Plutarch, Consolatio ad uxorem, section 1

(플루타르코스, Consolatio ad uxorem, section 1)

καὶ πάλαι σοι συνήλγησα καὶ συνηχθέσθην, Ἀπολλώνιε, ἀκούσασ περὶ τῆσ τοῦ προσφιλεστάτου πᾶσιν ἡμῖν υἱοῦ σου προώρου μεταλλαγῆσ τοῦ βίου, νεανίσκου κοσμίου πάνυ καὶ σώφρονοσ; τά τε πρὸσ θεοὺσ καὶ τὰ πρὸσ γονεῖσ καὶ φίλουσ ὅσια καὶ δίκαια διαφυλάξαντοσ.

τότε μὲν οὖν ὑπὸ τὸν τῆσ τελευτῆσ καιρὸν ἐντυγχάνειν σοι καὶ παρακαλεῖν ἀνθρωπίνωσ φέρειν τὸ συμβεβηκὸσ ἀνοίκειον ἦν, παρειμένον τό τε σῶμα καὶ τὴν ψυχὴν ὑπὸ τῆσ,·

παραλόγου συμφορᾶσ, καὶ συμπαθεῖν δ’ ἦν 10 ἀναγκαῖον οὐδὲ γὰρ οἱ βέλτιστοι τῶν ἰατρῶν πρὸσ τὰσ ἀθρόασ τῶν ῥευμάτων ἐπιφορὰσ εὐθὺσ·

περιχρίστων ἐπιθέσεωσ αὐτὸ δι’ αὑτοῦ λαβεῖν πέψιν.

ὅν ἔπεμψασ ἀπαγγελοῦντα περὶ τῆσ τοῦ παιδίου τελευτῆσ·

, ἐοίκε διημαρτηκέναι καθ’ ὁδὸν εἰσ Ἀθήνασ πορευόμενοσ· ἐγὼ δ’ εἰσ Τάναγραν ἐλθὼν ἐπυθόμην παρὰ τῆσ θυγατριδῆσ. τὰ μὲν οὖν περὶ τὴν ταφὴν ἤδη νομίζω γεγονέναι· γεγονότα δ’ ἐχέτω ὥσ σοι μέλλει καὶ νῦν ἀλυπότατα καὶ πρὸσ τὸ λοιπὸν ἕξειν.

εἰ δέ τι βουλομένη μὴ πεποίηκασ ἀλλὰ μένεισ τὴν ἐμὴν γνώμην, οἰεί δὲ κουφότερον οἴσειν γενομένου· καὶ δεισιδαιμονίασ, ὧν ἥκιστά σοι μέτεστι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION