헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Θυαεστι

(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 8, Πῶσ Πλάτων ἔλεγε τὸν θεὸν ἀεὶ γεωμετρεῖν.)

"ἐπεὶ λόγοι περὶ θεῶν γεγόνασιν, ἐν τοῖσ Πλάτωνοσ γενεθλίοισ αὐτὸν Πλάτωνα κοινωνὸν παραλάβωμεν, ἐπισκεψάμενοι τίνα λαβὼν γνώμην ἀπεφήνατ’ ἀεὶ γεωμετρεῖν τὸν θεόν; "εἴ γε δὴ θετέον εἶναι τὴν ἀπόφανσιν ταύτην Πλάτωνοσ. ἐμοῦ δὲ ταῦτ’ εἰπόντοσ ὡσ γέγραπται μὲν ἐν οὐδενὶ σαφῶσ τῶν ἐκείνου βιβλίων, ἔχει δὲ πίστιν ἱκανὴν καὶ τοῦ Πλατωνικοῦ χαρακτῆρὸσ ἐστιν·

"ὦ Διογενιανέ, τῶν περιττῶν τι καὶ δυσθεωρήτων αἰνίττεσθαι τὸν λόγον, οὐχ ὅπερ αὐτὸσ εἴρηκε καὶ γέγραφε πολλάκισ, ὑμνῶν γεωμετρίαν, ὡσ ἀποσπῶσαν ἡμᾶσ προσισχομένουσ τῇ αἰσθήσει καὶ ἀποστρέφουσαν ἐπὶ τὴν νοητὴν καὶ ἀίδιον φύσιν, ἧσ θέα τέλοσ ἐστὶ φιλοσοφίασ οἱο͂ν ἐποπτεία τελετῆσ;

"ὁ γὰρ ἡδονῆσ καὶ ἀλγηδόνοσ ἧλοσ, ὃσ πρὸσ τὸ σῶμα τὴν ψυχὴν προσηλοῖ, μέγιστον κακὸν ἔχειν ἐοίκε, τὸ τὰ αἰσθητὰ ποιεῖν ἐναργέστερα τῶν νοητῶν, καὶ καταβιάζεσθαι πάθει μᾶλλον ἢ λόγῳ κρίνειν τὴν διάνοιαν· "ἐθιζομένη γὰρ ὑπὸ τοῦ σφόδρα πονεῖν καὶ ἥδεσθαι τῷ περὶ τὰ σώματα πλανητῷ καὶ μεταβλητῷ προσέχειν ὡσ ὄντι τοῦ ἀληθῶσ ὄντοσ τυφλοῦται, καὶ τὸ μυρίων ἀντάξιον ὀμμάτων ὄργανον ψυχῆσ καὶ φέγγοσ ἀπόλλυσιν, ᾧ μόνῳ θεατὸν ἐστι τὸ θεῖον. "πᾶσι μὲν οὖν τοῖσ καλουμένοισ μαθήμασιν, ὥσπερ ἀστραβέσι καὶ λείοισ κατόπτροισ, ἐμφαίνεται τῆσ τῶν νοητῶν ἀληθείασ ἴχνη καὶ εἴδωλα· "μάλιστα δὲ γεωμετρία κατὰ τὸν Φίλωνα ἀρχὴ καὶ μητρόπολισ οὖσα τῶν ἄλλων ἐπανάγει καὶ στρέφει τὴν διάνοιαν, οἱο͂ν ἐκκαθαιρομένην καὶ ἀπολυομένην ἀτρέμα τῆσ,· "αἰσθήσεωσ. "διὸ καὶ Πλάτων αὐτὸσ ἐμέμψατο τοὺσ περὶ Εὔδοξον καὶ Ἀρχύταν καὶ Μέναιχμον εἰσ ὀργανικὰσ καὶ μηχανικὰσ κατασκευὰσ τὸν τοῦ στερεοῦ διπλασιασμὸν ἀπάγειν ἐπιχειροῦντασ, ὥσπερ πειρωμένουσ δι’ ἀλόγου δύο μέσασ ἀνάλογον, παρείκοι, λαβεῖν· "ἀπόλλυσθαι γὰρ οὕτω καὶ διαφθείρεσθαι τὸ γεωμετρίασ ἀγαθὸν αὖθισ ἐπὶ τὰ αἰσθητὰ παλινδρομούσησ καὶ μὴ φερομένησ ἄνω μηδ’ ἀντιλαμβανομένησ τῶν ἀιδίων καὶ ἀσωμάτων εἰκόνων, πρὸσ αἷσπερ ὢν ὁ θεὸσ ἀεὶ θεόσ ἐστι. "τὸν λόγον οὐ σεαυτοῦ ποιησάμενοσ ἀλλὰ κοινόν ἐλέγξαι γὰρ ἔδωκασ αὐτὸν ἀποδεικνύοντι μὴ θεοῖσ οὖσαν ἀλλ’ ἡμῖν ἀναγκαίαν τὴν γεωμετρίαν οὐ γάρ τί που καὶ θεὸσ δεῖται μαθήματοσ οἱο͂ν ὀργάνου στρέφοντοσ ἀπὸ τῶν γενητῶν καὶ περιάγοντοσ ἐπὶ τὰ ὄντα τὴν διάνοιαν ἐν αὐτῷ γὰρ ἔστιν ἐκεῖνα καὶ σὺν αὐτῷ καὶ περὶ αὐτόν.

ἀλλ’ ὁρ́α μή τι σοι προσῆκον ὁ Πλάτων καὶ οἰκεῖον αἰνιττόμενοσ λέληθεν, ἅτε δὴ τῷ Σωκράτει τὸν Λυκοῦργον ἀναμιγνὺσ οὐχ ἧττον ἢ τὸν Πυθαγόραν, ὡσ ᾤετο Δικαίαρχοσ. "ὁ γὰρ Λυκοῦργοσ οἶσθα δήπουθεν ὅτι τὴν ἀριθμητικὴν ἀναλογίαν, ὡσ δημοκρατικὴν καὶ ὀχλικὴν οὖσαν, ἐξέβαλεν ἐκ τῆσ Λακεδαίμονοσ· "ἐπεισήγαγε δὲ τὴν γεωμετρικήν, ὀλιγαρχίᾳ σώφρονι καὶ βασιλείᾳ νομίμῃ πρέπουσαν· "ἡ μὲν γὰρ ἀριθμῷ τὸ ἴσον ἡ δὲ λόγῳ τὸ κατ’. ἀξίαν ἀπονέμει· "καὶ οὐ πάνθ’ ὁμοῦ μίγνυσιν, ἀλλ’ ἔστι χρηστῶν καὶ πονηρῶν εὔσημοσ ἐν αὐτῇ διάκρισισ, οὐ ζυγοῖσ οὐδὲ κλήροισ ἀρετῆσ; "δὲ καὶ κακίασ διαφορᾷ τὸ οἰκεῖον ἀεὶ διαλαγχανόντων. "ταύτην ὁ θεὸσ ἐπάγει τὴν ἀναλογίαν τοῖσ πράγμασι, δίκην καὶ νέμεσιν, ὦ φίλε Τυνδάρη, προσαγορευομένην καὶ διδάσκουσαν ἡμᾶσ τὸ δίκαιον ἴσον, ἀλλὰ μὴ τὸ ἴσον δεῖν ποιεῖσθαι δίκαιον ἣν γὰρ οἱ πολλοὶ διώκουσιν ἰσότητα, πασῶν ἀδικιῶν οὖσαν μεγίστην, ὁ θεὸσ ἐξαιρῶν, ὡσ ἀνυστόν ἐστι, τὸ κατ’ ἀξίαν διαφυλάττει, γεωμετρικῶσ τῷ κατὰ λόγον καὶ κατὰ νόμον ὁριζόμενοσ. ταῦθ’ ἡμεῖσ ἐπῃνοῦμεν.

ὁ δὲ Τυνδάρησ φθονεῖν ἔφασκε καὶ παρεκάλει τὸν Αὐτόβουλον ἅψασθαι Φλώρου καὶ κολάσαι τὸν λόγον. ὁ δὲ τοῦτο μὲν ἀπεῖπεν, ἰδίαν δέ τινα δόξαν ἀντιπαρήγαγεν.

κοσμοποιεῖν ἢ περατοῦντα τὴν ὕλην ἄπειρον οὖσαν, οὐ μεγέθει καὶ πλήθει, διὰ δ’ ἀταξίαν καὶ πλημμέλειαν αὐτῆσ τὸ ἀόριστον καὶ ἀπεράτωτον ἄπειρον εἰωθότων καλεῖν τῶν παλαιῶν.

καὶ γὰρ ἡ μορφὴ καὶ τὸ σχῆμα πέρασ ἐστὶ τοῦ μεμορφωμένου καὶ ἐσχηματισμένου παντόσ, ὧν στερήσει καθ’ αὑτὴν ἄμορφοσ ἦν καὶ ἀσχημάτιστοσ· θεμελίων παρέσχε πρὸσ γένεσιν ἀέροσ καὶ γῆσ ὕδατὸσ τε καὶ πυρόσ.

ὀκταέδρων γὰρ καὶ εἰκοσαέδρων, ἔτι δὲ πυραμίδων καὶ κύβων ἰσότητασ ἐν πλευραῖσ καὶ ὁμοιότητασ ἐν γωνίαισ καὶ ἁρμονίασ ἀνασχεῖν ἐξ ὕλησ ἀτάκτου καὶ πλανητῆσ ἄνευ τοῦ περιορίζοντοσ καὶ διαρθροῦντοσ ἕκαστα γεωμετρικῶσ ἄπορον ἦν καὶ ἀδύνατον. φευγούσησ τὸ γεωμετρεῖσθαι, τοῦ δὲ λόγου καταλαμβάνοντοσ αὐτὴν καὶ περιγράφοντοσ καὶ διανέμοντοσ εἰσ ἰδέασ καὶ διαφοράσ, ἐξ ὧν τὰ φυόμενα πάντα τὴν γένεσιν ἔσχε καὶ σύστασιν.

ἐπὶ τούτοισ ῥηθεῖσιν ἠξίουν κἀμὲ συμβαλέσθαι τι πρὸσ τὸν λόγον αὐτοῖσ.

ἐγὼ δὲ τὰσ μὲν εἰρημένασ δόξασ ὡσ ἰθαγενεῖσ καὶ ἰδίασ αὐτῶν ἐκείνων ἐπῄνεσα καὶ τὸ εἰκὸσ ἔφην ἔχειν ἱκανῶσ· "ἑαυτῶν μὴ καταφρονῆτε μηδ’ ἔξω βλέπητε παντάπασιν, ἀκούσατε τὸν μάλιστα παρὰ τοῖσ καθηγηταῖσ ἡμῶν εὐδοκιμοῦντα περὶ τούτου λόγον.

"ἔστι γὰρ ἐν τοῖσ γεωμετρικωτάτοισ θεωρήμασι, μᾶλλον δὲ προβλήμασι, τὸ δυεῖν εἰδῶν δοθέντων ἄλλο τοίἰον τρίτον παραβάλλειν τῷ μὲν ἴσον τῷ δ’ ὅμοιον· "ἐφ’ ᾧ καί φασιν ἐξευρεθέντι θῦσαι τὸν Πυθαγόραν. "πολὺ γὰρ ἀμέλει γλαφυρώτερον τοῦτο καὶ μουσικώτερον ἐκείνου τοῦ θεωρήματοσ, ὃ τὴν ὑποτείνουσαν ἀπέδειξε ταῖσ περὶ τὴν ὀρθὴν ἴσον δυναμένην. "ἀλλὰ τί τοῦτο πρὸσ τὸν λόγον;

"ἀναμνήσαντεσ αὑτοὺσ τῆσ ἐν Τιμαίῳ διαιρέσεωσ, διεῖλε τριχῇ τὰ πρῶτα, ὑφ’ ὧν τὴν γένεσιν ὁ κόσμοσ ἔσχεν, ὧν τὸ μὲν θεὸν τῷ δικαιοτάτῳ τῶν ὀνομάτων τὸ δ’ ὕλην τὸ δ’ ἰδέαν καλοῦμεν. "ἡ μὲν οὖν ὕλη τῶν ὑποκειμένων ἀτακτότατόν ἐστιν, ἡ δ’ ἰδέα τῶν παραδειγμάτων κάλλιστον, ὁ δὲ θεὸσ τῶν αἰτίων ἄριστον. "ἐβούλετ’ οὖν μηθέν, ὡσ ἀνυστὸν ἦν, ὑπολιπεῖν ὁριστὸν ἀόριστον, ἀλλὰ κοσμῆσαι λόγῳ καὶ ἀριθμῷ τὴν φύσιν· "ἕν τι ποιῶν ἐκ πάντων ὁμοῦ τῶν ὑποκειμένων, οἱο͂ν ἡ ἰδέα καὶ ὅσον ἡ ὕλη γενόμενον. "διὸ τοῦτο πρόβλημα δοὺσ αὑτῷ, δυεῖν ὄντων, τρίτον ἐποίησε καὶ ποιεῖ καὶ φυλάττει διὰ παντὸσ τὸ ἴσον τῇ ὕλῃ καὶ ὅμοιον τῇ ἰδέᾳ τὸν κόσμον· "ἀεὶ γὰρ ὢν διὰ τὴν σύμφυτον ἀνάγκην τοῦ σώματοσ ἐν γενέσει καὶ μετατροπῇ καὶ πάθεσι παντοδαποῖσ ὑπὸ τοῦ πατρὸσ καὶ δημιουργοῦ βοηθεῖται τῷ λόγῳ πρὸσ τὸ παράδειγμα τὴν οὐσίαν ὁρίζοντοσ· "καὶ κάλλιον τοῦ συμμέτρου τὸ περίμετρον τῶν ὄντων.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, Quaestiones Convivales, book 8, Πῶσ Πλάτων ἔλεγε τὸν θεὸν ἀεὶ γεωμετρεῖν.

(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 8, Πῶσ Πλάτων ἔλεγε τὸν θεὸν ἀεὶ γεωμετρεῖν.)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION