헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Σεπτεμσ́1́03́

(플루타르코스, Septem sapientium convivium, chapter, section 3)

ἐν τοιούτοισ λόγοισ γενόμενοι κατὰ τὴν ὁδὸν ἀφικόμεθα πρὸσ τὴν οἰκίαν, καὶ λούσασθαι μὲν ὁ Θαλῆσ οὐκ ἠθέλησεν, ἀληλιμμένοι γὰρ ἦμεν· ἐπιὼν δὲ τούσ τε δρόμουσ ἐθεᾶτο καὶ τὰσ παλαίστρασ καὶ τὸ ἄλσοσ τὸ παρὰ τὴν θάλασσαν ἱκανῶσ διακεκοσμημένον, ὑπ’ οὐδενὸσ ἐκπληττόμενοσ τῶν τοιούτων, ἀλλ’ ὅπωσ μὴ καταφρονεῖν δοκοίη μηδ’ ὑπερορᾶν τοῦ Περιάνδρου τῆσ φιλοτιμίασ.

τῶν δ’ ἄλλων τὸν ἀλειψάμενον·

ἢ λουσάμενον οἱ θεράποντεσ εἰσῆγον εἰσ τὸν ἀνδρῶνα διὰ τῆσ στοᾶσ. ὁ δ’ Ἀνάχαρσισ ἐν τῇ στοᾷ καθῆστο, καὶ παιδίσκη προειστήκει τὴν κόμην ταῖσ χερσὶ διακρίνουσα. "ποίει καλὸν τὸν ξένον, ὅπωσ ἡμερώτατοσ ὢν μὴ φοβερὸσ ᾖ τὴν ὄψιν ἡμῖν μηδ’ ἄγριοσ.

"καὶ περιβόητον ἀγνοεῖσ Εὔμητιν;

"ἦ· γὰρ ὥσπερ ἀστραγάλοισ καὶ διαβάλλεται πρὸσ φρόνημα θαυμαστὸν φιλάνθρωπον ἦθοσ, πραότερον ἄρχοντα εἰε͂ν ὁ Νειλόξενοσ καὶ καὶεἶπεν ὁ Θαλῆσ·

"τούτοισ ὅταν τύχῃ, παίζουσα χρῆται ἐντυχόντασ. "ἀλλὰ καὶ νοῦσ ἔνεστι πολιτικὸσ καὶ τὸν πατέρα τοῖσ πολίταισ παρέχει καὶ δημοτικώτερον. "καὶ φαίνεται βλέποντι πρὸσ τὴν λιτότητα καὶ ἀφέλειαν αὐτῆσ·

"; "Ἀνάχαρσιν δὲ πόθεν οὕτω τημελεῖ φιλοστόργωσ; ἔφη "σώφρων ἀνήρ ἐστι καὶ πολυμαθήσ, καὶ τὴν δίαιταν αὐτῇ καὶ τὸν καθαρμόν, ᾧ χρῶνται Σκύθαι περὶ τοὺσ κάμνοντασ, ἀφθόνωσ καὶ προθύμωσ παραδέδωκε. ἢδη δὲ πλησίον οὖσιν ἡμῖν τοῦ ἀνδρῶνοσ ἀπήντησεν Ἀλεξίδημοσ ὁ Μιλήσιοσ ἦν δὲ Θρασυβούλου τοῦ τυράννου νόθοσ καὶ ἐξῄει τεταραγμένοσ καὶ σὺν ὀργῇ τινι πρὸσ αὑτὸν οὐδὲν ἡμῖν γε σαφὲσ διαλεγόμενοσ.

"εἰσ ἡμᾶσ Περίανδροσ ὕβρικεν, ἐκπλεῦσαι μὲν οὐκ ἐάσασ ὡρμημένον ἀλλὰ προσμεῖναι δεηθεὶσ τῷ δείπνῳ, ἐλθόντι δὲ νέμων κλισίαν ἄτιμον, Αἰολεῖσ δὲ καὶ νησιώτασ καὶ τίνασ γὰρ οὐχί;

"̓ Θρασυβούλου προτιμῶν· "Θρασύβουλον γὰρ ἐν ἐμοὶ τὸν πέμψαντα προπηλακίσαι βουλόμενοσ καὶ καταβαλεῖν ὡσ δὴ περιορῶν δῆλόσ ἐστιν. "σὺ δέδιασ μὴ καθάπερ Αἰγύπτιοι τοὺσ ἀστέρασ ὑψώματα καὶ ταπεινώματα λαμβάνοντασ ἐν τοῖσ τόποισ οὓσ διεξίασι γίγνεσθαι βελτίονασ ἢ χείρονασ ἑαυτῶν λέγουσιν, οὕτω περὶ σὲ διὰ τὸν τόπον ἀμαύρωσισ ἢ ταπείνωσισ γένηται;

"τόπον μετὰ τίνασ κατακείμεθα δεῖ ζητεῖν, μᾶλλον δ’ ὅπωσ εὐάρμοστοι τοῖσ συγκατακειμένοισ ὦμεν, ἀρχὴν καὶ λαβὴν φιλίασ εὐθὺσ ἐν αὐτοῖσ ζητοῦντεσ, μᾶλλον δ’ ἔχοντεσ τὸ μὴ δυσκολαίνειν ἀλλ’ ἐπαινεῖν ὅτι τοιούτοισ συγκατεκλίθημεν·

"δὲ καὶ τοὺσ σοφοὺσ ὑμᾶσ ὁρῶ τὸ τιμᾶσθαι διώκοντασ," καὶ ἅμα παραμειψάμενοσ ἡμᾶσ ἀπῆλθε.

"καὶ ἀλλόκοτοσ φύσει, ἐπεὶ καὶ μειράκιον ὢν ἔτι, μύρου σπουδαίου Θρασυβούλῳ κομισθέντοσ, εἰσ ψυκτῆρα κατεράσασ μέγαν καὶ προσεγχέασ ἄκρατον ἐξέπιεν, ἔχθραν ἀντὶ φιλίασ Θρασυβούλῳ διαπεπραγμένοσ.

"καὶ Θαλῆν παραλαβόντασ τοῦτον ἐπισκέψασθαι τὸ κεκομισμένον ἀρτίωσ αὐτῷ πότερον ἄλλωσ γέγονεν ἤ τι σημεῖὸν ἐστι καί τέρασ αὐτὸσ μὲν γὰρ ἐοίκε τεταράχθαι σφόδρα, μίασμα καὶ κηλῖδα τῆσ θυσίασ ἡγούμενοσ.

ἅμα δ’ ἀπῆγεν ἡμᾶσ εἴσ τι οἴκημα τῶν περὶ τὸν κῆπον.

ἐνταῦθα νεανίσκοσ ὡσ ἐφαίνετο νομευτικόσ, οὔπω γενειῶν ἄλλωσ τε τὸ εἶδοσ οὐκ ἀγεννήσ, ἀναπτύξασ τινὰ διφθέραν ἔδειξεν ἡμῖν βρέφοσ ὼε; ἔφη γεγονὸσ ἐξ ἵππου, τὰ μὲν ἄνω μέχρι τοῦ τραχήλου καὶ τῶν χειρῶν ἀνθρωπόμορφον, τὰ λοιπὰ δ’ ἔχον ἵππου, τῇ δὲ φωνῇ καθάπερ τὰ νεογνὰ παιδάρια κλαυθμυριζόμενον.

"Ἀλεξίκακε" εἰπών ἀπεστράφη τὴν ὄψιν, ὁ δὲ Θαλῆσ προσέβλεπε τῷ νεανίσκῳ πολὺν χρόνον, εἶτα μειδιάσασ εἰώθει δ’ ἀεὶ παίζειν πρὸσ ἐμὲ περὶ τῆσ τέχνησ;

"κινεῖν διανοῇ καὶ παρέχειν πράγματα τοῖσ ἀποτροπαίοισ, ὥσ τινοσ δεινοῦ καὶ μεγάλου συμβάντοσ;

"οὐ μέλλω; "στάσεωσ γάρ, ὦ Θαλῆ, καὶ διαφορᾶσ τὸ σημεῖόν ἐστι, καὶ δέδια μὴ μέχρι γάμου καὶ γενεᾶσ ἐξίκηται, πρὶν ἢ τὸ πρῶτον ἐξιλάσασθαι μήνιμα, τῆσ θεοῦ δεύτερον ὡσ ὁρᾷσ προφαινούσησ. πρὸσ τοῦτο μηδὲν ἀποκρινάμενοσ ὁ Θαλῆσ ἀλλὰ γελῶν ἀπηλλάττετο.

"ἅ μὲν Διοκλῆσ κελεύει δράσεισ καθ’ ἡσυχίαν ἐγὼ δέ σοι παραινῶ νέοισ οὕτω μὴ ·

"χρῆσθαι νομεῦσιν ἵππων, ἢ διδόναι γυναῖκασ αὐτοῖσ. ἔδοξε μὲν οὖν μοι τῶν λόγων ἀκούσασ ὁ Περίανδροσ ·

ἡσθῆναι σφόδρα· καὶ γὰρ ἐξεγέλασε καὶ τὸν Θαλῆν περιβαλὼν κατησπάσατο. "ὦ Διόκλεισ, καὶ πέρασ εἶχε τὸ σημεῖον ὁρᾷσ γὰρ ἡλίκον κακὸν γέγονεν ἡμῖν, Ἀλεξιδήμου συνδειπνεῖν μὴ θελήσαντοσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, Septem sapientium convivium, chapter, section 3

(플루타르코스, Septem sapientium convivium, chapter, section 3)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION