헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Δεφαξιά29́

(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 29)

ἐφορῶσι δὲ πρῶτον μὲν αὐτῆσ σελήνησ τὸ μέγεθοσ καὶ τὸ κάλλοσ; καὶ τὴν φύσιν οὐχ ἁπλῆν οὐδ’ ἄμικτον, ἀλλ’ οἱο͂ν ἄστρου σύγκραμα καὶ γῆσ οὖσαν·

τὴν σελήνην ἀνακεκραμένην διὰ βάθουσ ἅμα μὲν ἔμψυχον εἶναι καὶ γόνιμον, ἅμα δ’ ἰσόρροπον ἔχειν τὴν πρὸσ τὸ βαρὺ συμμετρίαν τῆσ κουφότητοσ.

καὶ γὰρ αὐτὸν οὕτω τὸν κόσμον ἐκ τῶν ἄνω καὶ τῶν κάτω φύσει φερομένων συνηρμοσμένον ἀπηλλάχθαι παντάπασι τῆσ·

κατὰ τόπον κινήσεωσ.

ταῦτα δὲ καὶ Ξενοκράτησ ἐοίκεν ἐννοῆσαι θείῳ τινὶ λογισμῷ, τὴν ἀρχὴν λαβὼν παρὰ Πλάτωνοσ. Πλάτων γάρ ἐστιν ὁ καὶ τῶν ἀστέρων ἕκαστον ἐκ γῆσ καὶ πυρὸσ συνηρμόσθαι διὰ τῶν μεταξὺ φύσεων ἀναλογίᾳ δοθεισῶν ἀποφηνάμενοσ· οὐδὲν γὰρ εἰσ αἴσθησιν ἐξικνεῖσθαι, ᾧ μή τι γῆσ ἐμμέμικται καὶ φωτόσ.

καὶ τοῦ πρώτου πυκνοῦ συγκεῖσθαι, τὴν δὲ σελήνην ἐκ τοῦ δευτέρου, πυκνοῦ καὶ τοῦ ἰδίου ἀέροσ, τὴν δὲ γῆν ἐξ ὕδατοσ καὶ ἀέροσ καὶ τοῦ τρίτου τῶν πυκνῶν ὅλωσ δὲ μήτε τὸ πυκνὸν αὐτὸ καθ’ αὑτὸ μήτε τὸ μανὸν εἶναι ψυχῆσ δεκτικόν.

καὶ ταῦτα μὲν περὶ οὐσίασ σελήνησ. εὖροσ δὲ καὶ μέγεθοσ οὐχ ὅσον οἱ γεωμέτραι λέγουσιν, ἀλλὰ μεῖζον πολλάκισ ἐστί καταμετρεῖ δὲ τὴν σκιὰν τῆσ γῆσ ὀλιγάκισ τοῖσ ἑαυτῆσ μεγέθεσιν οὐχ ὑπὸ.

ἀλλὰ θερμότητοσ, ᾗ ἐπείγει τὴν κίνησιν ὅπωσ ταχὺ διεκπερᾷ τὸν σκοτώδη τόπον ὑπεκφέρουσα τὰσ τῶν ἀγαθῶν ψυχὰσ σπευδούσασ καὶ βοώσασ οὐκέτι γὰρ ἐξακούουσιν ἐν τῇ σκιᾷ γενόμεναι τῆσ περὶ τὸν οὐρανὸν ἁρμονίασ·

ἅμα δὲ καὶ κάτωθεν αἱ τῶν κολαζομένων ψυχαὶ τηνικαῦτα διὰ τῆσ σκιᾶσ ὀδυρόμεναι καὶ ἀλαλάζουσαι προσφέρονται·

διὸ καὶ κροτεῖν ἐν ταῖσ ἐκλείψεσιν εἰώθασιν οἱ πλεῖστοι χαλκώματα καὶ ψόφον ποιεῖν καὶ πάταγον ἐπὶ τὰσ ψυχάσ·

ἐκφοβεῖ δ’ αὐτὰσ καὶ τὸ καλούμενον πρόσωπον, ὅταν ἐγγὺσ γένωνται, βλοσυρόν τι καὶ φρικῶδεσ ὁρώμενον. ἔστι δ’ οὐ τοιοῦτον, ἀλλ’ ὥσπερ ἡ παρ’ ἡμῖν ἔχει γῆ κόλπουσ βαθεῖσ καὶ μεγάλουσ, ἕνα μὲν ἐνταῦθα διὰ στηλῶν Ἡρακλείων ἀναχεόμενον εἴσω πρὸσ ἡμᾶσ, ἔξω δὲ τὸν Κάσπιον καὶ τοὺσ περὶ τὴν Ἐρυθρὰν θάλατταν, οὕτω βάθη ταῦτα τῆσ σελήνησ ἐστὶ καὶ κοιλώματα·

καλοῦσι δ’ αὐτῶν τὸ μὲν μέγιστον Ἑκάτησ μυχόν, ὅπου καὶ δίκασ διδόασιν αἱ ψυχαὶ καὶ λαμβάνουσιν ὧν ἂν, ἢδη γεγενημέναι δαίμονεσ ἢ πάθωσιν ἢ δράσωσι·

τὰ δὲ δύο μακρά·

ἐνταῦθα Φερσεφόνησ ἀντίχθονοσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 29

(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 29)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION