헬라어 문장 검색 - Αππιαν́ΤηεΞιϝί3́06́

(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 6)

Τοιαῦτα τοῦ Ἀντωνίου διεξιόντοσ, παρέστη τοῖσ ταξιάρχαισ αὐτὸν ἅπαντα μετ’ ἔχθρασ ἀκριβοῦσ ἐσ τοὺσ ἀνδροφόνουσ, ἐπιτεχνάζοντα τῇ βουλῇ, πεποιηκέναι. ἠξίουν δὲ καὶ ὣσ τῷ Καίσαρι συναλλαγῆναι καὶ πείσαντεσ αὐτοὺσ συνήλλασσον αὖθισ ἐν τῷ Καπιτωλίῳ. οὐ πολὺ δὲ ὕστερον ὁ Ἀντώνιοσ τῶν σωματοφυλάκων τινὰσ ἐσ τοὺσ φίλουσ παρήγαγεν ὡσ ὑπηρέτασ γενομένουσ ἐπιβουλεύοντοσ αὑτῷ τοῦ Καίσαροσ, εἴτε συκοφαντῶν εἴτε τῷ ὄντι νομίσασ εἴτε περὶ τῶν εἰσ τὰ στρατόπεδα περιπεμφθέντων πυθόμενοσ καὶ τὴν ἐσ τὸ ἔργον ἐπιβουλὴν μεταφέρωι ἐσ τὸ σῶμα. ὅ τε λόγοσ ἐκδραμὼν αὐτίκα θόρυβον ἤγειρε πάνδημον, καὶ ἀγανάκτησισ ἦν. ὀλίγοι μὲν γάρ, οἷσ τι λογισμοῦ βαθέοσ ἦν, ᾔδεσαν Καίσαρι συμφέρειν Ἀντώνιον καὶ βλάπτοντα ὅμωσ περιεῖναι, ἐπίφοβον ὄντα τοῖσ φονεῦσιν· ἀποθανόντοσ γὰρ ἀδεέστερον ἐκείνουσ ἅπασιν ἐπιτολμήσειν, βοηθουμένουσ μάλιστα ὑπὸ τῆσ βουλῆσ. ὧδε μὲν εἴκαζον οἱ συνετώτεροι· τὸ δὲ πλέον, ὁρῶντεσ, οἱᾶ καθ’ ἑκάστην ἡμέραν ὁ Καίσαρ ὑβριζόμενόσ τε καὶ ζημιούμενοσ πάσχοι, οὐκ ἄπιστον ἐτίθεντο τὴν διαβολὴν οὐδὲ ὅσιον ἢ ἀνεκτὸν ἐνόμιζον Ἀντώνιον ὑπατεύοντα ἐσ τὸ σῶμα ἐπιβεβουλεῦσθαι. Ὁ δὲ Καῖσαρ καὶ πρὸσ οὕτωσ ἔχοντασ ἐξέτρεχε σὺν ὀργῇ μανιώδει καὶ ἐβόα αὐτὸσ ἐπιβουλεύεσθαι πρὸσ Ἀντωνίου ἐσ τὴν παρὰ τῷ δήμῳ φιλίαν ἔτι οἱ μόνην οὖσαν· ἐπί τε τὰσ θύρασ τοῦ Ἀντωνίου δραμὼν τὰ αὐτὰ ἐβόα καὶ θεοὺσ ἐμαρτύρετο καὶ ἀρὰσ ἠρᾶτο πάσασ καὶ ἐσ δίκην ἐλθεῖν προυκαλεῖτο. οὐδενὸσ δὲ προϊόντοσ, "ἐν τοῖσ φίλοισ," ἔφη, "δέχομαι τοῖσ σοῖσ κριθῆναι," καὶ εἰπὼν ἐπέτρεχεν ἔσω. κωλυθεὶσ δὲ αὖθισ ᾤμωζε καὶ ἐλοιδορεῖτο αὐτῷ καὶ τοῖσ περὶ θύρασ ἠγανάκτει κωλύουσι τὸν Ἀντώνιον ἐλεγχθῆναι. ἀπιών τε τὸν δῆμον ἐμαρτύρετο, εἴ τι πάθοι, πρὸσ Ἀντωνίου δολοφονεῖσθαι. λεγομένων δὲ τῶνδε σὺν πάθει πολλῷ μετέπιπτε τὸ πλῆθοσ, καί τισ αὐτοῖσ τῆσ πρὶν δόξησ μετάνοια ἐνεγίγνετο. εἰσὶ δὲ οἳ καὶ τότε ἀπιστοῦντεσ ὤκνουν ἑκατέρῳ τὸ πιστὸν νέμειν, καί τινεσ ὑπόκρισιν ἀμφοῖν τὰ γιγνόμενα διέβαλλον εἶναι, συνθεμένων μὲν ἄρτι ἐν ἱερῷ, μηχανωμένων δὲ ταῦτα ἐπὶ τοὺσ ἐχθρούσ. οἱ δὲ αὐτὰ τὸν Ἀντώνιον ἡγοῦντο ἐπινοεῖν εἰσ ἀφορμὴν φρουρᾶσ πλείονοσ ἢ ἐσ ἀλλοτρίωσιν τῶν κληρουχιῶν Καίσαρι. Ὡσ δὲ τῷ Καίσαρι ὑπὸ τῶν κρύφα ἀπεσταλμένων ἀπηγγέλθη τὸν ἐν Βρεντεσίῳ στρατὸν καὶ τοὺσ ἀπῳκισμένουσ ἐν ὀργῇ τὸν Ἀντώνιον ἔχειν, ἀμελοῦντα τοῦ Καίσαροσ φόνου, καὶ σφᾶσ ἐπικουρήσειν, ἂν δύνωνται, ὁ μὲν Ἀντώνιοσ ἐσ τὸ Βρεντέσιον ἐξῄει διὰ τάδε.

δείσασ δὲ ὁ Καῖσαρ, μὴ μετὰ τῆσ στρατιᾶσ ἐπανελθὼν ἀφρούρητον αὑτὸν λάβοι, χρήματα φέρων εἰσ Καμπανίαν ᾔει, πείσων τὰσ πόλεισ οἱ στρατεύεσθαι, τὰσ ὑπὸ τοῦ πατρὸσ ᾠκισμένασ. καὶ ἔπεισε Καλατίαν πρώτην, ἐπὶ δ’ ἐκείνῃ Κασιλῖνον, δύο τάσδε Καπύησ ἑκατέρωθεν· ἐπιδοὺσ δ’ ἑκάστῳ δραχμὰσ πεντακοσίασ ἦγεν ἐσ μυρίουσ ἄνδρασ, οὔτε ὡπλισμένουσ ἐντελῶσ οὔτε συντεταγμένουσ πω κατὰ ἴλασ, ἀλλ’ ὡσ ἐσ μόνην τοῦ σώματοσ φυλακήν, ὑφ’ ἑνὶ σημείῳ. οἱ δὲ ἐν ἄστει τὸν Ἀντώνιον δεδιότεσ μετὰ στρατιᾶσ ἐπανιόντα, ὡσ ἐπύθοντο καὶ τὸν Καίσαρα μεθ’ ἑτέρασ προσιέναι, οἱ μὲν διπλασίωσ ἐδεδοίκεσαν, οἱ δ’ ὡσ χρησόμενοι κατ’ Ἀντωνίου Καίσαρι ἠσμένιζον· οἱ δὲ αὐτῶν τὰσ ἐν τῷ Καπιτωλίῳ διαλλαγὰσ ἑωρακότεσ ὑπόκρισιν ἐνόμιζον εἶναι τὰ γιγνόμενα καὶ ἀντίδοσιν Ἀντωνίῳ μὲν δυναστείασ, Καίσαρι δὲ τῶν φονέων. Ὧδε δὲ αὐτῶν θορυβουμένων, Καννούτιοσ ὁ δήμαρχοσ, ἐχθρὸσ ὢν Ἀντωνίῳ καὶ παρ’ αὐτὸ Καίσαρι φίλοσ, ὑπήντα τῷ Καίσαρι καὶ τὴν γνώμην ἐκμαθὼν ἀπήγγελλε τῷ δήμῳ, μετ’ ἔχθρασ Ἀντωνίου σαφοῦσ ἐπιέναι τον Καίσαρα καὶ χρῆναι δεδιότασ Ἀντώνιον ἐπὶ τυραννίδι τόνδε προσεταιρίσασθαι, στρατὸν ἄλλον οὐκ ἔχοντασ ἐν τῷ παρόντι.

ταῦτα δ’ εἰπὼν ἐσῆγε τὸν Καίσαρα, αὐλισάμενον πρὸ τοῦ ἄστεοσ ἀπὸ σταδίων πεντεκαίδεκα ἐν τῷ τοῦ Ἄρεωσ ἱερῷ. ὡσ δὲ εἰσῆλθον, ὁ μὲν εἰσ τὸν νεὼν τῶν Διοσκούρων παρῆλθε, καὶ τὸν νεὼν περιέστησαν οἱ στρατευόμενοι ξιφίδια ἀφανῶσ περιεζωσμένοι, Καννούτιοσ δὲ πρότερον ἐδημηγόρει κατὰ τοῦ Ἀντωνίου. ὁ δὲ Καῖσαρ καὶ τοῦ πατρὸσ αὐτοὺσ ὑπεμίμνησκε καὶ ὧν αὐτὸσ ὑπὸ Ἀντωνίου πάθοι, δι’ ἃ καὶ τόνδε τὸν στρατὸν ἐσ φυλακὴν εἰή συνειλεγμένοσ· ἔφη τε ἐσ πάντα τῆσ πατρίδοσ ὑπηρέτησ καὶ κατήκοοσ ἔσεσθαι καὶ ἐσ τὰ νὺν πρὸσ Ἀντώνιον ἕτοιμοσ. Ὧδε δ’ εἰπόντοσ αὐτοῦ καὶ τὴν ἐκκλησίαν διαλύσαντοσ ἐπὶ τῷδε, ὁ στρατὸσ ἡγούμενοσ ἐσ τὸ ἐναντίον ἐπὶ διαλλαγαῖσ Ἀντωνίου τε καὶ Καίσαροσ ἀφῖχθαι ἢ ἐσ μόνην γε φυλακὴν τοῦ Καίσαροσ καὶ τῶν φονέων ἄμυναν, ἤχθοντο τῇ κατ’ Ἀντωνίου προαγορεύσει, στρατηγοῦ τε σφῶν γεγονότοσ καὶ ὄντοσ ὑπάτου·

καὶ οἱ μὲν αὐτῶν ἐπανελθεῖν ᾔτουν εἰσ τὰ οἰκεῖα ὡσ ὁπλιούμενοι· οὐ γὰρ ἄλλων ἢ τῶν ἰδίων ὅπλων ἀνέξεσθαι· οἱ δὲ καὶ τὸ ἀληθὲσ ὑπέφαινον. ὁ δὲ Καῖσαρ ἠπόρητο μὲν ἐσ τὸ ἐναντίον ὧν προσεδόκησε μετενεχθείσ, ἐλπίσασ δ’ αὐτῶν πειθοῖ μᾶλλον ἢ βίᾳ περιέσεσθαι, συνεχώρει ταῖσ προφάσεσι καὶ τοὺσ μὲν ἐπὶ τὰ ὅπλα ἔπεμπε, τοὺσ δὲ ἁπλῶσ ἐσ τὰ οἰκεῖα. πάντασ δ’, ἐπικρύπτων τὴν ἀχθηδόνα, ἐπῄνει τῆσ συνόδου καὶ ἐδωρεῖτο ἑτέραισ δωρεαῖσ καὶ δαψιλέστερον ἔτι ἀμείψεσθαι ἔλεγεν, αἰεὶ χρώμενοσ ἐσ τὰ ἐπείγοντα ὡσ πατρικοῖσ φίλοισ μᾶλλον ἢ στρατιώταισ. χιλίουσ μὲν δὴ μόνουσ ἢ τρισχιλίουσ τάδε λέγων ἐπέκλασεν ἐκ μυρίων οἱ παραμεῖναι ̔διαφέρονται γὰρ περὶ τοῦ ἀριθμοῦ̓. οἱ δὲ λοιποὶ τότε μὲν ἐξῄεσαν, ἀνεμιμνήσκοντο δ’ αὐτίκα γεωργίασ τε πόνων καὶ κερδῶν στρατείασ καὶ λόγων τῶν Καίσαροσ καὶ εὐπειθείασ αὐτοῦ, πρὸσ ἃ ἐβούλοντο, καὶ χαρίτων, ὧν τε εἰλήφεσαν καὶ ὧν ἤλπιζον ἔτι λήψεσθαι. οἱο͂́ν τε ὄχλοσ ἀνώμαλοσ μετενόουν καὶ τῆσ προφάσεωσ ἐσ εὐπρέπειαν ἐπιβαίνοντεσ ὡπλίζοντο καὶ πρὸσ αὐτὸν ἐπανῄεσαν. ὁ δὲ ἤδη μετὰ χρημάτων ἄλλων τήν τε Ῥάβενναν καὶ τὰ ἀγχοῦ πάντα περιῄει, στρατεύων ἑτέρουσ ἐφ’ ἑτέροισ· καὶ πάντασ ἐσ Ἀρρήτιον ἔπεμπεν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Appian, The Civil Wars, book 3, chapter 6

(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 6)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION