헬라어 문장 검색 - ΠολψβίΗιστορί15́026́

(폴리비오스, Histories, book 15, chapter 25)

καὶ πρώτῳ μὲν ἀρτῦσαι φόνον Λυσιμάχῳ, ὃσ ἦν υἱὸσ Ἀρσινόησ τῆσ Λυσιμάχου καὶ Πτολεμαίου, δευτέρῳ δὲ Μάγᾳ τῷ Πτολεμαίου καὶ Βερενίκησ τῆσ Μάγα, τρίτῃ δὲ Βερενίκῃ τῇ Πτολεμαίου μητρὶ τοῦ Φιλοπάτοροσ, τετάρτῳ Κλεομένει τῷ Σπαρτιάτῃ, πέμπτῃ θυγατρὶ Βερενίκησ Ἀρσινόῃ. Μετὰ δ’ ἡμέρασ τρεῖσ ἢ τέτταρασ ἐν τῷ μεγίστῳ περιστύλῳ τῆσ αὐλῆσ οἰκοδομήσαντεσ βῆμα συνεκάλεσαν τοὺσ ὑπασπιστὰσ καὶ τὴν θεραπείαν, ἅμα δὲ τούτοισ τοὺσ πεζῶν καὶ τοὺσ ἱππέων ἡγεμόνασ.

ἁθροισθέντων δὲ τούτων ἀναβὰσ Ἀγαθοκλῆσ καὶ Σωσίβιοσ ἐπὶ τὸ βῆμα πρῶτον μὲν τὸν τοῦ βασιλέωσ καὶ τὸν τῆσ βασιλίσσησ θάνατον ἀνθωμολογήσαντο καὶ τὸ πένθοσ ἀνέφηναν τοῖσ πολλοῖσ κατὰ τὸ παρ’ αὐτοῖσ ἔθοσ.

μετὰ δὲ ταῦτα διάδημα τῷ παιδὶ περιθέντεσ ἀνέδειξαν βασιλέα, καὶ διαθήκην τινὰ παρανέγνωσαν πεπλασμένην, ἐν ᾗ γεγραμμένον ἦν ὅτι καταλείπει τοῦ παιδὸσ ἐπιτρόπουσ ὁ βασιλεὺσ Ἀγαθοκλέα καὶ Σωσίβιον·

καὶ παρεκάλουν τοὺσ ἡγεμόνασ εὐνοεῖν καὶ διαφυλάττειν τῷ παιδὶ τὴν ἀρχήν·

ἐπὶ δὲ τούτοισ δύο κάλπιδασ ἀργυρᾶσ εἰσήνεγκαν, ὡσ τῆσ μὲν μιᾶσ ἐχούσησ τὰ τοῦ βασιλέωσ ὀστᾶ, τῆσ δ’ ἑτέρασ τὰ τῆσ Ἀρσινόησ· εἶχε δ’ ἡ μὲν μία κατ’ ἀλήθειαν τὰ τοῦ βασιλέωσ, ἡ δ’ ἑτέρα πλήρησ ἦν ἀρωμάτων.

ταῦτα δὲ ποιήσαντεσ εὐθέωσ ἐπετέλουν τὴν ἐκφοράν. ἐν ᾧ καιρῷ πᾶσι τὰ κατὰ τὴν Ἀρσινόην συνέβη γενέσθαι δῆλα. τοῦ γὰρ θανάτου φωτισθέντοσ ὁ τρόποσ ἐπεζητεῖτο τῆσ ἀπωλείασ·

οὐκ οὔσησ δὲ προφάσεωσ ἄλλησ οὐδεμιᾶσ, τῆσ ἀληθινῆσ φήμησ προσπεπτωκυίασ, ἀκμὴν δ’ ἀμφισβητουμένησ, τὸ κατ’ ἀλήθειαν γεγονὸσ ἐν ταῖσ ἑκάστων γνώμαισ ἐπεσφραγίσθη. διὸ καὶ συνέβη μεγάλην γενέσθαι τὴν σύγχυσιν τῶν ὄχλων. τοῦ μὲν γὰρ βασιλέωσ οὐθεὶσ οὐθένα λόγον ἐποιεῖτο, περὶ δὲ τῆσ Ἀρσινόησ, ἀνανεούμενοι τινὲσ μὲν τὴν ὀρφανίαν αὐτῆσ, ἔνιοι δὲ τὴν ἐξ ἀρχῆσ ἐν τῷ ζῆν ὕβριν, ἣν ὑπέμεινε, καὶ τὴν αἰκίαν, σὺν δὲ τούτοισ τὸ περὶ τὴν τελευτὴν ἀτύχημα, εἰσ τοσαύτην παράστασιν ἐνέπιπτον καὶ δυσθυμίαν ὥστε πλήρη γενέσθαι τὴν πόλιν στεναγμοῦ, δακρύων, οἰμωγῆσ ἀκαταπαύστου.

ταῦτα δ’ ἦν τοῖσ ὀρθῶσ λογιζομένοισ οὐχ οὕτω τῆσ πρὸσ Ἀρσινόην εὐνοίασ τεκμήρια, πολὺ δὲ μᾶλλον τοῦ πρὸσ τοὺσ περὶ τὸν Ἀγαθοκλέα μίσουσ·

ὁ δὲ προειρημένοσ, ἐπειδὴ τὰσ ὑδρίασ εἰσ τοὺσ βασιλικοὺσ οἴκουσ ἔθηκε, παραγγείλασ ἀποθέσθαι τὰ φαιά, πρῶτον μὲν διμήνου τὰσ δυνάμεισ ὠψωνίασε, πεπεισμένοσ τὸ παρὰ τοῖσ πολλοῖσ μῖσοσ ἀμβλύνειν διὰ τῆσ πρὸσ τὸ λυσιτελὲσ ὁρμῆσ αὐτῶν, εἶτ’ ἐπεξώρκισε τὸν ὁρ́κον ὃν ἦσαν ὀμνύειν εἰθισμένοι κατὰ τὰσ ἀναδείξεισ τῶν βασιλέων.

ἐξαπέστειλε δὲ καὶ Φιλάμμωνα τὸν ἐπιστάντα τῷ τῆσ Ἀρσινόησ φόνῳ, ποιήσασ αὐτὸν Λιβυάρχην τῶν κατὰ Κυρήνην τόπων, τὸ δὲ παιδίον ἐνεχείρισε ταῖσ περὶ τὴν Οἰνάνθην καὶ Ἀγαθόκλειαν.

μετὰ δὲ ταῦτα Πέλοπα μὲν ἐξέπεμψε τὸν Πέλοποσ εἰσ τὴν Ἀσίαν πρὸσ Ἀντίοχον τὸν βασιλέα, παρακαλέσοντα συντηρεῖν τὴν φιλίαν καὶ μὴ παραβαίνειν τὰσ πρὸσ τὸν τοῦ παιδὸσ πατέρα συνθήκασ, Πτολεμαῖον δὲ τὸν Σωσιβίου πρὸσ Φίλιππον τά τε περὶ τῆσ ἐπιγαμίασ συνθησόμενον καὶ παρακαλέσοντα βοηθεῖν, ἐὰν ὁλοσχερέστερον αὐτοὺσ Ἀντίοχοσ ἐπιβάληται παρασπονδεῖν.

προεχειρίσατο δὲ καὶ Πτολεμαῖον τὸν Ἀγησάρχου πρεσβευτὴν πρὸσ Ῥωμαίουσ, οὐχ ὡσ ἐπισπεύσοντα τὴν πρεσβείαν, ἀλλ’ ὡσ, ἂν ἅψηται τῆσ Ἑλλάδοσ καὶ συμμίξῃ τοῖσ ἐκεῖ φίλοισ καὶ συγγενέσιν, αὐτοῦ καταμενοῦντα.

προέκειτο γὰρ αὐτῷ πάντασ τοὺσ ἐπιφανεῖσ ἄνδρασ ἐκποδὼν ποιῆσαι.

ἐξαπέστειλε δὲ καὶ Σκόπαν τὸν Αἰτωλὸν ἐπὶ ξενολογίαν εἰσ τὴν Ἑλλάδα, πλῆθοσ χρυσίου συνθεὶσ εἰσ τὰ προδόματα.

νομίζων τοὺσ δι’ αὑτοῦ ξενολογηθέντασ καὶ μισθοδοτουμένουσ τῶν μὲν προγεγονότων μηδενὶ συμπαθήσοντασ διὰ τὸ μηδὲν γινώσκειν, ἐν αὐτῷ δὲ τὰσ ἐλπίδασ ἔχοντασ καὶ τῆσ σωτηρίασ καὶ τῆσ ἐπανορθώσεωσ, ἑτοίμουσ ἕξειν συναγωνιστὰσ καὶ συνεργοὺσ πρὸσ τὸ παραγγελλόμενον.

ταῦτα δ’ ἐγενήθη πρότερα τοῦ παρὰ Φιλίππῳ διαβουλίου , ὡσ ἐδηλώσαμεν·

ἀλλ’ ἐκείνων κατὰ τὴν τῆσ διηγήσεωσ τάξιν προτέρων λαμβανομένων ἀναγκαῖον ἦν οὕτωσ ταῦτα χειρίζειν ὥστε πρότερον ἐξηγεῖσθαι τὰσ ἐντεύξεισ καὶ τοὺσ χρηματισμοὺσ τῶν πρεσβευτῶν καὶ τῆσ καταστάσεωσ καὶ τῆσ ἐξαποστολῆσ. ὁ δ’ Ἀγαθοκλῆσ ἐπεὶ τοὺσ ἐπιφανεστάτουσ τῶν ἀνδρῶν ἐκποδὼν ἐποίησε, καὶ τὸ πολὺ τῆσ τοῦ πλήθουσ ὀργῆσ παρακατέσχε τῇ τῶν ὀψωνίων ἀποδόσει, παρὰ πόδασ εἰσ τὴν ἐξ ἀρχῆσ συνήθειαν ἐπανῆλθε.

παρεισαγαγὼν ἐκ τῆσ διακονίασ καὶ τῆσ ἄλλησ ὑπηρεσίασ τοὺσ εἰκαιοτάτουσ καὶ θρασυτάτουσ·

αὐτὸσ δὲ τὸ πολὺ τῆσ ἡμέρασ καὶ τῆσ νυκτὸσ ἐν μέθῃ διέτριβε καὶ ταῖσ τῇ μέθῃ παρεπομέναισ ἀκρασίαισ, οὐ φειδόμενοσ οὔτ’ ἀκμαζούσησ γυναικὸσ οὔτε νύμφησ οὔτε παρθένου, καὶ πάντα ταῦτ’ ἔπραττε μετὰ τῆσ ἐπαχθεστάτησ φαντασίασ.

ἀνεθυμιᾶτο πάλιν ἐν τοῖσ πολλοῖσ τὸ προϋπάρχον μῖσοσ καὶ πάντεσ ἀνενεοῦντο τὰ προγεγενημένα περὶ τὴν βασιλείαν ἀτυχήματα διὰ τοὺσ ἀνθρώπουσ τούτουσ.

τῷ δὲ μηδὲν ἔχειν πρόσωπον ἀξιόχρεων τὸ προστησόμενον, καὶ δι’ οὗ τὴν ὀργὴν εἰσ τὸν Ἀγαθοκλέα καὶ τὴν Ἀγαθόκλειαν ἀπερείσονται, τὴν ἡσυχίαν ἦγον, ἔτι μίαν ἐλπίδα καραδοκοῦντεσ τὴν κατὰ τὸν Τληπόλεμον καὶ ταύτῃ προσανέχοντεσ.

ὁ δὲ Τληπόλεμοσ, ἑώσ μὲν ὁ βασιλεὺσ ἔζη, τὰ καθ’ αὑτὸν ἔπραττεν·

ἅμα δὲ τῷ μεταλλάξαι ’κεῖνον ταχέωσ ἐξομαλίσασ τὰ πλήθη στρατηγὸσ πάλιν ἐγενήθη τῶν κατὰ Πηλούσιον τόπων. καὶ τὰσ μὲν ἀρχὰσ ἐποιεῖτο τὴν ἀναφορὰν τῶν πραττομένων ἐπὶ τὸ τοῦ βασιλέωσ συμφέρον, πεπεισμένοσ ὑπάρξειν τι συνέδριον ὃ τήν τε τοῦ παιδὸσ ἐπιτροπείαν ἕξει καὶ τὴν τῶν ὅλων προστασίαν.

ὡσ δ’ ἑώρα τοὺσ μὲν ἀξίουσ ἐπιτροπῆσ ἄνδρασ ἐκποδὼν γεγονότασ, τῆσ δὲ τῶν ὅλων ἀρχῆσ κατατολμῶντα τὸν Ἀγαθοκλέα, ταχέωσ ἐφ’ ἑτέρασ ἐγένετο γνώμησ, ὑφορώμενοσ τὸν προεστῶτα κίνδυνον διὰ τὴν ὑποκειμένην αὐτοῖσ ἔχθραν, καὶ τάσ τε δυνάμεισ περὶ αὑτὸν ἥθροιζε καὶ περὶ πόρον ἐγίνετο χρημάτων, ἵνα μηδενὶ τῶν ἐχθρῶν εὐχείρωτοσ ᾖ.

ἅμα δὲ καὶ τὴν τοῦ παιδὸσ ἐπιτροπείαν καὶ τὴν τῶν ὅλων προστασίαν εἰσ ἑαυτὸν ἥξειν οὐκ ἀπήλπιζε, νομίζων καὶ κατὰ τὴν ἰδίαν μὲν κρίσιν αὐτὸσ ἀξιοχρεώτεροσ ὑπάρχειν Ἀγαθοκλέουσ πρὸσ πᾶν, ἔτι μᾶλλον δὲ πυνθανόμενοσ καὶ τὰσ ὑφ’ ἑαυτὸν ταττομένασ δυνάμεισ καὶ τὰσ κατὰ τὴν Ἀλεξάνδρειαν ἐπ’ ἐκείνῳ τὰσ ἐλπίδασ ἔχειν τοῦ καταλύειν τὴν Ἀγαθοκλέουσ ὕβριν.

οὔσησ δὲ περὶ αὐτὸν οἱάσ εἴρηκα διαλήψεωσ, ταχέωσ τὰ τῆσ διαφορᾶσ αὔξησιν ἔλαβε συνεργούντων ἀμφοτέρων πρὸσ τὴν τοιαύτην ὑπόθεσιν.

ὁ μὲν γὰρ Τληπόλεμοσ, ἐξιδιάζεσθαι σπεύδων τοὺσ ἡγεμόνασ καὶ ταξιάρχουσ καὶ τοὺσ ἐπὶ τούτων ταττομένουσ, συνῆγε πότουσ ἐπιμελῶσ, καὶ παρὰ τὰσ συνουσίασ τὰ μὲν ὑπὸ τῶν πρὸσ χάριν λεγόντων αἰκαλλόμενοσ, τὰ δ’ ὑπὸ τῆσ ἰδίασ ὁρμῆσ, ἅτε νέοσ ὢν καὶ παρὰ τὸν οἶνον γινομένησ τῆσ ὁμιλίασ, ἐρρίπτει λόγουσ κατὰ τῆσ συγγενείασ τῆσ τῶν περὶ τὸν Ἀγαθοκλέα, τὰσ μὲν ἀρχὰσ αἰνιγματώδεισ, εἶτ’ ἀμφιβόλουσ, τὸ δὲ τελευταῖον ἐκφανεῖσ καὶ τὴν πικροτάτην ἔχοντασ λοιδορίαν.

ἐπεχεῖτο γὰρ τοῦ θρανογράφου καὶ τῆσ σαμβυκιστρίασ καὶ τῆσ κουρίδοσ, ἔτι δὲ τοῦ παιδαρίου τοῦ πάντα πεποιηκότοσ καὶ πεπονθότοσ παρὰ τοὺσ πότουσ, ὅτ’ ἐῳνοχόει τῷ βασιλεῖ παῖσ ὤν.

ἐπὶ δὲ τούτοισ ἀεὶ τῶν συμπαρόντων γελώντων καὶ συμβαλλομένων τι πρὸσ τὸν χλευασμόν, ταχέωσ εἰσ τοὺσ περὶ τὸν Ἀγαθοκλέα τὸ πρᾶγμα παρεγενήθη.

γενομένησ δ’ ἔχθρασ ὁμολογουμένησ εὐθέωσ ὁ Ἀγαθοκλῆσ διαβολὴν εἰσῆγε κατὰ τοῦ Τληπολέμου, φάσκων αὐτὸν ἀλλοτριάζειν τοῦ βασιλέωσ καὶ καλεῖν Ἀντίοχον ἐπὶ τὰ πράγματα.

καὶ πολλὰσ εἰσ τοῦτο τὸ μέροσ εὐπόρει πιθανότητασ, τὰσ μὲν ἐκ τῶν συμβαινόντων παρεκδεχόμενοσ καὶ διαστρέφων, τὰσ δ’ ἐκ καταβολῆσ πλάττων καὶ διασκευάζων.

ταῦτα δ’ ἐποίει βουλόμενοσ τὰ πλήθη παροξύνειν κατὰ τοῦ Τληπολέμου·

συνέβαινε δὲ τοὐναντίον. πάλαι γὰρ ἐπὶ τῷ προειρημένῳ τὰσ ἐλπίδασ ἔχοντεσ οἱ πολλοὶ καὶ λίαν ἡδέωσ ἑώρων ἐκκαιομένην τὴν διαφοράν. ἐγένετο δ’ ἡ καταρχὴ τοῦ περὶ τὰ πλήθη κινήματοσ διά τινασ τοιαύτασ αἰτίασ.

Νίκων ὁ συγγενὴσ τῶν περὶ τὸν Ἀγαθοκλέα ζῶντοσ ἔτι τοῦ βασιλέωσ καθεσταμένοσ ἦν ἐπὶ τοῦ ναυτικοῦ·

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Polybius, Histories, book 15, chapter 25

(폴리비오스, Histories, book 15, chapter 25)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION