헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Δεξοηιβ

(플루타르코스, De cohibenda ira, section 6)

ἐγὼ γοῦν, εἰ μὲν ὀρθῶσ οὐκ οἶδα, ταύτην δὲ τῆσ ἰατρείασ ἀρχὴν ποιησάμενοσ, ὥσπερ οἱ Λάκωνεσ ἐν τοῖσ εἵλωσι τὸ μεθύειν οἱο͂́ν ἐστι, κατεμάνθανον τὴν ὀργὴν ἐν ἑτέροισ. ᾗ τοῦ νοσοῦντοσ ἀνομοιότατον αὑτῷ γίνεται τὸ πρόσωπον, οὕτωσ ὁρῶν ὑπ’ ὀργῆσ ἐξισταμένουσ μάλιστα καὶ μεταβάλλοντασ ὄψιν χρόαν βάδισμα φωνήν, οἱο͂ν εἰκόνα τοῦ πάθουσ ἀπεματτόμην ἐμαυτῷ πάνυ δυσχεραίνων, εἰ φοβερὸσ;

οὕτω καὶ παρακεκινηκὼσ;

ὁρῶμαί ποτε τοῖσ φίλοισ καὶ τῇ γυναικὶ καὶ τοῖσ θυγατρίοισ, οὐ μόνον ἰδεῖν ἄγριοσ καὶ ἀσυνήθησ ἀλλὰ καὶ φωνὴν ἀπηνῆ καὶ τραχεῖαν ἀφιείσ· ὥσπερ ἑτέροισ τῶν συνήθων ἐνετύγχανον, οὐκ ἦθοσ οὐ μορφὴν οὐ λόγου χάριν οὐ τὸ πιθανὸν καὶ προσηνὲσ ἐν ὁμιλίᾳ δυναμένοισ ὑπ’ ὀργῆσ διαφυλάττειν.

Γαϊῴ μὲν οὖν Γράκχῳ τῷ ῥήτορι καὶ τὸν τρόπον ὄντι χαλεπῷ καὶ περιπαθέστερον λέγοντι διηρμοσμένον ἦν συρίγγιον, ᾧ τὴν φωνὴν οἱ ἁρμονικοὶ σχέδην ἐπ’ ἀμφότερα διὰ τῶν τόνων ἄγουσι·

οὐκ ἂν ἠχθόμην αὐτοῦ προσφέροντοσ ἐπὶ ταῖσ ὀργαῖσ ἔσοπτρον, ὥσπερ ἐνίοισ προσφέρουσι λουσαμένοισ ἐπ’ οὐδενὶ χρησίμῳ.

τὸ δ’ αὑτὸν ἰδεῖν παρὰ φύσιν ἔχοντα καὶ συντεταραγμένον οὐ μικρόν ἐστιν εἰσ διαβολὴν τοῦ πάθουσ. καὶ γὰρ καὶ τὴν, Ἀθηνᾶν λέγουσιν οἱ παίζοντεσ αὐλοῦσαν ὑπὸ τοῦ σατύρου νουθετεῖσθαι καὶ μὴ προσέχειν·

οὔ τοι πρέπει τὸ σχῆμα·

τοὺσ αὐλοὺσ μέθεσ καὶ θὦπλα λάζευ καὶ γνάθουσ εὐθημόνει· θεασαμένην δὲ τοῦ προσώπου τὴν ὄψιν ἐν ποταμῷ τινι δυσχερᾶναι καὶ προέσθαι τοὺσ αὐλούσ· καίτοι παραμυθίαν ἡ τέχνη τῆσ ἀμορφίασ ἔχει τὴν εὐμέλειαν.

περιστομίοισ τοῦ πνεύματοσ τὸ ῥαγδαῖον ἐγκαθεῖρξε καὶ τοῦ προσώπου κατεκόσμησε καὶ ἀπέκρυψε τὴν ἀνωμαλίαν, χρυσῷ δ’ αἰγλήεντι συνήρμοσεν ἀμφιδασείασ κόρσασ, καὶ στόμα λάβρον ὀπισθοδέτοισιν ἱμᾶσιν.

ἡ δ’ ὀργὴ φυσῶσα καὶ διατείνουσα τὸ πρόσωπον ἀπρεπῶσ, ἔτι μᾶλλον αἰσχρὰν ἀφίησι καὶ ἀτερπῆ φωνὴν κινοῦσα χορδὰσ τὰσ ἀκινήτουσ φρενῶν.

τὴν μὲν γὰρ θάλασσαν, ὅταν ἐκταραχθεῖσα τοῖσ πνεύμασι τὰ βρύα καὶ τὸ φῦκοσ ἀναβάλλῃ, καθαίρεσθαι λέγουσιν· ἃ δ’ ὁ θυμὸσ ἐκβράσσει τῆσ ψυχῆσ περιτρεπομένησ ἀκόλαστα καὶ πικρὰ καὶ σπερμολόγα ῥήματα, τοὺσ λέγοντασ πρώτουσ καταρρυπαίνει καὶ καταπίμπλησιν ἀδοξίασ, ὡσ ἀεὶ μὲν ἔχοντασ ἐν αὐτοῖσ ταῦτα καὶ πλήρεισ ὄντασ ὑπὸ δὲ τῆσ ὀργῆσ ἀνακαλυπτομένουσ.

ὁ Πλάτων, λόγου βαρυτάτην ζημίαν τίνουσιν, ἐχθροὶ καὶ κακολόγοι καὶ κακοήθεισ δοκοῦντεσ εἶναι.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, De cohibenda ira, section 6

(플루타르코스, De cohibenda ira, section 6)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION