헬라어 문장 검색 - Αππιαν́ΤηεΞιϝί3́09́

(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 9)

Ὧδε μὲν ὀξέωσ σὺν ἀφορμῇ τοὺσ ἀμφὶ τὸν Κάσσιον ἐξελάμπρυνον, καὶ ὁ Καῖσαρ ἕκαστα μαθὼν ἠπόρητο, τὴν μὲν ἀμνηστίαν ἡγούμενοσ εὐπρέπειαν ἐσχηκέναι φιλανθρωπίασ καὶ ἔλεον συγγενῶν ἀνδρῶν καὶ ὁμοτίμων, καὶ τὰσ βραχυτέρασ ἡγεμονίασ ἀσφάλειαν· Δέκμῳ τε τὴν Κελτικὴν βεβαιοῦντασ Ἀντωνίῳ δόξαι περὶ τυραννίδοσ διαφέρεσθαι, ᾧ προσποιήματι καὶ αὑτὸν ὑπάγεσθαι κατ’ Ἀντωνίου· τὸ δὲ καὶ Δολοβέλλαν πολέμιον ψηφίσασθαι δι’ ἕνα τῶν ἀνδροφόνων ἀναιρεθέντα καὶ Βρούτῳ καὶ Κασσίῳ τὰσ ἡγεμονίασ ἐσ τὰ μέγιστα ἔθνη διαλλάξαι στρατόπεδά τε δοῦναι πολλὰ ἀθρόωσ καὶ χρήματα καὶ ἡγεμόνασ ἡγεμονῶν ἀποφῆναι πάντων, ὅσοι πέραν εἰσὶ τῆσ Ιὀνίου θαλάσσησ, σαφῶσ εἶναι τὴν μὲν Πομπηίου μοῖραν αὐξόντων, τὴν δὲ Καίσαροσ καθαιρούντων. ἐνεθυμεῖτο δὲ καὶ τῆσ ἐσ αὑτὸν ὡσ μειράκιον τέχνησ, εἰκόνα μὲν αὑτῷ καὶ προεδρίαν παρασχόντων καὶ ἀντιστράτηγον ἀποφηνάντων, ἔργῳ δὲ ἴδιον αὑτοῦ τὸν στρατὸν ὄντα ἀφαιρουμένων· ὑπάτων γὰρ συστρατηγούντων οὐδὲν εἶναι τὸν ἀντιστράτηγον· τά τε γέρα τοῖσ ἀπὸ Ἀντωνίου μόνοισ μεταστᾶσιν ἐψηφισμένα τοὺσ αὑτῷ στρατευομένουσ ἀτιμοῦν· καὶ τὸν πόλεμον ὅλωσ αὑτῷ μὲν αἰσχύνην ἔχειν, ἔργῳ δὲ τὴν βουλὴν ἀποχρῆσθαί οἱ κατὰ Ἀντωνίου, μέχρι καθέλωσιν αὐτόν. Ταῦτα λογιζόμενοσ ἐπέκρυπτε καὶ θύων ἐπὶ τῇ δεδομένῃ ἀρχῇ πρὸσ τὸν στρατὸν ἔφη·

"καὶ τάδε μοι παρ’ ὑμῶν, ὦ συστρατιῶται, γέγονεν, οὐ νῦν, ἀλλ’ ἐξ οὗ τὴν ἀρχὴν ἐδίδοτε· καὶ γὰρ ἡ βουλὴ δι’ ὑμᾶσ ἔδωκεν. ὥστε ἐμὲ καὶ τούτων ἴστε τὴν χάριν ὑμῖν ὀφλήσοντα καί, ἢν οἱ θεοὶ παρέχωσιν εὐπραγεῖν, ἀποδώσοντα ἀθρόωσ". Ὁ μέν οὑτωσὶ τὸν στρατὸν οἰκειούμενοσ ὑπήγετο, τῶν δὲ ὑπάτων Πάνσασ μὲν ἀνὰ τὴν Ἰταλίαν ἐξενάγει, Ἵρτιοσ δὲ τῷ Καίσαρι τὸν στρατὸν ἐμερίζετο καί, ὡσ αὐτῷ παρὰ τῆσ βουλῆσ ἐν ἀπορρήτῳ λέλεκτο, ἐσ τὸ μέροσ ᾔτει τὰ δύο τέλη τὰ παρὰ Ἀντωνίου μεταστάντα, εἰδὼσ τάδε ὄντα τοῦ στρατοῦ τὸ ἀξιολογώτατον. καὶ ὁ μὲν Καῖσαρ ἅπαντα συνεχώρει, μερισάμενοι δὲ ἐχείμαζον μετ’ ἀλλήλων· παροδεύοντοσ δὲ τοῦ χειμῶνοσ ἤδη Δέκμοσ μὲν ἔκαμνεν ὑπὸ λιμοῦ, Ἵρτιοσ δὲ καὶ Καῖσαρ ἐσ τὴν Μουτίνην ἐχώρουν, μὴ κάμνοντα τὸν Δέκμου στρατὸν ὁ Ἀντώνιοσ παραλάβοι. ἀκριβῶσ δὲ τῆσ Μουτίνησ φυλασσομένησ ὑπὸ τοῦ Ἀντωνίου, πανσυδὶ μὲν οὐ συνεπλέκοντο αὐτῷ Πάνσαν περιμένοντεσ, ἱππομαχίαι δ’ ἦσαν πυκναί, πολὺ μὲν πλείουσ ἱππέασ ἔχοντοσ Ἀντωνίου· τοῦ πεδίου δὲ ἡ δυσχέρεια, διὰ χειμάρρουσ ἐκτεταφρευμένου, τὴν πλεονεξίαν τὸ πλῆθοσ ἀπεστέρει. Καὶ τάδε μὲν ἦν ἀμφὶ τῇ Μουτίνῃ, τὰ δ’ ἐν Ῥώμῃ τῶν ὑπάτων οὐ παρόντων ὁ Κικέρων ἦγεν ὑπὸ δημοκοπίασ·

καὶ συνεχεῖσ ἦσαν ἐκκλησίαι, ὅπλα τε εἰργάζετο συναγαγὼν τοὺσ δημιουργοὺσ ἀμισθὶ καὶ χρήματα συνέλεγε καὶ βαρυτάτασ ἐσφορὰσ τοῖσ Ἀντωνίου φίλοισ ἐπετίθει. οἱ δὲ ἑτοίμωσ ἐσέφερον ἐκλυόμενοι τὴν διαβολήν, μέχρι Πούπλιοσ Οὐεντίδιοσ, ἐστρατευμένοσ τε Γαϊῴ Καίσαρι καὶ Ἀντωνίῳ φίλοσ ὤν, οὐκ ἤνεγκε τὴν βαρύτητα τοῦ Κικέρωνοσ, ἀλλ’ ἐσ τὰσ Καίσαροσ ἀποικίασ ἐκδραμὼν ὡσ γνώριμοσ δύο ἐσ τὸν Ἀντώνιον ἀνεστράτευσε τέλη καὶ ἐσ τὴν Ῥώμην συλλαβεῖν Κικέρωνα ἠπείγετο. τότε μὲν δὴ θόρυβόσ τε ἦν ἄπλετοσ, καὶ τέκνα καὶ γυναῖκασ ὑπεξέφερον οἱ πλείουσ μετὰ δυσελπιστίασ, καὶ ὁ Κικέρων τῆσ πόλεωσ ἀπεδίδρασκε. καὶ ὁ Οὐεντίδιοσ μαθων ἐσ τὸν Ἀντώνιον ἀνέστρεφε. διακλειόμενοσ δὲ ὑπὸ Καίσαρόσ τε καὶ Ἱρτίου ἐσ τὴν Πικηνίτιδα παρῆλθε καὶ τέλοσ ἄλλο συλλογίσασ ἐφήδρευε τοῖσ ἐσομένοισ. Οἱ δὲ ἀμφὶ τὸν Καίσαρα, τοῦ Πάνσα μετὰ στρατιᾶσ πλησιάζοντοσ, Καρσουλήιον αὐτῷ προσέπεμπον ἄγοντα τὴν Καίσαροσ στρατηγίδα τάξιν καὶ τὸ Ἄρειον τέλοσ ἐσ βοήθειαν τῆσ διόδου τῶν στενῶν. ὁ δὲ Ἀντώνιοσ τῶν μὲν στενῶν ὑπερεῖδεν ὡσ οὐδὲν πλέον ἢ κωλύσων ἐν αὐτοῖσ, ἐπιθυμίᾳ δὲ ἀγῶνοσ, οὐκ ἔχων τοῖσ ἱππεῦσιν ἐλλαμπρύνασθαι διὰ τὸ πεδίον ἑλωδέστερον ὂν καὶ τεταφρευμένον, δύο ἐνήδρευσε τέλη τὰ ἄριστα ἐν τῷ ἕλει, τῆσ ὁδοῦ, χειροποιήτου καὶ στενῆσ οὔσησ, ἑκατέρωθεν τῷ δόνακι κρύπτων. Καρσουληίου δὲ καὶ Πάνσα τὰ στενὰ νυκτὸσ διαδραμόντων, ἅμα δ’ ἡμέρᾳ μόνοισ τοῖσ Ἀρείοισ καὶ πέντε ἄλλαισ τάξεσιν ἐσ τὴν χειροποίητον ὁδὸν ἐσβαλόντων, ἔτι καθαρευουσαν πολεμίων, καὶ τὸ ἕλοσ ἑκατέρωθεν ὂν περισκεπτομένων, ὅ τε δόναξ διακινούμενοσ ὑπωπτεύετο, καὶ ἀσπὶσ ἤδη που καὶ κράνοσ ἐξέλαμπε, καὶ ἡ στρατηγὶσ Ἀντωνίου τάξισ αὐτοῖσ αἰφνίδιον ἐπεφαίνετο ἐκ τοῦ μετώπου.

οἱ δ’ Ἄρειοι περιειλημμένοι τε πάντοθεν καὶ οὐδαμόσε διαδραμεῖν ἔχοντεσ ἐκέλευον τοὺσ νεήλυδασ εἰ παραγένοιντο, μὴ συνεφάπτεσθαι σφίσι τῶν πόνων, ὡσ μὴ συνταράξειαν αὑτοὺσ ὑπὸ ἀπειρίασ, τῇ στρατηγίδι δὲ Ἀντωνίου τὴν Καίσαροσ στρατηγίδα ἀντέταξαν· αὐτοὶ δὲ ἐσ δύο διαιρεθέντεσ ἐνέβαινον ἐσ ἑκάτερον ἕλοσ, καὶ αὐτοῖσ ἐπεστάτουν τῇ μὲν ὁ Πάνσασ, τῇ δὲ ὁ Καρσουλήιοσ. δύο δὲ τῶν ἑλῶν ὄντων δύο ἦσαν οἱ πόλεμοι, τῇ διόδῳ εἰργόμενοι μὴ γινώσκειν τὰ ἀλλήλων· καὶ κατὰ τὴν δίοδον αὐτὴν αἱ στρατηγίδεσ πόλεμον ἄλλον ἐφ’ ἑαυτῶν ἐπολέμουν. γνώμη δὲ ἦν τοῖσ μὲν Ἀντωνίου τοὺσ Ἀρείουσ ἀμύνασθαι τῆσ αὐτομολίασ οἱᾶ προδότασ σφῶν γενομένουσ, τοῖσ δ’ Ἀρείοισ ἐκείνουσ τῆσ ὑπεροψίασ τῶν ἐν Βρεντεσίῳ διεφθαρμένων. συνειδότεσ τε ἀλλήλοισ τὸ κράτιστον ὡσ εἰή τῆσ ἑκατέρου στρατιᾶσ, ἤλπιζον ἐν τῷδε τῷ ἔργῳ μόνῳ τὸν πόλεμον κρινεῖν. καὶ τοῖσ μὲν αἰδὼσ ἦν τὸ δύο τέλεσιν οὖσιν δι’ ἑνὸσ ἡσσᾶσθαι, τοῖσ δὲ φιλοτιμία μόνοισ τῶν δύο κρατῆσαι. Οὕτω μὲν ἀλλήλοισ ἐπῄεσαν διωργισμένοι τε καὶ φιλοτιμούμενοι, σφίσι μᾶλλον ἢ τοῖσ στρατηγοῖσ οἰκεῖον ἡγούμενοι τόδε ἔργον·

ὑπὸ δὲ ἐμπειρίασ οὔτε ἠλάλαξαν ὡσ οὐκ ἐκπλήξοντεσ ἀλλήλουσ, οὔτε ἐν τῷ πόνῳ τισ αὐτῶν ἀφῆκε φωνὴν οὔτε νικῶν οὔτε ἡσσώμενοσ. περιόδουσ δὲ οὐκ ἔχοντεσ οὔτε δρόμουσ ὡσ ἐν ἕλεσι καὶ τάφροισ, ἀραρότωσ συνίσταντο, καὶ οὐδέτεροι τοὺσ ἑτέρουσ ὤσασθαι δυνάμενοι τοῖσ ξίφεσιν ὡσ ἐν πάλῃ συνεπλέκοντο. πληγή τε οὐδεμία ἦν ἀργόσ, ἀλλὰ τραύματα καὶ φόνοι καὶ στόνοι μόνον ἀντὶ βοῆσ· ὅ τε πίπτων εὐθὺσ ὑπεξεφέρετο, καὶ ἄλλοσ ἀντικαθίστατο. παραινέσεων δὲ ἢ ἐπικελεύσεων οὐκ ἐδέοντο, δι’ ἐμπειρίαν ἕκαστοσ ἑαυτοῦ στρατηγῶν. ὅτε δὲ καὶ κάμοιεν, ὥσπερ ἐν τοῖσ γυμνικοῖσ ἐσ ἀναπνοὴν ὀλίγον ἀλλήλων διίσταντο καὶ αὖθισ συνεπλέκοντο. θάμβοσ τε ἦν τοῖσ νεήλυσιν ἐπελθοῦσι, τοιάδε ἔργα σὺν εὐταξίᾳ καὶ σιωπῇ γιγνόμενα ἐφορῶσι. Πονουμένων δὲ ὧδε πάντων ὑπὲρ φύσιν ἀνθρωπίνην, ἡ μὲν στρατηγὶσ ἡ Καίσαροσ ἅπασα διεφθάρη, τῶν δὲ Ἀρείων οἱ μὲν ὑπὸ τῷ Καρσουληίῳ μᾶλλον ἐκράτουν τῶν κατὰ σφᾶσ, οὐκ αἰσχρῶσ, ἀλλὰ κατ’ ὀλίγον ἐνδιδόντων, οἱ δὲ ὑπὸ τῷ Πάνσᾳ τὸν αὐτὸν τρόπον ἐβαροῦντο, διεκαρτέρουν δ’ ὅμωσ ἐπ’ ἴσησ ἑκάτεροι, μέχρι Πάνσασ ὀβελῷ τὴν λαγόνα τρωθεὶσ ἐσ Βονωνίαν ἐξεφέρετο.

τότε γὰρ οἱ κατ’ αὐτὸν ἀνεχώρουν, ἐπὶ πόδα πρῶτον, εἶτα μεταβαλόντεσ ὀξύτερον ὡσ ἐν φυγῇ. καὶ οἱ νεήλυδεσ ἰδόντεσ ἔφευγον ἀτάκτωσ καὶ μετὰ βοῆσ ἐσ τὸ χαράκωμα, ὅπερ αὐτοῖσ ἐξείργαστο ὁ ταμίασ Τορκουᾶτοσ συνεστώσησ ἔτι τῆσ μάχησ, ὑπονοήσασ ἐν χρείᾳ γενήσεσθαι. οἱ μὲν δὴ νεήλυδεσ ἐσ αὐτὸ ἀτάκτωσ συνειλοῦντο, Ἰταλοὶ μὲν ὄντεσ ὁμοίωσ τοῖσ Ἀρείοισ· ἡ δὲ ἄσκησισ ἄρα τοῦ γένουσ ἐσ τοσοῦτον ἀρετῇ διαφέρει. οἱ δὲ Ἄρειοι οὐκ ἐσῆλθον μὲν ἐσ τὸ χαράκωμα αὐτοὶ ὑπὸ ἀδοξίασ, ἀλλὰ παρ’ αὐτὸ ἔστησαν· κατάκοποι δὲ ὄντεσ ὤργων ὅμωσ, εἴ τισ ἐπίοι, μέχρι τοῦ ἀναγκαίου τέλουσ διαγωνίσασθαι. Ἀντώνιοσ δὲ τῶν μὲν Ἀρείων ἀπέσχετο ὡσ ἐπιπόνων, τοῖσ δὲ νεήλυσιν ἐπιδραμὼν πολὺν εἰργάζετο φόνον. Ἵρτιοσ δὲ ἐν Μουτίνῃ τῆσ μάχησ πυθόμενοσ, ἑξήκοντα στάδια ἀπεχούσησ, ἱέτο δρόμῳ μετὰ τοῦ ἑτέρου τέλουσ τῶν ἀπὸ Ἀντωνίου μεταστάντων.

ἤδη τε ἦν ὀψία δείλη, καὶ οἱ νικήσαντεσ τῶν Ἀντωνίου παιανίζοντεσ ἐπανῄεσαν· καὶ αὐτοῖσ ὁ Ἵρτιοσ ἀσυντάκτοισ οὖσιν ἐπιφαίνεται συντεταγμένοσ ὁλοκλήρῳ τέλει καὶ ἀπαθεῖ. οἱ δὲ συνετάχθησαν μὲν αὖθισ ὑπ’ ἀνάγκησ, καὶ πολλὰ καὶ πρὸσ τούσδε ἔργα λαμπρὰ ἐπεδείξαντο· οἱᾶ δὲ ἀκμήτων ἡσσῶντο κεκμηκότεσ, καὶ τὸ πλεῖστον αὐτῶν μάλιστα τὸ ἔργον Ἱρτίου διέφθειρε, καίπερ οὐ διώκοντοσ αὐτοὺσ ὑπὸ φόβου τῶν ἑλῶν, καὶ τῆσ ἑσπέρασ ἤδη μελαινομένησ διέλυσεν αὐτούσ. καὶ τὸ ἕλοσ ἐπὶ πλεῖστον ἐπεπλήρωτο ὅπλων τε καὶ νεκρῶν καὶ ἀνδρῶν ἡμιθνήτων καὶ τετρωμένων· οἱ δὲ καὶ ἐρρωμένοι σφῶν ὑπὸ τοῦ κόπου κατεφρόνουν. ἱππέεσ δὲ αὐτοὺσ ἐξ Ἀντωνίου περιθέοντεσ, ὅσοι παρήσπιζον αὐτῷ, δι’ ὅλησ τῆσ νυκτὸσ ἀνελέγοντο καὶ τοὺσ μὲν ἀντὶ σφῶν αὐτῶν, τοὺσ δὲ σὺν ἑαυτοῖσ ἐπὶ τοὺσ ἵππουσ ἀνετίθεντο ἢ τῆσ οὐρᾶσ ἀντεχομένουσ παρεκάλουν παρατροχάζειν καὶ βοηθεῖν σφίσιν ἐσ τὴν σωτηρίαν. ὧδε μὲν Ἀντωνίῳ καλῶσ ἀγωνισαμένῳ διέφθαρτο ἡ ἰσχὺσ διὰ Ἵρτιον ἐπελθόντα. καὶ ηὐλίσατο ἐν κώμῃ παρὰ τὸ πεδίον ἀχαρακώτωσ· Ἀγορὰ Κελτῶν ἡ κώμη καλεῖται. ἔπεσον δὲ τῶν μὲν ἄλλων ἀμφὶ τοὺσ ἡμίσεασ ἑκατέρων, καὶ ἡ στρατηγὶσ ἡ Καίσαροσ ἅπασα, Ἱρτίου δὲ ὀλίγοι.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Appian, The Civil Wars, book 3, chapter 9

(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 9)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION