헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Δεξοηιβ

(플루타르코스, De cohibenda ira, section 9)

τὰ μὲν οὖν φαῦλα παραδείγματα τὴν θέαν οὐκ εὔχαριν ἀλλ’ ἀναγκαίαν μόνον εἶχε· τοὺσ δ’ ἠπίωσ καὶ λείωσ ὁμιλοῦντασ ὀργαῖσ κάλλιστα μὲν ἀκούσματα κάλλιστα δὲ θεάματα ποιούμενοσ, ἄρχομαι καταφρονεῖν τῶν λεγόντων· ἄνδρ’ ἠδίκησασ · ἄνδρ’ ἀνεκτέον τόδε; καὶ βαῖνε λάξ, ἐπὶ τραχήλου βαῖνε, καὶ πέλα χθονί, καὶ τἄλλα παροξυντικά, δι’ ὧν ἔνιοι τὸν θυμὸν ἐκ τῆσ γυναικωνίτιδοσ εἰσ τὴν ἀνδρωνῖτιν οὐκ εὖ μετοικίζουσιν.

ἡ γὰρ ἀνδρεία κατὰ τἄλλα τῇ δικαιοσύνῃ συμφερομένη περὶ μόνησ μοι δοκεῖ διαμάχεσθαι τῆσ πραότητοσ, ὡσ αὐτῇ μᾶλλον προσηκούσησ.

"ὅ τι γὰρ ἂν θέλῃ, ψυχῆσ ὠνεῖται" μεγάλησ ἐστὶ καὶ νικητικῆσ ἰσχύοσ, ὥσπερ νεῦρα καὶ τόνουσ ἀληθῶσ ἐπὶ τὰ πάθη τὰσ κρίσεισ ἐχούσησ.

ἀεὶ πειρῶμαι καὶ ἀναγιγνώσκειν οὐ ταῦτα δὴ μόνον τὰ τῶν φιλοσόφων, οὕσ φασι χολὴν οὐκ ἔχειν οἱ νοῦν οὐκ ἔχοντεσ, ἀλλὰ μᾶλλον τὰ τῶν βασιλέων καὶ τυράννων οἱο͂ν Ἀντιγόνου τὸ πρὸσ τοὺσ στρατιώτασ τοὺσ παρὰ τὴν σκηνὴν λοιδοροῦντασ αὐτὸν ὡσ οὐκ ἀκούοντα·

"οὐ πορρωτέρω ποι τραπόμενοι κακῶσ ἐρεῖθ’ ἡμᾶσ;

Ἀρκαδίωνοσ δὲ τοῦ Ἀχαιοῦ τὸν Φίλιππον ἀεὶ κακῶσ λέγοντοσ καὶ φεύγειν παραινοῦντοσ εἰσόκε τοὺσ ἀφίκηται οἳ οὐκ ἴσασι Φίλιππον εἶτά πωσ ἐν Μακεδονίᾳ φανέντοσ, ᾤοντο δεῖν οἱ φίλοι κολάσαι καὶ μὴ περιιδεῖν·

ὁ δὲ Φίλιπποσ ἐντυχὼν αὐτῷ φιλανθρώπωσ καὶ ξένια καὶ δῶρα πέμψασ ἐκέλευσεν ὕστερον πυνθάνεσθαι, τίνασ λόγουσ ἀπαγγέλλοι πρὸσ τοὺσ Ἕλληνασ·

"βελτίων ἰατρὸσ ὑμῶν.

ἐν Ὀλυμπίοισ δὲ βλασφημίασ περὶ αὐτοῦ γενομένησ καί τινων λεγόντων, ὡσ οἰμῶξαι προσήκει τοὺσ Ἕλληνασ, ὅτι εὖ πάσχοντεσ ὑπὸ τοῦ Φιλίππου κακῶσ αὐτὸν λέγουσι· "ποιήσουσιν, ἂν κακῶσ πάθωσι;

Θρασύβουλον καὶ Πορσήνα τὰ πρὸσ Μούκιον καὶ Μάγα τὰ πρὸσ Φιλήμονα·

δημοσίᾳ γὰρ ὑπ’ αὐτοῦ κωμῳδηθεὶσ ἐν θεάτρῳ παρὰ τοῦ βασιλέωσ γράμμαθ’ ἣκει σοι, Μάγα.

Μάγα κακόδαιμον, γράμματ’ οὐκ ἐπίστασαι· λαβὼν ὑπὸ χειμῶνοσ εἰσ Παραιτόνιον ἐξενεχθέντα, στρατιώτην μὲν ἐκέλευσε γυμνῇ τῇ μαχαίρᾳ θιγεῖν τοῦ τραχήλου μόνον εἶτα κοσμίωσ ἀπελθεῖν· ἀστραγάλουσ δὲ καὶ σφαῖραν ὡσ παιδαρίῳ νοῦν οὐκ ἔχοντι προσπέμψασ;

ἀφῆκε. Πτολεμαῖοσ. ; δὲ γραμματικὸν εἰσ ἀμαθίαν ἐπισκώπτων ἠρώτησε τίσ ὁ τοῦ Πηλέωσ πατὴρ ἦν· "τίσ ὁ τοῦ Λάγου·

τὸ δὲ σκῶμμα τῆσ δυσγενείασ ἥπτετο τοῦ βασιλέωσ, καὶ πάντεσ ἠγανάκτησαν ὡσ οὐκ ἐπιτήδειον ὄντα φέρειν· "σκωπτόμενον , οὐδὲ τὸ σκώπτειν βασιλικόν ἐστιν. Ἀλέξανδροσ δὲ πικρότεροσ αὑτοῦ γέγονεν ἐν τοῖσ περὶ Καλλισθένη καὶ Κλεῖτον.

καὶ, Πῶροσ ἁλοὺσ παρεκάλει χρήσασθαι· "μή τι πλέον; "πάντ’ ἔνεστι. "μειλίχιον" Ἀθηναῖοι δέ·

οἶμαι καλοῦσι·

τὸ δὲ κολαστικὸν ἐρινυῶδεσ καὶ δαιμονικόν, οὐ θεῖον οὐδ’ ὀλύμπιον.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Text

Plutarch, De cohibenda ira, section 9

(플루타르코스, De cohibenda ira, section 9)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION