헬라어 문장 검색 - Σεπτύ033́

(70인역 성경, 미카서)

ΚΑΙ ἐγένετο λόγοσ Κυρίου πρὸσ Μιχαίαν τὸν τοῦ Μωρασθεὶ ἐν ἡμέραισ Ἰωάθαμ καὶ Ἄχαζ καὶ Ἐζεκίου βασιλέων Ἰούδα, ὑπὲρ ὧν εἶδε περὶ Σαμαρείασ καὶ περὶ Ἱερουσαλήμ. Ἀκούσατε, λαοί, λόγουσ, καὶ προσεχέτω ἡ γῆ καὶ πάντεσ οἱ ἐν αὐτῇ, καὶ ἔσται Κύριοσ ἐν ὑμῖν εἰσ μαρτύριον, Κύριοσ ἐξ οἴκου ἁγίου αὐτοῦ. διότι ἰδοὺ Κύριοσ ἐκπορεύεται ἐκ τοῦ τόπου αὐτοῦ καὶ καταβήσεται καὶ ἐπιβήσεται ἐπὶ τὰ ὕψη τῆσ γῆσ, καὶ σαλευθήσεται τὰ ὄρη ὑποκάτωθεν αὐτοῦ, καὶ αἱ κοιλάδεσ τακήσονται ὡσ κηρὸσ ἀπὸ προσώπου πυρὸσ καὶ ὡσ ὕδωρ καταφερόμενον ἐν καταβάσει. δἰ ἀσέβειαν Ἰακὼβ πάντα ταῦτα καὶ δἰ ἁμαρτίαν οἴκου Ἰσραήλ. τίσ ἡ ἀσέβεια τοῦ Ἰακώβ̣ οὐ Σαμάρεια̣ καὶ τίσ ἡ ἁμαρτία οἴκου Ἰούδα̣ οὐχὶ Ἱερουσαλήμ̣ καὶ θήσομαι Σαμάρειαν εἰσ ὀπωροφυλάκιον ἀγροῦ καὶ εἰσ φυτείαν ἀμπελῶνοσ καὶ κατασπάσω εἰσ χάοσ τοὺσ λίθουσ αὐτῆσ καὶ τὰ θεμέλια αὐτῆσ ἀποκαλύψω. καὶ πάντα τὰ γλυπτὰ αὐτῆσ κατακόψουσι καὶ πάντα τὰ μισθώματα αὐτῆσ ἐμπρήσουσιν ἐν πυρί, καὶ πάντα τὰ εἴδωλα αὐτῆσ θήσομαι εἰσ ἀφανισμόν. διότι ἐκ μισθωμάτων πορνείασ συνήγαγε καὶ ἐκ μισθωμάτων πορνείασ συνέστρεψεν. ἕνεκεν τούτου κόψεται καὶ θρηνήσει, πορεύσεται ἀνυπόδετοσ καὶ γυμνή, ποιήσεται κοπετὸν ὡσ δρακόντων καὶ πένθοσ ὡσ θυγατέρων σειρήνων. ὅτι κατεκράτησεν ἡ πληγὴ αὐτῆσ, διότι ἦλθεν ἕωσ Ἰούδα καὶ ἥψατο ἕωσ πύλησ λαοῦ μου, ἕωσ Ἱερουσαλήμ. οἱ ἐν Γέθ, μὴ μεγαλύνεσθε. οἱ ἐν Ἀκείμ, μὴ ἀνοικοδομεῖτε ἐξ οἴκου κατὰ γέλωτα, γῆν καταπάσασθε κατὰ γέλωτα ὑμῶν. κατοικοῦσα καλῶσ τὰσ πόλεισ αὐτῆσ, οὐκ ἐξῆλθε κατοικοῦσα Σενναὰν κόψασθαι οἶκον ἐχόμενον αὐτῆσ, λήψεται ἐξ ὑμῶν πληγὴν ὀδύνησ. τίσ ἤρξατο εἰσ ἀγαθὰ κατοικούσῃ ὀδύνασ̣ ὅτι κατέβη κακὰ παρὰ Κυρίου ἐπὶ πύλασ Ἱερουσαλήμ, ψόφοσ ἁρμάτων καὶ ἱππευόντων. κατοικοῦσα Λαχίσ, ἀρχηγὸσ ἁμαρτίασ αὐτή ἐστι τῇ θυγατρὶ Σιών, ὅτι ἐν σοὶ εὑρέθησαν ἀσέβειαι τοῦ Ἰσραήλ. διὰ τοῦτο δώσεισ ἐξαποστελλομένουσ ἕωσ κληρονομίασ Γὲθ οἴκουσ ματαίουσ. εἰσ κενὸν ἐγένοντο τοῖσ βασιλεῦσι τοῦ Ἰσραήλ, ἕωσ τοὺσ κληρονόμουσ ἀγάγωσι, κατοικοῦσα Λαχὶσ κληρονομία, ἕωσ Ὀδολλὰμ ἥξει ἡ δόξα τῆσ θυγατρὸσ Ἰσραήλ. ξύρησαι καὶ κεῖραι ἐπὶ τὰ τέκνα τὰ τρυφερά σου, ἐμπλάτυνον τὴν χηρείαν σου ὡσ ἀετόσ, ὅτι ᾐχμαλωτεύθησαν ἀπὸ σοῦ. ΕΓΕΝΟΝΤΟ λογιζόμενοι κόπουσ καὶ ἐργαζόμενοι κακὰ ἐν ταῖσ κοίταισ αὐτῶν καὶ ἅμα τῇ ἡμέρᾳ συνετέλουν αὐτά, διότι οὐκ ᾖραν πρὸσ τὸν Θεὸν χεῖρασ αὐτῶν.

καὶ ἐπεθύμουν ἀγροὺσ καὶ διήρπαζον ὀρφανοὺσ καὶ οἴκουσ κατεδυνάστευον καὶ διήρπαζον ἄνδρα καὶ τὸν οἶκον αὐτοῦ, ἄνδρα καὶ τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ. διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ λογίζομαι ἐπὶ τὴν φυλὴν ταύτην κακά, ἐξ ὧν οὐ μὴ ἄρητε τοὺσ τραχήλουσ ὑμῶν καὶ οὐ μὴ πορευθῆτε ὀρθοὶ ἐξαίφνησ, ὅτι καιρὸσ πονηρόσ ἐστιν. ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ληφθήσεται ἐφ̓ ὑμᾶσ παραβολή, καὶ θρηνηθήσεται θρῆνοσ ἐν μέλει λέγων. ταλαιπωρίᾳ ἐταλαιπωρήσαμεν. μερὶσ λαοῦ μου κατεμετρήθη ἐν σχοινίῳ, καὶ οὐκ ἦν ὁ κωλύων αὐτὸν τοῦ ἀποστρέψαι. οἱ ἀγροὶ ὑμῶν διεμερίσθησαν. διὰ τοῦτο οὐκ ἔσται σοι βάλλων σχοινίον ἐν κλήρῳ ἐν ἐκκλησίᾳ Κυρίου. μὴ κλαίετε δάκρυσι, μηδὲ δακρυέτωσαν ἐπὶ τούτοισ. οὐδὲ γὰρ ἀπώσεται ὀνείδη. ὁ λέγων. οἶκοσ Ἰακὼβ παρώργισε πνεῦμα Κυρίου. οὐ ταῦτα τὰ ἐπιτηδεύματα αὐτοῦ ἐστιν̣ οὐχ οἱ λόγοι αὐτοῦ εἰσι καλοὶ μετ̓ αὐτοῦ καὶ ὀρθοὶ πεπόρευνται̣ καὶ ἔμπροσθεν ὁ λαόσ μου εἰσ ἔχθραν ἀντέστη. κατέναντι τῆσ εἰρήνησ αὐτοῦ τὴν δορὰν αὐτοῦ ἐξέδειραν τοῦ ἀφελέσθαι ἐλπίδα συντριμμὸν πολέμου. διὰ τοῦτο ἡγούμενοι λαοῦ μου ἀπορριφήσονται ἐκ τῶν οἰκιῶν τρυφῆσ αὐτῶν, διὰ τὰ πονηρὰ ἐπιτηδεύματα αὐτῶν ἐξώσθησαν. ἐγγίσατε ὄρεσιν αἰωνίοισ. ἀνάστηθι καὶ πορεύου, ὅτι οὐκ ἔστι σοι αὕτη ἀνάπαυσισ ἕνεκεν ἀκαθαρσίασ. διεφθάρητε φθορᾷ, κατεδιώχθητε οὐδενὸσ διώκοντοσ. πνεῦμα ἔστησε ψεῦδοσ, ἐστάλαξέ σοι εἰσ οἶνον καὶ μέθυσμα. καὶ ἔσται ἐκ τῆσ σταγόνοσ τοῦ λαοῦ τούτου. συναγόμενοσ συναχθήσεται Ἰακὼβ σὺν πᾶσιν. ἐκδεχόμενοσ ἐκδέξομαι τοὺσ καταλοίπουσ τοῦ Ἰσραήλ, ἐπὶ τὸ αὐτὸ θήσομαι τὴν ἀποστροφὴν αὐτοῦ. ὡσ πρόβατα ἐν θλίψει, ὡσ ποίμνιον ἐν μέσῳ κοίτησ αὐτῶν ἐξαλοῦνται ἐξ ἀνθρώπων. διά τῆσ διακοπῆσ πρὸ προσώπου αὐτῶν διέκοψαν καὶ διῆλθον πύλην καὶ ἐξῆλθον δἰ αὐτῆσ, καὶ ἐξῆλθεν ὁ βασιλεὺσ αὐτῶν πρὸ προσώπου αὐτῶν, ὁ δὲ Κύριοσ ἡγήσεται αὐτῶν. ΚΑΙ ἐρεῖ. ἀκούσατε δὴ ταῦτα, αἱ ἀρχαὶ οἴκου Ἰακὼβ καὶ οἱ κατάλοιποι οἴκου Ἰσραήλ. οὐχ ὑμῖν ἐστι τοῦ γνῶναι τὸ κρίμα̣

μισοῦντεσ τὰ καλὰ καὶ ζητοῦντεσ τὰ πονηρά, ἁρπάζοντεσ τὰ δέρματα αὐτῶν ἀπ̓ αὐτῶν καὶ τὰσ σάρκασ αὐτῶν ἀπὸ τῶν ὀστέων αὐτῶν. ὃν τρόπον κατέφαγον τὰσ σάρκασ τοῦ λαοῦ μου καὶ τὰ δέρματα αὐτῶν ἀπ̓ αὐτῶν ἐξέδειραν καὶ τὰ ὀστέα αὐτῶν συνέθλασαν καὶ ἐμέλισαν ὡσ σάρκασ εἰσ λέβητα καὶ ὡσ κρέα εἰσ χύτραν, οὕτωσ κεκράξονται πρὸσ τὸν Κύριον, καὶ οὐκ εἰσακούσεται αὐτῶν. καὶ ἀποστρέψει τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἀπ̓ αὐτῶν ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἀνθ̓ ὧν ἐπονηρεύσαντο ἐν τοῖσ ἐπιτηδεύμασιν αὐτῶν ἐπ̓ αὐτούσ. τάδε λέγει Κύριοσ ἐπὶ τοὺσ προφήτασ τοὺσ πλανῶντασ τὸν λαόν μου, τοὺσ δάκνοντασ ἐν τοῖσ ὀδοῦσιν αὐτῶν καὶ κηρύσσοντασ εἰρήνην ἐπ̓ αὐτόν, καὶ οὐκ ἐδόθη εἰσ τὸ στόμα αὐτῶν, ἤγειραν ἐπ̓ αὐτὸν πόλεμον. διὰ τοῦτο νὺξ ὑμῖν ἔσται ἐξ ὁράσεωσ, καὶ σκοτία ἔσται ὑμῖν ἐκ μαντείασ, καὶ δύσεται ὁ ἥλιοσ ἐπὶ τοὺσ προφήτασ, καὶ συσκοτάσει ἐπ̓ αὐτοὺσ ἡ ἡμέρα. καὶ καταισχυνθήσονται οἱ ὁρῶντεσ τὰ ἐνύπνια, καὶ καταγελασθήσονται οἱ μάντεισ, καὶ καταλαλήσουσι κατ̓ αὐτῶν πάντεσ αὐτοί, διότι οὐκ ἔσται ὁ ἐπακούων αὐτῶν. ἐὰν μὴ ἐγὼ ἐμπλήσω ἰσχὺν ἐν πνεύματι Κυρίου καὶ κρίματοσ καὶ δυναστείασ τοῦ ἀπαγγεῖλαι τῷ Ἰακὼβ ἀσεβείασ αὐτοῦ καὶ τῷ Ἰσραὴλ ἁμαρτίασ αὐτοῦ. ἀκούσατε δὴ ταῦτα, οἱ ἡγούμενοι οἴκου Ἰακὼβ καὶ οἱ κατάλοιποι οἴκου Ἰσραήλ, οἱ βδελυσσόμενοι κρίμα καὶ πάντα τὰ ὀρθὰ διαστρέφοντεσ, οἱ οἰκοδομοῦντεσ Σιὼν ἐν αἵμασι καὶ Ἱερουσαλὴμ ἐν ἀδικίαισ. οἱ ἡγούμενοι αὐτῆσ μετὰ δώρων ἔκρινον, καὶ οἱ ἱερεῖσ αὐτῆσ μετὰ μισθοῦ ἀπεκρίνοντο, καὶ οἱ προφῆται αὐτῆσ μετὰ ἀργυρίου ἐμαντεύοντο, καὶ ἐπὶ τὸν Κύριον ἐπανεπαύοντο λέγοντεσ. οὐχὶ ὁ Κύριοσ ἐν ἡμῖν ἐστιν̣ οὐ μὴ ἐπέλθῃ ἐφ̓ ἡμᾶσ κακά. διὰ τοῦτο δἰ ἡμᾶσ Σιὼν ὡσ ἀγρὸσ ἀροτριαθήσεται, καὶ Ἱερουσαλὴμ ὡσ ὀπωροφυλάκιον ἔσται καὶ τὸ ὄροσ τοῦ οἴκου εἰσ ἄλσοσ δρυμοῦ. ΚΑΙ ἔσται ἐπ̓ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν ἐμφανὲσ τὸ ὄροσ Κυρίου, ἕτοιμον ἐπὶ τὰσ κορυφὰσ τῶν ὀρέων, καὶ μετεωρισθήσεται ὑπεράνω τῶν βουνῶν. καὶ σπεύσουσι πρὸσ αὐτὸ λαοί,

καὶ πορεύσονται ἔθνη πολλὰ καὶ ἐροῦσι. δεῦτε, ἀναβῶμεν εἰσ τὸ ὄροσ Κυρίου καὶ εἰσ τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ Ἰακώβ, καὶ δείξουσιν ἡμῖν τὴν ὁδὸν αὐτοῦ, καὶ πορευσόμεθα ἐν ταῖσ τρίβοισ αὐτοῦ. ὅτι ἐκ Σιὼν ἐξελεύσεται νόμοσ καὶ λόγοσ Κυρίου ἐξ Ἱερουσαλήμ. καὶ κρινεῖ ἀνὰ μέσον λαῶν πολλῶν καὶ ἐξελέγξει ἔθνη ἰσχυρὰ ἕωσ εἰσ μακράν, καὶ κατακόψουσι τὰσ ρομφαίασ αὐτῶν εἰσ ἄροτρα καὶ τὰ δόρατα αὐτῶν εἰσ δρέπανα, καὶ οὐκέτι μὴ ἀντάρῃ ἔθνοσ ἐπ̓ ἔθνοσ ρομφαίαν, καὶ οὐκέτι μὴ μάθωσι πολεμεῖν. καὶ ἀναπαύσεται ἕκαστοσ ὑποκάτω ἀμπέλου αὐτοῦ καὶ ἕκαστοσ ὑποκάτω συκῆσ αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἔσται ὁ ἐκφοβῶν, διότι τὸ στόμα Κυρίου παντοκράτοροσ ἐλάλησε ταῦτα. ὅτι πάντεσ οἱ λαοὶ πορεύσονται ἕκαστοσ τὴν ὁδὸν αὐτοῦ, ἡμεῖσ δὲ πορευσόμεθα ἐν ὀνόματι Κυρίου Θεοῦ ἡμῶν εἰσ τὸν αἰῶνα καὶ ἐπέκεινα. ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ, λέγει Κύριοσ, συνάξω τὴν συντετριμμένην καὶ τὴν ἐξωσμένην εἰσδέξομαι καὶ οὓσ ἀπωσάμην. καὶ θήσομαι τὴν συντετριμμένην εἰσ ὑπόλειμμα καὶ τὴν ἀπωσμένην εἰσ ἔθνοσ δυνατόν, καὶ βασιλεύσει Κύριοσ ἐπ̓ αὐτοὺσ ἐν ὄρει Σιὼν ἀπὸ τοῦ νῦν καὶ ἕωσ εἰσ τὸν αἰῶνα. καὶ σὺ πύργοσ ποιμνίου αὐχμώδησ, θύγατερ Σιών, ἐπὶ σὲ ἥξει καὶ εἰσελεύσεται ἡ ἀρχὴ ἡ πρώτη, βασιλεία ἐκ Βαβυλῶνοσ τῇ θυγατρὶ Ἱερουσαλήμ. ‐ Καὶ νῦν ἱνατί ἔγνωσ κακά̣ μὴ βασιλεὺσ οὐκ ἦν σοι̣ ἢ ἡ βουλή σου ἀπώλετο ὅτι κατεκράτησάν σου ὠδῖνεσ ὡσ τικτούσησ̣ ὤδινε καὶ ἀνδρίζου καὶ ἔγγιζε, θύγατερ Σιών, ὡσ τίκτουσα. διότι νῦν ἐξελεύσῃ ἐκ πόλεωσ καὶ κατασκηνώσεισ ἐν πεδίῳ καὶ ἥξεισ ἕωσ Βαβυλῶνοσ. ἐκεῖθεν ρύσεταί σε καὶ ἐκεῖθεν λυτρώσεταί σε Κύριοσ ὁ Θεόσ σου ἐκ χειρὸσ ἐχθρῶν σου. καὶ νῦν ἐπισυνήχθησαν ἐπὶ σὲ ἔθνη πολλὰ οἱ λέγοντεσ. ἐπιχαρούμεθα, καὶ ἐπόψονται ἐπὶ Σιὼν οἱ ὀφθαλμοὶ ἡμῶν. αὐτοὶ δὲ οὐκ ἔγνωσαν τὸν λογισμὸν Κυρίου καὶ οὐ συνῆκαν τὴν βουλὴν αὐτοῦ, ὅτι συνήγαγεν αὐτοὺσ ὡσ δράγματα ἅλωνοσ. ἀνάστηθι, καὶ ἀλόα αὐτούσ, θύγατερ Σιών, ὅτι τὰ κέρατά σου θήσομαι σιδηρᾶ καὶ τὰσ ὁπλάσ σου θήσομαι χαλκᾶσ, καὶ κατατήξεισ ἐν αὐτοῖσ ἔθνη καὶ λεπτυνεῖσ λαοὺσ πολλοὺσ καὶ ἀναθήσεισ τῷ Κυρίῳ τὸ πλῆθοσ αὐτῶν καὶ τὴν ἰσχὺν αὐτῶν τῷ Κυρίῳ πάσησ τῆσ γῆσ. νῦν ἐμφραχθήσεται θυγάτηρ Ἐφραὶμ ἐν φραγμῷ, συνοχὴν ἔταξεν ἐφ̓ ἡμᾶσ, ἐν ράβδῳ πατάξουσιν ἐπὶ σιαγόνα τὰσ φυλὰσ τοῦ Ἰσραήλ. ΚΑΙ σύ, Βηθλεέμ, οἶκοσ τοῦ Ἐφραθά, ὀλιγοστὸσ εἶ τοῦ εἶναι ἐν χιλιάσιν Ἰούδα. ἐκ σοῦ μοι ἐξελεύσεται τοῦ εἶναι εἰσ ἄρχοντα ἐν τῷ Ἰσραήλ, καὶ αἱ ἔξοδοι αὐτοῦ ἀπ̓ ἀρχῆσ ἐξ ἡμερῶν αἰῶνοσ.

διὰ τοῦτο δώσει αὐτοὺσ ἕωσ καιροῦ τικτούσησ τέξεται, καὶ οἱ ἐπίλοιποι τῶν ἀδελφῶν αὐτῶν ἐπιστρέψουσιν ἐπὶ τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραήλ. καὶ στήσεται καὶ ὄψεται καὶ ποιμανεῖ τὸ ποίμνιον αὐτοῦ ἐν ἰσχύϊ Κύριοσ, καὶ ἐν τῇ δόξῃ ὀνόματοσ Κυρίου Θεοῦ αὐτῶν ὑπάρξουσι, διότι νῦν μεγαλυνθήσονται ἕωσ ἄκρων τῆσ γῆσ. καὶ ἔσται αὕτη εἰρήνη. ὅταν Ἀσσύριοσ ἐπέλθῃ ἐπὶ τὴν γῆν ὑμῶν καὶ ὅταν ἐπιβῇ ἐπὶ τὴν χώραν ὑμῶν, καὶ ἐπεγερθήσονται ἐπ̓ αὐτὸν ἑπτὰ ποιμένεσ καὶ ὀκτὼ δήγματα ἀνθρώπων. καὶ ποιμανοῦσι τὸν Ἀσσοὺρ ἐν ρομφαίᾳ καὶ τὴν γῆν τοῦ Νεβρὼδ ἐν τῇ τάφρῳ αὐτῆσ. καὶ ρύσεται ἐκ τοῦ Ἀσσούρ, ὅταν ἐπέλθῃ ἐπὶ τὴν γῆν ὑμῶν καὶ ὅταν ἐπιβῇ ἐπὶ τὰ ὅρια ὑμῶν. καὶ ἔσται τὸ ὑπόλειμμα τοῦ Ἰακὼβ ἐν τοῖσ ἔθνεσιν ἐν μέσῳ λαῶν πολλῶν ὡσ δρόσοσ παρὰ Κυρίου πίπτουσα καὶ ὡσ ἄρνεσ ἐπὶ ἄγρωστιν, ὅπωσ μὴ συναχθῇ μηδεὶσ μηδὲ ὑποστῇ ἐν υἱοῖσ ἀνθρώπων. καὶ ἔσται τὸ ὑπόλειμμα Ἰακὼβ ἐν τοῖσ ἔθνεσιν ἐν μέσῳ λαῶν πολλῶν ὡσ λέων ἐν κτήνεσι ἐν τῷ δρυμῷ καὶ ὡσ σκύμνοσ ἐν ποιμνίοισ προβάτων, ὃν τρόπον ὅταν διέλθῃ καὶ διαστείλασ ἁρπάσῃ καὶ μὴ ᾖ ὁ ἐξαιρούμενοσ. ὑψωθήσεται ἡ χείρ σου ἐπὶ τοὺσ θλίβοντάσ σε, καὶ πάντεσ οἱ ἐχθροί σου ἐξολοθρευθήσονται. ‐ Καὶ ἔσται ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ, λέγει Κύριοσ, ἐξολοθρεύσω τοὺσ ἵππουσ ἐκ μέσου σου καὶ ἀπολῶ τὰ ἅρματά σου καὶ ἐξολοθρεύσω τὰσ πόλεισ τῆσ γῆσ σου καὶ ἐξαρῶ πάντα τὰ ὀχυρώματά σου. καὶ ἐξαρῶ τὰ φάρμακά σου ἐκ τῶν χειρῶν σου, καὶ ἀποφθεγγόμενοι οὐκ ἔσονται ἐν σοί. καὶ ἐξολοθρεύσω τὰ γλυπτά σου καὶ τὰσ στήλασ σου ἐκ μέσου σου, καὶ οὐκέτι μὴ προσκυνήσῃσ τοῖσ ἔργοισ τῶν χειρῶν σου. καὶ ἐκκόψω τὰ ἄλση ἐκ μέσου σου καὶ ἀφανιῶ τὰσ πόλεισ σου. καὶ ποιήσω ἐν ὀργῇ καὶ ἐν θυμῷ ἐκδίκησιν ἐν τοῖσ ἔθνεσιν, ἀνθ̓ ὧν οὐκ εἰσήκουσαν. ΑΚΟΥΣΑΤΕ δὴ λόγον Κυρίου. Κύριοσ εἶπεν. ἀνάστηθι κρίθητι πρὸσ τὰ ὄρη, καὶ ἀκουσάτωσαν βουνοὶ φωνήν σου.

ἀκούσατε ὄρη, τὴν κρίσιν τοῦ Κυρίου, καὶ αἱ φάραγγεσ θεμέλια τῆσ γῆσ, ὅτι κρίσισ τῷ Κυρίῳ πρὸσ τὸν λαὸν αὐτοῦ, καὶ μετὰ τοῦ Ἰσραὴλ διελεγχθήσεται. λαόσ μου, τί ἐποίησά σοι ἢ τί ἐλύπησά σε ἢ τί παρηνώχλησά σοι̣ ἀποκρίθητί μοι. διότι ἀνήγαγόν σε ἐκ γῆσ Αἰγύπτου καὶ ἐξ οἴκου δουλείασ ἐλυτρωσάμην σε καὶ ἐξαπέστειλα πρὸ προσώπου σου τὸν Μωυσῆν καὶ Ἀαρὼν καὶ Μαριάμ. λαόσ μου, μνήσθητι δὴ τί ἐβουλεύσατο κατὰ σοῦ Βαλὰκ βασιλεὺσ Μωὰβ καὶ τί ἀπεκρίθη αὐτῷ Βαλαὰμ υἱὸσ τοῦ Βεὼρ ἀπὸ τῶν σχοίνων ἕωσ τοῦ Γαλγάλ, ὅπωσ γνωσθῇ ἡ δικαιοσύνη τοῦ Κυρίου. ἐν τίνι καταλάβω τὸν Κύριον, ἀντιλήψομαι Θεοῦ μου Ὑψίστου̣ εἰ καταλήψομαι αὐτὸν ἐν ὁλοκαυτώμασιν, ἐν μόσχοισ ἐνιαυσίοισ̣ εἰ προσδέξεται Κύριοσ ἐν χιλιάσι κριῶν ἢ ἐν μυριάσι χιμάρων πιόνων̣ εἰ δῶ πρωτότοκά μου ὑπὲρ ἀσεβείασ, καρπὸν κοιλίασ μου ὑπὲρ ἁμαρτίασ ψυχῆσ μου̣ εἰ ἀνηγγέλη σοι, ἄνθρωπε, τί καλόν̣ ἢ τί Κύριοσ ἐκζητεῖ παρὰ σοῦ ἀλλ̓ ἢ τοῦ ποιεῖν κρίμα καὶ ἀγαπᾶν ἔλεον καὶ ἕτοιμον εἶναι τοῦ πορεύεσθαι μετὰ Κυρίου Θεοῦ σου̣ ‐ Φωνὴ Κυρίου τῇ πόλει ἐπικληθήσεται, καὶ σώσει φοβουμένουσ τὸ ὄνομα αὐτοῦ. ἄκουε, φυλή, καὶ τίσ κοσμήσει πόλιν̣ μὴ πῦρ καὶ οἶκοσ ἀνόμου θησαυρίζων θησαυροὺσ ἀνόμουσ καὶ μετὰ ὕβρεωσ ἀδικία̣ εἰ δικαιωθήσεται ἐν ζυγῷ ἄνομοσ καὶ ἐν μαρσίππῳ στάθμια δόλου̣ ἐξ ὧν τὸν πλοῦτον αὐτῶν ἀσεβείασ ἔπλησαν, καὶ οἱ κατοικοῦντεσ αὐτὴν ἐλάλουν ψεύδη, καὶ ἡ γλῶσσα αὐτῶν ὑψώθη ἐν τῷ στόματι αὐτῶν. καὶ ἐγὼ ἄρξομαι τοῦ πατάξαι σε, ἀφανιῶ σε ἐν ταῖσ ἁμαρτίαισ σου. σὺ φάγεσαι καὶ οὐ μὴ ἐμπλησθῇσ. καὶ συσκοτάσει ἐν σοὶ καὶ ἐκνεύσει, καὶ οὐ μὴ διασωθῇσ. καὶ ὅσοι ἂν διασωθῶσιν, εἰσ ρομφαίαν παραδοθήσονται. σὺ σπερεῖσ καὶ οὐ μὴ ἀμήσῃσ, σὺ πιέσεισ ἐλαίαν καὶ οὐ μὴ ἀλείψῃ ἔλαιον, καὶ οἶνον καὶ οὐ μὴ πίητε, καὶ ἀφανισθήσεται νόμιμα λαοῦ μου. καὶ ἐφύλαξασ τὰ δικαιώματα Ζαμβρὶ καὶ πάντα τὰ ἔργα οἴκου Ἀχαὰβ καὶ ἐπορεύθητε ἐν ταῖσ βουλαῖσ αὐτῶν, ὅπωσ παραδῶ σε εἰσ ἀφανισμὸν καὶ τοὺσ κατοικοῦντασ αὐτὴν εἰσ συρισμόν. καὶ ὀνείδη λαῶν λήψεσθε. ΟΙΜΟΙ, ὅτι ἐγενήθην ὡσ συνάγων καλάμην ἐν ἀμήτῳ, καὶ ὡσ ἐπιφυλλίδα ἐν τρυγητῷ, οὐχ ὑπάρχοντοσ βότρυοσ τοῦ φαγεῖν τὰ πρωτόγονα. οἴμοι, ψυχή,

ὅτι ἀπόλωλεν εὐσεβὴσ ἀπὸ τῆσ γῆσ καὶ κατορθῶν ἐν ἀνθρώποισ οὐχ ὑπάρχει. πάντεσ εἰσ αἵματα δικάζονται, ἕκαστοσ τὸν πλησίον αὐτοῦ ἐκθλίβουσιν ἐκθλιβῇ, ἐπὶ τὸ κακὸν τὰσ χεῖρασ αὐτῶν ἑτοιμάζουσιν. ὁ ἄρχων αἰτεῖ, καὶ ὁ κριτὴσ εἰρηνικοὺσ λόγουσ ἐλάλησε, καταθύμιον ψυχῆσ αὐτοῦ ἐστι. καὶ ἐξελοῦμαι τὰ ἀγαθὰ αὐτῶν ὡσ σὴσ ἐκτρώγων καὶ βαδίζων ἐπὶ κανόνοσ ἐν ἡμέρᾳ σκοπιᾶσ. οὐαὶ οὐαί, αἱ ἐκδικήσεισ σου ἥκασι, νῦν ἔσονται κλαυθμοὶ αὐτῶν. μὴ καταπιστεύετε ἐν φίλοισ καὶ μὴ ἐλπίζετε ἐπὶ ἡγουμένοισ, ἀπὸ τῆσ συγκοίτου σου φύλαξαι τοῦ ἀναθέσθαι τι αὐτῇ. διότι υἱὸσ ἀτιμάζει πατέρα, θυγάτηρ ἐπαναστήσεται ἐπὶ τὴν μητέρα αὐτῆσ, νύμφη ἐπὶ τὴν πενθερὰν αὐτῆσ, ἐχθροὶ πάντεσ ἀνδρὸσ οἱ ἐν τῷ οἴκῳ αὐτοῦ. ‐ Ἐγὼ δὲ ἐπὶ τὸν Κύριον ἐπιβλέψομαι, ὑπομενῶ ἐπὶ τῷ Θεῷ τῷ σωτῆρί μου, εἰσακούσεταί μου ὁ Θεόσ μου. μὴ ἐπίχαιρέ μοι, ἡ ἐχθρά μου, ὅτι πέπτωκα. καὶ ἀναστήσομαι, διότι ἐὰν καθίσω ἐν τῷ σκότει, Κύριοσ φωτιεῖ μοι. ὀργὴν Κυρίου ὑποίσω, ὅτι ἥμαρτον αὐτῷ, ἕωσ τοῦ δικαιῶσαι αὐτὸν τὴν δίκην μου. καὶ ποιήσει τὸ κρίμα μου καὶ ἐξάξει με εἰσ τὸ φῶσ. ὄψομαι τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ὄψεται ἡ ἐχθρά μου καὶ περιβαλεῖται αἰσχύνην ἡ λέγουσα πρόσ με. ποῦ Κύριοσ ὁ Θεόσ σου̣ οἱ ὀφθαλμοί μου ἐπόψονται αὐτήν. νῦν ἔσται εἰσ καταπάτημα ὡσ πηλὸσ ἐν ταῖσ ὁδοῖς ἡμέρασ ἀλοιφῆσ πλίνθου. ἐξάλειψίσ σου ἡ ἡμέρα ἐκείνη, καὶ ἀποτρίψεται νόμιμά σου ἡ ἡμέρα ἐκείνη. καὶ αἱ πόλεισ σου ἤξουσιν εἰσ ὁμαλισμὸν καὶ εἰσ διαμερισμὸν Ἀσσυρίων καὶ αἱ πόλεισ σου αἱ ὀχυραὶ εἰσ διαμερισμὸν ἀπὸ Τύρου ἕωσ τοῦ ποταμοῦ καὶ ἀπὸ θαλάσσησ ἕωσ θαλάσσησ καὶ ἀπὸ ὄρουσ ἕωσ τοῦ ὄρουσ. καὶ ἔσται ἡ γῆ εἰσ ἀφανισμὸν σὺν τοῖσ κατοικοῦσιν αὐτὴν ἀπὸ καρπῶν ἐπιτηδευμάτων αὐτῶν. ‐ Ποίμανε λαόν σου ἐν ράβδῳ σου, πρόβατα κληρονομίασ σου, κατασκηνοῦντασ καθ̓ ἑαυτοὺσ δρυμὸν ἐν μέσῳ τοῦ Καρμήλου. νεμήσονται τὴν Βασανῖτιν καὶ τὴν Γαλλαδῖτιν καθὼσ αἱ ἡμέραι τοῦ αἰῶνοσ. καὶ κατὰ τὰσ ἡμέρασ ἐξοδίασ σου ἐξ Αἰγύπτου ὄψεσθε θαυμαστά. ὄψονται ἔθνη καὶ καταισχυνθήσονται ἐκ πάσησ τῆσ ἰσχύοσ αὐτῶν, ἐπιθήσουσι χεῖρασ ἐπὶ τὸ στόμα αὐτῶν, τὰ ὦτα αὐτῶν ἀποκωφωθήσεται, λείξουσι χοῦν ὡσ ὄφεισ σύροντεσ γῆν, συγχυθήσονται ἐν συγκλεισμῷ αὐτῶν. ἐπὶ τῷ Κυρίῳ Θεῷ ἡμῶν ἐκστήσονται καὶ φοβηθήσονται ἀπὸ σοῦ. τίσ Θεὸσ ὥσπερ σύ̣ ἐξαίρων ἀνομίασ καὶ ὑπερβαίνων ἀσεβείασ τοῖσ καταλοίποισ τῆσ κληρονομίασ αὐτοῦ καὶ οὐ συνέσχεν εἰσ μαρτύριον ὀργήν αὐτοῦ, ὅτι θελητὴσ ἐλέουσ ἐστίν. αὐτὸσ ἐπιστρέψει καὶ οἰκτειρήσει ἡμᾶσ, καταδύσει τὰσ ἀδικίασ ἡμῶν καὶ ἀπορριφήσονται εἰσ τὰ βάθη τῆσ θαλάσσησ, πάσασ τὰσ ἁμαρτίασ ἡμῶν. δώσει εἰσ ἀλήθειαν τῷ Ἰακώβ, ἔλεον τῷ Ἁβραάμ, καθότι ὤμοσασ τοῖσ πατράσιν ἡμῶν κατὰ τὰσ ἡμέρασ τὰσ ἔμπροσθεν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Septuagint, Prophetia Michaeae

(70인역 성경, 미카서)

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION