Septuagint, Liber Proverbiorum 1:

(70인역 성경, 잠언 1:)

ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ Σολομῶντοσ υἱοῦ Δαυίδ, ὃσ ἐβασίλευσεν ἐν Ἰσραήλ, γνῶναι σοφίαν καὶ παιδείαν νοῆσαί τε λόγουσ φρονήσεως δέξασθαί τε στροφὰσ λόγων νοῆσαί τε δικαιοσύνην ἀληθῆ καὶ κρίμα κατευθύνειν, ἵνα δῷ ἀκάκοισ πανουργίαν, παιδὶ δὲ νέῳ αἴσθησίν τε καὶ ἔννοιαν. τῶνδε γὰρ ἀκούσασ σοφὸσ σοφώτεροσ ἔσται, ὁ δὲ νοήμων κυβέρνησιν κτήσεται. νοήσει τε παραβολὴν καὶ σκοτεινὸν λόγον ρήσεισ τε σοφῶν καὶ αἰνίγματα. Ἀρχὴ σοφίασ φόβοσ Κυρίου, σύνεσισ δὲ ἀγαθὴ πᾶσι τοῖσ ποιοῦσι αὐτήν. εὐσέβεια δὲ εἰσ Θεὸν ἀρχὴ αἰσθήσεωσ, σοφίαν δὲ καὶ παιδείαν ἀσεβεῖσ ἐξουθενήσουσιν. ἄκουε, υἱέ, παιδείαν πατρόσ σου καὶ μὴ ἀπώσῃ θεσμοὺσ μητρόσ σου. στέφανον γὰρ χαρίτων δέξῃ σῇ κορυφῇ καὶ κλοιὸν χρύσεον περὶ σῷ τραχήλῳ. υἱέ, μή σε πλανήσωσιν ἄνδρεσ ἀσεβεῖσ, μηδὲ βουληθῇσ, ἐὰν παρακαλέσωσί σε λέγοντεσ. ἐλθὲ μεθ̓ ἡμῶν, κοινώνησον αἵματοσ, κρύψωμεν δὲ εἰσ γῆν ἄνδρα δίκαιον ἀδίκωσ, καταπίωμεν δὲ αὐτὸν ὥσπερ ᾅδησ ζῶντα καὶ ἄρωμεν αὐτοῦ τὴν μνήμην ἐκ γῆσ. τὴν κτῆσιν αὐτοῦ τὴν πολυτελῆ καταλαβώμεθα, πλήσωμεν δὲ οἴκουσ ἡμετέρουσ σκύλων. τὸν δὲ σὸν κλῆρον βάλε ἐν ἡμῖν, κοινὸν δὲ βαλάντιον κτησώμεθα πάντεσ, καὶ μαρσίππιον ἓν γενηθήτω ἡμῖν. μὴ πορευθῆσ ἐν ὁδῷ μετ̓ αὐτῶν, ἔκλινον δὲ τὸν πόδα σου ἐκ τῶν τρίβων αὐτῶν. οἱ γὰρ πόδεσ αὐτῶν εἰσ κακίαν τρέχουσι καὶ ταχινοὶ τοῦ ἐκχέαι αἷμα. οὐ γὰρ ἀδίκωσ ἐκτείνεται δίκτυα πτερωτοῖσ. αὐτοὶ γὰρ οἱ φόνου μετέχοντεσ θησαυρίζουσιν ἑαυτοῖσ κακά, ἡ δὲ καταστροφὴ ἀνδρῶν παρανόμων κακή. αὗται αἱ ὁδοί εἰσι πάντων τῶν συντελούντων τὰ ἄνομα. τῇ γὰρ ἀσεβείᾳ τὴν ἑαυτῶν ψυχὴν ἀφαιροῦνται. Σοφία ἐν ἐξόδοισ ὑμνεῖται, ἐν δὲ πλατείαισ παρρησίαν ἄγει. ἐπ̓ ἄκρων τειχέων κηρύσσεται, ἐπὶ δὲ πύλαισ δυναστῶν παρεδρεύει, ἐπὶ δὲ πύλαισ πόλεωσ θαρροῦσα λέγει. ὅσον ἂν χρόνον ἄκακοι ἔχωνται τῆσ δικαιοσύνησ, οὐκ αἰσχυνθήσονται. οἱ δὲ ἄφρονεσ, τῆσ ὕβρεωσ ὄντεσ ἐπιθυμηταί, ἀσεβεῖσ γενόμενοι ἐμίσησαν αἴσθησιν καὶ ὑπεύθυνοι ἐγένοντο ἐλέγχοισ, ἰδοὺ προήσομαι ὑμῖν ἐμῆσ πνοῆσ ρῆσιν, διδάξω δὲ ὑμᾶσ τὸν ἐμὸν λόγον. ἐπειδὴ ἐκάλουν καὶ οὐχ ὑπηκούσατε καὶ ἐξέτεινα λόγουσ καὶ οὐ προσείχετε, ἀλλὰ ἀκύρουσ ἐποιεῖτε ἐμᾶσ βουλάσ, τοῖσ δὲ ἐμοῖσ ἐλέγχοισ οὐ προσείχετε, τοιγαροῦν κἀγὼ τῇ ὑμετέρᾳ ἀπωλείᾳ ἐπιγελάσομαι, καταχαροῦμαι δὲ ἡνίκα ἔρχηται ὑμῖν ὄλεθροσ, καὶ ὡσ ἂν ἀφίκηται ὑμῖν ἄφνω θόρυβοσ, ἡ δὲ καταστροφὴ ὁμοίωσ καταιγίδι παρῇ, καὶ ὅταν ἔρχηται ὑμῖν θλῖψισ καὶ πολιορκία ἢ ὅταν ἔρχηται ὑμῖν ὄλεθροσ. ἔσται γὰρ ὅταν ἐπικαλέσησθέ με, ἐγὼ δὲ οὐκ εἰσακούσομαι ὑμῶν. ζητήσουσί με κακοί, καὶ οὐχ εὑρήσουσιν. ἐμίσησαν γὰρ σοφίαν, τὸν δὲ λόγον τοῦ Κυρίου οὐ προείλαντο, οὐδὲ ἤθελον ἐμαῖσ προσέχειν βουλαῖσ, ἐμυκτήριζον δὲ ἐμοὺσ ἐλέγχουσ. τοιγαροῦν ἔδονται τῆσ ἑαυτῶν ὁδοῦ τοὺσ καρποὺσ καὶ τῆσ ἑαυτῶν ἀσεβείασ πλησθήσονται. ἀνθ̓ ὧν γὰρ ἠδίκουν νηπίουσ, φονευθήσονται, καὶ ἐξετασμὸσ ἀσεβεῖσ ὀλεῖ. ὁ δὲ ἐμοῦ ἀκούων κατασκηνώσει ἐπ̓ ἐλπίδι καὶ ἡσυχάσει ἀφόβωσ ἀπὸ παντὸσ κακοῦ.

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION