헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Δεφαξιά28́

(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 28)

"τίσ δ’ οὗτόσ ἐστιν, ὦ Σύλλα; " μὴ περὶ τούτων ἔρῃ, μέλλω γὰρ αὐτὸσ διηγεῖσθαι. τὸν ἄνθρωπον οἱ πολλοὶ σύνθετον μὲν ὀρθῶσ, ἐκ δυεῖν δὲ μόνων σύνθετον οὐκ ὀρθῶσ ἡγοῦνται·

μόριον γὰρ εἶναί πωσ ψυχῆσ οἰόνται τὸν νοῦν, οὐδὲν ἧττον ἐκείνων· ἁμαρτάνοντεσ, οἷσ ἡ ψυχὴ δοκεῖ μόριον εἶναι τοῦ σώματοσ· νοῦσ γὰρ ψυχῆσ ὅσῳ ψυχὴ σώματοσ, ἄμεινόν ἐστι καὶ θειότερον.

ποιεῖ δ’ ἡ μὲν ψυχῆσ καὶ σώματοσ μῖξισ τὸ ἄλογον καὶ τὸ παθητικόν, ἡ δὲ νοῦ καὶ ψυχῆσ σύνοδοσ λόγον, ὧν τὸ μὲν ἡδονῆσ ἀρχὴ καὶ πόνου τὸ δ’ ἀρετῆσ καὶ κακίασ. τριῶν δὲ τούτων συμπαγέντων, τὸ μὲν σῶμ̓ ἡ γῆ τὴν δὲ ψυχὴν ἡ σελήνη, τὸν δὲ νοῦν ὁ ἥλιοσ παρέσχεν εἰσ τὴν γένεσιν ὥσπερ αὖ τῇ σελήνῃ τὸ φέγγοσ.

ὁ μὲν ἐκ τριῶν δύο ποιεῖ τὸν ἄνθρωπον ὁ δ’ ἓν ἐκ δυεῖν, καὶ ὁ μέν ἐστιν ἐν τῇ τῆσ Δήμητροσ ἐν αὐτῇ τελεῖν, καὶ τοὺσ νεκροὺσ Ἀθηναῖοι Δημητρείουσ ὠνόμαζον τὸ παλαιόν·

ὁ δ’ ἐν τῇ σελήνῃ τῆσ Φερσεφόνησ, καὶ σύνοικόσ ἐστι τῆσ μὲν χθόνιοσ ὁ Ἑρμῆσ τῆσ δ’ οὐράνιοσ·

λύει δ’ αὕτη μὲν ταχὺ καὶ μετὰ βίασ τὴν ψυχὴν ἀπὸ τοῦ σώματοσ, ἡ δὲ Φερσεφόνη πράωσ καὶ χρόνῳ πολλῷ τὸν νοῦν ἀπὸ τῆσ ψυχῆσ καὶ διὰ τοῦτο μονογενὴσ κέκληται· μόνον γὰρ γίγνεται τὸ βέλτιστον τἀνθρώπου διακρινόμενον αὐτῆσ.

συντυγχάνει δ’ οὕτωσ κατὰ φύσιν ἑκάτερον· πᾶσαν ψυχήν, ἄνουν τε καὶ σὺν νῷ, σώματοσ ἐκπεσοῦσαν εἱμαρμένον ἐστὶν ἐν τῷ·

μεταξὺ γῆσ καὶ σελήνησ χωρίῳ πλανηθῆναι χρόνον οὐκ ἴσον ἀλλ’ αἱ μὲν ἄδικοι καὶ ἀκόλαστοι δίκασ τῶν ἀδικημάτων τίνουσι·

τὰσ δ’ ἐπιεικεῖσ, ὅσον ἀφαγνεῦσαι καὶ ἀποπνεῦσαι τοὺσ ἀπὸ τοῦ σώματοσ ὥσπερ ἀτμοῦ πονηροῦ μιασμούσ, ἐν τῷ πραοτάτῳ τοῦ ἀέροσ, ὃν λειμῶνασ Αἵδου καλοῦσι, δεῖ γίγνεσθαι χρόνον τινὰ τεταγμένον· εἶθ’ οἱο͂ν ἐξ ἀποδημίασ ἀνακομιζόμεναι φυγαδικῆσ εἰσ πατρίδα, γεύονται χαρᾶσ, οἱάν οἱ τελούμενοι μάλιστα θορύβῳ καὶ πτοήσει συγκεκραμένην μετ’ ἐλπίδοσ ἡδείασ ἔχουσι·

πολλὰσ γὰρ ἐξωθεῖ καὶ ἀποκυματίζει γλιχομένασ ἤδη τῆσ σελήνησ, ἐνίασ δὲ καὶ τῶν ἐκεῖ περικάτω τρεπομένασ οἱο͂ν εἰσ βυθὸν αὖθισ ὁρῶσι καταδυομένασ, αἱ δ’ ἄνω γενόμεναι καὶ βεβαίωσ ἱδρυθεῖσαι πρῶτον μέν, ὥσπερ οἱ νικηφόροι, περιίασιν ἀναδούμεναι στεφάνοισ πτερῶν εὐσταθείασ λεγομένοισ, ὅτι τῆσ ψυχῆσ τὸ ἄλογον καὶ τὸ παθητικὸν εὐήνιον ἐπιεικῶσ τῷ λόγῳ καὶ κεκοσμημένον ἐν τῷ βίῳ παρέσχοντο.

δεύτερον, ἀκτῖνι τὴν ὄψιν ἐοικυῖαι, πυρὶ δὲ τὴν ψυχὴν ἄνω κουφιζομένην, ὥσπερ ἐνταῦθα, τῷ περὶ τὴν σελήνην αἰθέρι, καὶ τόνον ἀπ’ αὐτοῦ καὶ δύναμιν, οἱο͂ν τὰ στομούμενα βαφὴν, ἴσχουσι·

τὸ γὰρ ἀραιὸν ἔτι καὶ διακεχυμένον ῥώννυται καὶ γίγνεται σταθερὸν καὶ διαυγέσ, ὥσθ’ ὑπὸ τῆσ τυχούσησ ἀναθυμιάσεωσ τρέφεσθαι·

"αἱ ψυχαὶ ὀσμῶνται καθ’ Αἵδην.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 28

(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 28)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION