Plutarch, Quomodo adolescens poetas audire debeat, chapter, section 4 40:

οὐδ’ ἐντυχὼν δύναιτ’ ἂν ὧν ἐρᾷ τυχεῖν. καὶ γὰρ δυσειδὲσ σῶμα καὶ δυσώνυμον γλώσσῃ σοφὸν τίθησιν εὔμορφὸν τ’ ἰδεῖν ἀντιπαραθήσει πολλὰ τῶν Σοφοκλέουσ, ὧν καὶ ταῦτ’ ἐστὶ γένοιτο κἂν ἄπλουτοσ ἐν τιμαῖσ ἀνήρ οὐδὲν κακίων πτωχόσ, εἰ καλῶσ φρονεῖ καί ἀλλὰ τῶν πολλῶν καλῶν χαι τίσ χάρισ, εἰ κακόβουλοσ φροντὶσ ἐκτρέφει τὸν εὐαίωνα πλοῦτον;