Appian, The Civil Wars, book 3, chapter 1

(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 1)

Οὕτω μὲν δὴ Γάιοσ Καῖσαρ πλείστου Ῥωμαίοισ ἄξιοσ ἐσ τὴν ἡγεμονίαν γενόμενοσ ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν ἀνῄρητο καὶ ὑπὸ τοῦ δήμου τέθαπτο· ἁπάντων δὲ αὐτοῦ τῶν σφαγέων δίκην δόντων, ὅπωσ οἱ περιφανέστατοι μάλιστα ἔδοσαν, ἥδε ἡ βίβλοσ καὶ ἡ μετὰ τήνδε ἐπιδείξουσιν, ἐπιλαμβάνουσαι καὶ ὅσα ἄλλα Ῥωμαίοισ ἐμφύλια ἐσ ἀλλήλουσ ἐγίγνετο ὁμοῦ. Ἀντώνιον μὲν ἡ βουλὴ δι’ αἰτίασ εἶχεν ἐπὶ τοῖσ ἐπιταφίοισ τοῦ Καίσαροσ, ὑφ’ ὧν δὴ μάλιστα ὁ δῆμοσ ἐρεθισθεὶσ ὑπερεῖδε τῆσ ἄρτι ἐπεψηφισμένησ ἀμνηστίασ καὶ ἐπὶ τὰσ οἰκίασ τῶν σφαγέων σὺν πυρὶ ἔδραμον·

ὑπ’ ἀνάγκησ καὶ διατάγμασιν οἱᾶ στρατηγοὶ τοὺσ κληρούχουσ ἐθεράπευον, ὅσοισ τε ἄλλοισ ἐπενόουν, καὶ τὰ κληρουχήματα συγχωροῦντεσ αὐτοῖσ πιπράσκειν, τοῦ νόμου κωλύοντοσ ἐντὸσ εἴκοσιν ἐτῶν ἀποδίδοσθαι. ὁ δὲ αὐτὴν χαλεπαίνουσαν ἑνὶ τοιῷδε πολιτεύματι ἐσ εὔνοιαν ἑαυτοῦ μετέβαλεν. Ἀμάτιοσ ἦν ὁ Ψευδομάριοσ· Μαρίου γὰρ ὑπεκρίνετο υἱωνὸσ εἶναι καὶ διὰ Μάριον ὑπερήρεσκε τῷ δήμῳ. γιγνόμενοσ οὖν κατὰ τήνδε τὴν ὑπόκρισιν συγγενὴσ τῷ Καίσαρι, ὑπερήλγει μάλιστα αὐτοῦ τεθνεῶτοσ καὶ βωμὸν ἐπῳκοδόμει τῇ πυρᾷ καὶ χεῖρα θρασυτέρων ἀνδρῶν εἶχε καὶ φοβερὸσ ἦν ἀεὶ τοῖσ σφαγεῦσιν· ὧν οἱ μὲν ἄλλοι διεπεφεύγεσαν ἐκ τῆσ πόλεωσ καὶ ὅσοι παρ’ αὐτοῦ Καίσαροσ εἰλήφεσαν ἡγεμονίασ ἐθνῶν, ἀπεληλύθεσαν ἐπὶ τὰσ ἡγεμονίασ, Βροῦτοσ μὲν ὁ Δέκμοσ ἐσ τὴν ὅμορον τῆσ Ἰταλίασ Κελτικήν, Τρεβώνιοσ δὲ ἐσ τὴν Ἀσίαν τὴν περὶ Ιὠνίαν, Τίλλιοσ δὲ Κίμβερ ἐσ Βιβυνίαν· Κάσσιοσ δὲ καὶ Βροῦτοσ ὁ Μᾶρκοσ, ὧν δὴ καὶ μάλιστα τῇ βουλῇ διέφερεν, ᾕρηντο μὲν καὶ οἵδε ὑπὸ τοῦ Καίσαροσ ἐσ τὸ μέλλον ἔτοσ ἡγεμονεύειν, Συρίασ μὲν ὁ Κάσσιοσ καὶ Μακεδονίασ ὁ Βροῦτοσ, ἔτι δὲ ὄντεσ ἀστικοὶ στρατηγοὶ . . . Τούτοισ δὲ αὐτοῖσ ὁ Ἀμάτιοσ, ὅτε συντύχοι, καὶ ἐνεδρεύσειν ἐλέγετο.

τῷδε οὖν τῷ λόγῳ τῆσ ἐνέδρασ ὁ Ἀντώνιοσ ἐπιβαίνων οἱᾶ ὕπατοσ συλλαμβάνει καὶ κτείνει τὸν Ἀμάτιον χωρὶσ δίκησ, μάλα θρασέωσ· καὶ ἡ βουλὴ τὸ μὲν ἔργον ἐθαύμαζεν ὡσ μέγα καὶ παράνομον, τὴν δὲ χρείαν αὐτοῦ προσεποιοῦντο ἥδιστα· οὐ γὰρ αὐτοῖσ ἐδόκει ποτὲ χωρὶσ τοιᾶσδε τόλμησ ἀσφαλῆ τὰ κατὰ Βροῦτον καὶ Κάσσιον ἔσεσθαι. οἱ δὲ τοῦ Ἀματίου στασιῶται καὶ ὁ ἄλλοσ δῆμοσ ἐπ’ ἐκείνοισ πόθῳ τε τοῦ Ἀματίου καὶ ἀγανακτήσει τοῦ γεγονότοσ, ὅτι μάλιστα αὐτὸ ὁ Ἀντώνιοσ ἐπεπράχει ὑπὸ τοῦ δήμου τιμώμενοσ, οὐκ ἠξίουν σφῶν καταφρονεῖν· τὴν ἀγορὰν οὖν καταλαβόντεσ ἐβόων καὶ τὸν Ἀντώνιον ἐβλασφήμουν καὶ τὰσ ἀρχὰσ ἐκέλευον ἀντὶ Ἀματίου τὸν βωμὸν ἐκθεοῦν καὶ θύειν ἐπ’ αὐτοῦ Καίσαρι πρώτουσ. ἐξελαυνόμενοι δ’ ἐκ τῆσ ἀγορᾶσ ὑπὸ στρατιωτῶν ἐπιπεμφθέντων ὑπὸ Ἀντωνίου μᾶλλόν τε ἠγανάκτουν καὶ ἐκεκράγεσαν καὶ ἕδρασ ἔνιοι τῶν Καίσαροσ ἀνδριάντων ἐπεδείκνυον ἀνῃρημένων. ὡσ δέ τισ αὐτοῖσ ἔφη καὶ τὸ ἐργαστήριον, ἔνθα οἱ ἀνδριάντεσ ἀνεσκευάζοντο, δείξειν, εὐθὺσ εἵποντο καὶ ἰδόντεσ ἐνεπίμπρασαν, ἑώσ ἑτέρων ἐπιπεμφθέντων ἐξ Ἀντωνίου ἀμυνόμενοί τε ἀνῃρέθησαν ἔνιοι καὶ συλληφθέντεσ ἕτεροι ἐκρεμάσθησαν, ὅσοι θεράποντεσ ἦσαν, οἱ δὲ ἐλεύθεροι κατὰ τοῦ κρημνοῦ κατερρίφησαν. Καὶ ὁ μὲν τάραχοσ ἐπέπαυτο, μῖσοσ δὲ ἄρρητον ἐξ ἀρρήτου εὐνοίασ τοῦ δήμου πρὸσ τὸν Ἀντώνιον ἐγήγερτο.

ἡ βουλὴ δ’ ἔχαιρον ὡσ οὐκ ἂν ἑτέρωσ ἐν ἀδεεῖ περὶ τῶν ἀμφὶ τὸν Βροῦτον γενόμενοι. ὡσ δὲ καὶ Σέξστον Πομπήιον ὁ Ἀντώνιοσ, τὸν Πομπηίου Μάγνου περιποθήτου πᾶσιν ἔτι ὄντοσ, εἰσηγήσατο καλεῖν ἐξ Ἰβηρίασ, πολεμούμενον ἔτι πρὸσ τῶν Καίσαροσ στρατηγῶν, ἀντί τε τῆσ πατρῴασ οὐσίασ δεδημευμένησ ἐκ τῶν κοινῶν αὐτῷ δοθῆναι μυριάδασ Ἀττικῶν δραχμῶν πεντακισχιλίασ, εἶναι δὲ καὶ στρατηγὸν ἤδη τῆσ θαλάσσησ, καθὼσ ἦν καὶ ὁ πατὴρ αὐτοῦ, καὶ ταῖσ Ῥωμαίων ναυσὶν αὐτίκα ταῖσ πανταχοῦ χρῆσθαι εἰσ τὰ ἐπείγοντα, θαυμάζουσα ἕκαστα ἡ βουλὴ μετὰ προθυμίασ ἐξεδέχετο καὶ τὸν Ἀντώνιον ἐπὶ ὅλην εὐφήμουν ἡμέραν· οὐ γάρ τισ αὐτοῖσ ἐδόκει Μάγνου γενέσθαι δημοκρατικώτεροσ, ὅθεν οὐδὲ περιποθητότεροσ ἦν. ὅ τε Κάσσιοσ καὶ ὁ Βροῦτοσ, ἐκ τῆσ στάσεωσ ὄντε τῆσ Μάγνου καὶ πᾶσι τότε τιμιωτάτω, τὴν σωτηρίαν ἐδόκουν ἕξειν ἀσφαλῆ καὶ τὴν γνώμην ὧν ἐπεπράχεσαν ἐγκρατῆ, καὶ τὴν δημοκρατίαν ἐσ τέλοσ ἐπάξεσθαι, τῆσ μοίρασ σφῶν ἀνισχούσησ. ἃ καὶ Κικέρων συνεχῶσ ἐπῄνει τὸν Ἀντώνιον· καὶ ἡ βουλὴ συγγινώσκουσα αὐτῷ διὰ σφᾶσ ἐπιβουλεύοντα τὸν δῆμον ἔδωκε φρουρὰν περιστήσασθαι περὶ τὸ σῶμα, ἐκ τῶν ἐστρατευμένων καὶ ἐπιδημούντων ἑαυτῷ καταλέγοντα. Ὁ δέ, εἴτε εἰσ τοῦτο αὐτὸ πάντα πεπραχὼσ εἴτε τὴν συντυχίαν ὡσ εὔχρηστον ἀσπασάμενοσ τὴν φρουρὰν κατέλεγεν, αἰεὶ προστιθεὶσ μέχρι ἐσ ἑξακισχιλίουσ, οὐκ ἐκ τῶν γινομένων ὁπλιτῶν, οὓσ εὐμαρῶσ ἂν ἐν ταῖσ χρείαισ ᾤετο ἕξειν καὶ ἑτέρωθεν, ἀλλὰ πάντασ λοχαγοὺσ ὡσ ἡγεμονικούσ τε καὶ ἐμπειροπολέμουσ καί οἱ γνωρίμουσ ἐκ τῆσ στρατείασ τῆσ ὑπὸ Καίσαρι·

ταξιάρχουσ δ’ αὐτοῖσ ἐσ τὸν πρέποντα κόσμον ἐξ αὐτῶν ἐκείνων ἐπιστήσασ ἦγεν ἐν τιμῇ καὶ κοινωνοὺσ ἐποιεῖτο τῶν φανερῶν βουλευμάτων. ἡ δὲ βουλὴ τό τε πλῆθοσ αὐτῶν καὶ τὴν ἐπίλεξιν ἐν ὑπονοίᾳ τιθέμενοι συνεβούλευον τὴν φρουρὰν ὡσ ἐπίφθονον ἐσ τὸ ἀρκοῦν ἐπαναγαγεῖν. ὁ δὲ ὑπισχνεῖτο ποιήσειν, ὅταν σβέσῃ τοῦ δήμου τὸ ταραχῶδεσ. ἐψηφισμένον δ’ εἶναι κύρια, ὅσα Καίσαρι πέπρακτό τε καὶ γενέσθαι βεβούλευτο, τὰ ὑπομνήματα τῶν βεβουλευμένων ὁ Ἀντώνιοσ ἔχων καὶ τὸν γραμματέα τοῦ Καίσαροσ Φαβέριον ἐσ πάντα οἱ πειθόμενον, διότι καὶ ὁ Καῖσαρ τὰ τοιάδε αἰτήματα ἐσ τὸν Ἀντώνιον ἐξιὼν ἀνετίθετο, πολλὰ ἐσ πολλῶν χάριν προσετίθει καὶ ἐδωρεῖτο πόλεσι καὶ δυνάσταισ καὶ τοῖσδε τοῖσ ἑαυτοῦ φρουροῖσ· καὶ ἐπεγράφετο μὲν πᾶσι τὰ Καίσαροσ ὑπομνήματα, τὴν δὲ χάριν οἱ λαβόντεσ ᾔδεσαν Ἀντωνίῳ. τῷ δὲ αὐτῷ τρόπῳ καὶ ἐσ τὸ βουλευτήριον πολλοὺσ κατέλεγε καὶ ἄλλα τῇ βουλῇ δι’ ἀρεσκείασ ἔπρασσεν, ἵνα μὴ φθονοῖεν ἔτι τῆσ φρουρᾶσ. Καὶ Ἀντώνιοσ μὲν ἀμφὶ ταῦτα ἦν, ὁ δὲ Βροῦτοσ καὶ ὁ Κάσσιοσ, οὔτε τινὸσ παρὰ τοῦ δήμου σφίσιν ἢ παρὰ τῶν ἐξεστρατευμένων εἰρηναίου φανέντοσ, οὔτε τὴν ἐνέδραν Ἀματίου καὶ παρ’ ἑτέρου ἂν αὑτοῖσ ἀδύνατον ἡγούμενοι γενέσθαι, οὔτε τὸ ποικίλον Ἀντωνίου φέροντεσ ἀφόβωσ, ἤδη καὶ στρατιὰν ἔχοντοσ, οὔτε τὴν δημοκρατίαν βεβαιουμένην ἔργοισ ὁρῶντεσ, ἀλλὰ καὶ ἐσ τοῦτο ὑφορώμενοι τὸν Ἀντώνιον, Δέκμῳ μάλιστα ἐπεποίθεσαν, ἔχοντι ἐν πλευραῖσ τρία τέλη στρατοῦ, καὶ πρὸσ Τρεβώνιον ἐσ τὴν Ἀσίαν καὶ πρὸσ Τίλλιον ἐσ Βιθυνίαν κρύφα ἔπεμπον χρήματα ἀγείρειν ἀφανῶσ καὶ στρατὸν περιβλέπεσθαι.

αὐτοί τε ἠπείγοντο τῶν δεδομένων σφίσιν ὑπὸ τοῦ Καίσαροσ ἐθνῶν λαβέσθαι. τοῦ χρόνου δὲ οὔπω συγχωροῦντοσ αὐτοῖσ, ἀπρεπὲσ ἡγούμενοι, τὴν ἐν ἄστει στρατηγίαν προλιπόντεσ ἀτελῆ, δόξαν ὕποπτον φιλαρχίασ ἐθνῶν ἐνέγκασθαι, ᾑροῦντο ὅμωσ ὑπὸ ἀνάγκησ τὸ ἐν μέσῳ διάστημα διατρῖψαί ποι μᾶλλον ἰδιωτεύοντεσ ἢ ἐν ἄστει στρατηγεῖν, οὔτε ἀφόβωσ ἔχοντεσ οὔτε τὰ εἰκότα ἐφ’ οἷσ ὑπὲρ τῆσ πατρίδοσ ἐπεπράχεσαν τιμώμενοι. οὕτω δ’ αὐτοῖσ ἔχουσιν ἡ βουλὴ συνειδυῖα τὴν γνώμην ἔδωκε σίτου τῇ πόλει φροντίσαι, ἐξ ὅσησ δύναιντο γῆσ, μέχρισ αὐτοὺσ ὁ χρόνοσ τῶν ἐθνῶν τῆσ στρατηγίασ καταλάβοι. Καὶ ἡ μὲν οὕτωσ ἔπραξεν, ἵνα μή ποτε Βροῦτοσ ἢ Κάσσιοσ φεύγειν δοκοῖεν· τοσήδε αὐτῶν φροντὶσ ἦν ἅμα καὶ αἰδώσ, ἐπεὶ καὶ τοῖσ ἄλλοισ σφαγεῦσι διὰ τούσδε μάλιστα συνελάμβανον· ἐξελθόντων δὲ τῆσ πόλεωσ τῶν ἀμφὶ τὸν Βροῦτον, ἐπὶ δυναστείασ ὢν ὁ Ἀντώνιοσ ἤδη μοναρχικῆσ ἀρχὴν ἔθνουσ καὶ στρατιᾶσ αὑτῷ περιέβλεπε·

καὶ Συρίασ μὲν ἐπεθύμει μάλιστα, οὐκ ἠγνόει δὲ ὢν δι’ ὑπονοίασ καὶ μᾶλλον ἐσόμενοσ, εἴ τι αἰτοίη· καὶ γὰρ αὐτῷ κρύφα Δολοβέλλαν τὸν ἕτερον ὕπατον ἐπήλειφεν εἰσ ἐναντίωσιν ἡ βουλή, διάφορον αἰεὶ τῷ Ἀντωνίῳ γενόμενον. αὐτὸν οὖν τὸν Δολοβέλλαν ὁ Ἀντώνιοσ, νέον τε καὶ φιλότιμον εἰδώσ, ἔπεισεν αἰτεῖν Συρίαν ἀντὶ Κασσίου καὶ τὸν ἐσ Παρθυαίουσ κατειλεγμένον στρατὸν ἐπὶ τοὺσ Παρθυαίουσ, αἰτεῖν δὲ οὐ παρὰ τῆσ βουλῆσ οὑ̓ γὰρ ἐξῆν̓, ἀλλὰ παρὰ τοῦ δήμου νόμῳ. καὶ ὁ μὲν ἡσθεὶσ αὐτίκα προυτίθει τὸν νόμον, καὶ τῆσ βουλῆσ αἰτιωμένησ αὐτὸν παραλύειν τὰ δόξαντα τῷ Καίσαρι τὸν μὲν ἐπὶ Παρθυαίουσ πόλεμον οὐδενὶ ἔφη ὑπὸ Καίσαροσ ἐπιτετράφθαι, Κάσσιον δὲ τὸν Συρίασ ἀξιωθέντα αὐτόν τι τῶν Καίσαροσ πρότερον ἀλλάξαι, δόντα πωλεῖν τὰ κληρουχήματα τοῖσ λαβοῦσι πρὸ τῶν νενομισμένων εἴκοσιν ἐτῶν· καὶ αὐτὸσ δὲ αἰδεῖσθαι Συρίασ οὐκ ἀξιούμενοσ, Δολοβέλλασ ὤν, πρὸ Κασσίου. οἱ μὲν δὴ τῶν δημάρχων τινὰ Ἀσπρήναν ἔπεισαν ἐν τῇ χειροτονίᾳ ψεύσασθαι περὶ διοσημείασ, ἐλπίσαντέσ τι καὶ Ἀντώνιον συμπράξειν, ὕπατόν τε ὄντα καὶ τῶν σημείων ἱερέα καὶ διάφορον ἔτι νομιζόμενον εἶναι τῷ Δολοβέλλᾳ· ὁ δ’ Ἀντώνιοσ, ἐπεὶ τῆσ χειροτονίασ οὔσησ ὁ Ἀσπρήνασ ἔφη διοσημείαν ἀπαίσιον γεγονέναι, ἔθουσ ὄντοσ ἑτέρουσ ἐπὶ τοῦτο πέμπεσθαι, πάνυ χαλεψάμενοσ τῷ Ἀσπρήνᾳ τοῦ ψεύσματοσ τᾲσ φυλὰσ ἐκέλευε χειροτονεῖν περὶ τοῦ Δολοβέλλα. Καὶ γίνεται μὲν οὕτω Συρίασ ἡγεμὼν Δολοβέλλασ καὶ στρατηγὸσ τοῦ πολέμου τοῦ πρὸσ Παρθυαίουσ καὶ στρατιᾶσ τῆσ ἐσ αὐτὸν ὑπὸ Καίσαροσ κατειλεγμένησ, ὅση τε περὶ Μακεδονίαν προεληλύθει, καὶ ὁ Ἀντώνιοσ τότε πρῶτον ἔγνωστο συμπράσσων τῷ Δολοβέλλᾳ.

γεγενημένων δὲ τῶνδε ἐν τῷ δήμῳ τὴν βουλὴν ὁ Ἀντώνιοσ ᾔτει Μακεδονίαν, εὖ εἰδώσ, ὅτι αἰδέσονται, μετὰ Συρίαν δοθεῖσαν Δολοβέλλᾳ, ἀντειπεῖν περὶ Μακεδονίασ Ἀντωνίῳ, καὶ ταῦτα γυμνῆσ στρατοῦ γενομένησ. καὶ ἔδοσαν μὲν ἄκοντεσ καὶ ἐν θαύματι ἔχοντεσ, ὅπωσ τὸν ἐν αὐτῇ στρατὸν προμεθῆκεν ὁ Ἀντώνιοσ τῷ Δολοβέλλᾳ, ἠγάπων δὲ ὅμωσ Δολοβέλλαν ἔχειν τὸν στρατὸν Ἀντωνίου μᾶλλον. ἐν καιρῷ δὲ αὐτοὶ τὸν Ἀντώνιον τοῖσ ἀμφὶ τὸν Κάσσιον ἀντῄτουν ἕτερα ἔθνη, καὶ ἐδόθη Κυρήνη τε καὶ Κρήτη, ὡσ δ’ ἑτέροισ δοκεῖ, τάδε μὲν ἀμφότερα Κασσίῳ, Βιθυνία δὲ Βρούτῳ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION