헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Δεφαξιά22́

(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 22)

"τῆσ Σελήνησ, δυνατὸν εἶναι δοκεῖ ὑμῖν ῥηγμάτων τινῶν ἢ φαράγγων εἶναι σκιὰσ κἀκεῖθεν ἀφικνεῖσθαι δεῦρο πρὸσ τὴν ὄψιν, ἢ τὸ συμβαῖνον οὐ λογίζεσθε κἀγὼ τουτὶ εἴπω; "ἀκούοιτε δὲ καίπερ οὐκ ἀγνοοῦντεσ. "ἡ μὲν διάμετροσ τῆσ σελήνησ δυοκαίδεκα δακτύλουσ ἔχει τὸ φαινόμενον ἐν τοῖσ μέσοισ ἀποστήμασι μέγεθοσ. "τῶν δὲ μελάνων καὶ σκιερῶν ἕκαστον ἡμιδακτυλίου φαίνεται μεῖζον, ὥστε τῆσ διαμέτρου μεῖζον ἢ εἰκοστοτέταρτον εἶναι. "καὶ μήν, εἰ μόνων ὑποθοίμεθα τὴν περίμετρον τῆσ σελήνησ τρισμυρίων σταδίων μυρίων δὲ τὴν διάμετρον, κατὰ τὸ ὑποκείμενον οὐκ ἔλαττον ἂν εἰή πεντακοσίων σταδίων ἐν αὐτῇ τῶν σκιερῶν ἕκαστον. "ὅτι τοιαύτην ἐξεύρηκασ ἀπόδειξιν, ὦ Ἀπολλωνίδη, δι’ ἧσ κἀμὲ καὶ σαυτὸν ἀποδείξεισ τῶν Ἀλωαδῶν ἐκείνων εἶναι μείζονασ οὐκ ἐν ἅπαντι μέντοι χρόνῳ τῆσ ἡμέρασ ἀλλὰ πρωῒ μάλιστα καὶ δείλησ, εἰ οἰεί, τὰσ σκιὰσ ἡμῶν τοῦ ἡλίου ποιοῦντοσ ἠλιβάτουσ, τὸν καλὸν τοῦτ’ αἰσθήσει παρέχειν συλλογισμόν, ὡσ, εἰ μέγα τὸ σκιαζόμενον, ὑπερμέγεθεσ τὸ σκιάζον.

"ἐν Λήμνῳ μὲν οὐδέτεροσ ἡμῶν εὖ οἶδ’ ὅτι γέγονε, τουτὶ μέντοι τὸ τεθρυλημένον ἰαμβεῖον ἀμφότεροι πολλάκισ ἀκηκόαμεν Ἄθωσ καλύψει πλευρὰ Λημνίασ βοόσ· "ἐπιβάλλει γὰρ ἡ σκιὰ τοῦ ὄρουσ, ὡσ ἐοίκε, χαλκῷ τινι βοιδίῳ, μῆκοσ ἀποτείνουσα διὰ τῆσ θαλάττησ οὐκ ἔλαττον ἑπτακοσίων σταδίων, τὸ κατασκιάζον ὕψοσ εἶναι διὰ τὴν αἰτίαν ὅτι πολλαπλασίουσ αἱ τοῦ φωτὸσ ἀποστάσεισ τῶν σωμάτων τὰσ σκιὰσ ποιοῦσι. "δεῦρο δὴ θεῶ καὶ τῆσ σελήνησ, ὅτε πάμμηνόσ ἐστι καὶ μάλιστα τὴν ἰδέαν ἔναρθρον τοῦ προσώπου βαθύτητι τῆσ σκιᾶσ ἀποδίδωσι, τὸ μέγιστον ἀπέχοντα διάστημα τὸν ἥλιον ἡ γὰρ ἀπόστασισ τοῦ φωτὸσ αὕτη τὴν σκιὰν μεγάλην, οὐ τὰ μεγέθη τῶν ὑπὲρ τὴν σελήνην ἀνωμαλιῶν , πεποίηκε. "καὶ μὴν οὐδὲ τῶν ὀρῶν τὰσ ὑπεροχὰσ ἐῶσι μεθ’ ἡμέραν αἱ περιαυγαὶ τοῦ ἡλίου καθορᾶσθαι, τὰ μέντοι βαθέα καὶ κοῖλα φαίνεται καὶ σκιώδη πόρρωθεν. "οὐδὲν οὖν ἄτοπον, εἰ· "καὶ τῆσ σελήνησ τὴν ἀντίληψιν καὶ τὸν ἐπιφωτισμὸν οὐκ ἔστι καθορᾶν ἀκριβῶσ, αἱ δὲ τῶν σκιερῶν παραθέσεισ παρὰ τὰ λαμπρὰ τῇ διαφορᾷ τὴν ὄψιν οὐ λανθάνουσιν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 22

(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 22)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION