헬라어 문장 검색 - Δεμοστ́Σπεεξηε

(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀφόβου Β)

πολλὰ καὶ μεγάλ’ ἐψευσμένου πρὸσ ὑμᾶσ Ἀφόβου, τοῦτ’ αὐτὸν ἐλέγξαι πειράσομαι πρῶτον, ἐφ’ ᾧ μάλιστ’ ἠγανάκτησα τῶν ῥηθέντων. εἶπεν γὰρ ὡσ ὁ πάπποσ ὤφειλε τῷ δημοσίῳ, καὶ διὰ ταῦθ’ ὁ πατὴρ οὐκ ἐβούλετο μισθωθῆναι τὸν οἶκον, ἵνα μὴ κινδυνεύσῃ. καὶ τὴν μὲν πρόφασιν ποιεῖται ταύτην, ὡσ δ’ ὀφείλων ἐτελεύτησεν ἐκεῖνοσ, οὐδεμίαν παρέσχετο μαρτυρίαν· ἀλλ’ ὡσ μὲν ὦφλεν, ἐνεβάλετο τηρήσασ τὴν τελευταίαν ἡμέραν, ταύτην δ’ εἰσ τὸν ὕστερον λόγον ὑπελίπετο, ὡσ διαβαλεῖν τὸ πρᾶγμ’ ἐξ αὐτῆσ δυνησόμενοσ. ἐὰν οὖν ἀναγνῷ, προσέχετ’ αὐτῇ τὸν νοῦν·

εὑρήσετε γὰρ οὐχ ὡσ ὀφείλει μεμαρτυρημένην, ἀλλ’ ὡσ ὦφλεν. τοῦτ’ οὖν ἐλέγξαι πειράσομαι πρῶτον, ἐφ’ ᾧ φρονεῖ μάλιστα· ὃ καὶ ἡμεῖσ ἀμφισβητοῦμεν. εἰ μὲν οὖν τότ’ ἐξεγένετο καὶ μὴ τῷ χρόνῳ τοῦτ’ ἐνηδρεύθημεν, παρεσχόμεθ’ ἂν μάρτυρασ ὡσ ἐξετείσθη τὰ χρήματα καὶ πάντ’ αὐτῷ διελέλυτο τὰ πρὸσ τὴν πόλιν· νῦν δὲ τεκμηρίοισ μεγάλοισ ἐπιδείξομεν ὡσ οὔτ’ ὤφειλεν οὔτ’ ἦν κίνδυνοσ οὐδεὶσ ἡμῖν φανερὰ κεκτημένοισ τὰ ὄντα. πρῶτον μὲν γὰρ Δημοχάρησ, ἔχων ἀδελφὴν τῆσ ἐμῆσ μητρόσ, θυγατέρα δὲ Γύλωνοσ, οὐκ ἀποκέκρυπται τὴν οὐσίαν, ἀλλὰ χορηγεῖ καὶ τριηραρχεῖ καὶ τὰσ ἄλλασ λῃτουργίασ λῃτουργεῖ καὶ οὐδὲν τῶν τοιούτων δέδοικεν.

ἔπειτ’ αὐτὸσ ὁ πατὴρ τήν τ’ ἄλλην οὐσίαν καὶ τέτταρα τάλαντα καὶ τρισχιλίασ φανερὰσ ἐποίησεν, ἃσ οὗτοι γραφῆναί τ’ ἐν ταῖσ διαθήκαισ καὶ λαβεῖν σφᾶσ αὐτοὺσ κατ’ ἀλλήλων καταμαρτυροῦσιν. ἔτι δὲ καὶ αὐτὸσ Ἄφοβοσ μετὰ τῶν συνεπιτρόπων τῇ πόλει τὸ πλῆθοσ τῶν καταλειφθέντων χρημάτων ἐμφανὲσ ἐποίησεν, ἡγεμόνα με τῆσ συμμορίασ καταστήσασ οὐκ ἐπὶ μικροῖσ τιμήμασιν, ἀλλ’ ἐπὶ τηλικούτοισ ὥστε κατὰ τὰσ πέντε καὶ εἴκοσι μνᾶσ πεντακοσίασ εἰσφέρειν.

καίτοι εἴ τι τούτων ἦν ἀληθέσ, οὐδὲν ἂν αὐτῶν ἐποίησεν, ἀλλὰ πάντ’ ἂν ηὐλαβήθη. νῦν δὲ καὶ Δημοχάρησ καὶ ὁ πατὴρ καὶ αὐτοὶ οὗτοι φαίνονται φανερὰ ποιοῦντεσ, καὶ οὐδένα τοιοῦτον κίνδυνον δεδιότεσ. πάντων δ’ ἀτοπώτατόν ἐστιν, λέγοντασ ὡσ ὁ πατὴρ οὐκ εἰά μισθοῦν τὸν οἶκον, τὴν μὲν διαθήκην μηδαμοῦ ταύτην ἀποφαίνειν, ἐξ ἧσ ἦν εἰδέναι τἀκριβέσ, τηλικαύτην δ’ ἀνελόντασ μαρτυρίαν οὕτωσ οἰέσθαι δεῖν εἰκῇ πιστεύεσθαι παρ’ ὑμῖν.

ἀλλ’ ἐχρῆν, ἐπειδὴ τάχιστ’ ἐτελεύτησεν ὁ πατήρ, εἰσκαλέσαντασ μάρτυρασ πολλοὺσ παρασημήνασθαι κελεῦσαι τὰσ διαθήκασ, ἵν’ εἴ τι ἐγίγνετ’ ἀμφισβητήσιμον, ἦν εἰσ τὰ γράμματα ταῦτ’ ἐπανελθεῖν καὶ τὴν ἀλήθειαν πάντων εὑρεῖν. νῦν δ’ ἕτερα μὲν παρασημήνασθαι ἠξίωσαν, ἐν οἷσ πολλὰ τῶν καταλειπομένων οὐκ ἐγέγραπτο, ὑπομνήματα δ’ ἦν·

αὐτὴν δὲ τὴν διαθήκην, δι’ ἧσ τούτων ὧν ἐσημήναντο γραμμάτων καὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων χρημάτων ἐγίγνοντο κύριοι, καὶ τοῦ μὴ μισθοῦν τὸν οἶκον τῆσ αἰτίασ ἀπελέλυντο, ταύτην δ’ οὐκ ἐσημήναντο, οὐδ’ αὐτὴν ἀπέδοσαν. ἄξιόν γε πιστεύειν αὐτοῖσ ὅ τι ἂν περὶ τούτων λέγωσιν. ἀλλ’ ἐγὼ οὐκ οἶδ’ ὅ τι τοῦτ’ ἔστιν.

οὐκ εἰά μισθοῦν τὸν οἶκον οὐδ’ ἐμφανῆ τὰ χρήματα ποιεῖν ὁ πατήρ. πότερον ἐμοί; ἢ τῇ πόλει; φαίνεσθε γὰρ τοὐναντίον ἐκείνῃ μὲν φανερὰ ποιήσαντεσ, ἐμοὶ δὲ παντάπασιν ἀφανῆ πεποιηκότεσ, καὶ οὐδὲ ταῦτ’ ἀποφαίνοντεσ ἐξ ὧν τιμησάμενοι τὰσ εἰσφορὰσ εἰσεφέρετε. δείξατε γὰρ ταύτην τὴν οὐσίαν, τίσ ἦν καὶ ποῦ παρέδοτέ μοι καὶ τίνοσ ἐναντίον. τὰ μὲν γὰρ δύο τάλαντα καὶ τὰσ ὀγδοήκοντα μνᾶσ ἀπὸ τῶν τεττάρων ταλάντων καὶ τρισχιλίων ἐλάβετε, ὥστ’ οὐδὲ ταύτασ ὑπὲρ ἐμοῦ εἰσ τὸ δημόσιον ἐτιμήσασθε·

ὑμέτεραι γὰρ ἦσαν ἐν ἐκείνοισ τοῖσ χρόνοισ. ἀλλὰ μὴν ἔκ γε τῆσ οἰκίασ καὶ τῶν τεττάρων καὶ δέκ’ ἀνδραπόδων καὶ τῶν τριάκοντα μνῶν, ἅ μοι παρεδώκατε, τὴν εἰσφορὰν οὐχ οἱο͂́ν τε γενέσθαι τοσαύτην ὅσην ὑμεῖσ συνετάξασθε πρὸσ τὴν συμμορίαν. ἀλλ’ ἀνάγκη μεγάλη τὰ καταλειφθέντα, πολλῷ πλείον’ ὄντα τούτων, πάνθ’ ὑμᾶσ ἔχειν ἐστίν, ἃ φανερῶσ ὅτι διηρπάκατ’ ἐξελεγχόμενοι τοιαῦτα πλάττεσθαι τολμᾶτε.

καὶ τοτὲ μὲν εἰσ ἀλλήλουσ ἀναφέρετε, πάλιν δ’ εἰληφέναι κατ’ ἀλλήλων μαρτυρεῖτε. φάσκοντεσ δ’ οὐ πολλὰ λαβεῖν μεγάλων ἀναλωμάτων λόγουσ ἀπενηνόχατε. πάντεσ δὲ κοινῇ μ’ ἐπιτροπεύσαντεσ ἰδίᾳ μετὰ ταῦθ’ ἕκαστοσ μηχανᾶσθε.

καὶ τὴν μὲν διαθήκην ἠφανίκατε, ἐξ ἧσ ἦν εἰδέναι περὶ πάντων τὴν ἀλήθειαν, φαίνεσθε δ’ οὐδέποτε ταὐτὰ περὶ ἀλλήλων λέγοντεσ. λαβὲ δὴ τὰσ μαρτυρίασ καὶ ἀνάγνωθ’ αὐτοῖσ πάσασ ἐφεξῆσ, ἵνα μνησθέντεσ καὶ τῶν μεμαρτυρημένων καὶ τῶν εἰρημένων ἀκριβέστερον διαγιγνώσκωσι περὶ αὐτῶν.

Μαρτυρίαι ταῦθ’ οὗτοι πρὸσ πεντεκαιδεκαταλάντουσ οἴκουσ συνετιμήσανθ’ ὑπὲρ ἐμοῦ· μνῶν δ’ οὐδ’ ἑβδομήκοντ’ ἀξίαν μοι παραδεδώκασι τὴν οὐσίαν τρεῖσ ὄντεσ.

λέγε τὰσ ἐφεξῆσ. Μαρτυρίαι ταύτην τὴν προῖκα οἵ τ’ ἐπίτροποι καταμαρτυροῦσιν αὐτὸν λαβεῖν, ἄλλοι τε πρὸσ οὓσ ἔχειν ὡμολόγησεν. ταύτην οὔτ’ αὐτὴν οὔτε τὸν σῖτον ἀποδέδωκεν.

λαβὲ τὰσ ἄλλασ καὶ ἀναγίγνωσκε. Μαρτυρίαι δύ’ ἔτη τὸ ἐργαστήριον διοικήσασ Θηριππίδῃ μὲν ἀποδέδωκε τὴν μίσθωσιν· ἐμοὶ δέ, δυοῖν ἐτοῖν λαβὼν τὴν πρόσοδον, τριάκοντα μνᾶσ, οὔτ’ αὐτὰσ οὔτε τὸ ἔργον ἀποδέδωκεν.

λάβ’ ἑτέραν καὶ ἀνάγνωθι. Μαρτυρία ταῦτα τἀνδράποδ’ ὡσ αὑτὸν λαβὼν οὗτοσ, καὶ τἄλλα τὰ μετὰ τούτων ὑποτεθένθ’ ἡμῖν, ἀνάλωμα μὲν εἰσ αὐτὰ τοσοῦτο λελόγισται, λῆμμα δ’ ἀπ’ αὐτῶν οὐδ’ ὁτιοῦν, καὶ αὐτοὺσ δὲ τοὺσ ἀνθρώπουσ ἠφάνικεν, οἳ δώδεκα μνᾶσ ἀτελεῖσ ἑκάστου τοῦ ἐνιαυτοῦ προσέφερον. λέγ’ ἑτέραν.

Μαρτυρία τοῦτον τὸν ἐλέφαντα καὶ τὸν σίδηρον πεπρακὼσ οὐδὲ καταλειφθῆναί φησιν, ἀλλὰ καὶ τούτων τὴν τιμὴν ἀποστερεῖ με, μάλιστα τάλαντον. λέγε ταυτασί.

Μαρτυρίαι ταῦθ’ οὗτοσ τρία τάλαντα καὶ χιλίασ ἔχει χωρὶσ τῶν ἄλλων. τοῦ μὲν οὖν ἀρχαίου πέντε τάλανθ’ ἃ εἴληφεν·

σὺν δὲ τοῖσ ἔργοισ, ἂν ἐπὶ δραχμῇ τισ τιθῇ μόνον, πλέον ἢ δέκα τάλαντ’ ἔχει. λέγε τὰσ ἐφεξῆσ. Μαρτυρίαι ταῦθ’ οὗτοι γραφῆναι μὲν ἐν ταῖσ διαθήκαισ καὶ λαβεῖν σφᾶσ αὐτοὺσ κατ’ ἀλλήλων μαρτυροῦσιν. οὗτοσ δὲ καὶ μεταπεμφθῆναι φάσκων ὑπὸ τοῦ πατρόσ, καὶ ἐλθὼν εἰσ τὴν οἰκίαν, εἰσελθεῖν μὲν οὔ φησιν ὡσ τὸν μεταπεμψάμενον, οὐδ’ ὁμολογῆσαι περὶ τούτων οὐδέν, Δημοφῶντοσ δ’ ἀκοῦσαι γραμματεῖον ἀναγιγνώσκοντοσ καὶ Θηριππίδου λέγοντοσ ὡσ ἐκεῖνοσ ταῦτα διέθετο, καὶ προεισεληλυθὼσ καὶ ἅπαντα διωμολογημένοσ πρὸσ τὸν πατέρα, ὅσαπερ ἐκεῖνοσ γράψασ κατέλιπεν.

ὁ γὰρ πατήρ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ὡσ ᾔσθετο τὴν νόσον οὐκ ἀποφευξόμενοσ, συγκαλέσασ τούτουσ τρεῖσ ὄντασ, καὶ συμπαρακαθισάμενοσ Δήμωνα τὸν ἀδελφόν, τὰ σώμαθ’ ἡμῶν εἰσ τὰσ χεῖρασ ἐνέθηκεν παρακαταθήκην ἐπονομάζων, τὴν μὲν ἀδελφὴν Δημοφῶντι καὶ δύο τάλαντα προῖκα διδοὺσ εὐθύσ, καὶ γυναῖκ’ αὐτῷ ταύτην ἐγγυῶν, ἐμὲ δὲ πᾶσιν κοινῇ μετὰ τῶν χρημάτων παρακατατιθέμενοσ, καὶ ἐπισκήπτων μισθῶσαί τε τὸν οἶκον καὶ συνδιασῷσαί μοι τὴν οὐσίαν, διδοὺσ ἅμα τε Θηριππίδῃ τὰσ ἑβδομήκοντα μνᾶσ, καὶ τούτῳ τήν τ’ ἐμὴν μητέρ’ ἐγγυῶν ἐπὶ ταῖσ ὀγδοήκοντα μναῖσ, κἄμ’ εἰσ τὰ τούτου γόνατα τιθείσ·

ὧν οὗτοσ ὁ πάντων ἀνθρώπων ἀνοσιώτατοσ οὐδένα λόγον ἐποιήσατο, κύριοσ τῶν ἐμῶν γενόμενοσ ἐπὶ τούτοισ, ἀλλὰ τὰ χρήματά με πάντ’ ἀπεστερηκὼσ μετὰ τῶν συνεπιτρόπων, ἐλεεῖσθαι νῦν ὑφ’ ὑμῶν ἀξιώσει, μνῶν οὐδ’ ἑβδομήκοντ’ ἄξια τρίτοσ αὐτὸσ ἀποδεδωκώσ, εἶτα καὶ τούτοισ αὐτοῖσ πάλιν ἐπιβεβουλευκώσ.

ὡσ γὰρ τὰσ δίκασ ταύτασ ἔμελλον εἰσιέναι κατ’ αὐτῶν, ἀντίδοσιν ἐπ’ ἐμὲ παρεσκεύασαν, ἵν’ εἰ μὲν ἀντιδοίην, μὴ ἐξείη μοι πρὸσ αὐτοὺσ ἀντιδικεῖν, ὡσ καὶ τῶν δικῶν τούτων τοῦ ἀντιδόντοσ γιγνομένων, εἰ δὲ μηδὲν τούτων ποιοίην, ἵν’ ἐκ βραχείασ οὐσίασ λῃτουργῶν παντάπασιν ἀναιρεθείην.

καὶ τοῦτ’ αὐτοῖσ ὑπηρέτησε Θρασύλοχοσ ὁ Ἀναγυράσιοσ· ᾧ τούτων οὐδὲν ἐνθυμηθεὶσ ἀντέδωκα μέν, ἀπέκλεισα δ’ ὡσ διαδικασίασ τευξόμενοσ· οὐ τυχὼν δὲ ταύτησ, τῶν χρόνων ὑπογύων ὄντων, ἵνα μὴ στερηθῶ τῶν δικῶν, ἀπέτεισα τὴν λῃτουργίαν ὑποθεὶσ τὴν οἰκίαν καὶ τἀμαυτοῦ πάντα, βουλόμενοσ εἰσ ὑμᾶσ εἰσελθεῖν τὰσ πρὸσ τουτουσὶ δίκασ. ἆρ’ οὐ μεγάλα μὲν ἐξ ἀρχῆσ ἠδίκημαι, μεγάλα δ’, ὅτι δίκην ζητῶ λαβεῖν, νῦν ὑπ’ αὐτῶν βλάπτομαι;

τίσ δ’ οὐκ ἂν ὑμῶν τούτῳ μὲν φθονήσειε δικαίωσ, ἡμᾶσ δ’ ἐλεήσειεν, ὁρῶν τῷ μὲν πρὸσ τῇ οὐσίᾳ τῇ παραδοθείσῃ πλεῖν ἢ δέκα ταλάντων τὴν ἐμὴν τοσαύτην οὖσαν προσγεγενημένην, ἡμᾶσ δὲ μὴ μόνον τῶν πατρῴων διημαρτηκότασ, ἀλλὰ καὶ τῶν νῦν παραδοθέντων διὰ τὴν τούτων πονηρίαν ἀπεστερημένουσ; ποῖ δ’ ἂν τραποίμεθα, εἴ τι ἄλλο ψηφίσαισθ’ ὑμεῖσ περὶ αὐτῶν; εἰσ τὰ ὑποκείμενα τοῖσ δανείσασιν; ἀλλὰ τῶν ὑποθεμένων ἐστίν. ἀλλ’ εἰσ τὰ περιόντ’ αὐτῶν; ἀλλὰ τούτου γίγνεται, τὴν ἐπωβελίαν ἐὰν ὄφλωμεν. μηδαμῶσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, γένησθ’ ἡμῖν τοσούτων αἴτιοι κακῶν·

μηδὲ τὴν μητέρα κἀμὲ καὶ τὴν ἀδελφὴν ἀνάξια παθόντασ περιίδητε, οὓσ ὁ πατὴρ οὐκ ἐπὶ ταύταισ ταῖσ ἐλπίσιν κατέλιπεν, ἀλλὰ τὴν μὲν ὡσ Δημοφῶντι συνοικήσουσαν ἐπὶ δυοῖν ταλάντοιν προικί, τὴν δ’ ἐπ’ ὀγδοήκοντα μναῖσ τούτῳ τῷ σχετλιωτάτῳ πάντων ἀνθρώπων, ἐμὲ δ’ ὑμῖν διάδοχον ἀνθ’ αὑτοῦ τῶν λῃτουργιῶν ἐσόμενον. βοηθήσατ’ οὖν ἡμῖν, βοηθήσατε, καὶ τοῦ δικαίου καὶ ὑμῶν αὐτῶν ἕνεκα καὶ ἡμῶν καὶ τοῦ πατρὸσ τοῦ τετελευτηκότοσ.

σῴσατε, ἐλεήσατε, ἐπειδή μ’ οὗτοι συγγενεῖσ ὄντεσ οὐκ ἠλέησαν. εἰσ ὑμᾶσ καταπεφεύγαμεν. ἱκετεύω, ἀντιβολῶ πρὸσ παίδων, πρὸσ γυναικῶν, πρὸσ τῶν ὄντων ἀγαθῶν ὑμῖν. οὕτωσ ὄναισθε τούτων, μὴ περιίδητέ με, μηδὲ ποιήσητε τὴν μητέρα καὶ τῶν ἐπιλοίπων ἐλπίδων εἰσ τὸν βίον στερηθεῖσαν ἀνάξιον αὑτῆσ τι παθεῖν· ἣ νῦν μὲν οἰέται τυχόντα με τῶν δικαίων παρ’ ὑμῖν ὑποδέξεσθαι καὶ τὴν ἀδελφὴν ἐκδώσειν·

εἰ δ’ ὑμεῖσ ἄλλο τι γνώσεσθε, ὃ μὴ γένοιτο, τίν’ οἰέσθ’ αὐτὴν ψυχὴν ἕξειν, ὅταν ἐμὲ μὲν ἴδῃ μὴ μόνον τῶν πατρῴων ἀπεστερημένον, ἀλλὰ καὶ πρὸσ ἠτιμωμένον, περὶ δὲ τῆσ ἀδελφῆσ μηδ’ ἐλπίδ’ ἔχουσαν ὡσ τεύξεταί τινοσ τῶν προσηκόντων διὰ τὴν ἐσομένην ἀπορίαν; οὐκ ἄξιοσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, οὔτ’ ἐγὼ δίκησ ἐν ὑμῖν μὴ τυχεῖν, οὔθ’ οὗτοσ τοσαῦτα χρήματ’ ἀδίκωσ κατασχεῖν.

ἐμοῦ μὲν γὰρ εἰ καὶ μήπω πεῖραν εἰλήφατε, ποῖόσ τισ ἂν εἰσ ὑμᾶσ εἰήν, ἐλπίζειν προσήκει μὴ χείρω τοῦ πατρὸσ ἔσεσθαι. τούτου δὲ πεῖραν ἔχετε, καὶ σαφῶσ ἴσθ’ ὅτι πολλὴν οὐσίαν παραλαβὼν οὐ μόνον οὐδὲν πεφιλοτίμηται πρὸσ ὑμᾶσ, ἀλλὰ καὶ τἀλλότρι’ ἀποστερῶν ἀποδέδεικται. ταῦτ’ οὖν σκοποῦντεσ καὶ τἄλλα μνησθέντεσ, ᾗ δίκαιόν ἐστι, ταύτῃ ψηφίσασθε.

πίστεισ δ’ ἔχεθ’ ἱκανὰσ ἐκ μαρτύρων, ἐκ τεκμηρίων, ἐκ τῶν εἰκότων, ἐξ ὧν οὗτοι λαβεῖν ὁμολογοῦντεσ ἁθρόα τἀμά, ταῦτ’ ἀνηλωκέναι φασὶν οὐκ ἀνηλωκότεσ, ἀλλ’ αὐτοὶ πάντ’ ἔχοντεσ. ὧν ἐνθυμουμένουσ χρὴ ποιήσασθαί τιν’ ἡμῶν πρόνοιαν, εἰδότασ ὅτι ἐγὼ μὲν τἀμαυτοῦ δι’ ὑμῶν κομισάμενοσ εἰκότωσ λῃτουργεῖν ἐθελήσω, χάριτασ ὀφείλων ὅτι μοι δικαίωσ ἀπέδοτε τὴν οὐσίαν, οὗτοσ δ’, ἐὰν αὐτὸν ποιήσητε τῶν ἐμῶν κύριον, οὐδὲν ποιήσει τοιοῦτον.

μὴ γὰρ οἰέσθ’ αὐτόν, ὑπὲρ ὧν ἤρνηται μὴ λαβεῖν, ὑπὲρ τούτων ὑμῖν λῃτουργεῖν ἐθελήσειν, ἀλλ’ ἀποκρύψεσθαι μᾶλλον, ἵνα δικαίωσ ἀποπεφευγέναι δοκῇ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Demosthenes, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀφόβου Β

(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀφόβου Β)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION