헬라어 문장 검색 - Σεπτύ001́024́

(70인역 성경, 창세기 24:)

ΚΑΙ Ἁβραὰμ ἦν πρεσβύτεροσ προβεβηκὼσ ἡμερῶν, καὶ ὁ Κύριοσ ηὐλόγησε τὸν Ἁβραὰμ κατὰ πάντα. καὶ εἶπεν Ἁβραὰμ τῷ παιδὶ αὐτοῦ τῷ πρεσβυτέρῳ τῆσ οἰκίασ αὐτοῦ τῷ ἄρχοντι πάντων τῶν αὐτοῦ. θὲσ τὴν χεῖρά σου ὑπὸ τὸν μηρόν μου, καὶ ἐξορκιῶ σε Κύριον τὸν Θεὸν τοῦ οὐρανοῦ καὶ τὸν Θεὸν τῆσ γῆσ, ἵνα μὴ λάβῃσ γυναῖκα τῷ υἱῷ μου Ἰσαὰκ ἀπὸ τῶν θυγατέρων τῶν Χαναναίων, μεθ̓ ὧν ἐγὼ οἰκῶ ἐν αὐτοῖσ, ἀλλ̓ ἢ εἰσ τὴν γῆν μου, οὗ ἐγεννήθην, πορεύσῃ καὶ εἰσ τὴν φυλήν μου καὶ λήψῃ γυναῖκα τῷ υἱῷ μου Ἰσαὰκ ἐκεῖθεν. εἶπε δὲ πρὸσ αὐτὸν ὁ παῖσ. μή ποτε οὐ βούληται ἡ γυνὴ πορευθῆναι μετ̓ ἐμοῦ ὀπίσω εἰσ τὴν γῆν ταύτην. ἀποστρέψω τὸν υἱόν σου εἰσ τὴν γῆν, ὅθεν ἐξῆλθεσ ἐκεῖθεν̣ εἶπε δὲ πρὸσ αὐτὸν Ἁβραάμ. πρόσεχε σεαυτῷ, μὴ ἀποστρέψῃσ τὸν υἱόν μου ἐκεῖ. Κύριοσ ὁ Θεὸσ τοῦ οὐρανοῦ καὶ ὁ Θεὸσ τῆσ γῆσ, ὃσ ἔλαβέ με ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ πατρόσ μου καὶ ἐκ τῆσ γῆσ, ἧσ ἐγεννήθην, ὃσ ἐλάλησέ μοι καὶ ὃσ ὤμοσέ μοι λέγων. σοὶ δώσω τὴν γῆν ταύτην καὶ τῷ σπέρματί σου, αὐτὸσ ἀποστελεῖ τὸν ἄγγελον αὐτοῦ ἔμπροσθέν σου. καὶ λήψῃ γυναῖκα τῷ υἱῷ μου ἐκεῖθεν. ἐὰν δὲ μὴ θέλῃ ἡ γυνὴ πορευθῆναι μετὰ σοῦ εἰσ τὴν γῆν ταύτην, καθαρὸσ ἔσῃ ἀπὸ τοῦ ὅρκου μου. μόνον τὸν υἱόν μου μὴ ἀποστρέψῃσ ἐκεῖ. καὶ ἔθηκεν ὁ παῖσ τὴν χεῖρα αὐτοῦ ὑπὸ τὸν μηρὸν Ἁβραὰμ τοῦ κυρίου αὐτοῦ καὶ ὤμοσεν αὐτῷ περὶ τοῦ ρήματοσ τούτου. Καὶ ἔλαβεν ὁ παῖσ δέκα καμήλουσ ἀπὸ τῶν καμήλων τοῦ κυρίου αὐτοῦ καὶ ἀπὸ πάντων τῶν ἀγαθῶν τοῦ κυρίου αὐτοῦ μεθ̓ ἑαυτοῦ καὶ ἀναστὰσ ἐπορεύθη εἰσ τὴν Μεσοποταμίαν εἰσ τὴν πόλιν Ναχώρ. καὶ ἐκοίμισε τὰσ καμήλουσ ἔξω τῆσ πόλεωσ παρὰ τὸ φρέαρ τοῦ ὕδατοσ τὸ πρὸσ ὀψέ, ἡνίκα ἐκπορεύονται αἱ ὑδρευόμεναι. καὶ εἶπε. Κύριε ὁ Θεὸσ τοῦ κυρίου μου Ἁβραάμ, εὐόδωσον ἐναντίον ἐμοῦ σήμερον καὶ ποίησον ἔλεοσ μετὰ τοῦ κυρίου μου Ἁβραάμ. ἰδοὺ ἐγὼ ἕστηκα ἐπὶ τῆσ πηγῆσ τοῦ ὕδατοσ, αἱ δὲ θυγατέρεσ τῶν οἰκούντων τὴν πόλιν ἐκπορεύονται ἀντλῆσαι ὕδωρ, καὶ ἔσται ἡ παρθένοσ, ᾗ ἂν ἐγὼ εἴπω, ἐπίκλινον τὴν ὑδρίαν σου, ἵνα πίω, καὶ εἴπῃ μοι, πίε σύ, καὶ τὰσ καμήλουσ σου ποτιῶ, ἕωσ ἂν παύσωνται πίνουσαι, ταύτην ἡτοίμασασ τῷ παιδί σου τῷ Ἰσαάκ, καὶ ἐν τούτῳ γνώσομαι ὅτι ἐποίησασ ἔλεοσ μετὰ τοῦ κυρίου μου Ἁβραάμ. καὶ ἐγένετο πρὸ τοῦ συντελέσαι αὐτὸν λαλοῦντα ἐν τῇ διανοίᾳ αὐτοῦ, καὶ ἰδοὺ Ρεβέκκα ἐξεπορεύετο ἡ τεχθεῖσα Βαθουήλ, υἱῷ Μελχὰσ τῆσ γυναικὸσ Ναχώρ, ἀδελφοῦ δὲ Ἁβραάμ, ἔχουσα τὴν ὑδρίαν ἐπὶ τῶν ὤμων αὐτῆσ. ἡ δὲ παρθένοσ ἦν καλὴ τῇ ὄψει σφόδρα. παρθένοσ ἦν, ἀνὴρ οὐκ ἔγνω αὐτήν. καταβᾶσα δὲ ἐπὶ τὴν πηγὴν ἔπλησε τὴν ὑδρίαν αὐτῆσ καὶ ἀνέβη. ἐπέδραμε δὲ ὁ παῖσ εἰσ συνάντησιν αὐτῆσ καὶ εἶπε. πότισόν με μικρὸν ὕδωρ ἐκ τῆσ ὑδρίασ σου. ἡ δὲ εἶπε. πίε, κύριε. καὶ ἔσπευσε καὶ καθεῖλε τὴν ὑδρίαν ἐπὶ τὸν βραχίονα αὐτῆσ καὶ ἐπότισεν αὐτόν, ἕωσ ἐπαύσατο πίνων. καὶ εἶπε. καὶ ταῖσ καμήλοισ σου ὑδρεύσομαι, ἕωσ ἂν πᾶσαι πίωσι. καὶ ἔσπευσε καὶ ἐξεκένωσε τὴν ὑδρίαν εἰσ τὸ ποτιστήριον καὶ ἔδραμεν ἐπὶ τὸ φρέαρ ἀντλῆσαι πάλιν καὶ ὑδρεύσατο πάσαισ ταῖσ καμήλοισ. ὁ δὲ ἄνθρωποσ κατεμάνθανεν αὐτὴν καὶ παρεσιώπα τοῦ γνῶναι, εἰ εὐώδωκε Κύριοσ τὴν ὁδὸν αὐτοῦ ἢ οὔ. ἐγένετο δέ, ἡνίκα ἐπαύσαντο πᾶσαι αἱ κάμηλοι πίνουσαι, ἔλαβεν ὁ ἄνθρωποσ ἐνώτια χρυσᾶ ἀνὰ δραχμὴν ὁλκῆσ καὶ δύο ψέλλια ἐπὶ τὰσ χεῖρασ αὐτῆσ, δέκα χρυσῶν ὁλκὴ αὐτῶν. καὶ ἐπηρώτησεν αὐτὴν καὶ εἶπε. θυγάτηρ τίνοσ εἶ̣ ἀνάγγειλόν μοι, εἰ ἔστι παρὰ τῷ πατρί σου τόποσ ἡμῖν τοῦ καταλῦσαι. ἡ δὲ εἶπεν αὐτῷ. θυγάτηρ Βαθουήλ εἰμι τοῦ Μελχάσ, ὃν ἔτεκε τῷ Ναχώρ. καὶ εἶπεν αὐτῷ. καὶ ἄχυρα καὶ χορτάσματα πολλὰ παῤ ἡμῖν καὶ τόποσ τοῦ καταλῦσαι. καὶ εὐδοκήσασ ὁ ἄνθρωποσ προσεκύνησε τῷ Κυρίῳ καὶ εἶπεν. εὐλογητὸσ Κύριοσ ὁ Θεὸσ τοῦ κυρίου μου Ἁβραάμ, ὃσ οὐκ ἐγκατέλιπε τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ καὶ τὴν ἀλήθειαν ἀπὸ τοῦ κυρίου μου. ἐμέ τε εὐώδωκε Κύριοσ εἰσ οἶκον τοῦ ἀδελφοῦ τοῦ κυρίου μου. Καὶ δραμοῦσα ἡ παῖσ ἀνήγγειλεν εἰσ τὸν οἶκον τῆσ μητρὸσ αὐτῆσ κατὰ τὰ ρήματα ταῦτα. τῇ δὲ Ρεβέκκᾳ ἀδελφὸσ ἦν ᾧ ὄνομα Λάβαν. καὶ ἔδραμε Λάβαν πρὸσ τὸν ἄνθρωπον ἔξω ἐπὶ τὴν πηγήν. καὶ ἐγένετο ἡνίκα εἶδε τὰ ἐνώτια καὶ τὰ ψέλλια ἐν ταῖσ χερσὶ τῆσ ἀδελφῆσ αὐτοῦ καὶ ὅτε ἤκουσε τὰ ρήματα Ρεβέκκασ τῆσ ἀδελφῆσ αὐτοῦ λεγούσησ. οὕτω λελάληκέ μοι ὁ ἄνθρωποσ, καὶ ἦλθε πρὸσ τὸν ἄνθρωπον ἑστηκότοσ αὐτοῦ ἐπὶ τῶν καμήλων ἐπὶ τῆσ πηγῆς καὶ εἶπεν αὐτῷ. δεῦρο εἴσελθε. εὐλογητὸσ Κυρίου. ἱνατί ἕστηκασ ἔξω̣ ἐγὼ δὲ ἡτοίμασα τὴν οἰκίαν καὶ τόπον ταῖσ καμήλοισ. εἰσῆλθε δὲ ὁ ἄνθρωποσ εἰσ τὴν οἰκίαν καὶ ἀπέσαξε τὰσ καμήλουσ καὶ ἔδωκεν ἄχυρα καὶ χορτάσματα ταῖσ καμήλοισ καὶ ὕδωρ νίψασθαι τοῖσ ποσὶν αὐτοῦ καὶ τοῖσ ποσὶ τῶν ἀνδρῶν τῶν μετ̓ αὐτοῦ. καὶ παρέθηκεν αὐτοῖσ ἄρτουσ φαγεῖν. καὶ εἶπεν. οὐ μὴ φάγω, ἕωσ τοῦ λαλῆσαί με τὰ ρήματά μου. καὶ εἶπαν. λάλησον. Καὶ εἶπε. παῖσ Ἁβραὰμ ἐγώ εἰμι. Κύριοσ δὲ ηὐλόγησε τὸν κύριόν μου σφόδρα, καὶ ὑψώθη. καὶ ἔδωκεν αὐτῷ πρόβατα καὶ μόσχουσ καὶ ἀργύριον καὶ χρυσίον, παῖδασ καὶ παιδίσκασ, καμήλουσ καὶ ὄνουσ. καὶ ἔτεκε Σάρρα ἡ γυνὴ τοῦ κυρίου μου υἱὸν ἕνα τῷ κυρίῳ μου μετὰ τὸ γηράσαι αὐτόν, καὶ ἔδωκεν αὐτῷ ὅσα ἦν αὐτῷ. καὶ ὥρκισέ με ὁ κύριόσ μου, λέγων. οὐ λήψῃ γυναῖκα τῷ υἱῷ μου ἀπὸ τῶν θυγατέρων τῶν Χαναναίων, ἐν οἷσ ἐγὼ παροικῶ ἐν τῇ γῇ αὐτῶν, ἀλλ̓ ἢ εἰσ τὸν οἶκον τοῦ πατρόσ μου πορεύσῃ καὶ εἰσ τὴν φυλήν μου καὶ λήψῃ γυναῖκα τῷ υἱῷ μου ἐκεῖθεν. εἶπα δὲ τῷ κυρίῳ μου. μήποτε οὐ πορεύσεται ἡ γυνὴ μετ̓ ἐμοῦ. καὶ εἶπέ μοι. Κύριοσ ὁ Θεόσ, ᾧ εὐηρέστησα ἐναντίον αὐτοῦ, αὐτὸσ ἐξαποστελεῖ τὸν ἄγγελον αὐτοῦ μετὰ σοῦ καὶ εὐοδώσει τὴν ὁδόν σου, καὶ λήψῃ γυναῖκα τῷ υἱῷ μου ἐκ τῆσ φυλῆσ μου καὶ ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ πατρόσ μου. τότε ἀθῷοσ ἔσῃ ἀπὸ τῆσ ἀρᾶσ μου. ἡνίκα γὰρ ἐὰν ἔλθῃσ εἰσ τὴν φυλήν μου καὶ μή σοι δῶσι, καὶ ἔσῃ ἀθῷοσ ἀπὸ τοῦ ὁρκισμοῦ μου. καὶ ἐλθὼν σήμερον ἐπὶ τὴν πηγὴν εἶπα. Κύριε ὁ Θεὸσ τοῦ κυρίου μου Ἁβραάμ, εἰ σὺ εὐοδοῖσ τὴν ὁδόν μου, ἐν ᾗ νῦν ἐγὼ πορεύομαι ἐν αὐτῇ, ἰδοὺ ἐγὼ ἐφέστηκα ἐπὶ τῆσ πηγῆσ τοῦ ὕδατοσ, καὶ αἱ θυγατέρεσ τῶν ἀνθρώπων τῆσ πόλεωσ ἐκπορεύονται ἀντλῆσαι ὕδωρ, καὶ ἔσται ἡ παρθένοσ, ᾗ ἂν ἐγὼ εἴπω, πότισόν με ἐκ τῆσ ὑδρίασ σου μικρὸν ὕδωρ, καὶ εἴπῃ μοι, καὶ σὺ πίε καὶ ταῖσ καμήλοισ σου ὑδρεύσομαι, αὕτη ἡ γυνή, ἣν ἡτοίμασε Κύριοσ τῷ ἑαυτοῦ θεράποντι Ἰσαάκ, καὶ ἐν τούτῳ γνώσομαι, ὅτι πεποίηκασ ἔλεοσ τῷ κυρίῳ μου Ἁβραάμ. καὶ ἐγένετο πρὸ τοῦ συντελέσαι με λαλοῦντα ἐν τῇ διανοίᾳ μου, εὐθὺσ Ρεβέκκα ἐξεπορεύετο ἔχουσα τὴν ὑδρίαν ἐπὶ τῶν ὤμων καὶ κατέβη ἐπὶ τὴν πηγὴν καὶ ὑδρεύσατο. εἶπα δὲ αὐτῇ. πότισόν με. καί σπεύσασα καθεῖλε τὴν ὑδρίαν ἐπὶ τὸν βραχίονα αὐτῆσ ἀφ̓ ἑαυτῆσ καὶ εἶπε. πίε σύ, καὶ τὰσ καμήλουσ σου ποτιῶ. καὶ ἔπιον καὶ τὰσ καμήλουσ ἐπότισε. καὶ ἠρώτησα αὐτήν. καὶ εἶπα. θυγάτηρ τίνοσ εἶ̣ ἀνάγγειλόν μοι. ἡ δὲ ἔφη. θυγάτηρ Βαθουήλ εἰμι τοῦ υἱοῦ Ναχώρ, ὃν ἔτεκεν αὐτῷ Μελχά. καὶ περιέθηκα αὐτῇ τὰ ἐνώτια καί τὰ ψέλλια περὶ τὰσ χεῖρασ αὐτῆσ. καὶ εὐδοκήσασ προσεκύνησα τῷ Κυρίῳ καὶ εὐλόγησα Κύριον τὸν Θεὸν τοῦ κυρίου μου Ἁβραάμ, ὃσ εὐώδωσέ με ἐν ὁδῷ ἀληθείασ, λαβεῖν τὴν θυγατέρα τοῦ ἀδελφοῦ τοῦ κυρίου μου τῷ υἱῷ αὐτοῦ. εἰ οὖν ποιεῖτε ὑμεῖσ ἔλεοσ καὶ δικαιοσύνην πρὸσ τὸν κύριόν μου, ἀπαγγείλατέ μοι, εἰ δὲ μή, ἀπαγγείλατέ μοι, ἵνα ἐπιστρέψω εἰσ δεξιὰν ἢ ἀριστεράν. Ἀποκριθεὶσ δὲ Λάβαν καὶ Βαθουὴλ εἶπαν. παρὰ Κυρίου ἐξῆλθε τὸ πρόσταγμα τοῦτο. οὐ δυνησόμεθα οὖν σοι ἀντειπεῖν κακὸν ἢ καλόν. ἰδοὺ Ρεβέκκα ἐνώπιόν σου. λαβὼν ἀπότρεχε. καί ἔστω γυνὴ τῷ υἱῷ τοῦ κυρίου σου, καθὰ ἐλάλησε Κύριοσ. ἐγένετο δὲ ἐν τῷ ἀκοῦσαι τὸν παῖδα τοῦ Ἁβραὰμ τῶν ρημάτων τούτων, προσεκύνησεν ἐπὶ τὴν γῆν τῷ Κυρίῳ. καὶ ἐξενέγκασ ὁ παῖσ σκεύη ἀργυρᾶ καὶ χρυσᾶ καὶ ἱματισμὸν ἔδωκε τῇ Ρεβέκκᾳ καὶ δῶρα ἔδωκε τῷ ἀδελφῷ αὐτῆσ καὶ τῇ μητρὶ αὐτῆσ. καὶ ἔφαγον καὶ ἔπιον καὶ αὐτὸσ καὶ οἱ ἄνδρεσ οἱ μετ̓ αὐτοῦ ὄντεσ, καὶ ἐκοιμήθησαν.̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν Καὶ ἀναστὰσ τὸ πρωί̈ εἶπεν. ἐκπέμψατέ με, ἵνα ἀπέλθω πρὸσ τὸν κύριόν μου. εἶπαν δὲ οἱ ἀδελφοὶ αὐτῆσ καὶ ἡ μήτηρ. μεινάτω ἡ παρθένοσ μεθ̓ ἡμῶν ἡμέρασ ὡσεὶ δέκα, καὶ μετὰ ταῦτα ἀπελεύσεται. ὁ δὲ εἶπε πρὸσ αὐτούσ. μὴ κατέχετέ με, καὶ Κύριοσ εὐώδωσε τὴν ὁδόν μου ἐν ἐμοί. ἐκπέμψατέ με, ἵνα ἀπέλθω πρὸσ τὸν κύριόν μου. οἱ δὲ εἶπαν. καλέσωμεν τὴν παῖδα καὶ ἐρωτήσωμεν τὸ στόμα αὐτῆσ. καὶ ἐκάλεσαν τὴν Ρεβέκκαν καὶ εἶπαν αὐτῇ. πορεύσῃ μετὰ τοῦ ἀνθρώπου τούτου̣ ἡ δὲ εἶπε. πορεύσομαι. καὶ ἐξέπεμψαν Ρεβέκκαν τὴν ἀδελφὴν αὐτῶν καὶ τὰ ὑπάρχοντα αὐτῆσ καὶ τὸν παῖδα τοῦ Ἁβραὰμ καὶ τοὺσ μετ̓ αὐτοῦ. καὶ εὐλόγησαν Ρεβέκκαν καὶ εἶπαν αὐτῇ. ἀδελφὴ ἡμῶν εἶ. γίνου εἰσ χιλιάδασ μυριάδων, καὶ κληρονομησάτω τὸ σπέρμα σου τὰσ πόλεισ τῶν ὑπεναντίων. ἀναστᾶσα δὲ Ρεβέκκα καὶ αἱ ἅβραι αὐτῆσ, ἐπέβησαν ἐπὶ τὰσ καμήλουσ καὶ ἐπορεύθησαν μετὰ τοῦ ἀνθρώπου, καὶ ἀναλαβὼν ὁ παῖσ τὴν Ρεβέκκαν ἀπῆλθεν. Ἰσαὰκ δὲ διεπορεύετο διὰ τῆσ ἐρήμου κατὰ τὸ φρέαρ τῆσ ὁράσεωσ. αὐτὸσ δὲ κατώκει ἐν τῇ γῇ τῇ πρὸσ λίβα. καὶ ἐξῆλθεν Ἰσαὰκ ἀδολεσχῆσαι εἰσ τὸ πεδίον τὸ πρὸσ δείλησ καὶ ἀναβλέψασ τοῖσ ὀφθαλμοῖσ αὐτοῦ εἶδε καμήλουσ ἐρχομένασ. καὶ ἀναβλέψασα Ρεβέκκα τοῖσ ὀφθαλμοῖσ εἶδε τὸν Ἰσαὰκ καὶ κατεπήδησεν ἀπὸ τῆσ καμήλου. καὶ εἶπε τῷ παιδί. τίσ ἐστιν ὁ ἄνθρωποσ ἐκεῖνοσ ὁ πορευόμενοσ ἐν τῷ πεδίῳ εἰσ συνάντησιν ἡμῖν̣ εἶπε δὲ ὁ παῖσ. οὗτόσ ἐστιν ὁ κύριόσ μου. ἡ δὲ λαβοῦσα τὸ θέριστρον περιεβάλετο. καὶ διηγήσατο ὁ παῖσ τῷ Ἰσαὰκ πάντα τὰ ρήματα, ἃ ἐποίησεν. εἰσῆλθε δὲ Ἰσαὰκ εἰσ τὸν οἶκον τῆσ μητρὸσ αὐτοῦ καὶ ἔλαβε τὴν Ρεβέκκαν, καὶ ἐγένετο αὐτοῦ γυνή, καὶ ἠγάπησεν αὐτήν. καὶ παρεκλήθη Ἰσαὰκ περὶ Σάρρασ τῆσ μητρὸσ αὐτοῦ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Text

Septuagint, Liber Genesis 24:

(70인역 성경, 창세기 24:)

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION