헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Δεφαξιά20́

(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 20)

"μετὰ τοῦτο τῶν τεκμηρίων ἐλέχθη ; "ἐλάμβανεν ἡ σελήνη ἔκλειψιν" . "ὑπέμνησασ ἀλλὰ δὴ πότερον ὡσ πεπεισμένων ὑμῶν καὶ τιθέντων ἐκλείπειν τὴν σελήνην ὑπὸ τοῦ σκιάσματοσ ἁλισκομένην ἤδη τρέπωμαι πρὸσ τὸν λόγον, ἢ βούλεσθε μελέτην ποιήσωμαι καὶ ἀπόδειξιν ὑμῖν τῶν ἐπιχειρημάτων ἕκαστον ἀπαριθμήσασ" ;

"τούτοισ καὶ ἐμμελέτησον·

"ἐγὼ δὲ καὶ, πειθοῦσ τινοσ δέομαι, ταύτῃ μόνον ἀκηκοὼσ, ὡσ ἐπὶ μίαν εὐθεῖαν τῶν τριῶν σωμάτων γιγνομένων, γῆσ καὶ ἡλίου καὶ σελήνησ, αἱ ἐκλείψεισ συντυγχάνουσιν ἡ γὰρ γῆ τῆσ σελήνησ ἢ πάλιν ἡ σελήνη τῆσ γῆσ ἀφαιρεῖται τὸν ἣλιον· "ἐκλείπει γὰρ οὗτοσ μὲν σελήνησ σελήνη δὲ γῆσ ἐν μέσῳ τῶν τριῶν ἱσταμένησ· "σχεδὸν μέντοι τῶν λεγομένων κυριώτατα ταῦτ’ ἐστί·

"πρόσλαβε δὲ πρῶτον, εἰ βούλει, τὸν ἀπὸ τοῦ σχήματοσ τῆσ σκιᾶσ λόγον· "ἔστι γὰρ κῶνοσ, ἅτε καὶ μεγάλου πυρὸσ; "ἢ φωτὸσ σφαιροειδοῦσ ἐλάττονα σφαιροειδῆ δὲ περιβάλλοντοσ ὄγκον· "ὅθεν ἐν ταῖσ ἐκλείψεσι τῆσ σελήνησ αἱ περιγραφαὶ τῶν μελαινομένων πρὸσ τὰ λαμπρὰ τὰσ ἀποτομὰσ περιφερεῖσ ἴσχουσιν· "ἃσ γὰρ ἂν στρογγύλῳ στρογγύλῳ προσμῖξαν ἢ δέξηται τομὰσ ἢ παράσχῃ, πανταχόσε χωροῦσαι δι’ ὁμοιότητα γίγνονται κυκλοτερεῖσ; "δεύτερον οἶμαί σε γιγνώσκειν, ὅτι σελήνησ; "μὲν ἐκλείπει πρῶτα μέρη τὰ πρὸσ ἀπηλιώτην, ἡλίου δὲ τὰ πρὸσ δύσιν, κινεῖται δ’ ἡ μὲν σκιὰ τῆσ γῆσ ἐπὶ τὴν ἑσπέραν ἀπὸ τῶν ἀνατολῶν, ἥλιοσ δὲ καὶ σελήνη τοὐναντίον ἐπὶ τὰσ ἀνατολάσ. ταῦτα γὰρ ἰδεῖν τε παρέχει τῇ αἰσθήσει τὰ φαινόμενα κἀκ λόγων οὐ πάνυ τι μακρῶν μαθεῖν ἔστιν· "ἐκ δὲ τούτων ἡ αἰτία βεβαιοῦται τῆσ ἐκλείψεωσ. "ἐπεὶ γὰρ ἥλιοσ μὲν ἐκλείπει καταλαμβανόμενοσ, σελήνη δ’ ἀπαντῶσα τῷ ποιοῦντι τὴν ἔκλειψιν, εἰκότωσ μᾶλλον δ’ ἀναγκαίωσ ὁ μὲν ὄπισθεν ἁλίσκεται πρῶτον ἡ δ’ ἔμπροσθεν ἄρχεται γὰρ ἐκεῖθεν ἡ ἐπιπρόσθησισ, ὅθεν πρῶτον ἐπιβάλλει τὸ ἐπιπροσθοῦν ἐπιβάλλει δ’ ἐκείνῳ μὲν ἀφ’ ἑσπέρασ ἡ σελήνη πρὸσ αὐτὸν ἁμιλλωμένη , ταύτῃ δ’ ἀπὸ τῶν ἀνατολῶν, ὡσ πρὸσ τοὐναντίον ὑποφερομένη. "τρίτον τοίνυν ἔτι τὸ τοῦ χρόνου λάβε καὶ τὸ τοῦ μεγέθουσ τῶν ἐκλείψεων αὐτῆσ. ὑψηλὴ μὲν ἐκλείπουσα καὶ ἀπόγειοσ ὀλίγον ἀποκρύπτεται χρόνον, πρόσγειοσ δὲ καὶ ταπεινὴ αὐτὸ τοῦτο παθοῦσα σφόδρα πιέζεται καὶ βραδέωσ ἐκ τῆσ σκιᾶσ ἄπεισι· "καίτοι ταπεινὴ μὲν οὖσα τοῖσ μεγίστοισ χρῆται κινήμασιν, ὑψηλὴ δὲ τοῖσ ἐλαχίστοισ. "ἀλλὰ τὸ αἴτιον ἐν τῇ σκιᾷ τῆσ διαφορᾶσ ἔστιν· "εὐρυτάτη γὰρ οὖσα περὶ τὴν βάσιν, ὥσπερ οἱ κῶνοι, συστελλομένη τε κατὰ μικρὸν εἰσ ὀξὺ τῇ κορυφῇ καὶ λεπτὸν ἀπολήγει πέρασ. "ὅθεν ἡ σελήνη ταπεινὴ μὲν ἐμπεσοῦσα τοῖσ μεγίστοισ λαμβάνεται κύκλοισ ὑπ’ αὐτῆσ καὶ διαπερᾷ τὸ βύθιον καὶ σκοτωδέστατον ἄνω δ’ οἱο͂ν ἐν τενάγει διὰ λεπτότητα τοῦ σκιεροῦ χρανθεῖσα ταχέωσ ἀπαλλάττεται. "παρίημι δ’ ὅσα χωρὶσ ἰδίᾳ πρὸσ τὰσ βάσεισ καὶ τὰσ διαφορήσεισ ἐλέχθη· "καὶ γὰρ ἐκεῖναι μέχρι γε τοῦ ἐνδεχομένου προσίενται τὴν αἰτίαν· "ἀλλ’ ἐπανάγω πρὸσ τὸν ὑποκείμενον λόγον ἀρχὴν ἔχοντα τὴν αἴσθησιν. "ὁρῶμεν γὰρ ὅτι πῦρ ἐκ τόπου σκιεροῦ διαφαίνεται καὶ διαλάμπει μᾶλλον εἴτε παχύτητι τοῦ σκοτώδουσ ἀέροσ, οὐ δεχομένου τὰσ ἀπορρεύσεισ καὶ διαχύσεισ ἀλλὰ συνέχοντοσ ἐν ταὐτῷ τὴν οὐσίαν καὶ σφίγγοντοσ· "εἴτε τῆσ αἰσθήσεωσ; "τοῦτο πάθοσ ἐστίν, ὡσ τὰ θερμὰ παρὰ τὰ ψυχρὰ θερμότερα καὶ τὰσ ἡδονὰσ παρὰ τοὺσ πόνουσ σφοδροτέρασ, οὕτω τὰ λαμπρὰ φαίνεσθαι παρὰ τὰ σκοτεινὰ φανερά, τοῖσ διαφόροισ πάθεσιν ἀντεπιτείνοντα τὴν φαντασίαν. "ἐοίκε δὲ πιθανώτερον εἶναι τὸ πρότερον· "ἐν γὰρ ἡλίῳ πᾶσα πυρὸσ φύσισ οὐ μόνον τὸ λαμπρὸν ἀπόλλυσιν, ἀλλὰ τῷ εἴκειν γίγνεται δύσεργοσ καὶ ἀμβλυτέρα· "σκίδνησι γὰρ ἡ θερμότησ; "καὶ διαχεῖ τὴν δύναμιν. "εἴπερ οὖν ἡ σελήνη πυρὸσ εἴληχε βληχροῦ καὶ ἀδρανοῦσ, ἄστρον οὖσα θολερώτερον, ὥσπερ αὐτοὶ λέγουσιν, οὐδὲν ὧν πάσχουσα φαίνεται νῦν, ἀλλὰ τἀναντία πάντα πάσχειν αὐτὴν προσῆκόν ἐστι, φαίνεσθαι μὲν ὅτε κρύπτεται, κρύπτεσθαι δ’ ὁπηνίκα φαίνεται· "τουτέστι κρύπτεσθαι μὲν τὸν ἄλλον χρόνον ὑπὸ τοῦ περιέχοντοσ αἰθέροσ ἀμαυρουμένην, ἐκλάμπειν δὲ καὶ γίγνεσθαι καταφανῆ δἰ ἓξ μηνῶν καὶ πάλιν διὰ πέντε τῇ σκιᾷ τῆσ γῆσ ὑποδυομένην. "αἱ γὰρ πέντε καὶ ἑξήκοντα καὶ τετρακόσιαι περίοδοι τῶν ἐκλειπτικῶν πανσελήνων τὰσ τέσσαρασ καὶ τετρακοσίασ ἑξαμήνουσ ἔχουσι τὰσ δ’ ἄλλασ πενταμήνουσ. "ἔδει τοίνυν διὰ τοσούτων χρόνων φαίνεσθαι τὴν σελήνην ἐν τῇ σκιᾷ λαμπρυνομένην· "ἡ δ’ ἐν τῇ σκιᾷ μὲν ἐκλείπει καὶ ἀπόλλυσι τὸ φῶσ, ἀναλαμβάνει δ’ αὖθισ, ὅταν ἐκφύγῃ τὴν σκιάν, καὶ φαίνεταί γε πολλάκισ ἡμέρασ, ὡσ πάντα μᾶλλον ἢ πύρινον οὖσα σῶμα καὶ ἀστεροειδέσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 20

(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 20)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION