Plutarch, De fato, section 10

(플루타르코스, De fato, section 10)

ἐγὼ μὲν οὖν τὰ πρὸσ τοῦ Πλάτωνοσ ταύτῃ τῇ παροιμίᾳ λαμβάνω. τριττῆσ γὰρ οὔσησ τῆσ προνοίασ, ἡ μὲν ἅτε γεννήσασα τὴν εἱμαρμένην τρόπον τινὰ αὐτὴν περιλαμβάνει·

ἡ δὲ συγγεννηθεῖσα τῇ εἱμαρμένῃ πάντωσ αὐτῇ συμπεριλαμβάνεται ἡ δ’ ὡσ ὕστερον τῆσ εἱμαρμένησ γενομένη κατὰ ταὐτὰ δὴ ἐμπεριέχεται ὑπ’ αὐτῆσ, καθ’ ἃ καὶ τὸ ἐφ’ ἡμῖν καὶ ἡ τύχη εἴρηται. "οὗτοί εἰσιν, ὧν καὶ σὺ ᾔσθησαι·

καθ’ εἱμαρμένην, τὸ δ’ ὅλον οὐκ ἄδηλον, ὡσ αὐτὸ τοῦθ’ εἱμαρμένη τίσ ἐστιν.

τάχα δ’ ἂν οὕτω πολὺ πιθανώτερον δόξειε καὶ τὴν δευτέραν πρόνοιαν ὑπὸ τῆσ εἱμαρμένησ περιέχεσθαι καὶ πάνθ’ ἁπλῶσ τὰ γιγνόμενα·

εἴ γε καὶ ἡ κατ’ οὐσίαν εἱμαρμένη ὀρθῶσ ἡμῖν εἰσ τὰσ τρεῖσ μοίρασ διανενέμηται, καὶ ὁ τῆσ ἁλύσεωσ λόγοσ τὰσ περὶ οὐρανὸν περιόδουσ τοῖσ ἐξ ὑποθέσεωσ ἀποβαίνουσι συγκαταλέγει. ἔγωγ’ ἐπὶ πλέον διενεχθείην πρότερον ἐξ ὑποθέσεωσ λεγόμενα, ἢ ὡσ μᾶλλον σὺν εἱμαρμένῃ προκατάρχοντοσ αὐτῆσ τῆσ εἱμαρμένησ εἱμαρμένου.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION