Septuagint, Liber Ecclesiastes 7:

(70인역 성경, 코헬렛 7:)

ΑΓΑΘΟΝ ὄνομα ὑπὲρ ἔλαιον ἀγαθὸν καὶ ἡμέρα τοῦ θανάτου ὑπὲρ ἡμέραν γεννήσεωσ. ἀγαθὸν πορευθῆναι εἰσ οἶκον πένθουσ ἢ ὅτι πορευθῆναι εἰσ οἶκον πότου, καθότι τοῦτο τέλοσ παντὸσ ἀνθρώπου, καὶ ὁ ζῶν δώσει ἀγαθὸν εἰσ καρδίαν αὐτοῦ. ἀγαθὸν θυμὸσ ὑπὲρ γέλωτα, ὅτι ἐν κακίᾳ προσώπου ἀγαθυνθήσεται καρδία. καρδία σοφῶν ἐν οἴκῳ πένθουσ, καὶ καρδία ἀφρόνων ἐν οἴκῳ εὐφροσύνησ. ἀγαθὸν τὸ ἀκοῦσαι ἐπιτίμησιν σοφοῦ ὑπὲρ ἄνδρα ἀκούοντα ᾆσμα ἀφρόνων. ὡσ φωνὴ ἀκανθῶν ὑπὸ τὸν λέβητα, οὕτωσ γέλωσ τῶν ἀφρόνων. καί γε τοῦτο ματαιότησ. ὅτι ἡ συκοφαντία περιφέρει σοφὸν καὶ ἀπόλλυσι τὴν καρδίαν εὐτονίασ αὐτοῦ. ἀγαθὴ ἐσχάτη λόγων ὑπὲρ ἀρχὴν αὐτοῦ, ἀγαθὸν μακρόθυμοσ ὑπὲρ ὑψηλὸν πνεύματι. μὴ σπεύσῃσ ἐν πνεύματί σου τοῦ θυμοῦσθαι, ὅτι θυμὸσ ἐν κόλπῳ ἀφρόνων ἀναπαύσεται. μὴ εἴπῃσ. τί ἐγένετο ὅτι αἱ ἡμέραι αἱ πρότεραι ἦσαν ἀγαθαὶ ὑπὲρ ταύτασ̣ ὅτι οὐκ ἐν σοφίᾳ ἐπηρώτησασ περὶ τούτου. ἀγαθὴ σοφία μετὰ κληρονομίασ καὶ περισσεία τοῖσ θεωροῦσι τὸν ἥλιον. ὅτι ἐν σκιᾷ αὐτῆσ ἡ σοφία ὡσ σκιὰ ἀργυρίου, καὶ περισσεία γνώσεωσ τῆσ σοφίασ ζωοποιήσει τὸν παῤ αὐτῆσ. ἰδὲ τὰ ποιήματα τοῦ Θεοῦ. ὅτι τίσ δυνήσεται τοῦ κοσμῆσαι ὃν ἂν ὁ Θεὸσ διαστρέψῃ αὐτόν̣ ἐν ἡμέρᾳ ἀγαθωσύνησ ζῆθι ἐν ἀγαθῷ καὶ ἐν ἡμέρᾳ κακίασ ἰδέ. καί γε σὺν τούτῳ συμφώνωσ τοῦτο ἐποίησεν ὁ Θεὸσ περὶ λαλιᾶσ, ἵνα μὴ εὕρῃ ἄνθρωποσ ὀπίσω αὐτοῦ οὐδέν. Σὺν τὰ πάντα εἶδον ἐν ἡμέραισ ματαιότητόσ μου. ἔστι δίκαιοσ ἀπολλύμενοσ ἐν δικαίῳ αὐτοῦ, καί ἐστιν ἀσεβὴσ μένων ἐν κακίᾳ αὐτοῦ. μὴ γίνου δίκαιοσ πολύ, μηδὲ σοφίζου περισσά, μήποτε ἐκπλαγῇσ. μὴ ἀσεβήσῃσ πολὺ καὶ μὴ γίνου σκληρόσ, ἵνα μὴ ἀποθάνῃσ ἐν οὐ καιρῷ σου. ἀγαθὸν τὸ ἀντέχεσθαί σε ἐν τούτῳ, καί γε ἀπὸ τούτου μὴ μιάνῃσ τὴν χεῖρά σου, ὅτι φοβουμένοισ τὸν Θεὸν ἐξελεύσεται τὰ πάντα. Ἡ σοφία βοηθήσει τῷ σοφῷ ὑπὲρ δέκα ἐξουσιάζοντασ τοὺσ ὄντασ ἐν τῇ πόλει. ὅτι ἄνθρωποσ οὐκ ἔστι δίκαιοσ ἐν τῇ γῇ, ὅσ ποιήσει ἀγαθὸν καὶ οὐχ ἁμαρτήσεται. καί γε εἰσ πάντασ λόγουσ, οὓσ λαλήσουσιν ἀσεβεῖσ, μὴ θῇσ καρδίαν σου, ὅπωσ μὴ ἀκούσῃσ τοῦ δούλου σου καταρωμένου σε. ὅτι πλειστάκισ πονηρεύσεταί σε καὶ καθόδουσ πολλὰσ κακώσει καρδίαν σου, ὅτι ὡσ καί γε σὺ κατηράσω ἑτέρουσ. Πάντα ταῦτα ἐπείρασα ἐν τῇ σοφίᾳ. εἶπα. σοφισθήσομαι, καὶ αὐτὴ ἐμακρύνθη ἀπ̓ ἐμοῦ μακρὰν ὑπὲρ ὃ ἦν, καὶ βαθὺ βάθοσ, τίσ εὑρήσει αὐτό̣ ἐκύκλωσα ἐγώ, καὶ ἡ καρδία μου τοῦ γνῶναι καὶ τοῦ κατασκέψασθαι καὶ τοῦ ζητῆσαι σοφίαν καὶ ψῆφον καὶ τοῦ γνῶναι ἀσεβοῦσ ἀφροσύνην καὶ ὀχληρίαν καὶ περιφοράν. καὶ εὑρίσκω ἐγὼ αὐτὴν καὶ ἐρῶ πικρότερον ὑπὲρ θάνατον, σὺν τὴν γυναῖκα, ἥτισ ἐστὶ θήρευμα καὶ σαγῆναι καρδία αὐτῆσ, δεσμὸσ εἰσ χεῖρασ αὐτῆσ. ἀγαθὸσ πρὸ προσώπου τοῦ Θεοῦ ἐξαιρεθήσεται ἀπ̓ αὐτῆσ, καὶ ἁμαρτάνων συλληφθήσεται ἐν αὐτῇ. ἰδὲ τοῦτο εὗρον, εἶπεν ὁ ἐκκλησιαστήσ, μία τῇ μιᾷ τοῦ εὑρεῖν λογισμόν, ὃν ἐπεζήτησεν ἡ ψυχή μου καὶ οὐχ εὗρον. καὶ ἄνθρωπον ἕνα ἀπὸ χιλίων εὗρον καὶ γυναῖκα ἐν πᾶσι τούτοισ οὐχ εὗρον. πλὴν ἰδὲ τοῦτο εὗρον, ὃ ἐποίησεν ὁ Θεὸσ σὺν τὸν ἄνθρωπον εὐθῆ, καὶ αὐτοὶ ἐζήτησαν λογισμοὺσ πολλούσ.

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION