Plutarch, De cohibenda ira, section 8

(플루타르코스, De cohibenda ira, section 8)

προσέχειν αὑτοῖσ ἁλισκομένοισ ὑπ’ ὀργῆσ, ἀλλὰ καὶ τὴν ἄλλην τοῦ θυμοῦ κατανοεῖν φύσιν, ὡσ οὐκ εὐγενὴσ οὐδ’ ἀνδρώδησ οὐδ’ ἔχουσα φρόνημα καὶ μέγεθόσ ἐστιν, ἀλλὰ δοκεῖ τοῖσ πολλοῖσ τὸ ταρακτικὸν αὐτοῦ πρακτικὸν καὶ τὸ ἀπειλητικὸν εὐθαρσὲσ εἶναι καὶ τὸ ἀπειθὲσ ἰσχυρόν. ἔνιοι δὲ καὶ τὴν ὠμότητα μεγαλουργίαν καὶ τὸ δυσπαραίτητον εὐτονίαν καὶ μισοπονηρίαν τὸ δύσκολον οὐκ ὀρθῶσ τίθενται· τὰ γὰρ ἔργα καὶ τὰ κινήματα καὶ τὰ σχήματα μικρότητα πολλὴν καὶ ἀσθένειαν κατηγορεῖ, οὐ μόνον ἐν οἷσ παιδάρια σπαράττουσι καὶ πρὸσ γύναια διαπικραίνονται καὶ κύνασ καὶ ἵππουσ καὶ ἡμιόνουσ;

οἰόνται δεῖν κολάζειν, ὡσ Κτησιφῶν ὁ παγκρατιαστὴσ ἀντιλακτίσαι τὴν ἡμίονον ἀξιῶν, ἀλλὰ καὶ περὶ τὰσ τυραννικὰσ μιαιφονίασ τῷ πικρῷ τὸ μικρόψυχον αὐτῶν καὶ τῷ δρῶντι τὸ πεπονθὸσ ἐνορώμενον ἐοίκε τοῖσ δήγμασι τῶν ἑρπετῶν, ὅταν διακαῇ καὶ περιώδυνα γένηται , τὴν φλεγμονὴν ἀπερειδομένων σφοδρὰν τοῖσ λελυπηκόσιν.

ἐστὶν ἐν σαρκὶ πληγῆσ πάθοσ, οὕτωσ ἐν ταῖσ μαλακωτάταισ ψυχαῖσ ἡ πρὸσ τὸ λυπῆσαι ἔνδοσισ ἐκφέρει μείζονα θυμὸν ἀπὸ μείζονοσ ἀσθενείασ.

διὸ καὶ γυναῖκεσ ἀνδρῶν ὀργιλώτεραι, καὶ νοσοῦντεσ ὑγιαινόντων καὶ γέροντεσ ἀκμαζόντων καὶ κακῶσ πράττοντεσ εὐτυχούντων·

ὀργιλώτατοσ γὰρ ὁ φιλάργυροσ πρὸσ τὸν οἰκονόμον, ὁ γαστρίμαργοσ πρὸσ τὸν ὀψοποιὸν ὁ ζηλότυποσ πρὸσ τὸ γύναιον ὁ κενόδοξοσ κακῶσ ἀκούσασ·

"ἄγαν φιλοτιμίαν μνώμενοι ἐν πόλεσιν ἄνδρεσ ἢ στάσιν, ἄλγοσ ἐμφανέσ" κατὰ Πίνδαρον. μάλιστα τῆσ ψυχῆσ καὶ πάσχοντοσ ἀνίσταται μάλιστα δι’ ἀσθένειαν ὁ θυμόσ, οὐχὶ νεύροισ, ὥσ τισ εἶπε, τῆσ ψυχῆσ ἐοικώσ, ἀλλ’ ἐπιτάμασι καὶ σπάσμασιν ἐν ταῖσ ἀμυντικαῖσ ὁρμαῖσ σφοδρότερον ἐξανισταμένησ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION