헬라어 문장 검색 - ΑπολλόΛιβραρψ́3́01́

(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 1)

ἐπειδὴ δὲ τὸ τοῦ Δευκαλίωνοσ διεξεληλύθαμεν γένοσ, ἐχομένωσ λέγωμεν τὸ Ἰνάχειον. Ὠκεανοῦ καὶ Τηθύοσ γίνεται παῖσ Ἴναχοσ, ἀφ’ οὗ ποταμὸσ ἐν Ἄργει Ἴναχοσ καλεῖται. τούτου καὶ Μελίασ τῆσ Ὠκεανοῦ Φορωνεύσ τε καὶ Αἰγιαλεὺσ παῖδεσ ἐγένοντο. Αἰγιαλέωσ μὲν οὖν ἄπαιδοσ ἀποθανόντοσ ἡ χώρα ἅπασα Αἰγιάλεια ἐκλήθη, Φορωνεὺσ δὲ ἁπάσησ τῆσ ὕστερον Πελοποννήσου προσαγορευθείσησ δυναστεύων ἐκ Τηλεδίκησ νύμφησ Ἆπιν καὶ Νιόβην ἐγέννησεν. Ἆπισ μὲν οὖν εἰσ τυραννίδα τὴν ἑαυτοῦ μεταστήσασ δύναμιν καὶ βίαιοσ ὢν τύραννοσ, ὀνομάσασ ἀφ’ ἑαυτοῦ τὴν Πελοπόννησον Ἀπίαν, ὑπὸ Θελξίονοσ καὶ Τελχῖνοσ ἐπιβουλευθεὶσ ἄπαισ ἀπέθανε, καὶ νομισθεὶσ θεὸσ ἐκλήθη Σάραπισ· Νιόβησ δὲ καὶ Διόσ ᾗ πρώτῃ γυναικὶ Ζεὺσ θνητῇ ἐμίγη παῖσ Ἄργοσ ἐγένετο, ὡσ δὲ Ἀκουσίλαόσ φησι, καὶ Πελασγόσ, ἀφ’ οὗ κληθῆναι τοὺσ τὴν Πελοπόννησον οἰκοῦντασ Πελασγούσ. Ἡσίοδοσ δὲ τὸν Πελασγὸν αὐτόχθονά φησιν εἶναι. ἀλλὰ περὶ μὲν τούτου πάλιν ἐροῦμεν·

Ἄργοσ δὲ λαβὼν τὴν βασιλείαν ἀφ’ ἑαυτοῦ τὴν Πελοπόννησον ἐκάλεσεν Ἄργοσ, καὶ γήμασ Εὐάδνην τὴν Στρυμόνοσ καὶ Νεαίρασ ἐτέκνωσεν Ἔκβασον Πείραντα Ἐπίδαυρον Κρίασον, ὃσ καὶ τὴν βασιλείαν παρέλαβεν. Ἐκβάσου δὲ Ἀγήνωρ γίνεται, τούτου δὲ Ἄργοσ ὁ πανόπτησ λεγόμενοσ. εἶχε δὲ οὗτοσ ὀφθαλμοὺσ μὲν ἐν παντὶ τῷ σώματι, ὑπερβάλλων δὲ δυνάμει τὸν μὲν τὴν Ἀρκαδίαν λυμαινόμενον ταῦρον ἀνελὼν τὴν τούτου δορὰν ἠμφιέσατο, Σάτυρον δὲ τοὺσ Ἀρκάδασ ἀδικοῦντα καὶ ἀφαιρούμενον τὰ βοσκήματα ὑποστὰσ ἀπέκτεινε. λέγεται δὲ ὅτι καὶ τὴν Ταρτάρου καὶ Γῆσ Ἔχιδναν, ἣ τοὺσ παριόντασ συνήρπαζεν, ἐπιτηρήσασ κοιμωμένην ἀπέκτεινεν. ἐξεδίκησε δὲ καὶ τὸν Ἄπιδοσ φόνον, τοὺσ αἰτίουσ ἀποκτείνασ. Ἄργου δὲ καὶ Ἰσμήνησ τῆσ Ἀσωποῦ παῖσ Ιἄσοσ, οὗ φασιν Ιὢ γενέσθαι.

Κάστωρ δὲ ὁ συγγράψασ τὰ χρονικὰ καὶ πολλοὶ τῶν τραγικῶν Ἰνάχου τὴν Ιὢ λέγουσιν· Ἡσίοδοσ δὲ καὶ Ἀκουσίλαοσ Πειρῆνοσ αὐτήν φασιν εἶναι. ταύτην ἱερωσύνην τῆσ Ἥρασ ἔχουσαν Ζεὺσ ἔφθειρε. φωραθεὶσ δὲ ὑφ’ Ἥρασ τῆσ μὲν κόρησ ἁψάμενοσ εἰσ βοῦν μετεμόρφωσε λευκήν, ἀπωμόσατο δὲ ταύτῃ μὴ συνελθεῖν· διό φησιν Ἡσίοδοσ οὐκ ἐπισπᾶσθαι τὴν ἀπὸ τῶν θεῶν ὀργὴν τοὺσ γινομένουσ ὁρ́κουσ ὑπὲρ ἔρωτοσ. Ἥρα δὲ αἰτησαμένη παρὰ Διὸσ τὴν βοῦν φύλακα αὐτῆσ κατέστησεν Ἄργον τὸν πανόπτην, ὃν Φερεκύδησ μὲν Ἀρέστοροσ λέγει, Ἀσκληπιάδησ δὲ Ἰνάχου, Κέρκωψ δὲ Ἄργου καὶ Ἰσμήνησ τῆσ Ἀσωποῦ θυγατρόσ· Ἀκουσίλαοσ δὲ γηγενῆ αὐτὸν λέγει. οὗτοσ ἐκ τῆσ ἐλαίασ ἐδέσμευεν αὐτὴν ἥτισ ἐν τῷ Μυκηναίων ὑπῆρχεν ἄλσει. Διὸσ δὲ ἐπιτάξαντοσ Ἑρμῇ κλέψαι τὴν βοῦν, μηνύσαντοσ Ιἕρακοσ, ἐπειδὴ λαθεῖν οὐκ ἠδύνατο, λίθῳ βαλὼν ἀπέκτεινε τὸν Ἄργον, ὅθεν ἀργειφόντησ ἐκλήθη. Ἥρα δὲ τῇ βοὶ̈ οἶστρον ἐμβάλλει ἡ δὲ πρῶτον ἧκεν εἰσ τὸν ἀπ’ ἐκείνησ Ιὄνιον κόλπον κληθέντα, ἔπειτα διὰ τῆσ Ἰλλυρίδοσ πορευθεῖσα καὶ τὸν Αἷμον ὑπερβαλοῦσα διέβη τὸν τότε μὲν καλούμενον πόρον Θρᾴκιον, νῦν δὲ ἀπ’ ἐκείνησ Βόσπορον. ἀπελθοῦσα δὲ εἰσ Σκυθίαν καὶ τὴν Κιμμερίδα γῆν, πολλὴν χέρσον πλανηθεῖσα καὶ πολλὴν διανηξαμένη θάλασσαν Εὐρώπησ τε καὶ Ἀσίασ, τελευταῖον ἧκεν εἰσ Αἴγυπτον, ὅπου τὴν ἀρχαίαν μορφὴν ἀπολαβοῦσα γεννᾷ παρὰ τῷ Νείλῳ ποταμῷ Ἔπαφον παῖδα. τοῦτον δὲ Ἥρα δεῖται Κουρήτων ἀφανῆ ποιῆσαι· οἱ δὲ ἠφάνισαν αὐτόν. καὶ Ζεὺσ μὲν αἰσθόμενοσ κτείνει Κούρητασ, Ιὢ δὲ ἐπὶ ζήτησιν τοῦ παιδὸσ ἐτράπετο. πλανωμένη δὲ κατὰ τὴν Συρίαν ἅπασαν ἐκεῖ γὰρ ἐμηνύετο <ὅτι ἡ> τοῦ Βυβλίων βασιλέωσ <γυνὴ> ἐτιθήνει τὸν υἱόν καὶ τὸν Ἔπαφον εὑροῦσα, εἰσ Αἴγυπτον ἐλθοῦσα ἐγαμήθη Τηλεγόνῳ τῷ βασιλεύοντι τότε Αἰγυπτίων. ἱδρύσατο δὲ ἄγαλμα Δήμητροσ, ἣν ἐκάλεσαν Ἶσιν Αἰγύπτιοι, καὶ τὴν Ιὢ Ἶσιν ὁμοίωσ προσηγόρευσαν. Ἔπαφοσ δὲ βασιλεύων Αἰγυπτίων γαμεῖ Μέμφιν τὴν Νείλου θυγατέρα, καὶ ἀπὸ ταύτησ κτίζει Μέμφιν πόλιν, καὶ τεκνοῖ θυγατέρα Λιβύην, ἀφ’ ἧσ ἡ χώρα Λιβύη ἐκλήθη.

Λιβύησ δὲ καὶ Ποσειδῶνοσ γίνονται παῖδεσ δίδυμοι Ἀγήνωρ καὶ Βῆλοσ. Ἀγήνωρ μὲν οὖν εἰσ Φοινίκην ἀπαλλαγεὶσ ἐβασίλευσε, κἀκεῖ τῆσ μεγάλησ ῥίζησ ἐγένετο γενεάρχησ· ὅθεν ὑπερθησόμεθα περὶ τούτου. Βῆλοσ δὲ ὑπομείνασ ἐν Αἰγύπτῳ βασιλεύει μὲν Αἰγύπτου, γαμεῖ δὲ Ἀγχινόην τὴν Νείλου θυγατέρα, καὶ αὐτῷ γίνονται παῖδεσ δίδυμοι, Αἴγυπτοσ καὶ Δαναόσ, ὡσ δέ φησιν Εὐριπίδησ, καὶ Κηφεὺσ καὶ Φινεὺσ προσέτι. Δαναὸν μὲν οὖν Βῆλοσ ἐν Λιβύῃ κατῴκισεν, Αἴγυπτον δὲ ἐν Ἀραβίᾳ, ὃσ καὶ καταστρεψάμενοσ τὴν Μελαμπόδων χώραν <ἀφ’ ἑαυτοῦ> ὠνόμασεν Αἴγυπτον. γίνονται δὲ ἐκ πολλῶν γυναικῶν Αἰγύπτῳ μὲν παῖδεσ πεντήκοντα, θυγατέρεσ δὲ Δαναῷ πεντήκοντα. στασιασάντων δὲ αὐτῶν περὶ τῆσ ἀρχῆσ ὕστερον, Δαναὸσ τοὺσ Αἰγύπτου παῖδασ δεδοικώσ, ὑποθεμένησ Ἀθηνᾶσ αὐτῷ ναῦν κατεσκεύασε πρῶτοσ καὶ τὰσ θυγατέρασ ἐνθέμενοσ ἔφυγε. προσσχὼν δὲ Ῥόδῳ τὸ τῆσ Λινδίασ ἄγαλμα Ἀθηνᾶσ ἱδρύσατο. ἐντεῦθεν δὲ ἧκεν εἰσ Ἄργοσ, καὶ τὴν βασιλείαν αὐτῷ παραδίδωσι Γελάνωρ ὁ τότε βασιλεύων <αὐτὸσ δὲ κρατήσασ τῆσ χώρασ ἀφ’ ἑαυτοῦ τοὺσ ἐνοικοῦντασ Δαναοὺσ ὠνόμασε>. ἀνύδρου δὲ τῆσ χώρασ ὑπαρχούσησ, ἐπειδὴ καὶ τὰσ πηγὰσ ἐξήρανε Ποσειδῶν μηνίων Ἰνάχῳ διότι τὴν χώραν Ἥρασ ἐμαρτύρησεν εἶναι, τὰσ θυγατέρασ ὑδρευσομένασ ἔπεμψε. μία δὲ αὐτῶν Ἀμυμώνη ζητοῦσα ὕδωρ ῥίπτει βέλοσ ἐπὶ ἔλαφον καὶ κοιμωμένου Σατύρου τυγχάνει, κἀκεῖνοσ περιαναστὰσ ἐπεθύμει συγγενέσθαι· Ποσειδῶνοσ δὲ ἐπιφανέντοσ ὁ Σάτυροσ μὲν ἔφυγεν, Ἀμυμώνη δὲ τούτῳ συνευνάζεται, καὶ αὐτῇ Ποσειδῶν τὰσ ἐν Λέρνῃ πηγὰσ ἐμήνυσεν. οἱ δὲ Αἰγύπτου παῖδεσ ἐλθόντεσ εἰσ Ἄργοσ τῆσ τε ἔχθρασ παύσασθαι παρεκάλουν καὶ τὰσ θυγατέρασ αὐτοῦ γαμεῖν ἠξίουν.

Δαναὸσ δὲ ἅμα μὲν ἀπιστῶν αὐτῶν τοῖσ ἐπαγγέλμασιν, ἅμα δὲ καὶ μνησικακῶν περὶ τῆσ φυγῆσ, ὡμολόγει τοὺσ γάμουσ καὶ διεκλήρου τὰσ κόρασ. Ὑπερμνήστραν μὲν οὖν τὴν πρεσβυτέραν ἐξεῖλον Λυγκεῖ καὶ Γοργοφόνην Πρωτεῖ· οὗτοι γὰρ ἐκ βασιλίδοσ γυναικὸσ Ἀργυφίησ ἐγεγόνεισαν Αἰγύπτῳ. τῶν δὲ λοιπῶν ἔλαχον Βούσιρισ μὲν καὶ Ἐγκέλαδοσ καὶ Λύκοσ καὶ Δαί̈φρων τὰσ Δαναῷ γεννηθείσασ ἐξ Εὐρώπησ Αὐτομάτην Ἀμυμώνην Ἀγαυὴν Σκαιήν. αὗται δὲ ἐκ βασιλίδοσ ἐγένοντο Δαναῷ, ἐκ δὲ Ἐλεφαντίδοσ Γοργοφόνη καὶ Ὑπερμνήστρα. Ἴστροσ δὲ Ἱπποδάμειαν, Χαλκώδων Ῥοδίαν, Ἀγήνωρ Κλεοπάτραν, Χαῖτοσ Ἀστερίαν, Διοκορυστὴσ Ἱπποδαμείαν, Ἄλκησ Γλαύκην, Ἀλκμήνωρ Ἱππομέδουσαν, Ἱππόθοοσ Γόργην, Εὐχήνωρ Ἰφιμέδουσαν, Ἱππόλυτοσ Ῥόδην. οὗτοι μὲν οἱ δέκα ἐξ Ἀραβίασ γυναικόσ, αἱ δὲ παρθένοι ἐξ Ἁμαδρυάδων νυμφῶν, αἱ μὲν Ἀτλαντείησ, αἱ δὲ ἐκ Φοίβησ. Ἀγαπτόλεμοσ δὲ ἔλαχε Πειρήνην, Κερκέτησ δὲ Δώριον, Εὐρυδάμασ Φάρτιν, Αἴγιοσ Μνήστραν, Ἄργιοσ Εὐίππην, Ἀρχέλαοσ Ἀναξιβίην, Μενέμαχοσ Νηλώ, οἱ <μὲν> ἑπτὰ ἐκ Φοινίσσησ γυναικόσ, αἱ δὲ παρθένοι Αἰθιοπίδοσ. ἀκληρωτὶ δὲ ἔλαχον δι’ ὁμωνυμίαν τὰσ Μέμφιδοσ οἱ ἐκ Τυρίασ, Κλειτὸσ Κλειτήν, Σθένελοσ Σθενέλην, Χρύσιπποσ Χρυσίππην. οἱ δὲ ἐκ Καλιάδνησ νηίδοσ νύμφησ παῖδεσ δώδεκα ἐκληρώσαντο περὶ τῶν ἐκ Πολυξοῦσ νηίδοσ νύμφησ· ἦσαν δὲ οἱ μὲν παῖδεσ Εὐρύλοχοσ Φάντησ Περισθένησ Ἕρμοσ Δρύασ Ποταμὼν Κισσεὺσ Λίξοσ Ἴμβροσ Βρομίοσ Πολύκτωρ Χθονίοσ, αἱ δὲ κόραι Αὐτονόη Θεανὼ Ἠλέκτρα Κλεοπάτρα Εὐρυδίκη Γλαυκίππη Ἀνθήλεια Κλεοδώρη Εὐίππη Ἐρατὼ Στύγνη Βρύκη. οἱ δὲ <ἐκ> Γοργόνοσ Αἰγύπτῳ γενόμενοι ἐκληρώσαντο περὶ τῶν ἐκ Πιερίασ, καὶ λαγχάνει Περίφασ μὲν Ἀκταίην, Οἰνεὺσ δὲ Ποδάρκην, Αἴγυπτοσ Διωξίππην, Μενάλκησ Ἀδίτην, Λάμποσ Ὠκυπέτην, Ἴδμων Πυλάργην. οὗτοι δέ εἰσι νεώτατοι· Ἴδασ Ἱπποδίκην, Δαί̈φρων Ἀδιάντην αὗται δὲ ἐκ μητρὸσ ἐγένοντο Ἕρσησ, Πανδίων Καλλιδίκην, Ἄρβηλοσ Οἴμην, Ὑπέρβιοσ Κελαινώ, Ἱπποκορυστὴσ Ὑπερίππην· οὗτοι ἐξ Ἡφαιστίνησ, αἱ δὲ ἐκ Κρινοῦσ. ὡσ δὲ ἐκληρώσαντο τοὺσ γάμουσ, ἑστιάσασ ἐγχειρίδια δίδωσι ταῖσ θυγατράσιν. αἱ δὲ κοιμωμένουσ τοὺσ νυμφίουσ ἀπέκτειναν πλὴν Ὑπερμνήστρασ· αὕτη γὰρ Λυγκέα διέσωσε παρθένον αὐτὴν φυλάξαντα· διὸ καθείρξασ αὐτὴν Δαναὸσ ἐφρούρει. αἱ δὲ ἄλλαι τῶν Δαναοῦ θυγατέρων τὰσ μὲν κεφαλὰσ τῶν νυμφίων ἐν τῇ Λέρνῃ κατώρυξαν, τὰ δὲ σώματα πρὸ τῆσ πόλεωσ ἐκήδευσαν. καὶ αὐτὰσ ἐκάθηραν Ἀθηνᾶ τε καὶ Ἑρμῆσ Διὸσ κελεύσαντοσ. Δαναὸσ δὲ ὕστερον Ὑπερμνήστραν Λυγκεῖ συνῴκισε, τὰσ δὲ λοιπὰσ θυγατέρασ εἰσ γυμνικὸν ἀγῶνα τοῖσ νικῶσιν ἔδωκεν. Ἀμυμώνη δὲ ἐκ Ποσειδῶνοσ ἐγέννησε Ναύπλιον. οὗτοσ μακρόβιοσ γενόμενοσ, πλέων τὴν θάλασσαν, τοῖσ ἐμπίπτουσιν ἐπὶ θανάτῳ ἐπυρσοφόρει. συνέβη οὖν καὶ αὐτὸν τελευτῆσαι ἐκείνῳ τῷ θανάτῳ. πρὶν δὲ τελευτῆσαι ἔγημε ὡσ μὲν οἱ τραγικοὶ λέγουσι, Κλυμένην τὴν Κατρέωσ, ὡσ δὲ ὁ τοὺσ νόστουσ γράψασ, Φιλύραν, ὡσ δὲ Κέρκωψ, Ἡσιόνην, καὶ ἐγέννησε Παλαμήδην Οἰάκα Ναυσιμέδοντα.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Apollodorus, Library and Epitome, book 2, chapter 1

(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 1)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION