐτοῦ νόμιμον αἰώνιον παρὰ τῶν υἱῶν Ἰσραήλ. ἔστι γὰρ ἀφαίρεμα τοῦτο καὶ ἀφαίρεμα ἔσται παρὰ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἀπὸ τῶν θυμάτων τῶν σωτηρίων τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, ἀφαίρεμα Κυρίῳ. καὶ ἡ στολὴ τοῦ ἁγίου, ἥ ἐστιν Ἀαρών, ἔσται τοῖσ υἱοῖσ αὐτοῦ μετ̓ αὐτόν, χρισθῆναι αὐτοὺσ ἐν αὐτοῖσ καὶ τελειῶσαι τὰσ χεῖρασ αὐτῶν. ἑπτὰ ἡμέρασ ἐνδύσεται αὐτὰ ὁ ἱερεὺσ ὁ ἀντ̓ αὐτοῦ ἐκ τῶν υἱῶν αὐτοῦ, ὃσ εἰσελεύσεται εἰσ τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου λειτουργεῖν ἐν τοῖσ ἁγίοισ. καὶ τὸν κριὸν τῆσ τελειώσεωσ λήψῃ καὶ ἑψήσεισ τὰ κρέα ἐν τόπῳ ἁγίῳ, καὶ ἔδονται Ἀαρὼν καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ τὰ κρέα τοῦ κριοῦ καὶ τοὺσ ἄρτουσ τοὺσ ἐν τῷ κανῷ παρὰ τὰσ θύρασ τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου. ἔδονται αὐτά, ἐν οἷσ ἡγιάσθησαν ἐν αὐτοῖσ τελειῶσαι τὰσ χεῖρασ αὐτῶν, ἁγιάσαι αὐτούσ, καὶ ἀλλογενὴσ οὐκ ἔδεται ἀπ̓ αὐτῶν. ἔστι γὰρ ἅγια. ἐὰν δὲ καταλειφθῇ ἀπὸ τῶν κρεῶν τῆσ θυσίασ τῆσ τελειώσεωσ καὶ τῶν ἄρτων ἕωσ πρωί̈, κατακαύσεισ τὰ λοιπὰ πυρί. οὐ βρωθήσεται, ἁγίασμα γάρ ἐστι. καὶ ποιήσεισ Ἀαρὼν καὶ τοῖσ υἱοῖσ αὐτοῦ οὕτω κατὰ πάντα, ὅσα ἐνετειλάμην σοι. ἑπτὰ ἡμέρασ τελειώσεισ τὰσ χεῖρασ αὐτῶν. καὶ τὸ μοσχάριον τῆσ ἁμαρτίασ ποιήσεισ τῇ ἡμέρᾳ τοῦ καθαρισμοῦ καὶ καθαριεῖσ τὸ θυσιαστήριον ἐν τῷ ἁγιάζειν σε ἐπ̓ αὐτῷ καὶ χρίσεισ αὐτὸ ὥστε ἁγιάσαι αὐτό. ἑπτὰ ἡμέρασ καθαριεῖσ τὸ θυσιαστήριον καὶ ἁγιάσεισ αὐτό, καὶ ἔσται τὸ θυσιαστήριον ἅγιον τοῦ ἁγίου. πᾶσ ὁ ἁπτόμενοσ τοῦ θυσιαστηρίου ἁγιασθήσεται. Καὶ ταῦτά ἐστιν, ἃ ποιήσεισ ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου. ἀμνοὺσ ἐνιαυσίουσ ἀμώμουσ δύο τὴν ἡμέραν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον ἐνδελεχῶσ, κάρπωμα ἐνδελεχισμοῦ. τὸν ἀμνὸν τὸν ἕνα ποιήσεισ τὸ πρωί̈ καὶ τὸν ἀμνὸν τὸν δεύτερον ποιήσεισ τὸ δειλινόν. καὶ δέκατον σεμιδάλεωσ πεφυραμένησ ἐν ἐλαίῳ κεκομμένῳ τῷ τετάρτῳ τοῦ εἲν καὶ σπονδὴν τὸ τέταρτον τοῦ εἲν οἴνου τῷ ἀμνῷ τῷ ἑνί. καὶ τὸν ἀμνὸν τὸν δεύτερον ποιήσεισ τὸ δειλινόν, κατὰ τὴν θυσίαν τὴν πρωϊνὴν καὶ κατὰ τὴν σπονδὴν αὐτοῦ ποιήσεισ εἰσ ὀσμὴν εὐωδίασ, κάρπωμα Κυρίῳ, θυσίαν ἐνδελεχισμοῦ εἰσ γενεὰσ ὑμῶν, ἐπὶ θύρασ τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου ἔναντι Κυρίου, ἐν οἷσ γνωσθήσομαί σοι ἐκεῖθεν, ὥστε λαλῆσαί σοι. καὶ τάξομαι ἐκεῖ τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραὴλ καὶ ἁγιασθήσομαι ἐν δόξῃ μου. καὶ ἁγιάσω τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου καὶ τὸ θυσιαστήριον καὶ Ἀαρὼν καὶ τοὺσ υἱοὺσ αὐτοῦ ἁγιάσω ἱερατεύειν μοι. καὶ ἐπικληθήσομαι ἐν τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραὴλ καὶ ἔσομαι αὐτῶν Θεόσ, καὶ γνώσονται ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριοσ ὁ Θεὸσ αὐτῶν, ὁ ἐξαγαγὼν αὐτοὺσ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου, ἐπικληθῆναι αὐτοῖσ καὶ εἶναι αὐτῶν Θεόσ. ΚΑΙ ποιήσεισ θυσιαστήριον θυμιάματοσ ἐκ ξύλων ἀσήπτων.

καὶ ποιήσεισ αὐτὸ πήχεωσ τὸ μῆκοσ καὶ πήχεωσ τὸ εὖροσ, τετράγωνον ἔσται, καὶ δύο πήχεων τὸ ὕψοσ. ἐξ αὐτοῦ ἔσται τὰ κέρατα αὐτοῦ. καὶ καταχρυσώσεισ αὐτὰ χρυσίῳ καθαρῷ, τὴν ἐσχάραν αὐτοῦ καὶ τοὺσ τοίχουσ αὐτοῦ κύκλῳ καὶ τὰ κέρατα αὐτοῦ, καὶ ποιήσεισ αὐτῷ στρεπτὴν στεφάνην χρυσῆν κύκλῳ. καὶ δύο δακτυλίουσ χρυσοῦσ καθαροὺσ ποιήσεισ ὑπὸ τὴν στρεπτὴν στεφάνην αὐτοῦ, εἰσ τὰ δύο κλίτη ποιήσεισ ἐν τοῖσ δυσὶ πλευροῖσ. καὶ ἔσονται ψαλίδεσ ταῖσ σκυτάλαισ, ὥστε αἴρειν αὐτὸ ἐν αὐταῖσ. καὶ ποιήσεισ σκυτάλασ ἐκ ξύλων ἀσήπτων καὶ καταχρυσώσεισ αὐτὰσ χρυσίῳ. καὶ θήσεισ αὐτὸ ἀπέναντι τοῦ καταπετάσματοσ τοῦ ὄντοσ ἐπὶ τῆσ κιβωτοῦ τῶν μαρτυρίων, ἐν οἶσ γνωσθήσομαί σοι ἐκεῖθεν. καὶ θυμιάσει ἀπ̓ αὐτοῦ Ἀαρὼν θυμίαμα σύνθετον λεπτόν. τὸ πρωί̈ πρωί̈, ὅταν ἐπισκευάζῃ τοὺσ λύχνουσ, θυμιάσει ἐπ̓ αὐτοῦ, καὶ ὅταν ἐξάπτῃ Ἀαρὼν τοὺσ λύχνουσ ὀψέ, θυμιάσει ἐπ̓ αὐτοῦ. θυμίαμα ἐνδελεχισμοῦ διὰ παντὸσ ἔναντι Κυρίου εἰσ γενεὰσ αὐτῶν. καὶ οὐκ ἀνοίσεισ ἐπ̓ αὐτοῦ θυμίαμα ἕτερον, κάρπωμα, θυσίαν. καὶ σπονδὴν οὐ σπείσεισ ἐπ̓ αὐτοῦ. καὶ ἐξιλάσεται ἐπ̓ αὐτοῦ Ἀαρὼν ἐπὶ τῶν κεράτων αὐτοῦ ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ. ἀπὸ τοῦ αἵματοσ τοῦ καθαρισμοῦ καθαριεῖ αὐτὸ εἰσ γενεὰσ αὐτῶν. ἅγιον τῶν ἁγίων ἐστὶ Κυρίῳ. Καὶ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων. ἐὰν λάβῃσ τὸν συλλογισμὸν τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἐν τῇ ἐπισκοπῇ αὐτῶν, καὶ δώσουσιν ἕκαστοσ λύτρα τῆσ ψυχῆσ αὐτοῦ Κυρίῳ, καὶ οὐκ ἔσται ἐν αὐτοῖσ πτῶσισ ἐν τῇ ἐπισκοπῇ αὐτῶν. καὶ τοῦτό ἐστιν ὃ δώσουσιν ὅσοι ἂν παραπορεύωνται τὴν ἐπίσκεψιν. τὸ ἥμισυ τοῦ διδράχμου, ὅ ἐστιν κατὰ τὸ δίδραχμον τὸ ἅγιον. εἴκοσιν ὀβολοὶ τὸ δίδραχμον, τὸ δὲ ἥμισυ τοῦ διδράχμου εἰσφορὰ Κυρίῳ. πᾶσ ὁ παραπορευόμενοσ εἰσ τὴν ἐπίσκεψιν ἀπὸ εἰκοσαετοῦσ καὶ ἐπάνω, δώσουσι τὴν εἰσφορὰν Κυρίῳ. ὁ πλουτῶν οὐ προσθήσει καὶ ὁ πενόμενοσ οὐκ ἐλαττονήσει ἀπὸ τοῦ ἡμίσουσ τοῦ διδράχμου ἐν τῷ διδόναι τὴν εἰσφορὰν Κυρίῳ ἐξιλάσασθαι περὶ τῶν ψυχῶν ὑμῶν. καὶ λήψῃ τὸ ἀργύριον τῆσ εἰσφορᾶσ παρὰ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ καὶ δώσεισ αὐτὸ εἰσ τὸ κάτεργον τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου, καὶ ἔσται τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραὴλ μνημόσυνον ἔναντι Κυρίου ἐξιλάσασθαι περὶ τῶν ψυχῶν ὑμῶν. Καὶ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων. ποίησον λουτῆρα χαλκοῦν καὶ βάσιν αὐτῷ χαλκῆν, ὥστε νίπτεσθαι. καὶ θήσεισ αὐτὸν ἀνὰ μέσον τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ θυσιαστηρίου καὶ ἐκχεεῖσ εἰσ αὐτὸν ὕδωρ, καὶ νίψεται Ἀαρὼν καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ ἐξ αὐτοῦ τὰσ χεῖρασ καὶ τοὺσ πόδασ ὕδατι. ὅταν εἰσπορεύωνται εἰσ τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου, νίψονται ὕδατι καὶ οὐ μὴ ἀποθάνωσιν. ἢ ὅταν προσπορεύωνται πρὸσ τὸ θυσιαστήριον λειτουργεῖν κα’Ι ἀναφέρειν τὰ ὁλοκαυτώματα Κυρίῳ, νίψονται τὰσ χεῖρασ καὶ τοὺσ πόδασ ὕδατι. ὅταν εἰσπορεύωνται εἰσ τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου, νίψονται ὕδατι, ἵνα μὴ ἀποθάνωσι. καὶ ἔσται αὐτοῖσ νόμιμον αἰώνιον, αὐτῷ καὶ ταῖσ γενεαῖσ αὐτοῦ μετ̓ αὐτόν. καὶ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων. καὶ σὺ λάβε ἡδύσματα, τὸ ἄνθοσ σμύρνησ ἐκλεκτῆσ πεντακοσίουσ σίκλουσ καὶ κινναμώμου εὐώδουσ τὸ ἥμισυ τούτου διακοσίουσ πεντήκοντα καὶ καλάμου εὐώδουσ διακοσίουσ πεντήκοντα καὶ ἴρεωσ πεντακοσίουσ σίκλουσ τοῦ ἁγίου καὶ ἔλαιον ἐξ ἐλαιῶν εἲν καὶ ποιήσεισ αὐτὸ ἔλαιον χρῖσμα ἅγιον, μύρον μυρεψικὸν τέχνῃ μυρεψοῦ. ἔλαιον χρῖσμα ἅγιον ἔσται. καὶ χρίσεισ ἐξ αὐτοῦ τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου καὶ τὴν κιβωτὸν τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου καὶ πάντα τὰ σκεύη αὐτῆσ καὶ τὴν λυχνίαν καὶ πάντα τὰ σκεύη αὐτῆσ καὶ τὸ θυσιαστήριον τοῦ θυμιάματος καὶ τὸ θυσιαστήριον τῶν ὁλοκαυτωμάτων καὶ πάντα αὐτοῦ τὰ σκεύη καὶ τὴν τράπεζαν καὶ πάντα τὰ σκεύη αὐτῆσ καὶ τὸν λουτῆρα καὶ τὴν βάσιν αὐτοῦ καὶ ἁγιάσεισ αὐτά, καὶ ἔσται ἅγια τῶν ἁγίων. πᾶσ ὁ ἁπτόμενοσ αὐτῶν ἁγιασθήσεται. καὶ Ἀαρὼν καὶ τοὺσ υἱοὺσ αὐτοῦ χρίσεισ καὶ ἁγιάσεισ αὐτοὺσ ἱερατεύειν μοι. καὶ τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραὴλ λαλήσεισ λέγων. ἔλαιον ἄλειμμα χρίσεωσ ἅγιον ἔσται τοῦτο ὑμῖν εἰσ τὰσ γενεὰσ ὑμῶν. ἐπὶ σάρκα ἀνθρώπου οὐ χρισθήσεται, καὶ κατὰ τὴν σύνθεσιν ταύτην οὐ ποιήσετε ὑμῖν ἑαυτοῖσ ὡσαύτωσ. ἅγιόν ἐστι καὶ ἁγίασμα ἔσται ὑμῖν. ὃσ ἂν ποιήσῃ ὡσαύτωσ, καὶ ὃσ ἂν δῷ ἀπ̓ αὐτοῦ ἀλλογενεῖ, ἐξολοθρευθήσεται ἐκ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ. καὶ εἶπε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. λάβε σεαυτῷ ἡδύσματα, στακτήν, ὄνυχα, χαλβάνην ἡδυσμοῦ καὶ λίβανον διαφανῆ, ἴσον ἴσῳ ἔσται. καὶ ποιήσουσιν ἐν αὐτῷ θυμίαμα, μυρεψικὸν ἔργον μυρεψοῦ, μεμιγμένον, καθαρόν, ἔργον ἅγιον. καὶ συγκόψεισ ἐκ τούτων λεπτὸν καὶ θήσεισ ἀπέναντι τῶν μαρτυρίων ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου, ὅθεν γνωσθήσομαί σοι ἐκεῖθεν. ἅγιον τῶν ἁγίων ἔσται ὑμῖν. θυμίαμα κατὰ τὴν σύνθεσιν ταύτην οὐ ποιήσετε ὑμῖν ἑαυτοῖσ. ἁγίασμα ἔσται ὑμῖν Κυρίῳ. ὃσ ἂν ποιήσῃ ὡσαύτωσ ὥστε ὀσφραίνεσθαι ἐν αὐτῷ, ἀπολεῖται ἐκ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ. ΚΑΙ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων.

ἰδοὺ ἀνακέκλημαι ἐξ ὀνόματοσ τὸν Βεσελεὴλ τὸν τοῦ Οὐρείου τὸν Ὤρ, ἐκ τῆσ φυλῆσ Ἰούδα, καὶ ἐνέπλησα αὐτὸν πνεῦμα θεῖον σοφίασ καὶ συνέσεωσ καὶ ἐπιστήμησ ἐν παντὶ ἔργῳ διανοεῖσθαι καὶ ἀρχιτεκτονῆσαι, ἐργάζεσθαι τὸ χρυσίον καὶ τὸ ἀργύριον καὶ τὸν χαλκὸν καὶ τὴν ὑάκινθον καὶ τὴν πορφύραν καὶ τὸ κόκκινον τὸ νηστὸν καὶ τὰ λιθουργικὰ καὶ εἰσ τὰ ἔργα τὰ τεκτονικὰ τῶν ξύλων, ἐργάζεσθαι κατὰ πάντα τὰ ἔργα. καὶ ἐγὼ ἔδωκα αὐτὸν καὶ τὸν Ἐλιὰβ τὸν τοῦ Ἀχισαμὰχ ἐκ φυλῆσ Δὰν καὶ παντὶ συνετῷ καρδίᾳ δέδωκα σύνεσιν, καὶ ποιήσουσι πάντα ὅσα συνέταξά σοι, τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου καὶ τὴν κιβωτὸν τῆσ διαθήκησ καὶ τὸ ἱλαστήριον τὸ ἐπ̓ αὐτῆσ καὶ τὴν διασκευὴν τῆσ σκηνῆς καὶ τὰ θυσιαστήρια καὶ τὴν τράπεζαν καὶ πάντα τὰ σκεύη αὐτῆσ καὶ τὴν λυχνίαν τὴν καθαρὰν καὶ πάντα τὰ σκεύη αὐτῆς καὶ τὸν λουτῆρα καὶ τὴν βάσιν αὐτοῦ καὶ τὰσ στολάσ τὰσ λειτουργικὰσ Ἀαρὼν καὶ τὰσ στολὰσ τῶν υἱῶν αὐτοῦ ἱερατεύειν μοι καὶ τὸ ἔλαιον τῆσ χρίσεωσ καὶ τὸ θυμίαμα τῆσ συνθέσεωσ τοῦ ἁγίου. κατὰ πάντα, ὅσα ἐγὼ ἐνετειλάμην σοι, ποιήσουσι. Καὶ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων. καὶ σὺ σύνταξον τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραὴλ λέγων. ὁρᾶτε, καὶ τὰ σάββατά μου φυλάξεσθε. σημεῖόν ἐστι παῤ ἐμοὶ καὶ ἐν ἐμοὶ εἰσ τὰσ γενεὰσ ὑμῶν, ἵνα γνῶτε ὅτι ἐγὼ Κύριοσ ὁ ἁγιάζων ὑμᾶσ. καὶ φυλάξεσθε τὰ σάββατα, ὅτι ἅγιον τοῦτό ἐστι Κυρίῳ ὑμῖν. ὁ βεβηλῶν αὐτὸ θανάτῳ θανατωθήσεται. πᾶσ ὃσ ποιήσει ἐν αὐτῷ ἔργον, ἐξολοθρευθήσεται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐκ μέσου τοῦ λαοῦ αὐτοῦ. ἓξ ἡμέρασ ποιήσεισ ἔργα, τῇ δὲ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ σάββατα, ἀνάπαυσισ ἁγία τῷ Κυρίῳ. πᾶσ ὃσ ποιήσει ἔργον τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ, θανατωθήσεται. καὶ φυλάξουσιν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ τὰ σάββατα ποιεῖν αὐτὰ εἰσ τὰσ γενεὰσ αὐτῶν. διαθήκη αἰώνιοσ. ἐν ἐμοὶ καὶ τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραὴλ σημεῖόν ἐστιν ἐν ἐμοὶ αἰώνιον. ὅτι ἓξ ἡμέραισ ἐποίησε Κύριοσ τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν καὶ τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ ἐπαύσατο καὶ κατέπαυσε. Καὶ ἔδωκε Μωυσῇ, ἡνίκα κατέπαυσε λαλῶν αὐτῷ ἐν τῷ ὄρει τῷ Σινά, τὰσ δύο πλάκασ τοῦ μαρτυρίου, πλάκασ λιθίνασ γεγραμμένασ τῷ δακτύλῳ τοῦ Θεοῦ. ΚΑΙ ἰδὼν ὁ λαὸσ ὅτι κεχρόνικε Μωυσῆσ καταβῆναι ἐκ τοῦ ὄρουσ, συνέστη ὁ λαὸσ ἐπὶ Ἀαρὼν καὶ λέγουσιν αὐτῷ. ἀνάστηθι καὶ ποίησον ἡμῖν θεούσ, οἳ προπορεύσονται ἡμῶν. ὁ γὰρ Μωυσῆσ οὗτοσ ὁ ἄνθρωποσ, ὃσ ἐξήγαγεν ἡμᾶσ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου, οὐκ οἴδαμεν τί γέγονεν αὐτῷ.

καὶ λέγει αὐτοῖσ Ἀαρών. περιέλεσθε τὰ ἐνώτια τὰ χρυσὰ τὰ ἐκ τοῖσ ὠσὶ τῶν γυναικῶν ὑμῶν καὶ θυγατέρων καὶ ἐνέγκατε πρόσ με. καὶ περιείλαντο πᾶσ ὁ λαὸσ τὰ ἐνώτια τὰ χρυσᾶ τὰ ἐν τοῖσ ὠσὶν αὐτῶν καὶ ἤνεγκαν πρὸσ Ἀαρών. καὶ ἐδέξατο ἐκ τῶν χειρῶν αὐτῶν καὶ ἔπλασεν αὐτὰ ἐν τῇ γραφίδι καὶ ἐποίησεν αὐτὰ μόσχον χωνευτὸν καὶ εἶπεν. οὗτοι οἱ θεοί σου, Ἰσραήλ, οἵτινεσ ἀνεβίβασάν σε ἐκ γῆσ Αἰγύπτου. καὶ ἰδὼν Ἀαρὼν ᾠκοδόμησε θυσιαστήριον κατέναντι αὐτοῦ, καὶ ἐκήρυξεν Ἀαρὼν λέγων. ἑορτὴν τοῦ Κυρίου αὔριον. καὶ ὀρθρίσασ τῇ ἐπαύριον ἀνεβίβασεν ὁλοκαυτώματα καὶ προσήνεγκε θυσίαν σωτηρίου, καὶ ἐκάθισεν ὁ λαὸσ φαγεῖν καὶ πιεῖν καὶ ἀνέστησαν παίζειν. Καὶ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων. βάδιζε τὸ τάχοσ, κατάβηθι ἐντεῦθεν. ἠνόμησε γὰρ ὁ λαόσ σου, ὃν ἐξήγαγεσ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου. παρέβησαν ταχὺ ἐκ τῆσ ὁδοῦ, ἧσ ἐνετείλω αὐτοῖσ. ἐποίησαν ἑαυτοῖσ μόσχον καὶ προσκεκυνήκασιν αὐτῷ καὶ τεθύκασιν αὐτῷ καὶ εἶπαν. οὗτοι οἱ θεοί σου, Ἰσραήλ, οἵτινεσ ἀνεβίβασάν σε ἐκ γῆσ Αἰγύπτου. καὶ νῦν ἔασόν με καὶ θυμωθεὶσ ὀργῇ εἰσ αὐτούσ ἐκτρίψω αὐτοὺς καὶ ποιήσω σε εἰσ ἔθνοσ μέγα. καὶ ἐδεήθη Μωυσῆσ ἔναντι Κυρίου τοῦ Θεοῦ καὶ εἶπεν. ἱνατί, Κύριε, θυμοῖ ὀργῇ εἰσ τὸν λαόν σου, οὓσ ἐξήγαγεσ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου ἐν ἰσχύϊ μεγάλῃ καὶ ἐν τῷ βραχίονί σου τῷ ὑψηλῷ̣ μή ποτε εἴπωσιν οἱ Αἰγύπτιοι λέγοντεσ. μετὰ πονηρίασ ἐξήγαγεν αὐτοὺσ ἀποκτεῖναι ἐν τοῖσ ὄρεσι καὶ ἐξαναλῶσαι αὐτοὺσ ἀπὸ τῆσ γῆσ. παῦσαι τῆσ ὀργῆσ τοῦ θυμοῦ σου καὶ ἵλεωσ γενοῦ ἐπὶ τῇ κακίᾳ τοῦ λαοῦ σου, μνησθεὶσ Ἁβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ τῶν σῶν οἰκετῶν, οἷσ ὤμοσασ κατὰ σεαυτοῦ καὶ ἐλάλησασ πρὸσ αὐτοὺσ λέγων. πολυπληθυνῶ τὸ σπέρμα ὑμῶν ὡσεὶ τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ τῷ πλήθει, καὶ πᾶσαν τὴν γῆν ταύτην, ἣν εἶπασ δοῦναι τῷ σπέρματι αὐτῶν, καὶ καθέξουσιν αὐτὴν εἰσ τὸν αἰῶνα. καὶ ἱλάσθη Κύριοσ περὶ τῆσ κακίασ, ἧσ εἶπε ποιῆσαι τὸν λαὸν αὐτοῦ. Καὶ ἀποστρέψασ Μωυσῆσ κατέβη ἀπὸ τοῦ ὄρουσ, καὶ αἱ δύο πλάκεσ τοῦ μαρτυρίου ἐν ταῖσ χερσὶν αὐτοῦ, πλάκεσ λίθιναι καταγεγραμμέναι ἐξ ἀμφοτέρων τῶν μερῶν αὐτῶν, ἔνθεν καὶ ἔνθεν ἦσαν γεγραμμέναι. καὶ αἱ πλάκεσ ἔργον Θεοῦ ἦσαν, καὶ ἡ γραφὴ γραφὴ Θεοῦ κεκολαμμένη ἐν ταῖσ πλαξί. καὶ ἀκούσασ Ἰησοῦσ τῆσ φωνῆσ τοῦ λαοῦ κραζόντων λέγει πρὸσ Μωυσῆν. φωνὴ πολέμου ἐν τῇ παρεμβολῇ. καὶ λέγει. οὐκ ἔστι φωνὴ ἐξαρχόντων κατ̓ ἰσχύν, οὐδὲ φωνὴ ἐξαρχόντων τροπῆσ, ἀλλὰ φωνὴν ἐξαρχόντων οἴνου ἐγὼ ἀκούω. καὶ ἡνίκα ἤγγιζε τῇ παρεμβολῇ, ὁρᾷ τὸν μόσχον καὶ τοὺσ χορούσ, καὶ ὀργισθεὶσ θυμῷ Μωυσῆσ ἔρριψεν ἀπὸ τῶν χειρῶν αὐτοῦ τὰσ δύο πλάκασ, καὶ συνέτριψεν αὐτὰσ ὑπὸ τὸ ὄροσ. καὶ λαβὼν τὸν μόσχον, ὃν ἐποίησαν, κατέκαυσεν αὐτὸν ἐν πυρὶ καὶ κατήλεσεν αὐτὸν λεπτὸν καὶ ἔσπειρεν αὐτὸν ἐπὶ τὸ ὕδωρ καὶ ἐπότισεν αὐτὸ τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραήλ. καὶ εἶπε Μωυσῆσ τῷ Ἀαρών. τί ἐποίησέ σοι ὁ λαὸσ οὗτοσ, ὅτι ἐπήγαγεσ ἐπ̓ αὐτοὺσ ἁμαρτίαν μεγάλην̣ καὶ εἶπεν Ἀαρὼν πρὸσ Μωυσῆν. μὴ ὀργίζου, κύριε. σὺ γὰρ οἶδασ τὸ ὅρμημα τοῦ λαοῦ τούτου. λέγουσι γάρ μοι. ποίησον ἡμῖν θεούσ, οἳ προπορεύσονται ἡμῶν. ὁ γὰρ Μωυσῆσ οὗτοσ ὁ ἄνθρωποσ, ὃσ ἐξήγαγεν ἡμᾶσ ἐξ Αἰγύπτου, οὐκ οἴδαμεν τί γέγονεν αὐτῷ. καὶ εἶπα αὐτοῖσ. εἴ τινι ὑπάρχει χρυσία, περιέλεσθε. καὶ ἔδωκάν μοι. καὶ ἔρριψα εἰσ τὸ πῦρ, καὶ ἐξῆλθεν ὁ μόσχοσ οὗτοσ. καὶ ἰδὼν Μωυσῆσ τὸν λαὸν ὅτι διεσκέδασται, διεσκέδασε γὰρ αὐτοὺσ Ἀαρὼν ἐπίχαρμα τοῖσ ὑπεναντίοισ αὐτῶν, ἔστη δὲ Μωυσῆσ ἐπὶ τῆσ πύλησ τῆσ παρεμβολῆσ καὶ εἶπε. τίσ πρὸσ Κύριον̣ ἴτω πρόσ με. συνῆλθον οὖν πρὸσ αὐτὸν πάντεσ οἱ υἱοὶ Λευί. καὶ λέγει αὐτοῖσ. τάδε λέγει Κύριοσ ὁ Θεὸσ Ἰσραήλ. θέσθε ἕκαστοσ τὴν ἑαυτοῦ ρομφαίαν ἐπὶ τὸν μηρὸν καὶ διέλθατε καὶ ἀνακάμψατε ἀπὸ πύλησ ἐπὶ πύλην διά τῆσ παρεμβολῆσ καὶ ἀποκτείνατε ἕκαστοσ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ καὶ ἕκαστοσ τὸν πλησίον αὐτοῦ καὶ ἕκαστοσ τὸ ἔγγιστα αὐτοῦ. καὶ ἐποίησαν οἱ υἱοὶ Λευὶ καθὰ ἐλάλησεν αὐτοῖσ Μωυσῆσ, καὶ ἔπεσαν ἐκ τοῦ λαοῦ ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ εἰσ τρισχιλίουσ ἄνδρασ. καὶ εἶπεν αὐτοῖσ Μωυσῆσ. ἐπληρώσατε τὰσ χεῖρασ ὑμῶν σήμερον Κυρίῳ, ἕκαστοσ ἐν τῷ υἱῷ ἢ ἐν τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ, δοθῆναι ἐφ̓ ὑμᾶσ εὐλογίαν. Καὶ ἐγένετο μετὰ τὴν αὔριον εἶπε Μωυσῆσ πρὸσ τὸν λαόν. ὑμεῖσ ἡμαρτήκατε ἁμαρτίαν μεγάλην. καὶ νῦν ἀναβήσομαι πρὸσ τὸν Θεόν, ἵνα ἐξιλάσωμαι περὶ τῆσ ἁμαρτίασ ὑμῶν. ὑπέστρεψε δὲ Μωυσῆσ πρὸσ Κύριον καὶ εἶπε. δέομαι, Κύριε. ἡμάρτηκεν ὁ λαὸσ οὗτοσ ἁμαρτίαν μεγάλην καὶ ἐποίησαν ἑαυτοῖσ θεοὺσ χρυσοῦσ. καὶ νῦν εἰ μὲν ἀφεῖσ αὐτοῖσ τὴν ἁμαρτίαν αὐτῶν, ἄφεσ. εἰ δὲ μή, ἐξάλειψόν με ἐκ τῆσ βίβλου σου, ἧσ ἔγραψασ. καὶ εἶπε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. εἴ τισ ἡμάρτηκεν ἐνώπιόν μου, ἐξαλείψω αὐτοὺσ ἐκ τῆσ βίβλου μου. νυνὶ δὲ βάδιζε, κατάβηθι καὶ ὁδήγησον τὸν λαὸν τοῦτον εἰσ τὸν τόπον, ὃν εἶπά σοι. ἰδοὺ ὁ ἄγγελόσ μου προπορεύσεται πρὸ προσώπου σου. ᾗ δ̓ ἂν ἡμέρᾳ ἐπισκέπτωμαι, ἐπάξω ἐπ̓ αὐτοὺσ τὴν ἁμαρτίαν αὐτῶν. καὶ ἐπάταξε Κύριοσ τὸν λαὸν περὶ τῆσ ποιήσεωσ τοῦ μόσχου, οὗ ἐποίησεν Ἀαρών. ΚΑΙ εἶπε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. προπορεύου, ἀνάβηθι ἐντεῦθεν σὺ καὶ ὁ λαόσ σου, οὓσ ἐξήγαγεσ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου, εἰσ τὴν γῆν, ἣν ὤμοσα τῷ Ἁβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ λέγων. τῷ σπέρματι ὑμῶν δώσω αὐτήν.

καὶ συναποστελῶ τὸν ἄγγελόν μου πρὸ προσώπου σου, καὶ ἐκβαλεῖ τὸν Ἀμορραῖον καὶ Χετταῖον καὶ Φερεζαῖον καὶ Γεργεσαῖον καὶ Εὐαῖον καὶ Ἰεβουσαῖον καὶ Χαναναῖον. καὶ εἰσάξω σε εἰσ γῆν ρέουσαν γάλα καὶ μέλι. οὐ γὰρ μὴ συναναβῶ μετὰ σοῦ, διὰ τὸ λαὸν σκληροτράχηλόν σε εἶναι, ἵνα μὴ ἐξαναλώσω σε ἐν τῇ ὁδῷ. καὶ ἀκούσασ ὁ λαὸσ τὸ ρῆμα τὸ πονηρὸν τοῦτο, κατεπένθησεν ἐν πενθικοῖσ. καὶ εἶπε Κύριοσ τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραήλ. ὑμεῖσ λαὸσ σκληροτράχηλοσ. ὁρᾶτε, μὴ πληγὴν ἄλλην ἐπάξω ἐγὼ ἐφ̓ ὑμᾶσ καὶ ἐξαναλώσω ὑμᾶσ. νῦν οὖν ἀφέλεσθε τὰσ στολὰσ τῶν δοξῶν ὑμῶν καὶ τόν κόσμον, καὶ δείξω σοι ἃ ποιήσω σοι. καὶ περιείλαντο οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ τὸν κόσμον αὐτῶν καὶ τὴν περιστολὴν ἀπὸ τοῦ ὄρουσ τοῦ Χωρήβ. Καὶ λαβὼν Μωυσῆσ τὴν σκηνὴν αὐτοῦ ἔπηξεν ἔξω τῆσ παρεμβολῆσ, μακρὰν ἀπὸ τῆσ παρεμβολῆσ, καὶ ἐκλήθη σκηνὴ μαρτυρίου. καὶ ἐγένετο, πᾶσ ὁ ζητῶν Κύριον ἐξεπορεύετο εἰσ τὴν σκηνὴν τὴν ἔξω τῆσ παρεμβολῆσ. ἡνίκα δ̓ ἂν εἰσεπορεύετο Μωυσῆσ εἰσ τὴν σκηνὴν ἔξω τῆσ παρεμβολῆσ, εἱστήκει πᾶσ ὁ λαὸσ σκοπεύοντεσ ἕκαστοσ παρὰ τὰσ θύρασ τῆσ σκηνῆσ αὐτοῦ καὶ κατενοοῦσαν ἀπιόντοσ Μωυσῆ ἕωσ τοῦ εἰσελθεῖν αὐτὸν εἰσ τὴν σκηνήν. ὡσ δ̓ ἂν εἰσῆλθε Μωυσῆσ εἰσ τὴν σκηνήν, κατέβαινεν ὁ στῦλοσ τῆσ νεφέλησ, καὶ ἵστατο ἐπὶ τὴν θύραν τῆσ σκηνῆσ, καὶ ἐλάλει Μωυσῇ. καὶ ἑώρα πᾶσ ὁ λαὸσ τὸν στῦλον τῆσ νεφέλησ ἑστῶτα ἐπὶ τῆσ θύρασ τῆσ σκηνῆσ, καὶ στάντεσ πᾶσ ὁ λαὸσ προσεκύνησαν ἕκαστοσ ἀπὸ τῆσ θύρασ τῆσ σκηνῆσ αὐτοῦ. καὶ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν ἐνώπιοσ ἐνωπίῳ, ὡσ εἴ τισ λαλήσει πρὸσ τὸν ἑαυτοῦ φίλον. καὶ ἀπελύετο εἰσ τὴν παρεμβολήν, ὁ δὲ θεράπων Ἰησοῦσ υἱὸσ Ναυῆ νέοσ οὐκ ἐξεπορεύετο ἐκ τῆσ σκηνῆσ. Καὶ εἶπε Μωυσῆσ πρὸσ Κύριον. ἰδοὺ σύ μοι λέγεισ. ἀνάγαγε τὸν λαὸν τοῦτον, σὺ δὲ οὐκ ἐδήλωσάσ μοι, ὃν συναποστελεῖσ μετ̓ ἐμοῦ. σὺ δέ μοι εἶπασ. οἶδά σε παρὰ πάντασ, καὶ χάριν ἔχεισ παῤ ἐμοί. εἰ οὖν εὕρηκα χάριν ἐναντίον σου, ἐμφάνισόν μοι σεαυτὸν γνωστῶσ, ἵνα ἴδω σε, ὅπωσ ἂν ὦ εὑρηκὼσ χάριν ἐναντίον σου, καὶ ἵνα γνῶ ὅτι λαόσ σου τὸ ἔθνοσ τὸ μέγα τοῦτο. καὶ λέγει. αὐτὸσ προπορεύσομαί σου καὶ καταπαύσω σε. καὶ λέγει πρὸσ αὐτόν. εἰ μὴ αὐτὸσ σὺ συμπορεύῃ, μή με ἀναγάγῃσ ἐντεῦθεν. καὶ πῶσ γνωστὸν ἔσται ἀληθῶσ, ὅτι εὕρηκα χάριν παρὰ σοί, ἐγώ τε καὶ ὁ λαόσ σου, ἀλλ̓ ἢ συμπορευομένου σου μεθ̓ ἡμῶν̣ καὶ ἐνδοξασθήσομαι ἐγώ τε καὶ ὁ λαόσ σου παρὰ πάντα τὰ ἔθνη, ὅσα ἐπὶ τῆσ γῆσ ἐστι. καὶ εἶπε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. καὶ τοῦτόν σοι τὸν λόγον, ὃν εἴρηκασ, ποιήσω. εὕρηκασ γὰρ χάριν ἐνώπιον ἐμοῦ, καὶ οἶδά σε παρὰ πάντασ. καὶ λέγει. ἐμφάνισόν μοι σεαυτόν, καὶ εἶπεν. ἐγὼ παρελεύσομαι πρότερόσ σου τῇ δόξῃ μου καὶ καλέσω τῷ ὀνόματί μου, Κύριοσ ἐναντίον σου. καὶ ἐλεήσω ὃν ἂν ἐλεῶ, καὶ οἰκτειρήσω ὃν ἂν οἰκτείρω. καὶ εἶπεν. οὐ δυνήσῃ ἰδεῖν τὸ πρόσωπόν μου. οὐ γὰρ μὴ ἴδῃ ἄνθρωποσ τὸ πρόσωπόν μου καὶ ζήσεται. καὶ εἶπε Κύριοσ. ἰδοὺ τόποσ παῤ ἐμοί, στήσῃ ἐπὶ τῆσ πέτρασ. ἡνίκα δ̓ ἂν παρέλθῃ ἡ δόξα μου, καὶ θήσω σε εἰσ ὀπὴν τῆσ πέτρασ καὶ σκεπάσω τῇ χειρί μου ἐπὶ σέ, ἕωσ ἂν παρέλθω. καὶ ἀφελῶ τὴν χεῖρα, καὶ τότε ὄψει τὰ ὀπίσω μου, τὸ δὲ πρόσωπόν μου οὐκ ὀφθήσεταί σοι. ΚΑΙ εἶπε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. λάξευσον σεαυτῷ δύο πλάκασ λιθίνασ, καθὼσ καὶ αἱ πρῶται καὶ ἀνάβηθι πρόσ με εἰσ τὸ ὄροσ, καὶ γράψω ἐπὶ τῶν πλακῶν τὰ ρήματα, ἃ ἦν ἐν ταῖσ πλαξὶ ταῖσ πρώταισ, αἷσ συνέτριψασ.

καὶ γίνου ἕτοιμοσ εἰσ τὸ πρωί̈ καὶ ἀναβήσῃ ἐπὶ τὸ ὄροσ τὸ Σινὰ καὶ στήσει μοι ἐκεῖ ἐπ̓ ἄκρου τοῦ ὄρουσ. καὶ μηδεὶσ ἀναβήτω μετὰ σοῦ μηδὲ ὀφθήτω ἐν παντὶ τῷ ὄρει. καὶ τὰ πρόβατα καὶ βόεσ μὴ νεμέσθωσαν πλησίον τοῦ ὄρουσ ἐκείνου. καὶ ἐλάξευσε δύο πλάκασ λιθίνασ, καθάπερ καὶ αἱ πρῶται. καὶ ὀρθρίσασ Μωυσῆσ ἀνέβη εἰσ τὸ ὄροσ τὸ Σινά, καθότι συνέταξεν αὐτῷ Κύριοσ. καὶ ἔλαβε Μωυσῆσ τὰσ δύο πλάκασ τὰσ λιθίνασ. καὶ κατέβη Κύριοσ ἐν νεφέλῃ καὶ παρέστη αὐτῷ ἐκεῖ. καὶ ἐκάλεσε τῷ ὀνόματι Κυρίου. καὶ παρῆλθε Κύριοσ πρὸ προσώπου αὐτοῦ καὶ ἐκάλεσε. Κύριοσ ὁ Θεὸσ οἰκτίρμων καὶ ἐλεήμων, μακρόθυμοσ καὶ πολυέλεοσ καὶ ἀληθινόσ, καὶ δικαιοσύνην διατηρῶν καὶ ἔλεοσ εἰσ χιλιάδασ, ἀφαιρῶν ἀνομίασ καὶ ἀδικίασ καὶ ἁμαρτίασ, καὶ οὐ καθαριεῖ τὸν ἔνοχον, ἐπάγων ἀνομίασ πατέρων ἐπὶ τέκνα καὶ ἐπὶ τέκνα τέκνων, ἐπὶ τρίτην καὶ τετάρτην γενεάν. καὶ σπεύσασ Μωυσῆσ, κύψασ ἐπὶ τὴν γῆν προσεκύνησε καὶ εἶπεν. εἰ εὕρηκα χάριν ἐνώπιόν σου, συμπορευθήτω ὁ Κύριόσ μου μεθ̓ ἡμῶν. ὁ λαὸσ γὰρ σκληροτράχηλόσ ἐστι, καὶ ἀφελεῖσ σὺ τὰσ ἁμαρτίασ ἡμῶν καὶ τὰσ ἀνομίασ ἡμῶν, καὶ ἐσόμεθα σοί. καὶ εἶπε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. ἰδοὺ ἐγὼ τίθημί σοι διαθήκην. ἐνώπιον παντὸσ τοῦ λαοῦ σου ποιήσω ἔνδοξα, ἃ οὐ γέγονεν ἐν πάσῃ τῇ γῇ καὶ ἐν παντὶ ἔθνει, καὶ ὄψεται πᾶσ ὁ λαόσ, ἐν οἷσ εἶ σύ, τὰ ἔργα Κυρίου, ὅτι θαυμαστά ἐστιν, ἃ ἐγὼ ποιήσω σοι. πρόσεχε σὺ πάντα, ὅσα ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι. ἰδοὺ ἐγὼ ἐκβάλλω πρὸ προσώπου ὑμῶν τὸν Ἀμορραῖον καὶ Χαναναῖον καὶ Φερεζαῖον καὶ Χετταῖον καὶ Εὐαῖον καὶ Γεργεσαῖον καὶ Ἰεβουσαῖον. πρόσεχε σεαυτῷ, μή ποτε θῇσ διαθήκην τοῖσ ἐγκαθημένοισ ἐπὶ τῆσ γῆσ, εἰσ ἣν εἰσπορεύῃ εἰσ αὐτήν, μή σοι γένηται πρόσκομμα ἐν ὑμῖν. τούσ βωμοὺσ αὐτῶν καθελεῖτε καὶ τάσ στήλασ αὐτῶν συντρίψετε καὶ τὰ ἄλση αὐτῶν ἐκκόψετε, καὶ τὰ γλυπτὰ τῶν θεῶν αὐτῶν κατακαύσετε ἐν πυρί. οὐ γὰρ μὴ προσκυνήσητε θεοῖσ ἑτέροισ. ὁ γὰρ Κύριοσ ὁ Θεὸσ ζηλωτὸν ὄνομα, Θεὸσ ζηλωτήσ ἐστι. μή ποτε θῇσ διαθήκην τοῖσ ἐγκαθημένοισ ἐπὶ τῆσ γῆσ, καὶ ἐκπορνεύσωσιν ὀπίσω τῶν θεῶν αὐτῶν καὶ θύσωσι τοῖσ θεοῖσ αὐτῶν, καὶ καλέσωσί σε, καὶ φάγῃσ τῶν αἱμάτων αὐτῶν, καὶ λάβῃσ τῶν θυγατέρων αὐτῶν τοῖσ υἱοῖσ σου καὶ τῶν θυγατέρων σου δῷσ τοῖσ υἱοῖσ αὐτῶν, καὶ ἐκπορνεύσωσιν αἱ θυγατέρεσ σου ὀπίσω τῶν θεῶν αὐτῶν, καὶ ἐκπορνεύσωσιν οἱ υἱοί σου ὀπίσω τῶν θεῶν αὐτῶν. καὶ θεοὺσ χωνευτοὺσ οὐ ποιήσεισ σεαυτῷ. καὶ τὴν ἑορτὴν τῶν ἀζύμων φυλάξῃ. ἑπτὰ ἡμέρασ φαγῇ ἄζυμα, καθάπερ ἐντέταλμαί σοι, εἰσ τὸν καιρὸν ἐν μηνὶ τῶν νέων. ἐν γὰρ μηνὶ τῶν νέων ἐξῆλθεσ ἐξ Αἰγύπτου. πᾶν διανοῖγον μήτραν ἐμοί, τὰ ἀρσενικά, πᾶν πρωτότοκον μόσχου καὶ πρωτότοκον προβάτου. καὶ πρωτότοκον ὑποζυγίου λυτρώσῃ προβάτῳ. ἐὰν δὲ μὴ λυτρώσῃ αὐτό, τιμὴν δώσεισ. πᾶν πρωτότοκον τῶν υἱῶν σου λυτρώσῃ. οὐκ ὀφθήση ἐνώπιόν μου κενόσ. ἓξ ἡμέρασ ἐργᾷ, τῇ δὲ ἑβδόμῃ καταπαύσεισ. τῷ σπόρῳ καὶ τῷ ἀμήτῳ κατάπαυσισ. καὶ ἑορτὴν ἑβδομάδων ποιήσεισ μοι, ἀρχὴν θερισμοῦ πυροῦ, καὶ ἑορτὴν συναγωγῆσ μεσοῦντοσ τοῦ ἐνιαυτοῦ. τρεῖσ καιροὺσ τοῦ ἐνιαυτοῦ ὀφθήσεται πᾶν ἀρσενικόν σου ἐνώπιον Κυρίου τοῦ Θεοῦ Ἰσραήλ. ὅταν γὰρ ἐκβάλω τὰ ἔθνη πρὸ προσώπου σου καὶ πλατύνω τὰ ὅριά σου, οὐκ ἐπιθυμήσει οὐδεὶσ τῆσ γῆσ σου, ἡνίκα ἂν ἀναβαίνῃσ ὀφθῆναι ἐναντίον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου τρεῖσ καιροὺσ τοῦ ἐνιαυτοῦ. οὐ σφάξεισ ἐπὶ ζύμῃ αἷμα θυσιασμάτων μου, καὶ οὐ κοιμηθήσεται εἰσ τὸ πρωί̈ θύματα ἑορτῆσ τοῦ πάσχα. τὰ πρωτογεννήματα τῆσ γῆσ σου θήσεισ εἰσ τὸν οἶκον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου. οὐχ ἑψήσεισ ἄρνα ἐν γάλακτι μητρὸσ αὐτοῦ. Καὶ εἶπε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. γράψον σεαυτῷ τὰ ρήματα ταῦτα. ἐπὶ γὰρ τῶν λόγων τούτων τέθειμαί σοι διαθήκην καὶ τῷ Ἰσραήλ. καὶ ἦν ἐκεῖ Μωυσῆσ ἐναντίον Κυρίου τεσσαράκοντα ἡμέρασ καὶ τεσσαράκοντα νύκτασ. ἄρτον οὐκ ἔφαγε καὶ ὕδωρ οὐκ ἔπιε. καὶ ἔγραψεν ἐπὶ τῶν πλακῶν τὰ ρήματα ταῦτα τῆσ διαθήκησ, τοὺσ δέκα λόγουσ. ὡσ δὲ κατέβαινε Μωυσῆσ ἐκ τοῦ ὄρουσ, καὶ αἱ δύο πλάκεσ ἐπὶ τῶν χειρῶν Μωυσῆ. καταβαίνοντοσ δὲ αὐτοῦ ἐκ τοῦ ὄρουσ, Μωυσῆσ οὐκ ᾔδει ὅτι δεδόξασται ἡ ὄψισ τοῦ χρώματοσ τοῦ προσώπου αὐτοῦ ἐν τῷ λαλεῖν αὐτὸν αὐτῷ. καὶ εἶδεν Ἀαρὼν καὶ πάντεσ οἱ πρεσβύτεροι Ἰσραὴλ τὸν Μωυσῆν καὶ ἦν δεδοξασμένη ἡ ὄψισ τοῦ χρώματοσ τοῦ προσώπου αὐτοῦ, καὶ ἐφοβήθησαν ἐγγίσαι αὐτῷ. καὶ ἐκάλεσεν αὐτοὺσ Μωυσῆσ, καὶ ἐπεστράφησαν πρὸσ αὐτὸν Ἀαρὼν καὶ πάντεσ οἱ ἄρχοντεσ τῆσ συναγωγῆσ, καὶ ἐλάλησεν αὐτοῖσ Μωυσῆσ. καὶ μετὰ ταῦτα προσῆλθον πρὸσ αὐτὸν πάντεσ οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ, καὶ ἐνετείλατο αὐτοῖσ πάντα, ὅσα ἐνετείλατο Κύριοσ πρὸσ αὐτὸν ἐν τῷ ὄρει Σινά. καὶ ἐπειδὴ κατέπαυσε λαλῶν πρὸσ αὐτούσ, ἐπέθηκεν ἐπὶ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ κάλυμμα. ἡνίκα δ̓ ἂν εἰσεπορεύετο Μωυσῆσ ἔναντι Κυρίου λαλεῖν αὐτῷ, περιῃρεῖτο τὸ κάλυμμα ἕωσ τοῦ ἐκπορεύεσθαι. καὶ ἐξελθὼν ἐλάλει πᾶσι τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραὴλ ὅσα ἐνετείλατο αὐτῷ Κύριοσ, καὶ εἶδον οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ τὸ πρόσωπον Μωυσέωσ ὅτι δεδόξασται, καὶ περιέθηκε Μωυσῆσ κάλυμμα ἐπὶ τὸ πρόσωπον ἑαυτοῦ, ἕωσ ἂν εἰσέλθῃ συλλαλεῖν αὐτῷ. ΚΑΙ συνήθροισε Μωυσῆσ πᾶσαν συναγωγὴν υἱῶν Ἰσραὴλ καὶ εἶπεν. οὗτοι οἱ λόγοι, οὓσ εἶπε Κύριοσ ποιῆσαι αὐτούσ.

ἓξ ἡμέρασ ποιήσεισ ἔργα, τῇ δὲ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ κατάπαυσισ, ἅγια σάββατα, ἀνάπαυσισ Κυρίῳ. πᾶσ ὁ ποιῶν ἔργον ἐν αὐτῇ τελευτάτω. οὐ καύσετε πῦρ ἐν πάσῃ κατοικίᾳ ὑμῶν τῇ ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων. ἐγὼ Κύριοσ. Καὶ εἶπε Μωυσῆσ πρὸσ πᾶσαν συναγωγὴν υἱῶν Ἰσραὴλ λέγων. τοῦτο τὸ ρῆμα, ὃ συνέταξε Κύριοσ λέγων. λάβετε παῤ ὑμῶν αὐτῶν ἀφαίρεμα Κυρίῳ. πᾶσ ὁ καταδεχόμενοσ τῇ καρδίᾳ οἴσουσι τὰσ ἀπαρχὰσ Κυρίῳ, χρυσίον, ἀργύριον, χαλκόν, ὑάκινθον, πορφύραν, κόκκινον διπλοῦν διανενησμένον καὶ βύσσον κεκλωσμένην καὶ τρίχασ αἰγείας καὶ δέρματα κριῶν ἠρυθροδανωμένα καὶ δέρματα ὑακίνθινα καὶ ξύλα ἄσηπτα. καὶ λίθουσ σαρδίου καὶ λίθουσ εἰσ τὴν γλυφὴν εἰσ τὴν ἐπωμίδα καὶ τὸν ποδήρη. καὶ πᾶσ σοφὸσ τῇ καρδίᾳ ἐν ὑμῖν ἐλθὼν ἐργαζέσθω πάντα, ὅσα συνέταξε Κύριοσ. τὴν σκηνὴν καὶ τὰ παραρύματα καὶ τὰ κατακαλύμματα καὶ τά διατόνια καὶ τοὺσ μοχλοὺσ καὶ τοὺσ στύλους καὶ τὴν κιβωτὸν τοῦ μαρτυρίου καὶ τοὺσ ἀναφορεῖσ αὐτῆσ καὶ τὸ ἱλαστήριον αὐτῆσ καὶ τὸ καταπέτασμα καὶ τὰ ἱστία τῆσ αὐλῆσ καὶ τοὺσ στύλουσ αὐτῆς καὶ τοὺσ λίθουσ τοὺσ τῆσ σμαράγδου καὶ τὸ θυμίαμα καὶ τὸ ἔλαιον τοῦ χρίσματος καὶ τὴν τράπεζαν καὶ πάντα τὰ σκεύη αὐτῆς καὶ τὴν λυχνίαν τοῦ φωτὸσ καὶ πάντα τὰ σκεύη αὐτῆς καὶ τὸ θυσιαστήριον καὶ πάντα τὰ σκεύη αὐτοῦ καὶ τὰσ στολὰσ τὰσ ἁγίασ Ἀαρὼν τοῦ ἱερέωσ καὶ τὰσ στολάσ, ἐν αἷσ λειτουργήσουσιν ἐν αὐταῖσ, καὶ τοὺσ χιτῶνασ τοῖσ υἱοῖσ Ἀαρὼν τῆσ ἱερατείασ καὶ τὸ ἔλαιον τοῦ χρίσματοσ καὶ τὸ θυμίαμα τῆσ συνθέσεωσ. καὶ ἐξῆλθε πᾶσα συναγωγὴ υἱῶν Ἰσραὴλ ἀπὸ Μωυσῆ καὶ ἤνεγκαν ἕκαστοσ, ὧν ἔφερεν ἡ καρδία αὐτῶν, καὶ ὅσοισ ἔδοξε τῇ ψυχῇ αὐτῶν, ἤνεγκαν ἀφαίρεμα Κυρίῳ εἰσ πάντα τὰ ἔργα τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου καὶ εἰσ πάντα τὰ κάτεργα αὐτῆσ, καὶ εἰσ πάσασ τὰσ στολὰσ τοῦ ἁγίου. καὶ ἤνεγκαν οἱ ἄνδρεσ παρὰ τῶν γυναικῶν, πᾶσ ᾧ ἔδοξε τῇ διανοίᾳ, ἤνεγκαν σφραγῖδασ καὶ ἐνώτια καὶ δακτυλίουσ καὶ ἐμπλόκια καὶ περιδέξια, πᾶν σκεῦοσ χρυσοῦν, καὶ πάντεσ ὅσοι ἤνεγκαν ἀφαιρέματα χρυσίου Κυρίῳ. καὶ παῤ ᾧ εὑρέθη βύσσοσ καὶ δέρματα ὑακίνθινα καὶ δέρματα κριῶν ἠρυθροδανωμένα, ἤνεγκαν. καὶ πᾶσ ὁ ἀφαιρῶν ἀφαίρεμα, ἤνεγκαν ἀργύριον καὶ χαλκόν, τὰ ἀφαιρέματα Κυρίῳ, καὶ παῤ οἷσ εὑρέθη ξύλα ἄσηπτα εἰσ πάντα τὰ ἔργα τῆσ παρασκευῆσ ἤνεγκαν. καὶ πᾶσα γυνὴ σοφὴ τῇ διανοίᾳ ταῖσ χερσὶ νήθειν ἤνεγκαν νενησμένα, τὴν ὑάκινθον καὶ τὴν πορφύραν καὶ τὸ κόκκινον καὶ τὴν βύσσον. καὶ πᾶσαι αἱ γυναῖκεσ, αἷσ ἔδοξε τῇ διανοίᾳ αὐτῶν ἐν σοφίᾳ, ἔνησαν τὰσ τρίχασ τὰσ αἰγείασ. καὶ οἱ ἄρχοντεσ ἤνεγκαν τοὺσ λίθουσ τῆσ σμαράγδου καὶ τοὺσ λίθουσ τῆσ πληρώσεωσ εἰσ τὴν ἐπωμίδα καὶ τὸ λογεῖον καὶ τὰσ συνθέσεισ, καὶ εἰσ τὸ ἔλαιον τῆσ χρίσεωσ καὶ τὴν σύνθεσιν τοῦ θυμιάματοσ. καὶ πᾶσ ἀνὴρ καὶ γυνή, ὧν ἔφερεν ἡ διάνοια αὐτῶν εἰσελθόντασ ποιεῖν πάντα τὰ ἔργα, ὅσα συνέταξε Κύριοσ ποιῆσαι αὐτὰ διά Μωυσῆ, ἤνεγκαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἀφαίρεμα Κυρίῳ. Καὶ εἶπε Μωυσῆσ τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραήλ. ἰδοὺ ἀνακέκληκεν ὁ Θεὸσ ἐξ ὀνόματοσ τὸν Βεσελεὴλ τὸν τοῦ Οὐρίου τὸν Ὤρ, ἐκ τῆσ φυλῆσ Ἰούδα, καὶ ἐνέπλησεν αὐτὸν πνεῦμα θεῖον σοφίασ καὶ συνέσεωσ καὶ ἐπιστήμησ πάντων ἀρχιτεκτονεῖν κατὰ πάντα τὰ ἔργα τῆσ ἀρχιτεκτονίασ, ποιεῖν τὸ χρυσίον καὶ τὸ ἀργύριον καὶ τὸν χαλκὸν καὶ λιθουργῆσαι τὸν λίθον καὶ κατεργάζεσθαι τὰ ξύλα καὶ ποιεῖν ἐν παντὶ ἔργῳ σοφίασ. καὶ προβιβάσαι γε ἔδωκεν ἐν τῇ διανοίᾳ αὐτῷ τε καὶ τῷ Ἐλιὰβ τῷ τοῦ Ἀχισαμάχ, ἐκ φυλῆσ Δάν. καὶ ἐνέπλησεν αὐτοὺσ σοφίασ, συνέσεωσ, διανοίασ, πάντα συνιέναι ποιῆσαι τὰ ἔργα τοῦ ἁγίου καὶ τὰ ὑφαντὰ καὶ ποικιλτὰ ὑφᾶναι τῷ κοκκίνῳ καὶ τῇ βύσσῳ, ποιεῖν πᾶν ἔργον ἀρχιτεκτονίασ ποικιλίασ. ΚΑΙ ἐποίησε Βεσελεήλ καὶ Ἐλιὰβ καὶ πᾶσ σοφὸσ τῇ διανοίᾳ, ᾧ ἐδόθη σοφία καὶ ἐπιστήμη ἐν αὐτοῖσ συνιέναι ποιεῖν πάντα τὰ ἔργα κατὰ τὰ ἅγια καθήκοντα, κατὰ πάντα ὅσα συνέταξε Κύριοσ.

καὶ ἐκάλεσε Μωυσῆσ Βεσελεὴλ καὶ Ἐλιὰβ καὶ πάντασ τοὺσ ἔχοντασ τὴν σοφίαν, ᾧ ἔδωκεν ὁ Θεὸσ ἐπιστήμην ἐν τῇ καρδίᾳ, καὶ πάντασ τοὺσ ἑκουσίωσ βουλομένουσ προσπορεύεσθαι πρὸσ τὰ ἔργα, ὥστε συντελεῖν αὐτά, καὶ ἔλαβον παρὰ Μωυσῆ πάντα τὰ ἀφαιρέματα, ἃ ἤνεγκαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ εἰσ πάντα τὰ ἔργα τοῦ ἁγίου ποιεῖν αὐτά, καὶ αὐτοὶ προσεδέχοντο ἔτι τὰ προσφερόμενα παρὰ τῶν φερόντων τὸ πρωί̈. καὶ παρεγίνοντο πάντεσ οἱ σοφοὶ οἱ ποιοῦντεσ τὰ ἔργα τοῦ ἁγίου, ἕκαστοσ κατὰ τὸ αὐτοῦ ἔργον, ὃ εἰργάζοντο αὐτοί, καὶ εἶπαν πρὸσ Μωυσῆν. ὅτι πλῆθοσ φέρει ὁ λαὸσ κατὰ τὰ ἔργα, ὅσα συνέταξε Κύριοσ ποιῆσαι. καὶ προσέταξε Μωυσῆσ καὶ ἐκήρυξεν ἐν τῇ παρεμβολῇ λέγων. ἀνὴρ καὶ γυνὴ μηκέτι ἐργαζέσθωσαν εἰσ τὰσ ἀπαρχὰσ τοῦ ἁγίου. καὶ ἐκωλύθη ὁ λαὸσ ἔτι προσφέρειν. καὶ τὰ ἔργα ἦν αὐτοῖσ ἱκανὰ εἰσ τὴν κατασκευὴν ποιῆσαι, καὶ προσκατέλιπον. Καὶ ἐποίησε πᾶσ σοφὸσ ἐν τοῖσ ἐργαζομένοισ τὰσ στολὰσ τῶν ἁγίων, αἵ εἰσιν Ἀαρὼν τῷ ἱερεῖ, καθὰ συνέταξε Κύριοσ τῷ Μωυσῇ. καὶ ἐποίησε τὴν ἐπωμίδα ἐκ χρυσίου καὶ ὑακίνθου καὶ πορφύρασ καὶ κοκκίνου νενησμένου καὶ βύσσου κεκλωσμένησ. καὶ ἐτμήθη τὰ πέταλα τοῦ χρυσίου τρίχεσ, ὥστε συνυφᾶναι σὺν τῇ ὑακίνθῳ καὶ τῇ πορφύρᾳ καὶ σὺν τῷ κοκκίνῳ τῷ διανενησμένῳ καὶ τῇ βύσσῳ τῇ κεκλωσμένῃ, ἔργον ὑφαντὸν ἐποίησαν αὐτό. ἐπωμίδασ συνεχούσασ ἐξ ἀμφοτέρων τῶν μερῶν, ἔργον ὑφαντὸν εἰσ ἄλληλα συμπεπλεγμένον καθ̓ ἑαυτὸ ἐξ αὐτοῦ ἐποίησαν κατὰ τὴν αὐτοῦ ποίησιν ἐκ χρυσίου καὶ ὑακίνθου καὶ πορφύρασ καὶ κοκκίνου διανενησμένου καὶ βύσσου κεκλωσμένησ, καθὰ συνέταξε Κύριοσ τῷ Μωυσῇ. καὶ ἐποίησαν ἀμφοτέρουσ τοὺσ λίθουσ τῆσ σμαράγδου συμπεπορπημένουσ καὶ περισεσιαλωμένουσ χρυσίῳ, γεγλυμμένουσ καὶ ἐκκεκολαμμένουσ ἐγκόλαμμα σφραγῖδοσ ἐκ τῶν ὀνομάτων τῶν υἱῶν Ἰσραήλ. καὶ ἐπέθηκεν αὐτοὺσ ἐπὶ τοὺσ ὤμουσ τῆσ ἐπωμίδοσ, λίθουσ μνημοσύνου τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, καθὰ συνέταξε Κύριοσ τῷ Μωυσῇ. Καὶ ἐποίησαν λογεῖον, ἔργον ὑφαντὸν ποικιλίᾳ κατὰ τὸ ἔργον τῆσ ἐπωμίδοσ ἐκ χρυσίου καὶ ὑακίνθου καὶ πορφύρασ καὶ κοκκίνου διανενησμένου καὶ βύσσου κεκλωσμένησ. τετράγωνον διπλοῦν ἐποίησαν τὸ λογεῖον, σπιθαμῆσ τὸ μῆκοσ καὶ σπιθαμῆσ τὸ εὖροσ, διπλοῦν. καὶ συνυφάνθη ἐν αὐτῷ ὕφασμα κατάλιθον τετράστιχον. στίχοσ λίθων, σάρδιον καὶ τοπάζιον καὶ σμάραγδοσ, ὁ στίχοσ ὁ εἷσ. καὶ ὁ στίχοσ ὁ δεύτεροσ, ἄνθραξ καὶ σάπφειροσ καὶ ἴασπισ. καὶ ὁ στίχοσ ὁ τρίτοσ λιγύριον καὶ ἀχάτησ καὶ ἀμέθυστοσ. καὶ ὁ στίχοσ ὁ τέταρτοσ χρυσόλιθοσ καὶ βηρύλλιον καὶ ὀνύχιον. περικεκυκλωμένα χρυσίῳ καὶ συνδεδεμένα χρυσίῳ. καὶ οἱ λίθοι ἦσαν ἐκ τῶν ὀνομάτων τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ δώδεκα ἐκ τῶν ὀνομάτων αὐτῶν, ἐγγεγλυμμένα εἰσ σφραγῖδασ, ἕκαστοσ ἐκ τοῦ ἑαυτοῦ ὀνόματοσ, εἰσ τὰσ δώδεκα φυλάσ. καὶ ἐποίησαν ἐπὶ τὸ λογεῖον κρωσσοὺσ συμπεπλεγμένουσ, ἔργον ἐμπλοκίου ἐκ χρυσίου καθαροῦ. καὶ ἐποίησαν δύο ἀσπιδίσκασ χρυσᾶσ καὶ δύο δακτυλίουσ χρυσοῦς καὶ ἐπέθηκαν τοὺσ δύο δακτυλίουσ τοὺσ χρυσοῦσ ἐπ̓ ἀμφοτέρασ τὰσ ἀρχάσ τοῦ λογείου. καὶ ἐπέθηκαν τὰ ἐμπλόκια ἐκ χρυσίου ἐπὶ τοὺσ δακτυλίουσ ἐπ̓ ἀμφοτέρων τῶν μερῶν τοῦ λογείου καὶ εἰσ τὰσ δύο συμβολάσ τὰ δύο ἐμπλόκια καὶ ἐπέθηκαν ἐπὶ τὰσ δύο ἀσπιδίσκασ καὶ ἐπέθηκαν ἐπὶ τοὺσ ὤμουσ τῆσ ἐπωμίδοσ ἐξεναντίασ κατὰ πρόσωπον. καὶ ἐποίησαν δύο δακτυλίουσ χρυσοῦσ καὶ ἐπέθηκαν ἐπὶ τὰ δύο πτερύγια ἐπ̓ ἄκρου τοῦ λογείου καὶ ἐπὶ τὸ ἄκρον τοῦ ὀπισθίου τῆσ ἐπωμίδοσ ἔσωθεν. καὶ ἐποίησαν δύο δακτυλίουσ χρυσοῦσ καὶ ἐπέθηκαν ἐπ̓ ἀμφοτέρουσ τοὺσ ὤμουσ τῆσ ἐπωμίδοσ κάτωθεν αὐτοῦ κατὰ πρόσωπον κατὰ τὴν συμβολὴν ἄνωθεν τῆσ συνυφῆσ τῆσ ἐπωμίδοσ. καὶ συνέσφιγξε τὸ λογεῖον ἀπὸ τῶν δακτυλίων τῶν ἐπ̓ αὐτοῦ εἰσ τοὺσ δακτυλίουσ τῆσ ἐπωμίδοσ, συνεχομένουσ ἐκ τῆσ ὑακίνθου, συμπεπλεγμένουσ εἰσ τὸ ὕφασμα τῆσ ἐπωμίδοσ, ἵνα μὴ χαλᾶται τὸ λογεῖον ἀπὸ τῆσ ἐπωμίδοσ, καθὰ συνέταξε Κύριοσ τῷ Μωυσῇ. Καὶ ἐποίησαν τὸν ὑποδύτην ὑπὸ τὴν ἐπωμίδα, ἔργον ὑφαντόν, ὅλον ὑακίνθινον. τὸ δὲ περιστόμιον τοῦ ὑποδύτου ἐν τῷ μέσῳ διϋφασμένον συμπλεκτόν, ὤαν ἔχον κύκλῳ τὸ περιστόμιον ἀδιάλυτον. καὶ ἐποίησαν ἐπὶ τοῦ λώματοσ τοῦ ὑποδύτου κάτωθεν ὡσ ἐξανθούσησ ρόασ ροί̈σκουσ, ἐξ ὑακίνθου καὶ πορφύρασ καὶ κοκκίνου νενησμένου καὶ βύσσου κεκλωσμένης καὶ ἐποίησαν κώδωνασ χρυσοῦσ καὶ ἐπέθηκαν τοὺσ κώδωνασ ἐπὶ τὸ λῶμα τοῦ ὑποδύτου κύκλῳ ἀνὰ μέσον τῶν ροί̈σκων. κώδων χρυσοῦσ καὶ ροί̈σκοσ ἐπὶ τοῦ λώματοσ τοῦ ὑποδύτου κύκλῳ εἰσ τὸ λειτουργεῖν, καθὰ συνέταξε Κύριοσ τῷ Μωυσῇ. Καὶ ἐποίησαν χιτῶνασ βυσσίνουσ, ἔργον ὑφαντόν, Ἀαρὼν καὶ τοῖσ υἱοῖσ αὐτοῦ καὶ τὰσ κιδάρεισ ἐκ βύσσου καὶ τὴν μίτραν ἐκ βύσσου καὶ τὰ περισκελῆ ἐκ βύσσου κεκλωσμένης καὶ τὰσ ζώνασ αὐτῶν ἐκ βύσσου καὶ ὑακίνθου καὶ πορφύρασ καὶ κοκκίνου νενησμένου, ἔργον ποικιλτοῦ, ὃν τρόπον συνέταξε Κύριοσ τῷ Μωυσῇ. Καὶ ἐποίησαν τὸ πέταλον τὸ χρυσοῦν, ἀφόρισμα τοῦ ἁγίου, χρυσίου καθαροῦ. καὶ ἔγραψεν ἐπ̓ αὐτοῦ γράμματα ἐκτετυπωμένα σφραγῖδοσ Ἁγίασμα Κυρίῳ. καὶ ἐπέθηκαν ἐπὶ τὸ λῶμα ὑακίνθυνον, ὥστε ἐπικεῖσθαι ἐπὶ τὴν μίτραν ἄνωθεν, ὃν τρόπον συνέταξε Κύριοσ τῷ Μωυσῇ. Καὶ ἐποίησαν τῇ σκηνῇ δέκα αὐλαίασ,

ὀκτὼ καὶ εἴκοσι πήχεων μῆκοσ τῆσ αὐλαίασ τῆσ μιᾶσ – τὸ αὐτὸ ἦσαν πᾶσαι – καὶ τεσσάρων πηχῶν τὸ εὖροσ τῆσ αὐλαίασ τῆσ μιᾶσ. καὶ ἐποίησαν τὸ καταπέτασμα ἐξ ὑακίνθου καὶ πορφύρασ καὶ κοκκίνου νενησμένου καὶ βύσσου κεκλωσμένησ, ἔργον ὑφάντου χερουβιμ, καὶ ἐπέθηκαν αὐτὸ ἐπὶ τέσσαρασ στύλουσ ἀσήπτουσ κατακεχρυσωμένουσ ἐν χρυσίῳ, καὶ αἱ κεφαλίδεσ αὐτῶν χρυσαῖ, καὶ αἱ βάσεισ αὐτῶν τέσσαρεσ ἀργυραῖ. καὶ ἐποίησαν τὸ καταπέτασμα τῆσ θύρασ τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου ἐξ ὑακίνθου καὶ πορφύρασ καὶ κοκκίνου νενησμένου καὶ βύσσου κεκλωσμένησ, ἔργον ὑφάντου χερουβιμ, καὶ τοὺσ στύλουσ αὐτοῦ πέντε καὶ τοὺσ κρίκουσ. καὶ τὰσ κεφαλίδασ αὐτῶν καὶ τὰσ ψαλίδασ αὐτῶν κατεχρύσωσαν χρυσίῳ, καὶ αἱ βάσεισ αὐτῶν πέντε χαλκαῖ. Καὶ ἐποίησαν τὴν αὐλήν. τὰ πρὸσ λίβα ἱστία τῆσ αὐλῆσ ἐκ βύσσου κεκλωσμένησ ἑκατὸν ἐφ’ ἑκατόν, καὶ οἱ στῦλοι αὐτῶν εἴκοσι, καὶ αἱ βάσεισ αὐτῶν εἴκοσι. καὶ τὸ κλίτοσ τὸ πρὸσ βορρᾶν ἑκατὸν ἐφ’ ἑκατόν, καὶ οἱ στῦλοι αὐτῶν εἴκοσι, καὶ αἱ βάσεισ αὐτῶν εἴκοσι. καὶ τὸ κλίτοσ τὸ πρὸσ θάλασσαν αὐλαῖαι πεντήκοντα πήχεων, στῦλοι αὐτῶν δέκα, καὶ αἱ βάσεισ αὐτῶν δέκα. καὶ τὸ κλίτοσ τὸ πρὸσ ἀνατολὰσ πεντήκοντα πήχεων, ἱστία πεντεκαίδεκα πήχεων τὸ κατὰ νώτου, καὶ οἱ στῦλοι αὐτῶν τρεῖσ, καὶ αἱ βάσεισ αὐτῶν τρεῖσ, καὶ ἐπὶ τοῦ νώτου τοῦ δευτέρου ἔνθεν καὶ ἔνθεν κατὰ τὴν πύλην τῆσ αὐλῆσ αὐλαῖαι πεντεκαίδεκα πήχεων, καὶ οἱ στῦλοι αὐτῶν τρεῖσ, καὶ αἱ βάσεισ αὐτῶν τρεῖσ. πᾶσαι αἱ αὐλαῖαι τῆσ αὐλῆσ ἐκ βύσσου κεκλωσμένησ, καὶ αἱ βάσεισ τῶν στύλων χαλκαῖ, καὶ αἱ ἀγκύλαι αὐτῶν ἀργυραῖ, καὶ αἱ κεφαλίδεσ αὐτῶν περιηργυρωμέναι ἀργυρίῳ, καὶ οἱ στῦλοι περιηργυρωμένοι ἀργυρίῳ, πάντεσ οἱ στῦλοι τῆσ αὐλῆσ. – καὶ τὸ καταπέτασμα τῆσ πύλησ τῆσ αὐλῆσ ἔργον ποικιλτοῦ ἐξ ὑακίνθου καὶ πορφύρασ καὶ κοκκίνου νενησμένου καὶ βύσσου κεκλωσμένησ, εἴκοσι πήχεων τὸ μῆκοσ, καὶ τὸ ὕψοσ καὶ τὸ εὖροσ πέντε πήχεων ἐξισούμενον τοῖσ ἱστίοισ τῆσ αὐλῆσ. καὶ οἱ στῦλοι αὐτῶν τέσσαρεσ, καὶ αἱ βάσεισ αὐτῶν τέσσαρεσ χαλκαῖ, καὶ αἱ ἀγκύλαι αὐτῶν ἀργυραῖ, καὶ αἱ κεφαλίδεσ αὐτῶν περιηργυρωμέναι ἀργυρίῳ. καὶ αὐτοὶ περιηργυρωμένοι ἀργυρίῳ, καὶ πάντεσ οἱ πάσσαλοι τῆσ αὐλῆσ κύκλῳ χαλκοῖ. Καὶ αὕτη ἡ σύνταξισ τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου, καθὰ συνετάγη Μωυσῇ τὴν λειτουργίαν εἶναι τῶν Λευιτῶν διὰ Ιθαμαρ τοῦ υἱοῦ Ααρων τοῦ ἱερέωσ. καὶ Βεσελεηλ ὁ τοῦ Ουριου ἐκ φυλῆσ Ιουδα ἐποίησεν καθὰ συνέταξεν κύριοσ τῷ Μωυσῇ, καὶ Ελιαβ ὁ τοῦ Αχισαμακ ἐκ τῆσ φυλῆσ Δαν, ὃσ ἠρχιτεκτόνησεν τὰ ὑφαντὰ καὶ τὰ ῥαφιδευτὰ καὶ ποικιλτικὰ ὑφᾶναι τῷ κοκκίνῳ καὶ τῇ βύσσῳ. ΚΑΙ ἐποίησε Βεσελεὴλ τὴν κιβωτόν.

καὶ κατεχρύσωσεν αὐτὴν χρυσίῳ καθαρῷ ἔσωθεν καὶ ἔξωθεν. καὶ ἐχώνευσεν αὐτῇ τέσσαρασ δακτυλίουσ χρυσοῦσ, δύο ἐπὶ τὸ κλίτοσ τὸ ἓν καὶ δύο ἐπὶ τὸ κλίτοσ τὸ δεύτερον, εὐρεῖσ τοῖσ διωστῆρσιν ὥστε αἴρειν αὐτὴν ἐν αὐτοῖσ. καὶ ἐποίησε τὸ ἱλαστήριον ἐπάνωθεν τῆσ κιβωτοῦ ἐκ χρυσίου καθαροῦ καὶ τοὺσ δύο Χερουβὶμ χρυσοῦσ, Χεροὺβ ἕνα ἐπί τὸ ἄκρον τοῦ ἱλαστηρίου τὸ ἓν καὶ Χεροὺβ ἕνα ἐπὶ τὸ ἄκρον τοῦ ἱλαστηρίου τὸ δεύτερον, σκιάζοντα ταῖσ πτέρυξιν αὐτῶν ἐπὶ τὸ ἱλαστήριον. Καὶ ἐποίησε τὴν τράπεζαν τὴν προκειμένην ἐκ χρυσίου καθαροῦ. καὶ ἐχώνευσεν αὐτῇ τέσσαρασ δακτυλίουσ, δύο ἐπὶ τοῦ κλίτουσ τοῦ ἑνὸσ καὶ δύο ἐπὶ τοῦ κλίτουσ τοῦ δευτέρου, εὐρεῖσ ὥστε αἴρειν τοῖσ διωστῆρσιν ἐν αὐτοῖσ. καὶ τοὺσ διωστῆρασ τῆσ κιβωτοῦ καὶ τῆσ τραπέζησ ἐποίησε καὶ κατεχρύσωσεν αὐτοὺσ χρυσίῳ. καὶ ἐποίησε τὰ σκεύη τῆσ τραπέζησ, τά τε τρυβλία καὶ τὰσ θυί̈σκασ καὶ τοὺσ κυάθουσ καὶ τὰ σπονδεῖα, ἐν οἷσ σπείσει ἐν αὐτοῖσ, χρυσᾶ. Καὶ ἐποίησε τὴν λυχνίαν, ἣ φωτίζει, χρυσῆν, στερεὰν τὸν καυλόν, καὶ τοὺσ καλαμίσκουσ ἐξ ἀμφοτέρων τῶν μερῶν αὐτῆσ. ἐκ τῶν καλαμίσκων αὐτῆσ οἱ βλαστοὶ ἐξέχοντεσ, τρεῖσ ἐκ τούτου, καὶ τρεῖσ ἐκ τούτου, ἐξισούμενοι ἀλλήλοισ. καὶ τὰ λαμπάδια αὐτῶν, ἅ ἐστιν ἐπὶ τῶν ἄκρων, καρυωτὰ ἐξ αὐτῶν. καὶ τὰ ἐνθέμια ἐξ αὐτῶν, ἵνα ὦσιν οἱ λύχνοι ἐπ̓ αὐτῶν, καὶ τὸ ἐνθέμιον τὸ ἕβδομον, τὸ ἐπ̓ ἄκρου τοῦ λαμπαδίου, ἐπὶ τῆσ κορυφῆσ ἄνωθεν, στερεὸν ὅλον χρυσοῦν. καὶ ἑπτὰ λύχνουσ ἐπ̓ αὐτῆσ χρυσοῦσ καὶ τὰσ λαβίδασ αὐτῆσ χρυσᾶσ καὶ τὰσ ἐπαρυστρίδασ αὐτῶν χρυσᾶσ. Οὗτοσ περιηργύρωσε τοὺσ στύλουσ καὶ ἐχώνευσε τῷ στύλῳ δακτυλίουσ χρυσοῦσ καὶ ἐχρύσωσε τοὺσ μοχλοὺσ χρυσίῳ καὶ κατεχρύσωσε τοὺσ στύλουσ τοῦ καταπετάσματοσ χρυσίῳ καὶ ἐποίησε τὰσ ἀγκύλασ χρυσᾶσ. οὗτοσ ἐποίησε καὶ τοὺσ κρίκουσ τῆσ σκηνῆσ χρυσοῦσ καὶ τοὺσ κρίκουσ τῆσ αὐλῆσ καὶ κρίκουσ εἰσ τὸ ἐκτείνειν τὸ κατακάλυμμα ἄνωθεν χαλκοῦσ. οὗτοσ ἐχώνευσε τὰσ κεφαλίδασ τὰσ ἀργυρᾶσ τῆσ σκηνῆσ καὶ τὰσ κεφαλίδασ τὰσ χαλκᾶσ τῆσ θύρασ τῆσ σκηνῆσ καὶ τὴν πύλην τῆσ αὐλῆσκαὶ ἀγκύλασ ἐποίησε τοῖσ στύλοισ ἀργυρᾶσ ἐπὶ τῶν στύλων. οὗτοσ περιηργύρωσεν αὐτάσ. οὗτοσ ἐποίησε τοὺσ πασσάλουσ τῆσ σκηνῆσ καὶ τοὺσ πασσάλουσ τῆσ αὐλῆσ χαλκοῦσ. οὗτοσ ἐποίησε τὸ θυσιαστήριον τὸ χαλκοῦν ἐκ τῶν πυρείων τῶν χαλκῶν, ἃ ἦσαν τοῖσ ἀνδράσι τοῖσ καταστασιάσασι μετὰ τῆσ Κορὲ συναγωγῆσ. οὗτοσ ἐποίησε πάντα τὰ σκεύη τοῦ θυσιαστηρίου καὶ τὸ πυρεῖον αὐτοῦ καὶ τὴν βάσιν καὶ τὰσ φιάλασ καὶ τὰσ κρεάγρασ τὰσ χαλκᾶσ. οὗτοσ ἐποίησε θυσιαστηρίῳ παράθεμα, ἔργον δικτυωτὸν κάτωθεν τοῦ πυρείου ὑπὸ αὐτὸ ἕωσ τοῦ ἡμίσουσ αὐτοῦ, καὶ ἐπέθηκεν αὐτῷ τέσσαρασ δακτυλίουσ ἐκ τῶν τεσσάρων μερῶν τοῦ παραθέματοσ τοῦ θυσιαστηρίου χαλκοῦσ, εὐρεῖσ τοῖσ μοχλοῖσ ὥστε αἴρεν ἐν αὐτοῖσ τὸ θυσιαστήριον. οὗτοσ ἐποίησε τὸ ἔλαιον τῆσ χρίσεωσ τὸ ἅγιον καὶ τὴν σύνθεσιν τοῦ θυμιάματοσ, καθαρὸν ἔργον μυρεψοῦ. οὗτοσ ἐποίησε τὸν λουτῆρα τὸν χαλκοῦν καὶ τὴν βάσιν αὐτοῦ χαλκῆν ἐκ τῶν κατόπτρων τῶν νηστευσασῶν, αἳ ἐνήστευσαν παρὰ τὰσ θύρασ τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου, ἐν ᾗ ἡμέρᾳ ἔπηξεν αὐτήν. καὶ ἐποίησε τὸν λουτῆρα, ἵνα νίπτωνται ἐξ αὐτοῦ Μωυσῆσ καὶ Ἀαρὼν καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ τὰσ χεῖρασ αὐτῶν καὶ τοὺσ πόδασ. εἰσπορευομένων αὐτῶν εἰσ τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου ἢ ὅταν προσπορεύωνται πρὸσ τὸ θυσιαστήριον λειτουργεῖν, ἐνίπτοντο ἐξ αὐτοῦ, καθάπερ συνέταξε Κύριοσ τῷ Μωυσῇ. ΠΑΝ τὸ χρυσίον, ὃ κατειργάσθη εἰσ τὰ ἔργα κατὰ πᾶσαν τὴν ἐργασίαν τῶν ἁγίων, ἐγένετο χρυσίου τοῦ τῆσ ἀπαρχῆσ, ἐννέα καὶ εἴκοσι τάλαντα καὶ ἑπτακόσιοι εἴκοσι σίκλοι κατὰ τὸν σίκλον τὸν ἅγιον.

καὶ ἀργυρίου ἀφαίρεμα παρὰ τῶν ἐπεσκεμμένων ἀνδρῶν τῆσ συναγωγῆσ ἑκατὸν τάλαντα καὶ χίλιοι ἑπτακόσιοι ἑβδομήκοντα πέντε σίκλοι, δραχμὴ μία τῇ κεφαλῇ τὸ ἥμισυ τοῦ σίκλου, κατὰ τὸν σίκλον τὸν ἅγιον, πᾶσ ὁ παραπορευόμενοσ τὴν ἐπίσκεψιν ἀπὸ εἰκοσαετοῦσ καὶ ἐπάνω εἰσ τὰσ ἑξήκοντα μυριάδασ καὶ τρισχίλιοι πεντακόσιοι καὶ πεντήκοντα. καὶ ἐγενήθη τὰ ἑκατὸν τάλαντα τοῦ ἀργυρίου εἰσ τὴν χώνευσιν τῶν ἑκατὸν κεφαλίδων τῆσ σκηνῆσ καὶ εἰσ τὰσ κεφαλίδασ τοῦ καταπετάσματοσ, ἑκατὸν κεφαλίδεσ εἰσ τὰ ἑκατὸν τάλαντα, τάλαντον τῇ κεφαλίδι. καὶ τοὺσ χιλίουσ ἑπτακοσίουσ ἑβδομήκοντα πέντε σίκλουσ ἐποίησεν εἰσ τὰσ ἀγκύλασ τοῖσ στύλοισ, καὶ κατεχρύσωσε τὰσ κεφαλίδασ αὐτῶν καὶ κατεκόσμησεν αὐτούσ. καὶ ὁ χαλκὸσ τοῦ ἀφαιρέματοσ ἑβδομήκοντα τάλαντα καὶ χίλιοι πεντακόσιοι σίκλοι. καὶ ἐποίησαν ἐξ αὐτοῦ τὰσ βάσεισ τῆσ θύρασ τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου καὶ τὰσ βάσεισ τῆσ αὐλῆσ κύκλῳ καὶ τὰσ βάσεισ τῆσ πύλησ τῆσ αὐλῆσ καὶ τοὺσ πασσάλουσ τῆσ σκηνῆσ καὶ τοὺσ πασσάλουσ τῆσ αὐλῆσ κύκλῳ καὶ τὸ παράθεμα τὸ χαλκοῦν τοῦ θυσιαστηρίου καὶ πάντα τὰ σκεύη τοῦ θυσιαστηρίου καὶ πάντα τὰ ἐργαλεῖα τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου. καὶ ἐποίησαν οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ, καθὰ συνέταξε Κύριοσ τῷ Μωυσῇ, οὕτωσ ἐποίησαν. Τὸ δὲ λοιπὸν χρυσίον τοῦ ἀφαιρέματοσ ἐποίησαν σκεύη εἰσ τὸ λειτουργεῖν ἐν αὐτοῖσ ἔναντι Κυρίου. καὶ τὴν καταλειφθεῖσαν ὑάκινθον καὶ πορφύραν καὶ τὸ κόκκινον ἐποίησαν στολὰσ λειτουργικὰσ Ἀαρών, ὥστε λειτουργεῖν ἐν αὐταῖσ ἐν τῷ ἁγίῳ. Καὶ ἤνεγκαν τὰσ στολὰσ πρὸσ Μωυσῆν καὶ τὴν σκηνὴν καὶ τὰ σκεύη αὐτῆσ καὶ τὰσ βάσεισ καὶ τοὺσ μοχλοὺσ αὐτῆσ καὶ τοὺσ στύλους καὶ τὴν κιβωτὸν τῆσ διαθήκησ καὶ τοὺσ διωστῆρασ αὐτῆσ καὶ τὸ θυσιαστήριον καὶ πάντα τὰ σκεύη αὐτοῦ καὶ τὸ ἔλαιον τῆσ χρίσεωσ καὶ τὸ θυμίαμα τῆσ συνθέσεωσ καὶ τὴν λυχνίαν τὴν καθαρὰν καὶ τοὺσ λύχνουσ αὐτῆσ, λύχνουσ τῆσ καύσεωσ, καὶ τὸ ἔλαιον τοῦ φωτὸς καὶ τὴν τράπεζαν τῆσ προθέσεωσ καὶ πάντα τὰ σκεύη αὐτῆσ, καὶ τοὺσ ἄρτουσ τοὺσ προκειμένουσ, καὶ τὰσ στολὰσ τοῦ ἁγίου, αἵ εἰσιν Ἀαρών, καὶ τὰσ στολὰσ τῶν υἱῶν αὐτοῦ εἰσ τὴν ἱερατείαν καὶ τὰ ἱστία τῆσ αὐλῆσ καὶ τοὺσ στύλουσ καὶ τὸ καταπέτασμα τῆσ θύρασ τῆσ σκηνῆσ καί τῆσ πύλησ τῆσ αὐλῆσ, καὶ πάντα τὰ σκεύη τῆσ σκηνῆσ καὶ πάντα τὰ ἐργαλεῖα αυτῆσ, καὶ τὰσ διφθέρασ δέρματα κριῶν ἠρυθροδανωμένα καὶ τὰ καλύμματα ὑακίνθινα καὶ τῶν λοιπῶν τὰ ἐπικαλύμματα καὶ τοὺσ πασσάλουσ καὶ πάντα τὰ ἐργαλεῖα τὰ εἰσ τὰ ἔργα τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου. ὅσα συνέταξε Κύριοσ τῷ Μωυσῇ, οὕτωσ ἐποίησαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ πάσαν τὴν ἀποσκευήν. καὶ εἶδε Μωυσῆσ πάντα τὰ ἔργα, καὶ ἦσαν πεποιηκότεσ αὐτὰ ὃν τρόπον συνέταξε Κύριοσ τῷ Μωυσῇ, οὕτωσ ἐποίησαν αὐτά. καὶ εὐλόγησεν αὐτοὺσ Μωυσῆσ. ΚΑΙ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων.

ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ τοῦ μηνὸσ τοῦ πρώτου νουμηνίᾳ στήσεισ τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου καὶ θήσεισ τὴν κιβωτὸν τοῦ μαρτυρίου καὶ σκεπάσεισ τὴν κιβωτὸν τῷ καταπετάσματι καὶ εἰσοίσεισ τὴν τράπεζαν καὶ προθήσεισ τὴν πρόθεσιν αὐτῆσ καὶ εἰσοίσεισ τὴν λυχνίαν καὶ ἐπιθήσεισ τοὺσ λύχνουσ αὐτῆσ. καὶ θήσεισ τὸ θυσιαστήριον τὸ χρυσοῦν εἰσ τὸ θυμιᾶν ἐναντίον τῆσ κιβωτοῦ καὶ ἐπιθήσεισ κάλυμμα καταπετάσματοσ ἐπὶ τὴν θύραν τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου καὶ τὸ θυσιαστήριον τῶν καρπωμάτων θήσεισ παρὰ τὰσ θύρασ τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου καὶ περιθήσεισ τὴν σκηνὴν καὶ πάντα τὰ αὐτῆσ ἁγιάσεισ κύκλῳ. καὶ λήψῃ τὸ ἔλαιον τοῦ χρίσματοσ καὶ χρίσεισ τὴν σκηνὴν καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτῇ καὶ ἁγιάσεισ αὐτὴν καὶ πάντα τὰ σκεύη αὐτῆσ καὶ ἔσται ἁγία. καὶ χρίσεισ τὸ θυσιαστήριον τῶν καρπωμάτων καὶ πάντα τὰ σκεύη αὐτοῦ. καὶ ἁγιάσεισ τὸ θυσιαστήριον, καὶ ἔσται τὸ θυσιαστήριον ἅγιον τῶν ἁγίων. καὶ προσάξεισ Ἀαρὼν καὶ τοὺσ υἱοὺσ αὐτοῦ ἐπὶ τὰσ θύρασ τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου καὶ λούσεισ αὐτοὺσ ὕδατι καὶ ἐνδύσεισ Ἀαρὼν τὰσ στολὰσ τὰσ ἁγίασ καὶ χρίσεισ αὐτὸν καὶ ἁγιάσεισ αὐτόν, καὶ ἱερατεύσει μοι. καὶ τοὺσ υἱοὺσ αὐτοῦ προσάξεισ καὶ ἐνδύσεισ αὐτοὺσ χιτῶνας καὶ ἀλείψεισ αὐτούσ, ὃν τρόπον ἤλειψασ τὸν πατέρα αὐτῶν, καὶ ἱερατεύσουσί μοι. καὶ ἔσται ὥστε εἶναι αὐτοῖσ χρῖσμα ἱερατείασ εἰσ τὸν αἰῶνα, εἰσ τὰσ γενεὰσ αὐτῶν. καὶ ἐποίησε Μωυσῆσ πάντα, ὅσα ἐνετείλατο αὐτῷ Κύριοσ, οὕτωσ ἐποίησε. Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ μηνὶ τῷ πρώτῳ, τῷ δευτέρῳ ἔτει, ἐκπορευομένων αὐτῶν ἐξ Αἰγύπτου, νουμηνίᾳ ἐστάθη ἡ σκηνή. καὶ ἔστησε Μωυσῆσ τὴν σκηνήν, καὶ ἐπέθηκε τὰσ κεφαλίδασ καὶ διενέβαλε τοὺσ μοχλοὺσ καὶ ἔστησε τοὺσ στύλους καὶ ἐξέτεινε τὰσ αὐλαίασ ἐπὶ τὴν σκηνήν, καὶ ἐπέθηκε τὸ κατακάλυμμα τῆσ σκηνῆσ ἐπ̓ αὐτὴν ἄνωθεν, καθὰ συνέταξε Κύριοσ τῷ Μωυσῇ. καὶ λαβὼν τὰ μαρτύρια ἐνέβαλεν εἰσ τὴν κιβωτὸν καὶ ὑπέθηκε τοὺσ διωστῆρασ ὑπὸ τὴν κιβωτὸν καί εἰσήνεγκε τὴν κιβωτὸν εἰσ τὴν σκηνήν, καὶ ἐπέθηκε τὸ κατακάλυμμα τοῦ καταπετάσματοσ καὶ ἐσκέπασε τὴν κιβωτὸν τοῦ μαρτυρίου, ὃν τρόπον συνέταξε Κύριοσ τῷ Μωυσῇ. καὶ ἐπέθηκε τὴν τράπεζαν εἰσ τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου ἐπὶ τὸ κλίτοσ τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου τὸ πρὸσ βορρᾶν, ἔξωθεν τοῦ καταπετάσματοσ τῆσ σκηνῆσ, καὶ προέθηκεν ἐπ̓ αὐτῆσ ἄρτουσ τῆσ προθέσεωσ ἔναντι Κυρίου, ὃν τρόπον συνέταξε Κύριοσ τῷ Μωυσῇ. καὶ ἔθηκε τὴν λυχνίαν εἰσ τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου εἰσ τὸ κλίτοσ τῆσ σκηνῆσ τὸ πρὸσ νότον καὶ ἐπέθηκε τοὺσ λύχνουσ αὐτῆσ ἔναντι Κυρίου, ὃν τρόπον συνέταξε Κύριοσ τῷ Μωυσῇ. καὶ ἔθηκε τὸ θυσιαστήριον τὸ χρυσοῦν ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου ἀπέναντι τοῦ καταπετάσματος καὶ ἐθυμίασεν ἐπ̓ αὐτοῦ θυμίαμα τῆσ συνθέσεωσ, καθάπερ συνέταξε Κύριοσ τῷ Μωυσῇ. καὶ τὸ θυσιαστήριον τῶν καρπωμάτων ἔθηκε παρὰ τὰσ θύρασ τῆσ σκηνῆς καὶ ἔστησε τὴν αὐλὴν κύκλῳ τῆσ σκηνῆσ καὶ τοῦ θυσιαστηρίου. καὶ συνετέλεσε Μωυσῆσ πάντα τὰ ἔργα. Καὶ ἐκάλυψεν ἡ νεφέλη τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου, καὶ δόξησ Κυρίου ἐπλήσθη ἡ σκηνή. καὶ οὐκ ἠδυνάσθη Μωυσῆσ εἰσελθεῖν εἰσ τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου, ὅτι ἐπεσκίαζεν ἐπ̓ αὐτὴν ἡ νεφέλη καὶ δόξησ Κυρίου ἐνεπλήσθη ἡ σκηνή. ἡνίκα δ̓ ἂν ἀνέβη ἡ νεφέλη ἀπὸ τῆσ σκηνῆσ, ἀνεζεύγνυσαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ σὺν τῇ ἀπαρτίᾳ αὐτῶν. εἰ δὲ μὴ ἀνέβη ἡ νεφέλη, οὐκ ἀνεζεύγνυσαν ἕωσ ἡμέρασ, ἧσ ἀνέβη ἡ νεφέλη. νεφέλη γὰρ ἦν ἐπὶ τῆσ σκηνῆσ ἡμέρασ καὶ πῦρ ἦν ἐπ̓ αὐτῆσ νυκτὸσ ἐναντίον παντὸσ Ἰσραήλ, ἐν πάσαισ ταῖσ ἀναζυγαῖσ αὐτῶν.

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION