Plutarch, De cohibenda ira, section 5

(플루타르코스, De cohibenda ira, section 5)

ἔστι γάρ τισ, ὦ ἑταῖρε, πρώτη καθάπερ τυράννου κατάλυσισ τοῦ θυμοῦ, μὴ πείθεσθαι μηδ’ ὑπακούειν προστάττοντοσ αὐτοῦ μέγα βοᾶν καὶ δεινὸν βλέπειν καὶ κόπτειν ἑαυτόν, ἀλλ’ ἡσυχάζειν καὶ μὴ συνεπιτείνειν ὥσπερ νόσημα ῥιπτασμῷ καὶ διαβοήσει τὸ πάθοσ. ἐπικωμάσαι καὶ ᾆσαι καὶ στεφανῶσαι θύραν, ἔχουσιν ἁμωσγέπωσ κουφισμὸν οὐκ ἄχαριν οὐδ’ ἄμουσον ἐλθὼν δ’ οὐκ ἐβόησα τίσ ἢ τίνοσ, ἀλλ’ ἐφίλησα τὴν φλιήν.

εἰ τοῦτ’ ἔστ’ ἀδίκημ’, ἀδικῶ. αἵ τε τοῖσ πενθοῦσιν ἐφέσεισ τοῦ ἀποκλαῦσαι καὶ ἀποδύρασθαι πολύ τι τῆσ λύπησ ἅμα τῷ δακρύῳ συνεξάγουσιν· ὁ δὲ θυμὸσ ἐκριπίζεται μᾶλλον οἷσ πράττουσι καὶ λέγουσιν οἱ ἐν αὐτῷ καθεστῶτεσ.

ἀτρεμεῖν οὖν κράτιστον ἢ φεύγειν καὶ ἀποκρύπτειν. ἀρχομένησ συναισθανομένουσ, ἵνα μὴ πέσωμεν μᾶλλον δ’ ἐπιπέσωμεν·

ἐπιπίπτομεν δέ γε τοῖσ φίλοισ μάλιστά τε καὶ πλειστάκισ.

οὐ γὰρ πάντων ἐρῶμεν οὐδὲ πᾶσι φθονοῦμεν οὐδὲ πάντασ φοβούμεθα, θυμῷ δ’ ἄθικτον οὐδὲν οὐδ’ ἀνεπιχείρητον ἀλλ’ ὀργιζόμεθα καὶ πολεμίοισ καὶ φίλοισ καὶ τέκνοισ καὶ γονεῦσι καὶ θεοῖσ νὴ Δία καὶ θηρίοισ καὶ ἀψύχοισ σκεύεσιν, ὡσ ὁ Θάμυρισ ῥηγνὺσ χρυσόδετον κέρασ, ῥηγνὺσ ἁρμονίαν χορδοτόνου λύρασ· "χερσὶ διακλάσσασ.

"Ἄθω δαιμόνιε οὐρανόμηκεσ, μὴ ποιεῖν ἐν ἐμοῖσ ἔργοισ λίθουσ μεγάλουσ καὶ δυσκατεργάστουσ·

πολλὰ γάρ ἐστι τοῦ θυμοῦ φοβερά, πολλὰ δὲ καὶ γελοῖα· διὸ καὶ μισεῖται καὶ καταφρονεῖται μάλιστα τῶν παθῶν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION