헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Δεξοηιβ

(플루타르코스, De cohibenda ira, section 1)

Στααασ. καλῶσ μοι δοκοῦσιν, ὦ Φουνδάνε, ποιεῖν οἱ ζωγράφοι διὰ χρόνου τὰ ἔργα πρὶν ἢ συντελεῖν ἐπισκοποῦντεσ· ἁπτομένην τῆσ παρὰ μικρὸν διαφορᾶσ, ἣν ἀποκρύπτει τὸ συνεχὲσ καὶ τὸ σύνηθεσ.

ἐπεὶ τοίνυν οὐκ ἔστιν αὐτὸν αὑτῷ διὰ χρόνου προσελθεῖν χωρὶσ γενόμενον καὶ διαστήσαντα τῆσ συνεχείασ τὴν αἴσθησιν , ἀλλὰ τοῦτ’ ἐστὶ τὸ μάλιστα ποιοῦν ἕκαστον αὑτοῦ φαυλότερον κριτὴν ἢ ἑτέρων·

δεύτερον ἂν εἰή τὸ τοὺσ φίλουσ ἐφορᾶν διὰ χρόνου καὶ παρέχειν ὁμοίωσ ἐκείνοισ ἑαυτόν, οὐκ εἰ γέρων γέγονε ταχὺ καὶ τὸ σῶμα βέλτιον ἢ χεῖρον ἔσχηκεν, ἀλλὰ καὶ τὸν τρόπον καὶ τὸ ἦθοσ ἐπισκοπεῖν, εἴ τι χρηστὸν ὁ χρόνοσ προστέθεικεν ἢ τῶν φαύλων ἀφῄρηκεν.

συνὼν δέ σοι μῆνα τουτονὶ πέμπτον, τὸ μὲν ἐξ ὑπαρχόντων δι’ εὐφυϊάν ἀγαθῶν ἐπίδοσιν γεγονέναι τοσαύτην καὶ αὔξησιν οὐ πάνυ θαυμαστὸν ἡγοῦμαι·

τὸ δὲ σφοδρὸν ἐκεῖνο καὶ διάπυρον πρὸσ ὀργὴν ὁρῶντί μοι πρᾶον οὕτω καὶ χειρόηθεσ τῷ λογισμῷ γεγενημένον ἐπέρχεται πρὸσ τὸν θυμὸν εἰπεῖν ὢ πόποι, ἦ μάλα δὴ μαλακώτεροσ αὓτη δ’ ἡ μαλακότησ οὐκ ἀργίαν οὐδ’ ἔκλυσιν, ἀλλ’ ὥσπερ ἡ κατειργασμένη γῆ λειότητα καὶ βάθοσ ἐνεργὸν ἐπὶ τὰσ πράξεισ ἔσχηκεν ἀντὶ τῆσ φορᾶσ ἐκείνησ καὶ τῆσ ὀξύτητοσ.

ἀλλ’ ὑπὸ λόγων τινῶν χρηστῶν θεραπευόμενον.

καίτοι τὸ γὰρ ἀληθὲσ εἰρήσεται πρὸσ σέ ταῦθ’ ἡμῖν Ἔρωσ ὁ ἑταῖροσ ἀπαγγέλλων ὕποπτοσ ἦν τὰ μὴ προσόντα πρέποντα δὲ προσεῖναι τοῖσ καλοῖσ κἀγαθοῖσ δι’ εὔνοιαν ἐπιμαρτυρεῖν·

καίπερ, ὡσ οἶσθα, οὐδαμῇ πιθανὸσ ὢν τῷ πρὸσ χάριν ὑφίεσθαι τοῦ δοκοῦντοσ. ἀλλὰ νῦν ἐκεῖνόσ τε τῶν ψευδομαρτυριῶν ἀφεῖται, καὶ σύ, τῆσ ὁδοιπορίασ σχολὴν διδούσησ, δίελθ’ ἡμῖν ὥσπερ ἰατρείαν τινὰ σεαυτοῦ, χρησάμενοσ οὕτωσ εὐήνιον καὶ ἁπλοῦν καὶ τῷ λόγῳ πρᾶον καὶ ὑπήκοον ἐποιήσω τὸν θυμόν.

Φουνδανόσ.

εἶτ’ οὐ σκοπεῖσ, ὦ προθυμότατε Σύλλα, μὴ καὶ αὐτὸσ εὐνοίᾳ καὶ φιλίᾳ τῇ πρὸσ ἡμᾶσ παρορᾷσ τι τῶν ἡμετέρων; πολλάκισ ἔχοντι κατὰ χώραν ἐν τῇ Ὁμηρικῇ πείσῃ μένοντα τὸν θυμόν, ἀλλὰ τραχύτερον ὑπὸ μισοπονηρίασ, εἰκόσ ἐστι πραοτέρουσ ἡμᾶσ φανῆναι, καθάπερ ἐν διαγραμμάτων μεταβολαῖσ νῆταί τινεσ πρὸσ ἑτέρασ νήτασ τάξιν ὑπάτων λαμβάνουσιν.

συλλ.

οὐδέτερα τούτων, ἔστιν, ὦ Φουνδάνε· ποίει δ’ ὡσ λέγω, χαριζόμενοσ ἡμῖν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, De cohibenda ira, section 1

(플루타르코스, De cohibenda ira, section 1)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION