Septuagint, Liber Genesis 31:

(70인역 성경, 창세기 31:)

ΗΚΟΥΣΕ δὲ Ἰακὼβ τὰ ρήματα τῶν υἱῶν Λάβαν λεγόντων. εἴληφεν Ἰακὼβ πάντα τὰ τοῦ πατρὸσ ἡμῶν καὶ ἐκ τῶν τοῦ πατρὸσ ἡμῶν πεποίηκε πᾶσαν τὴν δόξαν ταύτην. καὶ εἶδεν Ἰακὼβ τὸ πρόσωπον τοῦ Λάβαν, καὶ ἰδοὺ οὐκ ἦν πρὸσ αὐτὸν ὡσεὶ ἐχθὲσ καὶ τρίτην ἡμέραν. εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Ἰακώβ. ἀποστρέφου εἰσ τὴν γῆν τοῦ πατρόσ σου καὶ εἰσ τὴν γενεάν σου, καὶ ἔσομαι μετὰ σοῦ. ἀποστείλασ δὲ Ἰακὼβ ἐκάλεσε Λείαν καὶ Ραχὴλ εἰσ τὸ πεδίον, οὗ ἦν τὰ ποίμνια. καὶ εἶπεν αὐταῖσ. ὁρῶ ἐγὼ τὸ πρόσωπον τοῦ πατρὸσ ὑμῶν, ὅτι οὐκ ἔστι πρὸσ ἐμοῦ ὡσ ἐχθὲσ καὶ τρίτην ἡμέραν. ὁ δὲ Θεὸσ τοῦ πατρόσ μου ἦν μετ̓ ἐμοῦ. καὶ αὐταὶ δὲ οἴδατε, ὅτι ἐν πάσῃ τῇ ἰσχύϊ μου δεδούλευκα τῷ πατρὶ ὑμῶν. ὁ δὲ πατὴρ ὑμῶν παρεκρούσατό με καὶ ἤλλαξε τὸν μισθόν μου τῶν δέκα ἀμνῶν, καὶ οὐκ ἔδωκεν αὐτῷ ὁ Θεὸσ κακοποιῆσαί με. ἐὰν οὕτωσ εἴπῃ, τὰ ποικίλα ἔσται σου μισθόσ, καὶ τέξεται πάντα τὰ πρόβατα ποικίλα. ἐὰν δὲ εἴπῃ, τὰ λευκὰ ἔσται σου μισθόσ, καὶ τέξεται πάντα τὰ πρόβατα λευκά. καὶ ἀφείλετο ὁ Θεὸσ πάντα τὰ κτήνη τοῦ πατρὸσ ὑμῶν καὶ ἔδωκέ μοι αὐτά. καὶ ἐγένετο ἡνίκα ἐνεκίσσων τὰ πρόβατα ἐν γαστρὶ λαμβάνοντα, καὶ εἶδον τοῖσ ὀφθαλμοῖσ μου ἐν τῷ ὕπνῳ, καὶ ἰδοὺ οἱ τράγοι καὶ οἱ κριοὶ ἀναβαίνοντεσ ἐπὶ τὰ πρόβατα καὶ τὰσ αἶγασ διάλευκοι καὶ ποικίλοι καὶ σποδοειδεῖσ ραντοί. καὶ εἶπέ μοι ὁ ἄγγελοσ τοῦ Θεοῦ καθ̓ ὕπνον. Ἰακώβ. ἐγὼ δὲ εἶπα. τί ἐστι̣ καὶ εἶπεν. ἀνάβλεψον τοῖσ ὀφθαλμοῖσ σου, καὶ ἰδὲ τοὺσ τράγουσ καὶ τοὺσ κριοὺσ ἀναβαίνοντασ ἐπὶ τὰ πρόβατα καὶ τὰσ αἶγασ διαλεύκουσ καὶ ποικίλουσ καὶ σποδοειδεῖσ ραντούσ. ἑώρακα γάρ ὅσα σοι Λάβαν ποιεῖ. ἐγώ εἰμι ὁ Θεὸσ ὁ ὀφθείσ σοι ἐν τόπῳ Θεοῦ, οὗ ἤλειψάσ μοι ἐκεῖ στήλην καὶ ηὔξω μοι ἐκεῖ εὐχήν. νῦν οὖν ἀνάστηθι καὶ ἔξελθε ἐκ τῆσ γῆσ ταύτησ καὶ ἄπελθε εἰσ τὴν γῆν τῆσ γενέσεώσ σου, καὶ ἔσομαι μετὰ σοῦ. καὶ ἀποκριθεῖσαι Ραχὴλ καὶ Λεία εἶπαν αὐτῷ. μή ἐστιν ἡμῖν ἔτι μερὶσ ἢ κληρονομία ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ πατρὸσ ἡμῶν̣ οὐχ ὡσ αἱ ἀλλότριαι λελογίσμεθα αὐτῷ̣ πέπρακε γὰρ ἡμᾶσ καὶ καταβρώσει κατέφαγε τὸ ἀργύριον ἡμῶν. πάντα τὸν πλοῦτον καὶ τὴν δόξαν, ἣν ἀφείλετο ὁ Θεὸσ τοῦ πατρὸσ ἡμῶν, ἡμῖν ἔσται καὶ τοῖσ τέκνοισ ἡμῶν. νῦν οὖν ὅσα σοι εἴρηκεν ὁ Θεόσ, ποίει. Ἀναστὰσ δὲ Ἰακὼβ ἔλαβε τὰσ γυναῖκασ αὐτοῦ καὶ τὰ παιδία αὐτοῦ ἐπὶ τὰσ καμήλουσ. καὶ ἀπήγαγε πάντα τὰ ὑπάρχοντα αὐτῷ, καὶ πᾶσαν τὴν ἀποσκευὴν αὐτοῦ, ἣν περιεποιήσατο ἐν τῇ Μεσοποταμίᾳ, καὶ πάντα τὰ αὐτοῦ ἀπελθεῖν πρὸσ Ἰσαὰκ τὸν πατέρα αὐτοῦ εἰσ γῆν Χαναάν. Λάβαν δὲ ᾤχετο κεῖραι τὰ πρόβατα αὐτοῦ. ἔκλεψε δὲ Ραχὴλ τὰ εἴδωλα τοῦ πατρὸσ αὐτῆσ. ἔκρυψε δὲ Ἰακὼβ Λάβαν τὸν Σύρον τοῦ μὴ ἀναγγεῖλαι αὐτῷ, ὅτι ἀποδιδράσκει. καὶ ἀπέδρα αὐτὸσ καὶ τὰ αὐτοῦ πάντα καὶ διέβη τὸν ποταμὸν καὶ ὥρμησεν εἰσ τὸ ὄροσ Γαλαάδ. ἀνηγγέλη δὲ Λάβαν τῷ Σύρῳ τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ, ὅτι ἀπέδρα Ἰακώβ, καὶ παραλαβὼν τοὺσ ἀδελφοὺσ αὐτοῦ μεθ̓ ἑαυτοῦ, ἐδίωξεν ὀπίσω αὐτοῦ ὁδὸν ἡμερῶν ἑπτὰ καὶ κατέλαβεν αὐτὸν ἐν τῷ ὄρει Γαλαάδ. ἦλθε δὲ ὁ Θεὸσ πρὸσ Λάβαν τὸν Σύρον καθ̓ ὕπνον τὴν νύκτα καὶ εἶπεν αὐτῷ. φύλαξε σεαυτόν, μήποτε λαλήσῃσ μετὰ Ἰακὼβ πονηρά. καὶ κατέλαβε Λάβαν τὸν Ἰακώβ. Ἰακὼβ δὲ ἔπηξε τὴν σκηνὴν αὐτοῦ ἐν τῷ ὄρει. Λάβαν δὲ ἔστησε τοὺσ ἀδελφοὺσ αὐτοῦ ἐν τῷ ὄρει Γαλαάδ. εἶπε δὲ Λάβαν τῷ Ἰακώβ. τί ἐποίησασ̣ ἱνατί κρυφῇ ἀπέδρασ καὶ ἐκλοποφόρησάσ με καὶ ἀπήγαγεσ τὰσ θυγατέρασ μου ὡσ αἰχμαλώτιδασ μαχαίρᾳ̣ καὶ εἰ ἀνήγγειλάσ μοι, ἐξαπέστειλα ἄν σε μετ̓ εὐφροσύνησ καὶ μετὰ μουσικῶν καὶ τυμπάνων καὶ κιθάρασ, καὶ οὐκ ἠξιώθην καταφιλῆσαι τὰ παιδία μου καὶ τὰσ θυγατέρασ μου. νῦν δὲ ἀφρόνωσ ἔπραξασ. καὶ νῦν ἰσχύει ἡ χείρ μου κακοποιῆσαί σε. ὁ δὲ Θεὸσ τοῦ πατρόσ σου ἐχθὲσ εἶπε πρόσ με λέγων. φύλαξε σεαυτόν, μή ποτε λαλήσῃσ μετὰ Ἰακὼβ πονηρά. νῦν οὖν πεπόρευσαι. ἐπιθυμίᾳ γὰρ ἐπεθύμησασ ἀπελθεῖν εἰσ τὸν οἶκον τοῦ πατρόσ σου. ἱνατί ἔκλεψασ τοὺσ θεούσ μου̣ ἀποκριθεὶσ δὲ Ἰακὼβ εἶπε τῷ Λάβαν. ὅτι ἐφοβήθην. εἶπα γάρ. μή ποτε ἀφέλῃσ τὰσ θυγατέρασ σου ἀπ̓ ἐμοῦ καὶ πάντα τὰ ἐμά. καὶ εἶπεν Ἰακώβ. παῤ ᾧ ἂν εὕρῃσ τοὺσ θεούσ σου, οὐ ζήσεται ἐναντίον τῶν ἀδελφῶν ἡμῶν. ἐπίγνωθι τί ἐστι παῤ ἐμοὶ τῶν σῶν καὶ λαβέ. καὶ οὐκ ἐπέγνω παῤ αὐτῷ οὐδέν. οὐκ ᾔδει δὲ Ἰακώβ, ὅτι Ραχὴλ ἡ γυνὴ αὐτοῦ ἔκλεψεν αὐτούσ. εἰσελθὼν δὲ Λάβαν ἠρεύνησεν εἰσ τὸν οἶκον Λείασ καὶ οὐχ εὗρεν. καὶ ἐξῆλθεν ἐκ τοῦ οἴκου Λείασ καὶ ἠρεύνησε τὸν οἶκον Ἰακὼβ καὶ ἐν τῷ οἴκῳ τῶν δύο παιδισκῶν καὶ οὐχ εὗρεν. εἰσῆλθε δὲ καὶ εἰσ τὸν οἶκον Ραχήλ. Ραχὴλ δὲ ἔλαβε τὰ εἴδωλα καὶ ἐνέβαλεν αὐτὰ εἰσ τὰ σάγματα τῆσ καμήλου καὶ ἐπεκάθισεν αὐτοῖσ. καὶ εἶπε τῷ πατρὶ αὐτῆσ. μὴ βαρέωσ φέρε, κύριε. οὐ δύναμαι ἀναστῆναι ἐνώπιόν σου, ὅτι τὰ κατ̓ ἐθισμὸν τῶν γυναικῶν μοι ἐστίν. ἠρεύνησε δὲ Λάβαν ἐν ὅλῳ τῷ οἴκῳ καὶ οὐχ εὗρε τὰ εἴδωλα. ὠργίσθη δὲ Ἰακὼβ καὶ ἐμαχέσατο τῷ Λάβαν. ἀποκριθεὶσ δὲ Ἰακὼβ εἶπε τῷ Λάβαν. τί τὸ ἀδίκημά μου καὶ τί τὸ ἁμάρτημά μου, ὅτι κατεδίωξασ ὀπίσω μου καὶ ὅτι ἠρεύνησασ πάντα τὰ σκεύη τοῦ οἴκου μου̣ τί εὗρεσ ἀπὸ πάντων τῶν σκευῶν τοῦ οἴκου σου̣ θέσ ὧδε ἐνώπιον τῶν ἀδελφῶν σου καὶ τῶν ἀδελφῶν μου, καὶ ἐλεγξάτωσαν ἀνὰ μέσον τῶν δύο ἡμῶν. ταῦτά μοι εἴκοσιν ἔτη ἐγώ εἰμι μετὰ σοῦ. τὰ πρόβατά σου καὶ αἱ αἶγέσ σου οὐκ ἠτεκνώθησαν. κριοὺσ τῶν προβάτων σου οὐ κατέφαγον. θηριάλωτον οὐκ ἐνήνοχά σοι, ἐγὼ ἀπετίννυον παῤ ἐμαυτοῦ κλέμματα ἡμέρασ καὶ κλέμματα νυκτόσ. ἐγενόμην τῆσ ἡμέρασ συγκαιόμενοσ τῷ καύματι καὶ τῷ παγετῷ τῆσ νυκτόσ, καὶ ἀφίστατο ὁ ὕπνοσ μου ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν μου. ταῦτά μοι εἴκοσιν ἔτη ἐγώ εἰμι ἐν τῇ οἰκιίᾳ σου. ἐδούλευσά σοι δεκατέσσαρα ἔτη ἀντὶ τῶν δύο θυγατέρων σου καὶ ἓξ ἔτη ἐν τοῖσ προβάτοισ σου, καὶ παρελογίσω τὸν μισθόν μου δέκα ἀμνάσιν. εἰ μὴ ὁ Θεὸσ τοῦ πατρόσ μου Ἁβραὰμ καὶ ὁ φόβοσ Ἰσαὰκ ἦν μοι, νῦν ἂν κενόν με ἐξαπέστειλασ. τὴν ταπείνωσίν μου καὶ τὸν κόπον τῶν χειρῶν μου εἶδεν ὁ Θεὸσ καὶ ἤλεγξέ σε ἐχθέσ. ἀποκριθεὶσ δὲ Λάβαν εἶπε τῷ Ἰακώβ. αἱ θυγατέρεσ θυγατέρεσ μου, καὶ οἱ υἱοὶ υἱοί μου, καὶ τὰ κτήνη κτήνη μου, καὶ πάντα, ὅσα σὺ ὁρᾷσ, ἐμά ἐστι καὶ τῶν θυγατέρων μου. τί ποιήσω ταύταισ σήμερον ἢ τοῖσ τέκνοισ αὐτῶν, οἷσ ἔτεκον̣ νῦν οὖν δεῦρο διαθώμεθα διαθήκην ἐγώ τε καὶ σύ, καὶ ἔσται εἰσ μαρτύριον ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ σοῦ, εἶπε δὲ αὐτῷ. ἰδοὺ οὐδεὶσ μεθ̓ ἡμῶν ἐστιν, ἰδέ, ὁ Θεὸσ μάρτυσ ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ σοῦ. λαβὼν δὲ Ἰακὼβ λίθον ἔστησεν αὐτὸν στήλην. εἶπε δὲ Ἰακὼβ τοῖσ ἀδελφοῖσ αὐτοῦ. συλλέγετε λίθουσ. καὶ συνέλεξαν λίθουσ καὶ ἐποίησαν βουνόν, καὶ ἔφαγον ἐκεῖ ἐπὶ τοῦ βουνοῦ. καὶ εἶπεν αὐτῷ Λάβαν. ὁ βουνὸσ οὗτοσ μαρτυρεῖ ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ σοῦ σήμερον. καὶ ἐκάλεσεν αὐτὸν Λάβαν Βουνὸσ τῆσ μαρτυρίασ. Ἰακὼβ δὲ ἐκάλεσεν αὐτὸν Βουνὸσ μάρτυσ. εἶπε δὲ Λάβαν τῷ Ἰακώβ. ἰδοὺ ὁ βουνὸσ οὗτοσ καὶ ἡ στήλη, ἣν ἔστησα ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ σοῦ, μαρτυρεῖ ὁ βουνὸσ οὗτοσ, καὶ μαρτυρεῖ ἡ στήλη αὕτη. διὰ τοῦτο ἐκλήθη τὸ ὄνομα αὐτοῦ, Βουνὸσ μαρτυρεῖ. καὶ ἡ Ὅρασισ, ἣν εἶπεν. ἐπίδοι ὁ Θεὸσ ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ σοῦ, ὅτι ἀποστησόμεθα ἕτεροσ ἀφ̓ ἑτέρου. εἰ ταπεινώσεισ τὰσ θυγατέρασ μου, εἰ λήψῃ γυναῖκασ πρὸσ ταῖσ θυγατράσι μου, ὅρα, οὐδεὶσ μεθ̓ ἡμῶν ἐστιν ὁρῶν. Θεὸσ μάρτυσ μεταξὺ ἐμοῦ καὶ μεταξὺ σοῦ. καὶ εἶπε Λάβαν τῷ Ἰακώβ. ἰδοὺ ὁ βουνὸσ οὗτοσ καὶ μάρτυσ ἡ στήλη αὕτη. ἐὰν τε γὰρ ἐγὼ μὴ διαβῶ πρὸσ σὲ μηδὲ σὺ διαβῇσ πρόσ με τὸν βουνὸν τοῦτον καὶ τὴν στήλην ταύτην ἐπὶ κακίᾳ, ὁ Θεὸσ Ἁβραὰμ καὶ ὁ Θεὸσ Ναχὼρ κρινεῖ ἀνὰ μέσον ἡμῶν. καὶ ὤμοσεν Ἰακὼβ κατὰ τοῦ φόβου τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ Ἰσαάκ, καὶ ἔθυσε θυσίαν ἐν τῷ ὄρει καὶ ἐκάλεσε τοὺσ ἀδελφοὺσ αὐτοῦ, καὶ ἔφαγον καὶ ἔπιον καὶ ἐκοιμήθησαν ἐν τῷ ὄρει. ἀναστὰσ δὲ Λάβαν τὸ πρωί̈ κατεφίλησε τοὺσ υἱοὺσ καὶ τὰσ θυγατέρασ αὐτοῦ καὶ εὐλόγησεν αὐτούσ, καὶ ἀποστραφεὶσ Λάβαν ἀπῆλθεν εἰσ τὸν τόπον αὐτοῦ.

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION