헬라어 문장 검색 - Σεπτύ002́

(70인역 성경, 탈출기)

ΤΑΥΤΑ τὰ ὀνόματα τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ τῶν εἰσπεπορευμένων εἰσ Αἴγυπτον ἅμα Ἰακὼβ τῷ πατρὶ αὐτῶν, ἕκαστοσ πανοικὶ αὐτῶν εἰσήλθοσαν. Ρουβήν, Συμεών, Λευί̈, Ἰούδασ, Ἰσσάχαρ, Ζαβουλὼν καὶ Βενιαμίν, Δὰν καὶ Νεφαθλείμ, Γὰδ καὶ Ἀσήρ. Ἰωσὴφ δὲ ἦν ἐν Αἰγύπτῳ. ἦσαν δὲ πᾶσαι ψυχαὶ ἐξ Ἰακὼβ πέντε καὶ ἑβδομήκοντα. ἐτελεύτησε δὲ Ἰωσὴφ καὶ πάντεσ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ καὶ πᾶσα ἡ γενεὰ ἐκείνη. οἱ δὲ υἱοὶ Ἰσραὴλ ηὐξήθησαν καὶ ἐπληθύνθησαν καὶ χυδαῖοι ἐγένοντο. καὶ κατίσχυον σφόδρα σφόδρα, ἐπλήθυνε δὲ ἡ γῆ αὐτούσ. Ἀνέστη δὲ βασιλεὺσ ἕτεροσ ἐπ̓ Αἴγυπτον, ὃσ οὐκ ᾔδει τὸν Ἰωσήφ. εἶπε δὲ τῷ ἔθνει αὐτοῦ. ἰδοὺ τὸ γένοσ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ μέγα πλῆθοσ καὶ ἰσχύει ὑπὲρ ἡμᾶσ. δεῦτε οὖν κατασοφισώμεθα αὐτούσ, μή ποτε πληθυνθῇ, καὶ ἡνίκα ἂν συμβῇ ἡμῖν πόλεμοσ, προστεθήσονται καὶ οὗτοι πρὸσ τοὺσ ὑπεναντίουσ καὶ ἐκπολεμήσαντεσ ἡμᾶσ ἐξελεύσονται ἐκ τῆσ γῆσ. καὶ ἐπέστησεν αὐτοῖσ ἐπιστάτασ τῶν ἔργων, ἵνα κακώσωσιν αὐτοὺσ ἐν τοῖσ ἔργοισ. καὶ ᾠκοδόμησαν πόλεισ ὀχυρὰσ τῷ Φαραώ, τήν τε Πειθὼμ καὶ Ραμεσσῆ καὶ Ὤν, ἥ ἐστιν Ἡλιούπολισ. καθότι δὲ αὐτοὺσ ἐταπείνουν, τοσούτῳ πλείουσ ἐγίγνοντο, καὶ ἴσχυον σφόδρα σφόδρα. καὶ ἐβδελύσσοντο οἱ Αἰγύπτιοι ἀπὸ τῶν υἱῶν Ἰσραήλ. καὶ κατεδυνάστευον οἱ Αἰγύπτιοι τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραὴλ βίᾳ καὶ κατωδύνων αὐτῶν τὴν ζωὴν ἐν τοῖσ ἔργοισ τοῖσ σκληροῖσ, τῷ πηλῷ καὶ τῇ πλινθείᾳ καὶ πᾶσι τοῖσ ἔργοισ τοῖσ ἐν τοῖσ πεδίοισ, κατὰ πάντα τὰ ἔργα, ὧν κατεδουλοῦντο αὐτοὺσ μετὰ βίασ. Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺσ τῶν Αἰγυπτίων ταῖσ μαίαισ τῶν Ἑβραίων. τῇ μιᾷ αὐτῶν ὄνομα Σεπφώρα, καὶ τὸ ὄνομα τῆσ δευτέρασ Φουά, καὶ εἶπεν. ὅταν μαιοῦσθε τὰσ Ἑβραίασ καὶ ὦσι πρὸσ τῷ τίκτειν, ἐὰν μὲν ἄρσεν ᾖ, ἀποκτείνατε αὐτό, ἐὰν δὲ θῆλυ, περιποιεῖσθε αὐτό. ἐφοβήθησαν δὲ αἱ μαῖαι τὸν Θεὸν καὶ οὐκ ἐποίησαν καθότι συνέταξεν αὐταῖσ ὁ βασιλεὺσ Αἰγύπτου, καὶ ἐζωογόνουν τὰ ἄρσενα. ἐκάλεσε δὲ ὁ βασιλεὺσ Αἰγύπτου τὰσ μαίασ καὶ εἶπεν αὐταῖσ. τί ὅτι ἐποιήσατε τὸ πρᾶγμα τοῦτο καὶ ἐζωογονεῖτε τὰ ἄρσενα̣ εἶπαν δὲ αἱ μαῖαι τῷ Φαραώ. οὐχ ὡσ γυναῖκεσ Αἰγύπτου αἱ Ἑβραῖαι, τίκτουσι γὰρ πρὶν ἢ εἰσελθεῖν πρὸσ αὐτὰσ τὰσ μαίασ. καὶ ἔτικτον. εὖ δὲ ἐποίει ὁ Θεὸσ τὰσ μαίασ, καὶ ἐπλήθυνεν ὁ λαὸσ καὶ ἴσχυε σφόδρα. ἐπεὶ δὲ ἐφοβοῦντο αἱ μαῖαι τὸν Θεόν, ἐποίησαν ἑαυταῖσ οἰκίασ. συνέταξε δὲ Φαραὼ παντὶ τῷ λαῷ αὐτοῦ λέγων. πᾶν ἄρσεν, ὃ ἐὰν τεχθῇ τοῖσ Ἑβραίοισ, εἰσ τὸν ποταμὸν ρίψατε. καὶ πᾶν θῆλυ, ζωογονεῖτε αὐτό. ΗΝ δέ τισ ἐκ τῆσ φυλῆσ Λευί̈, ὃσ ἔλαβε τῶν θυγατέρων Λευί̈,

καὶ ἐν γαστρὶ ἔλαβε καὶ ἔτεκεν ἄρσεν. ἰδόντεσ δὲ αὐτὸ ἀστεῖον ἐσκέπασαν αὐτὸ μῆνασ τρεῖσ. ἐπεὶ δὲ οὐκ ἠδύναντο αὐτὸ ἔτι κρύπτειν, ἔλαβεν αὐτῷ ἡ μήτηρ αὐτοῦ θῖβιν καὶ κατέχρισεν αὐτὴν ἀσφαλτοπίσσῃ καὶ ἐνέβαλε τὸ παιδίον εἰσ αὐτὴν καὶ ἔθηκεν αὐτὴν εἰσ τὸ ἕλοσ παρὰ τὸν ποταμόν. καὶ κατεσκόπευεν ἡ ἀδελφὴ αὐτοῦ μακρόθεν μαθεῖν, τί τὸ ἀποβησόμενον αὐτῷ. κατέβη δὲ ἡ θυγάτηρ Φαραὼ λούσασθαι ἐπὶ τὸν ποταμόν, καὶ αἱ ἅβραι αὐτῆσ παρεπορεύοντο παρὰ τὸν ποταμόν. καὶ ἰδοῦσα τὴν θῖβιν ἐν τῷ ἕλει, ἀποστείλασα τὴν ἅβραν ἀνείλατο αὐτήν. ἀνοίξασα δὲ ὁρᾷ παιδίον κλαῖον ἐν τῇ θίβει, καὶ ἐφείσατο αὐτοῦ ἡ θυγάτηρ Φαραὼ καὶ ἔφη. ἀπὸ τῶν παιδίων τῶν Ἑβραίων τοῦτο. καὶ εἶπεν ἡ ἀδελφὴ αὐτοῦ τῇ θυγατρὶ Φαραώ. θέλεισ καλέσω σοι γυναῖκα τροφεύουσαν ἐκ τῶν Ἑβραίων καὶ θηλάσει σοι τὸ παιδίον̣ ἡ δὲ εἶπεν ἡ θυγάτηρ Φαραώ. πορεύου. ἐλθοῦσα δὲ ἡ νεᾶνισ ἐκάλεσε τὴν μητέρα τοῦ παιδίου. εἶπε δὲ πρὸσ αὐτὴν ἡ θυγάτηρ Φαραώ. διατήρησόν μοι τὸ παιδίον τοῦτο καὶ θήλασόν μοι αὐτό, ἐγὼ δὲ δώσω σοι τὸν μισθόν. ἔλαβε δὲ ἡ γυνὴ τὸ παιδίον καὶ ἐθήλαζεν αὐτό. ἀδρυνθέντοσ δὲ τοῦ παιδίου, εἰσήγαγεν αὐτὸ πρὸσ τὴν θυγατέρα Φαραώ, καὶ ἐγενήθη αὐτῇ εἰσ υἱόν. ἐπωνόμασε δὲ τὸ ὄνομα αὐτοῦ Μωυσῆν λέγουσα. ἐκ τοῦ ὕδατοσ αὐτὸν ἀνειλόμην. Ἐγένετο δὲ ἐν ταῖσ ἡμέραισ ταῖσ πολλαῖσ ἐκείναισ μέγασ γενόμενοσ Μωυσῆσ, ἐξῆλθε πρὸσ τοὺσ ἀδελφοὺσ αὐτοῦ τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραήλ. κατανοήσασ δὲ τὸν πόνον αὐτῶν ὁρᾷ ἄνθρωπον Αἰγύπτιον τύπτοντά τινα Ἑβραῖον τῶν ἑαυτοῦ ἀδελφῶν τῶν υἱῶν Ἰσραήλ. περιβλεψάμενοσ δὲ ὧδε καὶ ὧδε οὐχ ὁρᾷ οὐδένα καὶ πατάξασ τὸν Αἰγύπτιον, ἔκρυψεν αὐτὸν ἐν τῇ ἄμμῳ. ἐξελθὼν δὲ τῇ ἡμέρᾳ τῇ δευτέρᾳ ὁρᾷ δύο ἄνδρασ Ἑβραίουσ διαπληκτιζομένουσ καὶ λέγει τῷ ἀδικοῦντι. διὰ τί σὺ τύπτεισ τὸν πλησίον̣ ὁ δὲ εἶπε. τίσ σε κατέστησεν ἄρχοντα καὶ δικαστὴν ἐφ̓ ἡμῶν̣ μὴ ἀνελεῖν με σὺ θέλεισ, ὃν τρόπον ἀνεῖλεσ χθὲσ τὸν Αἰγύπτιον̣ ἐφοβήθη δὲ Μωυσῆσ, καὶ εἶπεν. εἰ οὕτωσ ἐμφανὲσ γέγονε τὸ ρῆμα τοῦτο̣ ἤκουσε δὲ Φαραὼ τὸ ρῆμα τοῦτο καὶ ἐζήτει ἀνελεῖν Μωυσῆν. ἀνεχώρησε δὲ Μωυσῆσ ἀπὸ προσώπου Φαραὼ καὶ ᾤκησεν ἐν γῇ Μαδιάμ, ἐλθὼν δὲ εἰσ γῆν Μαδιὰμ ἐκάθισεν ἐπὶ τοῦ φρέατοσ. τῷ δὲ ἱερεῖ Μαδιὰμ ἦσαν ἑπτὰ θυγατέρεσ ποιμαίνουσαι τὰ πρόβατα τοῦ πατρὸσ αὐτῶν Ἰοθόρ. παραγενόμεναι δὲ ἤντλουν ἕωσ ἔπλησαν τὰσ δεξαμενὰσ ποτίσαι τὰ πρόβατα τοῦ πατρὸσ αὐτῶν Ἰοθόρ. παραγενόμενοι δὲ οἱ ποιμένεσ ἐξέβαλλον αὐτάσ. ἀναστὰσ δὲ Μωυσῆσ ἐρρύσατο αὐτὰσ καὶ ἤντλησεν αὐταῖσ καὶ ἐπότισε τὰ πρόβατα αὐτῶν. παρεγένοντο δὲ πρὸσ Ραγουὴλ τὸν πατέρα αὐτῶν. ὁ δὲ εἶπεν αὐταῖσ. διατί ἐταχύνατε τοῦ παραγενέσθαι σήμερον̣ αἱ δὲ εἶπαν. ἄνθρωποσ Αἰγύπτιοσ ἐρρύσατο ἡμᾶσ ἀπὸ τῶν ποιμένων καὶ ἤντλησεν ἡμῖν καὶ ἐπότισε τὰ πρόβατα ἡμῶν. ὁ δὲ εἶπε ταῖσ θυγατράσιν αὐτοῦ. καὶ ποῦ ἐστι̣ καὶ ἱνατί οὕτωσ καταλελοίπατε τὸν ἄνθρωπον̣ καλέσατε οὖν αὐτόν, ὅπωσ φάγῃ ἄρτον. κατῳκίσθη δὲ Μωυσῆσ παρὰ τῷ ἀνθρώπῳ, καὶ ἐξέδοτο Σεπφώραν τὴν θυγατέρα αὐτοῦ Μωυσῇ γυναῖκα. ἐν γαστρὶ δὲ λαβοῦσα ἡ γυνὴ ἔτεκεν υἱόν, καὶ ἐπωνόμασε Μωυσῆσ τὸ ὄνομα αὐτοῦ Γηρσὰμ λέγων. ὅτι πάροικόσ εἰμι ἐν γῇ ἀλλοτρίᾳ. Μετὰ δὲ τὰσ ἡμέρασ τὰσ πολλὰσ ἐκείνασ ἐτελεύτησεν ὁ βασιλεὺσ Αἰγύπτου. καὶ κατεστέναξαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἀπὸ τῶν ἔργων καὶ ἀνεβόησαν, καὶ ἀνέβη ἡ βοὴ αὐτῶν πρὸσ τὸν Θεὸν ἀπὸ τῶν ἔργων. καὶ εἰσήκουσεν ὁ Θεὸσ τὸν στεναγμὸν αὐτῶν, καὶ ἐμνήσθη ὁ Θεὸσ τῆσ διαθήκησ αὐτοῦ τῆσ πρὸσ Ἁβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακώβ. καὶ ἐπεῖδεν ὁ Θεὸσ τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραὴλ καὶ ἐγνώσθη αὐτοῖσ. ΚΑΙ Μωυσῆσ ἦν ποιμαίνων τὰ πρόβατα Ἰοθόρ τοῦ γαμβροῦ αὐτοῦ τοῦ ἱερέωσ Μαδιὰμ καὶ ἤγαγε τὰ πρόβατα ὑπὸ τὴν ἔρημον καὶ ἦλθεν εἰσ τὸ ὄροσ Χωρήβ.

ὤφθη δὲ αὐτῷ ἄγγελοσ Κυρίου ἐν πυρὶ φλογὸσ ἐκ τοῦ βάτου, καὶ ὁρᾷ ὅτι ὁ βάτοσ καίεται πυρί, ὁ δὲ βάτοσ οὐ κατεκαίετο. εἶπε δὲ Μωυσῆσ. παρελθὼν ὄψομαι τὸ ὅραμα τὸ μέγα τοῦτο, ὅτι οὐ κατακαίεται ὁ βάτοσ. ὡσ δὲ εἶδε Κύριοσ ὅτι προσάγει ἰδεῖν, ἐκάλεσεν αὐτὸν ὁ Κύριοσ ἐκ τοῦ βάτου λέγων. Μωυσῆ, Μωυσῆ. ὁ δὲ εἶπε. τί ἐστι̣ ὁ δὲ εἶπε. μή ἐγγίσῃσ ὧδε. λῦσαι τὸ ὑπόδημα ἐκ τῶν ποδῶν σου. ὁ γὰρ τόποσ, ἐν ᾧ σὺ ἕστηκασ, γῆ ἁγία ἐστί. καὶ εἶπεν. ἐγώ εἰμι ὁ Θεὸσ τοῦ πατρόσ σου, Θεὸσ Ἁβραὰμ καὶ Θεὸσ Ἰσαὰκ καὶ Θεὸσ Ἰακώβ. ἀπέστρεψε δὲ Μωυσῆσ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ. εὐλαβεῖτο γὰρ κατεμβλέψαι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. ἰδὼν εἶδον τὴν κάκωσιν τοῦ λαοῦ μου τοῦ ἐν Αἰγύπτῳ καὶ τῆσ κραυγῆσ αὐτῶν ἀκήκοα ἀπὸ τῶν ἐργοδιωκτῶν. οἶδα γὰρ τὴν ὀδύνην αὐτῶν, καὶ κατέβην ἐξελέσθαι αὐτοὺσ ἐκ χειρὸσ τῶν Αἰγυπτίων καὶ ἐξαγαγεῖν αὐτοὺσ ἐκ τῆσ γῆσ ἐκείνησ καὶ εἰσαγαγεῖν αὐτοὺσ εἰσ γῆν ἀγαθὴν καὶ πολλήν, εἰσ γῆν ρέουσαν γάλα καὶ μέλι, εἰσ τὸν τόπον τῶν Χαναναίων καὶ Χετταίων καὶ Ἀμορραίων καὶ Φερεζαίων καὶ Γεργεσαίων καὶ Εὐαίων καὶ Ἰεβουσαίων καὶ νῦν ἰδοὺ κραυγὴ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἥκει πρόσ με, κἀγὼ ἑώρακα τὸν θλιμμόν, ὃν οἱ Αἰγύπτιοι θλίβουσιν αὐτούσ. καὶ νῦν δεῦρο ἀποστείλω σε πρὸσ Φαραὼ βασιλέα Αἰγύπτου, καὶ ἐξάξεισ τὸν λαόν μου τοὺσ υἱοὺσ Ἰσρὴλ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου. καὶ εἶπε Μωυσῆσ πρὸσ τὸν Θεόν. τίσ εἰμι ἐγώ, ὅτι πορεύσομαι πρὸσ Φαραὼ βασιλέα Αἰγύπτου, καὶ ὅτι ἐξάξω τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραὴλ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου̣ εἶπε δὲ ὁ Θεὸσ Μωυσῇ λέγων. ὅτι ἔσομαι μετὰ σοῦ, καὶ τοῦτό σοι τὸ σημεῖον, ὅτι ἐγώ σε ἐξαποστέλλω ἐν τῷ ἐξαγαγεῖν σε τὸν λαόν μου ἐξ Αἰγύπτου καὶ λατρεύσετε τῷ Θεῷ ἐν τῷ ὄρει τούτῳ. καὶ εἶπε Μωυσῆσ πρὸσ τὸν Θεόν. ἰδοὺ ἐγὼ ἐξελεύσομαι πρὸσ τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραήλ, καὶ ἐρῶ πρὸσ αὐτούσ. ὁ Θεὸσ τῶν πατέρων ἡμῶν ἀπέσταλκέ με πρὸσ ὑμᾶσ. ἐρωτήσουσί με. τί ὄνομα αὐτῷ̣ τί ἐρῶ πρὸσ αὐτούσ̣ καὶ εἶπεν ὁ Θεὸσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων. ἐγώ εἰμι ὁ ὤν. καὶ εἶπεν. οὕτωσ ἐρεῖσ τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραήλ. ὁ ὢν ἀπέσταλκέ με πρὸσ ὑμᾶσ. καὶ εἶπεν ὁ Θεὸσ πάλιν πρὸσ Μωυσῆν. οὕτωσ ἐρεῖσ τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραήλ. Κύριοσ ὁ Θεὸσ τῶν πατέρων ἡμῶν, Θεὸσ Ἁβραὰμ καὶ Θεὸσ Ἰσαὰκ καὶ Θεὸσ Ἰακὼβ ἀπέσταλκέ με πρὸσ ὑμᾶσ. τοῦτό μού ἐστιν ὄνομα αἰώνιον καὶ μνημόσυνον γενεῶν γενεαῖσ. ἐλθὼν οὖν συνάγαγε τὴν γερουσίαν τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ καὶ ἐρεῖσ πρὸσ αὐτούσ. Κύριοσ ὁ Θεὸσ τῶν πατέρων ἡμῶν ὦπταί μοι, Θεὸσ Ἀβραὰμ καὶ Θεὸσ Ἰσαὰκ καὶ Θεὸσ Ἰακώβ, λέγων. ἐπισκοπῇ ἐπέσκεμμαι ὑμᾶσ καὶ ὅσα συμβέβηκεν ὑμῖν ἐν Αἰγύπτῳ. καὶ εἶπεν. ἀναβιβάσω ὑμᾶσ ἐκ τῆσ κακώσεωσ τῶν Αἰγυπτίων εἰσ τὴν γῆν τῶν Χαναναίων καὶ Χετταίων καὶ Ἀμορραίων καὶ Φερεζαίων καὶ Γεργεσαίων καὶ Εὐαίων καὶ Ἰεβουσαίων, εἰσ γῆν ρέουσαν γάλα καὶ μέλι. καὶ εἰσακούσονταί σου τῆσ φωνῆσ. καὶ εἰσελεύσῃ σὺ καὶ ἡ γερουσία Ἰσραὴλ πρὸσ Φαραὼ βασιλέα Αἰγύπτου καὶ ἐρεῖσ πρὸσ αὐτόν. ὁ Θεὸσ τῶν Ἑβραίων προσκέκληται ἡμᾶσ. πορευσόμεθα οὖν ὁδὸν τριῶν ἡμερῶν εἰσ τὴν ἔρημον, ἵνα θύσωμεν τῷ Θεῷ ἡμῶν. ἐγὼ δὲ οἶδα ὅτι οὐ προήσεται ὑμᾶσ Φαραὼ βασιλεὺσ Αἰγύπτου πορευθῆναι, ἐὰν μὴ μετὰ χειρὸσ κραταιᾶσ. καὶ ἐκτείνασ τὴν χεῖρα πατάξω τοὺσ Αἰγυπτίουσ ἐν πᾶσι τοῖσ θαυμασίοισ μου, οἷσ ποιήσω ἐν αὐτοῖσ, καὶ μετὰ ταῦτα ἐξαποστελεῖ ὑμᾶσ. καὶ δώσω χάριν τῷ λαῷ τούτῳ ἐναντίον τῶν Αἰγυπτίων. ὅταν δὲ ἀποτρέχητε, οὐκ ἀπελεύσεσθε κενοί. ἀλλὰ αἰτήσει γυνὴ παρὰ γείτονοσ καὶ συσκήνου αὐτῆσ σκεύη ἀργυρᾶ καὶ χρυσᾶ καὶ ἱματισμόν, καὶ ἐπιθήσετε ἐπὶ τοὺσ υἱοὺσ ὑμῶν καὶ ἐπὶ τὰσ θυγατέρασ ὑμῶν καὶ σκυλεύσετε τούσ Αἰγυπτίουσ. ΑΠΕΚΡΙΘΗ δὲ Μωυσῆσ καὶ εἶπεν. ἐὰν μὴ πιστεύσωσί μοι, μηδὲ εἰσακούσωσι τῆσ φωνῆσ μου, ἐροῦσι γάρ, ὅτι οὐκ ὦπταί σοι ὁ Θεόσ, τί ἐρῶ πρὸσ αὐτούσ̣

εἶπε δὲ αὐτῷ Κύριοσ. τί τοῦτό ἐστι τὸ ἐν τῇ χειρί σου̣ ὁ δὲ εἶπε. ράβδοσ. καὶ εἶπε. ρίψον αὐτὴν ἐπὶ τὴν γῆν. καὶ ἔρριψεν αὐτὴν ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ ἐγένετο ὄφισ. καὶ ἔφυγε Μωυσῆσ ἀπ̓ αὐτοῦ. καὶ εἶπε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. ἔκτεινον τὴν χεῖρα καὶ ἐπιλαβοῦ τῆσ κέρκου. ἐκτείνασ οὖν τὴν χεῖρα ἐπελάβετο τῆσ κέρκου, καὶ ἐγένετο ράβδοσ ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ. ἵνα πιστεύσωσί σοι ὅτι ὦπταί σοι ὁ Θεὸσ τῶν πατέρων αὐτῶν, Θεὸσ Ἁβραὰμ καὶ Θεὸσ Ἰσαὰκ καὶ Θεὸσ Ἰακώβ. εἶπε δὲ αὐτῷ Κύριοσ πάλιν. εἰσένεγκον τὴν χεῖρά σου εἰσ τὸν κόλπον σου. καὶ εἰσήνεγκε τὴν χεῖρα αὐτοῦ εἰσ τὸν κόλπον αὐτοῦ. καὶ ἐξήνεγκε τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἐκ τοῦ κόλπου αὐτοῦ, καὶ ἐγενήθη ἡ χεὶρ αὐτοῦ ὡσεὶ χιών. καὶ εἶπε πάλιν. εἰσένεγκον τὴν χεῖρά σου εἰσ τὸν κόλπον σου. καὶ εἰσήνεγκε τὴν χεῖρα εἰσ τὸν κόλπον αὐτοῦ. καὶ ἐξήνεγκεν αὐτὴν ἐκ τοῦ κόλπου αὐτοῦ, καὶ πάλιν ἀποκατέστη εἰσ τὴν χρόαν τῆσ σαρκὸσ αὐτῆσ. ἐὰν δὲ μὴ πιστεύσωσί σοι, μηδὲ εἰσακούσωσι τῆσ φωνῆσ τοῦ σημείου τοῦ πρώτου, πιστεύσουσί σοι τῆσ φωνῆσ τοῦ σημείου τοῦ δευτέρου. καὶ ἔσται ἐὰν μὴ πιστεύσωσί σοι τοῖσ δυσὶ σημείοισ τούτοισ, μηδὲ εἰσακούσωσι τῆσ φωνῆσ σου, λήψῃ ἀπὸ τοῦ ὕδατοσ τοῦ ποταμοῦ καὶ ἐκχεεῖσ ἐπὶ τὸ ξηρόν, καὶ ἔσται τὸ ὕδωρ, ὃ ἐὰν λάβῃσ ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ, αἷμα ἐπὶ τοῦ ξηροῦ. εἶπε δὲ Μωυσῆσ πρὸσ Κύριον. δέομαι, Κύριε, οὐχ ἱκανόσ εἰμι πρὸ τῆσ χθέσ, οὐδὲ πρὸ τῆσ τρίτησ ἡμέρασ, οὐδὲ ἀφ̓ οὗ ἤρξω λαλεῖν τῷ θεράποντί σου. ἰσχνόφωνοσ καὶ βραδύγλωσσοσ ἐγώ εἰμι. εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. τίσ ἔδωκε στόμα ἀνθρώπῳ, καὶ τίσ ἐποίησε δύσκωφον καὶ κωφόν, βλέποντα καὶ τυφλόν̣ οὐκ ἐγὼ ὁ Θεόσ̣ καὶ νῦν πορεύου, καὶ ἐγὼ ἀνοίξω τὸ στόμα σου, καὶ συμβιβάσω σε, ὃ μέλλεισ λαλῆσαι. καὶ εἶπε Μωυσῆσ. δέομαι, Κύριε, προχείρισαι δυνάμενον ἄλλον, ὃν ἀποστελεῖσ. καὶ θυμωθεὶσ ὀργῇ Κύριοσ ἐπὶ Μωυσῆν εἶπεν. οὐκ ἰδοὺ Ἀαρὼν ὁ ἀδελφόσ σου ὁ Λευί̈τησ̣ ἐπίσταμαι ὅτι λαλῶν λαλήσει αὐτόσ σοι. καὶ ἰδοὺ αὐτὸσ ἐξελεύσεται εἰσ συνάντησίν σοι καὶ ἰδών σε χαρήσεται ἐν ἑαυτῷ. καὶ ἐρεῖσ πρὸσ αὐτὸν καὶ δώσεισ τὰ ρήματά μου εἰσ τὸ στόμα αὐτοῦ. καὶ ἐγὼ ἀνοίξω τὸ στόμα σου καὶ τὸ στόμα αὐτοῦ καὶ συμβιβάσω ὑμᾶσ ἃ ποιήσετε. καὶ αὐτόσ σοι λαλήσει πρὸσ τὸν λαόν, καὶ αὐτὸσ ἔσται σου στόμα, σὺ δὲ αὐτῷ ἔσῃ τὰ πρὸσ τὸν Θεόν. καὶ τὴν ράβδον ταύτην τὴν στραφεῖσαν εἰσ ὄφιν λήψῃ ἐν τῇ χειρί σου, ἐν ᾗ ποιήσεισ ἐν αὐτῇ τὰ σημεῖα. Ἐπορεύθη δὲ Μωυσῆσ καὶ ἀπέστρεψε πρὸσ Ἰοθὸρ τὸν γαμβρὸν αὐτοῦ καὶ λέγει. πορεύσομαι καὶ ἀποστρέψω πρὸσ τοὺσ ἀδελφούσ μου τοὺσ ἐν Αἰγύπτῳ καὶ ὄψομαι, εἰ ἔτι ζῶσι. καὶ εἶπεν Ἰοθὸρ Μωυσῇ. βάδιζε ὑγιαίνων. μετὰ δὲ τὰσ ἡμέρασ τὰσ πολλὰσ ἐκείνασ ἐτελεύτησεν ὁ βασιλεὺσ Αἰγύπτου. εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν ἐν Μαδιάμ. βάδιζε, ἄπελθε εἰσ Αἴγυπτον. τεθνήκασι γὰρ πάντεσ οἱ ζητοῦντέσ σου τὴν ψυχήν. ἀναλαβὼν δὲ Μωυσῆσ τὴν γυναῖκα καὶ τὰ παιδία ἀνεβίβασεν αὐτὰ ἐπὶ τὰ ὑποζύγια καὶ ἐπέστρεψεν εἰσ Αἴγυπτον. ἔλαβε δὲ Μωυσῆσ τὴν ράβδον τὴν παρὰ τοῦ Θεοῦ ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ. εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. πορευομένου σου καὶ ἀποστρέφοντοσ εἰσ Αἴγυπτον, ὅρα πάντα τὰ τέρατα, ἃ δέδωκα ἐν ταῖσ χερσί σου, ποιήσεισ αὐτὰ ἐναντίον Φαραώ. ἐγὼ δὲ σκληρυνῶ τὴν καρδίαν αὐτοῦ, καὶ οὐ μὴ ἐξαποστείλῃ τὸν λαόν. σὺ δὲ ἐρεῖσ τῷ Φαραώ. τάδε λέγει Κύριοσ. υἱὸσ πρωτότοκόσ μου Ἰσραήλ. εἶπα δέ σοι. ἐξαπόστειλον τὸν λαόν μου, ἵνα μοι λατρεύσῃ. εἰ μὲν οὖν μὴ βούλει ἐξαποστεῖλαι αὐτούσ, ὅρα οὖν, ἐγὼ ἀποκτενῶ τὸν υἱόν σου τὸν πρωτότοκον. ἐγένετο δὲ ἐν τῇ ὁδῷ ἐν τῷ καταλύματι συνήντησεν αὐτῷ ἄγγελοσ Κυρίου καὶ ἐζήτει αὐτὸν ἀποκτεῖναι. καὶ λαβοῦσα Σεπφώρα ψῆφον περιέτεμε τὴν ἀκροβυστίαν τοῦ υἱοῦ αὐτῆσ καὶ προσέπεσε πρὸσ τοὺσ πόδασ αὐτοῦ καὶ εἶπεν. ἔστη τὸ αἷμα τῆσ περιτομῆσ τοῦ παιδίου μου. καὶ ἀπῆλθεν ἀπ̓ αὐτοῦ, διότι εἶπεν. ἔστη τὸ αἷμα τῆσ περιτομῆσ τοῦ παιδίου μου. Εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Ἀαρών. πορεύθητι εἰσ συνάντησιν Μωυσῆ εἰσ τὴν ἔρημον. καὶ ἐπορεύθη καὶ συνήντησεν αὐτῷ ἐν τῷ ὄρει τοῦ Θεοῦ, καὶ κατεφίλησαν ἀλλήλουσ. καὶ ἀνήγγειλε Μωυσῆσ τῷ Ἀαρὼν πάντασ τοὺσ λόγουσ Κυρίου, οὓσ ἀπέστειλε, καὶ πάντα τὰ σημεῖα, ἃ ἐνετείλατο αὐτῷ. ἐπορεύθη δὲ Μωυσῆσ καὶ Ἀαρὼν καὶ συνήγαγον τὴν γερουσίαν τῶν υἱῶν Ἰσραήλ. καὶ ἐλάλησεν Ἀαρὼν πάντα τὰ ρήματα ταῦτα, ἃ ἐλάλησεν ὁ Θεὸσ πρὸσ Μωυσῆν, καὶ ἐποίησε τὰ σημεῖα ἐναντίον τοῦ λαοῦ. καὶ ἐπίστευσεν ὁ λαὸσ καὶ ἐχάρη, ὅτι ἐπεσκέψατο ὁ Θεὸσ τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραὴλ καὶ ὅτι εἶδεν αὐτῶν τὴν θλίψιν. κύψασ δὲ ὁ λαὸσ προσεκύνησε. ΚΑΙ μετὰ ταῦτα εἰσῆλθε Μωυσῆσ καὶ Ἀαρὼν πρὸσ Φαραὼ καὶ εἶπαν αὐτῷ. τάδε λέγει Κύριοσ ὁ Θεὸσ Ἰσραήλ. ἐξαπόστειλον τὸν λαόν μου, ἵνα μοι ἑορτάσωσιν ἐν τῇ ἐρήμῳ.

καὶ εἶπε Φαραώ. τίσ ἐστιν οὗ εἰσακούσομαι τῆσ φωνῆσ αὐτοῦ, ὥστε ἐξαποστεῖλαι τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραήλ̣ οὐκ οἶδα τὸν Κύριον καὶ τὸν Ἰσραὴλ οὐκ ἐξαποστέλλω. καὶ λέγουσιν αὐτῷ. ὁ Θεὸσ τῶν Ἑβραίων προσκέκληται ἡμᾶσ. πορευσόμεθα οὖν ὁδὸν τριῶν ἡμερῶν εἰσ τὴν ἔρημον, ὅπωσ θύσωμεν Κυρίῳ τῷ Θεῷ ἡμῶν, μή ποτε συναντήσῃ ἡμῖν θάνατοσ ἢ φόνοσ. καὶ εἶπεν αὐτοῖσ ὁ βασιλεὺσ Αἰγύπτου. ἱνατί Μωυσῆ καὶ Ἀαρὼν διαστρέφετε τὸν λαὸν ἀπὸ τῶν ἔργων̣ ἀπέλθατε ἕκαστοσ ὑμῶν πρὸσ τὰ ἔργα αὐτοῦ. καὶ εἶπε Φαραώ. ἰδοὺ νῦν πολυπληθεῖ ὁ λαόσ. μὴ οὖν καταπαύσωμεν αὐτοὺσ ἀπὸ τῶν ἔργων. συνέταξε δὲ Φαραὼ τοῖσ ἐργοδιώκταισ τοῦ λαοῦ καὶ τοῖσ γραμματεῦσι λέγων. οὐκέτι προστεθήσεσθε διδόναι ἄχυρον τῷ λαῷ εἰσ τὴν πλινθουργίαν καθάπερ χθὲσ καὶ τρίτην ἡμέραν. ἀλλ̓ αὐτοὶ πορευέσθωσαν καὶ συναγαγέτωσαν ἑαυτοῖσ ἄχυρα. καὶ τὴν σύνταξιν τῆσ πλινθείασ, ἧσ αὐτοὶ ποιοῦσι, καθ̓ ἑκάστην ἡμέραν ἐπιβαλεῖσ αὐτοῖσ, οὐκ ἀφελεῖσ οὐδέν. σχολάζουσι γάρ. διὰ τοῦτο κεκράγασι λέγοντεσ. ἐγερθῶμεν καὶ θύσωμεν τῷ Θεῷ ἡμῶν. βαρυνέσθω τὰ ἔργα τῶν ἀνθρώπων τούτων, καὶ μεριμνάτωσαν ταῦτα καὶ μὴ μεριμνάτωσαν ἐν λόγοισ κενοῖσ. κατέσπευδεν δὲ αὐτοὺσ οἱ ἐργοδιῶκται καὶ οἱ γραμματεῖσ καὶ ἔλεγον πρὸσ τὸν λαὸν λέγοντεσ. τάδε λέγει Φαραώ. οὐκέτι δίδωμι ὑμῖν ἄχυρα. αὐτοὶ ὑμεῖσ πορευόμενοι συλλέγετε ἑαυτοῖσ ἄχυρα, ὅθεν ἐὰν εὕρητε, οὐ γὰρ ἀφαιρεῖται ἀπὸ τῆσ συντάξεωσ ὑμῶν οὐδέν. καὶ διεσπάρη ὁ λαὸσ ἐν ὅλῃ γῇ Αἰγύπτῳ, συναγαγεῖν καλάμην εἰσ ἄχυρα. οἱ δὲ ἐργοδιῶκται κατέσπευδον αὐτοὺσ λέγοντεσ. συντελεῖτε τὰ ἔργα τὰ καθήκοντα καθ̓ ἡμέραν, καθάπερ καὶ ὅτε τὸ ἄχυρον ἐδίδοτο ὑμῖν. καὶ ἐμαστιγώθησαν οἱ γραμματεῖσ τοῦ γένουσ τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, οἱ κατασταθέντεσ ἐπ̓ αὐτοὺσ ὑπὸ τῶν ἐπιστατῶν τοῦ Φαραώ, λέγοντεσ. διατί οὐ συνετελέσατε τὰσ συντάξεισ ὑμῶν τῆσ πλινθείασ καθάπερ χθὲσ καὶ τρίτην ἡμέραν, καὶ τὸ τῆσ σήμερον̣ εἰσελθόντεσ δὲ οἱ γραμματεῖσ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ κατεβόησαν πρὸσ Φαραὼ λέγοντεσ. ἱνατί σὺ οὕτωσ ποιεῖσ τοῖσ σοῖσ οἰκέταισ̣ ἄχυρον οὐ δίδοται τοῖσ οἰκέταισ σου, καὶ τὴν πλίνθον ἡμῖν λέγουσι ποιεῖν, καὶ ἰδοὺ οἱ παῖδέσ σου μεμαστίγωνται. ἀδικήσεισ οὖν τὸν λαόν σου. καὶ εἶπεν αὐτοῖσ. σχολάζετε, σχολασταί ἐστε. διὰ τοῦτο λέγετε. πορευθῶμεν, θύσωμεν τῷ Θεῷ ἡμῶν. νῦν οὖν πορευθέντεσ ἐργάζεσθε. τὸ γὰρ ἄχυρον οὐ δοθήσεται ὑμῖν, καὶ τὴν σύνταξιν τῆσ πλινθείασ ἀποδώσετε. ἑώρων δὲ οἱ γραμματεῖσ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἑαυτοὺσ ἐν κακοῖσ λέγοντεσ. οὐκ ἀπολείψετε τῆσ πλινθείασ τὸ καθῆκον τῇ ἡμέρᾳ. συνήντησαν δὲ Μωυσῇ καὶ Ἀαρὼν ἐρχομένοισ εἰσ συνάντησιν αὐτοῖσ, ἐκπορευομένων αὐτῶν ἀπὸ Φαραώ. καὶ εἶπαν αὐτοῖσ. ἴδοι ὁ Θεὸσ ὑμᾶσ καὶ κρίναι, ὅτι ἐβδελύξατε τὴν ὀσμὴν ἡμῶν ἐναντίον Φαραὼ καὶ ἐναντίον τῶν θεραπόντων αὐτοῦ, δοῦναι ρομφαίαν εἰσ τὰσ χεῖρασ αὐτοῦ, ἀποκτεῖναι ἡμᾶσ. ἐπέστρεψε δὲ Μωυσῆσ πρὸσ Κύριον καὶ εἶπε. δέομαι, Κύριε. τί ἐκάκωσασ τὸν λαὸν τοῦτον̣ καὶ ἱνατί ἀπέσταλκάσ με̣ καὶ ἀφ̓ οὗ πεπόρευμαι πρὸσ Φαραὼ λαλῆσαι ἐπὶ τῷ σῷ ὀνόματι, ἐκάκωσε τὸν λαὸν τοῦτον, καὶ οὐκ ἐρρύσω τὸν λαόν σου. ΚΑΙ εἶπε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. ἤδη ὄψει ἃ ποιήσω τῷ Φαραώ. ἐν γὰρ χειρὶ κραταιᾷ ἐξαποστελεῖ αὐτοὺσ καὶ ἐν βραχίονι ὑψηλῷ ἐκβαλεῖ αὐτοὺσ ἐκ τῆσ γῆσ αὐτοῦ.

Ἐλάλησε δὲ ὁ Θεὸσ πρὸσ Μωυσῆν καὶ εἶπε πρὸσ αὐτόν. ἐγὼ Κύριοσ. καὶ ὤφθην πρὸσ Ἁβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακώβ, Θεὸσ ὢν αὐτῶν, καὶ τὸ ὄνομά μου Κύριοσ οὐκ ἐδήλωσα αὐτοῖσ. καὶ ἔστησα τὴν διαθήκην μου πρὸσ αὐτοὺσ ὥστε δοῦναι αὐτοῖσ τὴν γῆν τῶν Χαναναίων, τὴν γῆν, ἣν παρῳκήκασιν, ἐν ᾗ καὶ παρῴκησαν ἐπ̓ αὐτῆσ. καὶ ἐγὼ εἰσήκουσα τὸν στεναγμὸν τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, ὃν οἱ Αἰγύπτιοι καταδουλοῦνται αὐτούσ, καὶ ἐμνήσθην τῆσ διαθήκησ ὑμῶν. βάδιζε, εἰπὸν τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραὴλ λέγων. ἐγὼ Κύριοσ καὶ ἐξάξω ὑμᾶσ ἀπὸ τῆσ δυναστείασ τῶν Αἰγυπτίων καὶ ρύσομαι ὑμᾶσ ἐκ τῆσ δουλείασ καὶ λυτρώσομαι ὑμᾶσ ἐν βραχίονι ὑψηλῷ καὶ κρίσει μεγάλῃ καὶ λήψομαι ἐμαυτῷ ὑμᾶσ λαὸν ἐμοὶ καὶ ἔσομαι ὑμῶν Θεόσ, καὶ γνώσεσθε ὅτι ἐγὼ Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν ὁ ἐξαγαγὼν ὑμᾶσ ἐκ τῆσ καταδυναστείασ τῶν Αἰγυπτίων, καὶ εἰσάξω ὑμᾶσ εἰσ τὴν γῆν, εἰσ ἣν ἐξέτεινα τὴν χεῖρά μου, δοῦναι αὐτὴν τῷ Ἁβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακώβ, καὶ δώσω ὑμῖν αὐτὴν ἐν κλήρῳ. ἐγὼ Κύριοσ. ἐλάλησε δὲ Μωυσῆσ οὕτω τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραήλ, καὶ οὐκ εἰσήκουσαν Μωυσῆ ἀπό τῆσ ὀλιγοψυχίασ καὶ ἀπὸ τῶν ἔργων τῶν σκληρῶν. Εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων. εἴσελθε, λάλησον Φαραὼ βασιλεῖ Αἰγύπτου, ἵνα ἐξαποστείλῃ τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραὴλ ἐκ τῆσ γῆσ αὐτοῦ. ἐλάλησε δὲ Μωυσῆσ ἔναντι Κυρίου λέγων. ἰδοὺ οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ οὐκ εἰσήκουσάν μου, καὶ πῶσ εἰσακούσεταί μου Φαραώ̣ ἐγὼ δὲ ἄλογόσ εἰμι. εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν καὶ Ἀαρὼν καὶ συνέταξεν αὐτοῖσ πρὸσ Φαραὼ βασιλέα Αἰγύπτου, ὥστε ἐξαποστεῖλαι τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραὴλ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου. Καὶ οὗτοι ἀρχηγοὶ οἴκων πατριῶν αὐτῶν. υἱοὶ Ρουβὴν πρωτοτόκου Ἰσραήλ. Ἐνὼχ καὶ Φαλλούσ, Ἀσρὼν καὶ Χαρμεί. αὕτη ἡ συγγένεια Ρουβήν. καὶ υἱοὶ Συμεών. Ἰεμουὴλ καὶ Ἰαμεὶν καὶ Ἀὼδ καὶ Ἰαχεὶν καὶ Σαὰρ καὶ Σαοὺλ ὁ ἐκ τῆσ Φοινίσσησ. αὗται αἱ πατριαὶ τῶν υἱῶν Συμεών. καὶ ταῦτα τὰ ὀνόματα τῶν υἱῶν Λευὶ κατὰ συγγενείασ αὐτῶν. Γεδσών, Καὰθ καὶ Μεραρεί. καὶ τὰ ἔτη τῆσ ζωῆσ Λευὶ ἑκατὸν τριακονταεπτά. καὶ οὗτοι υἱοὶ Γεδσών. Λοβενεὶ καὶ Σεμεεί, οἶκοι πατριᾶσ αὐτῶν. καὶ υἱοὶ Καάθ. Ἀμβρὰμ καὶ Ἰσαάρ, Χεβρὼν καὶ Ὀζειήλ. καὶ τὰ ἔτη τῆσ ζωῆσ Καὰθ ἑκατὸν τριακοντατρία ἔτη. καὶ υἱοὶ Μεραρεί. Μοολεὶ καὶ Ὁμουσεί. οὗτοι οἱ οἶκοι πατριῶν Λευὶ κατὰ συγγενείασ αὐτῶν. καὶ ἔλαβεν Ἀμβρὰμ τὴν Ἰωχαβὲδ θυγατέρα τοῦ ἀδελφοῦ τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ ἑαυτῷ εἰσ γυναῖκα, καὶ ἐγέννησεν αὐτῷ τόν τε Ἀαρὼν καὶ τὸν Μωυσῆν καὶ Μαριὰμ τὴν ἀδελφὴν αὐτῶν. τὰ δὲ ἔτη τῆσ ζωῆσ Ἀμβρὰμ ἑκατὸν τριακονταδύο ἔτη. καὶ υἱοὶ Ἰσσαάρ. Κορὲ καὶ Ναφὲκ καὶ Ζεχρεί. καὶ υἱοὶ Ὀζειήλ. Μισαὴλ καὶ Ἐλισαφὰν καὶ Σεγρεί. ἔλαβε δὲ Ἀαρὼν τὴν Ἐλισαβὲθ θυγατέρα Ἀμειναδὰβ ἀδελφὴν Ναασσὼν αὐτῷ γυναῖκα, καὶ ἔτεκεν αὐτῷ τόν τε Ναδὰβ καὶ Ἀβιοὺδ καὶ τὸν Ἐλεάζαρ καὶ Ἰθάμαρ. υἱοὶ δὲ Κορέ. Ἀσεὶρ καὶ Ἑλκανὰ καὶ Ἀβιάσαφ. αὗται αἱ γενέσεισ Κορέ. καὶ Ἐλεάζαρ ὁ τοῦ Ἀαρὼν ἔλαβε τῶν θυγατέρων Φουτιὴλ αὐτῷ γυναῖκα, καὶ ἔτεκεν αὐτῷ τὸν Φινεέσ. αὗται αἱ ἀρχαὶ πατριᾶσ Λευιτῶν κατὰ γενέσεισ αὐτῶν. οὗτοσ Ἀαρὼν καὶ Μωυσῆσ, οἷσ εἶπεν αὐτοῖσ ὁ Θεὸσ ἐξαγαγεῖν τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραὴλ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου σὺν δυνάμει αὐτῶν. οὗτοί εἰσιν οἱ διαλεγόμενοι πρὸσ Φαραὼ βασιλέα Αἰγύπτου καὶ ἐξήγαγον τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραὴλ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου. αὐτὸσ Ἀαρὼν καὶ Μωυσῆσ. ᾟ ἡμέρᾳ ἐλάλησε Κύριοσ Μωυσῇ ἐν γῇ Αἰγύπτῳ, καὶ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων. ἐγὼ Κύριοσ. λάλησον πρὸσ Φαραὼ βασιλέα Αἰγύπτου ὅσα ἐγὼ λέγω πρὸσ σέ. καὶ εἶπε Μωυσῆσ ἐναντίον Κυρίου. ἰδοὺ ἐγὼ ἰσχνόφωνόσ εἰμι, καὶ πῶσ εἰσακούσεταί μου Φαραώ̣ ΚΑΙ εἶπε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων. ἰδοὺ δέδωκά σε θεὸν Φαραώ, καὶ Ἀαρὼν ὁ ἀδελφόσ σου ἔσται σου προφήτησ.

σὺ δὲ λαλήσεισ αὐτῷ πάντα, ὅσα σοι ἐντέλλομαι, ὁ δὲ Ἀαρὼν ὁ ἀδελφόσ σου λαλήσει πρὸσ Φαραώ, ὥστε ἐξαποστεῖλαι τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραὴλ ἐκ τῆσ γῆσ αὐτοῦ. ἐγὼ δὲ σκληρυνῶ τὴν καρδίαν Φαραὼ καὶ πληθυνῶ τὰ σημεῖά μου καὶ τὰ τέρατα ἐν γῇ Αἰγύπτῳ. καὶ οὐκ εἰσακούσεται ὑμῶν Φαραώ. καὶ ἐπιβαλῶ τὴν χεῖρά μου ἐπ̓ Αἴγυπτον καὶ ἐξάξω σὺν δυνάμει μου τὸν λαόν μου τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραὴλ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου σὺν ἐκδικήσει μεγάλῃ. καὶ γνώσονται πάντεσ οἱ Αἰγύπτιοι, ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριοσ ἐκτείνων τὴν χεῖρά μου ἐπ̓ Αἴγυπτον, καὶ ἐξάξω τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραὴλ ἐκ μέσου αὐτῶν. ἐποίησε δὲ Μωυσῆσ καὶ Ἀαρὼν καθάπερ ἐνετείλατο αὐτοῖσ Κύριοσ, οὕτωσ ἐποίησαν. Μωυσῆσ δὲ ἦν ἐτῶν ὀγδοήκοντα, Ἀαρὼν δὲ ὁ ἀδελφὸσ αὐτοῦ ἐτῶν ὀγδοηκοντατριῶν, ἡνίκα ἐλάλησε πρὸσ Φαραώ. Καὶ εἶπε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν καὶ Ἀαρὼν λέγων. καὶ ἐὰν λαλήσῃ πρὸσ ὑμᾶσ Φαραὼ λέγων. δότε ἡμῖν σημεῖον ἢ τέρασ, καὶ ἐρεῖσ Ἀαρὼν τῷ ἀδελφῷ σου. λάβε τὴν ράβδον καὶ ρίψον ἐπὶ τὴν γῆν ἐναντίον Φαραὼ καὶ ἐναντίον τῶν θεραπόντων αὐτοῦ, καὶ ἔσται δράκων. εἰσῆλθε δὲ Μωυσῆσ καὶ Ἀαρὼν ἐναντίον Φαραὼ καὶ τῶν θεραπόντων αὐτοῦ καὶ ἐποίησαν οὕτωσ, καθάπερ ἐνετείλατο αὐτοῖσ Κύριοσ. καὶ ἔρριψεν Ἀαρὼν τὴν ράβδον ἐναντίον Φαραώ, καὶ ἐναντίον τῶν θεραπόντων αὐτοῦ, καὶ ἐγένετο δράκων. συνεκάλεσε δὲ Φαραὼ τοὺσ σοφιστὰσ Αἰγύπτου καὶ τοὺσ φαρμακούσ, καὶ ἐποίησαν καὶ οἱ ἐπαοιδοὶ τῶν Αἰγυπτίων ταῖσ φαρμακείαισ αὐτῶν ὡσαύτωσ. καὶ ἔρριψαν ἕκαστοσ τὴν ράβδον αὐτῶν, καὶ ἐγένοντο δράκοντεσ. καὶ κατέπιεν ἡ ράβδοσ ἡ Ἀαρὼν τὰσ ἐκείνων ράβδουσ. καὶ κατίσχυσεν ἡ καρδία Φαραώ, καὶ οὐκ εἰσήκουσεν αὐτῶν, καθάπερ ἐνετείλατο αὐτοῖσ Κύριοσ. Εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. βεβάρηται ἡ καρδία Φαραὼ τοῦ μὴ ἐξαποστεῖλαι τὸν λαόν. βάδισον πρὸσ Φαραὼ τὸ πρωί̈. ἰδοὺ αὐτὸσ ἐκπορεύεται ἐπὶ τὸ ὕδωρ, καὶ ἔσῃ συναντῶν αὐτῷ ἐπὶ τὸ χεῖλοσ τοῦ ποταμοῦ καὶ τὴν ράβδον τὴν στραφεῖσαν εἰσ ὄφιν λήψῃ ἐν τῇ χειρί σου. καὶ ἐρεῖσ πρὸσ αὐτόν. Κύριοσ ὁ Θεὸσ τῶν Ἑβραίων ἀπέσταλκέ με πρὸσ σὲ λέγων. ἐξαπόστειλον τὸν λαόν μου, ἵνα μοι λατρεύσῃ ἐν τῇ ἐρήμῳ. καὶ ἰδοὺ οὐκ εἰσήκουσασ ἕωσ τούτου. τάδε λέγει Κύριοσ. ἐν τούτῳ γνώσῃ ὅτι ἐγὼ Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ τύπτω τῇ ράβδῳ τῇ ἐν χειρί μου ἐπὶ τὸ ὕδωρ τὸ ἐν τῷ ποταμῷ, καὶ μεταβαλεῖ εἰσ αἷμα. καὶ οἱ ἰχθύεσ οἱ ἐν τῷ ποταμῷ τελευτήσουσι, καὶ ἐποζέσει ὁ ποταμόσ, καὶ οὐ δυνήσονται οἱ Αἰγύπτιοι πιεῖν ὕδωρ ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ. εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. εἰπὸν Ἀαρὼν τῷ ἀδελφῷ σου. λάβε τὴν ράβδον σου ἐν τῇ χειρί σου καὶ ἔκτεινον τὴν χεῖρά σου ἐπὶ τὰ ὕδατα Αἰγύπτου καὶ ἐπὶ τοὺσ ποταμοὺσ αὐτῶν καὶ ἐπὶ τὰσ διώρυγασ αὐτῶν καὶ ἐπὶ τὰ ἕλη αὐτῶν καὶ ἐπὶ πᾶν συνεστηκὸσ ὕδωρ αὐτῶν, καὶ ἔσται αἷμα, καὶ ἐγένετο αἷμα ἐν πάσῃ γῇ Αἰγύπτου ἔν τε τοῖσ ξύλοισ καὶ ἐν τοῖσ λίθοισ. καὶ ἐποίησαν οὕτωσ Μωυσῆσ καὶ Ἀαρών, καθάπερ ἐνετείλατο αὐτοῖσ Κύριοσ. καὶ ἐπάρασ τῇ ράβδῳ αὐτοῦ ἐπάταξε τὸ ὕδωρ τὸ ἐν τῷ ποταμῷ ἐναντίον Φαραὼ καὶ ἐναντίον τῶν θεραπόντων αὐτοῦ καὶ μετέβαλε πᾶν τὸ ὕδωρ τὸ ἐν τῷ ποταμῷ εἰσ αἷμα. καὶ οἱ ἰχθύεσ οἱ ἐν τῷ ποταμῷ ἐτελεύτησαν, καὶ ἐπώζεσεν ὁ ποταμόσ, καὶ οὐκ ἠδύναντο οἱ Αἰγύπτιοι πιεῖν ὕδωρ ἐκ τοῦ ποταμοῦ, καὶ ἦν τὸ αἷμα ἐν πάσῃ γῇ Αἰγύπτου. ἐποίησαν δὲ ὡσαύτωσ καὶ οἱ ἐπαοιδοὶ τῶν Αἰγυπτίων ταῖσ φαρμακείαισ αὐτῶν. καὶ ἐσκληρύνθη ἡ καρδία Φαραώ, καὶ οὐκ εἰσήκουσεν αὐτῶν, καθάπερ εἶπε Κύριοσ. ἐπιστραφεὶσ δὲ Φαραὼ εἰσῆλθεν εἰσ τὸν οἶκον αὐτοῦ καὶ οὐκ ἐπέστησε τὸν νοῦν αὐτοῦ οὐδὲ ἐπὶ τούτῳ. ὤρυξαν δὲ πάντεσ οἱ Αἰγύπτιοι κύκλῳ τοῦ ποταμοῦ ὥστε πιεῖν ὕδωρ, καὶ οὐκ ἠδύναντο πιεῖν ὕδωρ ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ. καὶ ἀνεπληρώθησαν ἑπτὰ ἡμέραι μετὰ τὸ πατάξαι Κύριον τὸν ποταμόν. Εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. εἴσελθε πρὸσ Φαραὼ καὶ ἐρεῖσ πρὸσ αὐτόν. τάδε λέγει Κύριοσ. ἐξαπόστειλον τὸν λαόν μου, ἵνα μοι λατρεύσωσιν. εἰ δὲ μὴ βούλει σὺ ἐξαποστεῖλαι, ἰδοὺ ἐγὼ τύπτω πάντα τὰ ὅριά σου τοῖσ βατράχοισ. καὶ ἐξερεύξεται ὁ ποταμὸσ βατράχουσ, καὶ ἀναβάντεσ εἰσελεύσονται εἰσ τοὺσ οἴκουσ σου καὶ εἰσ τὰ ταμιεῖα τῶν κοιτώνων σου καὶ ἐπὶ τῶν κλινῶν σου καὶ ἐπὶ τοὺσ οἴκουσ τῶν θεραπόντων σου καὶ τοῦ λαοῦ σου καὶ ἐν τοῖσ φυράμασί σου καὶ ἐν τοῖσ κλιβάνοισ σου. καὶ ἐπὶ σὲ καὶ ἐπὶ τοὺσ θεράποντάσ σου καὶ ἐπὶ τὸν λαόν σου ἀναβήσονται οἱ βάτραχοι. ΕΙΠΕ δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. εἰπὸν Ἀαρὼν τῷ ἀδελφῷ σου. ἔκτεινον τῇ χειρὶ τὴν ράβδον σου ἐπὶ τοὺσ ποταμοὺσ καὶ ἐπὶ τὰσ διώρυγασ καὶ ἐπὶ τὰ ἕλη καὶ ἀνάγαγε τοὺσ βατράχουσ.

καὶ ἐξέτεινεν Ἀαρὼν τὴν χεῖρα ἐπὶ τὰ ὕδατα Αἰγύπτου καὶ ἀνήγαγε τοὺσ βατράχουσ. καὶ ἀνεβιβάσθη ὁ βάτραχοσ καὶ ἐκάλυψε τὴν γῆν Αἰγύπτου. ἐποίησαν δὲ ὡσαύτωσ καὶ οἱ ἐπαοιδοὶ τῶν Αἰγυπτίων ταῖσ φαρμακείαισ αὐτῶν καὶ ἀνήγαγον τοὺσ βατράχουσ ἐπὶ γῆν Αἰγύπτου. καὶ ἐκάλεσε Φαραὼ Μωυσῆν καὶ Ἀαρὼν καὶ εἶπεν. εὔξασθε περὶ ἐμοῦ πρὸσ Κύριον, καὶ περιελέτω τοὺσ βατράχουσ ἀπ̓ ἐμοῦ καὶ ἀπὸ τοῦ ἐμοῦ λαοῦ, καὶ ἐξαποστελῶ αὐτούσ, καὶ θύσωσι τῷ Κυρίῳ. εἶπε δὲ Μωυσῆσ πρὸσ Φαραώ. τάξαι πρόσ με πότε εὔξομαι περὶ σοῦ καὶ περὶ τῶν θεραπόντων σου καὶ τοῦ λαοῦ σου ἀφανίσαι τοὺσ βατράχουσ ἀπὸ σοῦ καὶ ἀπὸ τοῦ λαοῦ σου καὶ ἐκ τῶν οἰκιῶν ὑμῶν, πλὴν ἐν τῷ ποταμῷ ὑπολειφθήσονται. ὁ δὲ εἶπεν. εἰσ αὔριον. εἶπεν οὖν. ὡσ εἴρηκασ, ἵνα εἰδῇσ ὅτι οὐκ ἔστι ἄλλοσ πλὴν Κυρίου. καὶ περιαιρεθήσονται οἱ βάτραχοι ἀπὸ σοῦ καὶ ἀπὸ τῶν οἰκιῶν ὑμῶν καὶ ἀπὸ τῶν ἐπαύλεων καὶ ἀπὸ τῶν θεραπόντων σου καὶ ἀπὸ τοῦ λαοῦ σου, πλὴν ἐν τῷ ποταμῷ ὑπολειφθήσονται. ἐξῆλθε δὲ Μωυσῆσ καὶ Ἀαρὼν ἀπὸ Φαραώ. καὶ ἐβόησε Μωυσῆσ πρὸσ Κύριον περὶ τοῦ ὁρισμοῦ τῶν βατράχων, ὡσ ἐτάξατο Φαραώ. ἐποίησε δὲ Κύριοσ καθάπερ εἶπε Μωυσῆσ καὶ ἐτελεύτησαν οἱ βάτραχοι ἐκ τῶν οἰκιῶν καὶ ἐκ τῶν ἐπαύλεων καὶ ἐκ τῶν ἀγρῶν. καὶ συνήγαγον αὐτοὺσ θημωνίασ θημωνίασ, καὶ ὤζεσεν ἡ γῆ. ἰδὼν δὲ Φαραὼ ὅτι γέγονεν ἀνάψυξισ, ἐβαρύνθη ἡ καρδία αὐτοῦ, καὶ οὐκ εἰσήκουσεν αὐτῶν, καθάπερ ἐλάλησε Κύριοσ. Εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. εἰπὸν Ἀαρών, ἔκτεινον τῇ χειρὶ τὴν ράβδον σου καὶ πάταξον τὸ χῶμα τῆσ γῆσ, καὶ ἔσονται σκνῖφεσ ἔν τε τοῖσ ἀνθρώποισ καὶ ἐν τοῖσ τετράποσι καὶ ἐν πάσῃ γῇ Αἰγύπτου. ἐξέτεινεν οὖν Ἀαρὼν τῇ χειρὶ τὴν ράβδον καὶ ἐπάταξε τὸ χῶμα τῆσ γῆσ, καὶ ἐγένοντο οἱ σκνῖφεσ ἐν τοῖσ ἀνθρώποισ καὶ ἐν τοῖσ τετράποσι, καὶ ἐν παντὶ χώματι τῆσ γῆσ ἐγένοντο οἱ σκνῖφεσ. ἐποίησαν δὲ ὡσαύτωσ καὶ οἱ ἐπαοιδοὶ ταῖσ φαρμακείαισ αὐτῶν ἐξαγαγεῖν τὸν σκνῖφα καὶ οὐκ ἠδύναντο. καὶ ἐγένοντο οἱ σκνῖφεσ ἔν τε τοῖσ ἀνθρώποισ καὶ ἐν τοῖσ τετράποσιν. εἶπαν οὖν οἱ ἐπαοιδοὶ τῷ Φαραώ. δάκτυλοσ Θεοῦ ἐστι τοῦτο. καὶ ἐσκληρύνθη ἡ καρδία Φαραώ, καὶ οὐκ εἰσήκουσεν αὐτῶν, καθάπερ ἐλάλησε Κύριοσ. Εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. ὄρθρισον τὸ πρωί̈ καὶ στῆθι ἐναντίον Φαραώ. καὶ ἰδοὺ αὐτὸσ ἐξελεύσεται ἐπὶ τὸ ὕδωρ, καὶ ἐρεῖσ πρὸσ αὐτόν. τάδε λέγει Κύριοσ. ἐξαπόστειλον τὸν λαόν μου, ἵνα μοι λατρεύσωσιν ἐν τῇ ἐρήμῳ. ἐὰν δὲ μὴ βούλῃ ἐξαποστεῖλαι τὸν λαόν μου, ἰδοὺ ἐγὼ ἐξαποστέλλω ἐπὶ σὲ καὶ ἐπὶ τοὺσ θεράποντάσ σου καὶ ἐπὶ τὸν λαόν σου καὶ ἐπὶ τοὺσ οἴκουσ ὑμῶν κυνόμυιαν, καὶ πλησθήσονται αἱ οἰκίαι τῶν Αἰγυπτίων τῆσ κυνομυίησ καὶ εἰσ τὴν γῆν, ἐφ̓ ἧσ εἰσιν ἐπ̓ αὐτῆσ. καὶ παραδοξάσω ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ τὴν γῆν Γεσέμ, ἐφ̓ ἧσ ὁ λαόσ μου ἔπεστιν ἐπ̓ αὐτῆσ, ἐφ̓ ἧσ οὐκ ἔσται ἐκεῖ ἡ κυνόμυια, ἵνα εἰδῇσ ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριοσ ὁ Θεὸσ πάσησ τῆσ γῆσ. καὶ δώσω διαστολὴν ἀνὰ μέσον τοῦ ἐμοῦ λαοῦ καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σοῦ λαοῦ. ἐν δὲ τῇ αὔριον ἔσται τὸ σημεῖον τοῦτο ἐπὶ τῆσ γῆσ. ἐποίησε δὲ Κύριοσ οὕτωσ, καὶ παρεγένετο ἡ κυνόμυια πλῆθοσ εἰσ τοὺσ οἴκουσ Φαραὼ καὶ εἰσ τοὺσ οἴκουσ τῶν θεραπόντων αὐτοῦ καὶ εἰσ πᾶσαν τὴν γῆν Αἰγύπτου, καὶ ἐξωλοθρεύθη ἡ γῆ ἀπὸ τῆσ κυνομυίησ. ἐκάλεσε δὲ Φαραὼ Μωυσῆν καὶ Ἀαρὼν λέγων. ἐλθόντεσ θύσατε Κυρίῳ τῷ Θεῷ ὑμῶν ἐν τῇ γῇ. καὶ εἶπε Μωυσῆσ. οὐ δυνατὸν γενέσθαι οὕτωσ. τὰ γὰρ βδελύγματα τῶν Αἰγυπτίων θύσομεν Κυρίῳ τῷ Θεῷ ἡμῶν. ἐὰν γὰρ θύσωμεν τὰ βδελύγματα τῶν Αἰγυπτίων ἐναντίον αὐτῶν, λιθοβοληθησόμεθα. ὁδὸν τριῶν ἡμερῶν πορευσόμεθα εἰσ τὴν ἔρημον καὶ θύσομεν τῷ Θεῷ ἡμῶν, καθάπερ εἶπε Κύριοσ ἡμῖν. καὶ εἶπε Φαραώ. ἐγὼ ἀποστέλλω ὑμᾶσ, καὶ θύσατε τῷ Θεῷ ὑμῶν ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἀλλ̓ οὐ μακρὰν ἀποτενεῖτε πορευθῆναι. εὔξασθε οὖν περὶ ἐμοῦ πρὸσ Κύριον. εἶπε δὲ Μωυσῆσ. Ὅδεἐγὼ ἐξελεύσομαι ἀπὸ σοῦ καὶ εὔξομαι πρὸσ τὸν Θεόν, καὶ ἀπελεύσεται ἡ κυνόμυια καὶ ἀπὸ τῶν θεραπόντων σου καὶ ἀπὸ τοῦ λαοῦ σου αὔριον. μὴ προσθῇσ ἔτι, Φαραώ, ἐξαπατῆσαι τοῦ μὴ ἐξαποστεῖλαι τὸν λαὸν θῦσαι Κυρίῳ. ἐξῆλθε δὲ Μωυσῆσ ἀπὸ Φαραὼ καὶ ηὔξατο πρὸσ τὸν Θεόν. ἐποίησε δὲ Κύριοσ καθάπερ εἶπε Μωυσῆσ, καὶ περιεῖλε τὴν κυνόμυιαν ἀπὸ Φαραὼ καὶ τῶν θεραπόντων αὐτοῦ καὶ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ, καὶ οὐ κατελείφθη οὐδεμία. καὶ ἐβάρυνε Φαραὼ τὴν καρδίαν αὐτοῦ καὶ ἐπὶ τοῦ καιροῦ τούτου, καὶ οὐκ ἠθέλησεν ἐξαποστεῖλαι τὸν λαόν. ΕΙΠΕ δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. εἴσελθε πρὸσ Φαραὼ καὶ ἐρεῖσ αὐτῷ. τάδε λέγει Κύριοσ ὁ Θεὸσ τῶν Ἑβραίων. ἐξαπόστειλον τὸν λαόν μου, ἵνα μοι λατρεύσωσιν.

εἰ μὲν οὖν μή βούλει ἐξαποστεῖλαι τὸν λαόν μου, ἀλλὰ ἔτι ἐγκρατεῖσ αὐτοῦ, ἰδοὺ χεὶρ Κυρίου ἐπέσται ἐν τοῖσ κτήνεσί σου τοῖσ ἐν τοῖσ πεδίοισ, ἔν τε τοῖσ ἵπποισ καὶ ἐν τοῖσ ὑποζυγίοισ καὶ ταῖσ καμήλοισ καὶ βουσὶ καὶ προβάτοισ, θάνατοσ μέγασ σφόδρα. καὶ παραδοξάσω ἐγὼ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἀνὰ μέσον τῶν κτηνῶν τῶν Αἰγυπτίων καὶ ἀνὰ μέσον τῶν κτηνῶν τῶν υἱῶν Ἰσραήλ. οὐ τελευτήσει ἀπὸ πάντων τῶν τοῦ Ἰσραὴλ υἱῶν ρητόν. καὶ ἔδωκεν ὁ Θεὸσ ὅρον λέγων. ἐν τῇ αὔριον ποιήσει Κύριοσ τὸ ρῆμα τοῦτο ἐπὶ τῆσ γῆσ. καὶ ἐποίησε Κύριοσ τὸ ρῆμα τοῦτο τῇ ἐπαύριον, καὶ ἐτελεύτησε πάντα τὰ κτήνη τῶν Αἰγυπτίων, ἀπὸ δὲ τῶν κτηνῶν τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ οὐκ ἐτελεύτησεν οὐδέν. ἰδὼν δὲ Φαραὼ ὅτι οὐκ ἐτελεύτησεν ἀπὸ πάντων τῶν κτηνῶν τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ οὐδέν, ἐβαρύνθη ἡ καρδία Φαραώ, καὶ οὐκ ἐξαπέστειλε τὸν λαόν. Εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν καὶ Ἀαρὼν λέγων. λάβετε ὑμεῖσ πλήρεισ τὰσ χεῖρασ αἰθάλησ καμιναίασ, καὶ πασάτω Μωυσῆσ εἰσ τὸν οὐρανὸν ἐναντίον Φαραὼ καὶ ἐναντίον τῶν θεραπόντων αὐτοῦ, καὶ γενηθήτω κονιορτὸσ ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν Αἰγύπτου, καὶ ἔσται ἐπὶ τούσ ἀνθρώπουσ καὶ ἐπὶ τὰ τετράποδα ἕλκη, φλυκτίδεσ ἀναζέουσαι, ἔν τε τοῖσ ἀνθρώποισ καὶ ἐν τοῖσ τετράποσι καὶ ἐν πάσῃ γῇ Αἰγύπτου. καὶ ἔλαβε τὴν αἰθάλην τῆσ καμιναίασ ἐναντίον Φαραώ, καὶ ἔπασεν αὐτὴν Μωυσῆσ εἰσ τὸν οὐρανόν, καὶ ἐγένετο ἕλκη, φλυκτίδεσ ἀναζέουσαι, ἔν τε τοῖσ ἀνθρώποισ καὶ ἐν τοῖσ τετράποσι. καὶ οὐκ ἠδύναντο οἱ φαρμακοὶ στῆναι ἐναντίον Μωυσῆ διὰ τὰ ἕλκη. ἐγένετο γὰρ τὰ ἕλκη ἐν τοῖσ φαρμακοῖσ καὶ ἐν πάσῃ γῇ Αἰγύπτῳ. ἐσκλήρυνε δὲ Κύριοσ τὴν καρδίαν Φαραώ, καὶ οὐκ εἰσήκουσεν αὐτῶν, καθὰ συνέταξε Κύριοσ. Εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. ὄρθρισον τὸ πρωί̈ καὶ στῆθι ἐναντίον Φαραὼ καὶ ἐρεῖσ πρὸσ αὐτόν. τάδε λέγει Κύριοσ ὁ Θεὸσ τῶν Ἑβραίων. ἐξαπόστειλον τὸν λαόν μου, ἵνα λατρεύσωσί μοι. ἐν τῷ γὰρ νῦν καιρῷ ἐγὼ ἐξαποστέλλω πάντα τὰ συναντήματά μου εἰσ τὴν καρδίαν σου καὶ τῶν θεραπόντων σου καὶ τοῦ λαοῦ σου, ἵνα εἰδῇσ ὅτι οὐκ ἔστιν ὡσ ἐγὼ ἄλλοσ ἐν πάσῃ τῇ γῇ. νῦν γὰρ ἀποστείλασ τὴν χεῖρα πατάξω σε, καὶ τὸν λαόν σου θανατώσω, καὶ ἐκτριβήσῃ ἀπὸ τῆσ γῆσ. καὶ ἕνεκεν τούτου διετηρήθησ, ἵνα ἐνδείξωμαι ἐν σοὶ τὴν ἰσχύν μου, καὶ ὅπωσ διαγγελῇ τὸ ὄνομά μου ἐν πάσῃ τῇ γῇ. ἔτι οὖν σὺ ἐμποιῇ τοῦ λαοῦ μου τοῦ μὴ ἐξαποστεῖλαι αὐτούσ̣ ἰδοὺ ἐγὼ ὕω ταύτην τὴν ὥραν αὔριον χάλαζαν πολλὴν σφόδρα, ἥτισ τοιαύτη οὐ γέγονεν ἐν Αἰγύπτῳ, ἀφ̓ ἧσ ἡμέρασ ἔκτισται ἕωσ τῆσ ἡμέρασ ταύτησ. νῦν οὖν κατάσπευσον συναγαγεῖν τὰ κτήνη σου καὶ ὅσα σοί ἐστιν ἐν τῷ πεδίῳ. πάντεσ γὰρ οἱ ἄνθρωποι καὶ τὰ κτήνη, ὅσα ἐὰν εὑρεθῇ ἐν τοῖσ πεδίοισ καὶ μὴ εἰσέλθῃ εἰσ οἰκίαν, πέσῃ δὲ ἐπ̓ αὐτὰ ἡ χάλαζα, τελευτήσει. ὁ φοβούμενοσ τὸ ρῆμα Κυρίου τῶν θεραπόντων Φαραὼ συνήγαγε τὰ κτήνη αὐτοῦ εἰσ τοὺσ οἴκουσ. ὃσ δὲ μὴ προσέσχε τῇ διανοίᾳ εἰσ τὸ ρῆμα Κυρίου, ἀφῆκε τὰ κτήνη ἐν τοῖσ πεδίοισ. εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. ἔκτεινον τὴν χεῖρά σου εἰσ τὸν οὐρανόν, καὶ ἔσται χάλαζα ἐπὶ πᾶσαν γῆν Αἰγύπτου, ἐπί τε τοὺσ ἀνθρώπουσ καὶ τὰ κτήνη καὶ ἐπὶ πᾶσαν βοτάνην τὴν ἐπὶ τῆσ γῆσ. ἐξέτεινε δὲ Μωυσῆσ τὴν χεῖρα εἰσ τὸν οὐρανόν, καὶ Κύριοσ ἔδωκε φωνὰσ καὶ χάλαζαν, καὶ διέτρεχε τὸ πῦρ ἐπὶ τῆσ γῆσ, καὶ ἔβρεξε Κύριοσ χάλαζαν ἐπὶ πᾶσαν γῆν Αἰγύπτου. ἦν δὲ ἡ χάλαζα καὶ τὸ πῦρ φλογίζον ἐν τῇ χαλάζῃ. ἡ δὲ χάλαζα πολλὴ σφόδρα, ἥτισ τοιαύτη οὐ γέγονεν ἐν Αἰγύπτῳ, ἀφ̓ ἧσ ἡμέρασ γεγένηται ἐπ̓ αὐτῆσ ἔθνοσ. ἐπάταξε δὲ ἡ χάλαζα ἐν πάσῃ γῇ Αἰγύπτου ἀπὸ ἀνθρώπου ἕωσ κτήνουσ, καὶ πᾶσαν βοτάνην τὴν ἐν τῷ πεδίῳ ἐπάταξεν ἡ χάλαζα, καὶ πάντα τὰ ξύλα τὰ ἐν τοῖσ πεδίοισ συνέτριψεν ἡ χάλαζα. πλὴν ἐν γῇ Γεσέμ, οὗ ἦσαν οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ, οὐκ ἐγένετο ἡ χάλαζα. ἀποστείλασ δὲ Φαραώ ἐκάλεσε Μωυσῆν καὶ Ἀαρὼν καὶ εἶπεν αὐτοῖσ. ἡμάρτηκα τὸ νῦν. ὁ Κύριοσ δίκαιοσ, ἐγὼ δὲ καὶ ὁ λαόσ μου ἀσεβεῖσ. εὔξασθε οὖν περὶ ἐμοῦ πρὸσ Κύριον, καὶ παυσάσθω τοῦ γενηθῆναι φωνὰσ Θεοῦ καὶ χάλαζαν καὶ πῦρ. καὶ ἐξαποστελῶ ὑμᾶσ, καὶ οὐκέτι προστεθήσεσθε μένειν. εἶπε δὲ αὐτῷ Μωυσῆσ. ὡσ ἂν ἐξέλθω τὴν πόλιν, ἐκπετάσω τὰσ χεῖράσ μου πρὸσ τὸν Κύριον, καὶ αἱ φωναὶ παύσονται, καὶ ἡ χάλαζα καὶ ὁ ὑετὸσ οὐκ ἔσται ἔτι, ἵνα γνῷσ ὅτι τοῦ Κυρίου ἡ γῆ. καὶ σὺ καὶ οἱ θεράποντέσ σου, ἐπίσταμαι ὅτι οὐδέπω πεφόβησθε τὸν Κύριον. τὸ δὲ λίνον καὶ ἡ κριθὴ ἐπλήγη. ἡ γὰρ κριθὴ παρεστηκυῖα, τὸ δὲ λίνον σπερματίζον. ὁ δὲ πυρὸσ καὶ ἡ ὀλύρα οὐκ ἐπλήγησαν, ὄψιμα γὰρ ἦν. ἐξῆλθε δὲ Μωυσῆσ ἀπὸ Φαραὼ ἐκτὸσ τῆσ πόλεωσ καὶ ἐξέτεινε τὰσ χεῖρασ πρὸσ Κύριον, καὶ αἱ φωναὶ ἐπαύσαντο καὶ ἡ χάλαζα, καὶ ὁ ὑετὸσ οὐκ ἔσταξεν ἔτι ἐπὶ τὴν γῆν. ἰδὼν δὲ Φαραὼ ὅτι πέπαυται ὁ ὑετὸσ καὶ ἡ χάλαζα καὶ αἱ φωναί, προσέθετο τοῦ ἁμαρτάνειν καὶ ἐβάρυνεν αὐτοῦ τὴν καρδίαν καὶ τῶν θεραπόντων αὐτοῦ. καὶ ἐσκληρύνθη ἡ καρδία Φαραώ, καὶ οὐκ ἐξαπέστειλε τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραήλ, καθάπερ ἐλάλησε Κύριοσ τῷ Μωυσῇ. ΕΙΠΕ δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων. εἴσελθε πρὸσ Φαραώ. ἐγὼ γὰρ ἐσκλήρυνα αὐτοῦ τὴν καρδίαν καὶ τῶν θεραπόντων αὐτοῦ, ἵνα ἑξῆσ ἐπέλθῃ τὰ σημεῖα ταῦτα ἐπ̓ αὐτούσ.

ὅπωσ διηγήσησθε εἰσ τὰ ὦτα τῶν τέκνων ὑμῶν καὶ τοῖσ τέκνοισ τῶν τέκνων ὑμῶν, ὅσα ἐμπέπαιχα τοῖσ Αἰγυπτίοισ, καὶ τὰ σημεῖά μου, ἃ ἐποίησα ἐν αὐτοῖσ, καὶ γνώσεσθε ὅτι ἐγὼ Κύριοσ. εἰσῆλθε δὲ Μωυσῆσ καὶ Ἀαρὼν ἐναντίον Φαραὼ καὶ εἶπαν αὐτῷ. τάδε λέγει Κύριοσ ὁ Θεὸσ τῶν Ἑβραίων. ἕωσ τίνοσ οὐ βούλῃ ἐντραπῆναί με̣ ἐξαπόστειλον τὸν λαόν μου, ἵνα λατρεύσωσί μοι. ἐὰν δὲ μὴ θέλῃσ σὺ ἐξαποστεῖλαι τὸν λαόν μου, ἰδοὺ ἐγὼ ἐπάγω ταύτην τὴν ὥραν αὔριον ἀκρίδα πολλὴν ἐπὶ πάντα τὰ ὅριά σου, καὶ καλύψει τὴν ὄψιν τῆσ γῆσ, καὶ οὐ δυνήσῃ κατιδεῖν τὴν γῆν, καὶ κατέδεται πᾶν τὸ περισσὸν τῆσ γῆσ τὸ καταλειφθέν, ὃ κατέλιπεν ὑμῖν ἡ χάλαζα, καὶ κατέδεται πᾶν ξύλον τὸ φυόμενον ὑμῖν ἐπὶ τῆσ γῆσ. καὶ πλησθήσονταί σου αἱ οἰκίαι καὶ αἱ οἰκίαι τῶν θεραπόντων σου καὶ πᾶσαι αἱ οἰκίαι ἐν πάσῃ γῇ τῶν Αἰγυπτίων, ἃ οὐδέποτε ἑωράκασιν οἱ πατέρεσ σου, οὐδ̓ οἱ πρόπαπποι αὐτῶν, ἀφ̓ ἧσ ἡμέρασ γεγόνασιν ἐπὶ τῆσ γῆσ ἕωσ τῆσ ἡμέρασ ταύτησ. καὶ ἐκκλίνασ Μωυσῆσ ἐξῆλθεν ἀπὸ Φαραώ. καὶ λέγουσιν οἱ θεράποντεσ Φαραὼ πρὸσ αὐτόν. ἕωσ τίνοσ ἔσται τοῦτο ἡμῖν σκῶλον̣ ἐξαπόστειλον τοὺσ ἀνθρώπουσ, ὅπωσ λατρεύσωσι τῷ Θεῷ αὐτῶν. ἢ εἰδέναι βούλῃ ὅτι ἀπόλωλεν Αἴγυπτοσ̣ καὶ ἀπέστρεψαν τόν τε Μωυσῆν καὶ Ἀαρὼν πρὸσ Φαραώ, καὶ εἶπεν αὐτοῖσ. πορεύεσθε καὶ λατρεύσατε Κυρίῳ τῷ Θεῷ ὑμῶν. τίνεσ δὲ καὶ τίνεσ εἰσὶν οἱ πορευόμενοι̣ καὶ λέγει Μωυσῆσ. σὺν τοῖσ νεανίσκοισ καὶ πρεσβυτέροισ πορευσόμεθα, σὺν τοῖσ υἱοῖσ καὶ θυγατράσι καὶ προβάτοισ καὶ βουσὶν ἡμῶν. ἔστι γὰρ ἑορτὴ Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. καὶ εἶπε πρὸσ αὐτούσ. ἔστω οὕτω, Κύριοσ μεθ̓ ὑμῶν. καθότι ἀποστέλλω ὑμᾶσ, μὴ καὶ τὴν ἀποσκευὴν ὑμῶν̣ ἴδετε ὅτι πονηρία πρόσκειται ὑμῖν. μὴ οὕτωσ. πορευέσθωσαν δὲ οἱ ἄνδρεσ, καὶ λατρευσάτωσαν τῷ Θεῷ. τοῦτο γὰρ αὐτοὶ ἐκζητεῖτε. ἐξέβαλον δὲ αὐτοὺσ ἀπὸ προσώπου Φαραώ. εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. ἔκτεινον τὴν χεῖρα ἐπὶ γῆν Αἰγύπτου, καὶ ἀναβήτω ἀκρὶσ ἐπὶ τὴν γῆν καὶ κατέδεται πᾶσαν βοτάνην τῆσ γῆσ καὶ πάντα τὸν καρπὸν τῶν ξύλων, ὃν ὑπελίπετο ἡ χάλαζα. καὶ ἐπῇρε Μωυσῆσ τὴν ράβδον εἰσ τὸν οὐρανόν, καὶ Κύριοσ ἐπήγαγεν ἄνεμον νότον ἐπὶ τὴν γῆν, ὅλην τὴν ἡμέραν ἐκείνην καὶ ὅλην τὴν νύκτα. τὸ πρωί̈ ἐγενήθη, καὶ ὁ ἄνεμοσ ὁ νότοσ ἀνέλαβε τὴν ἀκρίδα καὶ ἀνήγαγεν αὐτὴν ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν Αἰγύπτου, καὶ κατέπαυσεν ἐπὶ πάντα τὰ ὅρια Αἰγύπτου πολλὴ σφόδρα. προτέρα αὐτῆσ οὐ γέγονε τοιαύτη ἀκρὶσ καὶ μετὰ ταῦτα οὐκ ἔσται οὕτωσ. καὶ ἐκάλυψε τὴν ὄψιν τῆσ γῆσ, καὶ ἐφθάρη ἡ γῆ. καὶ κατέφαγε πᾶσαν βοτάνην τῆσ γῆσ καὶ πάντα τὸν καρπὸν τῶν ξύλων, ὃσ ὑπελείφθη ἀπὸ τῆσ χαλάζησ. οὐχ ὑπελείφθη χλωρὸν οὐδὲν ἐν τοῖσ ξύλοισ καὶ ἐν πάσῃ βοτάνῃ τοῦ πεδίου, ἐν πάσῃ γῇ Αἰγύπτου. κατέσπευδε δὲ Φαραὼ καλέσαι Μωυσῆν καὶ Ἀαρὼν λέγων. ἡμάρτηκα ἐναντίον Κυρίου τοῦ Θεοῦ ὑμῶν καὶ εἰσ ὑμᾶσ. προσδέξασθε οὖν μου τὴν ἁμαρτίαν ἔτι νῦν καὶ προσεύξασθε πρὸσ Κύριον τὸν Θεὸν ὑμῶν, καὶ περιελέτω ἀπ̓ ἐμοῦ τὸν θάνατον τοῦτον. ἐξῆλθε δὲ Μωυσῆσ ἀπὸ Φαραὼ καὶ ηὔξατο πρὸσ τὸν Θεόν. καὶ μετέβαλε Κύριοσ ἄνεμον ἀπὸ θαλάσσησ σφοδρόν, καὶ ἀνέλαβε τὸν ἀκρίδα καὶ ἔβαλεν αὐτὴν εἰσ τὴν ἐρυθρὰν θάλασσαν, καὶ οὐχ ὑπελείφθη ἀκρὶσ μία ἐν πάσῃ γῇ Αἰγύπτου. καὶ ἐσκλήρυνε Κύριοσ τὴν καρδίαν Φαραώ. καὶ οὐκ ἐξαπέστειλε τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραήλ. Εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. ἔκτεινον τὴν χεῖρά σου εἰσ τὸν οὐρανόν, καὶ γενηθήτω σκότοσ ἐπὶ γῆσ Αἰγύπτου, ψηλαφητὸν σκότοσ. ἐξέτεινε δὲ Μωυσῆσ τὴν χεῖρα εἰσ τὸν οὐρανόν, καὶ ἐγένετο σκότοσ γνόφοσ, θύελλα ἐπὶ πᾶσαν γῆν Αἰγύπτου τρεῖσ ἡμέρασ, καὶ οὐκ εἶδεν οὐδεὶσ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ τρεῖσ ἡμέρασ, καὶ οὐκ ἐξανέστη οὐδεὶσ ἐκ τῆσ κοίτησ αὐτοῦ τρεῖσ ἡμέρασ. πᾶσι δὲ τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραὴλ φῶσ ἦν ἐν πᾶσιν, οἷσ κατεγίνοντο. καὶ ἐκάλεσε Φαραὼ Μωυσῆν καὶ Ἀαρὼν λέγων. βαδίζετε, λατρεύσατε Κυρίῳ τῷ Θεῷ ὑμῶν, πλὴν τῶν προβάτων καὶ τῶν βοῶν ὑπολείπεσθε. καὶ ἡ ἀποσκευὴ ὑμῶν ἀποτρεχέτω μεθ̓ ὑμῶν, καὶ εἶπε Μωυσῆσ. ἀλλὰ καὶ σὺ δώσει ἡμῖν ὁλοκαυτώματα καὶ θυσίασ, ἃ ποιήσομεν Κυρίῳ τῷ Θεῷ ἡμῶν. καὶ τὰ κτήνη ἡμῶν πορεύσεται μεθ̓ ἡμῶν, καὶ οὐχ ὑπολειψόμεθα ὁπλήν. ἀπ̓ αὐτῶν γὰρ ληψόμεθα λατρεῦσαι Κυρίῳ τῷ Θεῷ ἡμῶν, ἡμεῖσ δὲ οὐκ οἴδαμεν τί λατρεύσομεν Κυρίῳ τῷ Θεῷ ἡμῶν, ἕωσ τοῦ ἐλθεῖν ἡμᾶσ ἐκεῖ. ἐσκλήρυνε δὲ Κύριοσ τὴν καρδίαν Φαραὼ καὶ οὐκ ἐβουλήθη ἐξαποστεῖλαι αὐτούσ. καὶ λέγει Φαραώ. ἄπελθε ἀπ̓ ἐμοῦ. πρόσεχε σεαυτῷ ἔτι προσθεῖναι ἰδεῖν μου τὸ πρόσωπον. ᾗ δ̓ ἂν ἡμέρᾳ ὀφθῇσ μοι, ἀποθανῇ. λέγει δὲ Μωυσῆσ. εἴρηκασ. οὐκ ἔτι ὀφθήσομαί σοι εἰσ πρόσωπον. ΕΙΠΕ δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. ἔτι μίαν πληγὴν ἐγὼ ἐπάξω ἐπὶ Φαραὼ καὶ ἐπ̓ Αἴγυπτον, καὶ μετὰ ταῦτα ἐξαποστελεῖ ὑμᾶσ ἐντεῦθεν. ὅταν δὲ ἐξαποστέλλῃ ὑμᾶσ, σὺν παντὶ ἐκβαλεῖ ὑμᾶσ ἐκβολῇ.

λάλησον οὖν κρυφῇ εἰσ τὰ ὦτα τοῦ λαοῦ, καὶ αἰτησάτω ἕκαστοσ παρὰ τοῦ πλησίον σκεύη ἀργυρᾶ καὶ χρυσᾶ καὶ ἱματισμόν. Κύριοσ δὲ ἔδωκε τὴν χάριν τῷ λαῷ αὐτοῦ ἐναντίον τῶν Αἰγυπτίων, καὶ ἔχρησαν αὐτοῖσ. καὶ ὁ ἄνθρωποσ Μωυσῆσ μέγασ ἐγενήθη σφόδρα ἐναντίον τῶν Αἰγυπτίων καὶ ἐναντίον Φαραὼ καὶ ἐναντίον τῶν θεραπόντων αὐτοῦ. Καὶ εἶπε Μωυσῆσ. τάδε λέγει Κύριοσ. περὶ μέσασ νύκτασ ἐγὼ εἰσπορεύομαι εἰσ μέσον Αἰγύπτου, καὶ τελευτήσει πᾶν πρωτότοκον ἐν γῇ Αἰγύπτῳ, ἀπὸ πρωτοτόκου Φαραώ, ὃσ κάθηται ἐπὶ τοῦ θρόνου, καὶ ἕωσ πρωτοτόκου τῆσ θεραπαίνησ τῆσ παρὰ τὸν μύλον καὶ ἕωσ πρωτοτόκου παντὸσ κτήνουσ, καὶ ἔσται κραυγὴ μεγάλη κατὰ πᾶσαν γῆν Αἰγύπτου, ἥτισ τοιαύτη οὐ γέγονε καὶ τοιαύτη οὐκ ἔτι προστεθήσεται. καὶ ἐν πᾶσι τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραὴλ οὐ γρύξει κύων τῇ γλώσσῃ αὐτοῦ ἀπὸ ἀνθρώπου ἕωσ κτήνουσ, ὅπωσ εἰδῇσ ὅσα παραδοξάσει Κύριοσ ἀνὰ μέσον τῶν Αἰγυπτίων καί τοῦ Ἰσραήλ. καὶ καταβήσονται πάντεσ οἱ παῖδέσ σου οὗτοι πρόσ με καὶ προσκυνήσουσί με λέγοντεσ. ἔξελθε σὺ καὶ πᾶσ ὁ λαόσ σου, οὗ σύ ἀφηγῇ. καὶ μετὰ ταῦτα ἐξελεύσομαι. ἐξῆλθε δὲ Μωυσῆσ ἀπὸ Φαραὼ μετὰ θυμοῦ. εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. οὐκ εἰσακούσεται ὑμῶν Φαραώ, ἵνα πληθύνων πληθυνῶ μου τὰ σημεῖα καὶ τὰ τέρατα ἐν γῇ Αἰγύπτῳ. Μωυσῆσ δὲ καὶ Ἀαρὼν ἐποίησαν πάντα τὰ σημεῖα καὶ τὰ τέρατα ταῦτα ἐν γῇ Αἰγύπτῳ ἐναντίον Φαραώ. ἐσκλήρυνε δὲ Κύριοσ τὴν καρδίαν Φαραώ, καὶ οὐκ εἰσήκουσεν ἐξαποστεῖλαι τούσ υἱοὺσ Ἰσραὴλ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου. ΕΙΠΕ δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν καὶ Ἀαρὼν ἐν γῇ Αἰγύπτου λέγων.

ὁ μὴν οὗτοσ ὑμῖν ἀρχὴ μηνῶν, πρῶτόσ ἐστιν ὑμῖν ἐν τοῖσ μησὶ τοῦ ἐνιαυτοῦ. λάλησον πρὸσ πᾶσαν συναγωγὴν υἱῶν Ἰσραὴλ λέγων. τῇ δεκάτῃ τοῦ μηνὸσ τούτου λαβέτωσαν ἕκαστοσ πρόβατον κατ̓ οἴκουσ πατριῶν, ἕκαστοσ πρόβατον κατ̓ οἰκίαν. ἐὰν δὲ ὀλιγοστοὶ ὦσιν ἐν τῇ οἰκίᾳ, ὥστε μὴ εἶναι ἱκανοὺσ εἰσ πρόβατον, συλλήψεται μεθ̓ ἑαυτοῦ τὸν γείτονα τὸν πλησίον αὐτοῦ κατὰ ἀριθμὸν ψυχῶν. ἕκαστοσ τὸ ἀρκοῦν αὐτῷ συναριθμήσεται εἰσ πρόβατον. πρόβατον τέλειον, ἄρσεν, ἐνιαύσιον ἔσται ὑμῖν. ἀπὸ τῶν ἀρνῶν καὶ τῶν ἐρίφων λήψεσθε. καὶ ἔσται ὑμῖν διατετηρημένον ἕωσ τῆσ τεσσαρεσκαιδεκάτησ τοῦ μηνὸσ τούτου, καὶ σφάξουσιν αὐτὸ πᾶν τὸ πλῆθοσ συναγωγῆσ υἱῶν Ἰσραὴλ πρὸσ ἑσπέραν. καὶ λήψονται ἀπὸ τοῦ αἵματοσ καὶ θήσουσιν ἐπὶ τῶν δύο σταθμῶν καὶ ἐπὶ τὴν φλιὰν ἐν τοῖσ οἴκοισ, ἐν οἷσ ἐὰν φάγωσιν αὐτὰ ἐν αὐτοῖσ, καὶ φάγονται τὰ κρέα τῇ νυκτὶ ταύτῃ. ὀπτὰ πυρὶ καὶ ἄζυμα ἐπὶ πικρίδων ἔδονται. οὐκ ἔδεσθε ἀπ̓ αὐτῶν ὠμὸν οὐδὲ ἡψημένον ἐν ὕδατι, ἀλλ̓ ἢ ὀπτὰ πυρί, κεφαλὴν σὺν τοῖσ ποσὶ καὶ τοῖσ ἐνδοσθίοισ. οὐκ ἀπολείψετε ἀπ̓ αὐτοῦ ἕωσ πρωί̈ καὶ ὀστοῦν οὐ συντρίψετε ἀπ̓ αὐτοῦ. τὰ δὲ καταλειπόμενα ἀπ̓ αὐτοῦ ἕωσ πρωί̈ ἐν πυρὶ κατακαύσετε. οὕτω δὲ φάγεσθε αὐτό. αἱ ὀσφύεσ ὑμῶν περιεζωσμέναι, καὶ τὰ ὑποδήματα ἐν τοῖσ ποσὶν ὑμῶν, καὶ αἱ βακτηρίαι ἐν ταῖσ χερσὶν ὑμῶν. καὶ ἔδεσθε αὐτὸ μετὰ σπουδῆσ. πάσχα ἐστὶ Κυρίῳ. καί διελεύσομαι ἐν γῇ Αἰγύπτῳ ἐν τῇ νυκτὶ ταύτῃ καὶ πατάξω πᾶν πρωτότοκον ἐν γῇ Αἰγύπτῳ ἀπὸ ἀνθρώπου ἕωσ κτήνουσ καὶ ἐν πᾶσι τοῖσ θεοῖσ τῶν Αἰγυπτίων ποιήσω τὴν ἐκδίκησιν. ἐγὼ Κύριοσ. καὶ ἔσται τὸ αἷμα ὑμῖν ἐν σημείῳ ἐπὶ τῶν οἰκιῶν, ἐν αἷσ ὑμεῖσ ἐστε ἐκεῖ, καὶ ὄψομαι τὸ αἷμα καὶ σκεπάσω ὑμᾶσ, καὶ οὐκ ἔσται ἐν ὑμῖν πληγὴ τοῦ ἐκτριβῆναι, ὅταν παίω ἐν γῇ Αἰγύπτῳ. καὶ ἔσται ἡ ἡμέρα ὑμῖν αὕτη μνημόσυνον. καὶ ἑορτάσετε αὐτὴν ἑορτὴν Κυρίῳ εἰσ πάσασ τὰσ γενεὰσ ὑμῶν. νόμιμον αἰώνιον ἑορτάσετε αὐτήν. ἑπτὰ ἡμέρασ ἄζυμα ἔδεσθε, ἀπὸ δὲ τῆσ ἡμέρασ τῆσ πρώτησ ἀφανιεῖτε ζύμην ἐκ τῶν οἰκιῶν ὑμῶν. πᾶσ ὃσ ἂν φάγῃ ζύμην, ἐξολοθρευθήσεται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐξ Ἰσραὴλ ἀπὸ τῆσ ἡμέρασ τῆσ πρώτησ ἕωσ τῆσ ἡμέρασ τῆσ ἑβδόμησ. καὶ ἡ ἡμέρα ἡ πρώτη κληθήσεται ἁγία, καὶ ἡ ἡμέρα ἡ ἑβδόμη κλητὴ ἁγία ἔσται ὑμῖν. πᾶν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσετε ἐν αὐταῖσ, πλὴν ὅσα ποιηθήσεται πάσῃ ψυχῇ, τοῦτο μόνον ποιηθήσεται ὑμῖν. καὶ φυλάξετε τὴν ἐντολὴν ταύτην. ἐν γὰρ τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ ἐξάξω τὴν δύναμιν ὑμῶν ἐκ γῆσ Αἰγύπτου, καὶ ποιήσετε τὴν ἡμέραν ταύτην εἰσ γενεὰσ ὑμῶν νόμιμον αἰώνιον. ἐναρχόμενοι τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸσ τοῦ πρώτου ἀφ̓ ἑσπέρασ ἔδεσθε ἄζυμα ἕωσ ἡμέρασ μιᾶσ καὶ εἰκάδοσ τοῦ μηνόσ, ἕωσ ἑσπέρασ. ἑπτὰ ἡμέρασ ζύμη οὐχ εὑρεθήσεται ἐν ταῖσ οἰκίαισ ὑμῶν. πᾶσ ὃσ ἂν φάγῃ ζυμωτόν, ἐξολοθρευθήσεται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐκ συναγωγῆσ Ἰσραήλ, ἔν τε τοῖσ γειώραισ καὶ αὐτόχθοσι τῆσ γῆσ. πᾶν ζυμωτὸν οὐκ ἔδεσθε, ἐν παντὶ δὲ κατοικητηρίῳ ὑμῶν ἔδεσθε ἄζυμα. Ἐκάλεσε δὲ Μωυσῆσ πᾶσαν γερουσίαν υἱῶν Ἰσραὴλ καὶ εἶπε πρὸσ αὐτούσ. ἀπελθόντεσ λάβετε ὑμῖν αὐτοῖσ πρόβατον κατὰ συγγενείασ ὑμῶν καὶ θύσατε τὸ πάσχα. λήψεσθε δὲ δέσμην ὑσσώπου, καὶ βάψαντεσ ἀπὸ τοῦ αἵματοσ τοῦ παρὰ τὴν θύραν καθίξετε τῆσ φλιᾶσ καὶ ἐπ̓ ἀμφοτέρων τῶν σταθμῶν ἀπὸ τοῦ αἵματοσ, ὅ ἐστι παρὰ τὴν θύραν. ὑμεῖσ δὲ οὐκ ἐξελεύσεσθε ἕκαστοσ τὴν θύραν τοῦ οἴκου αὐτοῦ ἕωσ πρωί̈. καὶ παρελεύσεται Κύριοσ πατάξαι τοὺσ Αἰγυπτίουσ καὶ ὄψεται τὸ αἷμα ἐπὶ τῆσ φλιᾶσ καὶ ἐπ̓ ἀμφοτέρων τῶν σταθμῶν, καὶ παρελεύσεται Κύριοσ τὴν θύραν καὶ οὐκ ἀφήσει τὸν ὀλοθρεύοντα εἰσελθεῖν εἰσ τὰσ οἰκίασ ὑμῶν πατάξαι. καὶ φυλάξασθε τὸ ρῆμα τοῦτο νόμιμον σεαυτῷ, καὶ τοῖσ υἱοῖσ σου ἕωσ αἰῶνοσ. ἐὰν δὲ εἰσέλθητε εἰσ τὴν γῆν, ἣν ἂν δῷ Κύριοσ ὑμῖν, καθότι ἐλάλησε, φυλάξασθε τὴν λατρείαν ταύτην. καὶ ἔσται ἐὰν λέγωσι πρὸσ ὑμᾶσ οἱ υἱοὶ ὑμῶν. τίσ ἡ λατρεία αὕτη̣ καὶ ἐρεῖτε αὐτοῖσ. θυσία τὸ πάσχα τοῦτο Κυρίῳ, ὡσ ἐσκέπασε τοὺσ οἴκουσ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἐν Αἰγύπτῳ, ἡνίκα ἐπάταξε τοὺσ Αἰγυπτίουσ, τοὺσ δὲ οἴκουσ ἡμῶν ἐρρύσατο. καὶ κύψασ ὁ λαὸσ προσεκύνησε. καὶ ἀπελθόντεσ ἐποίησαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ καθὰ ἐνετείλατο Κύριοσ τῷ Μωυσῇ καὶ Ἀαρών, οὕτωσ ἐποίησαν. Ἐγενήθη δὲ μεσούσησ τῆσ νυκτὸσ καὶ Κύριοσ ἐπάταξε πᾶν πρωτότοκον ἐν γῇ Αἰγύπτῳ, ἀπὸ πρωτοτόκου Φαραὼ τοῦ καθημένου ἐπὶ τοῦ θρόνου ἕωσ πρωτοτόκου τῆσ αἰχμαλωτίδοσ τῆσ ἐν τῷ λάκκῳ καὶ ἕωσ πρωτοτόκου παντὸσ κτήνουσ. καὶ ἀναστὰσ Φαραὼ νυκτὸσ καὶ οἱ θεράποντεσ αὐτοῦ καὶ πάντεσ οἱ Αἰγύπτιοι καὶ ἐγενήθη κραυγή μεγάλη ἐν πάσῃ γῇ Αἰγύπτῳ. οὐ γὰρ ἦν οἰκία, ἐν ᾗ οὐκ ἦν ἐν αὐτῇ τεθνηκώσ. καὶ ἐκάλεσε Φαραὼ Μωυσῆν καὶ Ἀαρὼν νυκτὸσ καὶ εἶπεν αὐτοῖσ. ἀνάστητε καὶ ἐξέλθετε ἐκ τοῦ λαοῦ μου καὶ ὑμεῖσ καὶ οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ. βαδίζετε καὶ λατρεύσατε Κυρίῳ τῷ Θεῷ ὑμῶν, καθὰ λέγετε. καὶ τὰ πρόβατα καὶ τοὺσ βόασ ὑμῶν ἀναλαβόντεσ πορεύεσθε, εὐλογήσατε δὲ κἀμέ. καὶ κατεβιάζοντο οἱ Αἰγύπτιοι τὸν λαὸν σπουδῇ ἐκβαλεῖν αὐτοὺσ ἐκ τῆσ γῆσ. εἶπαν γάρ, ὅτι πάντεσ ἡμεῖσ ἀποθνήσκομεν. ἀνέλαβε δὲ ὁ λαὸσ τὸ σταῖσ αὐτῶν πρὸ τοῦ ζυμωθῆναι τὰ φυράματα αὐτῶν ἐνδεδεμένα ἐν τοῖσ ἱματίοισ αὐτῶν ἐπὶ τῶν ὤμων. οἱ δὲ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἐποίησαν καθὰ συνέταξεν αὐτοῖσ Μωυσῆσ, καὶ ᾔτησαν παρὰ τῶν Αἰγυπτίων σκεύη ἀργυρᾶ καὶ χρυσᾶ καὶ ἱματισμόν. καὶ ἔδωκε Κύριοσ τὴν χάριν τῷ λαῷ αὐτοῦ ἐναντίον τῶν Αἰγυπτίων, καὶ ἔχρησαν αὐτοῖσ. καὶ ἐσκύλευσαν τοὺσ Αἰγυπτίουσ. Ἀπάραντεσ δὲ οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἐκ Ραμεσσῆ εἰσ Σοκχώθ εἰσ ἑξακοσίασ χιλιάδασ πεζῶν, οἱ ἄνδρεσ, πλὴν τῆσ ἀποσκευῆσ, καὶ ἐπίμικτοσ πολὺσ συνανέβη αὐτοῖσ καὶ πρόβατα καὶ βόεσ καὶ κτήνη πολλὰ σφόδρα. καὶ ἔπεψαν τὸ σταῖσ, ὃ ἐξήνεγκαν ἐξ Αἰγύπτου, ἐγκρυφίασ ἀζύμουσ. οὐ γὰρ ἐζυμώθη. ἐξέβαλον γὰρ αὐτοὺσ οἱ Αἰγύπτιοι, καὶ οὐκ ἠδυνήθησαν ἐπιμεῖναι οὐδὲ ἐπισιτισμὸν ἐποίησαν ἑαυτοῖσ εἰσ τὴν ὁδόν. ἡ δὲ κατοίκησισ τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, ἣν κατῴκησαν ἐν γῇ Αἰγύπτῳ καὶ ἐν γῇ Χαναάν, ἔτη τετρακόσια τριάκοντα. καὶ ἐγένετο μετὰ τὰ τετρακόσια τριάκοντα ἔτη, ἐξῆλθε πᾶσα ἡ δύναμισ Κυρίου ἐκ γῆσ Αἰγύπτου νυκτόσ. προφυλακή ἐστι τῷ Κυρίῳ, ὥστε ἐξαγαγεῖν αὐτοὺσ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου. ἐκείνη ἡ νὺξ αὕτη προφυλακὴ Κυρίῳ, ὥστε πᾶσι τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραὴλ εἶναι εἰσ γενεὰσ αὐτῶν. Εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν καὶ Ἀαρών. οὗτοσ ὁ νόμοσ τοῦ πάσχα. πᾶσ ἀλλογενὴσ οὐκ ἔδεται ἀπ̓ αὐτοῦ. καὶ πάντα οἰκέτην ἢ ἀργυρώνητον περιτεμεῖσ αὐτόν, καὶ τότε φάγεται ἀπ̓ αὐτοῦ. πάροικοσ ἢ μισθωτὸσ οὐκ ἔδεται ἀπ̓ αὐτοῦ. ἐν οἰκίᾳ μιᾷ βρωθήσεται, καὶ οὐκ ἐξοίσετε ἐκ τῆσ οἰκίασ τῶν κρεῶν ἔξω. καὶ ὀστοῦν οὐ συντρίψετε ἀπ̓ αὐτοῦ. πᾶσα συναγωγὴ υἱῶν Ἰσραὴλ ποιήσει αὐτό. ἐὰν δέ τισ προσέλθῃ πρὸσ ὑμᾶσ προσήλυτοσ ποιῆσαι τὸ πάσχα Κυρίῳ, περιτεμεῖσ αὐτοῦ πᾶν ἀρσενικόν, καὶ τότε προσελεύσεται ποιῆσαι αὐτὸ καὶ ἔσται ὥσπερ καὶ ὁ αὐτόχθων τῆσ γῆσ. πᾶσ ἀπερίτμητοσ οὐκ ἔδεται ἀπ̓ αὐτοῦ. νόμοσ εἷσ ἔσται τῷ ἐγχωρίῳ καὶ τῷ προσελθόντι προσηλύτῳ ἐν ὑμῖν. καὶ ἐποίησαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ καθὰ ἐνετείλατο Κύριοσ τῷ Μωυσῇ καὶ Ἀαρὼν πρὸσ αὐτούσ, οὕτωσ ἐποίησαν. καὶ ἐγένετο ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ, ἐξήγαγε Κύριοσ τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραὴλ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου σὺν δυνάμει αὐτῶν. ΕΙΠΕ δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων.

ἁγίασόν μοι πᾶν πρωτότοκον πρωτογενὲσ διανοῖγον πᾶσαν μήτραν ἐν τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραὴλ ἀπὸ ἀνθρώπου ἕωσ κτήνουσ. ἐμοί ἐστιν. Εἶπε δὲ Μωυσῆσ πρὸσ τὸν λαόν. μνημονεύετε τὴν ἡμέραν ταύτην, ἐν ᾗ ἐξήλθετε ἐκ γῆσ Αἰγύπτου, ἐξ οἴκου δουλείασ. ἐν γὰρ χειρὶ κραταιᾷ ἐξήγαγεν ὑμᾶσ Κύριοσ ἐντεῦθεν. καὶ οὐ βρωθήσεται ζύμη. ἐν γὰρ τῇ σήμερον ὑμεῖσ ἐκπορεύεσθε ἐν μηνὶ τῶν νέων. καὶ ἔσται ἡνίκα ἐὰν εἰσαγάγῃ σε Κύριοσ ὁ Θεόσ σου εἰσ τὴν γῆν τῶν Χαναναίων καὶ Χετταίων καὶ Ἀμορραίων καὶ Εὐαίων καὶ Ἰεβουσαίων καὶ Γεργεσαίων καὶ Φερεζαίων, ἣν ὤμοσε τοῖσ πατράσι σου δοῦναί σοι γῆν ρέουσαν γάλα καὶ μέλι, καὶ ποιήσεισ τὴν λατρείαν ταύτην ἐν τῷ μηνὶ τούτῳ. ἓξ ἡμέρασ ἔδεσθε ἄζυμα, τῇ δὲ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ ἑορτὴ Κυρίου. ἄζυμα ἔδεσθε ἑπτὰ ἡμέρασ, οὐκ ὀφθήσεταί σοι ζυμωτόν, οὐδὲ ἔσται σοι ζύμη ἐν πᾶσι τοῖσ ὁρίοισ σου. καὶ ἀναγγελεῖσ τῷ υἱῷ σου ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ λέγων. διὰ τοῦτο ἐποίησε Κύριοσ ὁ Θεόσ μοι, ὡσ ἐξεπορευόμην ἐξ Αἰγύπτου. καὶ ἔσται σοι σημεῖον ἐπὶ τῆσ χειρόσ σου καὶ μνημόσυνον πρὸ ὀφθαλμῶν σου, ὅπωσ ἂν γένηται ὁ νόμοσ Κυρίου ἐν τῷ στόματί σου. ἐν γὰρ χειρὶ κραταιᾷ ἐξήγαγέ σε Κύριοσ ὁ Θεὸσ ἐξ Αἰγύπτου. καὶ φυλάξασθε τὸν νόμον τοῦτον κατὰ καιροὺσ ὡρῶν, ἀφ̓ ἡμερῶν εἰσ ἡμέρασ. καὶ ἔσται ὡσ ἂν εἰσαγάγῃ σε Κύριοσ ὁ Θεόσ σου εἰσ τὴν γῆν τῶν Χαναναίων, ὃν τρόπον ὤμοσε τοῖσ πατράσι σου, καὶ δώσει σοι αὐτήν, καὶ ἀφελεῖσ πᾶν διανοῖγον μήτραν, τὰ ἀρσενικά, τῷ Κυρίῳ. πᾶν διανοῖγον μήτραν ἐκ βουκολίων ἢ ἐν τοῖσ κτήνεσί σου, ὅσα ἐὰν γένηταί σοι, τὰ ἀρσενικὰ ἁγιάσεισ τῷ Κυρίῳ. πᾶν διανοῖγον μήτραν ὄνου ἀλλάξεισ προβάτῳ. ἐὰν δὲ μὴ ἀλλάξῃσ, λυτρώσῃ αὐτό. πᾶν πρωτότοκον ἀνθρώπου τῶν υἱῶν σου λυτρώσῃ. ἐὰν δὲ ἐρωτήσῃ σε ὁ υἱόσ σου μετὰ ταῦτα λέγων. τί τοῦτο̣ καὶ ἐρεῖσ αὐτῷ, ὅτι ἐν χειρὶ κραταιᾷ ἐξήγαγε Κύριοσ ἡμᾶσ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου, ἐξ οἴκου δουλείασ. ἡνίκα δὲ ἐσκλήρυνε Φαραὼ ἐξαποστεῖλαι ἡμᾶσ, ἀπέκτεινε πᾶν πρωτότοκον ἐν γῇ Αἰγύπτῳ, ἀπὸ πρωτοτόκων ἀνθρώπων ἕωσ πρωτοτόκων κτηνῶν. καὶ διὰ τοῦτο ἐγὼ θύω πᾶν διανοῖγον μήτραν, τὰ ἀρσενικά, τῷ Κυρίῳ, καὶ πᾶν πρωτότοκον τῶν υἱῶν μου λυτρώσομαι. καὶ ἔσται εἰσ σημεῖον ἐπὶ τῆσ χειρόσ σου καὶ ἀσάλευτον πρὸ ὀφθαλμῶν σου. ἐν γὰρ χειρὶ κραταιᾷ ἐξήγαγέ σε Κύριοσ ἐξ Αἰγύπτου. Ὡσ δὲ ἐξαπέστειλε Φαραὼ τὸν λαόν, οὐχ ὡδήγησεν αὐτοὺσ ὁ Θεὸσ ὁδὸν γῆσ Φυλιστιείμ, ὅτι ἐγγὺσ ἦν. εἶπε γὰρ ὁ Θεόσ. μήποτε μεταμελήσῃ τῷ λαῷ ἰδόντι πόλεμον, καὶ ἀποστρέψῃ εἰσ Αἴγυπτον. καὶ ἐκύκλωσεν ὁ Θεὸσ τὸν λαὸν ὁδὸν τὴν εἰσ τὴν ἔρημον, εἰσ τὴν ἐρυθρὰν θάλασσαν, πέμπτῃ δὲ γενεᾷ ἀνέβησαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου. καὶ ἔλαβε Μωυσῆσ τὰ ὀστᾶ Ἰωσὴφ μεθ̓ ἑαυτοῦ. ὅρκῳ γὰρ ὥρκισε τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραὴλ λέγων. ἐπισκοπῇ ἐπισκέψεται ὑμᾶσ Κύριοσ καὶ συνανοίσετέ μου τὰ ὀστᾶ ἐντεῦθεν μεθ̓ ὑμῶν. ἐξάραντεσ δὲ οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἐκ Σοκχὼθ ἐστρατοπέδευσαν ἐν Ὀθὼμ παρὰ τὴν ἔρημον. ὁ δὲ Θεὸσ ἡγεῖτο αὐτῶν, ἡμέρασ μὲν ἐν στύλῳ νεφέλησ, δεῖξαι αὐτοῖσ τὴν ὁδόν, τὴν δὲ νύκτα ἐν στύλῳ πυρόσ. οὐκ ἐξέλιπε δὲ ὁ στῦλοσ τῆσ νεφέλησ ἡμέρασ καὶ ὁ στῦλοσ τοῦ πυρὸσ νυκτὸσ ἐναντίον τοῦ λαοῦ παντόσ. ΚΑΙ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων.

λάλησον τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραήλ, καὶ ἀποστρέψαντεσ στρατοπεδευσάτωσαν ἀπέναντι τῆσ ἐπαύλεωσ, ἀνὰ μέσον Μαγδώλου καὶ ἀνὰ μέσον τῆσ θαλάσσησ, ἐξεναντίασ Βεελσεπφῶν, ἐνώπιον αὐτῶν στρατοπεδεύσεισ ἐπὶ τῆσ θαλάσσησ. καὶ ἐρεῖ Φαραὼ τῷ λαῷ αὐτοῦ. οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ πλανῶνται οὗτοι ἐν τῇ γῇ. συγκέκλεικε γὰρ αὐτοὺσ ἡ ἔρημοσ. ἐγὼ δὲ σκληρυνῶ τὴν καρδίαν Φαραώ, καὶ καταδιώξεται ὀπίσω αὐτῶν. καὶ ἐνδοξασθήσομαι ἐν Φαραὼ καὶ ἐν πᾶσι τῇ στρατιᾷ αὐτοῦ, καὶ γνώσονται πάντεσ οἱ Αἰγύπτιοι ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριοσ. καὶ ἐποίησαν οὕτωσ. καὶ ἀνηγγέλη τῷ βασιλεῖ τῶν Αἰγυπτίων ὅτι πέφευγεν ὁ λαόσ. καὶ μετεστράφη ἡ καρδία Φαραὼ καὶ τῶν θεραπόντων αὐτοῦ ἐπὶ τὸν λαόν, καὶ εἶπαν. τί τοῦτο ἐποιήσαμεν τοῦ ἐξαποστεῖλαι τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραήλ, τοῦ μὴ δουλεύειν ἡμῖν̣ ἔζευξεν οὖν Φαραὼ τὰ ἅρματα αὐτοῦ καὶ πάντα τὸν λαὸν αὐτοῦ συναπήγαγε μεθ̓ ἑαυτοῦ καὶ λαβὼν ἑξακόσια ἅρματα ἐκλεκτὰ καὶ πᾶσαν τὴν ἵππον τῶν Αἰγυπτίων καὶ τριστάτασ ἐπὶ πάντων. καὶ ἐσκλήρυνε Κύριοσ τὴν καρδίαν Φαραὼ βασιλέωσ Αἰγύπτου καὶ τῶν θεραπόντων αὐτοῦ, καὶ κατεδίωξεν ὀπίσω τῶν υἱῶν Ἰσραήλ. οἱ δὲ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἐξεπορεύοντο ἐν χειρὶ ὑψηλῇ. καὶ κατεδίωξαν οἱ Αἰγύπτιοι ὀπίσω αὐτῶν καὶ εὕροσαν αὐτοὺσ παρεμβεβληκότασ παρὰ τὴν θάλασσαν, καὶ πᾶσα ἡ ἵπποσ καὶ τὰ ἅρματα Φαραὼ καὶ οἱ ἱππεῖσ καὶ ἡ στρατιὰ αὐτοῦ ἀπέναντι τῆσ ἐπαύλεωσ ἐξεναντίασ Βεελσεπφῶν. καὶ Φαραὼ προσῆγε. καὶ ἀναβλέψαντεσ οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ τοῖσ ὀφθαλμοῖσ ὁρῶσι, καὶ οἱ Αἰγύπτιοι ἐστρατοπέδευσαν ὀπίσω αὐτῶν, καὶ ἐφοβήθησαν σφόδρα. ἀνεβόησαν δὲ οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ πρὸσ Κύριον, καὶ εἶπαν πρὸσ Μωυσῆν. παρὰ τὸ μὴ ὑπάρχειν μνήματα ἐν γῇ Αἰγύπτῳ ἐξήγαγεσ ἡμᾶσ θανατῶσαι ἐν τῇ ἐρήμῳ̣ τί τοῦτο ἐποίησασ ἡμῖν ἐξαγαγὼν ἐξ Αἰγύπτου̣ οὐ τοῦτο ἦν τὸ ρῆμα, ὃ ἐλαλήσαμεν πρὸσ σὲ ἐν Αἰγύπτῳ, λέγοντεσ. πάρεσ ἡμᾶσ, ὅπωσ δουλεύσωμεν τοῖσ Αἰγυπτίοισ̣ κρεῖσσον γὰρ ἡμᾶσ δουλεύειν τοῖσ Αἰγυπτίοισ ἢ ἀποθανεῖν ἐν τῇ ἐρήμῳ ταύτῃ. εἶπε δὲ Μωυσῆσ πρὸσ τὸν λαόν. θαρσεῖτε, στῆτε καὶ ὁρᾶτε τὴν σωτηρίαν τὴν παρὰ τοῦ Κυρίου, ἣν ποιήσει ἡμῖν σήμερον. ὃν τρόπον γὰρ ἑωράκατε τοὺσ Αἰγυπτίουσ σήμερον, οὐ προσθήσεσθε ἔτι ἰδεῖν αὐτοὺσ εἰσ τὸν αἰῶνα χρόνον. Κύριοσ πολεμήσει περὶ ὑμῶν, καὶ ὑμεῖσ σιγήσετε. Εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. τί βοᾷσ πρόσ με̣ λάλησον τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραήλ, καὶ ἀναζευξάτωσαν. καὶ σὺ ἔπαρον τῇ ράβδῳ σου καὶ ἔκτεινον τὴν χεῖρά σου ἐπὶ τὴν θάλασσαν καὶ ρῆξον αὐτήν, καὶ εἰσελθάτωσαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ εἰσ μέσον τῆσ θαλάσσησ κατὰ τὸ ξηρόν. καὶ ἰδοὺ ἐγὼ σκληρυνῶ τὴν καρδίαν Φαραὼ καὶ τῶν Αἰγυπτίων πάντων, καὶ εἰσελεύσονται ὀπίσω αὐτῶν. καὶ ἐνδοξασθήσομαιἐν Φαραὼ καὶ ἐν πάσῃ τῇ στρατιᾷ αὐτοῦ καὶ ἐν τοῖσ ἅρμασι καὶ ἐν τοῖσ ἵπποισ αὐτοῦ. καὶ γνώσονται πάντεσ οἱ Αἰγύπτιοι ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριοσ, ἐνδοξαζομένου μου ἐν Φαραὼ καὶ ἐν τοῖσ ἅρμασι καὶ ἵπποισ αὐτοῦ. ἐξῇρε δὲ ὁ ἄγγελοσ τοῦ Θεοῦ ὁ προπορευόμενοσ τῆσ παρεμβολῆσ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ καὶ ἐπορεύθη ἐκ τῶν ὄπισθεν. ἐξῇρε δὲ καὶ ὁ στῦλοσ τῆσ νεφέλησ ἀπὸ προσώπου αὐτῶν καὶ ἔστη ἐκ τῶν ὀπίσω αὐτῶν. καὶ εἰσῆλθεν ἀνὰ μέσον τῆσ παρεμβολῆσ τῶν Αἰγυπτίων καὶ ἀνὰ μέσον τῆσ παρεμβολῆσ Ἰσραὴλ καὶ ἔστη. καὶ ἐγένετο σκότοσ καὶ γνόφοσ, καὶ διῆλθεν ἡ νύξ, καὶ οὐ συνέμιξαν ἀλλήλοισ ὅλην τὴν νύκτα. ἐξέτεινε δὲ Μωυσῆσ τὴν χεῖρα ἐπὶ τὴν θάλασσαν, καὶ ὑπήγαγε Κύριοσ τὴν θάλασσαν ἐν ἀνέμῳ νότῳ βιαίῳ ὅλην τὴν νύκτα καὶ ἐποίησε τὴν θάλασσαν ξηράν, καὶ ἐσχίσθη τὸ ὕδωρ. καὶ εἰσῆλθον οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ εἰσ μέσον τῆσ θαλάσσησ κατὰ τὸ ξηρόν, καὶ τὸ ὕδωρ αὐτῆσ τεῖχοσ ἐκ δεξιῶν καὶ τεῖχοσ ἐξ εὐωνύμων. καὶ κατεδίωξαν οἱ Αἰγύπτιοι καὶ εἰσῆλθον ὀπίσω αὐτῶν, πᾶσ ἵπποσ Φαραὼ καὶ τὰ ἅρματα καὶ οἱ ἀναβάται, εἰσ μέσον τῆσ θαλάσσησ. ἐγενήθη δὲ ἐν τῇ φυλακῇ τῇ ἑωθινῇ καὶ ἐπέβλεψε Κύριοσ ἐπὶ τὴν παρεμβολὴν τῶν Αἰγυπτίων ἐν στύλῳ πυρὸσ καὶ νεφέλησ καὶ συνετάραξε τὴν παρεμβολὴν τῶν Αἰγυπτίων καὶ συνέδησε τοὺσ ἄξονασ τῶν ἁρμάτων αὐτῶν καὶ ἤγαγεν αὐτοὺσ μετὰ βίασ. καὶ εἶπαν οἱ Αἰγύπτιοι. φύγωμεν ἀπὸ προσώπου Ἰσραήλ, ὁ γὰρ Κύριοσ πολεμεῖ περὶ αὐτῶν τοὺσ Αἰγυπτίουσ. εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. ἔκτεινον τὴν χεῖρά σου ἐπὶ τὴν θάλασσαν, καὶ ἀποκαταστήτω τὸ ὕδωρ καὶ ἐπικαλυψάτω τοὺσ Αἰγυπτίουσ, ἐπί τε τὰ ἅρματα καὶ τοὺσ ἀναβάτασ. ἐξέτεινε δὲ Μωυσῆσ τὴν χεῖρα ἐπὶ τὴν θάλασσαν, καὶ ἀποκατέστη τὸ ὕδωρ πρὸσ ἡμέραν ἐπὶ χώρασ. οἱ δὲ Αἰγύπτιοι ἔφυγον ὑπὸ τὸ ὕδωρ, καὶ ἐξετίναξε Κύριοσ τοὺσ Αἰγυπτίουσ μέσον τῆσ θαλάσσησ. καὶ ἐπαναστραφὲν τὸ ὕδωρ ἐκάλυψε τὰ ἅρματα καὶ τοὺσ ἀναβάτασ καὶ πᾶσαν τὴν δύναμιν Φαραώ, τοὺσ εἰσπορευομένουσ ὀπίσω αὐτῶν, εἰσ τὴν θάλασσαν, καὶ οὐ κατελήφθη ἐξ αὐτῶν οὐδὲ εἷσ. οἱ δὲ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἐπορεύθησαν διὰ ξηρᾶσ ἐν μέσῳ τῆσ θαλάσσησ, τὸ δὲ ὕδωρ αὐτῆσ τεῖχοσ ἐκ δεξιῶν, καὶ τεῖχοσ ἐξ εὐωνύμων. καὶ ἐρρύσατο Κύριοσ τὸν Ἰσραὴλ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἐκ χειρὸσ τῶν Αἰγυπτίων. καὶ εἶδεν Ἰσραὴλ τοὺσ Αἰγυπτίουσ τεθνηκότασ παρὰ τὸ χεῖλοσ τῆσ θαλάσσησ. εἶδε δὲ Ἰσραὴλ τὴν χεῖρα τὴν μεγάλην, ἃ ἐποίησε Κύριοσ τοῖσ Αἰγυπτίοισ. ἐφοβήθη δὲ ὁ λαὸσ τὸν Κύριον καὶ ἐπίστευσαν τῷ Θεῷ καὶ Μωυσῇ τῷ θεράποντι αὐτοῦ. ΤΟΤΕ ᾖσε Μωυσῆσ καὶ οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ τὴν ᾠδὴν ταύτην τῷ Θεῷ καὶ εἶπαν λέγοντεσ. ᾄσωμεν τῷ Κυρίῳ, ἐνδόξωσ γὰρ δεδόξασται. ἵππον καὶ ἀναβάτην ἔρριψεν εἰσ θάλασσαν.

βοηθὸσ καὶ σκεπαστὴσ ἐγένετό μοι εἰσ σωτηρίαν. οὗτόσ μου Θεόσ, καὶ δοξάσω αὐτόν, Θεὸσ τοῦ πατρόσ μου, καὶ ὑψώσω αὐτόν. Κύριοσ συντρίβων πολέμουσ, Κύριοσ ὄνομα αὐτῷ. ἅρματα Φαραὼ καὶ τὴν δύναμιν αὐτοῦ ἔρριψεν εἰσ θάλασσαν, ἐπιλέκτουσ ἀναβάτασ τριστάτασ κατεπόντισεν ἐν ἐρυθρᾷ θαλάσσῃ, πόντῳ ἐκάλυψεν αὐτούσ, κατέδυσαν εἰσ βυθὸν ὡσεὶ λίθοσ. ἡ δεξιά σου, Κύριε, δεδόξασται ἐν ἰσχύϊ. ἡ δεξιά σου χείρ, Κύριε, ἔθραυσεν ἐχθρούσ. καὶ τῷ πλήθει τῆσ δόξησ σου συνέτριψασ τοὺσ ὑπεναντίουσ. ἀπέστειλασ τὴν ὀργήν σου καὶ κατέφαγεν αὐτοὺσ ὡσ καλάμην. καὶ διὰ πνεύματοσ τοῦ θυμοῦ σου διέστη τὸ ὕδωρ. ἐπάγη ὡσεὶ τεῖχοσ τὰ ὕδατα, ἐπάγη τὰ κύματα ἐν μέσῳ τῆσ θαλάσσησ. εἶπεν ὁ ἐχθρόσ, διώξασ καταλήψομαι, μεριῶ σκῦλα, ἐμπλήσω ψυχήν μου, ἀνελῶ τῇ μαχαίρᾳ μου, κυριεύσει ἡ χείρ μου. ἀπέστειλασ τὸ πνεῦμά σου, ἐκάλυψεν αὐτοὺσ θάλασσα. ἔδυσαν ὡσεὶ μόλιβοσ ἐν ὕδατι σφοδρῷ. τίσ ὅμοιόσ σοι ἐν θεοῖσ, Κύριε̣ τίσ ὅμοιόσ σοι, δεδοξασμένοσ ἐν ἁγίοισ, θαυμαστὸσ ἐν δόξαισ, ποιῶν τέρατα. ἐξέτεινασ τὴν δεξιάν σου, κατέπιεν αὐτοὺσ γῆ. ὡδήγησασ τῇ δικαιοσύνῃ σου τὸν λαόν σου τοῦτον, ὃν ἐλυτρώσω, παρεκάλεσασ τῇ ἰσχύϊ σου εἰσ κατάλυμα ἅγιόν σου. ἤκουσαν ἔθνη καὶ ὠργίσθησαν. ὠδῖνεσ ἔλαβον κατοικοῦντασ Φυλιστιείμ. τότε ἔσπευσαν ἡγεμόνεσ Ἐδώμ, καὶ ἄρχοντεσ Μωαβιτῶν, ἔλαβεν αὐτοὺσ τρόμοσ, ἐτάκησαν πάντεσ οἱ κατοικοῦντεσ Χαναάν. ἐπιπέσοι ἐπ̓ αὐτοὺσ τρόμοσ καὶ φόβοσ, μεγέθει βραχίονόσ σου ἀπολιθωθήτωσαν, ἕωσ ἂν παρέλθῃ ὁ λαόσ σου, Κύριε, ἕωσ ἂν παρέλθῃ ὁ λαόσ σου οὗτοσ, ὃν ἐκτήσω. εἰσαγαγὼν καταφύτευσον αὐτοὺσ εἰσ ὄροσ κληρονομίασ σου, εἰσ ἕτοιμον κατοικητήριόν σου, ὃ κατηρτίσω, Κύριε, ἁγίασμα, Κύριε, ὃ ἡτοίμασαν αἱ χεῖρέσ σου. Κύριοσ βασιλεύων τὸν αἰῶνα καὶ ἐπ̓ αἰῶνα καὶ ἔτι. ὅτι εἰσῆλθεν ἵπποσ Φαραὼ σὺν ἅρμασι καὶ ἀναβάταισ εἰσ θάλασσαν, καὶ ἐπήγαγεν ἐπ̓ αὐτοὺσ Κύριοσ τὸ ὕδωρ τῆσ θαλάσσησ. οἱ δὲ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἐπορεύθησαν διὰ ξηρᾶσ ἐν μέσῳ τῆσ θαλάσσησ. Λαβοῦσα δὲ Μαριάμ, ἡ προφῆτισ, ἡ ἀδελφὴ Ἀαρών, τὸ τύμπανον ἐν τῇ χειρὶ αὐτῆσ, καὶ ἐξήλθοσαν πᾶσαι αἱ γυναῖκεσ ὀπίσω αὐτῆσ μετὰ τυμπάνων καὶ χορῶν, ἐξῆρχε δὲ αὐτῶν Μαριὰμ λέγουσα. ᾄσωμεν τῷ Κυρίῳ, ἐνδόξωσ γὰρ δεδόξασται. ἵππον καὶ ἀναβάτην ἔρριψεν εἰσ θάλασσαν. Ἐξῇρε δὲ Μωυσῆσ τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραὴλ ἀπὸ θαλάσσησ ἐρυθρᾶσ καὶ ἤγαγεν αὐτοὺσ εἰσ τὴν ἔρημον Σούρ. καὶ ἐπορεύοντο τρεῖσ ἡμέρασ ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ οὐχ ηὕρισκον ὕδωρ ὥστε πιεῖν. ἦλθον δὲ εἰσ Μερρᾶ καὶ οὐκ ἠδύναντο πιεῖν ἐκ Μερρᾶσ, πικρὸν γὰρ ἦν. διὰ τοῦτο ἐπωνόμασε τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου Πικρία. καὶ διεγόγγυζεν ὁ λαὸσ ἐπὶ Μωυσῇ λέγοντεσ. τί πιόμεθα̣ ἐβόησε δὲ Μωυσῆσ πρὸσ Κύριον, καὶ ἔδειξεν αὐτῷ Κύριοσ ξύλον, καὶ ἐνέβαλεν αὐτὸ εἰσ τὸ ὕδωρ, καὶ ἐγλυκάνθη τὸ ὕδωρ. ἐκεῖ ἔθετο αὐτῷ δικαιώματα καὶ κρίσεισ καὶ ἐκεῖ αὐτὸν ἐπείρασε. καὶ εἶπεν. ἐὰν ἀκοῇ ἀκούσῃσ τῆσ φωνῆσ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου καὶ τὰ ἀρεστὰ ἐναντίον αὐτοῦ ποιήσῃσ καὶ ἐνωτίσῃ ταῖσ ἐντολαῖσ αὐτοῦ καὶ φυλάξῃσ πάντα τὰ δικαιώματα αὐτοῦ, πᾶσαν νόσον, ἣν ἐπήγαγον τοῖσ Αἰγυπτίοισ, οὐκ ἐπάξω ἐπὶ σέ. ἐγὼ γάρ εἰμι Κύριοσ ὁ Θεόσ σου ὁ ἰώμενόσ σε. Καὶ ἤλθοσαν εἰσ Αἰλείμ, καὶ ἦσαν ἐκεῖ δώδεκα πηγαὶ ὑδάτων καὶ ἑβδομήκοντα στελέχη φοινίκων. παρενέβαλον δὲ ἐκεῖ παρὰ τὰ ὕδατα. ΑΠῌΡΑΝ δὲ ἐξ Αἰλεὶμ καὶ ἤλθοσαν πᾶσα συναγωγὴ υἱῶν Ἰσραὴλ εἰσ τὴν ἔρημον Σίν, ὅ ἐστιν ἀνὰ μέσον Αἰλεὶμ καὶ ἀνὰ μέσον Σινά. τῇ δὲ πεντεκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τῷ μηνὶ τῷ δευτέρῳ ἐξεληλυθότων αὐτῶν ἐκ γῆσ Αἰγύπτου,

διεγόγγυζε πᾶσα συναγωγὴ υἱῶν Ἰσραὴλ ἐπὶ Μωυσῆν καὶ Ἀαρών, καὶ εἶπαν πρὸσ αὐτοὺσ οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ. ὄφελον ἀπεθάνομεν πληγέντεσ ὑπὸ Κυρίου ἐν γῇ Αἰγύπτῳ, ὅταν ἐκαθίσαμεν ἐπὶ τῶν λεβήτων τῶν κρεῶν καὶ ἠσθίομεν ἄρτουσ εἰσ πλησμονήν. ὅτι ἐξήγαγε ἡμᾶσ εἰσ τὴν ἔρημον ταύτην ἀποκτεῖναι πᾶσαν τὴν συναγωγὴν ταύτην ἐν λιμῷ. εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. ἰδοὺ ἐγὼ ὕω ὑμῖν ἄρτουσ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ἐξελεύσεται ὁ λαὸσ καὶ συλλέξουσι τὸ τῆσ ἡμέρασ εἰσ ἡμέραν, ὅπωσ πειράσω αὐτούσ, εἰ πορεύσονται τῷ νόμῳ μου ἢ οὔ. καὶ ἔσται ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἕκτῃ καὶ ἑτοιμάσουσιν ὃ ἂν εἰσενέγκωσι, καὶ ἔσται διπλοῦν ὃ ἐὰν συναγάγωσι τὸ καθ̓ ἡμέραν εἰσ ἡμέραν. καὶ εἶπε Μωυσῆσ καὶ Ἀαρὼν πρὸσ πᾶσαν συναγωγὴν υἱῶν Ἰσραήλ. ἑσπέρασ γνώσεσθε ὅτι Κύριοσ ἐξήγαγεν ὑμᾶσ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου, καὶ πρωί̈ ὄψεσθε τὴν δόξαν Κυρίου ἐν τῷ εἰσακοῦσαι τὸν γογγυσμὸν ὑμῶν ἐπὶ τῷ Θεῷ. ἡμεῖσ δὲ τί ἐσμεν ὅτι διαγογγύζετε καθ̓ ἡμῶν̣ καὶ εἶπε Μωυσῆσ. ἐν τῷ διδόναι Κύριον ὑμῖν ἑσπέρασ κρέα φαγεῖν καὶ ἄρτουσ τὸ πρωί̈ εἰσ πλησμονὴν διὰ τὸ εἰσακοῦσαι Κύριον τὸν γογγυσμὸν ὑμῶν, ὃν ὑμεῖσ διαγογγύζετε καθ̓ ἡμῶν. ἡμεῖσ δὲ τί ἐσμεν̣ οὐ γὰρ καθ̓ ἡμῶν ἐστιν ὁ γογγυσμὸσ ὑμῶν. ἀλλ̓ ἢ κατὰ τοῦ Θεοῦ. εἶπε δὲ Μωυσῆσ πρὸσ Ἀαρών. εἰπὸν πάσῃ συναγωγῇ υἱῶν Ἰσραήλ. προσέλθετε ἐναντίον τοῦ Θεοῦ. εἰσακήκοε γὰρ τὸν γογγυσμὸν ὑμῶν. ἡνίκα δὲ ἐλάλει Ἀαρὼν πάσῃ συναγωγῇ υἱῶν Ἰσραήλ, καὶ ἐπεστράφησαν εἰσ τὴν ἔρημον, καὶ ἡ δόξα Κυρίου ὤφθη ἐν νεφέλῃ. καὶ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων. εἰσακήκοα τὸν γογγυσμὸν τῶν υἱῶν Ἰσραήλ. λάλησον πρὸσ αὐτοὺσ λέγων. τὸ πρὸσ ἑσπέραν ἔδεσθε κρέα καὶ τὸ πρωί̈ πλησθήσεσθε ἄρτων. καὶ γνώσεσθε ὅτι ἐγὼ Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν. ἐγένετο δὲ ἑσπέρα, καὶ ἀνέβη ὀρτυγομήτρα καὶ ἐκάλυψε τὴν παρεμβολήν. τὸ πρωί̈ ἐγένετο καταπαυομένησ τῆσ δρόσου κύκλῳ τῆσ παρεμβολῆς καὶ ἰδοὺ ἐπὶ πρόσωπον τῆσ ἐρήμου λεπτὸν ὡσεὶ κόριον λευκόν, ὡσεὶ πάγοσ ἐπὶ τῆσ γῆσ. ἰδόντεσ δὲ αὐτὸ οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ εἶπαν ἕτεροσ τῷ ἑτέρῳ. τί ἐστι τοῦτο̣ οὐ γὰρ ᾔδεισαν, τί ἦν. εἶπε δὲ Μωυσῆσ αὐτοῖσ. οὗτοσ ὁ ἄρτοσ, ὃν ἔδωκε Κύριοσ ὑμῖν φαγεῖν. τοῦτο τὸ ρῆμα ὃ συνέταξε Κύριοσ. συναγάγετε ἀπ̓ αὐτοῦ ἕκαστοσ εἰσ τοὺσ καθήκοντασ, γομὸρ κατὰ κεφαλὴν κατὰ ἀριθμὸν ψυχῶν ὑμῶν, ἕκαστοσ σὺν τοῖσ συσκηνίοισ ὑμῶν συλλέξατε. ἐποίησαν δὲ οὕτωσ οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ καὶ συνέλεξαν ὁ τὸ πολὺ καὶ ὁ τὸ ἔλαττον. καὶ μετρήσαντεσ γομόρ, οὐκ ἐπλεόνασεν ὁ τὸ πολύ, καὶ ὁ τὸ ἔλαττον οὐκ ἠλαττόνησεν. ἕκαστοσ εἰσ τοὺσ καθήκοντασ παῤ ἑαυτῷ συνέλεξαν. εἶπε δὲ Μωυσῆσ πρὸσ αὐτούσ. μηδεὶσ καταλειπέτω ἀπ̓ αὐτοῦ εἰσ τὸ πρωί̈. καὶ οὐκ εἰσήκουσαν Μωυσῇ, ἀλλὰ κατέλιπόν τινεσ ἀπ̓ αὐτοῦ εἰσ τὸ πρωί̈. καὶ ἐξέζεσε σκώληκασ καὶ ἐπώζεσε. καὶ ἐπικράνθη ἐπ̓ αὐτοῖσ Μωυσῆσ. καὶ συνέλεξαν αὐτὸ πρωί̈ πρωί̈, ἕκαστοσ τὸ καθῆκον αὐτῷ. ἡνίκα δὲ διεθέρμαινεν ὁ ἥλιοσ, ἐτήκετο. ἐγένετο δὲ τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἕκτῃ, συνέλεξαν τὰ δέοντα διπλᾶ, δύο γομὸρ τῷ ἑνί. εἰσήλθοσαν δὲ πάντεσ οἱ ἄρχοντεσ τῆσ συναγωγῆσ καὶ ἀνήγγειλαν Μωυσῇ. εἶπε δὲ Μωυσῆσ πρὸσ αὐτούσ. οὐ τοῦτο τὸ ρῆμά ἐστιν, ὃ ἐλάλησε Κύριοσ̣ σάββατα ἀνάπαυσισ ἁγία τῷ Κυρίῳ αὔριον. ὅσα ἐὰν πέσσητε, πέσσετε, καὶ ὅσα ἐὰν ἕψητε, ἕψετε. καὶ πᾶν τὸ πλεονάζον καταλείπετε αὐτὸ εἰσ ἀποθήκην εἰσ τὸ πρωί̈. καὶ κατελίποσαν ἀπ̓ αὐτοῦ εἰσ τὸ πρωί̈, καθὼσ συνέταξεν αὐτοῖσ Μωυσῆσ. καὶ οὐκ ἐπώζεσεν, οὐδὲ σκώληξ ἐγένετο ἐν αὐτῷ. εἶπε δὲ Μωυσῆσ. φάγετε σήμερον, ἔστι γὰρ σάββατα σήμερον τῷ Κυρίῳ. οὐχ εὑρεθήσεται ἐν τῷ πεδίῳ. ἓξ ἡμέρασ συλλέξετε. τῇ δὲ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ σάββατα, ὅτι οὐκ ἔσται ἐν αὐτῇ. ἐγένετο δὲ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ ἐξήλθοσάν τινεσ ἐκ τοῦ λαοῦ συλλέξαι καὶ οὐχ εὗρον. εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. ἕωσ τίνοσ οὐ βούλεσθε εἰσακούειν τὰσ ἐντολάσ μου καὶ τὸν νόμον μου̣ ἴδετε, ὁ γὰρ Κύριοσ ἔδωκεν ὑμῖν σάββατα τὴν ἡμέραν ταύτην. διὰ τοῦτο αὐτὸσ ἔδωκεν ὑμῖν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἕκτῃ ἄρτουσ δύο ἡμερῶν. καθήσεσθε ἕκαστοσ εἰσ τοὺσ οἴκουσ ὑμῶν, μηδεὶσ ἐκπορευέσθω ἐκ τοῦ τόπου αὐτοῦ τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ. καὶ ἐσαββάτισεν ὁ λαὸσ τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ. καὶ ἐπωνόμασαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ τὸ ὄνομα αὐτοῦ, μάν. ἦν δὲ ὡσεὶ σπέρμα κορίου λευκόν, τὸ δὲ γεῦμα αὐτοῦ ὡσ ἐγκρὶσ ἐν μέλιτι. εἶπε δὲ Μωυσῆσ. τοῦτο τὸ ρῆμα, ὃ συνέταξε Κύριοσ. πλήσατε τὸ γομὸρ τοῦ μὰν εἰσ ἀποθήκην εἰσ τὰσ γενεὰσ ὑμῶν, ἵνα ἴδωσι τὸν ἄρτον, ὃν ἐφάγετε ὑμεῖσ ἐν τῇ ἐρήμῳ, ὡσ ἐξήγαγεν ὑμᾶσ Κύριοσ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου. καὶ εἶπε Μωυσῆσ πρὸσ Ἀαρών. λάβε στάμνον χρυσοῦν ἕνα καὶ ἔμβαλε εἰσ αὐτὸν πλῆρεσ τὸ γομὸρ τοῦ μὰν καὶ ἀποθήσεισ αὐτὸ ἐναντίον τοῦ Θεοῦ εἰσ διατήρησιν εἰσ τὰσ γενεὰσ ὑμῶν. ὃν τρόπον συνέταξε Κύριοσ τῷ Μωυσῇ, καὶ ἀπέθηκεν Ἀαρὼν ἐναντίον τοῦ μαρτυρίου εἰσ διατήρησιν. οἱ δὲ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἔφαγον τὸ μὰν ἔτη τεσσαράκοντα, ἕωσ ἦλθον εἰσ γῆν οἰκουμένην. ἐφάγοσαν τὸ μάν, ἕωσ παρεγένοντο εἰσ μέροσ τῆσ Φοινίκησ. τὸ δὲ γομὸρ τὸ δέκατον τῶν τριῶν μέτρων ἦν. ΚΑΙ ἀπῇρε πᾶσα συναγωγὴ υἱῶν Ἰσραὴλ ἐκ τῆσ ἐρήμου Σὶν κατὰ παρεμβολὰσ αὐτῶν διά ρήματοσ Κυρίου καὶ παρενεβάλοσαν ἐν Ραφιδείν. οὐκ ἦν δὲ ὕδωρ τῷ λαῷ πιεῖν.

καὶ ἐλοιδορεῖτο ὁ λαὸσ πρὸσ Μωυσῆν λέγοντεσ. δὸσ ἡμῖν ὕδωρ, ἵνα πίωμεν. καὶ εἶπεν αὐτοῖσ Μωυσῆσ. τί λοιδορεῖσθέ μοι, καὶ τί πειράζετε Κύριον̣ ἐδίψησε δὲ ἐκεῖ ὁ λαὸσ ὕδατι, καὶ διεγόγγυζεν ἐκεῖ ὁ λαὸσ πρὸσ Μωυσῆν λέγοντεσ. ἱνατί τοῦτο̣ ἀνεβίβασασ ἡμᾶσ ἐξ Αἰγύπτου ἀποκτεῖναι ἡμᾶσ καὶ τὰ τέκνα ἡμῶν καὶ τὰ κτήνη τῷ δίψει̣ ἐβόησε δὲ Μωυσῆσ πρὸσ Κύριον λέγων. τί ποιήσω τῷ λαῷ τούτῳ̣ ἔτι μικρὸν καὶ καταλιθοβολήσουσί με. καὶ εἶπε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. προπορεύου τοῦ λαοῦ τούτου, λαβὲ δὲ σεαυτῷ ἀπὸ τῶν πρεσβυτέρων τοῦ λαοῦ. καὶ τὴν ράβδον, ἐν ᾗ ἐπάταξασ τὸν ποταμόν, λαβὲ ἐν τῇ χειρί σου καὶ πορεύσῃ. ὅδε ἐγὼ ἕστηκα ἐκεῖ πρὸ τοῦ σε ἐπὶ τῆσ πέτρασ ἐν Χωρήβ. καὶ πατάξεισ τὴν πέτραν, καὶ ἐξελεύσεται ἐξ αὐτῆσ ὕδωρ, καὶ πίεται ὁ λαόσ. ἐποίησε δὲ Μωυσῆσ οὕτωσ ἐναντίον τῶν υἱῶν Ἰσραήλ. καὶ ἐπωνόμασε τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου Πειρασμὸσ καὶ Λοιδόρησισ, διὰ τὴν λοιδορίαν τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ καὶ διὰ τὸ πειράζειν Κύριον λέγοντασ. εἰ ἔστι Κύριοσ ἐν ἡμῖν ἢ οὔ̣ Ἦλθε δὲ Ἀμαλὴκ καὶ ἐπολέμει Ἰσραὴλ ἐν Ραφιδείν. εἶπε δὲ Μωυσῆσ τῷ Ἰησοῦ. ἐπίλεξον σεαυτῷ ἄνδρασ δυνατοὺσ καὶ ἐξελθὼν παράταξαι τῷ Ἀμαλὴκ αὔριον, καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἕστηκα ἐπὶ τῆσ κορυφῆσ τοῦ βουνοῦ, καὶ ἡ ράβδοσ τοῦ Θεοῦ ἐν τῇ χειρί μου. καὶ ἐποίησεν Ἰησοῦσ καθάπερ εἶπεν αὐτῷ Μωυσῆσ, καὶ ἐξελθὼν παρετάξατο τῷ Ἀμαλήκ. καὶ Μωυσῆσ καὶ Ἀαρὼν καὶ Ὢρ ἀνέβησαν ἐπὶ τὴν κορυφὴν τοῦ βουνοῦ. καὶ ἐγίνετο ὅταν ἐπῇρε Μωυσῆσ τὰσ χεῖρασ, κατίσχυεν Ἰσραήλ. ὅταν δὲ καθῆκε τὰσ χεῖρασ, κατίσχυεν Ἀμαλήκ. αἱ δὲ χεῖρεσ Μωυσῆ βαρεῖαι. καὶ λαβόντεσ λίθον ὑπέθηκαν ὑπ̓ αὐτόν, καὶ ἐκάθητο ἐπ̓ αὐτοῦ, καὶ Ἀαρὼν καὶ Ὢρ ἐστήριζον τὰσ χεῖρασ αὐτοῦ, ἐντεῦθεν εἷσ καὶ ἐντεῦθεν εἷσ. καὶ ἐγένοντο αἱ χεῖρεσ Μωυσῆ ἐστηριγμέναι ἕωσ δυσμῶν ἡλίου. καὶ ἐτρέψατο Ἰησοῦσ τὸν Ἀμαλὴκ καὶ πάντα τὸν λαὸν αὐτοῦ ἐν φόνῳ μαχαίρασ. εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. κατάγραψον τοῦτο εἰσ μνημόσυνονἐν βιβλίῳ καὶ δὸσ εἰσ τὰ ὦτα Ἰησοῦ, ὅτι ἀλοιφῇ ἐξαλείψω τὸ μνημόσυνον Ἀμαλὴκ ἐκ τῆσ ὑπὸ τὸν οὐρανόν. καὶ ᾠκοδόμησε Μωυσῆσ θυσιαστήριον Κυρίῳ καὶ ἐπωνόμασε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Κύριοσ καταφυγή μου. ὅτι ἐν χειρὶ κρυφαίᾳ πολεμεῖ Κύριοσ ἐπὶ Ἀμαλὴκ ἀπὸ γενεῶν εἰσ γενεᾶσ. ΗΚΟΥΣΕ δὲ Ἰοθὸρ ἱερεὺσ Μαδιὰμ ὁ γαμβρὸσ Μωυσῆ πάντα ὅσα ἐποίησε Κύριοσ Ἰσραὴλ τῷ ἑαυτοῦ λαῷ. ἐξήγαγε γὰρ Κύριοσ τὸν Ἰσραὴλ ἐξ Αἰγύπτου.

ἔλαβε δὲ Ἰοθὸρ ὁ γαμβρὸσ Μωυσῆ Σεπφώραν τὴν γυναῖκα Μωυσῆ μετὰ τὴν ἄφεσιν αὐτῆς καὶ τοὺσ δύο υἱοὺσ αὐτῆσ. ὄνομα τῷ ἑνὶ αὐτῶν Γηρσὰμ λέγων. πάροικοσ ἤμην ἐν γῇ ἀλλοτρίᾳ. καὶ τὸ ὄνομα τοῦ δευτέρου Ἑλιέζερ λέγων. ὁ γὰρ Θεὸσ τοῦ πατρόσ μου βοηθόσ μου καὶ ἐξείλατό με ἐκ χειρὸσ Φαραώ. καὶ ἐξῆλθεν Ἰοθὸρ ὁ γαμβρὸσ Μωυσῆ καὶ οἱ υἱοὶ καὶ ἡ γυνὴ πρὸσ Μωυσῆν εἰσ τὴν ἔρημον, οὗ παρενέβαλεν ἐπ̓ ὄρουσ τοῦ Θεοῦ. ἀνηγγέλη δὲ Μωυσῇ λέγοντεσ. ἰδοὺ ὁ γαμβρόσ σου Ἰοθὸρ παραγίνεται πρὸσ σέ, καὶ ἡ γυνὴ καὶ οἱ δύο υἱοί σου μετ̓ αὐτοῦ. ἐξῆλθε δὲ Μωυσῆσ εἰσ συνάντησιν τῷ γαμβρῷ καὶ προσεκύνησεν αὐτῷ καὶ ἐφίλησεν αὐτόν, καὶ ἠσπάσαντο ἀλλήλουσ. καὶ εἰσήγαγεν αὐτοὺσ εἰσ τὴν σκηνήν. καὶ διηγήσατο Μωυσῆσ τῷ γαμβρῷ πάντα, ὅσα ἐποίησε Κύριοσ τῷ Φαραὼ καὶ πᾶσι τοῖσ Αἰγυπτίοισ ἕνεκεν τοῦ Ἰσραήλ, καὶ πάντα τὸν μόχθον τὸν γενόμενον αὐτοῖσ ἐν τῇ ὁδῷ καὶ ὅτι ἐξείλατο αὐτοὺσ Κύριοσ ἐκ χειρὸσ Φαραὼ καὶ ἐκ χειρὸσ τῶν Αἰγυπτίων. ἐξέστη δὲ Ἰοθὸρ ἐπὶ πᾶσι τοῖσ ἀγαθοῖσ, οἷσ ἐποίησεν αὐτοῖσ Κύριοσ, ὅτι ἐξείλατο αὐτοὺσ ἐκ χειρὸσ Αἰγυπτίων καὶ ἐκ χειρὸσ Φαραώ. καί εἶπεν Ἰοθόρ. εὐλογητὸσ Κύριοσ, ὅτι ἐξείλατο αὐτοὺσ ἐκ χειρὸσ Αἰγυπτίων καὶ ἐκ χειρὸσ Φαραώ. νῦν ἔγνων ὅτι μέγασ Κύριοσ παρὰ πάντασ τοὺσ θεούσ, ἕνεκεν τούτου ὅτι ἐπέθεντο αὐτοῖσ. καὶ ἔλαβεν Ἰοθὸρ ὁ γαμβρὸσ Μωυσῆ ὁλοκαυτώματα καὶ θυσίασ τῷ Θεῷ. παρεγένετο δὲ Ἀαρὼν καὶ πάντεσ οἱ πρεσβύτεροι Ἰσραὴλ συμφαγεῖν ἄρτον μετὰ τοῦ γαμβροῦ Μωυσῆ ἐναντίον τοῦ Θεοῦ. Καὶ ἐγένετο μετὰ τὴν ἐπαύριον συνεκάθισε Μωυσῆσ κρίνειν τὸν λαόν. παρειστήκει δὲ πᾶσ ὁ λαὸσ Μωυσῇ ἀπὸ πρωί̈θεν ἕωσ δείλησ. καὶ ἰδὼν Ἰοθὸρ πάντα ὅσα ποιεῖ τῷ λαῷ, λέγει. τί τοῦτο, ὃ σὺ ποιεῖσ τῷ λαῷ̣ διατί σὺ κάθησαι μόνοσ, πᾶσ δὲ ὁ λαὸσ παρέστηκέ σοι ἀπὸ πρωί̈θεν ἕωσ δείλησ̣ καὶ λέγει Μωυσῆσ τῷ γαμβρῷ, ὅτι παραγίνεται πρόσ με ὁ λαὸσ ἐκζητῆσαι κρίσιν παρὰ τοῦ Θεοῦ. ὅταν γὰρ γένηται αὐτοῖσ ἀντιλογία καὶ ἔλθωσι πρόσ με, διακρίνω ἕκαστον καὶ συμβιβάζω αὐτοὺσ τὰ προστάγματα τοῦ Θεοῦ καὶ τὸν νόμον αὐτοῦ. εἶπε δὲ ὁ γαμβρὸσ Μωυσῆ πρὸσ αὐτόν. οὐκ ὀρθῶσ σὺ ποιεῖσ τὸ ρῆμα τοῦτο. φθορᾷ καταφθαρήσῃ ἀνυπομονήτῳ καὶ σὺ καὶ πᾶσ ὁ λαὸσ οὗτοσ, ὅσ ἐστι μετὰ σοῦ. βαρύ σοι τὸ ρῆμα τοῦτο, οὐ δυνήσῃ ποιεῖν σὺ μόνοσ. νῦν οὖν ἄκουσόν μου καὶ συμβουλεύσω σοι, καὶ ἔσται ὁ Θεὸσ μετὰ σοῦ. γίνου σὺ τῷ λαῷ τὰ πρὸσ τὸν Θεὸν καὶ ἀνοίσεισ τοὺσ λόγουσ αὐτῶν πρὸσ τὸν Θεόν, καὶ διαμαρτύρῃ αὐτοῖσ τὰ προστάγματα τοῦ Θεοῦ καὶ τὸν νόμον αὐτοῦ καὶ σημανεῖσ αὐτοῖσ τὰσ ὁδούσ, ἐν αἷσ πορεύσονται ἐν αὐταῖσ, καὶ τὰ ἔργα ἃ ποιήσουσι. καὶ σὺ σεαυτῷ σκέψαι ἀπὸ παντὸσ τοῦ λαοῦ ἄνδρασ δυνατούσ, θεοσεβεῖσ, ἄνδρασ δικαίουσ, μισοῦντασ ὑπερηφανίαν, καὶ καταστήσεισ ἐπ̓ αὐτὸν χιλιάρχουσ καὶ ἑκατοντάρχουσ καὶ πεντηκοντάρχουσ καὶ δεκαδάρχουσ, καὶ κρινοῦσι τὸν λαὸν πᾶσαν ὥραν. τὸ δὲ ρῆμα τὸ ὑπέρογκον ἀνοίσουσιν ἐπὶ σέ, τὰ δὲ βραχέα τῶν κριμάτων κρινοῦσιν αὐτοὶ καὶ κουφιοῦσιν ἀπὸ σοῦ καὶ συναντιλήψονταί σοι. ἐὰν τὸ ρῆμα τοῦτο ποιήσῃσ, κατισχύσει σε ὁ Θεόσ, καὶ δυνήσῃ παραστῆναι, καὶ πᾶσ ὁ λαὸσ οὗτοσ εἰσ τὸν ἑαυτοῦ τόπον μετ̓ εἰρήνησ ἥξει. ἤκουσε δὲ Μωυσῆσ τῆσ φωνῆσ τοῦ γαμβροῦ καὶ ἐποίησεν ὅσα εἶπεν αὐτῷ. καὶ ἐπέλεξε Μωυσῆσ ἄνδρασ δυνατοὺσ ἀπὸ παντὸσ Ἰσραὴλ καὶ ἐποίησεν αὐτοὺσ ἐπ̓ αὐτῶν χιλιάρχουσ καὶ ἑκατοντάρχουσ καὶ πεντηκοντάρχουσ καὶ δεκαδάρχουσ. καὶ ἐκρίνοσαν τὸν λαὸν πᾶσαν ὥραν. πᾶν δὲ ρῆμα ὑπέρογκον ἀνεφέροσαν ἐπὶ Μωυσῆν, πᾶν δὲ ρῆμα ἐλαφρὸν ἐκρίνοσαν αὐτοί. ἐξαπέστειλε δὲ Μωυσῆσ τὸν ἑαυτοῦ γαμβρόν, καὶ ἀπῆλθεν εἰσ τὴν γῆν αὐτοῦ. ΤΟΥ δὲ μηνὸσ τοῦ τρίτου τῆσ ἐξόδου τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ ἤλθοσαν εἰσ τὴν ἔρημον τοῦ Σινά.

καὶ ἀπῇραν ἐκ Ραφιδεὶν καὶ ἤλθοσαν εἰσ τὴν ἔρημον τοῦ Σινά, καὶ παρενέβαλεν ἐκεῖ Ἰσραὴλ κατέναντι τοῦ ὄρουσ. καὶ Μωυσῆσ ἀνέβη εἰσ τὸ ὄροσ τοῦ Θεοῦ. καὶ ἐκάλεσεν αὐτὸν ὁ Θεόσ ἐκ τοῦ ὄρουσ λέγων. τάδε ἐρεῖσ τῷ οἴκῳ Ἰακὼβ καὶ ἀναγγελεῖσ τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραήλ. αὐτοὶ ἑωράκατε ὅσα πεποίηκα τοῖσ Αἰγυπτίοισ, καὶ ἀνέλαβον ὑμᾶσ ὡσεὶ ἐπὶ πτερύγων ἀετῶν καὶ προσηγαγόμην ὑμᾶσ πρὸσ ἐμαυτόν. καὶ νῦν ἐὰν ἀκοῇ ἀκούσητε τῆσ ἐμῆσ φωνῆσ καὶ φυλάξητε τὴν διαθήκην μου, ἔσεσθέ μοι λαὸσ περιούσιοσ ἀπό πάντων τῶν ἐθνῶν. ἐμὴ γάρ ἐστι πᾶσα ἡ γῆ. ὑμεῖσ δὲ ἔσεσθέ μοι βασίλειον ἱεράτευμα καὶ ἔθνοσ ἅγιον. ταῦτα τὰ ρήματα ἐρεῖσ τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραήλ. ἦλθε δὲ Μωυσῆσ καὶ ἐκάλεσε τοὺσ πρεσβυτέρουσ τοῦ λαοῦ καὶ παρέθηκεν αὐτοῖσ πάντασ τοὺσ λόγουσ τούτουσ, οὓσ συνέταξεν αὐτῷ ὁ Θεόσ. ἀπεκρίθη δὲ πᾶσ ὁ λαὸσ ὁμοθυμαδὸν καὶ εἶπαν. πάντα, ὅσα εἶπεν ὁ Θεόσ, ποιήσομεν καὶ ἀκουσόμεθα. ἀνήνεγκε δὲ Μωυσῆσ τοὺσ λόγουσ τούτουσ πρὸσ τὸν Θεόν. εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. ἰδοὺ ἐγὼ παραγίνομαι πρὸσ σὲ ἐν στύλῳ νεφέλησ, ἵνα ἀκούσῃ ὁ λαὸσ λαλοῦντόσ μου πρὸσ σὲ καὶ σοὶ πιστεύσωσιν εἰσ τὸν αἰῶνα. ἀνήγγειλε δὲ Μωυσῆσ τὰ ρήματα τοῦ λαοῦ πρὸσ Κύριον. εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. καταβὰσ διαμάρτυραι τῷ λαῷ καὶ ἅγνισον αὐτοὺσ σήμερον καὶ αὔριον, καὶ πλυνάτωσαν τὰ ἱμάτια. καὶ ἔστωσαν ἕτοιμοι εἰσ τὴν ἡμέραν τὴν τρίτην. τῇ γὰρ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ καταβήσεται Κύριοσ ἐπὶ τὸ ὄροσ τὸ Σινὰ ἐναντίον παντὸσ τοῦ λαοῦ. καὶ ἀφοριεῖσ τὸν λαὸν κύκλῳ λέγων. προσέχετε ἑαυτοῖσ τοῦ ἀναβῆναι εἰσ τὸ ὄροσ καὶ θίγειν τι αὐτοῦ. πᾶσ ὁ ἁψάμενοσ τοῦ ὄρουσ θανάτῳ τελευτήσει. οὐχ ἅψετε αὐτοῦ χείρ. ἐν γὰρ λίθοισ λιθοβοληθήσεται ἢ βολίδι κατατοξευθήσεται. ἐάν τε κτῆνοσ ἐάν τε ἄνθρωποσ, οὐ ζήσεται. ὅταν αἱ φωναὶ καὶ αἱ σάλπιγγεσ καὶ ἡ νεφέλη ἀπέλθῃ ἀπὸ τοῦ ὄρουσ, ἐκεῖνοι ἀναβήσονται ἐπὶ τὸ ὄροσ. κατέβη δὲ Μωυσῆσ ἐκ τοῦ ὄρουσ πρὸσ τὸν λαὸν καὶ ἡγίασεν αὐτούσ, καὶ ἔπλυναν τὰ ἱμάτια. καὶ εἶπε τῷ λαῷ. γίνεσθε ἕτοιμοι τρεῖσ ἡμέρασ, μὴ προσέλθητε γυναικί. ἐγένετο δὲ τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ γενηθέντοσ πρὸσ ὄρθρον καὶ ἐγίνοντο φωναὶ καὶ ἀστραπαὶ καὶ νεφέλη γνοφώδησ ἐπ̓ ὄρουσ Σινά, φωνὴ τῆσ σάλπιγγοσ ἤχει μέγα. καὶ ἐπτοήθη πᾶσ ὁ λαὸσ ὁ ἐν τῇ παρεμβολῇ. καὶ ἐξήγαγε Μωυσῆσ τὸν λαὸν εἰσ συνάντησιν τοῦ Θεοῦ ἐκ τῆσ παρεμβολῆσ, καὶ παρέστησαν ὑπὸ τὸ ὄροσ. τὸ ὄροσ τὸ Σινὰ ἐκαπνίζετο ὅλον διὰ τὸ καταβεβηκέναι ἐπ̓ αὐτὸ τὸν Θεὸν ἐν πυρί, καὶ ἀνέβαινεν ὁ καπνὸσ ὡσεὶ καπνὸσ καμίνου, καὶ ἐξέστη πᾶσ ὁ λαὸσ σφόδρα. ἐγίνοντο δὲ αἱ φωναὶ τῆσ σάλπιγγοσ προβαίνουσαι ἰσχυρότεραι σφόδρα. Μωυσῆσ ἐλάλει, ὁ δὲ Θεὸσ ἀπεκρίνατο αὐτῷ φωνῇ. κατέβη δὲ Κύριοσ ἐπὶ τὸ ὄροσ τὸ Σινὰ ἐπὶ τὴν κορυφὴν τοῦ ὄρουσ. καὶ ἐκάλεσε Κύριοσ Μωυσῆν ἐπὶ τὴν κορυφὴν τοῦ ὄρουσ, καὶ ἀνέβη Μωυσῆσ. καὶ εἶπεν ὁ Θεὸσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων. καταβὰσ διαμάρτυραι τῷ λαῷ, μή ποτε ἐγγίσωσι πρὸσ τὸν Θεὸν κατανοῆσαι καὶ πέσωσιν ἐξ αὐτῶν πλῆθοσ. καὶ οἱ ἱερεῖσ οἱ ἐγγίζοντεσ Κυρίῳ τῷ Θεῷ ἁγιασθήτωσαν, μή ποτε ἀπαλλάξῃ ἀπ̓ αὐτῶν Κύριοσ. καὶ εἶπε Μωυσῆσ πρὸσ τὸν Θεόν. οὐ δυνήσεται ὁ λαὸσ προσαναβῆναι πρὸσ τὸ ὄροσ τὸ Σινά. σὺ γὰρ διαμεμαρτύρησαι ἡμῖν λέγων. ἀφόρισαι τὸ ὄροσ καὶ ἁγίασαι αὐτό. εἶπε δὲ αὐτῷ Κύριοσ. βάδιζε, κατάβηθι καὶ ἀνάβηθι σὺ καὶ Ἀαρὼν μετὰ σοῦ. οἱ δὲ ἱερεῖσ καὶ ὁ λαὸσ μὴ βιαζέσθωσαν ἀναβῆναι πρὸσ τὸν Θεόν, μή ποτε ἀπολέσῃ ἀπ̓ αὐτῶν Κύριοσ. κατέβη δὲ Μωυσῆσ πρὸσ τὸν λαὸν καὶ εἶπεν αὐτοῖσ. ΚΑΙ ἐλάλησε Κύριοσ πάντασ τοὺσ λόγουσ τούτουσ λέγων.

ἐγώ εἰμι Κύριοσ ὁ Θεόσ σου, ὅστισ ἐξήγαγόν σε ἐκ γῆσ Αἰγύπτου, ἐξ οἴκου δουλείασ. οὐκ ἔσονταί σοι θεοὶ ἕτεροι πλὴν ἐμοῦ. οὐ ποιήσεισ σεαυτῷ εἴδωλον, οὐδὲ παντὸσ ὁμοίωμα, ὅσα ἐν τῷ οὐρανῷ ἄνω καὶ ὅσα ἐν τῇ γῇ κάτω καὶ ὅσα ἐν τοῖσ ὕδασιν ὑποκάτω τῆσ γῆσ. οὐ προσκυνήσεισ αὐτοῖσ, οὐδὲ μὴ λατρεύσεισ αὐτοῖσ. ἐγὼ γάρ εἰμι Κύριοσ ὁ Θεόσ σου, Θεὸσ ζηλωτήσ, ἀποδιδοὺσ ἁμαρτίασ πατέρων ἐπὶ τέκνα, ἕωσ τρίτησ καὶ τετάρτησ γενεᾶσ τοῖσ μισοῦσί με καὶ ποιῶν ἔλεοσ εἰσ χιλιάδασ τοῖσ ἀγαπῶσί με καὶ τοῖσ φυλάσσουσι τὰ προστάγματά μου. οὐ λήψει τὸ ὄνομα Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου ἐπί ματαίῳ. οὐ γὰρ μὴ καθαρίσῃ Κύριοσ ὁ Θεόσ σου τὸν λαμβάνοντα τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐπὶ ματαίῳ. μνήσθητι τὴν ἡμέρα τῶν σαββάτων ἁγιάζειν αὐτήν. ἓξ ἡμέρασ ἐργᾷ καὶ ποιήσεισ πάντα τὰ ἔργα σου. τῇ δὲ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ σάββατα Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου. οὐ ποιήσεισ ἐν αὐτῇ πᾶν ἔργον, σὺ καὶ ὁ υἱόσ σου καὶ ἡ θυγάτηρ σου, ὁ παῖσ σου καὶ ἡ παιδίσκη σου, ὁβοῦσ σου καὶ τὸ ὑποζύγιόν σου καὶ πᾶν κτῆνόσ σου καὶ ὁ προσήλυτοσ ὁ παροικῶν ἐν σοί. ἐν γὰρ ἓξ ἡμέραισ ἐποίησε Κύριοσ τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν καὶ τὴν θάλασσαν καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτοῖσ καὶ κατέπαυσε τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ. διὰ τοῦτο εὐλόγησε Κύριοσ τὴν ἡμέραν τὴν ἑβδόμην καὶ ἡγίασεν αὐτήν. τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου, ἵνα εὖ σοι γένηται, καὶ ἵνα μακροχρόνιοσ γένῃ ἐπὶ τῆσ γῆσ τῆσ ἀγαθῆσ, ἧσ Κύριοσ ὁ Θεόσ σου δίδωσί σοι. οὐ μοιχεύσεισ. οὐ κλέψεισ. οὐ φονεύσεισ. οὐ ψευδομαρτυρήσεισ κατὰ τοῦ πλησίον σου μαρτυρίαν ψευδῆ. οὐκ ἐπιθυμήσεισ τὴν γυναῖκα τοῦ πλησίον σου. οὐκ ἐπιθυμήσεισ τὴν οἰκίαν τοῦ πλησίον σου οὔτε τὸν ἀγρὸν αὐτοῦ οὔτε τὸν παῖδα αὐτοῦ οὔτε τὴν παιδίσκην αὐτοῦ οὔτε τοῦ βοὸσ αὐτοῦ οὔτε τοῦ ὑποζυγίου αὐτοῦ οὔτε παντὸσ κτήνουσ αὐτοῦ οὔτε ὅσα τῷ πλησίον σου ἐστί. Καὶ πᾶσ ὁ λαὸσ ἑώρα τὴν φωνὴν καὶ τὰσ λαμπάδασ καὶ τὴν φωνὴν τῆσ σάλπιγγοσ καὶ τὸ ὄροσ τὸ καπνίζον. φοβηθέντεσ δὲ πᾶσ ὁ λαὸσ ἔστησαν μακρόθεν. καὶ εἶπαν πρὸσ Μωυσῆν. λάλησον σὺ ἡμῖν, καὶ μὴ λαλείτω πρὸσ ἡμᾶσ ὁ Θεόσ, μὴ ἀποθάνωμεν. καὶ λέγει αὐτοῖσ Μωυσῆσ. θαρσεῖτε, ἕνεκεν γὰρ τοῦ πειράσαι ὑμᾶσ παρεγενήθη ὁ Θεὸσ πρὸσ ὑμᾶσ, ὅπωσ ἂν γένηται ὁ φόβοσ αὐτοῦ ἐν ὑμῖν, ἵνα μὴ ἁμαρτάνητε. εἱστήκει δὲ ὁ λαὸσ μακρόθεν, Μωυσῆσ δὲ εἰσῆλθεν εἰσ τὸν γνόφον, οὗ ἦν ὁ Θεόσ. εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. τάδε ἐρεῖσ τῷ οἴκῳ Ἰακὼβ καὶ ἀναγγελεῖσ τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραήλ. ὑμεῖσ ἑωράκατε ὅτι ἐκ τοῦ οὐρανοῦ λελάληκα πρὸσ ὑμᾶσ. οὐ ποιήσετε ὑμῖν αὐτοῖσ θεοὺσ ἀργυροῦσ καὶ θεοὺσ χρυσοῦσ οὐ ποιήσετε ὑμῖν αὐτοῖσ. θυσιαστήριον ἐκ γῆσ ποιήσετέ μοι καὶ θύσετε ἐπ̓ αὐτοῦ τὰ ὁλοκαυτώματα ὑμῶν καὶ τὰ σωτήρια ὑμῶν καὶ τὰ πρόβατα καὶ τοὺσ μόσχουσ ὑμῶν ἐν παντὶ τόπῳ, οὗ ἐὰν ἐπονομάσω τὸ ὄνομά μου ἐκεῖ, καὶ ἥξω πρὸσ σὲ καὶ εὐλογήσω σε. ἐὰν δὲ θυσιαστήριον ἐκ λίθων ποιῇσ μοι, οὐκ οἰκοδομήσεισ αὐτοὺσ τμητούσ. τὸ γὰρ ἐγχειρίδιόν σου ἐπιβέβληκασ ἐπ̓ αὐτούσ, καὶ μεμίανται. οὐκ ἀναβήσῃ ἐν ἀναβαθμίσιν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν μου, ὅπωσ ἂν μὴ ἀποκαλύψῃσ τὴν ἀσχημοσύνην σου ἐπ̓ αὐτοῦ. ΚΑΙ ταῦτα τὰ δικαιώματα, ἃ παραθήσῃ ἐνώπιον αὐτῶν.

ἐὰν κτήσῃ παῖδα Ἑβραῖον, ἓξ ἔτη δουλεύσει σοι. τῷ δὲ ἑβδόμῳ ἔτει ἀπελεύσεται ἐλεύθεροσ δωρεάν. ἐὰν αὐτὸσ μόνοσ εἰσέλθῃ, καὶ μόνοσ ἐξελεύσεται. ἐὰν δὲ γυνὴ συνεισέλθῃ μετ̓ αὐτοῦ, ἐξελεύσεται καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ. καὶ ἐὰν δὲ ὁ κύριοσ δῷ αὐτῷ γυναῖκα, καὶ τέκῃ αὐτῷ υἱοὺσ ἢ θυγατέρασ, ἡ γυνὴ καὶ τὰ παιδία ἔσται τῷ κυρίῳ αὐτοῦ,αὐτὸσ δὲ μόνοσ ἐξελεύσεται. ἐὰν δὲ ἀποκριθεὶσ εἴπῃ ὁ παῖσ, ἠγάπησα τὸν κύριόν μου καὶ τὴν γυναῖκα καὶ τὰ παιδία, οὐκ ἀποτρέχω ἐλεύθεροσ. προσάξει αὐτὸν ὁ κύριοσ αὐτοῦ πρὸσ τὸ κριτήριον τοῦ Θεοῦ καὶ τότε προσάξει αὐτὸν ἐπὶ τὴν θύραν ἐπὶ τὸν σταθμόν, καὶ τρυπήσει ὁ κύριοσ αὐτοῦ τὸ οὖσ τῷ ὀπητίῳ, καὶ δουλεύσει αὐτῷ εἰσ τὸν αἰῶνα. ἐὰν δέ τισ ἀποδῶται τὴν ἑαυτοῦ θυγατέρα οἰκέτιν, οὐκ ἀπελεύσεται, ὥσπερ ἀποτρέχουσιν αἱ δοῦλαι. ἐὰν μὴ εὐαρεστήσῃ τῷ κυρίῳ αὐτῆσ ἣν αὐτῷ καθωμολογήσατο, ἀπολυτρώσει αὐτήν. ἔθνει δὲ ἀλλοτρίῳ οὐ κύριόσ ἐστι πωλεῖν αὐτήν, ὅτι ἠθέτησεν ἐν αὐτῇ. ἐὰν δὲ τῷ υἱῷ καθομολογήσηται αὐτήν, κατὰ τὸ δικαίωμα τῶν θυγατέρων ποιήσει αὐτῇ. ἐὰν δὲ ἄλλην λάβῃ ἑαυτῷ, τὰ δέοντα καὶ τὸν ἱματισμὸν καὶ τὴν ὁμιλίαν αὐτῆσ οὐκ ἀποστερήσει. ἐὰν δὲ τὰ τρία ταῦτα μὴ ποιήσῃ αὐτῇ, ἐξελεύσεται δωρεὰν ἄνευ ἀργυρίου. Ἐὰν δὲ πατάξῃ τίσ τινα, καὶ ἀποθάνῃ, θανάτῳ θανατούσθω. ὁ δὲ οὐχ ἑκών, ἀλλ̓ ὁ Θεὸσ παρέδωκεν εἰσ τὰσ χεῖρασ αὐτοῦ, δώσω σοι τόπον, οὗ φεύξεται ἐκεῖ ὁ φονεύσασ. ἐὰν δέ τισ ἐπιθῆται τῷ πλησίον ἀποκτεῖναι αὐτὸν δόλῳ καὶ καταφύγῃ, ἀπὸ τοῦ θυσιαστηρίου μου λήψῃ αὐτὸν θανατῶσαι. ὃσ τύπτει πατέρα αὐτοῦ ἢ μητέρα αὐτοῦ, θανάτῳ θανατούσθω. ὁ κακολογῶν πατέρα αὐτοῦ ἢ μητέρα αὐτοῦ τελευτήσει θανάτῳ. ὃσ ἐὰν κλέψῃ τίσ τινα τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ καὶ καταδυναστεύσασ αὐτὸν ἀποδῶται, καὶ εὑρεθῇ ἐν αὐτῷ, θανάτῳ τελευτάτω. ἐὰν δὲ λοιδορῶνται δύο ἄνδρεσ καὶ πατάξῃ τισ τὸν πλησίον λίθῳ ἢ πυγμῇ, καὶ μὴ ἀποθάνῃ, κατακλιθῇ δὲ ἐπὶ τὴν κοίτην, ἐὰν ἐξαναστὰσ ὁ ἄνθρωποσ περιπατήσῃ ἔξω ἐπὶ ράβδου, ἀθῷοσ ἔσται ὁ πατάξασ. πλὴν τῆσ ἀργίασ αὐτοῦ ἀποτίσει καὶ τὰ ἰατρεῖα. ἐὰν δέ τισ πατάξῃ τὸν παῖδα αὐτοῦ ἢ τὴν παιδίσκην αὐτοῦ ἐν ράβδῳ καὶ ἀποθάνῃ ὑπὸ τὰσ χεῖρασ αὐτοῦ, δίκῃ ἐκδικηθήσεται. ἐὰν δὲ διαβιώσῃ ἡμέραν μίαν ἢ δύο, οὐκ ἐκδικηθήσεται. τὸ γὰρ ἀργύριον αὐτοῦ ἐστιν. ἐὰν δὲ μάχωνται δύο ἄνδρεσ καὶ πατάξωσι γυναῖκα ἐν γαστρὶ ἔχουσαν καὶ ἐξέλθῃ τὸ παιδίον αὐτῆσ μὴ ἐξεικονισμένον, ἐπιζήμιον ζημιωθήσεται. καθότι ἂν ἐπιβάλῃ ὁ ἀνὴρ τῆσ γυναικόσ, δώσει μετὰ ἀξιώματοσ. ἐὰν δὲ ἐξεικονισμένον ᾖ, δώσει ψυχὴν ἀντὶ ψυχῆσ, ὀφθαλμὸν ἀντὶ ὀφθαλμοῦ, ὀδόντα ἀντὶ ὀδόντοσ, χεῖρα ἀντὶ χειρόσ, πόδα ἀντὶ ποδόσ, κατάκαυμα ἀντὶ κατακαύματοσ, τραῦμα ἀντὶ τραύματοσ, μώλωπα ἀντὶ μώλωποσ. ἐὰν δέ τισ πατάξῃ τὸν ὀφθαλμὸν τοῦ οἰκέτου αὐτοῦ ἢ τὸν ὀφθαλμὸν τῆσ θεραπαίνησ αὐτοῦ, καὶ ἐκτυφλώσῃ, ἐλευθέρουσ ἐξαποστελεῖ αὐτοὺσ ἀντὶ τοῦ ὀφθαλμοῦ αὐτῶν. ἐὰν δὲ τὸν ὀδόντα τοῦ οἰκέτου ἢ τὸν ὀδόντα τῆσ θεραπαίνησ αὐτοῦ ἐκκόψῃ, ἐλευθέρουσ ἐξαποστελεῖ αὐτοὺσ ἀντὶ τοῦ ὀδόντοσ αὐτῶν. Ἐὰν δὲ κερατίσῃ ταῦροσ ἄνδρα ἢ γυναῖκα καὶ ἀποθάνῃ, λίθοισ λιθοβοληθήσεται ὁ ταῦροσ, καὶ οὐ βρωθήσεται τὰ κρέα αὐτοῦ. ὁ δὲ κύριοσ τοῦ ταύρου ἀθῷοσ ἔσται. ἐὰν δὲ ὁ ταῦροσ κερατιστὴσ ᾖ πρὸ τῆσ χθὲσ καὶ πρὸ τῆσ τρίτησ, καὶ διαμαρτύρωνται τῷ κυρίῳ αὐτοῦ, καὶ μὴ ἀφανίσῃ αὐτόν, ἀνέλῃ δὲ ἄνδρα ἢ γυναῖκα, ὁ ταῦροσ λιθοβοληθήσεται καὶ ὁ κύριοσ αὐτοῦ προσαποθανεῖται. ἐὰν δὲ λύτρα ἐπιβληθῇ αὐτῷ, δώσει λύτρα τῆσ ψυχῆσ αὐτοῦ ὅσα ἐὰν ἐπιβάλωσιν αὐτῷ. ἐὰν δὲ υἱὸν ἢ θυγατέρα κερατίσῃ, κατὰ τὸ δικαίωμα τοῦτο ποιήσωσιν αὐτῷ. ἐὰν δὲ παῖδα κερατίσῃ ὁ ταῦροσ ἢ παιδίσκην, ἀργυρίου τριάκοντα δίδραχμα δώσει τῷ κυρίῳ αὐτῶν, καὶ ὁ ταῦροσ λιθοβοληθήσεται. ἐὰν δέ τισ ἀνοίξῃ λάκκον ἢ λατομήσῃ λάκκον καὶ μὴ καλύψῃ αὐτόν, καὶ ἐμπέσῃ ἐκεῖ μόσχοσ ἢ ὄνοσ, ὁ κύριοσ τοῦ λάκκου ἀποτίσει. ἀργύριον δώσει τῷ κυρίῳ αὐτῶν, τὸ δὲ τετελευτηκὸσ αὐτῷ ἔσται. ἐὰν δὲ κερατίσῃ τινὸσ ταῦροσ τὸν ταῦρον τοῦ πλησίον καὶ τελευτήσῃ, ἀποδώσονται τὸν ταῦρον τὸν ζῶντα καὶ διελοῦνται τὸ ἀργύριον αὐτοῦ, καὶ τὸν ταῦρον τὸν τεθνηκότα διελοῦνται. ἐὰν δὲ γνωρίζηται ὁ ταῦροσ ὅτι κερατιστήσ ἐστι πρὸ τῆσ χθὲσ καὶ πρὸ τῆσ τρίτησ ἡμέρασ, καὶ διαμεμαρτυρημένοι ὦσι τῷ κυρίῳ αὐτοῦ, καὶ μὴ ἀφανίσῃ αὐτόν, ἀποτίσει ταῦρον ἀντὶ ταύρου, ὁ δὲ τετελευτηκὼσ αὐτῷ ἔσται. ΕΑΝ δέ τισ κλέψῃ μόσχον ἢ πρόβατον καὶ σφάξῃ ἢ ἀποδῶται, πέντε μόσχουσ ἀποτίσει ἀντὶ τοῦ μόσχου καὶ τέσσαρα πρόβατα ἀντὶ τοῦ προβάτου.

ἐὰν δὲ ἐν τῷ διορύγματι εὑρεθῇ ὁ κλέπτησ καὶ πληγεὶσ ἀποθάνῃ, οὐκ ἔστιν αὐτῷ φόνοσ. ἐὰν δὲ ἀνατείλῃ ὁ ἥλιοσ ἐπ̓ αὐτῷ, ἔνοχόσ ἐστιν, ἀνταποθανεῖται. ἐὰν δὲ μὴ ὑπάρχῃ αὐτῷ, πραθήτω ἀντὶ τοῦ κλέμματοσ. ἐὰν δὲ καταληφθῇ καὶ εὑρεθῇ ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ τὸ κλέμμα ἀπό τε ὄνου ἕωσ προβάτου ζῶντα, διπλᾶ αὐτὰ ἀποτίσει. ἐὰν δὲ καταβοσκήσῃ τισ ἀγρὸν ἢ ἀμπελῶνα καὶ ἀφῇ τὸ κτῆνοσ αὐτοῦ καταβοσκῆσαι ἀγρὸν ἕτερον, ἀποτίσει ἐκ τοῦ ἀγροῦ αὐτοῦ κατὰ τὸ γέννημα αὐτοῦ. ἐὰν δὲ πάντα τὸν ἀγρὸν καταβοσκήσῃ, τὰ βέλτιστα τοῦ ἀγροῦ αὐτοῦ καὶ τὰ βέλτιστα τοῦ ἀμπελῶνοσ αὐτοῦ ἀποτίσει. ἐὰν δὲ ἐξελθὸν πῦρ εὕρῃ ἀκάνθασ καὶ προσεμπρήσῃ ἅλωνα ἢ στάχυσ ἢ πεδίον, ἀποτίσει ὁ τὸ πῦρ ἐκκαύσασ. ἐὰν δέ τισ δῷ τῷ πλησίον ἀργύριον ἢ σκεύη φυλάξαι, καὶ κλαπῇ ἐκ τῆσ οἰκίασ τοῦ ἀνθρώπου, ἐὰν εὑρεθῇ ὁ κλέψασ, ἀποτίσει τὸ διπλοῦν. ἐὰν δὲ μὴ εὑρεθῇ ὁ κλέψασ, προσελεύσεται ὁ κύριοσ τῆσ οἰκίασ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ ὀμεῖται ἦ μὴν μὴ αὐτὸν πεπονηρεῦσθαι ἐφ̓ ὅλησ τῆσ παρακαταθήκησ τοῦ πλησίον. κατὰ πᾶν ρητὸν ἀδίκημα, περί τε μόσχου καὶ ὑποζυγίου καὶ προβάτου καὶ ἱματίου καὶ πάσησ ἀπωλείασ τῆσ ἐγκαλουμένησ, ὅ,τι οὖν ἂν ᾖ, ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ ἐλεύσεται ἡ κρίσισ ἀμφοτέρων, καὶ ὁ ἁλοὺσ διὰ τοῦ Θεοῦ ἀποτίσει διπλοῦν τῷ πλησίον. ἐὰν δέ τισ δῷ τῷ πλησίον ὑποζύγιον ἢ μόσχον ἢ πρόβατον ἢ πᾶν κτῆνοσ φυλάξαι, καὶ συντριβῇ ἢ τελευτήσῃ ἢ αἰχμάλωτον γένηται, καὶ μηδεὶσ γνῷ, ὅρκοσ ἔσται τοῦ Θεοῦ ἀνὰ μέσον ἀμφοτέρων, ἦ μὴν μὴ αὐτὸν πεπονηρεῦσθαι καθόλου τῆσ παρακαταθήκησ τοῦ πλησίον. καὶ οὕτωσ προσδέξεται ὁ κύριοσ αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἀποτίσει. ἐὰν δὲ κλαπῇ παῤ αὐτοῦ, ἀποτίσει τῷ κυρίῳ. ἐὰν δὲ θηριάλωτον γένηται, ἄξει αὐτὸν ἐπὶ τὴν θήραν καὶ οὐκ ἀποτίσει. ἐὰν δὲ αἰτήσῃ τισ παρὰ τοῦ πλησίον, καὶ συντριβῇ ἢ ἀποθάνῃ ἢ αἰχμάλωτον γένηται, ὁ δὲ κύριοσ μὴ ᾖ μετ̓ αὐτοῦ, ἀποτίσει. ἐὰν δὲ ὁ κύριοσ ᾖ μετ̓ αὐτοῦ, οὐκ ἀποτίσει. ἐὰν δὲ μισθωτὸσ ᾖ, ἔσται αὐτῷ ἀντὶ τοῦ μισθοῦ αὐτοῦ. Ἐὰν δὲ ἀπατήσῃ τισ παρθένον ἀμνήστευτον καὶ κοιμηθῇ μετ̓ αὐτῆσ, φερνῇ φερνιεῖ αὐτὴν αὐτῷ γυναῖκα. ἐὰν δὲ ἀνανεύων ἀνανεύσῃ καὶ μὴ βούληται ὁ πατὴρ αὐτῆσ δοῦναι αὐτὴν αὐτῷ γυναῖκα, ἀργύριον ἀποτίσει τῷ πατρὶ καθ̓ ὅσον ἐστὶν ἡ φερνὴ τῶν παρθένων. φαρμακοὺσ οὐ περιποιήσετε. πᾶν κοιμώμενον μετὰ κτήνουσ, θανάτῳ ἀποκτενεῖτε αὐτούσ. ὁ θυσιάζων θεοῖσ θανάτῳ ἐξολοθρευθήσεται, πλὴν Κυρίῳ μόνῳ. καὶ προσήλυτον οὐ κακώσετε, οὐδὲ μὴ θλίψητε αὐτόν. ἦτε γὰρ προσήλυτοι ἐν γῇ Αἰγύπτῳ. πᾶσαν χήραν καὶ ὀρφανὸν οὐ κακώσετε. ἐὰν δὲ κακίᾳ κακώσητε αὐτούσ, καὶ κεκράξαντεσ καταβοήσωσι πρόσ με, ἀκοῇ εἰσακούσομαι τῆσ φωνῆσ αὐτῶν καὶ ὀργισθήσομαι θυμῷ καὶ ἀποκτενῶ ὑμᾶσ μαχαίρᾳ, καὶ ἔσονται αἱ γυναῖκεσ ὑμῶν χῆραι καὶ τὰ παιδία ὑμῶν ὀρφανά. ἐὰν δὲ ἀργύριον ἐκδανείσῃσ τῷ ἀδελφῷ τῷ πενιχρῷ παρὰ σοί, οὐκ ἔσῃ αὐτὸν κατεπείγων, οὐκ ἐπιθήσεισ αὐτῷ τόκον. ἐὰν δὲ ἐνεχύρασμα ἐνεχυράσῃσ τὸ ἱμάτιον τοῦ πλησίον, πρὸ δυσμῶν ἡλίου ἀποδώσεισ αὐτῷ. ἔστι γὰρ τοῦτο περιβόλαιον αὐτοῦ, μόνον τοῦτο τὸ ἱμάτιον ἀσχημοσύνησ αὐτοῦ. ἐν τίνι κοιμηθήσεται̣ ἐὰν οὖν καταβοήσῃ πρόσ με, εἰσακούσομαι αὐτοῦ. ἐλεήμων γάρ εἰμι. θεοὺσ οὐ κακολογήσεισ καὶ ἄρχοντα τοῦ λαοῦ σου οὐ κακῶσ ἐρεῖσ. ἀπαρχὰσ ἅλωνοσ καὶ ληνοῦ σου οὐ καθυστερήσεισ. τὰ πρωτότοκα τῶν υἱῶν σου δώσεισ ἐμοί. οὕτω ποιήσεισ τὸν μόσχον σου καὶ τὸ πρόβατόν σου καὶ τὸ ὑποζύγιόν σου. ἑπτὰ ἡμέρασ ἔσται ὑπὸ τὴν μητέρα, τῇ δὲ ὀγδόῃ ἡμέρᾳ ἀποδώσεισ μοι αὐτό. καὶ ἄνδρεσ ἅγιοι ἔσεσθέ μοι. καὶ κρέασ θηριάλωτον οὐκ ἔδεσθε, τῷ κυνὶ ἀπορρίψατε αὐτό. ΟΥ παραδέξῃ ἀκοὴν ματαίαν. οὐ συγκαταθήσῃ μετὰ τοῦ ἀδίκου γενέσθαι μάρτυσ ἄδικοσ.

οὐκ ἔσῃ μετὰ πλειόνων ἐπὶ κακίᾳ. οὐ προστεθήσῃ μετὰ πλήθουσ ἐκκλῖναι μετὰ τῶν πλειόνων, ὥστε ἐκκλῖναι κρίσιν. καὶ πένητα οὐκ ἐλεήσεισ ἐν κρίσει. ἐὰν δὲ συναντήσῃσ τῷ βοί̈ τοῦ ἐχθροῦ σου ἢ τῷ ὑποζυγίῳ αὐτοῦ πλανωμένοισ, ἀποστρέψασ ἀποδώσεισ αὐτῷ. ἐὰν δὲ ἴδῃσ τὸ ὑποζύγιον τοῦ ἐχθροῦ σου πεπτωκὸσ ὑπὸ τὸν γόνον αὐτοῦ, οὐ παρελεύσῃ αὐτό, ἀλλὰ συναρεῖσ αὐτὸ μετ̓ αὐτοῦ. οὐ διαστρέψεισ κρίμα πένητοσ ἐν κρίσει αὐτοῦ. ἀπὸ παντὸσ ρήματοσ ἀδίκου ἀποστήσῃ. ἀθῷον καὶ δίκαιον οὐκ ἀποκτενεῖσ καὶ οὐ δικαιώσεισ τὸν ἀσεβῆ ἕνεκεν δώρων. καὶ δῶρα οὐ λήψῃ. τὰ γὰρ δῶρα ἐκτυφλοῖ ὀφθαλμοὺσ βλεπόντων καὶ λυμαίνεται ρήματα δίκαια. καὶ προσήλυτον οὐ θλίψετε. ὑμεῖσ γὰρ οἴδατε τὴν ψυχὴν τοῦ προσηλύτου. αὐτοὶ γὰρ προσήλυτοι ἦτε ἐν γῇ Αἰγύπτῳ. ῝Εξ ἔτη σπερεῖσ τὴν γῆν σου καὶ συνάξεισ τὰ γεννήματα αὐτῆσ. τῷ δὲ ἑβδόμῳ ἄφεσιν ποιήσεισ καὶ ἀνήσεισ αὐτήν, καὶ ἔδονται οἱ πτωχοὶ τοῦ ἔθνουσ σου, τὰ δὲ ὑπολειπόμενα ἔδεται τὰ ἄγρια θηρία. οὕτω ποιήσεισ τὸν ἀμπελῶνά σου καὶ τὸν ἐλαιῶνά σου. ἓξ ἡμέρασ ποιήσεισ τὰ ἔργα σου, τῇ δὲ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ ἀνάπαυσισ, ἵνα ἀναπαύσηται ὁ βοῦσ σου καὶ τὸ ὑποζύγιόν σου, καὶ ἵνα ἀναψύξῃ ὁ υἱὸσ τῆσ παιδίσκησ σου καὶ ὁ προσήλυτοσ. πάντα, ὅσα εἴρηκα πρὸσ ὑμᾶσ, φυλάξασθε. ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀νΚαὶ ὄνομα θεῶν ἑτέρων οὐκ ἀναμνησθήσεσθε, οὐδὲ μὴ ἀκουσθῇ ἐκ τοῦ στόματοσ ὑμῶν. τρεῖσ καιροὺσ τοῦ ἐνιαυτοῦ ἑορτάσατέ μοι. τὴν ἑορτὴν τῶν ἀζύμων φυλάξασθε ποιεῖν. ἑπτὰ ἡμέρασ ἔδεσθε ἄζυμα, καθάπερ ἐνετειλάμην σοι, κατὰ τὸν καιρὸν τοῦ μηνὸσ τῶν νέων. ἐν γὰρ αὐτῷ ἐξῆλθεσ ἐξ Αἰγύπτου, οὐκ ὀφθήσῃ ἐνώπιόν μου κενόσ. καὶ ἑορτὴν θερισμοῦ πρωτογεννημάτων ποιήσεισ τῶν ἔργων σου, ὧν ἐὰν σπείρῃσ ἐν τῷ ἀγρῷ σου, καὶ ἑορτὴν συντελείασ ἐπ̓ ἐξόδου τοῦ ἐνιαυτοῦ ἐν τῇ συναγωγῇ τῶν ἔργων σου τῶν ἐκ τοῦ ἀγροῦ σου. τρεῖσ καιροὺσ τοῦ ἐνιαυτοῦ ὀφθήσεται πᾶν ἀρσενικόν σου ἐνώπιον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου. ὅταν γὰρ ἐκβάλω τὰ ἔθνη ἀπὸ προσώπου σου καὶ ἐμπλατύνω τὰ ὅριά σου, οὐ θύσεισ ἐπὶ ζύμῃ αἷμα θυσιάσματόσ μου, οὐ δὲ μὴ κοιμηθῇ στέαρ τῆσ ἑορτῆσ μου ἕωσ πρωί̈. τὰσ ἀπαρχὰσ τῶν πρωτογεννημάτων τῆσ γῆσ σου εἰσοίσεισ εἰσ τὸν οἶκον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου. οὐχ ἑψήσεισ ἄρνα ἐν γάλακτι μητρὸσ αὐτοῦ. Καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω τὸν ἄγγελόν μου πρὸ προσώπου σου, ἵνα φυλάξῃ σε ἐν τῇ ὁδῷ, ὅπωσ εἰσαγάγῃ σε εἰσ τὴν γῆν, ἣν ἡτοίμασά σοι. πρόσεχε σεαυτῷ καὶ εἰσάκουε αὐτοῦ καὶ μὴ ἀπείθει αὐτῷ. οὐ γὰρ μὴ ὑποστείληταί σε, τὸ γὰρ ὄνομά μού ἐστιν ἐπ̓ αὐτῷ. ἐὰν ἀκοῇ ἀκούσητε τῆσ ἐμῆσ φωνῆσ καὶ ποιήσῃσ πάντα, ὅσα ἂν ἐντείλωμαί σοι, καὶ φυλάξητε τὴν διαθήκην μου, ἔσεσθέ μοι λαὸσ περιούσιοσ ἀπὸ πάντων τῶν ἐθνῶν. ἐμὴ γάρ ἐστι πᾶσα ἡ γῆ, ὑμεῖσ δὲ ἔσεσθέ μοι βασίλειον ἱεράτευμα καὶ ἔθνοσ ἅγιον. ταῦτα τὰ ρήματα ἐρεῖσ τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραήλ. ἐὰν ἀκοῇ ἀκούσητε τῆσ φωνῆσ μου καὶ ποιήσητε πάντα ὅσα ἂν εἴπω σοι, ἐχθρεύσω τοῖσ ἐχθροῖσ σου καὶ ἀντικείσομαι τοῖσ ἀντικειμένοισ σοι. πορεύσεται γὰρ ὁ ἄγγελόσ μου ἡγούμενόσ σου καὶ εἰσάξει σε πρὸσ τὸν Ἀμορραῖον καὶ Χετταῖον καὶ Φερεζαῖον καὶ Χαναναῖον καὶ Γεργεσαῖον καὶ Εὐαῖον καὶ Ἰεβουσαῖον, καὶ ἐκτρίψω αὐτούσ. οὐ προσκυνήσεισ τοῖσ θεοῖσ αὐτῶν, οὐ δὲ μὴ λατρεύσῃσ αὐτοῖσ. οὐ ποιήσεισ κατὰ τὰ ἔργα αὐτῶν, ἀλλὰ καθαιρέσει καθελεῖσ καὶ συντρίβων συντρίψεισ τὰσ στήλασ αὐτῶν. καὶ λατρεύσεισ Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου, καὶ εὐλογήσω τὸν ἄρτον σου καὶ τὸν οἶνόν σου καὶ τὸ ὕδωρ σου, καὶ ἀποστρέψω μαλακίαν ἀφ̓ ὑμῶν. οὐκ ἔσται ἄγονοσ οὐδὲ στείρα ἐπὶ τῆσ γῆσ σου. τὸν ἀριθμὸν τῶν ἡμερῶν σου ἀναπληρῶν ἀναπληρώσω. καὶ τὸν φόβον ἀποστελῶ ἡγούμενόν σου καὶ ἐκστήσω πάντα τά ἔθνη, εἰσ οὓσ σὺ εἰσπορεύῃ εἰσ αὐτούσ, καὶ δώσω πάντασ τούσ ὑπεναντίουσ σου φυγάδασ. καὶ ἀποστελῶ τὰσ σφηκίασ προτέρασ σου, καὶ ἐκβαλεῖσ τοὺσ Ἀμορραίουσ καὶ τοὺσ Εὐαίουσ καὶ τοὺσ Χαναναίουσ καὶ τοὺσ Χετταίουσ ἀπό σοῦ. οὐκ ἐκβαλῶ αὐτοὺσ ἐν ἐνιαυτῷ ἑνί, ἵνα μὴ γένηται ἡ γῆ ἔρημοσ καὶ πολλὰ γένηται ἐπὶ σὲ τὰ θηρία τῆσ γῆσ. κατὰ μικρὸν ἐκβαλῶ αὐτοὺσ ἀπὸ σοῦ, ἕωσ ἂν αὐξηθῇσ καὶ κληρονομήσῃσ τὴν γῆν. καὶ θήσω τὰ ὅριά σου ἀπὸ τῆσ ἐρυθρᾶσ θαλάσσησ, ἕωσ τῆσ θαλάσσησ τῆσ Φυλιστιεὶμ καὶ ἀπὸ τῆσ ἐρήμου ἕωσ τοῦ μεγάλου ποταμοῦ Εὐφράτου. καὶ παραδώσω εἰσ τὰσ χεῖρασ ὑμῶν τοὺσ ἐγκαθημένουσ ἐν τῇ γῇ καὶ ἐκβαλῶ αὐτοὺσ ἀπὸ σοῦ. οὐ συγκαταθήσῃ αὐτοῖσ καὶ τοῖσ θεοῖσ αὐτῶν διαθήκην, καὶ οὐκ ἐγκαθήσονται ἐν τῇ γῇ σου, ἵνα μὴ ἁμαρτεῖν σε ποιήσωσι πρόσ με. ἐὰν γὰρ δουλεύσῃσ τοῖσ θεοῖσ αὐτῶν, οὗτοι ἔσονταί σοι πρόσκομμα. ΚΑΙ Μωυσῇ εἶπεν. ἀνάβηθι πρὸσ τὸν Κύριον σὺ καὶ Ἀαρὼν καὶ Ναδὰβ καὶ Ἀβιοὺδ καὶ ἑβδημήκοντα τῶν πρεσβυτέρων Ἰσραήλ, καὶ προσκυνήσουσι μακρόθεν τῷ Κυρίῳ.

καὶ ἐγγιεῖ Μωυσῆσ μόνοσ πρὸσ τὸν Θεόν, αὐτοὶ δὲ οὐκ ἐγγιοῦσιν. ὁ δὲ λαὸσ οὐ συναναβήσεται μετ̓ αὐτῶν. εἰσῆλθε δὲ Μωυσῆσ καὶ διηγήσατο τῷ λαῷ πάντα τὰ ρήματα τοῦ Θεοῦ καὶ τὰ δικαιώματα. ἀπεκρίθη δὲ πᾶσ ὁ λαὸσ φωνῇ μιᾷ λέγοντεσ. πάντασ τοὺσ λόγουσ, οὓσ ἐλάλησε Κύριοσ, ποιήσομεν καὶ ἀκουσόμεθα. καὶ ἔγραψε Μωυσῆσ πάντα τὰ ρήματα Κυρίου. ὀρθρίσασ δὲ Μωυσῆσ τὸ πρωί̈ ᾠκοδόμησε θυσιαστήριον ὑπὸ τὸ ὄροσ καὶ δώδεκα λίθουσ εἰσ τὰσ δώδεκα φυλὰσ τοῦ Ἰσραήλ. καὶ ἐξαπέστειλε τοὺσ νεανίσκουσ τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, καὶ ἀνήνεγκαν ὁλοκαυτώματα καὶ ἔθυσαν θυσίαν σωτηρίου τῷ Θεῷ μοσχάρια. λαβὼν δὲ Μωυσῆσ τὸ ἥμισυ τοῦ αἵματοσ ἐνέχεεν εἰσ κρατῆρασ, τὸ δὲ ἥμισυ τοῦ αἵματοσ προσέχεε πρὸσ τὸ θυσιαστήριον. καὶ λαβὼν τὸ βιβλίον τῆσ διαθήκησ ἀνέγνω εἰσ τὰ ὦτα τοῦ λαοῦ, καὶ εἶπαν. πάντα ὅσα ἐλάλησε Κύριοσ, ποιήσομεν καὶ ἀκουσόμεθα. λαβὼν δὲ Μωυσῆσ τὸ αἷμα κατεσκέδασε τοῦ λαοῦ καὶ εἶπεν. ἰδοὺ τὸ αἷμα τῆσ διαθήκησ, ἧσ διέθετο Κύριοσ πρὸσ ὑμᾶσ περὶ πάντων τῶν λόγων τούτων. Καὶ ἀνέβη Μωυσῆσ καὶ Ἀαρὼν καὶ Ναδὰβ καὶ Ἀβιοὺδ καὶ ἑβδομήκοντα τῆσ γερουσίασ Ἰσραήλ καὶ εἶδον τὸν τόπον, οὗ εἱστήκει ὁ Θεὸσ τοῦ Ἰσραήλ. καὶ τά ὑπὸ τοὺσ πόδασ αὐτοῦ ὡσεὶ ἔργον πλίνθου σαπφείρου καὶ ὥσπερ εἶδοσ στερεώματοσ τοῦ οὐρανοῦ τῇ καθαριότητι. καὶ τῶν ἐπιλέκτων τοῦ Ἰσραὴλ οὐ διεφώνησεν οὐδὲ εἷσ. καὶ ὤφθησαν ἐν τῷ τόπῳ τοῦ Θεοῦ καὶ ἔφαγον καὶ ἔπιον. καὶ εἶπε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. ἀνάβηθι πρόσ με εἰσ τὸ ὄροσ καὶ ἴσθι ἐκεῖ. καὶ δώσω σοι τὰ πυξία τὰ λίθινα, τὸν νόμον καὶ τὰσ ἐντολάσ, ἃσ ἔγραψα νομοθετῆσαι αὐτοῖσ. καὶ ἀναστὰσ Μωυσῆσ καὶ Ἰησοῦσ ὁ παρεστηκὼσ αὐτῷ ἀνέβησαν εἰσ τὸ ὄροσ τοῦ Θεοῦ. καὶ τοῖσ πρεσβυτέροισ εἶπαν. ἡσυχάζετε αὐτοῦ, ἕωσ ἀναστρέψωμεν πρὸσ ὑμᾶσ. καὶ ἰδοὺ Ἀαρὼν καὶ Ὢρ μεθ̓ ὑμῶν. ἐάν τινι συμβῇ κρίσισ, προσπορευέσθωσαν αὐτοῖσ. καὶ ἀνέβη Μωυσῆσ καὶ Ἰησοῦσ εἰσ τό ὄροσ, καί ἐκάλυψεν ἡ νεφέλη τὸ ὄροσ. καὶ κατέβη ἡ δόξα τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τὸ ὄροσ τὸ Σινά, καὶ ἐκάλυψεν αὐτὸ ἡ νεφέλη ἓξ ἡμέρασ. καὶ ἐκάλεσε Κύριοσ τὸν Μωυσῆν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ ἐκ μέσου τῆσ νεφέλησ. τὸ δὲ εἶδοσ τῆσ δόξησ Κυρίου ὡσεὶ πῦρ φλέγον ἐπὶ τῆσ κορυφῆσ τοῦ ὄρουσ ἐναντίον τῶν υἱῶν Ἰσραήλ. καὶ εἰσῆλθε Μωυσῆσ εἰσ τὸ μέσον τῆσ νεφέλησ καὶ ἀνέβη εἰσ τὸ ὄροσ καὶ ἦν ἐκεῖ ἐν τῷ ὄρει τεσσαράκοντα ἡμέρασ καὶ τεσσαράκοντα νύκτασ. ΚΑΙ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων.

εἰπὸν τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραήλ, καὶ λάβετε ἀπαρχὰσ παρὰ πάντων, οἷσ ἂν δόξῃ τῇ καρδίᾳ, καὶ λήψεσθε τὰσ ἀπαρχάσ μου. καὶ αὕτη ἐστὶν ἡ ἀπαρχή, ἣν λήψεσθε παῤ αὐτῶν. χρυσίον καὶ ἀργύριον καὶ χαλκὸν καὶ ὑάκινθον καὶ πορφύραν καὶ κόκκινον διπλοῦν καὶ βύσσον κεκλωσμένην καὶ τρίχασ αἰγείας καὶ δέρματα κριῶν ἠρυθροδανωμένα καὶ δέρματα ὑακίνθινα καὶ ξύλα ἄσηπτα καὶ λίθουσ σαρδίου καὶ λίθουσ εἰσ τὴν γλυφὴν εἰσ τὴν ἐπωμίδα καὶ τὸν ποδήρη. καὶ ποιήσεισ μοι ἁγίασμα, καὶ ὀφθήσομαι ἐν ὑμῖν. καὶ ποιήσεισ μοι κατὰ πάντα ὅσα σοι δεικνύω ἐν τῷ ὄρει, τὸ παράδειγμα τῆσ σκηνῆσ καὶ τὸ παράδειγμα πάντων τῶν σκευῶν αὐτῆσ. οὕτω ποιήσεισ. Καὶ ποιήσεισ κιβωτὸν μαρτυρίου ἐκ ξύλων ἀσήπτων, δύο πήχεων καὶ ἡμίσουσ τὸ μῆκοσ καὶ πήχεωσ καὶ ἡμίσουσ τὸ πλάτοσ καὶ πήχεωσ καὶ ἡμίσουσ τὸ ὕψοσ. καὶ καταχρυσώσεισ αὐτὴν χρυσίῳ καθαρῷ, ἔσωθεν καὶ ἔξωθεν χρυσώσεισ αὐτήν. καὶ ποιήσεισ αὐτῇ κυμάτια χρυσᾶ στρεπτὰ κύκλῳ. καὶ ἐλάσεισ αὐτῇ τέσσαρασ δακτυλίουσ χρυσοῦσ καὶ ἐπιθήσεισ ἐπὶ τὰ τέσσαρα κλίτη, δύο δακτυλίουσ ἐπὶ τὸ κλίτοσ τὸ ἓν καὶ δύο δακτυλίουσ ἐπὶ τὸ κλίτοσ τὸ δεύτερον. ποιήσεισ δὲ ἀναφορεῖσ ξύλα ἄσηπτα καὶ καταχρυσώσεισ αὐτὰ χρυσίῳ. καὶ εἰσάξεισ τοὺσ ἀναφορεῖσ εἰσ τοὺσ δακτυλίουσ τοὺσ ἐν τοῖσ κλίτεσι τῆσ κιβωτοῦ αἴρειν τὴν κιβωτὸν ἐν αὐτοῖσ. ἐν τοῖσ δακτυλίοισ τῆσ κιβωτοῦ ἔσονται οἱ ἀναφορεῖσ ἀκίνητοι. καὶ ἐμβαλεῖσ εἰσ τὴν κιβωτὸν τὰ μαρτύρια, ἃ ἂν δῷ σοι. καὶ ποιήσεισ ἱλαστήριον ἐπίθεμα χρυσίου καθαροῦ, δύο πήχεων καὶ ἡμίσουσ τὸ μῆκοσ καί πήχεωσ καὶ ἡμίσουσ τὸ πλάτοσ. καὶ ποιήσεισ δύο Χερουβὶμ χρυσοτορευτὰ καὶ ἐπιθήσεισ αὐτὰ ἐξ ἀμφοτέρων τῶν κλιτῶν τοῦ ἱλαστηρίου. ποιηθήσονται Χεροὺβ εἷσ ἐκ τοῦ κλίτουσ τούτου καὶ Χεροὺβ εἷσ ἐκ τοῦ κλίτουσ τοῦ δευτέρου τοῦ ἱλαστηρίου. καὶ ποιήσεισ τοὺσ δύο Χερουβὶμ ἐπὶ τὰ δύο κλίτη. ἔσονται οἱ Χερουβὶμ ἐκτείνοντεσ τὰσ πτέρυγασ ἐπάνωθεν, συσκιάζοντεσ ἐν ταῖσ πτέρυξιν αὐτῶν ἐπὶ τοῦ ἱλαστηρίου, καὶ τὰ πρόσωπα αὐτῶν εἰσ ἄλληλα. εἰσ τὸ ἱλαστήριον ἔσονται τὰ πρόσωπα τῶν Χερουβίμ. καὶ ἐπιθήσεισ τὸ ἱλαστήριον ἐπὶ τὴν κιβωτὸν ἄνωθεν. καὶ εἰσ τὴν κιβωτὸν ἐμβαλεῖσ τὰ μαρτύρια, ἃ ἂν δῷ σοι. καὶ γνωσθήσομαί σοι ἐκεῖθεν καὶ λαλήσω σοι ἄνωθεν τοῦ ἱλαστηρίου ἀνὰ μέσον τῶν δύο Χερουβὶμ τῶν ὄντων ἐπὶ τῆσ κιβωτοῦ τοῦ μαρτυρίου καὶ κατὰ πάντα, ὅσα ἐὰν ἐντείλωμαί σοι πρὸσ τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραήλ. Καὶ ποιήσεισ τράπεζαν χρυσῆν χρυσίου καθαροῦ, δύο πήχεων τὸ μῆκοσ καὶ πήχεωσ τὸ εὖροσ καὶ πήχεωσ καὶ ἡμίσουσ τὸ ὕψοσ. καὶ ποιήσεισ αὐτῇ στρεπτὰ κυμάτια χρυσᾶ κύκλῳ. καὶ ποιήσεισ αὐτῇ στεφάνην παλαιστοῦ κύκλῳ. καὶ ποιήσεισ στρεπτὸν κυμάτιον τῇ στεφάνῃ κύκλῳ. καὶ ποιήσεισ τέσσαρασ δακτυλίουσ χρυσοῦσ καὶ ἐπιθήσεισ τοὺσ τέσσαρασ δακτυλίουσ ἐπὶ τὰ τέσσερα μέρη τῶν ποδῶν αὐτῆσ ὑπὸ τὴν στεφάνην, καὶ ἔσονται οἱ δακτύλιοι εἰσ θήκασ τοῖσ ἀναφορεῦσιν, ὥστε αἴρειν ἐν αὐτοῖσ τὴν τράπεζαν. καὶ ποιήσεισ τοὺσ ἀναφορεῖσ ἐκ ξύλων ἀσήπτων καὶ καταχρυσώσεισ αὐτούσ χρυσίῳ καθαρῷ, καὶ ἀρθήσεται ἐν αὐτοῖσ ἡ τράπεζα. καὶ ποιήσεισ τὰ τρυβλία αὐτῆσ καὶ τὰσ θυί̈σκασ καὶ τὰ σπονδεῖα καὶ τοὺσ κιάθουσ, ἐν οἷσ σπείσεισ ἐν αὐτοῖσ. ἐκ χρυσίου καθαροῦ ποιήσεισ αὐτά. καὶ ἐπιθήσεισ ἐπὶ τὴν τράπεζαν ἄρτουσ ἐνωπίουσ ἐναντίον μου διαπαντόσ. Καὶ ποιήσεισ λυχνίαν ἐκ χρυσίου καθαροῦ, τορευτὴν ποιήσεισ τὴν λυχνίαν. ὁ καυλὸσ αὐτῆσ καὶ οἱ καλαμίσκοι καὶ οἱ κρατῆρεσ καὶ οἱ σφαιρωτῆρεσ καὶ τὰ κρίνα ἐξ αὐτῆσ ἔσται. ἓξ δὲ καλαμίσκοι ἐκπορευόμενοι ἐκ πλαγίων, τρεῖσ καλαμίσκοι τῆσ λυχνίασ ἐκ τοῦ κλίτουσ τοῦ ἑνὸσ αὐτῆσ καὶ τρεῖσ καλαμίσκοι τῆσ λυχνίασ ἐκ τοῦ κλίτουσ τοῦ δευτέρου. καὶ τρεῖσ κρατῆρεσ ἐκτετυπωμένοι καρυί̈σκουσ ἐν τῷ ἑνὶ καλαμίσκῳ, σφαιρωτὴρ καὶ κρίνον. οὕτω τοῖσ ἓξ καλαμίσκοισ τοῖσ ἐκπορευομένοισ ἐκ τῆσ λυχνίασ. καὶ ἐν τῇ λυχνίᾳ τέσσαρεσ κρατῆρεσ ἐκτετυπωμένοι καρυί̈σκουσ. ἐν τῷ ἑνὶ καλαμίσκῳ σφαιρωτῆρεσ καὶ τὰ κρίνα αὐτῆσ. ὁ σφαιρωτὴρ ὑπὸ τοὺσ δύο καλαμίσκουσ ἐξ αὐτῆσ, καὶ σφαιρωτὴρ ὑπὸ τούσ τέσσαρασ καλαμίσκουσ ἐξ αὐτῆσ. οὕτω τοῖσ ἓξ καλαμίσκοισ τοῖσ ἐκπορευομένοισ ἐκ τῆσ λυχνίασ. καὶ ἐν τῇ λυχνίᾳ τέσσαρεσ κρατῆρεσ ἐκτετυπωμένοι καρυί̈σκουσ. οἱ σφαιρωτῆρεσ καὶ οἱ καλαμίσκοι ἐξ αὐτῆσ ἔστωσαν. ὅλη τορευτὴ ἐξ ἑνὸσ χρυσίου καθαροῦ. καὶ ποιήσεισ τοὺσ λύχνουσ αὐτῆσ ἑπτά. καὶ ἐπιθήσεισ τοὺσ λύχνουσ, καὶ φανοῦσιν ἐκ τοῦ ἑνὸσ προσώπου. καὶ τὸν ἐπαρυστῆρα αὐτῆσ καὶ τὰ ὑποθέματα αὐτῆσ ἐκ χρυσίου καθαροῦ ποιήσεισ. πάντα τὰ σκεύη ταῦτα τάλαντον χρυσίου καθαροῦ. ὅρα, ποιήσεισ κατὰ τὸν τύπον τὸν δεδειγμένον σοι ἐν τῷ ὄρει. ΚΑΙ τὴν σκηνὴν ποιήσεισ δέκα αὐλαίασ ἐκ βύσσου κεκλωσμένησ καὶ ὑακίνθου καὶ πορφύρασ καὶ κοκκίνου κεκλωσμένου. Χερουβὶμ ἐργασίᾳ ὑφάντου ποιήσεισ αὐτάσ.

μῆκοσ τῆσ αὐλαίασ τῆσ μιᾶσ ὀκτὼ καὶ εἴκοσι πήχεων καὶ εὖροσ τεσσάρων πήχεων ἡ αὐλαία ἡ μία ἔσται. μέτρον τὸ αὐτὸ ἔσται πάσαισ ταῖσ αὐλαίαισ. πέντε δὲ αὐλαῖαι ἔσονται ἐξ ἀλλήλων ἐχόμεναι ἡ ἑτέρα ἐκ τῆσ ἑτέρασ, καὶ πέντε αὐλαῖαι ἔσονται συνεχόμενοι ἑτέρα τῇ ἑτέρᾳ. καὶ ποιήσεισ αὐταῖσ ἀγκύλασ ὑακινθίνασ ἐπὶ τοῦ χείλουσ τῆσ αὐλαίασ τῆσ μιᾶσ ἐκ τοῦ ἑνὸσ μέρουσ εἰσ τὴν συμβολὴν καὶ οὕτω ποιήσεισ ἐπὶ τοῦ χείλουσ τῆσ αὐλαίασ τῆσ ἐξωτέρασ πρὸσ τῇ συμβολῇ τῇ δευτέρᾳ. πεντήκοντα ἀγκύλασ ποιήσεισ τῇ αὐλαίᾳ τῇ μιᾷ, καὶ πεντήκοντα ἀγκύλασ ποιήσεισ ἐκ τοῦ μέρουσ τῆσ αὐλαίασ κατὰ τὴν συμβολὴν τῆσ δευτέρασ, ἀντιπρόσωποι ἀντιπίπτουσαι ἀλλήλαισ εἰσ ἑκάστην. καὶ ποιήσεισ κρίκουσ πεντήκοντα χρυσοῦσ. καὶ συνάψεισ τὰσ αὐλαίασ ἑτέραν τῇ ἑτέρᾳ τοῖσ κρίκοισ. καὶ ἔσται ἡ σκηνὴ μία. καὶ ποιήσεισ δέρρεισ τριχίνασ σκέπην ἐπὶ τῆσ σκηνῆσ, ἕνδεκα δέρρεισ ποιήσεισ αὐτάσ. τὸ μῆκοσ τῆσ δέρρεωσ τῆσ μιᾶσ, τριάκοντα πήχεων, καὶ τεσσάρων πήχεων τὸ εὖροσ τῆσ δέρρεωσ τῆσ μιᾶσ. τὸ αὐτὸ μέτρον ἔσται ταῖσ ἕνδεκα δέρρεσι. καὶ συνάψεισ τὰσ πέντε δέρρεισ ἐπὶ τὸ αὐτό, καὶ τὰσ ἓξ δέρρεισ ἐπὶ τὸ αὐτό. καὶ ἐπιδιπλώσεισ τὴν δέρριν τὴν ἕκτην κατὰ πρόσωπον τῆσ σκηνῆσ. καὶ ποιήσεισ ἀγκύλασ πεντήκοντα ἐπὶ τοῦ χείλουσ τῆσ δέρρεωσ τῆσ μιᾶσ, τῆσ ἀνὰ μέσον κατὰ συμβολήν. καὶ πεντήκοντα ἀγκύλασ ποιήσεισ ἐπὶ τοῦ χείλουσ τῆσ δέρρεωσ, τῆσ συναπτούσησ τῆσ δευτέρασ. καὶ ποιήσεισ κρίκουσ χαλκοῦσ πεντήκοντα. καὶ συνάψεισ τοὺσ κρίκουσ ἐκ τῶν ἀγκυλῶν, καὶ συνάψεισ τὰσ δέρρεισ, καὶ ἔσται ἕν. καὶ ὑποθήσεισ τὸ πλεονάζον ἐν ταῖσ δέρρεσι τῆσ σκηνῆσ. τὸ ἥμισυ τῆσ δέρρεωσ τὸ ὑπολελειμμένον ὑποκαλύψεισ εἰσ τὸ πλεονάζον τῶν δέρρεων τῆσ σκηνῆσ. ὑποκαλύψεισ ὀπίσω τῆσ σκηνῆσ. πῆχυν ἐκ τούτου, καὶ πῆχυν ἐκ τούτου, ἐκ τοῦ ὑπερέχοντοσ τῶν δέρρεων, ἐκ τοῦ μήκουσ τῶν δέρρεων τῆσ σκηνῆσ, ἔσται συγκαλύπτον ἐπὶ τὰ πλάγια τῆσ σκηνῆσ ἔνθεν καὶ ἔνθεν, ἵνα καλύπτῃ. καὶ ποιήσεισ κατακάλυμμα τῇ σκηνῇ δέρματα κριῶν ἠρυθροδανωμένα, καὶ ἐπικαλύμματα δέρματα ὑακίνθινα ἐπάνωθεν. καὶ ποιήσεισ στύλουσ τῆσ σκηνῆσ ἐκ ξύλων ἀσήπτων. δέκα πήχεων ποιήσεισ τὸν στύλον τὸν ἕνα, καὶ πήχεωσ ἑνὸσ καὶ ἡμίσουσ τὸ πλάτοσ τοῦ στύλου τοῦ ἑνόσ. δύο ἀγκωνίσκουσ τῷ στύλῳ τῷ ἑνί, ἀντιπίπτοντασ ἕτερον τῷ ἑτέρῳ. οὕτω ποιήσεισ πᾶσι τοῖσ στύλοισ τῆσ σκηνῆσ. καὶ ποιήσεισ στύλουσ τῇ σκηνῇ, εἴκοσι στύλουσ ἐκ τοῦ κλίτουσ τοῦ πρὸσ βορρᾶν. καὶ τεσσαράκοντα βάσεισ ἀργυρᾶσ ποιήσεισ τοῖσ εἴκοσι στύλοισ. δύο βάσεισ τῷ στύλῳ τῷ ἑνὶ εἰσ ἀμφότερα τὰ μέρη αὐτοῦ. καὶ δύο βάσεισ τῷ στύλῳ τῷ ἑνὶ εἰσ ἀμφότερα τὰ μέρη αὐτοῦ. καὶ τὸ κλίτοσ τὸ δεύτερον τὸ πρὸσ νότον, εἴκοσι στύλουσ. καὶ τεσσαράκοντα βάσεισ αὐτῶν ἀργυρᾶσ. δύο βάσεισ τῷ στύλῳ τῷ ἑνὶ εἰσ ἀμφότερα τὰ μέρη αὐτοῦ, καὶ δύο βάσεισ τῷ στύλῳ τῷ ἑνὶ εἰσ ἀμφότερα τὰ μέρη αὐτοῦ. καὶ ἐκ τῶν ὀπίσω τῆσ σκηνῆσ κατὰ τὸ μέροσ τὸ πρὸσ θάλασσαν ποιήσεισ ἓξ στύλουσ. καὶ δύο στύλουσ ποιήσεισ ἐπὶ τῶν γωνιῶν τῆσ σκηνῆσ ἐκ τῶν ὀπισθίων. καὶ ἔσται ἐξ ἴσου κάτωθεν. κατὰ τὸ αὐτὸ ἔσονται ἴσοι ἐκ τῶν κεφαλῶν εἰσ σύμβλησιν μίαν. οὕτω ποιήσεισ ἀμφοτέραισ ταῖσ δυσὶ γωνίαισ. ἴσαι ἔστωσαν. καὶ ἔσονται ὀκτὼ στύλοι, καὶ αἱ βάσεισ αὐτῶν ἀργυραῖ δέκα ἕξ. δύο βάσεισ τῷ ἑνὶ στύλῳ εἰσ ἀμφότερα τὰ μέρη αὐτοῦ, καὶ δύο βάσεισ τῷ στύλῳ τῷ ἑνί. καὶ ποιήσεισ μοχλοὺσ ἐκ ξύλων ἀσήπτων. πέντε τῷ ἑνὶ στύλῳ ἐκ τοῦ ἑνὸσ μέρουσ τῆσ σκηνῆσ, καὶ πέντε μοχλοὺσ τῷ στύλῳ τῷ ἑνὶ κλίτει τῆσ σκηνῆσ τῷ δευτέρῳ, καὶ πέντε μοχλοὺσ τῷ στύλῳ τῷ ὀπισθίῳ τῷ κλίτει τῆσ σκηνῆσ τῷ πρὸσ θάλασσαν. καὶ ὁ μοχλὸσ ὁ μέσοσ ἀναμέσον τῶν στύλων διικνείσθω ἀπὸ τοῦ ἑνὸσ κλίτουσ εἰσ τὸ ἕτερον κλίτοσ. καὶ τοὺσ στύλουσ καταχρυσώσεισ χρυσίῳ. καὶ τοὺσ δακτυλίουσ ποιήσεισ χρυσοῦσ, εἰσ οὓσ εἰσάξεισ τοὺσ μοχλούσ. καὶ καταχρυσώσεισ τοὺσ μοχλοὺσ χρυσίῳ. καὶ ἀναστήσεισ τὴν σκηνὴν κατὰ τὸ εἶδοσ τὸ δεδειγμένον σοι ἐν τῷ ὄρει. καὶ ποιήσεισ καταπέτασμα ἐξ ὑακίνθου, καὶ πορφύρασ, καὶ κοκκίνου κεκλωσμένου, καί βύσσου νενησμένησ. ἔργον ὑφαντὸν ποιήσεισ αὐτὸΧερουβίμ. καὶ ἐπιθήσεισ αὐτὸ ἐπί τεσσάρων στύλων ἀσήπτων κεχρυσωμένων χρυσίῳ. καὶ αἱ κεφαλίδεσ αὐτῶν χρυσαῖ, καὶ αἱ βάσεισ αὐτῶν τέσσαρεσ ἀργυραῖ. καὶ θήσεισ τὸ καταπέτασμα ἐπὶ τῶν στύλων. καὶ εἰσοίσεισ ἐκεῖ ἐσώτερον τοῦ καταπετάσματοσ τὴν κιβωτὸν τοῦ μαρτυρίου. καὶ διοριεῖ τό καταπέτασμα ὑμῖν ἀνὰ μέσον τοῦ ἁγίου καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ ἁγίου τῶν ἁγίων. καὶ κατακαλύψεισ τῷ καταπετάσματι τὴν κιβωτὸν τοῦ μαρτυρίου ἐν τῷ ἁγίῳ τῶν ἁγίων. καὶ θήσεισ τὴν τράπεζαν ἔξωθεν τοῦ καταπετάσματοσ καὶ τὴν λυχνίαν ἀπέναντι τῆσ τραπέζησ ἐπὶ μέρουσ τῆσ σκηνῆσ τὸ πρὸσ νότον καὶ τὴν τράπεζαν θήσεισ ἐπὶ μέρουσ τῆσ σκηνῆσ τὸ πρὸσ βορρᾶν. καὶ ποιήσεισ ἐπίσπαστρον τῇ θύρᾳ τῆσ σκηνῆσ ἐξ ὑακίνθου καὶ πορφύρασ καὶ κοκκίνου κεκλωσμένου καὶ βύσσου κεκλωσμένησ, ἔργον ποικιλτοῦ. καὶ ποιήσεισ τῷ καταπετάσματι πέντε στύλουσ καὶ χρυσώσεισ αὐτοὺσ χρυσίῳ, καὶ αἱ κεφαλίδεσ αὐτῶν χρυσαῖ, καὶ χωνεύσεισ αὐτοῖσ πέντε βάσεισ χαλκᾶσ. ΚΑΙ ποιήσεισ θυσιαστήριον ἐκ ξύλων ἀσήπτων, πέντε πήχεων τὸ μῆκοσ καὶ πέντε πήχεων τὸ εὖροσ, τετράγωνον ἔσται τὸ θυσιαστήριον, καὶ τριῶν πήχεων τὸ ὕψοσ αὐτοῦ.

καὶ ποιήσεισ τὰ κέρατα ἐπὶ τῶν τεσσάρων γωνιῶν. ἐξ αὐτοῦ ἔσται τὰ κέρατα. καὶ καλύψεισ αὐτὰ χαλκῷ. καὶ ποιήσεισ στεφάνην τῷ θυσιαστηρίῳ καὶ τὸν καλυπτῆρα αὐτοῦ καὶ τὰσ φιάλασ αὐτοῦ καὶ τὰσ κρεάγρασ αὐτοῦ καὶ τὸ πυρεῖον αὐτοῦ. καὶ πάντα τὰ σκεύη αὐτοῦ ποιήσεισ χαλκᾶ. καὶ ποιήσεισ αὐτῷ ἐσχάραν ἔργῳ δικτυωτῷ χαλκῆν. καὶ ποιήσεισ τῇ ἐσχάρᾳ τέσσαρασ δακτυλίουσ χαλκοῦσ ὑπὸ τὰ τέσσαρα κλίτη. καὶ ὑποθήσεισ αὐτοὺσ ὑπὸ τὴν ἐσχάραν τοῦ θυσιαστηρίου κάτωθεν. ἔσται δὲ ἡ ἐσχάρα ἕωσ τοῦ ἡμίσουσ τοῦ θυσιαστηρίου. καὶ ποιήσεισ τῷ θυσιαστηρίῳ ἀναφορεῖσ ἐκ ξύλων ἀσήπτων καὶ περιχαλκώσεισ αὐτούσ χαλκῷ. καὶ εἰσάξεισ τοὺσ ἀναφορεῖσ εἰσ τοὺσ δακτυλίουσ, καὶ ἔστωσαν ἀναφορεῖσ κατὰ πλευρὰ τοῦ θυσιαστηρίου ἐν τῷ αἴρειν αὐτό. κοῖλον σανιδωτὸν ποιήσεισ αὐτό. κατὰ τὸ παραδεχθέν σοι ἐν τῷ ὄρει, οὕτω ποιήσεισ αὐτό. Καὶ ποιήσεισ αὐλὴν τῇ σκηνῇ. εἰσ τὸ κλίτοσ τό πρὸσ λίβα ἱστία τῆσ αὐλῆσ ἐκ βύσσου κεκλωσμένησ, μῆκοσ ἑκατὸν πήχεων τῷ ἑνὶ κλίτει. καὶ οἱ στῦλοι αὐτῶν εἴκοσι, καὶ αἱ βάσεισ αὐτῶν εἴκοσι χαλκαῖ, καὶ οἱ κρίκοι αὐτῶν καὶ αἱ ψαλίδεσ ἀργυραῖ. οὕτωσ τῷ κλίτει τῷ πρὸσ ἀπηλιώτην ἱστία, ἑκατὸν πήχεων μῆκοσ. καὶ οἱ στῦλοι αὐτῶν εἴκοσι καὶ αἱ βάσεισ αὐτῶν εἴκοσι χαλκαῖ, καὶ οἱ κρίκοι καὶ αἱ ψαλίδεσ τῶν στύλων, καὶ αἱ βάσεισ αὐτῶν περιηργυρωμέναι ἀργυρίῳ. τὸ δὲ εὖροσ τῆσ αὐλῆσ τὸ κατὰ θάλασσαν ἱστία πεντήκοντα πήχεων. στῦλοι αὐτῶν δέκα, καὶ βάσεισ αὐτῶν δέκα. καὶ εὖροσ τῆσ αὐλῆσ τῆσ πρὸσ νότον, ἱστία πεντήκοντα πήχεων. στῦλοι αὐτῶν δέκα, καὶ βάσεισ αὐτῶν δέκα. καὶ πεντεκαίδεκα πήχεων τὸ ὕψοσ τῶν ἱστίων τῷ κλίτει τῷ ἑνί. στῦλοι αὐτῶν τρεῖσ, καὶ αἱ βάσεισ αὐτῶν τρεῖσ. καὶ τὸ κλίτοσ τὸ δεύτερον δεκαπέντε πήχεων τῶν ἱστίων τὸ ὕψοσ. στῦλοι αὐτῶν τρεῖσ, καὶ αἱ βάσεισ αὐτῶν τρεῖσ. καὶ τῇ πύλῃ τῆσ αὐλῆσ κάλυμμα, εἴκοσι πήχεων τὸ ὕψοσ, ἐξ ὑακίνθου καὶ πορφύρασ καὶ κοκκίνου κεκλωσμένου καὶ βύσσου κεκλωσμένησ τῇ ποικιλίᾳ τοῦ ραφιδευτοῦ. στῦλοι αὐτῶν τέσσαρεσ καὶ αἱ βάσεισ αὐτῶν τέσσαρεσ. πάντεσ οἱ στῦλοι τῆσ αὐλῆσ κύκλῳ κατηργυρωμένοι ἀργυρίῳ, καὶ αἱ κεφαλίδεσ αὐτῶν ἀργυραῖ, καὶ αἱ βάσεισ αὐτῶν χαλκαῖ. τὸ δὲ μῆκοσ τῆσ αὐλῆσ ἑκατὸν ἐφ̓ ἑκατόν, καὶ εὖροσ πεντήκοντα ἐπὶ πεντήκοντα, καὶ ὕψοσ πέντε πήχεων, ἐκ βύσσου κεκλωσμένησ, καὶ αἱ βάσεισ αὐτῶν χαλκαῖ. καὶ πᾶσα ἡ κατασκευὴ καὶ πάντα τὰ ἐργαλεῖα καὶ οἱ πάσσαλοι τῆσ αὐλῆσ χαλκοῖ. Καὶ σὺ σύνταξον τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραὴλ καὶ λαβέτωσάν σοι ἔλαιον ἐξ ἐλαιῶν ἄτρυγον καθαρὸν κεκομμένον εἰσ φῶσ καῦσαι, ἵνα καίηται λύχνοσ διαπαντόσ. ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου ἔξωθεν τοῦ καταπετάσματοσ τοῦ ἐπὶ τῆσ διαθήκησ καύσει αὐτὸ Ἀαρὼν καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ ἀφ̓ ἑσπέρασ ἕωσ πρωί̈ ἐναντίον Κυρίου. νόμιμον αἰώνιον εἰσ τὰσ γενεὰσ ὑμῶν παρὰ τῶν υἱῶν Ἰσραήλ. ΚΑΙ σὺ προσαγάγου πρὸσ σεαυτὸν τόν τε Ἀαρὼν τὸν ἀδελφόν σου καὶ τοὺσ υἱοὺσ αὐτοῦ ἐκ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἱερατεύειν μοι, Ἀαρὼν καὶ Ναδὰβ καὶ Ἀβιοὺδ καὶ Ἐλεάζαρ καὶ Ἰθάμαρ υἱοὺσ Ἀαρών.

καὶ ποιήσεισ στολὴν ἁγίαν Ἀαρὼν τῷ ἀδελφῷ σου εἰσ τιμὴν καὶ δόξαν. καὶ σὺ λάλησον πᾶσι τοῖσ σοφοῖσ τῇ διανοίᾳ, οὓσ ἐνέπλησαν πνεύματοσ σοφίασ καὶ αἰσθήσεωσ, καὶ ποιήσουσι τὴν στολὴν τὴν ἁγίαν Ἀαρὼν εἰσ τὸ ἅγιον, ἐν ᾗ ἱερατεύσει μοι. καὶ αὗται αἱ στολαί, ἃσ ποιήσουσι. τὸ περιστήθιον καὶ τὴν ἐπωμίδα καὶ τὸν ποδήρη καὶ χιτῶνα κοσυμβωτὸν καὶ κίδαριν καὶ ζώνην. καὶ ποιήσουσι στολὰσ ἁγίασ Ἀαρὼν καὶ τοῖσ υἱοῖσ αὐτοῦ εἰσ τὸ ἱερατεύειν μοι. καὶ αὐτοὶ λήψονται τὸ χρυσίον καὶ τὸν ὑάκινθον καὶ τὴν πορφύραν καὶ τὸ κόκκινον καὶ τὴν βύσσον. καὶ ποιήσουσι τὴν ἐπωμίδα ἐκ βύσσου κεκλωσμένησ, ἔργον ὑφαντὸν ποικιλτοῦ. δύο ἐπωμίδεσ συνέχουσαι ἔσονται αὐτῷ ἑτέρα τὴν ἑτέραν, ἐπὶ τοῖσ δυσὶ μέρεσιν ἐξηρτημέναι. καὶ τὸ ὕφασμα τῶν ἐπωμίδων, ὅ ἐστιν ἐπ̓ αὐτῷ, κατὰ τὴν ποίησιν ἐξ αὐτοῦ ἔσται ἐκ χρυσίου καθαροῦ καὶ ὑακίνθου καὶ πορφύρασ καὶ κοκκίνου διανενησμένου καὶ βύσσου κεκλωσμένησ. καὶ λήψῃ τοὺσ δύο λίθουσ, λίθουσ σμαράγδου, καὶ γλύψεισ ἐν αὐτοῖσ τὰ ὀνόματα τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, ἓξ ὀνόματα ἐπὶ τὸν λίθον τὸν ἕνα καὶ τὰ ἓξ ὀνόματα τὰ λοιπὰ ἐπὶ τὸν λίθον τὸν δεύτερον κατὰ τὰσ γενέσεισ αὐτῶν. ἔργον λιθουργικῆσ τέχνησ, γλύμμα σφραγῖδοσ, διαγλύψεισ τοὺσ δύο λίθουσ ἐπὶ τοῖσ ὀνόμασι τῶν υἱῶν Ἰσραήλ. καὶ θήσεισ τοὺσ δύο λίθουσ ἐπὶ τῶν ὤμων τῆσ ἐπωμίδοσ. λίθοι μνημοσύνου εἰσὶ τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραήλ. καὶ ἀναλήψεται Ἀαρὼν τὰ ὀνόματα τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἔναντι Κυρίου ἐπὶ τῶν δύο ὤμων αὐτοῦ, μνημόσυνον περὶ αὐτῶν. καὶ ποιήσεισ ἀσπιδίσκασ ἐκ χρυσίου καθαροῦ. καὶ ποιήσεισ δύο κροσσωτὰ ἐκ χρυσίου καθαροῦ, καταμεμιγμένα ἐν ἄνθεσιν, ἔργον πλοκῆσ. καὶ ἐπιθήσεισ τὰ κροσσωτὰ τὰ πεπλεγμένα ἐπὶ τὰσ ἀσπιδίσκασ κατὰ τὰσ παρωμίδασ αὐτῶν ἐκ τῶν ἐμπροσθίων. καὶ ποιήσεισ λογεῖον τῶν κρίσεων, ἔργον ποικιλτοῦ. κατὰ τὸν ρυθμὸν τῆσ ἐπωμίδοσ ποιήσεισ αὐτό. ἐκ χρυσίου καὶ ὑακίνθου καὶ πορφύρασ καὶ κοκκίνου κεκλωσμένου καὶ βύσσου κεκλωσμένησ ποιήσεισ αὐτό. τετράγωνον ἔσται, διπλοῦν, σπιθαμῆσ τὸ μῆκοσ αὐτοῦ καὶ σπιθαμῆσ τὸ εὖροσ. καὶ καθυφανεῖσ ἐν αὐτῷ ὕφασμα κατάλιθον τετράστιχον. στίχοσ λίθων ἔσται, σάρδιον, τοπάζιον καὶ σμάραγδοσ, ὁ στίχοσ ὁ εἷσ. καὶ ὁ στίχοσ ὁ δεύτεροσ, ἄνθραξ καὶ σάπφειροσ καὶ ἴασπισ. καὶ ὁ στίχοσ ὁ τρίτοσ, λιγύριον, ἀχάτησ καὶ ἀμέθυστοσ. καὶ ὁ στίχοσ ὁ τέταρτοσ, χρυσόλιθοσ καὶ βηρύλλιον καὶ ὀνύχιον. περικεκαλυμμένα χρυσίῳ, συνδεδεμένα ἐν χρυσίῳ, ἔστωσαν κατὰ στίχον αὐτῶν. καὶ οἱ λίθοι ἔστωσαν ἐκ τῶν ὀνομάτων τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ δεκαδύο κατὰ τὰ ὀνόματα αὐτῶν. γλυφαὶ σφραγίδων, ἕκαστοσ κατὰ τὸ ὄνομα, ἔστωσαν εἰσ δεκαδύο φυλάσ. καὶ ποιήσεισ ἐπὶ τὸ λογεῖον κρωσσοὺσ συμπεπλεγμένουσ, ἔργον ἁλυσιδωτὸν ἐκ χρυσίου καθαροῦ. καὶ λήψεται Ἀαρὼν τὰ ὀνόματα τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἐπὶ τοῦ λογείου τῆσ κρίσεωσ ἐπὶ τοῦ στήθουσ, εἰσιόντι εἰσ τὸ ἅγιον, μνημόσυνον ἐναντίον τοῦ Θεοῦ. καὶ θήσεισ ἐπὶ τὸ λογεῖον τῆσ κρίσεωσ τοὺσ κρωσσούσ. τὰ ἁλυσιδωτὰ ἐπ̓ ἀμφοτέρων τῶν κλιτῶν τοῦ λογείου ἐπιθήσεις καὶ τὰσ δύο ἀσπιδίσκασ ἐπιθήσεισ ἐπ̓ ἀμφοτέρουσ τοὺσ ὤμουσ τῆσ ἐπωμίδοσ κατὰ πρόσωπον. καὶ ἐπιθήσεισ ἐπὶ τὸ λογεῖον τῆσ κρίσεωσ τὴν δήλωσιν καὶ τὴν ἀλήθειαν, καὶ ἔσται ἐπὶ τοῦ στήθουσ Ἀαρών, ὅταν εἰσπορεύηται εἰσ τὸ ἅγιον ἔναντι Κυρίου. καὶ οἴσει Ἀαρὼν τὰσ κρίσεισ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἐπὶ τοῦ στήθουσ ἔναντι Κυρίου διαπαντόσ. καὶ ποιήσεισ ὑποδύτην ποδήρη ὅλον ὑακίνθινον. καὶ ἔσται τὸ περιστόμιον ἐξ αὐτοῦ μέσον, ὤαν ἔχον κύκλῳ τοῦ περιστομίου, ἔργον ὑφάντου, τὴν συμβολὴν συνυφασμένην ἐξ αὐτοῦ, ἵνα μὴ ραγῇ. καὶ ποιήσεισ ἐπὶ τὸ λῶμα τοῦ ὑποδύτου κάτωθεν, ὡσεὶ ἐξανθούσησ ρόασ ροί̈σκουσ ἐξ ὑακίνθου καὶ πορφύρασ καὶ κοκκίνου διανενησμένου καὶ βύσσου κεκλωσμένησ ἐπί τοῦ λώματοσ τοῦ ὑποδύτου κύκλῳ. τὸ αὐτὸ εἶδοσ ροί̈σκουσ χρυσοῦσ καὶ κώδωνασ ἀναμέσον τούτων περικύκλῳ. παρὰ ροί̈σκον χρυσοῦν κώδωνα καὶ ἄνθινον ἐπὶ τοῦ λώματοσ τοῦ ὑποδύτου κύκλῳ. καὶ ἔσται Ἀαρὼν ἐν τῷ λειτουργεῖν ἀκουστὴ ἡ φωνὴ αὐτοῦ, εἰσιόντι εἰσ τὸ ἅγιον ἔναντι Κυρίου καὶ ἐξιόντι, ἵνα μὴ ἀποθάνῃ. καὶ ποιήσεισ πέταλον χρυσοῦν καθαρὸν καὶ ἐκτυπώσεισ ἐν αὐτῷ ἐκτύπωμα σφραγῖδοσ Ἁγίασμα Κυρίου. καὶ ἐπιθήσεισ αὐτὸ ἐπὶ ὑακίνθου κεκλωσμένησ, καὶ ἔσται ἐπί τῆσ μίτρασ. κατά πρόσωποντῆσ μίτρασ ἔσται. καὶ ἔσται ἐπὶ τοῦ μετώπου Ἀαρών, καὶ ἐξαρεῖ Ἀαρὼν τὰ ἁμαρτήματα τῶν ἁγίων, ὅσα ἂν ἁγιάσωσιν οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ, παντὸσ δόματοσ τῶν ἁγίων αὐτῶν. καὶ ἔσται ἐπὶ τοῦ μετώπου Ἀαρὼν διαπαντόσ, δεκτὸναὐτοῖσ ἔναντι Κυρίου. καὶ οἱ κοσυμβωτοὶ τῶν χιτώνων ἐκ βύσσου. καὶ ποιήσεισ κίδαριν βυσσίνην καὶ ζώνην ποιήσεισ, ἔργον ποικιλτοῦ. καὶ τοῖσ υἱοῖσ Ἀαρὼν ποιήσεισ χιτῶνασ καὶ ζώνασ καὶ κιδάρεισ ποιήσεισ αὐτοῖσ εἰσ τιμὴν καὶ δόξαν. καὶ ἐνδύσεισ αὐτὰ Ἀαρὼν τὸν ἀδελφόν σου, καὶ τοὺσ υἱοὺσ αὐτοῦ μετ̓ αὐτοῦ. καὶ χρίσεισ αὐτοὺσ καὶ ἐμπλήσεισ αὐτῶν τὰσ χεῖρασ καὶ ἁγιάσεισ αὐτούσ, ἵνα ἱερατεύωσί μοι. καὶ ποιήσεισ αὐτοῖσ περισκελῆ λινᾶ καλύψαι ἀσχημοσύνην χρωτὸσ αὐτῶν. ἀπὸ ὀσφύοσ ἕωσ μηρῶν ἔσται. καὶ ἕξει Ἀαρὼν αὐτὰ καὶ υἱοὶ αὐτοῦ, ὡσ ἂν εἰσπορεύωνται εἰσ τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου ἢ ὅταν προσπορεύωνται λειτουργεῖν πρὸσ τὸ θυσιαστήριον τοῦ ἁγίου, καὶ οὐκ ἐπάξονται πρόσ ἑαυτοὺσ ἁμαρτίαν, ἵνα μὴ ἀποθάνωσι. νόμιμον αἰώνιον αὐτῷ καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ μετ̓ αὐτόν. ΚΑΙ ταῦτά ἐστιν, ἃ ποιήσεισ αὐτοῖσ ἁγιάσαι αὐτούσ, ὥστε ἱερατεύειν μοι αὐτούσ. λήψῃ μοσχάριον ἐκ βοῶν ἓν καὶ κριοὺσ ἀμώμουσ δύο

καὶ ἄρτουσ ἀζύμουσ πεφυραμένουσ ἐν ἐλαίῳ καὶ λάγανα ἄζυμα κεχρισμένα ἐν ἐλαίῳ. σεμίδαλιν ἐκ πυρῶν ποιήσεισ αὐτά. καὶ ἐπιθήσεισ αὐτὰ ἐπὶ κανοῦν ἓν καὶ προσοίσεισ αὐτὰ ἐπὶ τῷ κανῷ καὶ τὸ μοσχάριον καὶ τοὺσ δύο κριούσ. καὶ Ἀαρὼν καὶ τοὺσ υἱοὺσ αὐτοῦ προσάξεισ ἐπὶ τὰσ θύρασ τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου καὶ λούσεισ αὐτοὺσ ἐν ὕδατι. καὶ λαβὼν τὰσ στολάσ ἐνδύσεισ Ἀαρὼν τὸν ἀδελφόν σου καὶ τὸν χιτῶνα τὸν ποδήρη καὶ τὴν ἐπωμίδα καὶ τὸ λογεῖον καὶ συνάψεισ αὐτῷ τὸ λογεῖον πρὸσ τὴν ἐπωμίδα. καὶ ἐπιθήσεισ τὴν μίτραν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ καὶ ἐπιθήσεισ τὸ πέταλον τὸ Ἁγίασμα ἐπὶ τὴ μίτραν. καὶ λήψῃ τοῦ ἐλαίου τοῦ χρίσματοσ καὶ ἐπιχεεῖσ αὐτὸ ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ καὶ χρίσεισ αὐτόν. καὶ τοὺσ υἱοὺσ αὐτοῦ προσάξεισ καὶ ἐνδύσεισ αὐτοὺσ χιτῶνας καὶ ζώσεισ αὐτοὺσ ταῖσ ζώναισ, καὶ περιθήσεισ αὐτοῖσ τὰσ κιδάρεισ, καὶ ἔσται αὐτοῖσ ἱερατεία μοι εἰσ τὸν αἰῶνα. καὶ τελειώσεισ Ἀαρὼν τὰσ χεῖρασ αὐτοῦ καὶ τὰσ χεῖρασ τῶν υἱῶν αὐτοῦ. καὶ προσάξεισ τὸν μόσχον ἐπὶ τὰσ θύρασ τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου, καὶ ἐπιθήσουσιν Ἀαρὼν καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ τὰσ χεῖρασ αὐτῶν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν τοῦ μόσχου ἔναντι Κυρίου παρὰ τὰσ θύρασ τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου. καὶ σφάξεισ τὸν μόσχον ἔναντι Κυρίου παρὰ τὰσ θύρασ τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου. καὶ λήψῃ ἀπὸ τοῦ αἵματοσ τοῦ μόσχου καὶ θήσεισ ἐπὶ τῶν κεράτων τοῦ θυσιαστηρίου τῷ δακτύλῳ σου. τὸ δὲ λοιπὸν πᾶν αἷμα ἐκχεεῖσ παρὰ τὴν βάσιν τοῦ θυσιαστηρίου. καὶ λήψῃ πᾶν τὸ στέαρ τὸ ἐπὶ τῆσ κοιλίασ καὶ τὸν λοβὸν τοῦ ἥπατοσ καὶ τοὺσ δύο νεφροὺσ καὶ τὸ στέαρ τὸ ἐπ̓ αὐτῶν καὶ ἐπιθήσεισ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον. τὰ δὲ κρέατα τοῦ μόσχου καὶ τὸ δέρμα καὶ τὴν κόπρον κατακαύσεισ πυρὶ ἔξω τῆσ παρεμβολῆσ. ἁμαρτίασ γάρ ἐστι. καὶ τὸν κριὸν λήψῃ τὸν ἕνα, καὶ ἐπιθήσουσιν Ἀαρὼν καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ τὰσ χεῖρασ αὐτῶν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν τοῦ κριοῦ. καὶ σφάξεισ αὐτὸν καὶ λαβὼν τὸ αἷμα προσχεεῖσ πρὸσ τὸ θυσιαστήριον κύκλῳ. καὶ τὸν κριὸν διχοτομήσεισ κατὰ μέλη καὶ πλυνεῖσ τὰ ἐνδόσθια καὶ τούσ πόδασ ὕδατι καὶ ἐπιθήσεισ ἐπὶ τὰ διχοτομήματα σὺν τῇ κεφαλῇ. καὶ ἀνοίσεισ ὅλον τὸν κριὸν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον, ὁλοκαύτωμα τῷ Κυρίῳ εἰσ ὀσμὴν εὐωδίασ. θυσίασμα Κυρίῳ ἐστί. καὶ λήψῃ τὸν κριὸν τὸν δεύτερον, καὶ ἐπιθήσει Ἀαρὼν καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ τὰσ χεῖρασ αὐτῶν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν τοῦ κριοῦ. καὶ σφάξεισ αὐτόν, καὶ λήψῃ τοῦ αἵματοσ αὐτοῦ καὶ ἐπιθήσεισ ἐπὶ τὸν λοβὸν τοῦ ὠτὸσ Ἀαρὼν τοῦ δεξιοῦ καὶ ἐπὶ τὸ ἄκρον τῆσ δεξιᾶσ χειρὸσ καὶ ἐπὶ τὸ ἄκρον τοῦ ποδὸσ τοῦ δεξιοῦ, καὶ ἐπὶ τοὺσ λοβοὺσ τῶν ὤτων τῶν υἱῶν αὐτοῦ τῶν δεξιῶν καὶ ἐπὶ τὰ ἄκρα τῶν χειρῶν αὐτῶν τῶν δεξιῶν καὶ ἐπὶ τὰ ἄκρα τῶν ποδῶν αὐτῶν τῶν δεξιῶν. καὶ λήψῃ ἀπὸ τοῦ αἵματοσ τοῦ ἀπὸ τοῦ θυσιαστηρίου καὶ ἀπὸ τοῦ ἐλαίου τῆσ χρίσεωσ καὶ ρανεῖσ ἐπὶ Ἀαρὼν καὶ ἐπὶ τὴν στολὴν αὐτοῦ καὶ ἐπὶ τοὺσ υἱοὺσ αὐτοῦ καὶ ἐπὶ τὰσ στολὰσ τῶν υἱῶν αὐτοῦ μετ̓ αὐτοῦ, καὶ ἁγιασθήσεται αὐτὸσ καὶ ἡ στολὴ αὐτοῦ καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ καὶ αἱ στολαὶ τῶν υἱῶν αὐτοῦ μετ̓ αὐτοῦ. τὸ δὲ αἷμα τοῦ κριοῦ προσχεεῖσ πρὸσ τὸ θυσιαστήριον κύκλῳ. καὶ λήψῃ ἀπὸ τοῦ κριοῦ τὸ στέαρ αὐτοῦ καὶ τὸ στέαρ τὸ κατακαλύπτον τὴν κοιλίαν καὶ τὸν λοβὸν τοῦ ἥπατοσ καὶ τοὺσ δύο νεφροὺσ καὶ τὸ στέαρ τὸ ἐπ̓ αὐτῶν καὶ τὸν βραχίονα τὸν δεξιόν. ἔστι γὰρ τελείωσισ αὕτη. καὶ ἄρτον ἕνα ἐξ ἐλαίου καὶ λάγανον ἓν ἀπὸ τοῦ κανοῦ τῶν ἀζύμων τῶν προτεθειμένων ἔναντι Κυρίου καὶ ἐπιθήσεισ τὰ πάντα ἐπὶ τὰσ χεῖρασ Ἀαρὼν καὶ ἐπὶ τὰσ χεῖρασ τῶν υἱῶν αὐτοῦ καὶ ἀφοριεῖσ αὐτὰ ἀφόρισμα ἔναντι Κυρίου. καὶ λήψῃ αὐτὰ ἐκ τῶν χειρῶν αὐτῶν καὶ ἀνοίσεισ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον τῆσ ὁλοκαυτώσεωσ εἰσ ὀσμὴν εὐωδίασ ἔναντι Κυρίου. κάρπωμά ἐστι Κυρίῳ. καὶ λήψῃ τὸ στηθύνιον ἀπὸ τοῦ κριοῦ τῆσ τελειώσεωσ, ὅ ἐστιν Ἀαρών, καὶ ἀφοριεῖσ αὐτὸ ἀφόρισμα ἔναντι Κυρίου, καὶ ἔσται σοι ἐν μερίδι. καὶ ἁγιάσεισ τὸ στηθύνιον ἀφόρισμα καὶ τὸν βραχίονα τοῦ ἀφαιρέματοσ, ὃσ ἀφώρισται καὶ ὃσ ἀφῄρηται ἀπὸ τοῦ κριοῦ τῆσ τελειώσεωσ ἀπὸ τοῦ Ἀαρὼν καὶ ἀπὸ τῶν υἱῶν αὐτοῦ, καὶ ἔσται Ἀαρὼν καὶ τοῖσ υἱοῖσ αὐτοῦ νόμιμον αἰώνιον παρὰ τῶν υἱῶν Ἰσραήλ. ἔστι γὰρ ἀφαίρεμα τοῦτο καὶ ἀφαίρεμα ἔσται παρὰ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἀπὸ τῶν θυμάτων τῶν σωτηρίων τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, ἀφαίρεμα Κυρίῳ. καὶ ἡ στολὴ τοῦ ἁγίου, ἥ ἐστιν Ἀαρών, ἔσται τοῖσ υἱοῖσ αὐτοῦ μετ̓ αὐτόν, χρισθῆναι αὐτοὺσ ἐν αὐτοῖσ καὶ τελειῶσαι τὰσ χεῖρασ αὐτῶν. ἑπτὰ ἡμέρασ ἐνδύσεται αὐτὰ ὁ ἱερεὺσ ὁ ἀντ̓ αὐτοῦ ἐκ τῶν υἱῶν αὐτοῦ, ὃσ εἰσελεύσεται εἰσ τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου λειτουργεῖν ἐν τοῖσ ἁγίοισ. καὶ τὸν κριὸν τῆσ τελειώσεωσ λήψῃ καὶ ἑψήσεισ τὰ κρέα ἐν τόπῳ ἁγίῳ, καὶ ἔδονται Ἀαρὼν καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ τὰ κρέα τοῦ κριοῦ καὶ τοὺσ ἄρτουσ τοὺσ ἐν τῷ κανῷ παρὰ τὰσ θύρασ τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου. ἔδονται αὐτά, ἐν οἷσ ἡγιάσθησαν ἐν αὐτοῖσ τελειῶσαι τὰσ χεῖρασ αὐτῶν, ἁγιάσαι αὐτούσ, καὶ ἀλλογενὴσ οὐκ ἔδεται ἀπ̓ αὐτῶν. ἔστι γὰρ ἅγια. ἐὰν δὲ καταλειφθῇ ἀπὸ τῶν κρεῶν τῆσ θυσίασ τῆσ τελειώσεωσ καὶ τῶν ἄρτων ἕωσ πρωί̈, κατακαύσεισ τὰ λοιπὰ πυρί. οὐ βρωθήσεται, ἁγίασμα γάρ ἐστι. καὶ ποιήσεισ Ἀαρὼν καὶ τοῖσ υἱοῖσ αὐτοῦ οὕτω κατὰ πάντα, ὅσα ἐνετειλάμην σοι. ἑπτὰ ἡμέρασ τελειώσεισ τὰσ χεῖρασ αὐτῶν. καὶ τὸ μοσχάριον τῆσ ἁμαρτίασ ποιήσεισ τῇ ἡμέρᾳ τοῦ καθαρισμοῦ καὶ καθαριεῖσ τὸ θυσιαστήριον ἐν τῷ ἁγιάζειν σε ἐπ̓ αὐτῷ καὶ χρίσεισ αὐτὸ ὥστε ἁγιάσαι αὐτό. ἑπτὰ ἡμέρασ καθαριεῖσ τὸ θυσιαστήριον καὶ ἁγιάσεισ αὐτό, καὶ ἔσται τὸ θυσιαστήριον ἅγιον τοῦ ἁγίου. πᾶσ ὁ ἁπτόμενοσ τοῦ θυσιαστηρίου ἁγιασθήσεται. Καὶ ταῦτά ἐστιν, ἃ ποιήσεισ ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου. ἀμνοὺσ ἐνιαυσίουσ ἀμώμουσ δύο τὴν ἡμέραν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον ἐνδελεχῶσ, κάρπωμα ἐνδελεχισμοῦ. τὸν ἀμνὸν τὸν ἕνα ποιήσεισ τὸ πρωί̈ καὶ τὸν ἀμνὸν τὸν δεύτερον ποιήσεισ τὸ δειλινόν. καὶ δέκατον σεμιδάλεωσ πεφυραμένησ ἐν ἐλαίῳ κεκομμένῳ τῷ τετάρτῳ τοῦ εἲν καὶ σπονδὴν τὸ τέταρτον τοῦ εἲν οἴνου τῷ ἀμνῷ τῷ ἑνί. καὶ τὸν ἀμνὸν τὸν δεύτερον ποιήσεισ τὸ δειλινόν, κατὰ τὴν θυσίαν τὴν πρωϊνὴν καὶ κατὰ τὴν σπονδὴν αὐτοῦ ποιήσεισ εἰσ ὀσμὴν εὐωδίασ, κάρπωμα Κυρίῳ, θυσίαν ἐνδελεχισμοῦ εἰσ γενεὰσ ὑμῶν, ἐπὶ θύρασ τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου ἔναντι Κυρίου, ἐν οἷσ γνωσθήσομαί σοι ἐκεῖθεν, ὥστε λαλῆσαί σοι. καὶ τάξομαι ἐκεῖ τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραὴλ καὶ ἁγιασθήσομαι ἐν δόξῃ μου. καὶ ἁγιάσω τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου καὶ τὸ θυσιαστήριον καὶ Ἀαρὼν καὶ τοὺσ υἱοὺσ αὐτοῦ ἁγιάσω ἱερατεύειν μοι. καὶ ἐπικληθήσομαι ἐν τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραὴλ καὶ ἔσομαι αὐτῶν Θεόσ, καὶ γνώσονται ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριοσ ὁ Θεὸσ αὐτῶν, ὁ ἐξαγαγὼν αὐτοὺσ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου, ἐπικληθῆναι αὐτοῖσ καὶ εἶναι αὐτῶν Θεόσ. ΚΑΙ ποιήσεισ θυσιαστήριον θυμιάματοσ ἐκ ξύλων ἀσήπτων.

καὶ ποιήσεισ αὐτὸ πήχεωσ τὸ μῆκοσ καὶ πήχεωσ τὸ εὖροσ, τετράγωνον ἔσται, καὶ δύο πήχεων τὸ ὕψοσ. ἐξ αὐτοῦ ἔσται τὰ κέρατα αὐτοῦ. καὶ καταχρυσώσεισ αὐτὰ χρυσίῳ καθαρῷ, τὴν ἐσχάραν αὐτοῦ καὶ τοὺσ τοίχουσ αὐτοῦ κύκλῳ καὶ τὰ κέρατα αὐτοῦ, καὶ ποιήσεισ αὐτῷ στρεπτὴν στεφάνην χρυσῆν κύκλῳ. καὶ δύο δακτυλίουσ χρυσοῦσ καθαροὺσ ποιήσεισ ὑπὸ τὴν στρεπτὴν στεφάνην αὐτοῦ, εἰσ τὰ δύο κλίτη ποιήσεισ ἐν τοῖσ δυσὶ πλευροῖσ. καὶ ἔσονται ψαλίδεσ ταῖσ σκυτάλαισ, ὥστε αἴρειν αὐτὸ ἐν αὐταῖσ. καὶ ποιήσεισ σκυτάλασ ἐκ ξύλων ἀσήπτων καὶ καταχρυσώσεισ αὐτὰσ χρυσίῳ. καὶ θήσεισ αὐτὸ ἀπέναντι τοῦ καταπετάσματοσ τοῦ ὄντοσ ἐπὶ τῆσ κιβωτοῦ τῶν μαρτυρίων, ἐν οἶσ γνωσθήσομαί σοι ἐκεῖθεν. καὶ θυμιάσει ἀπ̓ αὐτοῦ Ἀαρὼν θυμίαμα σύνθετον λεπτόν. τὸ πρωί̈ πρωί̈, ὅταν ἐπισκευάζῃ τοὺσ λύχνουσ, θυμιάσει ἐπ̓ αὐτοῦ, καὶ ὅταν ἐξάπτῃ Ἀαρὼν τοὺσ λύχνουσ ὀψέ, θυμιάσει ἐπ̓ αὐτοῦ. θυμίαμα ἐνδελεχισμοῦ διὰ παντὸσ ἔναντι Κυρίου εἰσ γενεὰσ αὐτῶν. καὶ οὐκ ἀνοίσεισ ἐπ̓ αὐτοῦ θυμίαμα ἕτερον, κάρπωμα, θυσίαν. καὶ σπονδὴν οὐ σπείσεισ ἐπ̓ αὐτοῦ. καὶ ἐξιλάσεται ἐπ̓ αὐτοῦ Ἀαρὼν ἐπὶ τῶν κεράτων αὐτοῦ ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ. ἀπὸ τοῦ αἵματοσ τοῦ καθαρισμοῦ καθαριεῖ αὐτὸ εἰσ γενεὰσ αὐτῶν. ἅγιον τῶν ἁγίων ἐστὶ Κυρίῳ. Καὶ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων. ἐὰν λάβῃσ τὸν συλλογισμὸν τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἐν τῇ ἐπισκοπῇ αὐτῶν, καὶ δώσουσιν ἕκαστοσ λύτρα τῆσ ψυχῆσ αὐτοῦ Κυρίῳ, καὶ οὐκ ἔσται ἐν αὐτοῖσ πτῶσισ ἐν τῇ ἐπισκοπῇ αὐτῶν. καὶ τοῦτό ἐστιν ὃ δώσουσιν ὅσοι ἂν παραπορεύωνται τὴν ἐπίσκεψιν. τὸ ἥμισυ τοῦ διδράχμου, ὅ ἐστιν κατὰ τὸ δίδραχμον τὸ ἅγιον. εἴκοσιν ὀβολοὶ τὸ δίδραχμον, τὸ δὲ ἥμισυ τοῦ διδράχμου εἰσφορὰ Κυρίῳ. πᾶσ ὁ παραπορευόμενοσ εἰσ τὴν ἐπίσκεψιν ἀπὸ εἰκοσαετοῦσ καὶ ἐπάνω, δώσουσι τὴν εἰσφορὰν Κυρίῳ. ὁ πλουτῶν οὐ προσθήσει καὶ ὁ πενόμενοσ οὐκ ἐλαττονήσει ἀπὸ τοῦ ἡμίσουσ τοῦ διδράχμου ἐν τῷ διδόναι τὴν εἰσφορὰν Κυρίῳ ἐξιλάσασθαι περὶ τῶν ψυχῶν ὑμῶν. καὶ λήψῃ τὸ ἀργύριον τῆσ εἰσφορᾶσ παρὰ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ καὶ δώσεισ αὐτὸ εἰσ τὸ κάτεργον τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου, καὶ ἔσται τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραὴλ μνημόσυνον ἔναντι Κυρίου ἐξιλάσασθαι περὶ τῶν ψυχῶν ὑμῶν. Καὶ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων. ποίησον λουτῆρα χαλκοῦν καὶ βάσιν αὐτῷ χαλκῆν, ὥστε νίπτεσθαι. καὶ θήσεισ αὐτὸν ἀνὰ μέσον τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ θυσιαστηρίου καὶ ἐκχεεῖσ εἰσ αὐτὸν ὕδωρ, καὶ νίψεται Ἀαρὼν καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ ἐξ αὐτοῦ τὰσ χεῖρασ καὶ τοὺσ πόδασ ὕδατι. ὅταν εἰσπορεύωνται εἰσ τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου, νίψονται ὕδατι καὶ οὐ μὴ ἀποθάνωσιν. ἢ ὅταν προσπορεύωνται πρὸσ τὸ θυσιαστήριον λειτουργεῖν καΙ ἀναφέρειν τὰ ὁλοκαυτώματα Κυρίῳ, νίψονται τὰσ χεῖρασ καὶ τοὺσ πόδασ ὕδατι. ὅταν εἰσπορεύωνται εἰσ τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου, νίψονται ὕδατι, ἵνα μὴ ἀποθάνωσι. καὶ ἔσται αὐτοῖσ νόμιμον αἰώνιον, αὐτῷ καὶ ταῖσ γενεαῖσ αὐτοῦ μετ̓ αὐτόν. καὶ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων. καὶ σὺ λάβε ἡδύσματα, τὸ ἄνθοσ σμύρνησ ἐκλεκτῆσ πεντακοσίουσ σίκλουσ καὶ κινναμώμου εὐώδουσ τὸ ἥμισυ τούτου διακοσίουσ πεντήκοντα καὶ καλάμου εὐώδουσ διακοσίουσ πεντήκοντα καὶ ἴρεωσ πεντακοσίουσ σίκλουσ τοῦ ἁγίου καὶ ἔλαιον ἐξ ἐλαιῶν εἲν καὶ ποιήσεισ αὐτὸ ἔλαιον χρῖσμα ἅγιον, μύρον μυρεψικὸν τέχνῃ μυρεψοῦ. ἔλαιον χρῖσμα ἅγιον ἔσται. καὶ χρίσεισ ἐξ αὐτοῦ τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου καὶ τὴν κιβωτὸν τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου καὶ πάντα τὰ σκεύη αὐτῆσ καὶ τὴν λυχνίαν καὶ πάντα τὰ σκεύη αὐτῆσ καὶ τὸ θυσιαστήριον τοῦ θυμιάματος καὶ τὸ θυσιαστήριον τῶν ὁλοκαυτωμάτων καὶ πάντα αὐτοῦ τὰ σκεύη καὶ τὴν τράπεζαν καὶ πάντα τὰ σκεύη αὐτῆσ καὶ τὸν λουτῆρα καὶ τὴν βάσιν αὐτοῦ καὶ ἁγιάσεισ αὐτά, καὶ ἔσται ἅγια τῶν ἁγίων. πᾶσ ὁ ἁπτόμενοσ αὐτῶν ἁγιασθήσεται. καὶ Ἀαρὼν καὶ τοὺσ υἱοὺσ αὐτοῦ χρίσεισ καὶ ἁγιάσεισ αὐτοὺσ ἱερατεύειν μοι. καὶ τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραὴλ λαλήσεισ λέγων. ἔλαιον ἄλειμμα χρίσεωσ ἅγιον ἔσται τοῦτο ὑμῖν εἰσ τὰσ γενεὰσ ὑμῶν. ἐπὶ σάρκα ἀνθρώπου οὐ χρισθήσεται, καὶ κατὰ τὴν σύνθεσιν ταύτην οὐ ποιήσετε ὑμῖν ἑαυτοῖσ ὡσαύτωσ. ἅγιόν ἐστι καὶ ἁγίασμα ἔσται ὑμῖν. ὃσ ἂν ποιήσῃ ὡσαύτωσ, καὶ ὃσ ἂν δῷ ἀπ̓ αὐτοῦ ἀλλογενεῖ, ἐξολοθρευθήσεται ἐκ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ. καὶ εἶπε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. λάβε σεαυτῷ ἡδύσματα, στακτήν, ὄνυχα, χαλβάνην ἡδυσμοῦ καὶ λίβανον διαφανῆ, ἴσον ἴσῳ ἔσται. καὶ ποιήσουσιν ἐν αὐτῷ θυμίαμα, μυρεψικὸν ἔργον μυρεψοῦ, μεμιγμένον, καθαρόν, ἔργον ἅγιον. καὶ συγκόψεισ ἐκ τούτων λεπτὸν καὶ θήσεισ ἀπέναντι τῶν μαρτυρίων ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου, ὅθεν γνωσθήσομαί σοι ἐκεῖθεν. ἅγιον τῶν ἁγίων ἔσται ὑμῖν. θυμίαμα κατὰ τὴν σύνθεσιν ταύτην οὐ ποιήσετε ὑμῖν ἑαυτοῖσ. ἁγίασμα ἔσται ὑμῖν Κυρίῳ. ὃσ ἂν ποιήσῃ ὡσαύτωσ ὥστε ὀσφραίνεσθαι ἐν αὐτῷ, ἀπολεῖται ἐκ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ. ΚΑΙ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων.

ἰδοὺ ἀνακέκλημαι ἐξ ὀνόματοσ τὸν Βεσελεὴλ τὸν τοῦ Οὐρείου τὸν Ὤρ, ἐκ τῆσ φυλῆσ Ἰούδα, καὶ ἐνέπλησα αὐτὸν πνεῦμα θεῖον σοφίασ καὶ συνέσεωσ καὶ ἐπιστήμησ ἐν παντὶ ἔργῳ διανοεῖσθαι καὶ ἀρχιτεκτονῆσαι, ἐργάζεσθαι τὸ χρυσίον καὶ τὸ ἀργύριον καὶ τὸν χαλκὸν καὶ τὴν ὑάκινθον καὶ τὴν πορφύραν καὶ τὸ κόκκινον τὸ νηστὸν καὶ τὰ λιθουργικὰ καὶ εἰσ τὰ ἔργα τὰ τεκτονικὰ τῶν ξύλων, ἐργάζεσθαι κατὰ πάντα τὰ ἔργα. καὶ ἐγὼ ἔδωκα αὐτὸν καὶ τὸν Ἐλιὰβ τὸν τοῦ Ἀχισαμὰχ ἐκ φυλῆσ Δὰν καὶ παντὶ συνετῷ καρδίᾳ δέδωκα σύνεσιν, καὶ ποιήσουσι πάντα ὅσα συνέταξά σοι, τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου καὶ τὴν κιβωτὸν τῆσ διαθήκησ καὶ τὸ ἱλαστήριον τὸ ἐπ̓ αὐτῆσ καὶ τὴν διασκευὴν τῆσ σκηνῆς καὶ τὰ θυσιαστήρια καὶ τὴν τράπεζαν καὶ πάντα τὰ σκεύη αὐτῆσ καὶ τὴν λυχνίαν τὴν καθαρὰν καὶ πάντα τὰ σκεύη αὐτῆς καὶ τὸν λουτῆρα καὶ τὴν βάσιν αὐτοῦ καὶ τὰσ στολάσ τὰσ λειτουργικὰσ Ἀαρὼν καὶ τὰσ στολὰσ τῶν υἱῶν αὐτοῦ ἱερατεύειν μοι καὶ τὸ ἔλαιον τῆσ χρίσεωσ καὶ τὸ θυμίαμα τῆσ συνθέσεωσ τοῦ ἁγίου. κατὰ πάντα, ὅσα ἐγὼ ἐνετειλάμην σοι, ποιήσουσι. Καὶ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων. καὶ σὺ σύνταξον τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραὴλ λέγων. ὁρᾶτε, καὶ τὰ σάββατά μου φυλάξεσθε. σημεῖόν ἐστι παῤ ἐμοὶ καὶ ἐν ἐμοὶ εἰσ τὰσ γενεὰσ ὑμῶν, ἵνα γνῶτε ὅτι ἐγὼ Κύριοσ ὁ ἁγιάζων ὑμᾶσ. καὶ φυλάξεσθε τὰ σάββατα, ὅτι ἅγιον τοῦτό ἐστι Κυρίῳ ὑμῖν. ὁ βεβηλῶν αὐτὸ θανάτῳ θανατωθήσεται. πᾶσ ὃσ ποιήσει ἐν αὐτῷ ἔργον, ἐξολοθρευθήσεται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐκ μέσου τοῦ λαοῦ αὐτοῦ. ἓξ ἡμέρασ ποιήσεισ ἔργα, τῇ δὲ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ σάββατα, ἀνάπαυσισ ἁγία τῷ Κυρίῳ. πᾶσ ὃσ ποιήσει ἔργον τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ, θανατωθήσεται. καὶ φυλάξουσιν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ τὰ σάββατα ποιεῖν αὐτὰ εἰσ τὰσ γενεὰσ αὐτῶν. διαθήκη αἰώνιοσ. ἐν ἐμοὶ καὶ τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραὴλ σημεῖόν ἐστιν ἐν ἐμοὶ αἰώνιον. ὅτι ἓξ ἡμέραισ ἐποίησε Κύριοσ τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν καὶ τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ ἐπαύσατο καὶ κατέπαυσε. Καὶ ἔδωκε Μωυσῇ, ἡνίκα κατέπαυσε λαλῶν αὐτῷ ἐν τῷ ὄρει τῷ Σινά, τὰσ δύο πλάκασ τοῦ μαρτυρίου, πλάκασ λιθίνασ γεγραμμένασ τῷ δακτύλῳ τοῦ Θεοῦ. ΚΑΙ ἰδὼν ὁ λαὸσ ὅτι κεχρόνικε Μωυσῆσ καταβῆναι ἐκ τοῦ ὄρουσ, συνέστη ὁ λαὸσ ἐπὶ Ἀαρὼν καὶ λέγουσιν αὐτῷ. ἀνάστηθι καὶ ποίησον ἡμῖν θεούσ, οἳ προπορεύσονται ἡμῶν. ὁ γὰρ Μωυσῆσ οὗτοσ ὁ ἄνθρωποσ, ὃσ ἐξήγαγεν ἡμᾶσ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου, οὐκ οἴδαμεν τί γέγονεν αὐτῷ.

καὶ λέγει αὐτοῖσ Ἀαρών. περιέλεσθε τὰ ἐνώτια τὰ χρυσὰ τὰ ἐκ τοῖσ ὠσὶ τῶν γυναικῶν ὑμῶν καὶ θυγατέρων καὶ ἐνέγκατε πρόσ με. καὶ περιείλαντο πᾶσ ὁ λαὸσ τὰ ἐνώτια τὰ χρυσᾶ τὰ ἐν τοῖσ ὠσὶν αὐτῶν καὶ ἤνεγκαν πρὸσ Ἀαρών. καὶ ἐδέξατο ἐκ τῶν χειρῶν αὐτῶν καὶ ἔπλασεν αὐτὰ ἐν τῇ γραφίδι καὶ ἐποίησεν αὐτὰ μόσχον χωνευτὸν καὶ εἶπεν. οὗτοι οἱ θεοί σου, Ἰσραήλ, οἵτινεσ ἀνεβίβασάν σε ἐκ γῆσ Αἰγύπτου. καὶ ἰδὼν Ἀαρὼν ᾠκοδόμησε θυσιαστήριον κατέναντι αὐτοῦ, καὶ ἐκήρυξεν Ἀαρὼν λέγων. ἑορτὴν τοῦ Κυρίου αὔριον. καὶ ὀρθρίσασ τῇ ἐπαύριον ἀνεβίβασεν ὁλοκαυτώματα καὶ προσήνεγκε θυσίαν σωτηρίου, καὶ ἐκάθισεν ὁ λαὸσ φαγεῖν καὶ πιεῖν καὶ ἀνέστησαν παίζειν. Καὶ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων. βάδιζε τὸ τάχοσ, κατάβηθι ἐντεῦθεν. ἠνόμησε γὰρ ὁ λαόσ σου, ὃν ἐξήγαγεσ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου. παρέβησαν ταχὺ ἐκ τῆσ ὁδοῦ, ἧσ ἐνετείλω αὐτοῖσ. ἐποίησαν ἑαυτοῖσ μόσχον καὶ προσκεκυνήκασιν αὐτῷ καὶ τεθύκασιν αὐτῷ καὶ εἶπαν. οὗτοι οἱ θεοί σου, Ἰσραήλ, οἵτινεσ ἀνεβίβασάν σε ἐκ γῆσ Αἰγύπτου. καὶ νῦν ἔασόν με καὶ θυμωθεὶσ ὀργῇ εἰσ αὐτούσ ἐκτρίψω αὐτοὺς καὶ ποιήσω σε εἰσ ἔθνοσ μέγα. καὶ ἐδεήθη Μωυσῆσ ἔναντι Κυρίου τοῦ Θεοῦ καὶ εἶπεν. ἱνατί, Κύριε, θυμοῖ ὀργῇ εἰσ τὸν λαόν σου, οὓσ ἐξήγαγεσ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου ἐν ἰσχύϊ μεγάλῃ καὶ ἐν τῷ βραχίονί σου τῷ ὑψηλῷ̣ μή ποτε εἴπωσιν οἱ Αἰγύπτιοι λέγοντεσ. μετὰ πονηρίασ ἐξήγαγεν αὐτοὺσ ἀποκτεῖναι ἐν τοῖσ ὄρεσι καὶ ἐξαναλῶσαι αὐτοὺσ ἀπὸ τῆσ γῆσ. παῦσαι τῆσ ὀργῆσ τοῦ θυμοῦ σου καὶ ἵλεωσ γενοῦ ἐπὶ τῇ κακίᾳ τοῦ λαοῦ σου, μνησθεὶσ Ἁβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ τῶν σῶν οἰκετῶν, οἷσ ὤμοσασ κατὰ σεαυτοῦ καὶ ἐλάλησασ πρὸσ αὐτοὺσ λέγων. πολυπληθυνῶ τὸ σπέρμα ὑμῶν ὡσεὶ τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ τῷ πλήθει, καὶ πᾶσαν τὴν γῆν ταύτην, ἣν εἶπασ δοῦναι τῷ σπέρματι αὐτῶν, καὶ καθέξουσιν αὐτὴν εἰσ τὸν αἰῶνα. καὶ ἱλάσθη Κύριοσ περὶ τῆσ κακίασ, ἧσ εἶπε ποιῆσαι τὸν λαὸν αὐτοῦ. Καὶ ἀποστρέψασ Μωυσῆσ κατέβη ἀπὸ τοῦ ὄρουσ, καὶ αἱ δύο πλάκεσ τοῦ μαρτυρίου ἐν ταῖσ χερσὶν αὐτοῦ, πλάκεσ λίθιναι καταγεγραμμέναι ἐξ ἀμφοτέρων τῶν μερῶν αὐτῶν, ἔνθεν καὶ ἔνθεν ἦσαν γεγραμμέναι. καὶ αἱ πλάκεσ ἔργον Θεοῦ ἦσαν, καὶ ἡ γραφὴ γραφὴ Θεοῦ κεκολαμμένη ἐν ταῖσ πλαξί. καὶ ἀκούσασ Ἰησοῦσ τῆσ φωνῆσ τοῦ λαοῦ κραζόντων λέγει πρὸσ Μωυσῆν. φωνὴ πολέμου ἐν τῇ παρεμβολῇ. καὶ λέγει. οὐκ ἔστι φωνὴ ἐξαρχόντων κατ̓ ἰσχύν, οὐδὲ φωνὴ ἐξαρχόντων τροπῆσ, ἀλλὰ φωνὴν ἐξαρχόντων οἴνου ἐγὼ ἀκούω. καὶ ἡνίκα ἤγγιζε τῇ παρεμβολῇ, ὁρᾷ τὸν μόσχον καὶ τοὺσ χορούσ, καὶ ὀργισθεὶσ θυμῷ Μωυσῆσ ἔρριψεν ἀπὸ τῶν χειρῶν αὐτοῦ τὰσ δύο πλάκασ, καὶ συνέτριψεν αὐτὰσ ὑπὸ τὸ ὄροσ. καὶ λαβὼν τὸν μόσχον, ὃν ἐποίησαν, κατέκαυσεν αὐτὸν ἐν πυρὶ καὶ κατήλεσεν αὐτὸν λεπτὸν καὶ ἔσπειρεν αὐτὸν ἐπὶ τὸ ὕδωρ καὶ ἐπότισεν αὐτὸ τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραήλ. καὶ εἶπε Μωυσῆσ τῷ Ἀαρών. τί ἐποίησέ σοι ὁ λαὸσ οὗτοσ, ὅτι ἐπήγαγεσ ἐπ̓ αὐτοὺσ ἁμαρτίαν μεγάλην̣ καὶ εἶπεν Ἀαρὼν πρὸσ Μωυσῆν. μὴ ὀργίζου, κύριε. σὺ γὰρ οἶδασ τὸ ὅρμημα τοῦ λαοῦ τούτου. λέγουσι γάρ μοι. ποίησον ἡμῖν θεούσ, οἳ προπορεύσονται ἡμῶν. ὁ γὰρ Μωυσῆσ οὗτοσ ὁ ἄνθρωποσ, ὃσ ἐξήγαγεν ἡμᾶσ ἐξ Αἰγύπτου, οὐκ οἴδαμεν τί γέγονεν αὐτῷ. καὶ εἶπα αὐτοῖσ. εἴ τινι ὑπάρχει χρυσία, περιέλεσθε. καὶ ἔδωκάν μοι. καὶ ἔρριψα εἰσ τὸ πῦρ, καὶ ἐξῆλθεν ὁ μόσχοσ οὗτοσ. καὶ ἰδὼν Μωυσῆσ τὸν λαὸν ὅτι διεσκέδασται, διεσκέδασε γὰρ αὐτοὺσ Ἀαρὼν ἐπίχαρμα τοῖσ ὑπεναντίοισ αὐτῶν, ἔστη δὲ Μωυσῆσ ἐπὶ τῆσ πύλησ τῆσ παρεμβολῆσ καὶ εἶπε. τίσ πρὸσ Κύριον̣ ἴτω πρόσ με. συνῆλθον οὖν πρὸσ αὐτὸν πάντεσ οἱ υἱοὶ Λευί. καὶ λέγει αὐτοῖσ. τάδε λέγει Κύριοσ ὁ Θεὸσ Ἰσραήλ. θέσθε ἕκαστοσ τὴν ἑαυτοῦ ρομφαίαν ἐπὶ τὸν μηρὸν καὶ διέλθατε καὶ ἀνακάμψατε ἀπὸ πύλησ ἐπὶ πύλην διά τῆσ παρεμβολῆσ καὶ ἀποκτείνατε ἕκαστοσ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ καὶ ἕκαστοσ τὸν πλησίον αὐτοῦ καὶ ἕκαστοσ τὸ ἔγγιστα αὐτοῦ. καὶ ἐποίησαν οἱ υἱοὶ Λευὶ καθὰ ἐλάλησεν αὐτοῖσ Μωυσῆσ, καὶ ἔπεσαν ἐκ τοῦ λαοῦ ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ εἰσ τρισχιλίουσ ἄνδρασ. καὶ εἶπεν αὐτοῖσ Μωυσῆσ. ἐπληρώσατε τὰσ χεῖρασ ὑμῶν σήμερον Κυρίῳ, ἕκαστοσ ἐν τῷ υἱῷ ἢ ἐν τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ, δοθῆναι ἐφ̓ ὑμᾶσ εὐλογίαν. Καὶ ἐγένετο μετὰ τὴν αὔριον εἶπε Μωυσῆσ πρὸσ τὸν λαόν. ὑμεῖσ ἡμαρτήκατε ἁμαρτίαν μεγάλην. καὶ νῦν ἀναβήσομαι πρὸσ τὸν Θεόν, ἵνα ἐξιλάσωμαι περὶ τῆσ ἁμαρτίασ ὑμῶν. ὑπέστρεψε δὲ Μωυσῆσ πρὸσ Κύριον καὶ εἶπε. δέομαι, Κύριε. ἡμάρτηκεν ὁ λαὸσ οὗτοσ ἁμαρτίαν μεγάλην καὶ ἐποίησαν ἑαυτοῖσ θεοὺσ χρυσοῦσ. καὶ νῦν εἰ μὲν ἀφεῖσ αὐτοῖσ τὴν ἁμαρτίαν αὐτῶν, ἄφεσ. εἰ δὲ μή, ἐξάλειψόν με ἐκ τῆσ βίβλου σου, ἧσ ἔγραψασ. καὶ εἶπε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. εἴ τισ ἡμάρτηκεν ἐνώπιόν μου, ἐξαλείψω αὐτοὺσ ἐκ τῆσ βίβλου μου. νυνὶ δὲ βάδιζε, κατάβηθι καὶ ὁδήγησον τὸν λαὸν τοῦτον εἰσ τὸν τόπον, ὃν εἶπά σοι. ἰδοὺ ὁ ἄγγελόσ μου προπορεύσεται πρὸ προσώπου σου. ᾗ δ̓ ἂν ἡμέρᾳ ἐπισκέπτωμαι, ἐπάξω ἐπ̓ αὐτοὺσ τὴν ἁμαρτίαν αὐτῶν. καὶ ἐπάταξε Κύριοσ τὸν λαὸν περὶ τῆσ ποιήσεωσ τοῦ μόσχου, οὗ ἐποίησεν Ἀαρών. ΚΑΙ εἶπε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. προπορεύου, ἀνάβηθι ἐντεῦθεν σὺ καὶ ὁ λαόσ σου, οὓσ ἐξήγαγεσ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου, εἰσ τὴν γῆν, ἣν ὤμοσα τῷ Ἁβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ λέγων. τῷ σπέρματι ὑμῶν δώσω αὐτήν.

καὶ συναποστελῶ τὸν ἄγγελόν μου πρὸ προσώπου σου, καὶ ἐκβαλεῖ τὸν Ἀμορραῖον καὶ Χετταῖον καὶ Φερεζαῖον καὶ Γεργεσαῖον καὶ Εὐαῖον καὶ Ἰεβουσαῖον καὶ Χαναναῖον. καὶ εἰσάξω σε εἰσ γῆν ρέουσαν γάλα καὶ μέλι. οὐ γὰρ μὴ συναναβῶ μετὰ σοῦ, διὰ τὸ λαὸν σκληροτράχηλόν σε εἶναι, ἵνα μὴ ἐξαναλώσω σε ἐν τῇ ὁδῷ. καὶ ἀκούσασ ὁ λαὸσ τὸ ρῆμα τὸ πονηρὸν τοῦτο, κατεπένθησεν ἐν πενθικοῖσ. καὶ εἶπε Κύριοσ τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραήλ. ὑμεῖσ λαὸσ σκληροτράχηλοσ. ὁρᾶτε, μὴ πληγὴν ἄλλην ἐπάξω ἐγὼ ἐφ̓ ὑμᾶσ καὶ ἐξαναλώσω ὑμᾶσ. νῦν οὖν ἀφέλεσθε τὰσ στολὰσ τῶν δοξῶν ὑμῶν καὶ τόν κόσμον, καὶ δείξω σοι ἃ ποιήσω σοι. καὶ περιείλαντο οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ τὸν κόσμον αὐτῶν καὶ τὴν περιστολὴν ἀπὸ τοῦ ὄρουσ τοῦ Χωρήβ. Καὶ λαβὼν Μωυσῆσ τὴν σκηνὴν αὐτοῦ ἔπηξεν ἔξω τῆσ παρεμβολῆσ, μακρὰν ἀπὸ τῆσ παρεμβολῆσ, καὶ ἐκλήθη σκηνὴ μαρτυρίου. καὶ ἐγένετο, πᾶσ ὁ ζητῶν Κύριον ἐξεπορεύετο εἰσ τὴν σκηνὴν τὴν ἔξω τῆσ παρεμβολῆσ. ἡνίκα δ̓ ἂν εἰσεπορεύετο Μωυσῆσ εἰσ τὴν σκηνὴν ἔξω τῆσ παρεμβολῆσ, εἱστήκει πᾶσ ὁ λαὸσ σκοπεύοντεσ ἕκαστοσ παρὰ τὰσ θύρασ τῆσ σκηνῆσ αὐτοῦ καὶ κατενοοῦσαν ἀπιόντοσ Μωυσῆ ἕωσ τοῦ εἰσελθεῖν αὐτὸν εἰσ τὴν σκηνήν. ὡσ δ̓ ἂν εἰσῆλθε Μωυσῆσ εἰσ τὴν σκηνήν, κατέβαινεν ὁ στῦλοσ τῆσ νεφέλησ, καὶ ἵστατο ἐπὶ τὴν θύραν τῆσ σκηνῆσ, καὶ ἐλάλει Μωυσῇ. καὶ ἑώρα πᾶσ ὁ λαὸσ τὸν στῦλον τῆσ νεφέλησ ἑστῶτα ἐπὶ τῆσ θύρασ τῆσ σκηνῆσ, καὶ στάντεσ πᾶσ ὁ λαὸσ προσεκύνησαν ἕκαστοσ ἀπὸ τῆσ θύρασ τῆσ σκηνῆσ αὐτοῦ. καὶ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν ἐνώπιοσ ἐνωπίῳ, ὡσ εἴ τισ λαλήσει πρὸσ τὸν ἑαυτοῦ φίλον. καὶ ἀπελύετο εἰσ τὴν παρεμβολήν, ὁ δὲ θεράπων Ἰησοῦσ υἱὸσ Ναυῆ νέοσ οὐκ ἐξεπορεύετο ἐκ τῆσ σκηνῆσ. Καὶ εἶπε Μωυσῆσ πρὸσ Κύριον. ἰδοὺ σύ μοι λέγεισ. ἀνάγαγε τὸν λαὸν τοῦτον, σὺ δὲ οὐκ ἐδήλωσάσ μοι, ὃν συναποστελεῖσ μετ̓ ἐμοῦ. σὺ δέ μοι εἶπασ. οἶδά σε παρὰ πάντασ, καὶ χάριν ἔχεισ παῤ ἐμοί. εἰ οὖν εὕρηκα χάριν ἐναντίον σου, ἐμφάνισόν μοι σεαυτὸν γνωστῶσ, ἵνα ἴδω σε, ὅπωσ ἂν ὦ εὑρηκὼσ χάριν ἐναντίον σου, καὶ ἵνα γνῶ ὅτι λαόσ σου τὸ ἔθνοσ τὸ μέγα τοῦτο. καὶ λέγει. αὐτὸσ προπορεύσομαί σου καὶ καταπαύσω σε. καὶ λέγει πρὸσ αὐτόν. εἰ μὴ αὐτὸσ σὺ συμπορεύῃ, μή με ἀναγάγῃσ ἐντεῦθεν. καὶ πῶσ γνωστὸν ἔσται ἀληθῶσ, ὅτι εὕρηκα χάριν παρὰ σοί, ἐγώ τε καὶ ὁ λαόσ σου, ἀλλ̓ ἢ συμπορευομένου σου μεθ̓ ἡμῶν̣ καὶ ἐνδοξασθήσομαι ἐγώ τε καὶ ὁ λαόσ σου παρὰ πάντα τὰ ἔθνη, ὅσα ἐπὶ τῆσ γῆσ ἐστι. καὶ εἶπε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. καὶ τοῦτόν σοι τὸν λόγον, ὃν εἴρηκασ, ποιήσω. εὕρηκασ γὰρ χάριν ἐνώπιον ἐμοῦ, καὶ οἶδά σε παρὰ πάντασ. καὶ λέγει. ἐμφάνισόν μοι σεαυτόν, καὶ εἶπεν. ἐγὼ παρελεύσομαι πρότερόσ σου τῇ δόξῃ μου καὶ καλέσω τῷ ὀνόματί μου, Κύριοσ ἐναντίον σου. καὶ ἐλεήσω ὃν ἂν ἐλεῶ, καὶ οἰκτειρήσω ὃν ἂν οἰκτείρω. καὶ εἶπεν. οὐ δυνήσῃ ἰδεῖν τὸ πρόσωπόν μου. οὐ γὰρ μὴ ἴδῃ ἄνθρωποσ τὸ πρόσωπόν μου καὶ ζήσεται. καὶ εἶπε Κύριοσ. ἰδοὺ τόποσ παῤ ἐμοί, στήσῃ ἐπὶ τῆσ πέτρασ. ἡνίκα δ̓ ἂν παρέλθῃ ἡ δόξα μου, καὶ θήσω σε εἰσ ὀπὴν τῆσ πέτρασ καὶ σκεπάσω τῇ χειρί μου ἐπὶ σέ, ἕωσ ἂν παρέλθω. καὶ ἀφελῶ τὴν χεῖρα, καὶ τότε ὄψει τὰ ὀπίσω μου, τὸ δὲ πρόσωπόν μου οὐκ ὀφθήσεταί σοι. ΚΑΙ εἶπε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. λάξευσον σεαυτῷ δύο πλάκασ λιθίνασ, καθὼσ καὶ αἱ πρῶται καὶ ἀνάβηθι πρόσ με εἰσ τὸ ὄροσ, καὶ γράψω ἐπὶ τῶν πλακῶν τὰ ρήματα, ἃ ἦν ἐν ταῖσ πλαξὶ ταῖσ πρώταισ, αἷσ συνέτριψασ.

καὶ γίνου ἕτοιμοσ εἰσ τὸ πρωί̈ καὶ ἀναβήσῃ ἐπὶ τὸ ὄροσ τὸ Σινὰ καὶ στήσει μοι ἐκεῖ ἐπ̓ ἄκρου τοῦ ὄρουσ. καὶ μηδεὶσ ἀναβήτω μετὰ σοῦ μηδὲ ὀφθήτω ἐν παντὶ τῷ ὄρει. καὶ τὰ πρόβατα καὶ βόεσ μὴ νεμέσθωσαν πλησίον τοῦ ὄρουσ ἐκείνου. καὶ ἐλάξευσε δύο πλάκασ λιθίνασ, καθάπερ καὶ αἱ πρῶται. καὶ ὀρθρίσασ Μωυσῆσ ἀνέβη εἰσ τὸ ὄροσ τὸ Σινά, καθότι συνέταξεν αὐτῷ Κύριοσ. καὶ ἔλαβε Μωυσῆσ τὰσ δύο πλάκασ τὰσ λιθίνασ. καὶ κατέβη Κύριοσ ἐν νεφέλῃ καὶ παρέστη αὐτῷ ἐκεῖ. καὶ ἐκάλεσε τῷ ὀνόματι Κυρίου. καὶ παρῆλθε Κύριοσ πρὸ προσώπου αὐτοῦ καὶ ἐκάλεσε. Κύριοσ ὁ Θεὸσ οἰκτίρμων καὶ ἐλεήμων, μακρόθυμοσ καὶ πολυέλεοσ καὶ ἀληθινόσ, καὶ δικαιοσύνην διατηρῶν καὶ ἔλεοσ εἰσ χιλιάδασ, ἀφαιρῶν ἀνομίασ καὶ ἀδικίασ καὶ ἁμαρτίασ, καὶ οὐ καθαριεῖ τὸν ἔνοχον, ἐπάγων ἀνομίασ πατέρων ἐπὶ τέκνα καὶ ἐπὶ τέκνα τέκνων, ἐπὶ τρίτην καὶ τετάρτην γενεάν. καὶ σπεύσασ Μωυσῆσ, κύψασ ἐπὶ τὴν γῆν προσεκύνησε καὶ εἶπεν. εἰ εὕρηκα χάριν ἐνώπιόν σου, συμπορευθήτω ὁ Κύριόσ μου μεθ̓ ἡμῶν. ὁ λαὸσ γὰρ σκληροτράχηλόσ ἐστι, καὶ ἀφελεῖσ σὺ τὰσ ἁμαρτίασ ἡμῶν καὶ τὰσ ἀνομίασ ἡμῶν, καὶ ἐσόμεθα σοί. καὶ εἶπε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. ἰδοὺ ἐγὼ τίθημί σοι διαθήκην. ἐνώπιον παντὸσ τοῦ λαοῦ σου ποιήσω ἔνδοξα, ἃ οὐ γέγονεν ἐν πάσῃ τῇ γῇ καὶ ἐν παντὶ ἔθνει, καὶ ὄψεται πᾶσ ὁ λαόσ, ἐν οἷσ εἶ σύ, τὰ ἔργα Κυρίου, ὅτι θαυμαστά ἐστιν, ἃ ἐγὼ ποιήσω σοι. πρόσεχε σὺ πάντα, ὅσα ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι. ἰδοὺ ἐγὼ ἐκβάλλω πρὸ προσώπου ὑμῶν τὸν Ἀμορραῖον καὶ Χαναναῖον καὶ Φερεζαῖον καὶ Χετταῖον καὶ Εὐαῖον καὶ Γεργεσαῖον καὶ Ἰεβουσαῖον. πρόσεχε σεαυτῷ, μή ποτε θῇσ διαθήκην τοῖσ ἐγκαθημένοισ ἐπὶ τῆσ γῆσ, εἰσ ἣν εἰσπορεύῃ εἰσ αὐτήν, μή σοι γένηται πρόσκομμα ἐν ὑμῖν. τούσ βωμοὺσ αὐτῶν καθελεῖτε καὶ τάσ στήλασ αὐτῶν συντρίψετε καὶ τὰ ἄλση αὐτῶν ἐκκόψετε, καὶ τὰ γλυπτὰ τῶν θεῶν αὐτῶν κατακαύσετε ἐν πυρί. οὐ γὰρ μὴ προσκυνήσητε θεοῖσ ἑτέροισ. ὁ γὰρ Κύριοσ ὁ Θεὸσ ζηλωτὸν ὄνομα, Θεὸσ ζηλωτήσ ἐστι. μή ποτε θῇσ διαθήκην τοῖσ ἐγκαθημένοισ ἐπὶ τῆσ γῆσ, καὶ ἐκπορνεύσωσιν ὀπίσω τῶν θεῶν αὐτῶν καὶ θύσωσι τοῖσ θεοῖσ αὐτῶν, καὶ καλέσωσί σε, καὶ φάγῃσ τῶν αἱμάτων αὐτῶν, καὶ λάβῃσ τῶν θυγατέρων αὐτῶν τοῖσ υἱοῖσ σου καὶ τῶν θυγατέρων σου δῷσ τοῖσ υἱοῖσ αὐτῶν, καὶ ἐκπορνεύσωσιν αἱ θυγατέρεσ σου ὀπίσω τῶν θεῶν αὐτῶν, καὶ ἐκπορνεύσωσιν οἱ υἱοί σου ὀπίσω τῶν θεῶν αὐτῶν. καὶ θεοὺσ χωνευτοὺσ οὐ ποιήσεισ σεαυτῷ. καὶ τὴν ἑορτὴν τῶν ἀζύμων φυλάξῃ. ἑπτὰ ἡμέρασ φαγῇ ἄζυμα, καθάπερ ἐντέταλμαί σοι, εἰσ τὸν καιρὸν ἐν μηνὶ τῶν νέων. ἐν γὰρ μηνὶ τῶν νέων ἐξῆλθεσ ἐξ Αἰγύπτου. πᾶν διανοῖγον μήτραν ἐμοί, τὰ ἀρσενικά, πᾶν πρωτότοκον μόσχου καὶ πρωτότοκον προβάτου. καὶ πρωτότοκον ὑποζυγίου λυτρώσῃ προβάτῳ. ἐὰν δὲ μὴ λυτρώσῃ αὐτό, τιμὴν δώσεισ. πᾶν πρωτότοκον τῶν υἱῶν σου λυτρώσῃ. οὐκ ὀφθήση ἐνώπιόν μου κενόσ. ἓξ ἡμέρασ ἐργᾷ, τῇ δὲ ἑβδόμῃ καταπαύσεισ. τῷ σπόρῳ καὶ τῷ ἀμήτῳ κατάπαυσισ. καὶ ἑορτὴν ἑβδομάδων ποιήσεισ μοι, ἀρχὴν θερισμοῦ πυροῦ, καὶ ἑορτὴν συναγωγῆσ μεσοῦντοσ τοῦ ἐνιαυτοῦ. τρεῖσ καιροὺσ τοῦ ἐνιαυτοῦ ὀφθήσεται πᾶν ἀρσενικόν σου ἐνώπιον Κυρίου τοῦ Θεοῦ Ἰσραήλ. ὅταν γὰρ ἐκβάλω τὰ ἔθνη πρὸ προσώπου σου καὶ πλατύνω τὰ ὅριά σου, οὐκ ἐπιθυμήσει οὐδεὶσ τῆσ γῆσ σου, ἡνίκα ἂν ἀναβαίνῃσ ὀφθῆναι ἐναντίον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου τρεῖσ καιροὺσ τοῦ ἐνιαυτοῦ. οὐ σφάξεισ ἐπὶ ζύμῃ αἷμα θυσιασμάτων μου, καὶ οὐ κοιμηθήσεται εἰσ τὸ πρωί̈ θύματα ἑορτῆσ τοῦ πάσχα. τὰ πρωτογεννήματα τῆσ γῆσ σου θήσεισ εἰσ τὸν οἶκον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου. οὐχ ἑψήσεισ ἄρνα ἐν γάλακτι μητρὸσ αὐτοῦ. Καὶ εἶπε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. γράψον σεαυτῷ τὰ ρήματα ταῦτα. ἐπὶ γὰρ τῶν λόγων τούτων τέθειμαί σοι διαθήκην καὶ τῷ Ἰσραήλ. καὶ ἦν ἐκεῖ Μωυσῆσ ἐναντίον Κυρίου τεσσαράκοντα ἡμέρασ καὶ τεσσαράκοντα νύκτασ. ἄρτον οὐκ ἔφαγε καὶ ὕδωρ οὐκ ἔπιε. καὶ ἔγραψεν ἐπὶ τῶν πλακῶν τὰ ρήματα ταῦτα τῆσ διαθήκησ, τοὺσ δέκα λόγουσ. ὡσ δὲ κατέβαινε Μωυσῆσ ἐκ τοῦ ὄρουσ, καὶ αἱ δύο πλάκεσ ἐπὶ τῶν χειρῶν Μωυσῆ. καταβαίνοντοσ δὲ αὐτοῦ ἐκ τοῦ ὄρουσ, Μωυσῆσ οὐκ ᾔδει ὅτι δεδόξασται ἡ ὄψισ τοῦ χρώματοσ τοῦ προσώπου αὐτοῦ ἐν τῷ λαλεῖν αὐτὸν αὐτῷ. καὶ εἶδεν Ἀαρὼν καὶ πάντεσ οἱ πρεσβύτεροι Ἰσραὴλ τὸν Μωυσῆν καὶ ἦν δεδοξασμένη ἡ ὄψισ τοῦ χρώματοσ τοῦ προσώπου αὐτοῦ, καὶ ἐφοβήθησαν ἐγγίσαι αὐτῷ. καὶ ἐκάλεσεν αὐτοὺσ Μωυσῆσ, καὶ ἐπεστράφησαν πρὸσ αὐτὸν Ἀαρὼν καὶ πάντεσ οἱ ἄρχοντεσ τῆσ συναγωγῆσ, καὶ ἐλάλησεν αὐτοῖσ Μωυσῆσ. καὶ μετὰ ταῦτα προσῆλθον πρὸσ αὐτὸν πάντεσ οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ, καὶ ἐνετείλατο αὐτοῖσ πάντα, ὅσα ἐνετείλατο Κύριοσ πρὸσ αὐτὸν ἐν τῷ ὄρει Σινά. καὶ ἐπειδὴ κατέπαυσε λαλῶν πρὸσ αὐτούσ, ἐπέθηκεν ἐπὶ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ κάλυμμα. ἡνίκα δ̓ ἂν εἰσεπορεύετο Μωυσῆσ ἔναντι Κυρίου λαλεῖν αὐτῷ, περιῃρεῖτο τὸ κάλυμμα ἕωσ τοῦ ἐκπορεύεσθαι. καὶ ἐξελθὼν ἐλάλει πᾶσι τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραὴλ ὅσα ἐνετείλατο αὐτῷ Κύριοσ, καὶ εἶδον οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ τὸ πρόσωπον Μωυσέωσ ὅτι δεδόξασται, καὶ περιέθηκε Μωυσῆσ κάλυμμα ἐπὶ τὸ πρόσωπον ἑαυτοῦ, ἕωσ ἂν εἰσέλθῃ συλλαλεῖν αὐτῷ. ΚΑΙ συνήθροισε Μωυσῆσ πᾶσαν συναγωγὴν υἱῶν Ἰσραὴλ καὶ εἶπεν. οὗτοι οἱ λόγοι, οὓσ εἶπε Κύριοσ ποιῆσαι αὐτούσ.

ἓξ ἡμέρασ ποιήσεισ ἔργα, τῇ δὲ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ κατάπαυσισ, ἅγια σάββατα, ἀνάπαυσισ Κυρίῳ. πᾶσ ὁ ποιῶν ἔργον ἐν αὐτῇ τελευτάτω. οὐ καύσετε πῦρ ἐν πάσῃ κατοικίᾳ ὑμῶν τῇ ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων. ἐγὼ Κύριοσ. Καὶ εἶπε Μωυσῆσ πρὸσ πᾶσαν συναγωγὴν υἱῶν Ἰσραὴλ λέγων. τοῦτο τὸ ρῆμα, ὃ συνέταξε Κύριοσ λέγων. λάβετε παῤ ὑμῶν αὐτῶν ἀφαίρεμα Κυρίῳ. πᾶσ ὁ καταδεχόμενοσ τῇ καρδίᾳ οἴσουσι τὰσ ἀπαρχὰσ Κυρίῳ, χρυσίον, ἀργύριον, χαλκόν, ὑάκινθον, πορφύραν, κόκκινον διπλοῦν διανενησμένον καὶ βύσσον κεκλωσμένην καὶ τρίχασ αἰγείας καὶ δέρματα κριῶν ἠρυθροδανωμένα καὶ δέρματα ὑακίνθινα καὶ ξύλα ἄσηπτα. καὶ λίθουσ σαρδίου καὶ λίθουσ εἰσ τὴν γλυφὴν εἰσ τὴν ἐπωμίδα καὶ τὸν ποδήρη. καὶ πᾶσ σοφὸσ τῇ καρδίᾳ ἐν ὑμῖν ἐλθὼν ἐργαζέσθω πάντα, ὅσα συνέταξε Κύριοσ. τὴν σκηνὴν καὶ τὰ παραρύματα καὶ τὰ κατακαλύμματα καὶ τά διατόνια καὶ τοὺσ μοχλοὺσ καὶ τοὺσ στύλους καὶ τὴν κιβωτὸν τοῦ μαρτυρίου καὶ τοὺσ ἀναφορεῖσ αὐτῆσ καὶ τὸ ἱλαστήριον αὐτῆσ καὶ τὸ καταπέτασμα καὶ τὰ ἱστία τῆσ αὐλῆσ καὶ τοὺσ στύλουσ αὐτῆς καὶ τοὺσ λίθουσ τοὺσ τῆσ σμαράγδου καὶ τὸ θυμίαμα καὶ τὸ ἔλαιον τοῦ χρίσματος καὶ τὴν τράπεζαν καὶ πάντα τὰ σκεύη αὐτῆς καὶ τὴν λυχνίαν τοῦ φωτὸσ καὶ πάντα τὰ σκεύη αὐτῆς καὶ τὸ θυσιαστήριον καὶ πάντα τὰ σκεύη αὐτοῦ καὶ τὰσ στολὰσ τὰσ ἁγίασ Ἀαρὼν τοῦ ἱερέωσ καὶ τὰσ στολάσ, ἐν αἷσ λειτουργήσουσιν ἐν αὐταῖσ, καὶ τοὺσ χιτῶνασ τοῖσ υἱοῖσ Ἀαρὼν τῆσ ἱερατείασ καὶ τὸ ἔλαιον τοῦ χρίσματοσ καὶ τὸ θυμίαμα τῆσ συνθέσεωσ. καὶ ἐξῆλθε πᾶσα συναγωγὴ υἱῶν Ἰσραὴλ ἀπὸ Μωυσῆ καὶ ἤνεγκαν ἕκαστοσ, ὧν ἔφερεν ἡ καρδία αὐτῶν, καὶ ὅσοισ ἔδοξε τῇ ψυχῇ αὐτῶν, ἤνεγκαν ἀφαίρεμα Κυρίῳ εἰσ πάντα τὰ ἔργα τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου καὶ εἰσ πάντα τὰ κάτεργα αὐτῆσ, καὶ εἰσ πάσασ τὰσ στολὰσ τοῦ ἁγίου. καὶ ἤνεγκαν οἱ ἄνδρεσ παρὰ τῶν γυναικῶν, πᾶσ ᾧ ἔδοξε τῇ διανοίᾳ, ἤνεγκαν σφραγῖδασ καὶ ἐνώτια καὶ δακτυλίουσ καὶ ἐμπλόκια καὶ περιδέξια, πᾶν σκεῦοσ χρυσοῦν, καὶ πάντεσ ὅσοι ἤνεγκαν ἀφαιρέματα χρυσίου Κυρίῳ. καὶ παῤ ᾧ εὑρέθη βύσσοσ καὶ δέρματα ὑακίνθινα καὶ δέρματα κριῶν ἠρυθροδανωμένα, ἤνεγκαν. καὶ πᾶσ ὁ ἀφαιρῶν ἀφαίρεμα, ἤνεγκαν ἀργύριον καὶ χαλκόν, τὰ ἀφαιρέματα Κυρίῳ, καὶ παῤ οἷσ εὑρέθη ξύλα ἄσηπτα εἰσ πάντα τὰ ἔργα τῆσ παρασκευῆσ ἤνεγκαν. καὶ πᾶσα γυνὴ σοφὴ τῇ διανοίᾳ ταῖσ χερσὶ νήθειν ἤνεγκαν νενησμένα, τὴν ὑάκινθον καὶ τὴν πορφύραν καὶ τὸ κόκκινον καὶ τὴν βύσσον. καὶ πᾶσαι αἱ γυναῖκεσ, αἷσ ἔδοξε τῇ διανοίᾳ αὐτῶν ἐν σοφίᾳ, ἔνησαν τὰσ τρίχασ τὰσ αἰγείασ. καὶ οἱ ἄρχοντεσ ἤνεγκαν τοὺσ λίθουσ τῆσ σμαράγδου καὶ τοὺσ λίθουσ τῆσ πληρώσεωσ εἰσ τὴν ἐπωμίδα καὶ τὸ λογεῖον καὶ τὰσ συνθέσεισ, καὶ εἰσ τὸ ἔλαιον τῆσ χρίσεωσ καὶ τὴν σύνθεσιν τοῦ θυμιάματοσ. καὶ πᾶσ ἀνὴρ καὶ γυνή, ὧν ἔφερεν ἡ διάνοια αὐτῶν εἰσελθόντασ ποιεῖν πάντα τὰ ἔργα, ὅσα συνέταξε Κύριοσ ποιῆσαι αὐτὰ διά Μωυσῆ, ἤνεγκαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἀφαίρεμα Κυρίῳ. Καὶ εἶπε Μωυσῆσ τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραήλ. ἰδοὺ ἀνακέκληκεν ὁ Θεὸσ ἐξ ὀνόματοσ τὸν Βεσελεὴλ τὸν τοῦ Οὐρίου τὸν Ὤρ, ἐκ τῆσ φυλῆσ Ἰούδα, καὶ ἐνέπλησεν αὐτὸν πνεῦμα θεῖον σοφίασ καὶ συνέσεωσ καὶ ἐπιστήμησ πάντων ἀρχιτεκτονεῖν κατὰ πάντα τὰ ἔργα τῆσ ἀρχιτεκτονίασ, ποιεῖν τὸ χρυσίον καὶ τὸ ἀργύριον καὶ τὸν χαλκὸν καὶ λιθουργῆσαι τὸν λίθον καὶ κατεργάζεσθαι τὰ ξύλα καὶ ποιεῖν ἐν παντὶ ἔργῳ σοφίασ. καὶ προβιβάσαι γε ἔδωκεν ἐν τῇ διανοίᾳ αὐτῷ τε καὶ τῷ Ἐλιὰβ τῷ τοῦ Ἀχισαμάχ, ἐκ φυλῆσ Δάν. καὶ ἐνέπλησεν αὐτοὺσ σοφίασ, συνέσεωσ, διανοίασ, πάντα συνιέναι ποιῆσαι τὰ ἔργα τοῦ ἁγίου καὶ τὰ ὑφαντὰ καὶ ποικιλτὰ ὑφᾶναι τῷ κοκκίνῳ καὶ τῇ βύσσῳ, ποιεῖν πᾶν ἔργον ἀρχιτεκτονίασ ποικιλίασ. ΚΑΙ ἐποίησε Βεσελεήλ καὶ Ἐλιὰβ καὶ πᾶσ σοφὸσ τῇ διανοίᾳ, ᾧ ἐδόθη σοφία καὶ ἐπιστήμη ἐν αὐτοῖσ συνιέναι ποιεῖν πάντα τὰ ἔργα κατὰ τὰ ἅγια καθήκοντα, κατὰ πάντα ὅσα συνέταξε Κύριοσ.

καὶ ἐκάλεσε Μωυσῆσ Βεσελεὴλ καὶ Ἐλιὰβ καὶ πάντασ τοὺσ ἔχοντασ τὴν σοφίαν, ᾧ ἔδωκεν ὁ Θεὸσ ἐπιστήμην ἐν τῇ καρδίᾳ, καὶ πάντασ τοὺσ ἑκουσίωσ βουλομένουσ προσπορεύεσθαι πρὸσ τὰ ἔργα, ὥστε συντελεῖν αὐτά, καὶ ἔλαβον παρὰ Μωυσῆ πάντα τὰ ἀφαιρέματα, ἃ ἤνεγκαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ εἰσ πάντα τὰ ἔργα τοῦ ἁγίου ποιεῖν αὐτά, καὶ αὐτοὶ προσεδέχοντο ἔτι τὰ προσφερόμενα παρὰ τῶν φερόντων τὸ πρωί̈. καὶ παρεγίνοντο πάντεσ οἱ σοφοὶ οἱ ποιοῦντεσ τὰ ἔργα τοῦ ἁγίου, ἕκαστοσ κατὰ τὸ αὐτοῦ ἔργον, ὃ εἰργάζοντο αὐτοί, καὶ εἶπαν πρὸσ Μωυσῆν. ὅτι πλῆθοσ φέρει ὁ λαὸσ κατὰ τὰ ἔργα, ὅσα συνέταξε Κύριοσ ποιῆσαι. καὶ προσέταξε Μωυσῆσ καὶ ἐκήρυξεν ἐν τῇ παρεμβολῇ λέγων. ἀνὴρ καὶ γυνὴ μηκέτι ἐργαζέσθωσαν εἰσ τὰσ ἀπαρχὰσ τοῦ ἁγίου. καὶ ἐκωλύθη ὁ λαὸσ ἔτι προσφέρειν. καὶ τὰ ἔργα ἦν αὐτοῖσ ἱκανὰ εἰσ τὴν κατασκευὴν ποιῆσαι, καὶ προσκατέλιπον. Καὶ ἐποίησε πᾶσ σοφὸσ ἐν τοῖσ ἐργαζομένοισ τὰσ στολὰσ τῶν ἁγίων, αἵ εἰσιν Ἀαρὼν τῷ ἱερεῖ, καθὰ συνέταξε Κύριοσ τῷ Μωυσῇ. καὶ ἐποίησε τὴν ἐπωμίδα ἐκ χρυσίου καὶ ὑακίνθου καὶ πορφύρασ καὶ κοκκίνου νενησμένου καὶ βύσσου κεκλωσμένησ. καὶ ἐτμήθη τὰ πέταλα τοῦ χρυσίου τρίχεσ, ὥστε συνυφᾶναι σὺν τῇ ὑακίνθῳ καὶ τῇ πορφύρᾳ καὶ σὺν τῷ κοκκίνῳ τῷ διανενησμένῳ καὶ τῇ βύσσῳ τῇ κεκλωσμένῃ, ἔργον ὑφαντὸν ἐποίησαν αὐτό. ἐπωμίδασ συνεχούσασ ἐξ ἀμφοτέρων τῶν μερῶν, ἔργον ὑφαντὸν εἰσ ἄλληλα συμπεπλεγμένον καθ̓ ἑαυτὸ ἐξ αὐτοῦ ἐποίησαν κατὰ τὴν αὐτοῦ ποίησιν ἐκ χρυσίου καὶ ὑακίνθου καὶ πορφύρασ καὶ κοκκίνου διανενησμένου καὶ βύσσου κεκλωσμένησ, καθὰ συνέταξε Κύριοσ τῷ Μωυσῇ. καὶ ἐποίησαν ἀμφοτέρουσ τοὺσ λίθουσ τῆσ σμαράγδου συμπεπορπημένουσ καὶ περισεσιαλωμένουσ χρυσίῳ, γεγλυμμένουσ καὶ ἐκκεκολαμμένουσ ἐγκόλαμμα σφραγῖδοσ ἐκ τῶν ὀνομάτων τῶν υἱῶν Ἰσραήλ. καὶ ἐπέθηκεν αὐτοὺσ ἐπὶ τοὺσ ὤμουσ τῆσ ἐπωμίδοσ, λίθουσ μνημοσύνου τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, καθὰ συνέταξε Κύριοσ τῷ Μωυσῇ. Καὶ ἐποίησαν λογεῖον, ἔργον ὑφαντὸν ποικιλίᾳ κατὰ τὸ ἔργον τῆσ ἐπωμίδοσ ἐκ χρυσίου καὶ ὑακίνθου καὶ πορφύρασ καὶ κοκκίνου διανενησμένου καὶ βύσσου κεκλωσμένησ. τετράγωνον διπλοῦν ἐποίησαν τὸ λογεῖον, σπιθαμῆσ τὸ μῆκοσ καὶ σπιθαμῆσ τὸ εὖροσ, διπλοῦν. καὶ συνυφάνθη ἐν αὐτῷ ὕφασμα κατάλιθον τετράστιχον. στίχοσ λίθων, σάρδιον καὶ τοπάζιον καὶ σμάραγδοσ, ὁ στίχοσ ὁ εἷσ. καὶ ὁ στίχοσ ὁ δεύτεροσ, ἄνθραξ καὶ σάπφειροσ καὶ ἴασπισ. καὶ ὁ στίχοσ ὁ τρίτοσ λιγύριον καὶ ἀχάτησ καὶ ἀμέθυστοσ. καὶ ὁ στίχοσ ὁ τέταρτοσ χρυσόλιθοσ καὶ βηρύλλιον καὶ ὀνύχιον. περικεκυκλωμένα χρυσίῳ καὶ συνδεδεμένα χρυσίῳ. καὶ οἱ λίθοι ἦσαν ἐκ τῶν ὀνομάτων τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ δώδεκα ἐκ τῶν ὀνομάτων αὐτῶν, ἐγγεγλυμμένα εἰσ σφραγῖδασ, ἕκαστοσ ἐκ τοῦ ἑαυτοῦ ὀνόματοσ, εἰσ τὰσ δώδεκα φυλάσ. καὶ ἐποίησαν ἐπὶ τὸ λογεῖον κρωσσοὺσ συμπεπλεγμένουσ, ἔργον ἐμπλοκίου ἐκ χρυσίου καθαροῦ. καὶ ἐποίησαν δύο ἀσπιδίσκασ χρυσᾶσ καὶ δύο δακτυλίουσ χρυσοῦς καὶ ἐπέθηκαν τοὺσ δύο δακτυλίουσ τοὺσ χρυσοῦσ ἐπ̓ ἀμφοτέρασ τὰσ ἀρχάσ τοῦ λογείου. καὶ ἐπέθηκαν τὰ ἐμπλόκια ἐκ χρυσίου ἐπὶ τοὺσ δακτυλίουσ ἐπ̓ ἀμφοτέρων τῶν μερῶν τοῦ λογείου καὶ εἰσ τὰσ δύο συμβολάσ τὰ δύο ἐμπλόκια καὶ ἐπέθηκαν ἐπὶ τὰσ δύο ἀσπιδίσκασ καὶ ἐπέθηκαν ἐπὶ τοὺσ ὤμουσ τῆσ ἐπωμίδοσ ἐξεναντίασ κατὰ πρόσωπον. καὶ ἐποίησαν δύο δακτυλίουσ χρυσοῦσ καὶ ἐπέθηκαν ἐπὶ τὰ δύο πτερύγια ἐπ̓ ἄκρου τοῦ λογείου καὶ ἐπὶ τὸ ἄκρον τοῦ ὀπισθίου τῆσ ἐπωμίδοσ ἔσωθεν. καὶ ἐποίησαν δύο δακτυλίουσ χρυσοῦσ καὶ ἐπέθηκαν ἐπ̓ ἀμφοτέρουσ τοὺσ ὤμουσ τῆσ ἐπωμίδοσ κάτωθεν αὐτοῦ κατὰ πρόσωπον κατὰ τὴν συμβολὴν ἄνωθεν τῆσ συνυφῆσ τῆσ ἐπωμίδοσ. καὶ συνέσφιγξε τὸ λογεῖον ἀπὸ τῶν δακτυλίων τῶν ἐπ̓ αὐτοῦ εἰσ τοὺσ δακτυλίουσ τῆσ ἐπωμίδοσ, συνεχομένουσ ἐκ τῆσ ὑακίνθου, συμπεπλεγμένουσ εἰσ τὸ ὕφασμα τῆσ ἐπωμίδοσ, ἵνα μὴ χαλᾶται τὸ λογεῖον ἀπὸ τῆσ ἐπωμίδοσ, καθὰ συνέταξε Κύριοσ τῷ Μωυσῇ. Καὶ ἐποίησαν τὸν ὑποδύτην ὑπὸ τὴν ἐπωμίδα, ἔργον ὑφαντόν, ὅλον ὑακίνθινον. τὸ δὲ περιστόμιον τοῦ ὑποδύτου ἐν τῷ μέσῳ διϋφασμένον συμπλεκτόν, ὤαν ἔχον κύκλῳ τὸ περιστόμιον ἀδιάλυτον. καὶ ἐποίησαν ἐπὶ τοῦ λώματοσ τοῦ ὑποδύτου κάτωθεν ὡσ ἐξανθούσησ ρόασ ροί̈σκουσ, ἐξ ὑακίνθου καὶ πορφύρασ καὶ κοκκίνου νενησμένου καὶ βύσσου κεκλωσμένης καὶ ἐποίησαν κώδωνασ χρυσοῦσ καὶ ἐπέθηκαν τοὺσ κώδωνασ ἐπὶ τὸ λῶμα τοῦ ὑποδύτου κύκλῳ ἀνὰ μέσον τῶν ροί̈σκων. κώδων χρυσοῦσ καὶ ροί̈σκοσ ἐπὶ τοῦ λώματοσ τοῦ ὑποδύτου κύκλῳ εἰσ τὸ λειτουργεῖν, καθὰ συνέταξε Κύριοσ τῷ Μωυσῇ. Καὶ ἐποίησαν χιτῶνασ βυσσίνουσ, ἔργον ὑφαντόν, Ἀαρὼν καὶ τοῖσ υἱοῖσ αὐτοῦ καὶ τὰσ κιδάρεισ ἐκ βύσσου καὶ τὴν μίτραν ἐκ βύσσου καὶ τὰ περισκελῆ ἐκ βύσσου κεκλωσμένης καὶ τὰσ ζώνασ αὐτῶν ἐκ βύσσου καὶ ὑακίνθου καὶ πορφύρασ καὶ κοκκίνου νενησμένου, ἔργον ποικιλτοῦ, ὃν τρόπον συνέταξε Κύριοσ τῷ Μωυσῇ. Καὶ ἐποίησαν τὸ πέταλον τὸ χρυσοῦν, ἀφόρισμα τοῦ ἁγίου, χρυσίου καθαροῦ. καὶ ἔγραψεν ἐπ̓ αὐτοῦ γράμματα ἐκτετυπωμένα σφραγῖδοσ Ἁγίασμα Κυρίῳ. καὶ ἐπέθηκαν ἐπὶ τὸ λῶμα ὑακίνθυνον, ὥστε ἐπικεῖσθαι ἐπὶ τὴν μίτραν ἄνωθεν, ὃν τρόπον συνέταξε Κύριοσ τῷ Μωυσῇ. Καὶ ἐποίησαν τῇ σκηνῇ δέκα αὐλαίασ,

ὀκτὼ καὶ εἴκοσι πήχεων μῆκοσ τῆσ αὐλαίασ τῆσ μιᾶσ – τὸ αὐτὸ ἦσαν πᾶσαι – καὶ τεσσάρων πηχῶν τὸ εὖροσ τῆσ αὐλαίασ τῆσ μιᾶσ. καὶ ἐποίησαν τὸ καταπέτασμα ἐξ ὑακίνθου καὶ πορφύρασ καὶ κοκκίνου νενησμένου καὶ βύσσου κεκλωσμένησ, ἔργον ὑφάντου χερουβιμ, καὶ ἐπέθηκαν αὐτὸ ἐπὶ τέσσαρασ στύλουσ ἀσήπτουσ κατακεχρυσωμένουσ ἐν χρυσίῳ, καὶ αἱ κεφαλίδεσ αὐτῶν χρυσαῖ, καὶ αἱ βάσεισ αὐτῶν τέσσαρεσ ἀργυραῖ. καὶ ἐποίησαν τὸ καταπέτασμα τῆσ θύρασ τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου ἐξ ὑακίνθου καὶ πορφύρασ καὶ κοκκίνου νενησμένου καὶ βύσσου κεκλωσμένησ, ἔργον ὑφάντου χερουβιμ, καὶ τοὺσ στύλουσ αὐτοῦ πέντε καὶ τοὺσ κρίκουσ. καὶ τὰσ κεφαλίδασ αὐτῶν καὶ τὰσ ψαλίδασ αὐτῶν κατεχρύσωσαν χρυσίῳ, καὶ αἱ βάσεισ αὐτῶν πέντε χαλκαῖ. Καὶ ἐποίησαν τὴν αὐλήν. τὰ πρὸσ λίβα ἱστία τῆσ αὐλῆσ ἐκ βύσσου κεκλωσμένησ ἑκατὸν ἐφ’ ἑκατόν, καὶ οἱ στῦλοι αὐτῶν εἴκοσι, καὶ αἱ βάσεισ αὐτῶν εἴκοσι. καὶ τὸ κλίτοσ τὸ πρὸσ βορρᾶν ἑκατὸν ἐφ’ ἑκατόν, καὶ οἱ στῦλοι αὐτῶν εἴκοσι, καὶ αἱ βάσεισ αὐτῶν εἴκοσι. καὶ τὸ κλίτοσ τὸ πρὸσ θάλασσαν αὐλαῖαι πεντήκοντα πήχεων, στῦλοι αὐτῶν δέκα, καὶ αἱ βάσεισ αὐτῶν δέκα. καὶ τὸ κλίτοσ τὸ πρὸσ ἀνατολὰσ πεντήκοντα πήχεων, ἱστία πεντεκαίδεκα πήχεων τὸ κατὰ νώτου, καὶ οἱ στῦλοι αὐτῶν τρεῖσ, καὶ αἱ βάσεισ αὐτῶν τρεῖσ, καὶ ἐπὶ τοῦ νώτου τοῦ δευτέρου ἔνθεν καὶ ἔνθεν κατὰ τὴν πύλην τῆσ αὐλῆσ αὐλαῖαι πεντεκαίδεκα πήχεων, καὶ οἱ στῦλοι αὐτῶν τρεῖσ, καὶ αἱ βάσεισ αὐτῶν τρεῖσ. πᾶσαι αἱ αὐλαῖαι τῆσ αὐλῆσ ἐκ βύσσου κεκλωσμένησ, καὶ αἱ βάσεισ τῶν στύλων χαλκαῖ, καὶ αἱ ἀγκύλαι αὐτῶν ἀργυραῖ, καὶ αἱ κεφαλίδεσ αὐτῶν περιηργυρωμέναι ἀργυρίῳ, καὶ οἱ στῦλοι περιηργυρωμένοι ἀργυρίῳ, πάντεσ οἱ στῦλοι τῆσ αὐλῆσ. – καὶ τὸ καταπέτασμα τῆσ πύλησ τῆσ αὐλῆσ ἔργον ποικιλτοῦ ἐξ ὑακίνθου καὶ πορφύρασ καὶ κοκκίνου νενησμένου καὶ βύσσου κεκλωσμένησ, εἴκοσι πήχεων τὸ μῆκοσ, καὶ τὸ ὕψοσ καὶ τὸ εὖροσ πέντε πήχεων ἐξισούμενον τοῖσ ἱστίοισ τῆσ αὐλῆσ. καὶ οἱ στῦλοι αὐτῶν τέσσαρεσ, καὶ αἱ βάσεισ αὐτῶν τέσσαρεσ χαλκαῖ, καὶ αἱ ἀγκύλαι αὐτῶν ἀργυραῖ, καὶ αἱ κεφαλίδεσ αὐτῶν περιηργυρωμέναι ἀργυρίῳ. καὶ αὐτοὶ περιηργυρωμένοι ἀργυρίῳ, καὶ πάντεσ οἱ πάσσαλοι τῆσ αὐλῆσ κύκλῳ χαλκοῖ. Καὶ αὕτη ἡ σύνταξισ τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου, καθὰ συνετάγη Μωυσῇ τὴν λειτουργίαν εἶναι τῶν Λευιτῶν διὰ Ιθαμαρ τοῦ υἱοῦ Ααρων τοῦ ἱερέωσ. καὶ Βεσελεηλ ὁ τοῦ Ουριου ἐκ φυλῆσ Ιουδα ἐποίησεν καθὰ συνέταξεν κύριοσ τῷ Μωυσῇ, καὶ Ελιαβ ὁ τοῦ Αχισαμακ ἐκ τῆσ φυλῆσ Δαν, ὃσ ἠρχιτεκτόνησεν τὰ ὑφαντὰ καὶ τὰ ῥαφιδευτὰ καὶ ποικιλτικὰ ὑφᾶναι τῷ κοκκίνῳ καὶ τῇ βύσσῳ. ΚΑΙ ἐποίησε Βεσελεὴλ τὴν κιβωτόν.

καὶ κατεχρύσωσεν αὐτὴν χρυσίῳ καθαρῷ ἔσωθεν καὶ ἔξωθεν. καὶ ἐχώνευσεν αὐτῇ τέσσαρασ δακτυλίουσ χρυσοῦσ, δύο ἐπὶ τὸ κλίτοσ τὸ ἓν καὶ δύο ἐπὶ τὸ κλίτοσ τὸ δεύτερον, εὐρεῖσ τοῖσ διωστῆρσιν ὥστε αἴρειν αὐτὴν ἐν αὐτοῖσ. καὶ ἐποίησε τὸ ἱλαστήριον ἐπάνωθεν τῆσ κιβωτοῦ ἐκ χρυσίου καθαροῦ καὶ τοὺσ δύο Χερουβὶμ χρυσοῦσ, Χεροὺβ ἕνα ἐπί τὸ ἄκρον τοῦ ἱλαστηρίου τὸ ἓν καὶ Χεροὺβ ἕνα ἐπὶ τὸ ἄκρον τοῦ ἱλαστηρίου τὸ δεύτερον, σκιάζοντα ταῖσ πτέρυξιν αὐτῶν ἐπὶ τὸ ἱλαστήριον. Καὶ ἐποίησε τὴν τράπεζαν τὴν προκειμένην ἐκ χρυσίου καθαροῦ. καὶ ἐχώνευσεν αὐτῇ τέσσαρασ δακτυλίουσ, δύο ἐπὶ τοῦ κλίτουσ τοῦ ἑνὸσ καὶ δύο ἐπὶ τοῦ κλίτουσ τοῦ δευτέρου, εὐρεῖσ ὥστε αἴρειν τοῖσ διωστῆρσιν ἐν αὐτοῖσ. καὶ τοὺσ διωστῆρασ τῆσ κιβωτοῦ καὶ τῆσ τραπέζησ ἐποίησε καὶ κατεχρύσωσεν αὐτοὺσ χρυσίῳ. καὶ ἐποίησε τὰ σκεύη τῆσ τραπέζησ, τά τε τρυβλία καὶ τὰσ θυί̈σκασ καὶ τοὺσ κυάθουσ καὶ τὰ σπονδεῖα, ἐν οἷσ σπείσει ἐν αὐτοῖσ, χρυσᾶ. Καὶ ἐποίησε τὴν λυχνίαν, ἣ φωτίζει, χρυσῆν, στερεὰν τὸν καυλόν, καὶ τοὺσ καλαμίσκουσ ἐξ ἀμφοτέρων τῶν μερῶν αὐτῆσ. ἐκ τῶν καλαμίσκων αὐτῆσ οἱ βλαστοὶ ἐξέχοντεσ, τρεῖσ ἐκ τούτου, καὶ τρεῖσ ἐκ τούτου, ἐξισούμενοι ἀλλήλοισ. καὶ τὰ λαμπάδια αὐτῶν, ἅ ἐστιν ἐπὶ τῶν ἄκρων, καρυωτὰ ἐξ αὐτῶν. καὶ τὰ ἐνθέμια ἐξ αὐτῶν, ἵνα ὦσιν οἱ λύχνοι ἐπ̓ αὐτῶν, καὶ τὸ ἐνθέμιον τὸ ἕβδομον, τὸ ἐπ̓ ἄκρου τοῦ λαμπαδίου, ἐπὶ τῆσ κορυφῆσ ἄνωθεν, στερεὸν ὅλον χρυσοῦν. καὶ ἑπτὰ λύχνουσ ἐπ̓ αὐτῆσ χρυσοῦσ καὶ τὰσ λαβίδασ αὐτῆσ χρυσᾶσ καὶ τὰσ ἐπαρυστρίδασ αὐτῶν χρυσᾶσ. Οὗτοσ περιηργύρωσε τοὺσ στύλουσ καὶ ἐχώνευσε τῷ στύλῳ δακτυλίουσ χρυσοῦσ καὶ ἐχρύσωσε τοὺσ μοχλοὺσ χρυσίῳ καὶ κατεχρύσωσε τοὺσ στύλουσ τοῦ καταπετάσματοσ χρυσίῳ καὶ ἐποίησε τὰσ ἀγκύλασ χρυσᾶσ. οὗτοσ ἐποίησε καὶ τοὺσ κρίκουσ τῆσ σκηνῆσ χρυσοῦσ καὶ τοὺσ κρίκουσ τῆσ αὐλῆσ καὶ κρίκουσ εἰσ τὸ ἐκτείνειν τὸ κατακάλυμμα ἄνωθεν χαλκοῦσ. οὗτοσ ἐχώνευσε τὰσ κεφαλίδασ τὰσ ἀργυρᾶσ τῆσ σκηνῆσ καὶ τὰσ κεφαλίδασ τὰσ χαλκᾶσ τῆσ θύρασ τῆσ σκηνῆσ καὶ τὴν πύλην τῆσ αὐλῆσκαὶ ἀγκύλασ ἐποίησε τοῖσ στύλοισ ἀργυρᾶσ ἐπὶ τῶν στύλων. οὗτοσ περιηργύρωσεν αὐτάσ. οὗτοσ ἐποίησε τοὺσ πασσάλουσ τῆσ σκηνῆσ καὶ τοὺσ πασσάλουσ τῆσ αὐλῆσ χαλκοῦσ. οὗτοσ ἐποίησε τὸ θυσιαστήριον τὸ χαλκοῦν ἐκ τῶν πυρείων τῶν χαλκῶν, ἃ ἦσαν τοῖσ ἀνδράσι τοῖσ καταστασιάσασι μετὰ τῆσ Κορὲ συναγωγῆσ. οὗτοσ ἐποίησε πάντα τὰ σκεύη τοῦ θυσιαστηρίου καὶ τὸ πυρεῖον αὐτοῦ καὶ τὴν βάσιν καὶ τὰσ φιάλασ καὶ τὰσ κρεάγρασ τὰσ χαλκᾶσ. οὗτοσ ἐποίησε θυσιαστηρίῳ παράθεμα, ἔργον δικτυωτὸν κάτωθεν τοῦ πυρείου ὑπὸ αὐτὸ ἕωσ τοῦ ἡμίσουσ αὐτοῦ, καὶ ἐπέθηκεν αὐτῷ τέσσαρασ δακτυλίουσ ἐκ τῶν τεσσάρων μερῶν τοῦ παραθέματοσ τοῦ θυσιαστηρίου χαλκοῦσ, εὐρεῖσ τοῖσ μοχλοῖσ ὥστε αἴρεν ἐν αὐτοῖσ τὸ θυσιαστήριον. οὗτοσ ἐποίησε τὸ ἔλαιον τῆσ χρίσεωσ τὸ ἅγιον καὶ τὴν σύνθεσιν τοῦ θυμιάματοσ, καθαρὸν ἔργον μυρεψοῦ. οὗτοσ ἐποίησε τὸν λουτῆρα τὸν χαλκοῦν καὶ τὴν βάσιν αὐτοῦ χαλκῆν ἐκ τῶν κατόπτρων τῶν νηστευσασῶν, αἳ ἐνήστευσαν παρὰ τὰσ θύρασ τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου, ἐν ᾗ ἡμέρᾳ ἔπηξεν αὐτήν. καὶ ἐποίησε τὸν λουτῆρα, ἵνα νίπτωνται ἐξ αὐτοῦ Μωυσῆσ καὶ Ἀαρὼν καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ τὰσ χεῖρασ αὐτῶν καὶ τοὺσ πόδασ. εἰσπορευομένων αὐτῶν εἰσ τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου ἢ ὅταν προσπορεύωνται πρὸσ τὸ θυσιαστήριον λειτουργεῖν, ἐνίπτοντο ἐξ αὐτοῦ, καθάπερ συνέταξε Κύριοσ τῷ Μωυσῇ. ΠΑΝ τὸ χρυσίον, ὃ κατειργάσθη εἰσ τὰ ἔργα κατὰ πᾶσαν τὴν ἐργασίαν τῶν ἁγίων, ἐγένετο χρυσίου τοῦ τῆσ ἀπαρχῆσ, ἐννέα καὶ εἴκοσι τάλαντα καὶ ἑπτακόσιοι εἴκοσι σίκλοι κατὰ τὸν σίκλον τὸν ἅγιον.

καὶ ἀργυρίου ἀφαίρεμα παρὰ τῶν ἐπεσκεμμένων ἀνδρῶν τῆσ συναγωγῆσ ἑκατὸν τάλαντα καὶ χίλιοι ἑπτακόσιοι ἑβδομήκοντα πέντε σίκλοι, δραχμὴ μία τῇ κεφαλῇ τὸ ἥμισυ τοῦ σίκλου, κατὰ τὸν σίκλον τὸν ἅγιον, πᾶσ ὁ παραπορευόμενοσ τὴν ἐπίσκεψιν ἀπὸ εἰκοσαετοῦσ καὶ ἐπάνω εἰσ τὰσ ἑξήκοντα μυριάδασ καὶ τρισχίλιοι πεντακόσιοι καὶ πεντήκοντα. καὶ ἐγενήθη τὰ ἑκατὸν τάλαντα τοῦ ἀργυρίου εἰσ τὴν χώνευσιν τῶν ἑκατὸν κεφαλίδων τῆσ σκηνῆσ καὶ εἰσ τὰσ κεφαλίδασ τοῦ καταπετάσματοσ, ἑκατὸν κεφαλίδεσ εἰσ τὰ ἑκατὸν τάλαντα, τάλαντον τῇ κεφαλίδι. καὶ τοὺσ χιλίουσ ἑπτακοσίουσ ἑβδομήκοντα πέντε σίκλουσ ἐποίησεν εἰσ τὰσ ἀγκύλασ τοῖσ στύλοισ, καὶ κατεχρύσωσε τὰσ κεφαλίδασ αὐτῶν καὶ κατεκόσμησεν αὐτούσ. καὶ ὁ χαλκὸσ τοῦ ἀφαιρέματοσ ἑβδομήκοντα τάλαντα καὶ χίλιοι πεντακόσιοι σίκλοι. καὶ ἐποίησαν ἐξ αὐτοῦ τὰσ βάσεισ τῆσ θύρασ τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου καὶ τὰσ βάσεισ τῆσ αὐλῆσ κύκλῳ καὶ τὰσ βάσεισ τῆσ πύλησ τῆσ αὐλῆσ καὶ τοὺσ πασσάλουσ τῆσ σκηνῆσ καὶ τοὺσ πασσάλουσ τῆσ αὐλῆσ κύκλῳ καὶ τὸ παράθεμα τὸ χαλκοῦν τοῦ θυσιαστηρίου καὶ πάντα τὰ σκεύη τοῦ θυσιαστηρίου καὶ πάντα τὰ ἐργαλεῖα τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου. καὶ ἐποίησαν οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ, καθὰ συνέταξε Κύριοσ τῷ Μωυσῇ, οὕτωσ ἐποίησαν. Τὸ δὲ λοιπὸν χρυσίον τοῦ ἀφαιρέματοσ ἐποίησαν σκεύη εἰσ τὸ λειτουργεῖν ἐν αὐτοῖσ ἔναντι Κυρίου. καὶ τὴν καταλειφθεῖσαν ὑάκινθον καὶ πορφύραν καὶ τὸ κόκκινον ἐποίησαν στολὰσ λειτουργικὰσ Ἀαρών, ὥστε λειτουργεῖν ἐν αὐταῖσ ἐν τῷ ἁγίῳ. Καὶ ἤνεγκαν τὰσ στολὰσ πρὸσ Μωυσῆν καὶ τὴν σκηνὴν καὶ τὰ σκεύη αὐτῆσ καὶ τὰσ βάσεισ καὶ τοὺσ μοχλοὺσ αὐτῆσ καὶ τοὺσ στύλους καὶ τὴν κιβωτὸν τῆσ διαθήκησ καὶ τοὺσ διωστῆρασ αὐτῆσ καὶ τὸ θυσιαστήριον καὶ πάντα τὰ σκεύη αὐτοῦ καὶ τὸ ἔλαιον τῆσ χρίσεωσ καὶ τὸ θυμίαμα τῆσ συνθέσεωσ καὶ τὴν λυχνίαν τὴν καθαρὰν καὶ τοὺσ λύχνουσ αὐτῆσ, λύχνουσ τῆσ καύσεωσ, καὶ τὸ ἔλαιον τοῦ φωτὸς καὶ τὴν τράπεζαν τῆσ προθέσεωσ καὶ πάντα τὰ σκεύη αὐτῆσ, καὶ τοὺσ ἄρτουσ τοὺσ προκειμένουσ, καὶ τὰσ στολὰσ τοῦ ἁγίου, αἵ εἰσιν Ἀαρών, καὶ τὰσ στολὰσ τῶν υἱῶν αὐτοῦ εἰσ τὴν ἱερατείαν καὶ τὰ ἱστία τῆσ αὐλῆσ καὶ τοὺσ στύλουσ καὶ τὸ καταπέτασμα τῆσ θύρασ τῆσ σκηνῆσ καί τῆσ πύλησ τῆσ αὐλῆσ, καὶ πάντα τὰ σκεύη τῆσ σκηνῆσ καὶ πάντα τὰ ἐργαλεῖα αυτῆσ, καὶ τὰσ διφθέρασ δέρματα κριῶν ἠρυθροδανωμένα καὶ τὰ καλύμματα ὑακίνθινα καὶ τῶν λοιπῶν τὰ ἐπικαλύμματα καὶ τοὺσ πασσάλουσ καὶ πάντα τὰ ἐργαλεῖα τὰ εἰσ τὰ ἔργα τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου. ὅσα συνέταξε Κύριοσ τῷ Μωυσῇ, οὕτωσ ἐποίησαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ πάσαν τὴν ἀποσκευήν. καὶ εἶδε Μωυσῆσ πάντα τὰ ἔργα, καὶ ἦσαν πεποιηκότεσ αὐτὰ ὃν τρόπον συνέταξε Κύριοσ τῷ Μωυσῇ, οὕτωσ ἐποίησαν αὐτά. καὶ εὐλόγησεν αὐτοὺσ Μωυσῆσ. ΚΑΙ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων.

ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ τοῦ μηνὸσ τοῦ πρώτου νουμηνίᾳ στήσεισ τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου καὶ θήσεισ τὴν κιβωτὸν τοῦ μαρτυρίου καὶ σκεπάσεισ τὴν κιβωτὸν τῷ καταπετάσματι καὶ εἰσοίσεισ τὴν τράπεζαν καὶ προθήσεισ τὴν πρόθεσιν αὐτῆσ καὶ εἰσοίσεισ τὴν λυχνίαν καὶ ἐπιθήσεισ τοὺσ λύχνουσ αὐτῆσ. καὶ θήσεισ τὸ θυσιαστήριον τὸ χρυσοῦν εἰσ τὸ θυμιᾶν ἐναντίον τῆσ κιβωτοῦ καὶ ἐπιθήσεισ κάλυμμα καταπετάσματοσ ἐπὶ τὴν θύραν τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου καὶ τὸ θυσιαστήριον τῶν καρπωμάτων θήσεισ παρὰ τὰσ θύρασ τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου καὶ περιθήσεισ τὴν σκηνὴν καὶ πάντα τὰ αὐτῆσ ἁγιάσεισ κύκλῳ. καὶ λήψῃ τὸ ἔλαιον τοῦ χρίσματοσ καὶ χρίσεισ τὴν σκηνὴν καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτῇ καὶ ἁγιάσεισ αὐτὴν καὶ πάντα τὰ σκεύη αὐτῆσ καὶ ἔσται ἁγία. καὶ χρίσεισ τὸ θυσιαστήριον τῶν καρπωμάτων καὶ πάντα τὰ σκεύη αὐτοῦ. καὶ ἁγιάσεισ τὸ θυσιαστήριον, καὶ ἔσται τὸ θυσιαστήριον ἅγιον τῶν ἁγίων. καὶ προσάξεισ Ἀαρὼν καὶ τοὺσ υἱοὺσ αὐτοῦ ἐπὶ τὰσ θύρασ τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου καὶ λούσεισ αὐτοὺσ ὕδατι καὶ ἐνδύσεισ Ἀαρὼν τὰσ στολὰσ τὰσ ἁγίασ καὶ χρίσεισ αὐτὸν καὶ ἁγιάσεισ αὐτόν, καὶ ἱερατεύσει μοι. καὶ τοὺσ υἱοὺσ αὐτοῦ προσάξεισ καὶ ἐνδύσεισ αὐτοὺσ χιτῶνας καὶ ἀλείψεισ αὐτούσ, ὃν τρόπον ἤλειψασ τὸν πατέρα αὐτῶν, καὶ ἱερατεύσουσί μοι. καὶ ἔσται ὥστε εἶναι αὐτοῖσ χρῖσμα ἱερατείασ εἰσ τὸν αἰῶνα, εἰσ τὰσ γενεὰσ αὐτῶν. καὶ ἐποίησε Μωυσῆσ πάντα, ὅσα ἐνετείλατο αὐτῷ Κύριοσ, οὕτωσ ἐποίησε. Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ μηνὶ τῷ πρώτῳ, τῷ δευτέρῳ ἔτει, ἐκπορευομένων αὐτῶν ἐξ Αἰγύπτου, νουμηνίᾳ ἐστάθη ἡ σκηνή. καὶ ἔστησε Μωυσῆσ τὴν σκηνήν, καὶ ἐπέθηκε τὰσ κεφαλίδασ καὶ διενέβαλε τοὺσ μοχλοὺσ καὶ ἔστησε τοὺσ στύλους καὶ ἐξέτεινε τὰσ αὐλαίασ ἐπὶ τὴν σκηνήν, καὶ ἐπέθηκε τὸ κατακάλυμμα τῆσ σκηνῆσ ἐπ̓ αὐτὴν ἄνωθεν, καθὰ συνέταξε Κύριοσ τῷ Μωυσῇ. καὶ λαβὼν τὰ μαρτύρια ἐνέβαλεν εἰσ τὴν κιβωτὸν καὶ ὑπέθηκε τοὺσ διωστῆρασ ὑπὸ τὴν κιβωτὸν καί εἰσήνεγκε τὴν κιβωτὸν εἰσ τὴν σκηνήν, καὶ ἐπέθηκε τὸ κατακάλυμμα τοῦ καταπετάσματοσ καὶ ἐσκέπασε τὴν κιβωτὸν τοῦ μαρτυρίου, ὃν τρόπον συνέταξε Κύριοσ τῷ Μωυσῇ. καὶ ἐπέθηκε τὴν τράπεζαν εἰσ τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου ἐπὶ τὸ κλίτοσ τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου τὸ πρὸσ βορρᾶν, ἔξωθεν τοῦ καταπετάσματοσ τῆσ σκηνῆσ, καὶ προέθηκεν ἐπ̓ αὐτῆσ ἄρτουσ τῆσ προθέσεωσ ἔναντι Κυρίου, ὃν τρόπον συνέταξε Κύριοσ τῷ Μωυσῇ. καὶ ἔθηκε τὴν λυχνίαν εἰσ τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου εἰσ τὸ κλίτοσ τῆσ σκηνῆσ τὸ πρὸσ νότον καὶ ἐπέθηκε τοὺσ λύχνουσ αὐτῆσ ἔναντι Κυρίου, ὃν τρόπον συνέταξε Κύριοσ τῷ Μωυσῇ. καὶ ἔθηκε τὸ θυσιαστήριον τὸ χρυσοῦν ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου ἀπέναντι τοῦ καταπετάσματος καὶ ἐθυμίασεν ἐπ̓ αὐτοῦ θυμίαμα τῆσ συνθέσεωσ, καθάπερ συνέταξε Κύριοσ τῷ Μωυσῇ. καὶ τὸ θυσιαστήριον τῶν καρπωμάτων ἔθηκε παρὰ τὰσ θύρασ τῆσ σκηνῆς καὶ ἔστησε τὴν αὐλὴν κύκλῳ τῆσ σκηνῆσ καὶ τοῦ θυσιαστηρίου. καὶ συνετέλεσε Μωυσῆσ πάντα τὰ ἔργα. Καὶ ἐκάλυψεν ἡ νεφέλη τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου, καὶ δόξησ Κυρίου ἐπλήσθη ἡ σκηνή. καὶ οὐκ ἠδυνάσθη Μωυσῆσ εἰσελθεῖν εἰσ τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου, ὅτι ἐπεσκίαζεν ἐπ̓ αὐτὴν ἡ νεφέλη καὶ δόξησ Κυρίου ἐνεπλήσθη ἡ σκηνή. ἡνίκα δ̓ ἂν ἀνέβη ἡ νεφέλη ἀπὸ τῆσ σκηνῆσ, ἀνεζεύγνυσαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ σὺν τῇ ἀπαρτίᾳ αὐτῶν. εἰ δὲ μὴ ἀνέβη ἡ νεφέλη, οὐκ ἀνεζεύγνυσαν ἕωσ ἡμέρασ, ἧσ ἀνέβη ἡ νεφέλη. νεφέλη γὰρ ἦν ἐπὶ τῆσ σκηνῆσ ἡμέρασ καὶ πῦρ ἦν ἐπ̓ αὐτῆσ νυκτὸσ ἐναντίον παντὸσ Ἰσραήλ, ἐν πάσαισ ταῖσ ἀναζυγαῖσ αὐτῶν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Septuagint, Liber Exodus

(70인역 성경, 탈출기)

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION