Polybius, Histories, book 15, chapter 17

(폴리비오스, Histories, book 15, chapter 17)

Τὰ γὰρ ὑπεραίροντα τὴν κοινὴν συνήθειαν τῶν παρ’ ἐνίοισ ἐθισμῶν, ὅταν μὲν αὐτοπαθῶσ δόξῃ γίνεσθαι διὰ τὸ μέγεθοσ τῶν συμπτωμάτων, ἔλεον ἐκκαλεῖται παρὰ τοῖσ ὁρῶσι καὶ τοῖσ ἀκούουσι, καὶ συγκινεῖ πωσ ἕκαστον ἡμῶν ὁ ξενισμόσ· ἐπὰν δὲ φαίνηται γοητείασ χάριν καὶ καθ’ ὑπόκρισιν γίνεσθαι τὸ τοιοῦτον, οὐκ ἔλεον, ἀλλ’ ὀργὴν ἐξεργάζεται καὶ μῖσοσ.

ὃ καὶ τότε συνέβη γενέσθαι περὶ τοὺσ πρεσβευτὰσ τῶν Καρχηδονίων. Ὁ δὲ Πόπλιοσ διὰ βραχέων ἤρξατο λέγειν πρὸσ αὐτούσ, ὡσ ἐκείνων μὲν χάριν οὐδὲν ὀφείλουσι ποιεῖν φιλάνθρωπον, ὁμολογούντων αὐτῶν διότι καὶ τὸν πόλεμον ἐξ ἀρχῆσ ἐπενέγκαιεν Ῥωμαίοισ, παρὰ τὰσ συνθήκασ ἐξανδραποδισάμενοι τὴν Ζακανθαίων πόλιν, καὶ πρῴην παρασπονδήσαιεν, ἀθετήσαντεσ τοὺσ ὁρ́κουσ καὶ τὰσ ἐγγράπτουσ ὁμολογίασ·

αὑτῶν δὲ χάριν ἔφησε καὶ τῆσ τύχησ καὶ τῶν ἀνθρωπίνων κεκρίσθαι σφίσι πρᾴωσ χρῆσθαι καὶ μεγαλοψύχωσ τοῖσ πράγμασι.

φανήσεσθαι δὲ τοῦτο κἀκείνοισ ἔφησεν, ἐὰν ὀρθῶσ διαλαμβάνωσι περὶ τῶν ἐνεστώτων·

ἐπείπερ ἡ τύχη παρελομένη τὸν ἔλεον αὐτῶν καὶ τὴν συγγνώμην διὰ τὴν σφετέραν ἀδικίαν ὑποχειρίουσ πεποίηκε τοῖσ ἐχθροῖσ.

ταῦτα δ’ εἰπὼν ἔλεγε τὰ φιλάνθρωπα τὰ διδόμενα, καὶ πάλιν ἃ δέον ἦν ὑπομένειν αὐτούσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION