Polybius, Histories, book 15, chapter 25

(폴리비오스, Histories, book 15, chapter 25)

καὶ πρώτῳ μὲν ἀρτῦσαι φόνον Λυσιμάχῳ, ὃσ ἦν υἱὸσ Ἀρσινόησ τῆσ Λυσιμάχου καὶ Πτολεμαίου, δευτέρῳ δὲ Μάγᾳ τῷ Πτολεμαίου καὶ Βερενίκησ τῆσ Μάγα, τρίτῃ δὲ Βερενίκῃ τῇ Πτολεμαίου μητρὶ τοῦ Φιλοπάτοροσ, τετάρτῳ Κλεομένει τῷ Σπαρτιάτῃ, πέμπτῃ θυγατρὶ Βερενίκησ Ἀρσινόῃ. Μετὰ δ’ ἡμέρασ τρεῖσ ἢ τέτταρασ ἐν τῷ μεγίστῳ περιστύλῳ τῆσ αὐλῆσ οἰκοδομήσαντεσ βῆμα συνεκάλεσαν τοὺσ ὑπασπιστὰσ καὶ τὴν θεραπείαν, ἅμα δὲ τούτοισ τοὺσ πεζῶν καὶ τοὺσ ἱππέων ἡγεμόνασ.

ἁθροισθέντων δὲ τούτων ἀναβὰσ Ἀγαθοκλῆσ καὶ Σωσίβιοσ ἐπὶ τὸ βῆμα πρῶτον μὲν τὸν τοῦ βασιλέωσ καὶ τὸν τῆσ βασιλίσσησ θάνατον ἀνθωμολογήσαντο καὶ τὸ πένθοσ ἀνέφηναν τοῖσ πολλοῖσ κατὰ τὸ παρ’ αὐτοῖσ ἔθοσ.

μετὰ δὲ ταῦτα διάδημα τῷ παιδὶ περιθέντεσ ἀνέδειξαν βασιλέα, καὶ διαθήκην τινὰ παρανέγνωσαν πεπλασμένην, ἐν ᾗ γεγραμμένον ἦν ὅτι καταλείπει τοῦ παιδὸσ ἐπιτρόπουσ ὁ βασιλεὺσ Ἀγαθοκλέα καὶ Σωσίβιον·

καὶ παρεκάλουν τοὺσ ἡγεμόνασ εὐνοεῖν καὶ διαφυλάττειν τῷ παιδὶ τὴν ἀρχήν·

ἐπὶ δὲ τούτοισ δύο κάλπιδασ ἀργυρᾶσ εἰσήνεγκαν, ὡσ τῆσ μὲν μιᾶσ ἐχούσησ τὰ τοῦ βασιλέωσ ὀστᾶ, τῆσ δ’ ἑτέρασ τὰ τῆσ Ἀρσινόησ· εἶχε δ’ ἡ μὲν μία κατ’ ἀλήθειαν τὰ τοῦ βασιλέωσ, ἡ δ’ ἑτέρα πλήρησ ἦν ἀρωμάτων.

ταῦτα δὲ ποιήσαντεσ εὐθέωσ ἐπετέλουν τὴν ἐκφοράν. ἐν ᾧ καιρῷ πᾶσι τὰ κατὰ τὴν Ἀρσινόην συνέβη γενέσθαι δῆλα. τοῦ γὰρ θανάτου φωτισθέντοσ ὁ τρόποσ ἐπεζητεῖτο τῆσ ἀπωλείασ·

οὐκ οὔσησ δὲ προφάσεωσ ἄλλησ οὐδεμιᾶσ, τῆσ ἀληθινῆσ φήμησ προσπεπτωκυίασ, ἀκμὴν δ’ ἀμφισβητουμένησ, τὸ κατ’ ἀλήθειαν γεγονὸσ ἐν ταῖσ ἑκάστων γνώμαισ ἐπεσφραγίσθη. διὸ καὶ συνέβη μεγάλην γενέσθαι τὴν σύγχυσιν τῶν ὄχλων. τοῦ μὲν γὰρ βασιλέωσ οὐθεὶσ οὐθένα λόγον ἐποιεῖτο, περὶ δὲ τῆσ Ἀρσινόησ, ἀνανεούμενοι τινὲσ μὲν τὴν ὀρφανίαν αὐτῆσ, ἔνιοι δὲ τὴν ἐξ ἀρχῆσ ἐν τῷ ζῆν ὕβριν, ἣν ὑπέμεινε, καὶ τὴν αἰκίαν, σὺν δὲ τούτοισ τὸ περὶ τὴν τελευτὴν ἀτύχημα, εἰσ τοσαύτην παράστασιν ἐνέπιπτον καὶ δυσθυμίαν ὥστε πλήρη γενέσθαι τὴν πόλιν στεναγμοῦ, δακρύων, οἰμωγῆσ ἀκαταπαύστου.

ταῦτα δ’ ἦν τοῖσ ὀρθῶσ λογιζομένοισ οὐχ οὕτω τῆσ πρὸσ Ἀρσινόην εὐνοίασ τεκμήρια, πολὺ δὲ μᾶλλον τοῦ πρὸσ τοὺσ περὶ τὸν Ἀγαθοκλέα μίσουσ·

ὁ δὲ προειρημένοσ, ἐπειδὴ τὰσ ὑδρίασ εἰσ τοὺσ βασιλικοὺσ οἴκουσ ἔθηκε, παραγγείλασ ἀποθέσθαι τὰ φαιά, πρῶτον μὲν διμήνου τὰσ δυνάμεισ ὠψωνίασε, πεπεισμένοσ τὸ παρὰ τοῖσ πολλοῖσ μῖσοσ ἀμβλύνειν διὰ τῆσ πρὸσ τὸ λυσιτελὲσ ὁρμῆσ αὐτῶν, εἶτ’ ἐπεξώρκισε τὸν ὁρ́κον ὃν ἦσαν ὀμνύειν εἰθισμένοι κατὰ τὰσ ἀναδείξεισ τῶν βασιλέων.

ἐξαπέστειλε δὲ καὶ Φιλάμμωνα τὸν ἐπιστάντα τῷ τῆσ Ἀρσινόησ φόνῳ, ποιήσασ αὐτὸν Λιβυάρχην τῶν κατὰ Κυρήνην τόπων, τὸ δὲ παιδίον ἐνεχείρισε ταῖσ περὶ τὴν Οἰνάνθην καὶ Ἀγαθόκλειαν.

μετὰ δὲ ταῦτα Πέλοπα μὲν ἐξέπεμψε τὸν Πέλοποσ εἰσ τὴν Ἀσίαν πρὸσ Ἀντίοχον τὸν βασιλέα, παρακαλέσοντα συντηρεῖν τὴν φιλίαν καὶ μὴ παραβαίνειν τὰσ πρὸσ τὸν τοῦ παιδὸσ πατέρα συνθήκασ, Πτολεμαῖον δὲ τὸν Σωσιβίου πρὸσ Φίλιππον τά τε περὶ τῆσ ἐπιγαμίασ συνθησόμενον καὶ παρακαλέσοντα βοηθεῖν, ἐὰν ὁλοσχερέστερον αὐτοὺσ Ἀντίοχοσ ἐπιβάληται παρασπονδεῖν.

προεχειρίσατο δὲ καὶ Πτολεμαῖον τὸν Ἀγησάρχου πρεσβευτὴν πρὸσ Ῥωμαίουσ, οὐχ ὡσ ἐπισπεύσοντα τὴν πρεσβείαν, ἀλλ’ ὡσ, ἂν ἅψηται τῆσ Ἑλλάδοσ καὶ συμμίξῃ τοῖσ ἐκεῖ φίλοισ καὶ συγγενέσιν, αὐτοῦ καταμενοῦντα.

προέκειτο γὰρ αὐτῷ πάντασ τοὺσ ἐπιφανεῖσ ἄνδρασ ἐκποδὼν ποιῆσαι.

ἐξαπέστειλε δὲ καὶ Σκόπαν τὸν Αἰτωλὸν ἐπὶ ξενολογίαν εἰσ τὴν Ἑλλάδα, πλῆθοσ χρυσίου συνθεὶσ εἰσ τὰ προδόματα.

νομίζων τοὺσ δι’ αὑτοῦ ξενολογηθέντασ καὶ μισθοδοτουμένουσ τῶν μὲν προγεγονότων μηδενὶ συμπαθήσοντασ διὰ τὸ μηδὲν γινώσκειν, ἐν αὐτῷ δὲ τὰσ ἐλπίδασ ἔχοντασ καὶ τῆσ σωτηρίασ καὶ τῆσ ἐπανορθώσεωσ, ἑτοίμουσ ἕξειν συναγωνιστὰσ καὶ συνεργοὺσ πρὸσ τὸ παραγγελλόμενον.

ταῦτα δ’ ἐγενήθη πρότερα τοῦ παρὰ Φιλίππῳ διαβουλίου , ὡσ ἐδηλώσαμεν·

ἀλλ’ ἐκείνων κατὰ τὴν τῆσ διηγήσεωσ τάξιν προτέρων λαμβανομένων ἀναγκαῖον ἦν οὕτωσ ταῦτα χειρίζειν ὥστε πρότερον ἐξηγεῖσθαι τὰσ ἐντεύξεισ καὶ τοὺσ χρηματισμοὺσ τῶν πρεσβευτῶν καὶ τῆσ καταστάσεωσ καὶ τῆσ ἐξαποστολῆσ. ὁ δ’ Ἀγαθοκλῆσ ἐπεὶ τοὺσ ἐπιφανεστάτουσ τῶν ἀνδρῶν ἐκποδὼν ἐποίησε, καὶ τὸ πολὺ τῆσ τοῦ πλήθουσ ὀργῆσ παρακατέσχε τῇ τῶν ὀψωνίων ἀποδόσει, παρὰ πόδασ εἰσ τὴν ἐξ ἀρχῆσ συνήθειαν ἐπανῆλθε.

παρεισαγαγὼν ἐκ τῆσ διακονίασ καὶ τῆσ ἄλλησ ὑπηρεσίασ τοὺσ εἰκαιοτάτουσ καὶ θρασυτάτουσ·

αὐτὸσ δὲ τὸ πολὺ τῆσ ἡμέρασ καὶ τῆσ νυκτὸσ ἐν μέθῃ διέτριβε καὶ ταῖσ τῇ μέθῃ παρεπομέναισ ἀκρασίαισ, οὐ φειδόμενοσ οὔτ’ ἀκμαζούσησ γυναικὸσ οὔτε νύμφησ οὔτε παρθένου, καὶ πάντα ταῦτ’ ἔπραττε μετὰ τῆσ ἐπαχθεστάτησ φαντασίασ.

ἀνεθυμιᾶτο πάλιν ἐν τοῖσ πολλοῖσ τὸ προϋπάρχον μῖσοσ καὶ πάντεσ ἀνενεοῦντο τὰ προγεγενημένα περὶ τὴν βασιλείαν ἀτυχήματα διὰ τοὺσ ἀνθρώπουσ τούτουσ.

τῷ δὲ μηδὲν ἔχειν πρόσωπον ἀξιόχρεων τὸ προστησόμενον, καὶ δι’ οὗ τὴν ὀργὴν εἰσ τὸν Ἀγαθοκλέα καὶ τὴν Ἀγαθόκλειαν ἀπερείσονται, τὴν ἡσυχίαν ἦγον, ἔτι μίαν ἐλπίδα καραδοκοῦντεσ τὴν κατὰ τὸν Τληπόλεμον καὶ ταύτῃ προσανέχοντεσ.

ὁ δὲ Τληπόλεμοσ, ἑώσ μὲν ὁ βασιλεὺσ ἔζη, τὰ καθ’ αὑτὸν ἔπραττεν·

ἅμα δὲ τῷ μεταλλάξαι ’κεῖνον ταχέωσ ἐξομαλίσασ τὰ πλήθη στρατηγὸσ πάλιν ἐγενήθη τῶν κατὰ Πηλούσιον τόπων. καὶ τὰσ μὲν ἀρχὰσ ἐποιεῖτο τὴν ἀναφορὰν τῶν πραττομένων ἐπὶ τὸ τοῦ βασιλέωσ συμφέρον, πεπεισμένοσ ὑπάρξειν τι συνέδριον ὃ τήν τε τοῦ παιδὸσ ἐπιτροπείαν ἕξει καὶ τὴν τῶν ὅλων προστασίαν.

ὡσ δ’ ἑώρα τοὺσ μὲν ἀξίουσ ἐπιτροπῆσ ἄνδρασ ἐκποδὼν γεγονότασ, τῆσ δὲ τῶν ὅλων ἀρχῆσ κατατολμῶντα τὸν Ἀγαθοκλέα, ταχέωσ ἐφ’ ἑτέρασ ἐγένετο γνώμησ, ὑφορώμενοσ τὸν προεστῶτα κίνδυνον διὰ τὴν ὑποκειμένην αὐτοῖσ ἔχθραν, καὶ τάσ τε δυνάμεισ περὶ αὑτὸν ἥθροιζε καὶ περὶ πόρον ἐγίνετο χρημάτων, ἵνα μηδενὶ τῶν ἐχθρῶν εὐχείρωτοσ ᾖ.

ἅμα δὲ καὶ τὴν τοῦ παιδὸσ ἐπιτροπείαν καὶ τὴν τῶν ὅλων προστασίαν εἰσ ἑαυτὸν ἥξειν οὐκ ἀπήλπιζε, νομίζων καὶ κατὰ τὴν ἰδίαν μὲν κρίσιν αὐτὸσ ἀξιοχρεώτεροσ ὑπάρχειν Ἀγαθοκλέουσ πρὸσ πᾶν, ἔτι μᾶλλον δὲ πυνθανόμενοσ καὶ τὰσ ὑφ’ ἑαυτὸν ταττομένασ δυνάμεισ καὶ τὰσ κατὰ τὴν Ἀλεξάνδρειαν ἐπ’ ἐκείνῳ τὰσ ἐλπίδασ ἔχειν τοῦ καταλύειν τὴν Ἀγαθοκλέουσ ὕβριν.

οὔσησ δὲ περὶ αὐτὸν οἱάσ εἴρηκα διαλήψεωσ, ταχέωσ τὰ τῆσ διαφορᾶσ αὔξησιν ἔλαβε συνεργούντων ἀμφοτέρων πρὸσ τὴν τοιαύτην ὑπόθεσιν.

ὁ μὲν γὰρ Τληπόλεμοσ, ἐξιδιάζεσθαι σπεύδων τοὺσ ἡγεμόνασ καὶ ταξιάρχουσ καὶ τοὺσ ἐπὶ τούτων ταττομένουσ, συνῆγε πότουσ ἐπιμελῶσ, καὶ παρὰ τὰσ συνουσίασ τὰ μὲν ὑπὸ τῶν πρὸσ χάριν λεγόντων αἰκαλλόμενοσ, τὰ δ’ ὑπὸ τῆσ ἰδίασ ὁρμῆσ, ἅτε νέοσ ὢν καὶ παρὰ τὸν οἶνον γινομένησ τῆσ ὁμιλίασ, ἐρρίπτει λόγουσ κατὰ τῆσ συγγενείασ τῆσ τῶν περὶ τὸν Ἀγαθοκλέα, τὰσ μὲν ἀρχὰσ αἰνιγματώδεισ, εἶτ’ ἀμφιβόλουσ, τὸ δὲ τελευταῖον ἐκφανεῖσ καὶ τὴν πικροτάτην ἔχοντασ λοιδορίαν.

ἐπεχεῖτο γὰρ τοῦ θρανογράφου καὶ τῆσ σαμβυκιστρίασ καὶ τῆσ κουρίδοσ, ἔτι δὲ τοῦ παιδαρίου τοῦ πάντα πεποιηκότοσ καὶ πεπονθότοσ παρὰ τοὺσ πότουσ, ὅτ’ ἐῳνοχόει τῷ βασιλεῖ παῖσ ὤν.

ἐπὶ δὲ τούτοισ ἀεὶ τῶν συμπαρόντων γελώντων καὶ συμβαλλομένων τι πρὸσ τὸν χλευασμόν, ταχέωσ εἰσ τοὺσ περὶ τὸν Ἀγαθοκλέα τὸ πρᾶγμα παρεγενήθη.

γενομένησ δ’ ἔχθρασ ὁμολογουμένησ εὐθέωσ ὁ Ἀγαθοκλῆσ διαβολὴν εἰσῆγε κατὰ τοῦ Τληπολέμου, φάσκων αὐτὸν ἀλλοτριάζειν τοῦ βασιλέωσ καὶ καλεῖν Ἀντίοχον ἐπὶ τὰ πράγματα.

καὶ πολλὰσ εἰσ τοῦτο τὸ μέροσ εὐπόρει πιθανότητασ, τὰσ μὲν ἐκ τῶν συμβαινόντων παρεκδεχόμενοσ καὶ διαστρέφων, τὰσ δ’ ἐκ καταβολῆσ πλάττων καὶ διασκευάζων.

ταῦτα δ’ ἐποίει βουλόμενοσ τὰ πλήθη παροξύνειν κατὰ τοῦ Τληπολέμου·

συνέβαινε δὲ τοὐναντίον. πάλαι γὰρ ἐπὶ τῷ προειρημένῳ τὰσ ἐλπίδασ ἔχοντεσ οἱ πολλοὶ καὶ λίαν ἡδέωσ ἑώρων ἐκκαιομένην τὴν διαφοράν. ἐγένετο δ’ ἡ καταρχὴ τοῦ περὶ τὰ πλήθη κινήματοσ διά τινασ τοιαύτασ αἰτίασ.

Νίκων ὁ συγγενὴσ τῶν περὶ τὸν Ἀγαθοκλέα ζῶντοσ ἔτι τοῦ βασιλέωσ καθεσταμένοσ ἦν ἐπὶ τοῦ ναυτικοῦ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION