Septuagint, Liber Exodus 32:

(70인역 성경, 탈출기 32:)

ΚΑΙ ἰδὼν ὁ λαὸσ ὅτι κεχρόνικε Μωυσῆσ καταβῆναι ἐκ τοῦ ὄρουσ, συνέστη ὁ λαὸσ ἐπὶ Ἀαρὼν καὶ λέγουσιν αὐτῷ. ἀνάστηθι καὶ ποίησον ἡμῖν θεούσ, οἳ προπορεύσονται ἡμῶν. ὁ γὰρ Μωυσῆσ οὗτοσ ὁ ἄνθρωποσ, ὃσ ἐξήγαγεν ἡμᾶσ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου, οὐκ οἴδαμεν τί γέγονεν αὐτῷ. καὶ λέγει αὐτοῖσ Ἀαρών. περιέλεσθε τὰ ἐνώτια τὰ χρυσὰ τὰ ἐκ τοῖσ ὠσὶ τῶν γυναικῶν ὑμῶν καὶ θυγατέρων καὶ ἐνέγκατε πρόσ με. καὶ περιείλαντο πᾶσ ὁ λαὸσ τὰ ἐνώτια τὰ χρυσᾶ τὰ ἐν τοῖσ ὠσὶν αὐτῶν καὶ ἤνεγκαν πρὸσ Ἀαρών. καὶ ἐδέξατο ἐκ τῶν χειρῶν αὐτῶν καὶ ἔπλασεν αὐτὰ ἐν τῇ γραφίδι καὶ ἐποίησεν αὐτὰ μόσχον χωνευτὸν καὶ εἶπεν. οὗτοι οἱ θεοί σου, Ἰσραήλ, οἵτινεσ ἀνεβίβασάν σε ἐκ γῆσ Αἰγύπτου. καὶ ἰδὼν Ἀαρὼν ᾠκοδόμησε θυσιαστήριον κατέναντι αὐτοῦ, καὶ ἐκήρυξεν Ἀαρὼν λέγων. ἑορτὴν τοῦ Κυρίου αὔριον. καὶ ὀρθρίσασ τῇ ἐπαύριον ἀνεβίβασεν ὁλοκαυτώματα καὶ προσήνεγκε θυσίαν σωτηρίου, καὶ ἐκάθισεν ὁ λαὸσ φαγεῖν καὶ πιεῖν καὶ ἀνέστησαν παίζειν. Καὶ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων. βάδιζε τὸ τάχοσ, κατάβηθι ἐντεῦθεν. ἠνόμησε γὰρ ὁ λαόσ σου, ὃν ἐξήγαγεσ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου. παρέβησαν ταχὺ ἐκ τῆσ ὁδοῦ, ἧσ ἐνετείλω αὐτοῖσ. ἐποίησαν ἑαυτοῖσ μόσχον καὶ προσκεκυνήκασιν αὐτῷ καὶ τεθύκασιν αὐτῷ καὶ εἶπαν. οὗτοι οἱ θεοί σου, Ἰσραήλ, οἵτινεσ ἀνεβίβασάν σε ἐκ γῆσ Αἰγύπτου. καὶ νῦν ἔασόν με καὶ θυμωθεὶσ ὀργῇ εἰσ αὐτούσ ἐκτρίψω αὐτοὺς καὶ ποιήσω σε εἰσ ἔθνοσ μέγα. καὶ ἐδεήθη Μωυσῆσ ἔναντι Κυρίου τοῦ Θεοῦ καὶ εἶπεν. ἱνατί, Κύριε, θυμοῖ ὀργῇ εἰσ τὸν λαόν σου, οὓσ ἐξήγαγεσ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου ἐν ἰσχύϊ μεγάλῃ καὶ ἐν τῷ βραχίονί σου τῷ ὑψηλῷ̣ μή ποτε εἴπωσιν οἱ Αἰγύπτιοι λέγοντεσ. μετὰ πονηρίασ ἐξήγαγεν αὐτοὺσ ἀποκτεῖναι ἐν τοῖσ ὄρεσι καὶ ἐξαναλῶσαι αὐτοὺσ ἀπὸ τῆσ γῆσ. παῦσαι τῆσ ὀργῆσ τοῦ θυμοῦ σου καὶ ἵλεωσ γενοῦ ἐπὶ τῇ κακίᾳ τοῦ λαοῦ σου, μνησθεὶσ Ἁβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ τῶν σῶν οἰκετῶν, οἷσ ὤμοσασ κατὰ σεαυτοῦ καὶ ἐλάλησασ πρὸσ αὐτοὺσ λέγων. πολυπληθυνῶ τὸ σπέρμα ὑμῶν ὡσεὶ τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ τῷ πλήθει, καὶ πᾶσαν τὴν γῆν ταύτην, ἣν εἶπασ δοῦναι τῷ σπέρματι αὐτῶν, καὶ καθέξουσιν αὐτὴν εἰσ τὸν αἰῶνα. καὶ ἱλάσθη Κύριοσ περὶ τῆσ κακίασ, ἧσ εἶπε ποιῆσαι τὸν λαὸν αὐτοῦ. Καὶ ἀποστρέψασ Μωυσῆσ κατέβη ἀπὸ τοῦ ὄρουσ, καὶ αἱ δύο πλάκεσ τοῦ μαρτυρίου ἐν ταῖσ χερσὶν αὐτοῦ, πλάκεσ λίθιναι καταγεγραμμέναι ἐξ ἀμφοτέρων τῶν μερῶν αὐτῶν, ἔνθεν καὶ ἔνθεν ἦσαν γεγραμμέναι. καὶ αἱ πλάκεσ ἔργον Θεοῦ ἦσαν, καὶ ἡ γραφὴ γραφὴ Θεοῦ κεκολαμμένη ἐν ταῖσ πλαξί. καὶ ἀκούσασ Ἰησοῦσ τῆσ φωνῆσ τοῦ λαοῦ κραζόντων λέγει πρὸσ Μωυσῆν. φωνὴ πολέμου ἐν τῇ παρεμβολῇ. καὶ λέγει. οὐκ ἔστι φωνὴ ἐξαρχόντων κατ̓ ἰσχύν, οὐδὲ φωνὴ ἐξαρχόντων τροπῆσ, ἀλλὰ φωνὴν ἐξαρχόντων οἴνου ἐγὼ ἀκούω. καὶ ἡνίκα ἤγγιζε τῇ παρεμβολῇ, ὁρᾷ τὸν μόσχον καὶ τοὺσ χορούσ, καὶ ὀργισθεὶσ θυμῷ Μωυσῆσ ἔρριψεν ἀπὸ τῶν χειρῶν αὐτοῦ τὰσ δύο πλάκασ, καὶ συνέτριψεν αὐτὰσ ὑπὸ τὸ ὄροσ. καὶ λαβὼν τὸν μόσχον, ὃν ἐποίησαν, κατέκαυσεν αὐτὸν ἐν πυρὶ καὶ κατήλεσεν αὐτὸν λεπτὸν καὶ ἔσπειρεν αὐτὸν ἐπὶ τὸ ὕδωρ καὶ ἐπότισεν αὐτὸ τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραήλ. καὶ εἶπε Μωυσῆσ τῷ Ἀαρών. τί ἐποίησέ σοι ὁ λαὸσ οὗτοσ, ὅτι ἐπήγαγεσ ἐπ̓ αὐτοὺσ ἁμαρτίαν μεγάλην̣ καὶ εἶπεν Ἀαρὼν πρὸσ Μωυσῆν. μὴ ὀργίζου, κύριε. σὺ γὰρ οἶδασ τὸ ὅρμημα τοῦ λαοῦ τούτου. λέγουσι γάρ μοι. ποίησον ἡμῖν θεούσ, οἳ προπορεύσονται ἡμῶν. ὁ γὰρ Μωυσῆσ οὗτοσ ὁ ἄνθρωποσ, ὃσ ἐξήγαγεν ἡμᾶσ ἐξ Αἰγύπτου, οὐκ οἴδαμεν τί γέγονεν αὐτῷ. καὶ εἶπα αὐτοῖσ. εἴ τινι ὑπάρχει χρυσία, περιέλεσθε. καὶ ἔδωκάν μοι. καὶ ἔρριψα εἰσ τὸ πῦρ, καὶ ἐξῆλθεν ὁ μόσχοσ οὗτοσ. καὶ ἰδὼν Μωυσῆσ τὸν λαὸν ὅτι διεσκέδασται, διεσκέδασε γὰρ αὐτοὺσ Ἀαρὼν ἐπίχαρμα τοῖσ ὑπεναντίοισ αὐτῶν, ἔστη δὲ Μωυσῆσ ἐπὶ τῆσ πύλησ τῆσ παρεμβολῆσ καὶ εἶπε. τίσ πρὸσ Κύριον̣ ἴτω πρόσ με. συνῆλθον οὖν πρὸσ αὐτὸν πάντεσ οἱ υἱοὶ Λευί. καὶ λέγει αὐτοῖσ. τάδε λέγει Κύριοσ ὁ Θεὸσ Ἰσραήλ. θέσθε ἕκαστοσ τὴν ἑαυτοῦ ρομφαίαν ἐπὶ τὸν μηρὸν καὶ διέλθατε καὶ ἀνακάμψατε ἀπὸ πύλησ ἐπὶ πύλην διά τῆσ παρεμβολῆσ καὶ ἀποκτείνατε ἕκαστοσ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ καὶ ἕκαστοσ τὸν πλησίον αὐτοῦ καὶ ἕκαστοσ τὸ ἔγγιστα αὐτοῦ. καὶ ἐποίησαν οἱ υἱοὶ Λευὶ καθὰ ἐλάλησεν αὐτοῖσ Μωυσῆσ, καὶ ἔπεσαν ἐκ τοῦ λαοῦ ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ εἰσ τρισχιλίουσ ἄνδρασ. καὶ εἶπεν αὐτοῖσ Μωυσῆσ. ἐπληρώσατε τὰσ χεῖρασ ὑμῶν σήμερον Κυρίῳ, ἕκαστοσ ἐν τῷ υἱῷ ἢ ἐν τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ, δοθῆναι ἐφ̓ ὑμᾶσ εὐλογίαν. Καὶ ἐγένετο μετὰ τὴν αὔριον εἶπε Μωυσῆσ πρὸσ τὸν λαόν. ὑμεῖσ ἡμαρτήκατε ἁμαρτίαν μεγάλην. καὶ νῦν ἀναβήσομαι πρὸσ τὸν Θεόν, ἵνα ἐξιλάσωμαι περὶ τῆσ ἁμαρτίασ ὑμῶν. ὑπέστρεψε δὲ Μωυσῆσ πρὸσ Κύριον καὶ εἶπε. δέομαι, Κύριε. ἡμάρτηκεν ὁ λαὸσ οὗτοσ ἁμαρτίαν μεγάλην καὶ ἐποίησαν ἑαυτοῖσ θεοὺσ χρυσοῦσ. καὶ νῦν εἰ μὲν ἀφεῖσ αὐτοῖσ τὴν ἁμαρτίαν αὐτῶν, ἄφεσ. εἰ δὲ μή, ἐξάλειψόν με ἐκ τῆσ βίβλου σου, ἧσ ἔγραψασ. καὶ εἶπε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. εἴ τισ ἡμάρτηκεν ἐνώπιόν μου, ἐξαλείψω αὐτοὺσ ἐκ τῆσ βίβλου μου. νυνὶ δὲ βάδιζε, κατάβηθι καὶ ὁδήγησον τὸν λαὸν τοῦτον εἰσ τὸν τόπον, ὃν εἶπά σοι. ἰδοὺ ὁ ἄγγελόσ μου προπορεύσεται πρὸ προσώπου σου. ᾗ δ̓ ἂν ἡμέρᾳ ἐπισκέπτωμαι, ἐπάξω ἐπ̓ αὐτοὺσ τὴν ἁμαρτίαν αὐτῶν. καὶ ἐπάταξε Κύριοσ τὸν λαὸν περὶ τῆσ ποιήσεωσ τοῦ μόσχου, οὗ ἐποίησεν Ἀαρών.

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION