헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Ξονσολα

(플루타르코스, Consolatio ad uxorem, section 10)

"Αἴδασ ἀν’ αἰᾶν’. ἐστι τὸ μετὰ πείσματοσ τεθαρρηκότοσ εἰπεῖν τίσ δ’ ἐστὶ δοῦλοσ τοῦ θανεῖν ἄφροντισὤν; καὶ Αἵδηνδ’ ἔχων βοηθὸν οὐ τρέμω σκιάσ τί γὰρ τὸ χαλεπόν ἐστι καὶ τὸ δυσανιῶν καὶ ἐν τῷ τεθνάναι;

τὰ γὰρ τοῦ θανάτου μήποτε καὶ λίαν ἡμῖν ὄντα συνήθη καὶ συμφυᾶ πάλιν οὐκ οἶδ’ ὅπωσ δυσαλγῆ δοκεῖ εἶναι. τί γὰρ θαυμαστὸν εἰ τὸ τμη τὸν τέτμηται, εἰ τὸ τηκτὸν τέτηκται, εἰ τὸ καυστὸν κέκαυται , εἰ τὸ φθαρτὸν ἔφθαρται;

πότε γὰρ ἐν ἡμῖν αὐτοῖσ ἔστιν ἢ οὐκ ἔστιν ὁ θάνατοσ;

"ταὐτὸ γ’ ἔνι ζῶν καὶ τεθνηκὸσ καὶ τὸ ἐγρηγορὸσ καὶ τὸ καθεῦδον καὶ νέον καὶ γηραιὸν τάδε γὰρ μεταπεσόντα ἐκεῖνά ἐστι , κἀκεῖνα πάλιν μεταπεσόντα ταῦτα. ἀδιαλείπτωσ, οὕτω καὶ ἡ φύσισ ἐκ τῆσ αὐτῆσ ὕλησ πάλαι μὲν τοὺσ προγόνουσ ἡμῶν ἀνέσχεν, εἶτα συνεχεῖσ αὐτοῖσἐγέοννησε τοὺσ πατέρασ, εἶθ’ ἡμᾶσ, εἶτ’ ἄλλουσ ἐπ’ ἄλλοισ ἀνακυκλήσει.

καὶ ὁ τῆσ γενέσεωσ ποταμὸσ οὕτωσ ἐνδελεχῶσ ῥέων οὔποτε στήσεται, καὶ πάλιν ὁ ἐξ ἐναντίασ αὐτῷ ὁ τῆσ φθορᾶσ εἴτ’ Ἀχέρων εἴτε Κωκυτὸσ καλούμενοσ ὑπὸ τῶν ποιητῶν, ἡ πρώτη οὖν αἰτία ἡ δείξασα ἡμῖν τὸ τοῦ ἡλίου φῶσ, ἡ αὐτὴ καὶ τὸν ζοφερὸν Αἵδην ἄγει.

καὶ μήποτε τοῦδ’ εἰκὼν ὁ περὶ ἡμᾶσ ἀήρ, ἓν παρ’ ἓν ἡμέραν καὶ νύκτα ποιῶν, ἐπαγωγοὺσ ζωῆσ τε καὶ θανάτου καὶ ὕπνου καὶ ἐγρηγόρσεωσ.

διὸ καὶ μοιρίδιον χρέοσ εἶναι λέγεται τὸ ζῆν, ὡσ ἀποδοθησόμενον ὃ ἐδανείσαντο ἡμῶν οἱ προπάτορεσ.

ὃ δὴ καὶ εὐκόλωσ καταβλητέον καὶ ἀστενάκτωσ, ὅταν ὁ δανείσασ ἀπαιτῇ·

εὐγνωμονέστατοι γὰρ ἂν οὕτω φανείημεν.

πολλοὺσ λέγοντεσ ὡσ οὐδὲν οὐδαμῇ τῷ διαλυθέντι κακὸν οὐδὲ λυπηρόν ἐστιν, οἶδ’ ὅτι κωλύει σε πιστεύειν ὁ πάτριοσ λόγοσ καὶ τὰ μυστικὰ σύμβολα τῶν περὶ τὸν Διόνυσον ὀργιασμῶν, ἃ σύνισμεν ἀλλήλοισ οἱ κοινωνοῦντεσ.

ὡσ οὖν ἄφθαρτον οὖσαν τὴν ψυχὴν διανοοῦ ταὐτὸ ταῖσ ἁλισκομέναισ ὄρνισι πάσχειν·

ἂν μὲν γὰρ πολὺν ἐντραφῇ τῷ σώματι χρόνον καὶ γένηται τῷ βίῳ τούτῳ τιθασὸσ ὑπὸ πραγμάτων πολλῶν καὶ μακρᾶσ συνηθείασ, αὖθισ καταίρουσα πάλιν ἐνδύεται καὶ οὐκ ἀνίησιν οὐδὲ λήγει τοῖσ ἐνταῦθα συμπλεκομένη πάθεσι καὶ τύχαισ διὰ τῶν γενέσεων.

μὴ γὰρ οἰού λοιδορεῖσθαι καὶ κακῶσ ἀκούειν τὸ γῆρασ διὰ τὴν ῥυσότητα καὶ τὴν πολιὰν καὶ τὴν ἀσθένειαν τοῦ σώματοσ·

τὸ χαλεπώτατόν ἐστιν, ὅτι τὴν ψυχὴν ἑώλόν τε ποιεῖ ταῖσ μνήμαισ τῶν ἐκεῖ καὶ λιπαρῆ περὶ ταῦτα καὶ κάμπτει καὶ πιέζει, τὸν σχηματισμόν, ὃν ἔσχεν ὑπὸ τοῦ σώματοσ ἐν τῷ πεπονθέναι, διαφυλάττουσαν.

ἡ δὲ ληφθεῖσα μὲν ὑπὸ κρειττόνων ἔχεται, καθάπερ ἐκ καμπῆσ ὑγρᾶσ καὶ μαλθακῆσ ἀναχαιτίσασα πρὸσ ὃ πέφυκεν.

πάλιν ἀναρριπίζεται καὶ ἀναλαμβάνει ταχέωσ ὅπωσ ὤκιστα πύλασ Αἴδαο περῆσαι πρὶν ἔρωτα πολὺν ἐγγενέσθαι τῶν αὐτόθι πραγμάτων καὶ μαλαχθῆναι πρὸσ τὸ σῶμα καὶ συντακῆναι καθάπερ ὑπὸ φαρμάκων.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, Consolatio ad uxorem, section 10

(플루타르코스, Consolatio ad uxorem, section 10)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION