Appian, The Civil Wars, book 3, chapter 7

(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 7)

Ἀντωνίῳ δ’ ἀφῖκτο μέσον ἐσ τὸ Βρεντέσιον ἐκ πέντε τῶν ἐν Μακεδονίᾳ τελῶν τέσσαρα· οἱ δὲ οὐκ ἐσ φόβον μᾶλλον ἢ ἐσ ὀργὴν ἀπὸ τοῦδε καὶ μῖσοσ ἐτρέποντο. ἐπιμεμφόμενοι δ’ αὐτὸν οὐκ ἐπεξελθόντα τῷ φόνῳ Καίσαροσ, χωρὶσ εὐφημίασ ἐσ τὸ βῆμα παρέπεμπον ὡσ περὶ τοῦδε σφίσιν ἐκλογιούμενον πρώτου. ὁ δὲ αὐτοῖσ χαλεπτόμενοσ τῆσ σιωπῆσ οὐ κατέσχεν, ἀλλ’ ὠνείδιζεν ἀχαριστίαν ἐκ Παρθυαίων ὑπὸ οὗ μετενεχθεῖσιν ἐσ τὴν Ἰταλίαν καὶ οὐκ ἐπιμαρτυροῦσι τοιᾶσδε χάριτοσ· ἐμέμφετο δὲ καὶ ὅτι παρὰ μειρακίου προπετοῦσ, ὧδε τὸν Καίσαρα καλῶν, ἄνδρασ ἐπιπεμπομένουσ σφίσιν εἰσ διαφθορὰν οὐκ αὐτοὶ προσάγουσιν αὑτῷ. ἀλλὰ τούσδε μὲν αὐτὸσ εὑρήσειν, τὸν δὲ στρατὸν ἄξειν ἐπὶ τὴν ἐψηφισμένην οἱ χώραν εὐδαίμονα Κελτικήν, καὶ τοῖσ παροῦσιν ἑκάστῳ δοθήσεσθαι δραχμὰσ ἑκατόν. οἱ δὲ ἐγέλασαν τῆσ σμικρολογίασ καὶ χαλεπήναντοσ αὐτοῦ μᾶλλον ἐθορύβουν καὶ διεδίδρασκον. ὁ δὲ ἐξανέστη τοσοῦτον εἰπών· "μαθήσεσθε ἄρχεσθαι. " αἰτήσασ δὲ παρὰ τῶν χιλιάρχων τοὺσ στασιώδεισ ἁ̓νάγραπτοσ γάρ ἐστιν ἐν τοῖσ Ῥωμαίων στρατοῖσ αἰεὶ καθ’ ἕνα ἄνδρα ὁ τρόποσ̓ διεκλήρωσε τῷ στρατιωτικῷ νόμῳ καὶ οὐ τὸ δέκατον ἅπαν, ἀλλὰ μέροσ ἔκτεινε τοῦ δεκάτου, νομίζων σφᾶσ ὧδε καταπλήξειν δι’ ὀλίγου. Ταῦτα δ’ ὁρῶντεσ οὓσ ὁ Καῖσαρ ἐπὶ διαφθορᾷ τῶνδε προπεπόμφει, βιβλία πολλὰ τότε μάλιστα διερρίπτουν ἐσ τὸ στρατόπεδον, ἀντὶ τῆσ Ἀντωνίου μικρολογίασ τε καὶ ὠμότητοσ ἐσ τὴν Καίσαροσ μνήμην τοῦ προτέρου καὶ βοήθειαν τοῦ νῦν καὶ χορηγίασ δαψιλεῖσ μετατίθεσθαι.

ὁ δὲ αὐτῶν τοὺσ μὲν ταξιάρχουσ, εἴτε μηνίων ἔτι τῆσ στάσεωσ εἴθ’ ἑτέρωσ ὑπονοῶν, ἐνήλλασσε, τοὺσ δὲ λοιποὺσ καὶ τἆλλα ἐν ταῖσ χρείαισ ἐδεξιοῦτο καὶ προύπεμπεν ἀνὰ μέροσ τὴν παραθαλάσσιον ὁδεύειν ἐπὶ Ἀριμίνου. οὓσ ὁ Ἀντώνιοσ μηνύμασι τε μεγάλοισ ἐζήτει, καὶ ἀπειλαῖσ, εἴ τισ ἐπικρύπτοι. οὐδένα δὲ συλλαβὼν ἐχαλέπηνεν ὡσ τοῦ στρατοῦ σφᾶσ ἐπικρύπτοντοσ. ἀπαγγελλομένων δὲ καὶ τῶν ἐν ταῖσ ἀποικίαισ τε καὶ ἐν Ῥώμῃ Καίσαρι πεπραγμένων ἐθορυβεῖτο. καὶ ἐπελθὼν αὖθισ ἐπὶ τὸν στρατὸν ἔφη χαλεπῆναι μὲν τῶν γεγονότων ὑπὸ ἀνάγκησ στρατιωτικῆσ ὀλίγοισ ἀντὶ πλεόνων ὧν ἐκόλαζεν ὁ νόμοσ, αὐτοὺσ δὲ εἰδέναι σαφῶσ οὔτε ὠμὸν οὔτε μικρολόγον Ἀντώνιον. "ἀλλ’ ὁ μὲν φθόνοσ οἰχέσθω, κεκορεσμένοσ," ἔφη, "καὶ τοῖσ ἁμαρτήμασι καὶ ταῖσ κολάσεσι· τὰσ δὲ ἑκατὸν δραχμὰσ ὑμῖν οὐ δωρεάν οὑ̓ γὰρ τοῦτό γε τῆσ Ἀντωνίου τύχησ̓, ἀλλὰ τῆσ πρώτησ ἐσ ὑμᾶσ ἐντεύξεωσ προσαγορευτικὸν μᾶλλον ἢ δωρεὰν ἐκέλευσα δοθῆναι, καὶ χρὴ νόμῳ πατρίῳ τε καὶ στρατιωτικῷ καὶ ἐσ τάδε καὶ ἐσ πάντα εὐπειθεῖσ ὑπάρχειν. " ὁ μὲν οὕτωσ εἶπεν, οὐδέν τι ἔτι προσθεὶσ τῇ δωρεᾷ τοῦ μὴ δοκεῖν ὁ στρατηγὸσ ἡσσῆσθαι τοῦ στρατοῦ. οἱ δὲ ἐλάμβανον, εἴτε μεταγνόντεσ εἴτε καὶ δεδιότεσ. Αὐτὸσ δ’ ἐπιλεξάμενοσ ἐκ πάντων στρατηγίδα σπεῖραν ἀνδρῶν ἀρίστων τά τε σώματα καὶ τὸν τρόπον ὥδευεν ἐσ Ῥώμην ὡσ ἐκεῖθεν ἐπὶ τὸ Ἀρίμινον ὁρμήσων.

ἐσῄει δὲ ἐσ τὴν πόλιν σοβαρῶσ, τὴν μὲν ἴλην πρὸ τοῦ ἄστεωσ στρατοπεδεύσασ, τοὺσ δ’ ἀμφ’ αὑτὸν ἔχων ὑπεζωσμένουσ καὶ τὴν οἰκίαν νυκτοφυλακοῦντασ ἐνόπλουσ· συνθήματά τε αὐτοῖσ ἐδίδοτο, καὶ αἱ φυλακαὶ παρὰ μέροσ ἦσαν ὡσ ἐν στρατοπέδῳ. συναγαγὼν δὲ τὴν βουλὴν ὡσ μεμψόμενοσ Καίσαρι περὶ τῶν πεπραγμένων, ἐσιὼν ἤδη μανθάνει τῶν τεσσάρων τελῶν τὸ καλούμενον Ἄρειον κατὰ τὴν ὁδὸν ἐσ Καίσαρα μετατεθεῖσθαι. καὶ αὐτῷ τὴν εἴσοδον ἐπισχόντι τε καὶ διαποροῦντι ἀγγέλλεται καὶ τὸ καλούμενον τέταρτον ὁμοίωσ τοῖσ Ἀρείοισ ἐσ Καίσαρα μετατεθεῖσθαι. διαταραχθεὶσ οὖν εἰσῆλθε μὲν ἐσ τὸ βουλευτήριον, ὡσ δ’ ἐφ’ ἕτερα αὐτοὺσ συναγαγὼν μικρὰ διελέχθη καὶ εὐθὺσ ἐπὶ τὰσ πύλασ ἐχώρει καὶ ἀπὸ τῶν πυλῶν ἐπὶ Ἄλβην πόλιν ὡσ μεταπείσων τοὺσ ἀποστάντασ. βαλλόμενοσ δ’ ἀπὸ τοῦ τείχουσ ἀνέστρεφε καὶ τοῖσ ἄλλοισ τέλεσι προσέπεμπεν ἀνὰ πεντακοσίασ δραχμὰσ ἑκάστῳ, καὶ σὺν οἷσ εἶχεν αὐτὸσ ἐσ Τίβυρον ἐξῄει, σκευὴν ἔχων τὴν συνήθη τοῖσ ἐπὶ τοὺσ πολέμουσ ἐξιοῦσι· καὶ γὰρ ἤδη σαφὴσ ἦν ὁ πόλεμοσ, Δέκμου τὴν Κελτικὴν οὐ μεθιέντοσ. Δεῦρο δὲ ὄντι ἥ τε βουλὴ σχεδὸν ἅπασα καὶ τῶν ἱππέων τὸ πλεῖστον ἀφίκετο ἐπὶ τιμῇ καὶ ἀπὸ τοῦ δήμου τὸ ἀξιολογώτατον·

οἱ καὶ καταλαβόντεσ αὐτὸν ὁρκοῦντα τοὺσ παρόντασ οἱ στρατιώτασ καὶ τοὺσ ἐκ τῶν πάλαι στρατευσαμένων συνδραμόντασ ̔πολὺ γὰρ καὶ τοῦτο ἦν̓ συνώμνυον ἑκόντεσ οὐκ ἐκλείψειν τὴν ἐσ Ἀντώνιον εὔνοιάν τε καὶ πίστιν, ὡσ ἀπορῆσαι, τίνεσ ἦσαν, οἳ πρὸ ὀλίγου παρὰ τὴν Καίσαροσ ἐκκλησίαν τὸν Ἀντώνιον ἐβλασφήμουν. Ὁ μὲν δὴ λαμπρῶσ οὕτωσ ἐσ τὸ Ἀρίμινον προεπέμπετο, ὅθεν ἐστὶν ἡ τῆσ Κελτικῆσ ἀρχή. καὶ ὁ στρατὸσ ἦν αὐτῷ, χωρίσ γε τῶν νεολέκτων, τρία τέλη τὰ ἐκ Μακεδονίασ μετάπεμπτα ἡ̓́δη γὰρ αὐτῷ καὶ τὸ λοιπὸν ἀφῖκτὀ, ἐξεστρατευμένων δὲ ἕν, οἳ καὶ γηρῶντεσ ὅμωσ ἐδόκουν νεοσυλλόγων ἀμείνουσ ἐσ τὸ διπλάσιον εἶναι. οὕτω μὲν Ἀντωνίῳ τέσσαρα ἐγίγνετο τέλη γεγυμνασμένων ἀνδρῶν καὶ ὅσον ἐξ ἔθουσ αὐτοῖσ ἐπίκουρον ἄλλο ἕπεται, καὶ ἡ τοῦ σώματοσ φρουρὰ καὶ τὰ νεόλεκτα. Λέπιδόσ τε ἔχων ἐν Ἰβηρίᾳ τέσσαρα τέλη καὶ Ἀσίνιοσ Πολλίων δύο καὶ Πλάγκοσ ἐν τῇ ἑτέρᾳ Κελτικῇ τρία ἐδόκουν αἱρήσεσθαι τὰ Ἀντωνίου. Καίσαρι δὲ ἦν δύο ὁμοίωσ ἀξιολογώτατα, τὰ ἐσ αὐτὸν ἀπὸ τοῦ Ἀντωνίου μεταστάντα, ἓν δὲ νεοσυλλόγων, δύο δὲ ἐκ τῶν πρότερον ἐστρατευμένων, οὐκ ἐντελῆ μὲν ταῦτα τοῖσ ἀριθμοῖσ οὐδὲ ταῖσ ὁπλίσεσιν, ὑπὸ δὲ τῶν νεοσυλλόγων καὶ ταῦτα ἀναπληρούμενα.

συναγαγὼν δ’ ἅπαντασ ἐσ Ἄλβην ἐπέστελλε τῇ βουλῇ. ἡ δὲ ἐφήδετο μὲν αὖθισ Καίσαρι, ὡσ ἀπορεῖν καὶ τότε, τίνεσ ἦσαν, οἳ προύπεμπον Ἀντώνιον· ἤχθοντο δὲ τοῖσ τέλεσιν οὐκ ἐσ τὴν βουλήν, ἀλλ’ ἐσ τὸν Καίσαρα μετελθοῦσιν. ἐπαινέσαντεσ δ’ ὅμωσ αὐτούσ τε καὶ τὸν Καίσαρα, ἔφασαν ὀλίγον ὕστερον ὅ τι χρὴ ποιεῖν αὐτοὺσ ψηφιεῖσθαι, ὅταν αὐτοῖσ αἱ νέαι ἀρχαὶ ἐσ τὰ πράγματα παρέλθωσιν. ἦν δὲ σαφέσ, ὅτι χρήσονται μὲν αὐτοῖσ κατὰ Ἀντωνίου· στρατὸν δὲ οὐδένα πω ἔχοντεσ ἴδιον οὐδὲ καταλέξαι χωρὶσ ὑπάτων δυνάμενοι ἐσ τὰσ νέασ ἀρχὰσ πάντα ἀνετίθεντο. Τῷ Καίσαρι δ’ ὁ στρατὸσ πελέκεάσ τε καὶ ῥαβδοφόρουσ ἐσκευασμένουσ προσαγαγόντεσ, ἠξίουν ἑαυτὸν ἀντιστράτηγον ἀποφῆναι, πολέμου τε ἡγεμονεύοντα καὶ σφῶν αἰεὶ ὑπ’ ἄρχουσι ταχθέντων.

ὁ δὲ τὴν μὲν τιμὴν ἐπῄνει, τὸ δὲ ἔργον ἐσ τὴν βουλὴν ἀνετίθετο· καὶ βουλομένουσ ἐπὶ τοῦτο χωρεῖν ἀθρόουσ ἐκώλυε καὶ πρεσβευομένουσ ἐπεῖχεν, ὡσ καὶ τῆσ βουλῆσ ψηφιουμένησ ταῦτα καθ’ ἑαυτήν, καὶ μᾶλλον, ἢν αἴσθωνται τὴν ὑμετέραν προθυμίαν καὶ τὸν ἐμὸν ὄκνον. Διαλυθέντων δὲ μόλισ οὕτω καὶ τῶν ἡγεμόνων ἐσ ὑπεροψίαν αὐτὸν αἰτιωμένων, ἐξελογεῖτο αὐτοῖσ τὴν βουλὴν οὐκ εὐνοίᾳ πρὸσ αὑτὸν ἀποκλίνειν μᾶλλον ἢ Ἀντωνίου δέει καὶ στρατιᾶσ ἀπορίᾳ, "μέχρι καθέλωμεν ἡμεῖσ Ἀντώνιον καὶ οἱ σφαγεῖσ φίλοι τε τῇ βουλῇ καὶ συγγενεῖσ ὄντεσ δύναμιν αὐτοῖσ συναγάγωσιν· ὧν αἰσθανόμενοσ ὑπηρετεῖν ὑποκρίνομαι. μὴ δὴ πρότεροι τὴν ὑπόκρισιν ἀποκαλύπτωμεν, ὡσ προλαβοῦσι μὲν ἡμῖν τὴν ἀρχὴν ἐπικαλέσουσιν ὕβριν ἢ βίαν, αἰδεσθεῖσι δ’ ἴσωσ ἐπιδώσουσιν αὐτοὶ δέει, μὴ παρ’ ὑμῶν λάβοιμι. " τοιάδε εἰπὼν ἐθεᾶτο γυμνάσια τῶν δύο τελῶν τῶν αὐτομολησάντων ἀπ’ Ἀντωνίου, διαστάντων τε ἐσ ἀλλήλουσ καὶ δρώντων ἀφειδῶσ ἔργα πολέμου πάντα πλὴν ἐσ μόνον θάνατον. ἡσθεὶσ οὖν τῇ θέᾳ καὶ τῆσ προφάσεωσ ἐπιβαίνων ἄσμενοσ, ἑτέρασ αὐτῶν ἑκάστῳ πεντακοσίασ δραχμὰσ ἐπεδίδου καί, εἴ τισ πολέμου χρεία γένοιτο, νικήσασιν ἐπηγγέλλετο πεντακισχιλίασ. ὧδε μὲν ὁ Καῖσαρ δαψιλείᾳ δωρεῶν τοὺσ μισθοφόρουσ ἐκρατύνετο.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION