헬라어 문장 검색 - Δεμοστ́Σπεεξηε

(데모스테네스, Speeches 21-30, Πρὸσ Ἄφοβον ὑπὲρ Φάνου Ψευδομαρτυριῶν)

εἰ μὴ πρότερόν μοι δίκησ γενομένησ πρὸσ Ἄφοβον, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, συνῄδειν πολλῷ τούτων μείζω καὶ δεινότερ’ αὐτοῦ ψευσαμένου ῥᾳδίωσ ἐξελέγξασ διὰ τὴν περιφάνειαν τῶν ἀδικημάτων, θαυμασίωσ ἂν ὡσ ηὐλαβούμην μὴ καὶ νῦν οὐ δυνηθῶ δεῖξαι, πῇ παρακρούεταί ποθ’ ἕκασθ’ ὑμᾶσ αὐτῶν. νῦν δὲ σὺν θεοῖσ εἰπεῖν, ἄνπερ ἴσοι καὶ κοινοὶ γένησθ’ ἡμῶν ἀκροαταί, πολλὰσ ἐλπίδασ ἔχω μηδὲν ἧττον ὑμᾶσ τὴν ἀναίδειαν τὴν τούτου γνώσεσθαι τῶν πρότερον δικασάντων. καὶ ταῦτ’ εἰ μὲν ἐδεῖτο λόγου τινὸσ ἢ ποικιλίασ, ἔγωγε κατώκνουν ἂν τὴν ἐμαυτοῦ καταμεμφόμενοσ ἡλικίαν· νῦν δ’ ἁπλῶσ δεῖ διδάξαι καὶ διηγήσασθαι τὰ τούτῳ πεπραγμένα περὶ ἡμῶν· ἐκ δὲ τούτων οἶμαι πᾶσιν ὑμῖν εὔγνωστον ἔσεσθαι, πότερόσ ποθ’ ἡμῶν ἐσθ’ ὁ πονηρόσ. οἶδα μὲν οὖν ὅτι τὴν δίκην οὗτοσ εἴληχε ταύτην, οὐχὶ τῷ τὰ ψευδῆ τιν’ αὑτοῦ καταμεμαρτυρηκέναι ἐξελέγξειν πιστεύων, ἀλλ’ ἡγούμενοσ διὰ τὸ μέγεθοσ τοῦ τιμήματοσ τῆσ δίκησ, ἣν ὦφλεν, ἐμοὶ μὲν ἂν γενέσθαι τινὰ φθόνον, αὑτῷ δ’ ἔλεον.

καὶ διὰ ταῦτα περὶ τῆσ γεγενημένησ δίκησ νῦν ἀπολογεῖται, περὶ ἧσ τότ’ οὐδὲν ἔσχε δίκαιον εἰπεῖν. ἐγὼ δ’, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, εἰ μὲν ἐπεπράγμην τοῦτον τὴν δίκην ἢ μηδὲν ἤθελον μέτριον συγχωρεῖν, ἠδίκουν μὲν οὐδ’ ἂν οὕτωσ, τὰ παρ’ ὑμῖν γνωσθέντα πραττόμενοσ αὐτόν, ὅμωσ δ’ ἂν εἶχέν τισ εἰπεῖν, ὡσ λίαν ὠμῶσ καὶ πικρῶσ ὄντα συγγενῆ τοῦτον ἐκ τῆσ οὐσίασ ἁπάσησ ἐκβέβληκα. νῦν δὲ τοὐναντίον ἐστίν·

οὗτοσ ἐμὲ τῶν πατρῴων ἁπάντων μετὰ τῶν συνεπιτρόπων ἀπεστέρηκεν, καὶ οὐδ’ ἐν ὑμῖν φανερῶσ ἐξελεγχθεὶσ οἰέται δεῖν οὐδὲν τῶν μετρίων ποιεῖν, ἀλλὰ διασκευασάμενοσ τὴν οὐσίαν, καὶ παραδοὺσ τὴν μὲν συνοικίαν Αἰσίῳ, τὸν δ’ ἀγρὸν Ὀνήτορι, πρὸσ μὲν ἐκείνουσ δίκην καὶ πράγματ’ ἔχειν ἐμὲ πεποίηκεν, ἐκ δὲ τῆσ οἰκίασ αὐτὸσ τὰ σκεύη λαβὼν καὶ τἀνδράποδ’ ἐξαγαγὼν καὶ τὸν λάκκον συντρίψασ καὶ τὰ θυρώματ’ ἀποσπάσασ καὶ μόνον οὐκ αὐτὴν τὴν οἰκίαν ἐμπρήσασ Μέγαράδ’ ἐξῴκηκεν κἀκεῖ μετοίκιον τέθηκεν. ὥστε πολὺ ἂν δικαιότερον διὰ ταῦτα τὰ ἔργα τοῦτον μισήσαιτε ἢ ἐμοῦ τιν’ ἀνεπιείκειαν καταγνοίητε. περὶ μὲν οὖν τῆσ αἰσχροκερδίασ τῆσ τούτου καὶ μιαρίασ ὕστερόν μοι δοκεῖ διεξελθεῖν πρὸσ ὑμᾶσ·

καὶ νῦν δ’ ὡσ ἐν κεφαλαίοισ ἀκηκόατε· περὶ δὲ τῶν μεμαρτυρημένων, ὡσ ἔστιν ἀληθῆ, περὶ ὧνπερ οἴσετε τὴν ψῆφον, ἤδη πειράσομαι διδάσκειν ὑμᾶσ. δέομαι δ’ ὑμῶν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, δικαίαν δέησιν, ἐξ ἴσου ἡμῶν ἀμφοτέρων ἀκοῦσαι. τοῦτο δ’ ἐστὶ καὶ ὑπὲρ ὑμῶν ὁμοίωσ· ὅσῳ γὰρ ἂν ἀκριβέστερον τὰ πεπραγμένα μάθητε, τοσούτῳ δικαιοτέραν καὶ εὐορκοτέραν θήσεσθε τὴν ψῆφον περὶ αὐτῶν. ἐπιδείξω δὲ τοῦτον οὐ μόνον ὡμολογηκότ’ εἶναι τὸν Μιλύαν ἐλεύθερον, ἀλλὰ καὶ φανερὸν τοῦτ’ ἔργῳ πεποιηκότα, καὶ πρὸσ τούτοισ <τοὺσ> ἐκ βασάνου περὶ αὐτῶν πεφευγότα τοῦτον τοὺσ ἀκριβεστάτουσ ἐλέγχουσ, καὶ οὐκ ἐθελήσαντ’ ἐκ τούτων ἐπιδεῖξαι τὴν ἀλήθειαν, ἀλλὰ πανουργοῦντα καὶ μάρτυρασ ψευδεῖσ παρεχόμενον καὶ διακλέπτοντα τοῖσ ἑαυτοῦ λόγοισ τὴν ἀλήθειαν τῶν πεπραγμένων, οὕτω μεγάλοισ καὶ φανεροῖσ ἐλέγχοισ ὥσθ’ ὑμᾶσ πάντασ εἴσεσθαι σαφῶσ, ὅτι ἡμεῖσ μὲν ἀληθῆ λέγομεν, οὗτοσ δ’ οὐδὲν ὑγιὲσ εἴρηκεν.

ἄρξομαι δ’ ἐντεῦθεν ὅθεν καὶ ὑμεῖσ ῥᾷστ’ ἂν μάθοιτε κἀγὼ τάχιστ’ ἂν διδάξαιμι. ἐγὼ γάρ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, Δημοφῶντι καὶ Θηριππίδῃ καὶ τούτῳ δίκασ ἔλαχον ἐπιτροπῆσ ἀποστερηθεὶσ ἁπάντων τῶν ὄντων.

γενομένησ δέ μοι τῆσ δίκησ πρὸσ τοῦτον πρῶτον, ἐπέδειξα σαφῶσ τοῖσ δικάζουσιν, ὥσπερ ὑμῖν ἐπιδείξω, πάνθ’ ὅσ’ ἡμῖν κατελείφθη χρήματ’ ἀπεστερηκότα τοῦτον μετ’ ἐκείνων, οὐ καταψευδομαρτυρησάμενοσ. τεκμήριον δὲ μέγιστον·

μαρτυριῶν γὰρ πλέον ἢ πάνυ πολλῶν τῶν ἁπασῶν ἀναγνωσθεισῶν ἐπὶ τῇ δίκῃ, καὶ τούτων τῶν μὲν ὡσ ἔδοσάν τι τούτῳ τῶν ἐμῶν καταμαρτυρουσῶν, τῶν δ’ ὡσ παρῆσαν κομιζομένῳ, τῶν δ’ ὡσ πριάμενοι παρὰ τούτου τούτῳ τὰσ τιμὰσ διέλυσαν, οὐδ’ ᾗ τινι τούτων τῶν ψευδομαρτυρίων ἐπεσκήψατο, οὐδὲ τετόλμηκεν διώκειν ἀλλ’ ἢ ταύτην μίαν οὖσαν, ἐν ᾗ δραχμὴν οὐκ ἂν ἔχοι δεῖξαι μεμαρτυρημένην. καίτοι τό γε τίμημα τῶν χρημάτων ὧν ἀπεστερήμην, οὐκ ἐκ ταύτησ συντιθεὶσ ἐλογιζόμην τοσοῦτον οὐ γὰρ ἔνεστ’ ἀργύριον, ἀλλ’ ἐξ ἐκείνων καθ’ ἕκαστα τιθείσ, αἷσ οὗτοσ οὐκ ἐπεσκήψατο.

ὅθεν οἱ τότ’ ἀκούσαντεσ οὐ μόνον αὐτοῦ κατέγνωσαν, ἀλλὰ καὶ τῶν ἐπιγεγραμμένων ἐτίμησαν. τίνοσ οὖν ἕνεκ’ ἐκείνασ μὲν εἰάσε, τῇδε δ’ ἐπεσκήψατο; ἐγὼ καὶ τοῦτο διδάξω. τῶν μαρτυριῶν ὅσαι μὲν αὐτοῦ χρήματ’ ἔχειν κατεμαρτύρουν, ᾔδει σαφῶσ ὅτι τοσούτῳ μᾶλλον ἐξελεγχθήσεται ταῦτ’ ἔχων, ὅσῳ πλείων λόγοσ δοθήσεται καθ’ ἓν περὶ ἑκάστου.

τοῦτο δ’ ἔμελλεν ἐν τῇ τῶν ψευδομαρτυρίων ἔσεσθαι κρίσει· ὃ γὰρ τότ’ ἐν μικρῷ μέρει τινὶ τοῦ παντὸσ ὕδατοσ μετὰ τῶν ἄλλων κατηγορήσαμεν, νῦν πρὸσ ἅπαν τὸ ὕδωρ αὐτὸ καθ’ αὑτὸ διδάξειν ἐμέλλομεν. ἀποκρίσει δ’ ἐπισκηψάμενοσ ἐνόμιζεν, ὥσπερ τόθ’ ὡμολόγησεν, οὕτω πάλιν ἔξαρνοσ γενέσθαι ταῦτ’ ἐφ’ ἑαυτῷ γενήσεσθαι.

διὰ ταῦτα τήνδε διώκει. βούλομαι δὴ ταύτην, ὡσ ἔστιν ἀληθήσ, ἐπιδεῖξαι σαφῶσ πᾶσιν ὑμῖν, οὐκ ἐξ εἰκότων οὐδὲ λόγων πρὸσ τὸ παρὸν μεμηχανημένων, ἀλλ’ ἐκ τοῦ παρὰ πᾶσιν ὑμῖν δόξοντοσ, ὡσ ἐγὼ νομίζω, δικαίου. σκοπεῖτε δ’ ἀκούσαντεσ. ἐγὼ γάρ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, περὶ τῆσ μαρτυρίασ τῆσ ἐν τῷ γραμματείῳ γεγραμμένησ εἰδὼσ ὄντα μοι τὸν ἀγῶνα, καὶ περὶ τούτου τὴν ψῆφον ὑμᾶσ οἴσοντασ ἐπιστάμενοσ, ᾠήθην δεῖν μηδὲν ἄλλο τούτου πρότερον ἢ τοῦτον προκαλούμενοσ ἐλέγξαι.

καὶ τί ποιῶ; παραδοῦναι παῖδ’ ἤθελον αὐτῷ γράμματ’ ἐπιστάμενον βασανίζειν, ὃσ παρῆν ὅθ’ ὡμολόγει ταῦθ’ οὗτοσ, καὶ τὴν μαρτυρίαν ἔγραφεν, οὐδὲν ὑφ’ ἡμῶν κελευσθεὶσ κακοτεχνεῖν, οὐδὲ τὸ μὲν γράφειν, τὸ δ’ ἀφαιρεῖν ὧν οὗτοσ εἰρήκει περὶ τούτων, ἀλλ’ ἁπλῶσ ὑπὲρ τοῦ πάντα τἀληθῆ καὶ τὰ τούτῳ ῥηθέντα γράψαι. καίτοι τί κάλλιον ἦν τοῦ τὸν παῖδα στρεβλοῦντ’ ἐλέγξαι ψευδομένουσ ἡμᾶσ;

ἀλλὰ συνῄδει πάντων μάλιστ’ ἀνθρώπων ὅτι τἀληθῆ μεμαρτύρηται· διόπερ ἔφευγε τὴν βάσανον. ἀλλὰ μὴν οὐχ εἷσ οὐδὲ δύο ταῦτ’ ἴσασιν, οὐδ’ ὑπὸ μάλησ ἡ πρόκλησισ γέγονεν, ἀλλ’ ἐν τῇ ἀγορᾷ μέσῃ πολλῶν παρόντων. καί μοι κάλει τούτων τοὺσ μάρτυρασ. οὕτω τοίνυν οὗτόσ ἐστιν σοφιστὴσ καὶ σφόδρ’ ἑκὼν τὰ δίκαι’ ἀγνοεῖν προσποιούμενοσ, ὥστε ψευδομαρτυρίων διώκων, καὶ περὶ τούτου τὴν ψῆφον ὑμῶν μελλόντων οἴσειν καὶ ὀμωμοκότων, περὶ τῆσ μαρτυρίασ μὲν ἔφευγε τὴν βάσανον, περὶ οὗ μάλιστα προσῆκεν αὐτῷ τὸν λόγον ποιεῖσθαι, περὶ δ’ ἄλλων φησὶν ἐξαιτεῖν, ψευδόμενοσ.

καίτοι πῶσ οὐχ ὑπερφυέσ, αὑτὸν μὲν δεινὰ πεπονθέναι φάσκειν, εἰ τὸν ἐλεύθερον ἐξαιτῶν, ὡσ ἐγὼ σαφῶσ ὑμῖν ἐπιδείξω, μὴ παρέλαβεν, τοὺσ δὲ μάρτυρασ οὐ δεινὰ πάσχειν νομίζειν, τὸν ὁμολογουμένωσ δοῦλον περὶ ὧν ἐμαρτύρησαν ἐκδιδόντοσ, οὐκ ἐθέλοντοσ τούτου παραλαβεῖν;

οὐ γὰρ δὴ τοῦτό γ’ ἔνεστιν εἰπεῖν, ὡσ περὶ μὲν τινῶν ὧν αὐτὸσ βούλεται σαφὴσ ἡ βάσανοσ, περὶ δ’ αὖ τινῶν οὐ σαφήσ. ἔτι τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ταύτην τὴν μαρτυρίαν ἐμαρτύρησεν ἁδελφὸσ ὁ τούτου πρῶτοσ Αἴσιοσ, ὃσ νῦν μὲν ἔξαρνόσ ἐστιν τούτῳ συναγωνιζόμενοσ, τότε δ’ ἐμαρτύρησεν ταῦτα μετὰ τῶν ἄλλων, οὔτ’ ἐπιορκεῖν οὔτ’ εὐθὺσ παραχρῆμα δίκην ὀφλισκάνειν βουλόμενοσ.

ὃν οὐκ ἂν δήπου, ψευδῆ μαρτυρίαν εἰ παρεσκευαζόμην, ἐνέγραψ’ ἂν εἰσ τοὺσ μάρτυρασ, ὁρῶν μὲν Ἀφόβῳ χρώμενον μάλιστ’ ἀνθρώπων ἁπάντων, εἰδὼσ δὲ συνεροῦντ’ αὐτῷ τὴν δίκην, ἔτι δ’ ἐμαυτοῦ ὄντ’ ἀντίδικον· οὐ γὰρ ἔχει λόγον τὸν ἑαυτοῦ διάφορον καὶ τούτου ἀδελφὸν μὴ ἀληθινῆσ μαρτυρίασ ἐγγράψαι μάρτυρα. τούτων τοίνυν εἰσὶ μὲν πολλοὶ μάρτυρεσ, ἔτι δ’ οὐκ ἐλάττω τεκμήρια τῶν μαρτύρων.

πρῶτον μὲν γάρ, εἴπερ ὡσ ἀληθῶσ ταῦτα μὴ ἐμαρτύρησεν, οὐκ ἂν νῦν ἔξαρνοσ ἦν, ἀλλὰ τότ’ εὐθὺσ ἐπὶ τοῦ δικαστηρίου τῆσ μαρτυρίασ ἀναγιγνωσκομένησ, ἡνίκα μᾶλλον ἂν αὐτὸν ἢ νῦν ὠφέλει. δεύτερον δ’ οὐκ ἂν ἡσυχίαν ἦγεν, ἀλλὰ δίκην ἄν μοι βλάβησ ἔλαχεν, εἰ ψευδομαρτυρίων ὑπόδικον αὐτὸν ἐποίουν κατὰ τἀδελφοῦ οὐ προσῆκον, ἐν ᾗ καὶ περὶ χρημάτων καὶ περὶ ἀτιμίασ ἄνθρωποι κινδυνεύουσιν. ἔτι δὲ τὸ πρᾶγμ’ ἂν ἐξελέγξαι ζητῶν, ἐξῄτησεν ἄν με τὸν παῖδα τὸν γράφοντα τὰσ μαρτυρίασ, ἵν’ εἰ μὴ παρεδίδουν, μηδὲν δίκαιον λέγειν ἐδόκουν.

νῦν δὲ τοσούτου ποιῆσαί τι τούτων ἐδέησεν, ὥστ’ οὐδ’ ἐμοῦ παραδιδόντοσ, ἐπειδὴ ταῦτ’ ἔξαρνοσ ἐγένεθ’ οὗτοσ, παραλαβεῖν ἠθέλησεν, ἀλλ’ ὁμοίωσ φαίνονται καὶ περὶ τούτων φεύγοντεσ τὰσ βασάνουσ. καὶ ταῦθ’ ὡσ ἀληθῆ λέγω, καὶ ἔν τε τοῖσ μάρτυσιν μεμαρτυρηκὼσ Αἴσιοσ οὐκ ἠρνήθη ταῦτ’ ἐπὶ τοῦ δικαστηρίου τούτῳ παρεστηκὼσ τῆσ μαρτυρίασ ἀναγιγνωσκομένησ, ἐμοῦ τ’ ἐκδιδόντοσ τὸν παῖδα περὶ ἁπάντων τούτων βασανίζειν αὐτοῖσ οὐκ ἠθέλησε παραλαβεῖν, καθ’ ἕκαστον ὑμῖν παρέξομαι τοὺσ μάρτυρασ.

καί μοι κάλει δεῦρ’ αὐτούσ. ὃ τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, πάντων τῶν εἰρημένων οἶμαι μέγιστον ὑμῖν ἐρεῖν σημεῖον τοῦ ταῦτ’ ἀποκρίνασθαι τοῦτον, βούλομαι διελθεῖν.

ἐπειδὴ γὰρ ἐξῄτει με τὸν ἄνθρωπον ταῦθ’ ὡμολογηκὼσ ἃ μεμαρτύρηται, βουλόμενοσ καὶ τότ’ αὐτὸν ἐξελέγξαι τεχνάζοντα τί ποιῶ; προσκαλοῦμαι κατὰ Δήμωνοσ εἰσ μαρτυρίαν, ὄντοσ αὐτῷ θείου καὶ κοινωνοῦ τῶν ἀδικημάτων, καὶ συγγράψασ ταῦτ’ ἐκέλευον μαρτυρεῖν, ἃ νῦν διώκει τῶν ψευδομαρτυρίων.

οὗτοσ δὲ τὸ μὲν πρῶτον ἀπηναισχύντει, τοῦ δὲ διαιτητοῦ κελεύοντοσ μαρτυρεῖν ἢ ἐξομνύειν ἐμαρτύρησεν πάνυ μόγισ. καίτοι εἴ γ’ ἦν δοῦλοσ ἅνθρωποσ καὶ μὴ προωμολόγητο πρὸσ τοῦδ’ ἐλεύθεροσ εἶναι, τί μαθὼν ἐμαρτύρησεν, ἀλλ’ οὐκ ἐξομόσασ ἀπηλλάγη τοῦ πράγματοσ; ἀλλὰ μὴν καὶ περὶ τούτων ἤθελον παραδοῦναι τὸν παῖδα τὸν γράφοντα τὴν μαρτυρίαν, ὃσ τά τε γράμματ’ ἔμελλεν γνώσεσθαι τὰ ἑαυτοῦ καὶ τοῦτον ἐμνημόνευεν ἀκριβῶσ μαρτυρήσαντα ταῦτα.

καὶ ταῦτ’ ἤθελον οὐχὶ μαρτύρων ἀπορῶν οἳ παρῆσαν ἦσαν γάρ, ἀλλ’ ἵνα μὴ τούτουσ αἰτιῷτο τὰ ψευδῆ μαρτυρεῖν, ἀλλὰ τὸ πιστὸν ἐκ τῆσ βασάνου τούτοισ ὑπάρχοι. καίτοι πῶσ ἄξιόν ἐστι καταγνῶναι τῶν μαρτύρων διὰ τοῦτο, οἳ μόνοι τῶν πώποτ’ ἠγωνισμένων δίκην ἐν ὑμῖν τὸν διώκοντ’ αὐτὸν αὑτοῖσ μάρτυρα τούτων ἐπιδεικνύουσιν γεγενημένον; ἀλλὰ μὴν ὡσ ἀληθῆ λέγω, λαβὲ τὴν πρόκλησιν καὶ τὴν μαρτυρίαν. τηλικαῦτα τοίνυν δίκαια φυγὼν οὗτοσ, καὶ ἐκ τοσούτων τεκμηρίων ἐπιδεικνύμενοσ ὅτι συκοφαντεῖ, τοῖσ μὲν αὑτοῦ μάρτυσιν ἀξιοῖ πιστεύειν ὑμᾶσ, τοὺσ δ’ ἐμοὺσ διαβάλλει καί φησιν οὐ τἀληθῆ μαρτυρεῖν.

βούλομαι δὴ καὶ ἐκ τῶν εἰκότων περὶ αὐτῶν εἰπεῖν. οἶδ’ οὖν ὅτι πάντεσ ἂν ὁμολογήσαιτε τοὺσ τὰ ψευδῆ μαρτυροῦντασ ἢ κέρδεσιν δι’ ἀπορίαν ἐπαιρομένουσ ἢ δι’ ἑταιρίαν ἢ καὶ δι’ ἔχθραν τῶν ἀντιδίκων ἐθέλειν ἄν τι τοιοῦτον ποιῆσαι. τούτων τοίνυν οὐδὲ δι’ ἓν ἂν εἰε͂ν ἐμοὶ μεμαρτυρηκότεσ.

οὔτε γὰρ ἑταιρίᾳ πῶσ γάρ; οἵ γε μήτ’ ἐν ταῖσ αὐταῖσ διατριβαῖσ μήτε καθ’ ἡλικίαν, μὴ ὅτι ἐμοί τινεσ αὐτῶν, ἀλλ’ οὐδὲ σφίσιν αὐτοῖσ εἰσίν, οὔτ’ ἔχθρᾳ τούτου· φανερὸν γὰρ καὶ τοῦτ’ ἔστιν· ὁ μὲν γὰρ ἀδελφὸσ καὶ σύνδικοσ, Φᾶνοσ δ’ ἐπιτήδειοσ καὶ φυλέτησ, Φίλιπποσ δ’ οὔτε φίλοσ οὔτ’ ἐχθρόσ, ὥστ’ οὐδὲ ταύτην ἄν τισ ἐπενέγκοι δικαίωσ τὴν αἰτίαν. καὶ μὴν οὐδὲ δι’ ἀπορίαν ἄν τισ φήσειεν·

πάντεσ γὰρ κέκτηνται τοσαύτην οὐσίαν ὥστε καὶ λῃτουργεῖν ὑμῖν προθύμωσ καὶ τὰ προσταττόμενα ποιεῖν. χωρὶσ δὲ τούτων οὔτ’ ἀγνῶτεσ ὑμῖν οὔτ’ ἐπὶ τὰ χείρω γιγνωσκόμενοι, μέτριοι δ’ ὄντεσ ἄνθρωποι. καίτοι εἰ μήτ’ ἄποροι μήτ’ ἐχθροὶ τούτου μήτ’ ἐμοὶ φίλοι, πῶσ χρὴ κατὰ τούτων λαβεῖν τιν’ ὑποψίαν ὡσ τὰ ψευδῆ μαρτυροῦσιν; ἐγὼ μὲν γὰρ οὐκ οἶδα. ταῦτα τοίνυν οὗτοσ εἰδώσ, καὶ πάντων μάλιστ’ ἐπιστάμενοσ τἀληθῆ μεμαρτυρηκότασ αὐτούσ, ὅμωσ συκοφαντεῖ καί φησιν οὐ μόνον οὐκ εἰπεῖν ταῦτα, ἃ πῶσ τισ ἂν μᾶλλον ἐξελέγξειεν εἰρηκότα;

ἀλλὰ καὶ δοῦλον εἶναι τὸν ἄνθρωπον τῷ ὄντι. βούλομαι δὲ διὰ βραχέων εἰπὼν πρὸσ ὑμᾶσ ἐξελέγξαι καὶ ταῦτ’ αὐτὸν ψευδόμενον. ἐγὼ γάρ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, καὶ περὶ τούτων ἠθέλησα τούτῳ παραδοῦναι βασανίζειν τὰσ θεραπαίνασ, αἳ τελευτῶντοσ τοῦ πατρὸσ μνημονεύουσιν ἀφεθέντα τοῦτον ἐλεύθερον εἶναι τότε. καὶ πρὸσ τούτοισ ἡ μήτηρ κατ’ ἐμοῦ καὶ τῆσ ἀδελφῆσ, οἳ μόνοι παῖδέσ ἐσμεν αὐτῇ, δι’ οὓσ κατεχήρευσε τὸν βίον, πίστιν ἤθελεν ἐπιθεῖναι παραστησαμένη, τὸν ἄνθρωπον τοῦτον ἀφεῖναι τὸν πατέρ’ ἡνίκ’ ἐτελεύτα, καὶ νομίζεσθαι παρ’ ἡμῖν τοῦτον ἐλεύθερον·

ἣν μηδεὶσ ὑμῶν νομιζέτω καθ’ ἡμῶν ποτ’ ἂν ὀμνύναι ταῦτ’ ἂν ἐθέλειν, εἰ μὴ σαφῶσ ᾔδει τὰ εὐόρκ’ ὀμουμένη. ἀλλὰ μὴν ὡσ ἀληθῆ λέγω καὶ ταῦτ’ ἦμεν ἕτοιμοι ποιεῖν, κάλει τούτων τοὺσ μάρτυρασ. τοσαῦτα τοίνυν δίκαια λέγειν ἐχόντων ἡμῶν καὶ καταφεύγειν εἰσ τοὺσ μεγίστουσ ἐλέγχουσ ἐθελόντων περὶ τῶν μεμαρτυρημένων, πάντα ταῦτα φυγὼν οὗτοσ οἰέται, περὶ τῆσ γεγενημένησ δίκησ διαβάλλων καὶ κατηγορῶν ἐμοῦ, τοῦ μάρτυροσ ὑμᾶσ πείσειν καταψηφίσασθαι, πάντων οἶμαι πρᾶγμα κατασκευάσασ ἀδικώτατον καὶ πλεονεκτικώτατον.

αὐτὸσ μὲν γὰρ μάρτυρασ ψευδεῖσ παρεσκεύασται περὶ τούτων, συγχορηγὸν ἔχων Ὀνήτορα τὸν κηδεστὴν καὶ Τιμοκράτην·

ἡμεῖσ δ’ οὐχὶ προειδότεσ, ἀλλ’ ὑπὲρ αὐτῆσ τῆσ μαρτυρίασ ἡγούμενοι τὸν ἀγῶν’ ἔσεσθαι, τοὺσ περὶ τῶν ἐκ τῆσ ἐπιτροπῆσ χρημάτων μάρτυρασ οὐ παρεσκευάσμεθα νῦν. ὅμωσ δέ, καίπερ οὕτωσ τούτου σεσοφισμένου, τὰ πράγματ’ αὐτὰ διεξιὼν οἶμαι ῥᾳδίωσ ὑμῖν ἐπιδείξειν δικαιότατ’ ἀνθρώπων τοῦτον ὠφληκότα τὴν δίκην, οὐχ ὅτι τὸν Μιλύαν ἐκώλυον βασανίζειν, οὐδ’ ὅτι τοῦτον ἐλεύθερον ὡμολόγησεν, οἱ δὲ μάρτυρεσ οἵδ’ ἐμαρτύρησαν, ἀλλ’ ὅτι πολλὰ τῶν ἐμῶν ἐξηλέγχθη λαβὼν καὶ τὸν οἶκον οὐκ ἐμίσθωσεν τῶν νόμων κελευόντων καὶ τοῦ πατρὸσ ἐν τῇ διαθήκῃ γράψαντοσ, ὡσ ἐγὼ σαφῶσ ὑμῖν ἐπιδείξω· ταῦτα μὲν γὰρ ἦν πᾶσιν ἰδεῖν, οἱ νόμοι καὶ τὸ πλῆθοσ ὧν οὗτοι διηρπάκεσαν χρημάτων·

τὸν Μιλύαν δ’ οὐδ’ ὅστισ ἔστιν οὐδεὶσ ᾔδει. γνώσεσθε δ’ ἐκ τῶν ἐγκεκλημένων ὅτι ταῦθ’ οὕτωσ ἔχοντ’ ἐστίν. ἐγὼ γάρ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τὴν δίκην ἔλαχον τούτῳ τῆσ ἐπιτροπῆσ οὐχ ἓν τίμημα συνθείσ, ὥσπερ ἂν εἴ τισ συκοφαντεῖν ἐπιχειρῶν, ἀλλ’ ἕκαστον ἐγγράψασ καὶ πόθεν λαβὼν καὶ πόσον τὸ πλῆθοσ καὶ παρὰ τοῦ, καὶ οὐδαμοῦ τὸν Μιλύαν παρέγραψ’ ὡσ εἰδότα τι τούτων.

ἔστιν οὖν τοῦ μὲν ἐγκλήματοσ ἀρχή τάδ’ ἐγκαλεῖ Δημοσθένησ Ἀφόβῳ·

ἔχει μου χρήματ’ Ἄφοβοσ ἀπ’ ἐπιτροπῆσ ἐχόμενα, ὀγδοήκοντα μὲν μνᾶσ, ἣν ἔλαβεν προῖκα τῆσ μητρὸσ κατὰ τὴν διαθήκην τοῦ πατρόσ. τοῦτο πρῶτόν ἐστιν τῶν χρημάτων ὧν ἀπεστερῆσθαί φημι. τοῖσ δὲ μάρτυσιν τί μεμαρτύρηται; μαρτυροῦσιν παραγενέσθαι πρὸσ τῷ διαιτητῇ Νοθάρχῳ, ὅτε Ἄφοβοσ ὡμολόγει Μιλύαν ἐλεύθερον εἶναι, ἀφεθέντα ὑπὸ τοῦ Δημοσθένουσ πατρόσ. σκοπεῖτε τοίνυν παρ’ ὑμῖν αὐτοῖσ, εἴ τισ ἂν ὑμῖν ἢ ῥήτωρ ἢ σοφιστὴσ ἢ γόησ οὕτω θαυμάσιοσ δοκεῖ γενέσθαι καὶ λέγειν δεινόσ, ὥστ’ ἐκ ταύτησ τῆσ μαρτυρίασ διδάξαι τιν’ ἀνθρώπων, ὡσ ἔχει τὴν προῖκ’ Ἄφοβοσ τῆσ μητρὸσ τῆσ ἑαυτοῦ.

καὶ τί λέγων, ὦ πρὸσ Διόσ; ὡμολόγησεν εἶναι Μιλύαν ἐλεύθερον; καὶ τί μᾶλλον ἔχων τὴν προῖκα; οὐδὲν ἂν δήπου διὰ τοῦτό γε δόξειεν. ἀλλὰ πόθεν τοῦτ’ ἐπεδείχθη;

πρῶτον μὲν Θηριππίδησ ὢν αὐτῷ συνεπίτροποσ κατεμαρτύρησε δοῦναι· δεύτερον δὲ Δήμων θεῖοσ ὢν καὶ τῶν ἄλλων οἱ παρόντεσ ἐμαρτύρησαν σῖτον τῇ μητρὶ δώσειν ὁμολογεῖν τοῦτον ὡσ ἔχοντα τὴν προῖκα. καὶ τούτοισ οὐκ ἐπεσκήψατο, δῆλον ὅτι τἀληθῆ μεμαρτυρηκότασ εἰδώσ. ἔτι τοίνυν ἡ μήτηρ πίστιν ἠθέλησεν ἐπιθεῖναι κατ’ ἐμοῦ καὶ τῆσ ἀδελφῆσ παραστησαμένη, λαβεῖν τὴν προῖκα τοῦτον τὴν ἑαυτῆσ κατὰ τὴν τοῦ πατρὸσ διαθήκην. ταύτασ τὰσ ὀγδοήκοντα μνᾶσ πότερ’ αὐτὸν ἔχειν φῶμεν ἢ μή;

καὶ πότερον διὰ τούσδ’ ὀφλεῖν τοὺσ μάρτυρασ ἢ διὰ τούσδε; ἐγὼ μὲν γὰρ οἶμαι διὰ τὴν ἀλήθειαν. ταύτασ τοίνυν δέκ’ ἔτη κεκαρπωμένοσ, καὶ οὐδὲ δίκην ὀφλὼν ἀποδοῦναι τετολμηκώσ, δεινὰ πεπονθέναι φησὶν καὶ διὰ τούσδε τοὺσ μάρτυρασ ὠφληκέναι. καίτοι τούτων γ’ οὐδεὶσ αὐτὸν ἔχειν ταύτην ἐμαρτύρησεν. περὶ τοίνυν τῆσ ἐκδόσεωσ καὶ τῶν κλινοποιῶν καὶ τοῦ σιδήρου καὶ τοῦ καταλειφθέντοσ ἡμῖν ἐλέφαντοσ καὶ τῆσ προικὸσ τῆσ ἀδελφῆσ, ἣν οὗτοσ καθυφεῖκεν ὑπὲρ τοῦ καὶ αὐτὸσ ἔχειν ὅσα βούλοιτο τῶν ἐμῶν, ἀκούσατε, καὶ σκοπεῖθ’ ὡσ δικαίωσ τ’ ὤφληκεν καὶ οὐδὲν ἦν Μιλύαν περὶ τούτων βασανιστέον.

περὶ μὲν γὰρ ὧν καθυφεῖκασ, νόμοσ ἔστιν, διαρρήδην ὃσ κελεύει σ’ ὁμοίωσ ὀφλισκάνειν ὥσπερ ἂν αὐτὸσ ἔχῃσ·

ὥστε τί τῷ νόμῳ καὶ τῇ βασάνῳ; περὶ δ’ αὖ τῆσ ἐκδόσεωσ, ἐπικοινωνήσαντεσ τῷ Ξούθῳ καὶ διανειμάμενοι τὰ χρήματα καὶ τὰσ συγγραφὰσ ἀνελόντεσ, καὶ πάνθ’ ὃν τρόπον ἐβούλεσθε κατασκευάσαντεσ, καὶ διαφθείραντεσ τὰ γράμματα, ὡσ ὑμῶν ὁ Δήμων κατεμαρτύρει, φενακίζετε καὶ τουτουσὶ παρακρούσασθαι ζητεῖτε. περὶ τοίνυν τῶν κλινοποιῶν, εἰ σὺ λαβὼν ἀργύριον καὶ πόλλ’ ἰδίᾳ κερδάνασ ἐπὶ τοῖσ ἐμοῖσ δανείζων, ὃν καὶ τοὺσ ἄλλουσ προσῆκε κωλύειν, εἶτ’ ἀφανεῖσ πεποίηκασ, τί σοι ποιήσωσιν οἱ μάρτυρεσ;

οὐ γὰρ οὗτοί γε μεμαρτυρήκασιν, ὡσ ὡμολόγεισ ἐπὶ τοῖσ ἐμοῖσ δανείζειν καὶ λαβεῖν τἀνδράποδ’ ὡσ σαυτόν, ἀλλ’ ἐν τῷ λόγῳ τοῦτ’ ἔγραψασ σύ, κατεμαρτύρησαν δ’ οἱ μάρτυρεσ. ἀλλὰ μὴν περί γε τοῦ ἐλέφαντοσ καὶ τοῦ σιδήρου, πάντασ ἐγώ φημι τοὺσ οἰκέτασ εἰδέναι τοῦτον πωλοῦντα, καὶ παραδοῦναι καὶ τότε καὶ νῦν ἤθελον αὐτῷ τούτων ὅντινα βούλοιτο λαβὼν βασανίζειν.

εἰ τοίνυν φήσει με, τὸν εἰδότ’ οὐκ ἐθέλοντα δοῦναι, τοὺσ οὐκ εἰδότασ ἐκδιδόναι, πολὺ δὴ μᾶλλον αὐτῷ παραλαβεῖν φανήσεται προσῆκον· εἰ γάρ, οὓσ ὡσ εἰδότασ ἐξεδίδουν ἐγώ, μηδὲν ἔχειν ἔφασαν τούτων αὐτόν, ἀπήλλακτο δήπουθεν ἂν τῆσ αἰτίασ. ἀλλ’ οὐχὶ τοιοῦτόν ἐστιν, ἀλλὰ σαφῶσ ἂν ἐξηλέγχθη πωλῶν καὶ τὴν τιμὴν κεκομισμένοσ.

διόπερ τοὺσ ὁμολογουμένωσ δούλουσ παραβὰσ τὸν ἐλεύθερον ἠξίου βασανίζειν, ὃν οὐδ’ ὅσιον παραδοῦναι, τὸ πρᾶγμ’ οὐκ ἄγειν εἰσ ἔλεγχον ζητῶν, ἀλλὰ μὴ παραλαμβάνων βουλόμενόσ τι δοκεῖν λέγειν. περὶ τοίνυν πάντων τούτων, πρῶτον μὲν περὶ τῆσ προικόσ, εἶθ’ ὑπὲρ ὧν καθυφεῖκεν, εἶθ’ ὑπὲρ τῶν ἄλλων, ἀναγνώσεται τούσ τε νόμουσ καὶ τὰσ μαρτυρίασ, ἵν’ εἰδῆτε. ΝόμοιΜαρτυρίαι οὐ τοίνυν μόνον ἐκ τούτων ἂν γνοίητε, ὅτι δεινὸν οὐδ’ ὁτιοῦν πέπονθεν τὸν ἄνθρωπον οὐκ ἐκδόντοσ ἐμοῦ βασανίζειν, ἀλλὰ καὶ τὸ πρᾶγμ’ αὔτ’ εἰ σκέψαισθε. θῶμεν γὰρ δὴ τὸν Μιλύαν ἐπὶ τοῦ τροχοῦ στρεβλοῦσθαι, καὶ τί μάλιστ’ ἂν αὐτὸν εὔξαιτο λέγειν σκοπῶμεν.

οὐχ ὅτι τῶν χρημάτων οὐδ’ ὁτιοῦν οἶδεν τοῦτον ἔχοντα; καὶ δὴ λέγει. διὰ τοῦτ’ ἄρ’ οὐκ ἔχει; πολλοῦ γε δεῖ· τοὺσ γὰρ εἰδότασ καὶ παρόντασ μάρτυρασ παρεσχόμην ἐγώ. τεκμήριον δὲ καὶ πίστισ ἐστίν, οὐκ εἴ τίσ τι μὴ οἶδε τοῦτον ἔχοντα πολλοὶ γὰρ ἂν εἰε͂ν, ἀλλ’ εἴ τισ οἶδεν. καταμαρτυρησάντων τοίνυν τοσούτων σου μαρτύρων, τίνι τῶν ψευδομαρτυρίων ἐπεσκήψω;

δεῖξον. ἀλλ’ οὐκ ἂν ἔχοισ δεῖξαι. καίτοι πῶσ οὐ σαφῶσ σὺ σαυτὸν ἐξελέγχεισ, ὅτι ψεύδει δεινὰ πεπονθέναι φάσκων καὶ τὴν δίκην ἀδίκωσ ὠφληκέναι τὸν ἄνθρωπον οὐ παραλαβών, ὃσ τοὺσ ταῦτα μαρτυρήσαντασ ἔχειν σε καὶ λαβεῖν, περὶ ὧν ὡσ οὐ καταλειφθέντων σὺ τὸν Μιλύαν ἐξῄτεισ, ἀφῆκασ τῶν ψευδομαρτυρίων; οὓσ πολὺ κάλλιον ἦν, εἴπερ ἠδίκησο, διώκειν. ἀλλ’ οὐκ ἠδικημένοσ σὺ συκοφαντεῖσ. πολλαχόθεν μὲν οὖν ἄν τισ ἴδοι τὴν σὴν πονηρίαν, μάλιστα δ’ εἰ περὶ τῆσ διαθήκησ ἀκούσειεν.

τοῦ γὰρ πατρόσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τὰ καταλειφθέντα πάντ’ ἐν τῇ διαθήκῃ γράψαντοσ, καὶ τὸν οἶκον ὅπωσ μισθώσουσιν, ταύτην μὲν οὐκ ἀπέδωκεν, ἵνα μὴ τὸ πλῆθοσ εὑρ́οιμ’ ἐγὼ τῶν χρημάτων ἐξ αὐτῆσ, ὡμολόγει δὲ κεκτῆσθαι ταῦτα, ἃ μάλιστ’ οὐχ οἱο͂́ν τ’ ἦν ἐξάρνῳ γενέσθαι διὰ τὴν περιφάνειαν. ἦν δὲ ταῦθ’ ἃ γεγράφθαι φησὶν ἐν τῇ διαθήκῃ, δύο μὲν τάλαντα Δημοφῶντα λαβεῖν εὐθύσ, τὴν δ’ ἀδελφὴν ὅταν ἡλικίαν ἔχῃ τοῦτο δ’ ἔμελλεν εἰσ ἔτοσ δέκατον γενήσεσθαι, τοῦτον δ’ ὀγδοήκοντα μνᾶσ καὶ τὴν μητέρα τὴν ἐμὴν καὶ τὴν οἰκίαν οἰκεῖν, Θηριππίδην δ’ ἑβδομήκοντα μνᾶσ λαβόντα καρπώσασθαι, τέωσ ἀνὴρ ἐγὼ γενοίμην.

τὰ δ’ ἄλλ’ ὅσ’ ἐμοὶ χωρὶσ τούτων κατελείφθη, καὶ τὸ μισθοῦν τὸν οἶκον ἠφάνιζεν ἐκ τῆσ διαθήκησ, οὐ συμφέρον αὑτῷ νομίζων ταῦτ’ ἐπιδειχθῆναι παρ’ ὑμῖν. ἐπειδὴ τοίνυν ὡμολόγηθ’ ὑπ’ αὐτοῦ τούτου τὸν πατέρ’ ἡμῶν τελευτῶντα τοσοῦτον ἀργύριον τούτων ἑκάστῳ δοῦναι, τεκμήριον οἱ δικάζοντεσ τότε τὰσ ὁμολογίασ ἐποιήσαντο ταύτασ τοῦ πλήθουσ τῶν χρημάτων·

ὅστισ γὰρ ἀπὸ τῶν ὄντων τέτταρα τάλαντα καὶ τρισχιλίασ προῖκα καὶ δωρεὰν ἔδωκεν, φανερὸν ἦν ὅτι οὐκ ἀπὸ μικρᾶσ οὐσίασ, ἀλλὰ πλέον ἢ διπλασίασ ἧσ ἐμοὶ κατέλειπεν ταῦτ’ ἀφεῖλεν. οὐ γὰρ ἂν ἐδόκει τὸν μὲν υἱὸν ἐμὲ πένητα βούλεσθαι καταστῆσαι, τούτουσ δὲ πλουσίουσ ὄντασ ἔτι πλουσιωτέρουσ ποιῆσαι ἐπιθυμεῖν, ἀλλ’ ἕνεκα τοῦ πλήθουσ τῶν ἐμοὶ καταλειπομένων Θηριππίδῃ τε τὰσ ἑβδομήκοντα μνᾶσ καὶ Δημοφῶντι τὰ δύο τάλαντα, οὔπω μέλλοντι τῇ ἀδελφῇ τῇ ἐμῇ συνοικήσειν, καρποῦσθαι δοῦναι.

ταῦτα δὴ τὰ χρήματ’ οὐδαμοῦ παραδοὺσ ἐφαίνετο, οὐδ’ ἐλάττω μικροῖσ· ἀλλὰ τὰ μὲν ἀνηλωκέναι, τὰ δ’ οὐ λαβεῖν ἔφη, τὰ δ’ οὐκ εἰδέναι, τὰ δὲ τὸν δεῖν’ ἔχειν, τὰ δ’ ἔνδον εἶναι, τὰ δὲ πάντα μᾶλλον ἢ ὅπου παρέδωκεν εἶχεν λέγειν. περὶ δὲ τοῦ μὴ καταλειφθῆναι τὰ χρήματ’ ἔνδον, βούλομαι σαφῶσ ὑμῖν ἐπιδεῖξαι ψευδόμενον.

τοῦτον γὰρ τὸν λόγον καθεῖκεν, ἐπειδὴ τὰ χρήματα μὲν πολλὰ πέφηνεν ὄντα, οὐκ ἔχει δ’ ἐπιδεῖξαι ταῦθ’ ὡσ ἀποδέδωκεν, ἵν’ ἐξ εἰκότοσ οὐδὲν προσῆκον ἡμῖν φανῇ κομίζεσθαι τά γ’ ὄντα παρ’ ἡμῖν. εἰ μὲν τοίνυν ὁ πατὴρ ἠπίστει τούτοισ, δῆλον ὅτι οὔτ’ ἂν τἄλλ’ ἐπέτρεπεν, οὔτ’ ἂν ἐκεῖν’ οὕτω καταλείπων αὐτοῖσ ἔφραζεν·

ὥστε πόθεν ἴσασιν; εἰ δ’ ἐπίστευεν, οὐκ ἂν δήπου τὰ μὲν πλεῖστ’ αὐτοῖσ τῶν χρημάτων ἐνεχείρισεν, τῶν δ’ οὐκ ἂν κυρίουσ ἐποίησεν. οὐδ’ ἂν τῇ μὲν μητρί μου ταῦτα φυλάττειν παρέδωκεν, αὐτὴν δὲ ταύτην ἑνὶ τῶν ἐπιτρόπων τούτῳ γυναῖκ’ ἠγγύησεν· οὐ γὰρ ἔχει λόγον, σῷσαι μὲν τὰ χρήματα δι’ ἐκείνησ ζητεῖν, ἕνα δὲ τῶν ἀπιστουμένων ταύτησ κἀκείνων κύριον ποιεῖν. ἔτι δὲ τοῦτον, εἴ τι τούτων ἀληθὲσ ἦν, οἰέσθ’ οὐκ ἂν αὐτὴν λαβεῖν δοθεῖσαν ὑπὸ τοῦ πατρόσ;

ὃσ τὴν μὲν προῖκ’ αὐτῆσ ἤδη, τὰσ ὀγδοήκοντα μνᾶσ, ἔχων ὡσ αὐτῇ συνοικήσων, τὴν Φιλωνίδου τοῦ Μελιτέωσ θυγατέρ’ ἔγημεν δι’ αἰσχροκερδίαν, ἵνα πρὸσ αἷσ εἶχεν παρ’ ἡμῶν, ἑτέρασ ὀγδοήκοντα μνᾶσ λάβοι παρ’ ἐκείνου· τεττάρων δὲ ταλάντων ἔνδον ὄντων καὶ ταῦτ’ ἐκείνησ ἐχούσησ, ὡσ οὗτόσ φησιν, οὐκ ἂν ἡγεῖσθ’ αὐτὸν κἂν ἐπιδραμεῖν, ὥστε γενέσθαι μετ’ ἐκείνησ αὐτῶν κύριον; ἢ τὴν μὲν φανερὰν οὐσίαν, ἣν καὶ ὑμῶν πολλοὶ συνῄδεσαν ὅτι κατελείφθη, μετὰ τῶν συνεπιτρόπων οὕτωσ αἰσχρῶσ διήρπασεν, ὧν δ’ οὐκ ἐμέλλεθ’ ὑμεῖσ ἔσεσθαι μάρτυρεσ, ἀπέσχετ’ ἂν ἐξὸν αὐτῷ λαβεῖν;

καὶ τίσ ἂν πιστεύσειεν; οὐκ ἔστι ταῦτ’, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, οὐκ ἔστιν· ἀλλὰ τὰ μὲν χρήματα, ὅσα κατέλιπεν ὁ πατήρ, ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ κατωρύττετο, ὅτ’ εἰσ τὰσ τούτων χεῖρασ ἦλθεν, οὗτοσ δ’ οὐκ ἔχων ἂν εἰπεῖν ὅπου τι τούτων ἀπέδωκεν, ἵν’ εὔποροσ εἶναι δοκῶν μηδενὸσ τύχω παρ’ ὑμῶν ἐλέου, τούτοισ χρῆται τοῖσ λόγοισ. πολλὰ μὲν οὖν ἔγωγ’ ἔχω καὶ ἄλλα τούτου κατηγορεῖν·

οὐκ ἐνδέχεται δέ μοι, τῷ μάρτυρι τοῦ κινδύνου περὶ τῆσ ἐπιτιμίασ ὄντοσ, περὶ ὧν αὐτὸσ ἠδίκημαι λέγειν. ἀλλὰ βούλομαι πρόκλησιν ὑμῖν ἀναγνῶναι· γνώσεσθε γὰρ ἐξ αὐτῆσ ἀκούσαντεσ, τὰ μεμαρτυρημέν’ ὡσ ἔστιν ἀληθῆ, καὶ τὸν Μιλύαν ὅτι νῦν μὲν περὶ πάντων φησὶν ἐξαιτεῖν, τὸ δὲ πρῶτον ὑπὲρ τριάκοντα μόνον μνῶν ἐξῄτει, καὶ προσέτι ζημιοῦται κατὰ τὴν μαρτυρίαν οὐδέν. ἐγὼ γὰρ πανταχῇ τοῦτον ἐλέγξαι βουλόμενοσ, καὶ τὰσ τέχνασ αὐτοῦ καὶ τὰσ πανουργίασ ἐμφανεῖσ ὑμῖν καταστῆσαι πειρώμενοσ, ἠρόμην αὐτὸν πόσ’ εἰή τὰ χρήματα τὸ πλῆθοσ, καθ’ ἃ τὸν Μιλύαν ὡσ συνειδότ’ ἐξῄτησεν·

οὗτοσ δὲ ψευσάμενοσ περὶ πάντων ἔφησεν. περὶ μὲν τοίνυν ἔφην ἐγώ τούτου παραδώσω σοι τὸν ἔχοντα τἀντίγραφα ὧν σύ με προὐκαλέσω. προομόσαντοσ δέ μου τὸν ἄνθρωπον ὡσ ὡμολόγησασ ἐλεύθερον εἶναι καὶ κατὰ Δήμωνοσ ἐμαρτύρησασ, ἂν ἀπομόσῃσ τἀναντία τούτων κατὰ τῆσ θυγατρόσ, ἀφίημί σοι πάνθ’ ὑπὲρ ὧν ἂν ἐξαιτήσασ φανῇσ τὸ πρῶτον βασανιζομένου τοῦ παιδόσ, καὶ τοσούτῳ σοι γενέσθω τὸ τίμημ’ ἔλαττον ὧν ὦφλεσ, καθ’ ἃ τὸν Μιλύαν ἐξῄτησασ, ἵνα μηδὲν ζημιωθῇσ παρὰ τοὺσ μάρτυρασ.

ταῦτ’ ἐμοῦ προκαλεσαμένου πολλῶν παρόντων, οὐκ ἂν ἔφη ποιῆσαι.

καίτοι ὅστισ αὐτὸσ αὑτῷ ταῦτ’ ἔφυγεν δικάσαι, πῶσ ὑμᾶσ χρὴ τοὺσ ὀμωμοκότασ τούτῳ πειθομένουσ καταγνῶναι τῶν μαρτύρων, ἀλλ’ οὐ τοῦτον ἀναισχυντότατον πάντων ἀνθρώπων εἶναι νομίζειν; ἀλλὰ μὴν ὡσ ἀληθῆ λέγω, κάλει τούτων τοὺσ μάρτυρασ. Μάρτυρεσ οὐ τοίνυν ἐγὼ μὲν ταῦθ’ ἕτοιμοσ ἦν, οἱ δὲ μάρτυρεσ οὐ τὴν αὐτὴν γνώμην ἐμοὶ εἶχον, ἀλλ’ ἐκεῖνοι παραστησάμενοι τοὺσ παῖδασ, ὑπὲρ ὧν ἐμαρτύρησαν, πίστιν ἐπιθεῖναι ἠθέλησαν κατ’ ἐκείνων. ὁ δ’ οὔτ’ ἐκείνοισ οὔτ’ ἐμοὶ δοῦναι τὸν ὁρ́κον ἠξίωσεν, ἀλλ’ ἐπὶ λόγοισ μεμηχανημένοισ καὶ μάρτυσιν οὐ τἀληθῆ μαρτυρεῖν εἰθισμένοισ τὸ πρᾶγμα καταστήσασ, ἐλπίζει ῥᾳδίωσ ὑμᾶσ ἐξαπατήσειν.

λάβ’ οὖν αὐτοῖσ καὶ ταύτην τὴν μαρτυρίαν. Μαρτυρία πῶσ οὖν ἄν τισ σαφέστερον ἐξελέγξειεν συκοφαντουμένουσ ἡμᾶσ καὶ καταμεμαρτυρημένα τἀληθῆ καὶ τὴν δίκην δικαίωσ ὠφλημένην, ἢ τοῦτον τὸν τρόπον ἐπιδεικνύσ; οἰκέτην τὸν τὴν μαρτυρίαν γράφοντ’ οὐκ ἐθελήσαντα τοῦτον βασανίζειν περὶ αὐτῶν τῶν μεμαρτυρημένων·

Αἴσιον τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ταῦτα μεμαρτυρηκότα, ἅ φησιν εἶναι ψευδῆ· τοῦτον αὐτὸν ταὐτὰ τοῖσ μάρτυσιν οὓσ διώκει μεμαρτυρηκότα μοι κατὰ Δήμωνοσ, ὄντοσ αὐτῷ θείου καὶ συνεπιτρόπου·

τὰσ θεραπαίνασ οὐκ ἐθελήσανθ’ ὑπὲρ τοῦ τὸν ἄνθρωπον ἐλεύθερον εἶναι βασανίζειν· τὴν μητέρα τὴν ἐμαυτοῦ πίστιν περὶ τούτων ἐπιθεῖναι καθ’ ἡμῶν ἐθέλουσαν· τῶν ἄλλων οἰκετῶν οὐκ ἐθέλοντα τοῦτον παραλαμβάνειν οὐδένα, τῶν πάντ’ εἰδότων μᾶλλον ἢ Μιλύασ· τῶν μαρτύρων οἳ κατεμαρτύρουν χρήματ’ ἔχειν αὐτόν, οὐδενὶ τῶν ψευδομαρτυρίων ἐπεσκημμένον· τὴν διαθήκην οὐκ ἀποδόντα, οὐδὲ τὸν οἶκον μισθώσαντα τῶν νόμων κελευόντων·

πίστιν ἐπιθεῖναι προομνύντοσ ἐμοῦ καὶ τῶν μαρτύρων, ὥστ’ ἀφεῖσθαι τοῦτον τῶν χρημάτων καθ’ ἃ τὸν Μιλύαν ἐξῄτησεν, οὐκ οἰηθέντα δεῖν; μὰ τοὺσ θεούσ, ἐγὼ μὲν οὐκ ἂν ἔχοιμ’ ἐπιδεῖξαι ταῦτ’ ἀκριβέστερον ἢ τοῦτον τὸν τρόπον. οὕτω τοίνυν φανερῶσ τῶν μαρτύρων καταψευδόμενοσ καὶ ἐκ τῶν πραγμάτων οὐδὲν ζημιούμενοσ καὶ τὴν δίκην δικαίωσ ὠφληκώσ, ὅμωσ ἀναισχυντεῖ. καὶ εἰ μὲν μὴ καὶ παρὰ τοῖσ αὑτοῦ φίλοισ καὶ παρὰ τῷ διαιτητῇ προεγνωσμένοσ ἀδικεῖν τούτουσ ἐποιεῖτο τοὺσ λόγουσ, ἧττον ἂν ἦν ἄξιον θαυμάζειν·

νῦν δ’ ἐπιτρέψαι με πείσασ Ἀρχένεῳ καὶ Δρακοντίδῃ καὶ Φάνῳ τουτῳί, τῷ νῦν ὑπ’ αὐτοῦ φεύγοντι τῶν ψευδομαρτυρίων, τούτουσ μὲν ἀφῆκεν ἀκούσασ αὐτῶν ὅτι, εἰ μεθ’ ὁρ́κου ταῦτα διαιτήσουσιν, καταγνώσονται τὴν ἐπιτροπήν, ἐπὶ τὸν κληρωτὸν δὲ διαιτητὴν ἐλθὼν καὶ οὐδὲν ἔχων ἀπολύσασθαι τῶν ἐγκεκλημένων ὦφλεν τὴν δίαιταν. οἱ δικασταὶ δ’ ἀκούσαντεσ, εἰσ οὓσ ἐφῆκεν, ταὐτὰ καὶ τοῖσ τούτου φίλοισ καὶ τῷ διαιτητῇ περὶ αὐτῶν ἔγνωσαν καὶ δέκα ταλάντων ἐτίμησαν, οὐ μὰ Δί’ οὐχ ὅτι τὸν Μιλύαν ὡμολόγησεν εἶναι ἐλεύθερον τοῦτο μὲν γὰρ οὐδὲν ἦν, ἀλλ’ ὅτι πεντεκαίδεκα ταλάντων οὐσίασ μοι καταλειφθείσησ τὸν μὲν οἶκον οὐκ ἐμίσθωσεν, δέκα δ’ ἔτη μετὰ τῶν συνεπιτρόπων διαχειρίσασ πρὸσ μὲν τὴν συμμορίαν ὑπὲρ παιδὸσ ὄντοσ ἐμοῦ πέντε μνᾶσ συνετάξατ’ εἰσφέρειν, ὅσονπερ Τιμόθεοσ ὁ Κόνωνοσ καὶ οἱ τὰ μέγιστα κεκτημένοι τιμήματ’ εἰσέφερον, χρόνον δὲ τοσοῦτον τὰ χρήματα ταῦτ’ ἐπιτροπεύσασ, ὑπὲρ ὧν τηλικαύτην αὐτὸσ εἰσφορὰν ἠξίου εἰσφέρειν, ἐμοὶ μὲν τὸ καθ’ αὑτὸν οὐδ’ εἴκοσι μνῶν ἄξια παρέδωκεν, μετὰ δ’ ἐκείνων ὅλα τὰ κεφάλαια καὶ τὰσ ἐπικαρπίασ ἀπεστέρηκεν.

θέντεσ οὖν οἱ δικασταὶ τοῖσ πᾶσι χρήμασιν οὐκ ἐφ’ ὅσῳ μισθοῦσιν τοὺσ οἴκουσ τόκον, ἀλλ’ ὃσ ἦν ἐλάχιστοσ, ηὑρ͂ον τὸ σύμπαν πλέον ἢ τριάκοντα τάλαντ’ αὐτοὺσ ἀποστεροῦντασ·

διὸ τούτῳ τῶν δέκα ταλάντων ἐτίμησαν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Demosthenes, Speeches 21-30, Πρὸσ Ἄφοβον ὑπὲρ Φάνου Ψευδομαρτυριῶν

(데모스테네스, Speeches 21-30, Πρὸσ Ἄφοβον ὑπὲρ Φάνου Ψευδομαρτυριῶν)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION