Septuagint, Liber Genesis 24:

(70인역 성경, 창세기 24:)

ΚΑΙ Ἁβραὰμ ἦν πρεσβύτεροσ προβεβηκὼσ ἡμερῶν, καὶ ὁ Κύριοσ ηὐλόγησε τὸν Ἁβραὰμ κατὰ πάντα. καὶ εἶπεν Ἁβραὰμ τῷ παιδὶ αὐτοῦ τῷ πρεσβυτέρῳ τῆσ οἰκίασ αὐτοῦ τῷ ἄρχοντι πάντων τῶν αὐτοῦ. θὲσ τὴν χεῖρά σου ὑπὸ τὸν μηρόν μου, καὶ ἐξορκιῶ σε Κύριον τὸν Θεὸν τοῦ οὐρανοῦ καὶ τὸν Θεὸν τῆσ γῆσ, ἵνα μὴ λάβῃσ γυναῖκα τῷ υἱῷ μου Ἰσαὰκ ἀπὸ τῶν θυγατέρων τῶν Χαναναίων, μεθ̓ ὧν ἐγὼ οἰκῶ ἐν αὐτοῖσ, ἀλλ̓ ἢ εἰσ τὴν γῆν μου, οὗ ἐγεννήθην, πορεύσῃ καὶ εἰσ τὴν φυλήν μου καὶ λήψῃ γυναῖκα τῷ υἱῷ μου Ἰσαὰκ ἐκεῖθεν. εἶπε δὲ πρὸσ αὐτὸν ὁ παῖσ. μή ποτε οὐ βούληται ἡ γυνὴ πορευθῆναι μετ̓ ἐμοῦ ὀπίσω εἰσ τὴν γῆν ταύτην. ἀποστρέψω τὸν υἱόν σου εἰσ τὴν γῆν, ὅθεν ἐξῆλθεσ ἐκεῖθεν̣ εἶπε δὲ πρὸσ αὐτὸν Ἁβραάμ. πρόσεχε σεαυτῷ, μὴ ἀποστρέψῃσ τὸν υἱόν μου ἐκεῖ. Κύριοσ ὁ Θεὸσ τοῦ οὐρανοῦ καὶ ὁ Θεὸσ τῆσ γῆσ, ὃσ ἔλαβέ με ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ πατρόσ μου καὶ ἐκ τῆσ γῆσ, ἧσ ἐγεννήθην, ὃσ ἐλάλησέ μοι καὶ ὃσ ὤμοσέ μοι λέγων. σοὶ δώσω τὴν γῆν ταύτην καὶ τῷ σπέρματί σου, αὐτὸσ ἀποστελεῖ τὸν ἄγγελον αὐτοῦ ἔμπροσθέν σου. καὶ λήψῃ γυναῖκα τῷ υἱῷ μου ἐκεῖθεν. ἐὰν δὲ μὴ θέλῃ ἡ γυνὴ πορευθῆναι μετὰ σοῦ εἰσ τὴν γῆν ταύτην, καθαρὸσ ἔσῃ ἀπὸ τοῦ ὅρκου μου. μόνον τὸν υἱόν μου μὴ ἀποστρέψῃσ ἐκεῖ. καὶ ἔθηκεν ὁ παῖσ τὴν χεῖρα αὐτοῦ ὑπὸ τὸν μηρὸν Ἁβραὰμ τοῦ κυρίου αὐτοῦ καὶ ὤμοσεν αὐτῷ περὶ τοῦ ρήματοσ τούτου. Καὶ ἔλαβεν ὁ παῖσ δέκα καμήλουσ ἀπὸ τῶν καμήλων τοῦ κυρίου αὐτοῦ καὶ ἀπὸ πάντων τῶν ἀγαθῶν τοῦ κυρίου αὐτοῦ μεθ̓ ἑαυτοῦ καὶ ἀναστὰσ ἐπορεύθη εἰσ τὴν Μεσοποταμίαν εἰσ τὴν πόλιν Ναχώρ. καὶ ἐκοίμισε τὰσ καμήλουσ ἔξω τῆσ πόλεωσ παρὰ τὸ φρέαρ τοῦ ὕδατοσ τὸ πρὸσ ὀψέ, ἡνίκα ἐκπορεύονται αἱ ὑδρευόμεναι. καὶ εἶπε. Κύριε ὁ Θεὸσ τοῦ κυρίου μου Ἁβραάμ, εὐόδωσον ἐναντίον ἐμοῦ σήμερον καὶ ποίησον ἔλεοσ μετὰ τοῦ κυρίου μου Ἁβραάμ. ἰδοὺ ἐγὼ ἕστηκα ἐπὶ τῆσ πηγῆσ τοῦ ὕδατοσ, αἱ δὲ θυγατέρεσ τῶν οἰκούντων τὴν πόλιν ἐκπορεύονται ἀντλῆσαι ὕδωρ, καὶ ἔσται ἡ παρθένοσ, ᾗ ἂν ἐγὼ εἴπω, ἐπίκλινον τὴν ὑδρίαν σου, ἵνα πίω, καὶ εἴπῃ μοι, πίε σύ, καὶ τὰσ καμήλουσ σου ποτιῶ, ἕωσ ἂν παύσωνται πίνουσαι, ταύτην ἡτοίμασασ τῷ παιδί σου τῷ Ἰσαάκ, καὶ ἐν τούτῳ γνώσομαι ὅτι ἐποίησασ ἔλεοσ μετὰ τοῦ κυρίου μου Ἁβραάμ. καὶ ἐγένετο πρὸ τοῦ συντελέσαι αὐτὸν λαλοῦντα ἐν τῇ διανοίᾳ αὐτοῦ, καὶ ἰδοὺ Ρεβέκκα ἐξεπορεύετο ἡ τεχθεῖσα Βαθουήλ, υἱῷ Μελχὰσ τῆσ γυναικὸσ Ναχώρ, ἀδελφοῦ δὲ Ἁβραάμ, ἔχουσα τὴν ὑδρίαν ἐπὶ τῶν ὤμων αὐτῆσ. ἡ δὲ παρθένοσ ἦν καλὴ τῇ ὄψει σφόδρα. παρθένοσ ἦν, ἀνὴρ οὐκ ἔγνω αὐτήν. καταβᾶσα δὲ ἐπὶ τὴν πηγὴν ἔπλησε τὴν ὑδρίαν αὐτῆσ καὶ ἀνέβη. ἐπέδραμε δὲ ὁ παῖσ εἰσ συνάντησιν αὐτῆσ καὶ εἶπε. πότισόν με μικρὸν ὕδωρ ἐκ τῆσ ὑδρίασ σου. ἡ δὲ εἶπε. πίε, κύριε. καὶ ἔσπευσε καὶ καθεῖλε τὴν ὑδρίαν ἐπὶ τὸν βραχίονα αὐτῆσ καὶ ἐπότισεν αὐτόν, ἕωσ ἐπαύσατο πίνων. καὶ εἶπε. καὶ ταῖσ καμήλοισ σου ὑδρεύσομαι, ἕωσ ἂν πᾶσαι πίωσι. καὶ ἔσπευσε καὶ ἐξεκένωσε τὴν ὑδρίαν εἰσ τὸ ποτιστήριον καὶ ἔδραμεν ἐπὶ τὸ φρέαρ ἀντλῆσαι πάλιν καὶ ὑδρεύσατο πάσαισ ταῖσ καμήλοισ. ὁ δὲ ἄνθρωποσ κατεμάνθανεν αὐτὴν καὶ παρεσιώπα τοῦ γνῶναι, εἰ εὐώδωκε Κύριοσ τὴν ὁδὸν αὐτοῦ ἢ οὔ. ἐγένετο δέ, ἡνίκα ἐπαύσαντο πᾶσαι αἱ κάμηλοι πίνουσαι, ἔλαβεν ὁ ἄνθρωποσ ἐνώτια χρυσᾶ ἀνὰ δραχμὴν ὁλκῆσ καὶ δύο ψέλλια ἐπὶ τὰσ χεῖρασ αὐτῆσ, δέκα χρυσῶν ὁλκὴ αὐτῶν. καὶ ἐπηρώτησεν αὐτὴν καὶ εἶπε. θυγάτηρ τίνοσ εἶ̣ ἀνάγγειλόν μοι, εἰ ἔστι παρὰ τῷ πατρί σου τόποσ ἡμῖν τοῦ καταλῦσαι. ἡ δὲ εἶπεν αὐτῷ. θυγάτηρ Βαθουήλ εἰμι τοῦ Μελχάσ, ὃν ἔτεκε τῷ Ναχώρ. καὶ εἶπεν αὐτῷ. καὶ ἄχυρα καὶ χορτάσματα πολλὰ παῤ ἡμῖν καὶ τόποσ τοῦ καταλῦσαι. καὶ εὐδοκήσασ ὁ ἄνθρωποσ προσεκύνησε τῷ Κυρίῳ καὶ εἶπεν. εὐλογητὸσ Κύριοσ ὁ Θεὸσ τοῦ κυρίου μου Ἁβραάμ, ὃσ οὐκ ἐγκατέλιπε τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ καὶ τὴν ἀλήθειαν ἀπὸ τοῦ κυρίου μου. ἐμέ τε εὐώδωκε Κύριοσ εἰσ οἶκον τοῦ ἀδελφοῦ τοῦ κυρίου μου. Καὶ δραμοῦσα ἡ παῖσ ἀνήγγειλεν εἰσ τὸν οἶκον τῆσ μητρὸσ αὐτῆσ κατὰ τὰ ρήματα ταῦτα. τῇ δὲ Ρεβέκκᾳ ἀδελφὸσ ἦν ᾧ ὄνομα Λάβαν. καὶ ἔδραμε Λάβαν πρὸσ τὸν ἄνθρωπον ἔξω ἐπὶ τὴν πηγήν. καὶ ἐγένετο ἡνίκα εἶδε τὰ ἐνώτια καὶ τὰ ψέλλια ἐν ταῖσ χερσὶ τῆσ ἀδελφῆσ αὐτοῦ καὶ ὅτε ἤκουσε τὰ ρήματα Ρεβέκκασ τῆσ ἀδελφῆσ αὐτοῦ λεγούσησ. οὕτω λελάληκέ μοι ὁ ἄνθρωποσ, καὶ ἦλθε πρὸσ τὸν ἄνθρωπον ἑστηκότοσ αὐτοῦ ἐπὶ τῶν καμήλων ἐπὶ τῆσ πηγῆς καὶ εἶπεν αὐτῷ. δεῦρο εἴσελθε. εὐλογητὸσ Κυρίου. ἱνατί ἕστηκασ ἔξω̣ ἐγὼ δὲ ἡτοίμασα τὴν οἰκίαν καὶ τόπον ταῖσ καμήλοισ. εἰσῆλθε δὲ ὁ ἄνθρωποσ εἰσ τὴν οἰκίαν καὶ ἀπέσαξε τὰσ καμήλουσ καὶ ἔδωκεν ἄχυρα καὶ χορτάσματα ταῖσ καμήλοισ καὶ ὕδωρ νίψασθαι τοῖσ ποσὶν αὐτοῦ καὶ τοῖσ ποσὶ τῶν ἀνδρῶν τῶν μετ̓ αὐτοῦ. καὶ παρέθηκεν αὐτοῖσ ἄρτουσ φαγεῖν. καὶ εἶπεν. οὐ μὴ φάγω, ἕωσ τοῦ λαλῆσαί με τὰ ρήματά μου. καὶ εἶπαν. λάλησον. Καὶ εἶπε. παῖσ Ἁβραὰμ ἐγώ εἰμι. Κύριοσ δὲ ηὐλόγησε τὸν κύριόν μου σφόδρα, καὶ ὑψώθη. καὶ ἔδωκεν αὐτῷ πρόβατα καὶ μόσχουσ καὶ ἀργύριον καὶ χρυσίον, παῖδασ καὶ παιδίσκασ, καμήλουσ καὶ ὄνουσ. καὶ ἔτεκε Σάρρα ἡ γυνὴ τοῦ κυρίου μου υἱὸν ἕνα τῷ κυρίῳ μου μετὰ τὸ γηράσαι αὐτόν, καὶ ἔδωκεν αὐτῷ ὅσα ἦν αὐτῷ. καὶ ὥρκισέ με ὁ κύριόσ μου, λέγων. οὐ λήψῃ γυναῖκα τῷ υἱῷ μου ἀπὸ τῶν θυγατέρων τῶν Χαναναίων, ἐν οἷσ ἐγὼ παροικῶ ἐν τῇ γῇ αὐτῶν, ἀλλ̓ ἢ εἰσ τὸν οἶκον τοῦ πατρόσ μου πορεύσῃ καὶ εἰσ τὴν φυλήν μου καὶ λήψῃ γυναῖκα τῷ υἱῷ μου ἐκεῖθεν. εἶπα δὲ τῷ κυρίῳ μου. μήποτε οὐ πορεύσεται ἡ γυνὴ μετ̓ ἐμοῦ. καὶ εἶπέ μοι. Κύριοσ ὁ Θεόσ, ᾧ εὐηρέστησα ἐναντίον αὐτοῦ, αὐτὸσ ἐξαποστελεῖ τὸν ἄγγελον αὐτοῦ μετὰ σοῦ καὶ εὐοδώσει τὴν ὁδόν σου, καὶ λήψῃ γυναῖκα τῷ υἱῷ μου ἐκ τῆσ φυλῆσ μου καὶ ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ πατρόσ μου. τότε ἀθῷοσ ἔσῃ ἀπὸ τῆσ ἀρᾶσ μου. ἡνίκα γὰρ ἐὰν ἔλθῃσ εἰσ τὴν φυλήν μου καὶ μή σοι δῶσι, καὶ ἔσῃ ἀθῷοσ ἀπὸ τοῦ ὁρκισμοῦ μου. καὶ ἐλθὼν σήμερον ἐπὶ τὴν πηγὴν εἶπα. Κύριε ὁ Θεὸσ τοῦ κυρίου μου Ἁβραάμ, εἰ σὺ εὐοδοῖσ τὴν ὁδόν μου, ἐν ᾗ νῦν ἐγὼ πορεύομαι ἐν αὐτῇ, ἰδοὺ ἐγὼ ἐφέστηκα ἐπὶ τῆσ πηγῆσ τοῦ ὕδατοσ, καὶ αἱ θυγατέρεσ τῶν ἀνθρώπων τῆσ πόλεωσ ἐκπορεύονται ἀντλῆσαι ὕδωρ, καὶ ἔσται ἡ παρθένοσ, ᾗ ἂν ἐγὼ εἴπω, πότισόν με ἐκ τῆσ ὑδρίασ σου μικρὸν ὕδωρ, καὶ εἴπῃ μοι, καὶ σὺ πίε καὶ ταῖσ καμήλοισ σου ὑδρεύσομαι, αὕτη ἡ γυνή, ἣν ἡτοίμασε Κύριοσ τῷ ἑαυτοῦ θεράποντι Ἰσαάκ, καὶ ἐν τούτῳ γνώσομαι, ὅτι πεποίηκασ ἔλεοσ τῷ κυρίῳ μου Ἁβραάμ. καὶ ἐγένετο πρὸ τοῦ συντελέσαι με λαλοῦντα ἐν τῇ διανοίᾳ μου, εὐθὺσ Ρεβέκκα ἐξεπορεύετο ἔχουσα τὴν ὑδρίαν ἐπὶ τῶν ὤμων καὶ κατέβη ἐπὶ τὴν πηγὴν καὶ ὑδρεύσατο. εἶπα δὲ αὐτῇ. πότισόν με. καί σπεύσασα καθεῖλε τὴν ὑδρίαν ἐπὶ τὸν βραχίονα αὐτῆσ ἀφ̓ ἑαυτῆσ καὶ εἶπε. πίε σύ, καὶ τὰσ καμήλουσ σου ποτιῶ. καὶ ἔπιον καὶ τὰσ καμήλουσ ἐπότισε. καὶ ἠρώτησα αὐτήν. καὶ εἶπα. θυγάτηρ τίνοσ εἶ̣ ἀνάγγειλόν μοι. ἡ δὲ ἔφη. θυγάτηρ Βαθουήλ εἰμι τοῦ υἱοῦ Ναχώρ, ὃν ἔτεκεν αὐτῷ Μελχά. καὶ περιέθηκα αὐτῇ τὰ ἐνώτια καί τὰ ψέλλια περὶ τὰσ χεῖρασ αὐτῆσ. καὶ εὐδοκήσασ προσεκύνησα τῷ Κυρίῳ καὶ εὐλόγησα Κύριον τὸν Θεὸν τοῦ κυρίου μου Ἁβραάμ, ὃσ εὐώδωσέ με ἐν ὁδῷ ἀληθείασ, λαβεῖν τὴν θυγατέρα τοῦ ἀδελφοῦ τοῦ κυρίου μου τῷ υἱῷ αὐτοῦ. εἰ οὖν ποιεῖτε ὑμεῖσ ἔλεοσ καὶ δικαιοσύνην πρὸσ τὸν κύριόν μου, ἀπαγγείλατέ μοι, εἰ δὲ μή, ἀπαγγείλατέ μοι, ἵνα ἐπιστρέψω εἰσ δεξιὰν ἢ ἀριστεράν. Ἀποκριθεὶσ δὲ Λάβαν καὶ Βαθουὴλ εἶπαν. παρὰ Κυρίου ἐξῆλθε τὸ πρόσταγμα τοῦτο. οὐ δυνησόμεθα οὖν σοι ἀντειπεῖν κακὸν ἢ καλόν. ἰδοὺ Ρεβέκκα ἐνώπιόν σου. λαβὼν ἀπότρεχε. καί ἔστω γυνὴ τῷ υἱῷ τοῦ κυρίου σου, καθὰ ἐλάλησε Κύριοσ. ἐγένετο δὲ ἐν τῷ ἀκοῦσαι τὸν παῖδα τοῦ Ἁβραὰμ τῶν ρημάτων τούτων, προσεκύνησεν ἐπὶ τὴν γῆν τῷ Κυρίῳ. καὶ ἐξενέγκασ ὁ παῖσ σκεύη ἀργυρᾶ καὶ χρυσᾶ καὶ ἱματισμὸν ἔδωκε τῇ Ρεβέκκᾳ καὶ δῶρα ἔδωκε τῷ ἀδελφῷ αὐτῆσ καὶ τῇ μητρὶ αὐτῆσ. καὶ ἔφαγον καὶ ἔπιον καὶ αὐτὸσ καὶ οἱ ἄνδρεσ οἱ μετ̓ αὐτοῦ ὄντεσ, καὶ ἐκοιμήθησαν.̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν Καὶ ἀναστὰσ τὸ πρωί̈ εἶπεν. ἐκπέμψατέ με, ἵνα ἀπέλθω πρὸσ τὸν κύριόν μου. εἶπαν δὲ οἱ ἀδελφοὶ αὐτῆσ καὶ ἡ μήτηρ. μεινάτω ἡ παρθένοσ μεθ̓ ἡμῶν ἡμέρασ ὡσεὶ δέκα, καὶ μετὰ ταῦτα ἀπελεύσεται. ὁ δὲ εἶπε πρὸσ αὐτούσ. μὴ κατέχετέ με, καὶ Κύριοσ εὐώδωσε τὴν ὁδόν μου ἐν ἐμοί. ἐκπέμψατέ με, ἵνα ἀπέλθω πρὸσ τὸν κύριόν μου. οἱ δὲ εἶπαν. καλέσωμεν τὴν παῖδα καὶ ἐρωτήσωμεν τὸ στόμα αὐτῆσ. καὶ ἐκάλεσαν τὴν Ρεβέκκαν καὶ εἶπαν αὐτῇ. πορεύσῃ μετὰ τοῦ ἀνθρώπου τούτου̣ ἡ δὲ εἶπε. πορεύσομαι. καὶ ἐξέπεμψαν Ρεβέκκαν τὴν ἀδελφὴν αὐτῶν καὶ τὰ ὑπάρχοντα αὐτῆσ καὶ τὸν παῖδα τοῦ Ἁβραὰμ καὶ τοὺσ μετ̓ αὐτοῦ. καὶ εὐλόγησαν Ρεβέκκαν καὶ εἶπαν αὐτῇ. ἀδελφὴ ἡμῶν εἶ. γίνου εἰσ χιλιάδασ μυριάδων, καὶ κληρονομησάτω τὸ σπέρμα σου τὰσ πόλεισ τῶν ὑπεναντίων. ἀναστᾶσα δὲ Ρεβέκκα καὶ αἱ ἅβραι αὐτῆσ, ἐπέβησαν ἐπὶ τὰσ καμήλουσ καὶ ἐπορεύθησαν μετὰ τοῦ ἀνθρώπου, καὶ ἀναλαβὼν ὁ παῖσ τὴν Ρεβέκκαν ἀπῆλθεν. Ἰσαὰκ δὲ διεπορεύετο διὰ τῆσ ἐρήμου κατὰ τὸ φρέαρ τῆσ ὁράσεωσ. αὐτὸσ δὲ κατώκει ἐν τῇ γῇ τῇ πρὸσ λίβα. καὶ ἐξῆλθεν Ἰσαὰκ ἀδολεσχῆσαι εἰσ τὸ πεδίον τὸ πρὸσ δείλησ καὶ ἀναβλέψασ τοῖσ ὀφθαλμοῖσ αὐτοῦ εἶδε καμήλουσ ἐρχομένασ. καὶ ἀναβλέψασα Ρεβέκκα τοῖσ ὀφθαλμοῖσ εἶδε τὸν Ἰσαὰκ καὶ κατεπήδησεν ἀπὸ τῆσ καμήλου. καὶ εἶπε τῷ παιδί. τίσ ἐστιν ὁ ἄνθρωποσ ἐκεῖνοσ ὁ πορευόμενοσ ἐν τῷ πεδίῳ εἰσ συνάντησιν ἡμῖν̣ εἶπε δὲ ὁ παῖσ. οὗτόσ ἐστιν ὁ κύριόσ μου. ἡ δὲ λαβοῦσα τὸ θέριστρον περιεβάλετο. καὶ διηγήσατο ὁ παῖσ τῷ Ἰσαὰκ πάντα τὰ ρήματα, ἃ ἐποίησεν. εἰσῆλθε δὲ Ἰσαὰκ εἰσ τὸν οἶκον τῆσ μητρὸσ αὐτοῦ καὶ ἔλαβε τὴν Ρεβέκκαν, καὶ ἐγένετο αὐτοῦ γυνή, καὶ ἠγάπησεν αὐτήν. καὶ παρεκλήθη Ἰσαὰκ περὶ Σάρρασ τῆσ μητρὸσ αὐτοῦ.

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION