헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Πραεξεπ́1́14́

(플루타르코스, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 14)

τινὰσ ἔχθρασ καὶ διαφοράσ, οὐχ ἥκιστα προσήκει καὶ περὶ τούτων ἐσκέφθαι τὸν πολιτικόν. οἱ μὲν οὖν πολλοὶ τὸν Θεμιστοκλέα καὶ τὸν Ἀριστείδην ἐπαινοῦσιν ἐπὶ τῶν ὁρ́ων τὴν ἔχθραν ἀποτιθεμένουσ, ὁσάκισ ἐπὶ πρεσβείαν ἢ στρατηγίαν ἐξίοιεν, εἶτα πάλιν ἀναλαμβάνοντασ. τοῦ Μάγνητοσ ὑπερφυῶσ ἀρέσκει Ἑρμείᾳ γὰρ ἀντιπολιτευόμενοσ ἀνδρὶ μὲν οὐ δυνατῷ φιλοτίμῳ δὲ καὶ λαμπρῷ τὴν ψυχήν, ἐπεὶ κατέσχεν ὁ Μιθριδατικὸσ πόλεμοσ, τὴν πόλιν ὁρῶν κινδυνεύουσαν ἐκέλευσε τὸν Ἑρμείαν τὴν ἀρχὴν παραλαβόντα χρῆσθαι τοῖσ πράγμασιν, αὐτοῦ μεταστάντοσ·

εἰ δὲ βούλεται στρατηγεῖν ἐκεῖνον, αὐτὸν ἐκποδὼν ἀπελθεῖν, ὡσ μὴ φιλοτιμούμενοι πρὸσ ἀλλήλουσ ἀπολέσειαν τὴν πόλιν.

καὶ φήσασ ἑαυτοῦ πολεμικώτερον εἶναι τὸν Κρητίναν ὑπεξῆλθε μετὰ παίδων καὶ γυναικόσ.

ὁ δὲ Κρητίνασ ἐκεῖνόν τε προύπεμψε, τῶν ἰδίων χρημάτων ἐπιδοὺσ ὅσα φεύγουσιν ἦν ἢ πολιορκουμένοισ χρησιμώτερα, καὶ τὴν πόλιν ἄριστα στρατηγήσασ παρ’ οὐδὲν ἐλθοῦσαν ἀπολέσθαι περιεποίησεν ἀνελπίστωσ. "μισῶ τὸν δεῖνα καὶ βούλομαι ποιῆσαι κακῶσ, ἀλλὰ πατρίδ’ ἐμὴν μᾶλλον φιλῶ ;

τὸ γὰρ μὴ θέλειν διαλυθῆναι πρὸσ ἐχθρόν, ὧν ἕνεκα δεῖ καὶ φίλον προέσθαι, δεινῶσ ἄγριον καὶ θηριῶδεσ. οὐ μὴν ἀλλὰ βέλτιον οἱ περὶ Φωκίωνα καὶ Κάτωνα, μηδ’ ὅλωσ ἔχθραν τινὰ πρὸσ πολιτικὰσ·

ἀλλὰ δεινοὶ καὶ ἀπαραίτητοι μόνον ἐν τοῖσ δημοσίοισ ἀγῶσιν ὄντεσ μὴ προέσθαι τὸ συμφέρον, ἐν δὲ τοῖσ ἰδίοισ ἀμηνίτωσ καὶ φιλανθρώπωσ χρώμενοι τοῖσ ἐκεῖ διαφερομένοισ.

ὦ πέπον, ἦ τ’ ἐφάμην σε περὶ φρένασ ἔμμεναι ἁ̓́λλων καὶ οἶσθα καὶ ἄλλον μῦθον ἀμείνονα τοῦδε νοῆσαι ἂν τέ τι χρηστὸν εἴπωσιν ἢ πράξωσι, μὴ τιμαῖσ ἀχθόμενον αὐτῶν μηδὲ λόγων εὐφήμων ἐπὶ καλοῖσ ἔργοισ φειδόμενον·

αὔξοντεσ τὴν ἀρετὴν καὶ ταῦτα παραβάλλοντεσ ἐκείνοισ ὡσ ἄξια καὶ πρέποντα μᾶλλον.

ἐγὼ δὲ καὶ μαρτυρεῖν ἀξιῶ τὰ δίκαια καὶ τοῖσ διαφόροισ τὸν πολιτικὸν ἄνδρα καὶ βοηθεῖν κρινομένοισ πρὸσ τοὺσ συκοφάντασ καὶ ταῖσ διαβολαῖσ ἀπιστεῖν, ἂν ὦσιν ἀλλότριαι τῆσ προαιρέσεωσ αὐτῶν·

"Θρασέαν οὕτωσ ἐμὲ φιλεῖν, ὡσ δικαστὴσ ἄριστόσ ἐστιν.

"ἀλλ’ ἐκεῖνοσ οὐκ ἂν τοῦτ’ εἶπεν οὐδ’ ἐποίησεν.

ὑπομνηστέον δὲ καὶ πατέρων ἀγαθῶν ἐνίουσ, ὅταν ἐξαμαρτάνωσιν οἱο͂ν Ὅμηροσ ἦ ὀλίγον οἷ παῖδα ἐοικότα γείνατο Τυδεύσ·

"ὦ Παῦλε, στενάξειασ ὑπὸ γῆσ, αἰσθόμενοσ ὅτι σου τὸν υἱὸν ἐπὶ τιμητικὴν ἀρχὴν καταβαίνοντα Φιλόνικοσ ὁ τελώνησ δορυφορεῖ" τὰ γὰρ τοιαῦτα νουθετεῖ τοὺσ ἁμαρτάνοντασ ἅμα καὶ κοσμεῖ τοὺσ νουθετοῦντασ.

πολιτικῶσ δὲ καὶ ὁ Νέστωρ ὁ τοῦ Σοφοκλέουσ ἀποκρίνεται λοιδορούμενοσ ὑπὸ τοῦ Αἰάντοσ οὐ μέμφομαί σε·

δρῶν γὰρ εὖ κακῶσ λέγεισ.

καὶ Κάτων διενεχθεὶσ πρὸσ τὸν Πομπήιον ἐν οἷσ ἐβιάζετο τὴν πόλιν μετὰ Καίσαροσ, ἐπεὶ κατέστησαν εἰσ πόλεμον, ἐκέλευσε Πομπηίῳ παραδοῦναι τὴν ἡγεμονίαν, ἐπειπὼν ὅτι τῶν αὐτῶν ἐστι καὶ ποιεῖν τὰ μεγάλα κακὰ καὶ παύειν.

ὁ γὰρ μεμιγμένοσ ἐπαίνῳ ψόγοσ οὐκ ἔχων ὕβριν ἀλλὰ παρρησίαν, οὐδὲ θυμὸν ἀλλὰ δηγμὸν ἐμποιῶν καὶ μετάνοιαν, εὐμενὴσ φαίνεται καὶ θεραπευτικόσ· αἱ δὲ λοιδορίαι τοῖσ πολιτικοῖσ ἣκιστα πρέπουσιν.

τοῦτον ὑπ’ Αἰσχίνου, καὶ πάλιν ἃ πρὸσ Δημάδην γέγραφεν Ὑπερείδησ, εἰ Σόλων ἂν εἶπεν ἢ Περικλῆσ ἢ Λυκοῦργοσ ὁ Λακεδαιμόνιοσ ἢ Πιττακὸσ ὁ Λέσβιοσ.

καίτοι γε καὶ Δημοσθένησ ἐν τῷ δικανικῷ τὸ λοίδορον ἔχει μόνον, οἱ δὲ Φιλιππικοὶ καθαρεύουσι καὶ σκώμματοσ καὶ βωμολοχίασ ἁπάσησ·

τὰ γὰρ τοιαῦτα τῶν ἀκουόντων μᾶλλον αἰσχύνει τοὺσ λέγοντασ, ἔτι δὲ καὶ σύγχυσιν ἀπεργάζεται τῶν πραγμάτων καὶ διαταράττει τὰ βουλευτήρια καὶ τὰσ ἐκκλησίασ.

ἀλλ’ ἐπεὶ πολλοῖσ γε δυσκάθεκτὸν ἐστι τὸ πρᾶγμα καὶ πολλάκισ οὐκ ἀχρήστωσ οἱ λοιδοροῦντεσ ἐπιστομίζονται ταῖσ ἀπαντήσεσιν , ἔστω βραχεῖα τῇ λέξει καὶ μὴ θυμὸν ἐμφαίνουσα μηδ’ ἀκραχολίαν, ἀλλὰ πραότητα μετὰ παιδιᾶσ καὶ χάριτοσ ἁμωσγέπωσ δάκνουσαν·

αἱ δ’ ἀντεπιστρέφουσαι μάλιστα τοιαῦται.

καθάπερ γὰρ τῶν βελῶν ὅσα πρὸσ τὸν βαλόντα φέρεται πάλιν ῥώμῃ τινὶ δοκεῖ καὶ στερεότητι τοῦ πληγέντοσ ἀνακρουόμενα τοῦτο πάσχειν· οὕτω τὸ λεχθὲν ὑπὸ ῥώμησ καὶ συνέσεωσ τοῦ λοιδορηθέντοσ ἐπὶ τοὺσ λοιδορήσαντασ ἀναστρέφειν ἐοίκεν·

"Ἀθηναῖοί σε ἀποκτενοῦσιν·

"οὐ σὺ μυραίνησ ἐν κολυμβήθρᾳ σοι τρεφομένησ εἶτ’ ἀποθανούσησ ἔκλαυσασ; "οὐ σὺ τρεῖσ γυναῖκασ ἔθαψασ καὶ οὐκ ἐδάκρυσασ;

ταῦτα μὲν οὖν ἔχει τινὰ χρείαν καὶ πρὸσ τὸν ἄλλον βίον.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 14

(플루타르코스, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 14)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION