헬라어 문장 검색 - Αππιαν́ΤηεΞιϝί5́01́

(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 1)

Μετὰ δὲ τὸν Κασσίου καὶ Βρούτου θάνατον ὁ μὲν Καῖσαρ ἐπὶ τῆσ Ἰταλίασ ᾔει, ὁ δὲ Ἀντώνιοσ ἐσ τὴν Ἀσίαν, ἔνθα αὐτῷ συμβάλλει Κλεοπάτρα βασιλὶσ Αἰγύπτου, καὶ εὐθὺσ ὀφθεῖσα ἐκράτει. ὁ δὲ ἔρωσ ὅδε αὐτοῖσ τε ἐκείνοισ ἐσ ἔσχατον ἔληξε κακοῦ καὶ ἐσ ὅλην Αἴγυπτον ἐπ’ ἐκείνοισ. ὅθεν ἄν τι καὶ Αἰγύπτιον εἰή τῆσδε τῆσ βίβλου μέροσ, ὀλίγον τε καὶ οὐκ ἄξιον ἐπιγραφῆσ πω, διὸ δὴ καὶ τοῖσ ἐμφυλίοισ πολὺ πλείοσιν οὖσιν ἐπίμικτον. ἐγίγνετο γὰρ δὴ καὶ μετὰ Κάσσιόν τε καὶ Βροῦτον ἕτερα ἐμφύλια ὅμοια, στρατηγοῦ μὲν οὐδενὸσ ὄντοσ ἐπὶ πᾶσιν ὥσπερ ἐκείνοισ, κατὰ μέροσ δὲ ἑτέρων, μέχρι Πομπήιόσ τε Σέξστοσ, ὁ νεώτεροσ παῖσ Πομπηίου Μάγνου, λοιπὸσ ὢν ἔτι τῆσδε τῆσ στάσεωσ, τοῖσ ἀμφὶ τὸν Βροῦτον ἐπανῃρέθη, καὶ Λέπιδοσ ἐξέπεσε τοῦ μέρουσ τῆσ ἡγεμονίασ καὶ ἡ Ῥωμαίων ἀρχὴ πᾶσα περιῆλθεν ἐσ δύο μόνον, Ἀντώνιόν τε καὶ Καίσαρα. ἐγίνετο δὲ αὐτῶν ἕκαστα οὕτωσ. Κάσσιοσ ὁ Παρμήσιοσ ἐπίκλην ὑπελέλειπτο μὲν ὑπὸ Κασσίου καὶ Βρούτου περὶ τὴν Ἀσίαν ἐπὶ νεῶν καὶ στρατοῦ, χρήματα ἐκλέγειν.

Τοιάδε μὲν ἐκ τῶν λειψάνων τῆσ παρασκευῆσ Κασσίου τε καὶ Βρούτου πρῶτα συνίστατο, ὁ δὲ Καῖσαρ καὶ ὁ Ἀντώνιοσ ἐπὶ τῇ νίκῃ τῇ περὶ Φιλίππουσ ἔθυόν τε λαμπρῶσ καὶ τὸν στρατὸν ἐπῄνουν. Κασσίου δὲ ἀποθανόντοσ οὐδὲν ἐλπίζων ὅμοιον ἐν Βρούτῳ, Ῥοδίων ἐπελέξατο νῆασ τριάκοντα, ὅσασ ἐνόμιζε πληρώσειν, καὶ τὰσ λοιπὰσ διέπρησε χωρὶσ τῆσ ἱερᾶσ, ἵνα μὴ δύναιντο νεωτερίσαι. καὶ ὁ μὲν τάδε πράξασ ἀνήγετο ταῖσ τε ἰδίαισ καὶ ταῖσ τριάκοντα, Κλώδιοσ δὲ ἐκ Βρούτου πεμφθεὶσ ἐσ Ῥόδον ἐπὶ νεῶν τρισκαίδεκα, τοὺσ Ῥοδίουσ νεωτερίζοντασ εὑρών ἑ̓τεθνήκει γὰρ ἤδη καὶ ὁ Βροῦτοσ̓, ἐξήγαγε τὴν φρουράν, οὖσαν ὁπλιτῶν τρισχιλίων, καὶ ἐσ τὸν Παρμήσιον ἐχώρει. ἀφίκετο δὲ αὐτοῖσ καὶ Τουρούλιοσ, ἑτέρασ ναῦσ ἔχων πολλὰσ καὶ χρήματα, ὅσα προεξείλεκτο ἀπὸ τῆσ Ῥόδου. ἐσ δὴ τὸ ναυτικὸν τοῦτο ὡσ ἐσ ἤδη τινὰ ἰσχὺν συνέθεον, ὅσοι ἦσαν κατὰ μέρη τῆσ Ἀσίασ ἐπὶ τῶν ὑπηρεσιῶν, καὶ αὐτὸ ὁπλίταισ τε ἐξ ὧν ἐδύναντο ἀνεπλήρουν καὶ ἐρέταισ ἐκ θεραπόντων ἢ δεσμωτῶν, ἐπιπλέοντεσ δὲ ταῖσ νήσοισ καὶ ἀπὸ τῶν νησιωτῶν. ἦλθον δ’ εἰσ αὐτοὺσ καὶ Κικέρων ὁ Κικέρωνοσ καὶ ὅσοι ἄλλοι τῶν ἐπιφανῶν ἐκ τῆσ Θάσου διεπεφεύγεσαν. καὶ ταχὺ πλῆθοσ ἦν καὶ σύνταξισ ἀξιόχρεωσ ἡγεμόνων τε καὶ στρατοῦ καὶ νεῶν. προσλαβόντεσ δὲ καὶ Λέπιδον μεθ’ ἑτέρασ δυνάμεωσ, ἣ Βρούτῳ καθίστατο Κρήτην, πρὸσ Μοῦρκον καὶ Δομίτιον Αἠνόβαρβον ἐπὶ μεγάλησ δυνάμεωσ ὄντασ ἐσ τὸν Ιὄνιον διέπλεον. καὶ αὐτῶν οἱ μὲν ἅμα τῷ Μούρκῳ διέπλευσαν ἐσ Σικελίαν καὶ τὴν ἰσχὺν Πομπηίῳ Σέξστῳ συνῆψαν, οἱ δὲ κατέμειναν παρὰ Αἠνοβάρβῳ καί τιν’ αἱρ́εσιν ἐφ’ ἑαυτῶν καθίσταντο. καὶ ἐσ τὴν δόσιν τῶν ἐπινικίων ὁ μὲν ἐσ τὴν Ἰταλίαν ἐχώρει, τήν τε γῆν αὐτοῖσ διανεμήσων καὶ ἐσ τὰσ ἀποικίασ καταλέξων ὡ̔͂δε γὰρ αὐτὸσ εἵλετο διὰ τὴν ἀρρωστίαν̓, ὁ δὲ Ἀντώνιοσ ἐσ τὰ πέραν ἔθνη, συλλέξων τὰ χρήματα, ὅσα αὐτοῖσ ὑπέσχηντο.

διενείμαντο δὲ αὖθισ ὅσα καὶ πρότερον ἔθνη καὶ ἐπελάμβανον τὰ Λεπίδου· τήν τε γὰρ Κελτικὴν τὴν ἐντὸσ Ἄλπεων ἐδόκει Καίσαροσ ἀξιοῦντοσ αὐτόνομον ἀφιέναι γνώμῃ τοῦ προτέρου Καίσαροσ, ὅ τε Λέπιδοσ διεβάλλετο τὰ πράγματα Πομπηίῳ προδιδόναι· καὶ ὡρ́ιστο, εἰ Καίσαρι ψευδὴσ ἡ διαβολὴ φανείη, ἕτερα ἀντιδοῦναι τῷ Λεπίδῳ. ἀφίεσαν δὲ καὶ τῆσ στρατείασ τοὺσ ἐντελῆ χρόνον ἐστρατευμένουσ χωρὶσ ὀκτακισχιλίων, οὓσ δεηθέντασ ἔτι στρατεύεσθαι σφίσιν ἀποδεξάμενοι διείλοντο καὶ συνελόχισαν ἐσ στρατηγίδασ τάξεισ. ὁ δὲ λοιπὸσ αὐτοῖσ στρατὸσ ἐγένετο, σὺν τοῖσ μεταθεμένοισ ἀπὸ Βρούτου, τέλη πεζῶν ἕνδεκα καὶ ἱππέεσ μύριοισ καὶ τετρακισχίλιοι. καὶ ἔσχεν αὐτῶν ὁ μὲν Ἀντώνιοσ διὰ τὴν ἀποδημίαν ἓξ τέλη καὶ ἱππέασ μυρίουσ, ὁ δὲ Καῖσαρ ἱππέασ τετρακισχιλίουσ καὶ τέλη πέντε· καὶ τῶνδε δὲ αὐτῶν Ἀντωνίῳ δύο ἔδωκεν, ἀντιληψόμενοσ ἐκ τῶν ὑπὸ Καληνῷ τοῦ Ἀντωνίου κατὰ τὴν Ἰταλίαν ὑπολελειμμένων. Ὁ μὲν δὴ Καῖσαρ ἐπὶ τὸν Ιὄνιον ᾔει, ὁ δὲ Ἀντώνιοσ ἐν Ἐφέσῳ γενόμενοσ τῇ θεῷ μεγαλοπρεπῶσ ἔθυε καὶ τοὺσ καταφυγόντασ ἐκ τῆσ Βρούτου καὶ Κασσίου συμφορᾶσ ἐσ τὸ ἱερὸν ἱκέτασ ἀπέλυε, χωρὶσ Πετρωνίου, συνεγνωκότοσ ἐπὶ τῷ φόνῳ Καίσαροσ, καὶ Κοΐντου, προδόντοσ ἐν Λαοδικείᾳ Κασσίῳ Δολοβέλλαν.

τοὺσ δὲ Ἕλληνασ καὶ ὅσα ἄλλα ἔθνη τὴν ἀμφὶ τὸ Πέργαμον Ἀσίαν νέμονται, κατά τε πρεσβείασ παρόντασ ἐπὶ συνθέσει καὶ μετακεκλημένουσ συναγαγὼν ἔλεξεν ὧδε· "ὑμᾶσ ἡμῖν, ὦ ἄνδρεσ Ἕλληνεσ, Ἄτταλοσ ὁ βασιλεὺσ ὑμῶν ἐν διαθήκαισ ἀπέλιπε, καὶ εὐθὺσ ἀμείνονεσ ὑμῖν ἦμεν Ἀττάλου· οὓσ γὰρ ἐτελεῖτε φόρουσ Ἀττάλῳ, μεθήκαμεν ὑμῖν, μέχρι δημοκόπων ἀνδρῶν καὶ παρ’ ἡμῖν γενομένων ἐδέησε φόρων. ἐπεὶ δὲ ἐδέησεν, οὐ πρὸσ τὰ τιμήματα ὑμῖν ἐπεθήκαμεν, ὡσ ἂν ἡμεῖσ ἀκίνδυνον φόρον ἐκλέγοιμεν, ἀλλὰ μέρη φέρειν τῶν ἑκάστοτε καρπῶν ἐπετάξαμεν, ἵνα καὶ τῶν ἐναντίων κοινωνῶμεν ὑμῖν. τῶν δὲ ταῦτα παρὰ τῆσ βουλῆσ μισθουμένων ἐνυβριζόντων ὑμῖν καὶ πολὺ πλείονα αἰτούντων, Γάιοσ Καῖσαρ τῶν μὲν χρημάτων τὰ τρίτα ὑμῖν ἀνῆκεν ὧν ἐκείνοισ ἐφέρετε, τὰσ δ’ ὕβρεισ ἔπαυσεν· ὑμῖν γὰρ τοὺσ φόρουσ ἐπέτρεψεν ἀγείρειν παρὰ τῶν γεωργούντων. καὶ τόνδε τοιόνδε ὄντα οἱ χρηστοὶ τῶν ἡμετέρων πολιτῶν τύραννον ἐκάλουν, καὶ ὑμεῖσ αὐτοῖσ συνετελεῖτε χρήματα πολλά, σφαγεῦσί τε οὖσι τοῦ ὑμετέρου εὐεργέτου, καὶ καθ’ ἡμῶν τῶν τιμωρούντων ἐκείνῳ. "Τῆσ δὲ δικαίασ τύχησ οὐχ, ὡσ ἐβούλεσθε, ἀλλ’, ὡσ ἦν ἄξιον, κρινάσησ τὸν πόλεμον, εἰ μὲν ὡσ συναγωνισταῖσ τῶν πολεμίων ἔδει χρῆσθαι, κολάσεωσ ὑμῖν ἔδει, ἐπεὶ δὲ ἑκόντεσ πιστεύομεν ὑμᾶσ κατὰ ἀνάγκην τάδε πεποιηκέναι, τῶν μὲν μειζόνων ἀφίεμεν, χρημάτων δὲ ἡμῖν δεῖ καὶ γῆσ καὶ πόλεων ἐσ τὰ νικητήρια τοῦ στρατοῦ, τέλη δέ ἐστιν ὀκτὼ καὶ εἴκοσιν ὁπλιτῶν, ἃ μετὰ τῶν συντασσομένων εἰσὶ μυριάδεσ ἀνδρῶν ὑπὲρ ἑπτακαίδεκα, καὶ τούτων ἄνευθεν οἱ ἱππέεσ καὶ ἕτεροσ ὅμιλοσ ἑτέρου στρατοῦ.

ἐκ μὲν δὴ τοῦ πλήθουσ τῶν ἀνδρῶν τὸ πλῆθοσ τῆσ χρείασ συνορᾶν δύνασθε. τὴν δὲ γῆν καὶ τὰσ πόλεισ αὐτοῖσ διαδώσων ὁ Καῖσαρ ἄπεισιν ἐσ τὴν Ἰταλίαν, εἰ χρὴ τῷ λόγῳ τὸ ἔργον εἰπεῖν, ἀναστήσων τὴν Ἰταλίαν. ὑμᾶσ δ’, ἵνα μὴ γῆσ καὶ πόλσων καὶ οἰκιῶν καὶ ἱερῶν καὶ τάφων ἀνίστησθε, ἐσ τὰ χρήματα ἐλογισάμεθα, οὐδὲ ἐσ ἅπαντα οὑ̓δὲ γὰρ ἂν δύναισθἐ, ἀλλὰ μέροσ αὐτῶν καὶ βραχύτατον, ὃ καὶ πυθομένουσ ὑμᾶσ ἀγαπήσειν οἰόμαι. ἃ γὰρ ἔδοτε τοῖσ ἡμετέροισ ἐχθροῖσ ἐν ἔτεσι δύο ἑ̓́δοτε δὲ φόρουσ δέκα ἐτῶν̓, ταῦτα λαβεῖν ἀρκέσει μόνα, ἀλλ’ ἑνὶ ἔτει· ἐπείγουσι γὰρ αἱ χρεῖαι. συνεῖσι δὲ τῆσ χάριτοσ ὑμῖν τοσοῦτον ἂν ἐπείποιμι, ὅτι μηδενὸσ ἁμαρτήματοσ ἴσον ἐπιτίμιον ὁρίζεται. Ὁ μὲν οὕτωσ ἐ͂πεν, ἐσ ὀκτὼ καὶ εἴκοσι τέλη πεζῶν τὴν χάριν περιφέρων, ὅτι, οἶμαι, τρία καὶ τεσσαράκοντα ἦν αὐτοῖσ, ὅτε ἐν Μουτίνῃ συνηλλάσσοντο ἀλλήλοισ καὶ τάδε ὑπισχνοῦντο, ὁ δὲ πόλεμοσ αὐτὰ ἐσ τοσοῦτον ὑπενηνόχει·

οἱ δὲ Ἕλληνεσ ἔτι λέγοντοσ αὐτοῦ ταῦτα ἐρρίπτουν ἑαυτοὺσ ἐσ τὸ ἔδαφοσ, ἀνάγκην καὶ βίαν ἐσ αὑτοὺσ ἐκ Βρούτου καὶ Κασσίου γενομένασ ἐπιλέγοντεσ οὐκ ἐπιτιμίων ἀξίασ εἶναι, ἀλλ’ ἐλέου, δόντεσ δ’ ἂν τοῖσ εὐεργέταισ ἑκόντεσ ἀπορεῖν διὰ τοὺσ πολεμίουσ, οἷσ οὐ τὰ χρήματα μόνον, ἀλλὰ καὶ τὰ σκεύη καὶ τοὺσ κόσμουσ ἐσενεγκεῖν ἀντὶ τῶν χρημάτων, τοὺσ δὲ αὐτὰ παρὰ σφίσιν ἐσ νόμισμα χαλκεῦσαι. καὶ τέλοσ παρακαλοῦντεσ ἔτυχον ἐννέα ἐτῶν φόρουσ ἐσενεγκεῖν ἔτεσι δύο. βασιλεῦσι δὲ καὶ δυνάσταισ καὶ πόλεσιν ἐλευθέραισ ἄλλα ἐσ τὴν ἑκάστων δύναμιν ἐπετάχθη. Περιιόντι δ’ αὐτῷ τὰ ἔθνη Λεύκιόσ τε ὁ Κασσίου ἀδελφὸσ καὶ ὅσοι ἄλλοι τῶν δεδιότων ἐπεὶ τῆσ ἐν Ἐφέσῳ συγγνώμησ ἐπύθοντο, ἱκέται προσῄεσαν.

καὶ ἀπέλυε πάντασ, πλὴν τοὺσ συνεγνωκότασ ἐπὶ φόνῳ Καίσαροσ· τούτοισ γὰρ δὴ μόνοισ ἀδιάλλακτοσ ἦν. παρηγόρει δὲ καὶ τῶν πόλεων τὰσ μάλιστα δεινὰ παθούσασ, Λυκίουσ μὲν ἀτελεῖσ φόρων ἀφιεὶσ καὶ Ξάνθον οἰκίζειν παραινῶν, Ῥοδίοισ δὲ διδοὺσ Ἄνδρον τε καὶ Τῆνον καὶ Νάξον καὶ Μύνδον, ἃσ οὐ πολὺ ὕστερον ἀφῃρέθησαν ὡσ σκληρότερον ἄρχοντεσ. Λαοδικέασ δὲ καὶ Ταρσέασ ἐλευθέρουσ ἠφίει καὶ ἀτελεῖσ φόρων· καὶ Ταρσέων τοὺσ πεπραμένουσ ἀπέλυε τῆσ δουλείασ διατάγματι. Ἀθηναίοισ δ’ ἐσ αὐτὸν ἐλθοῦσι μετὰ Τῆνον Αἴγιναν ἔδωκε καὶ Ἴκον καὶ Κέω καὶ Σκίαθον καὶ Πεπάρηθον. ἐπιπαριὼν δὲ Φρυγίαν τε καὶ Μυσίαν καὶ Γαλάτασ τοὺσ ἐν Ἀσίᾳ Καππαδοκίαν τε καὶ Κιλικίαν καὶ Συρίαν τὴν κοίλην καὶ Παλαιστίνην καὶ τὴν Ἰτουραίαν καὶ ὅσα ἄλλα γένη Σύρων, ἅπασιν ἐσφορὰσ ἐπέβαλλε βαρείασ καὶ διῄτα πόλεσι καὶ βασιλεῦσιν, ἐν μὲν Καππαδοκίᾳ Ἀριαράθῃ τε καὶ Σισίνῃ, ὧν τῷ Σισίνῃ συνέπραξεν ἐσ τὴν βασιλείαν, καλῆσ οἱ φανείσησ τῆσ μητρὸσ τοῦ Σισίνου Γλαφύρασ· ἐν δὲ Συρίᾳ τοὺσ κατὰ πόλεισ ἐξῄρει τυράννουσ. Καὶ ἐν Κιλικίᾳ πρὸσ αὐτὸν ἐλθούσησ Κλεοπάτρασ ἐμέμψατο μὲν ὡσ οὐ μετασχούσησ τῶν ἐπὶ Καίσαρι πόνων·

τῆσ δὲ οὐκ ἀπολογουμένησ μᾶλλον ἢ καταλογιζομένησ αὐτοῖσ, ὅτι καὶ τὰ παρὰ οἷ τέσσαρα τέλη πρὸσ Δολοβέλλαν αὐτίκα πέμψειε, καὶ στόλον ἄλλον ἕτοιμον ἔχουσα κωλυθείη ὑπό τε ἀνέμου καὶ αὐτοῦ Δολοβέλλα, ταχυτέρασ ἥσσησ τυχόνφοσ, Κασσίῳ τε δὶσ ἀπειλοῦντι μὴ συμμαχήσειε καὶ σφίσιν ἐκείνοισ πολεμοῦσιν ἐσ τὸν Ιὄνιον αὐτὴ τὸν στόλον ἔχουσα πλεύσειε μετὰ παρασκευῆσ βαρυτάτησ, οὔτε δείσασα Κάσσιον οὔτε φυλαξαμένη Μοῦρκον ναυλοχοῦντα, μέχρι χειμὼν τά τε ἄλλα διελυμήνατο καὶ αὐτὴν ἐσ νόσον ἐνέβαλεν, ἧσ δὴ χάριν οὐδ’ ὕστερον ἐπαναχθῆναι νενικηκότων ἤδη, ὁ Ἀντώνιοσ ἐπὶ τῇ ὄψει τὴν σύνεσιν καταπλαγεὶσ εὐθὺσ αὐτῆσ μειρακιωδῶσ ἑαλώκει, καίπερ ἔτη τεσσαράκοντα γεγονώσ, λεγόμενοσ μὲν ὑγρότατοσ ἐσ ταῦτα ἀεὶ φῦναι, λεγόμενοσ δ’ ἐσ ταύτην καὶ πάλαι, παῖδα ἔτι οὖσαν, ἐρέθισμά τι τῆσ ὄψεωσ λαβεῖν, ὅτε ἐπὶ τὴν Ἀλεξάνδρειαν Γαβινίῳ στρατεύοντι νέοσ ἱππαρχῶν εἵπετο. Εὐθὺσ οὖν Ἀντωνίῳ μὲν ἡ περὶ ἅπαντα τέωσ ἐπιμέλεια ἀθρόα ἠμβλύνετο, Κλεοπάτρα δ’ ὅ τι προστάξειεν, ἐγίγνετο, οὐ διακριδὸν ἔτι περὶ τῶν ὁσίων ἢ δικαίων, ἐπεὶ καὶ τὴν ἀδελφὴν αὐτῆσ Ἀρσινόην, ἱκέτιν οὖσαν ἐν Μιλήτῳ τῆσ Λευκοφρυηνῆσ Ἀρτέμιδοσ, πέμψασ ὁ Ἀντώνιοσ ἀνεῖλε, καὶ Σεραπίωνα, τὸν ἐν Κύπρῳ στρατηγὸν αὐτῆσ, συμμαχήσαντα Κασσίῳ, Τυρίων ὄντα ἱκέτην, ἐκέλευσε τοὺσ Τυρίουσ ἐκδοῦναι τῇ Κλεοπάτρᾳ, ἐκδοῦναι δὲ καὶ Ἀραδίουσ ἕτερον ἱκέτην, ὅν τινα, Πτολεμαίου τοῦ ἀδελφοῦ τῆσ Κλεοπάτρασ ἀφανοῦσ ἐν τῇ πρὸσ Καίσαρα κατὰ τὸν Νεῖλον ναυμαχίᾳ γενομένου, οἱ Ἀράδιοι εἶχον λέγοντα Πτολεμαῖον εἶναι.

καὶ τὸν ἐν Ἐφέσῳ δὲ τῆσ Ἀρτέμιδοσ ἱερέα, ὃν Μεγάβυζον ἡγοῦνται, ὑποδεξάμενόν ποτε τὴν Ἀρσινόην ὡσ βασιλίδα ἀχθῆναι μὲν ἐκέλευσεν, Ἐφεσίων δ’ αὐτὴν Κλεοπάτραν ἱκετευσάντων μεθῆκεν. οὕτω μὲν ὁ Ἀντώνιοσ ἐνήλλακτο ταχέωσ, καὶ τὸ πάθοσ αὐτῷ τοῦτο ἀρχὴ καὶ τέλοσ τῶν ἔπειτα κακῶν ἐγένετο. ἀποπλευσάσησ δὲ τῆσ Κλεοπάτρασ ἐσ τὰ οἰκεῖα, ὁ Ἀντώνιοσ ἔπεμπε τοὺσ ἱππέασ Πάλμυρα πόλιν, οὐ μακρὰν οὖσαν ἀπὸ Εὐφράτου, διαρπάσαι, μικρὰ μὲν ἐπικαλῶν αὐτοῖσ, ὅτι Ῥωμαίων καὶ Παρθυαίων ὄντεσ ἐφόριοι ἐσ ἑκατέρουσ ἐπιδεξίωσ εἶχον ἑ̓́μποροι γὰρ ὄντεσ κομίζουσι μὲν ἐκ Περσῶν τὰ Ἰνδικὰ ἢ Ἀράβια, διατίθενται δ’ ἐν τῇ Ῥωμαίων̓, ἔργῳ δ’ ἐπινοῶν τοὺσ ἱππέασ περιουσιάσαι. Παλμυρηνῶν δὲ προμαθόντων καὶ τὰ ἀναγκαῖα ἐσ τὸ πέραν τοῦ ποταμοῦ μετενεγκάντων τε καὶ ἐπὶ τῆσ ὄχθησ, εἴ τισ ἐπιχειροίη σκευασαμένων τόξοισ, πρὸσ ἃ πεφύκασιν ἐξαιρέτωσ, οἱ ἱππέεσ τὴν πόλιν κενὴν καταλαβόντεσ ὑπέστρεψαν, οὔτε ἐσ χεῖρασ ἐλθόντεσ οὔτε τι λαβόντεσ. Καὶ δοκεῖ τόδε τὸ ἔργον Ἀντωνίῳ τὸν μετ’ οὐ πολὺ Παρθυικὸν πόλεμον ἐξάψαι, πολλῶν ἐκ Συρίασ τυράννων ἐσ αὐτοὺσ συμφυγόντων.

ἡ γὰρ Συρία μέχρι μὲν ἐπ’ Ἀντίοχον τὸν Εὐσεβῆ καὶ τὸν τοῦ Εὐσεβοῦσ υἱὸν Ἀντίοχον ὑπὸ τοῖσ ἐκ Σελεύκου τοῦ Νικάτοροσ ἐβασιλεύετο, ὥσ μοι περὶ Σύρων λέγοντι εἴρηται· Πομπηίου δ’ αὐτὴν Ῥωμαίοισ προσλαβόντοσ καὶ στρατηγὸν αὐτῇ Σκαῦρον ἀποδείξαντοσ, ἡ βουλὴ μετὰ Σκαῦρον ἔπεμψεν ἑτέρουσ καὶ Γαβίνιον τὸν Ἀλεξανδρεῦσι πολεμήσαντα, ἐπὶ δὲ Γαβινίῳ Κράσσον τὸν ἐν Παρθυαίοισ ἀποθανόντα καὶ Βύβλον ἐπὶ τῷ Κράσσῳ. παρὰ δὲ τὴν Γαϊού Καίσαροσ ἄρα τελευτὴν καὶ στάσιν ἐπ’ αὐτῇ κατὰ πόλεισ ὑπὸ τυράννων εἴχετο, συλλαμβανόντων τοῖσ τυράννοισ τῶν Παρθυαίων· ἐσέβαλον γὰρ δὴ καὶ ἐσ τὴν Συρίαν οἱ Παρθυαῖοι μετὰ τὴν Κράσσου συμφορὰν καὶ συνέπραξαν τοῖσ τυράννοισ. οὓσ ὁ Ἀντώνιοσ ἐξελαύνων ὑποφεύγοντασ ἐσ τὴν Παρθυηνὴν καὶ τοῖσ πλήθεσιν ἐπιβάλλων ἐσφορὰσ βαρυτάτασ καὶ ἐσ Παλμυρηνοὺσ τάδε ἁμαρτών, οὐδ’ ἐπέμεινε συστῆσαι τὴν χώραν θορυβουμένην, ἀλλὰ τὸν στρατὸν ἐσ τὰ ἔθνη διελὼν χειμάσοντα αὐτὸσ ἐσ Αἴγυπτον ᾔει πρὸσ Κλεοπάτραν. Ἡ δὲ αὐτὸν ἐπεδέχετο λαμπρῶσ.

καὶ ὁ μὲν ἐχείμαζεν ἐνταῦθα, ἄνευ σημείων ἡγεμονίασ, ἰδιώτου σχῆμα καὶ βίον ἔχων, εἴθ’ ὡσ ἐν ἀλλοτρίᾳ τε ἀρχῇ καὶ βασιλευούσῃ πόλει, εἴτε τὴν χειμασίαν ὡσ πανήγυριν ἄγων, ἐπεὶ καὶ φροντίδασ ἀπετέθειτο καὶ ἡγεμόνων θεραπείαν, καὶ στολὴν εἶχε τετράγωνον Ἑλληνικὴν ἀντὶ τῆσ πατρίου, καὶ ὑπόδημα ἦν αὐτῷ λευκὸν Ἀττικόν, ὃ καὶ Ἀθηναίων ἔχουσιν ἱερεῖσ καὶ Ἀλεξανδρέων, καὶ καλοῦσι φαικάσιον. ἔξοδοί τε ἦσαν αὐτῷ ἐσ ἱερὰ ἢ γυμνάσια ἢ φιλολόγων διατριβὰσ μόναι καὶ δίαιτα μεθ’ Ἑλλήνων ὑπὸ Κλεοπάτρᾳ, ᾗ δὴ καὶ μάλιστα τὴν ἐπιδημίαν ἀνετίθει.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Appian, The Civil Wars, book 5, chapter 1

(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 1)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION