Septuagint, Liber Genesis 2:

(70인역 성경, 창세기 2:)

ΚΑΙ συνετελέσθησαν ὁ οὐρανὸσ καὶ ἡ γῆ καὶ πᾶσ ὁ κόσμοσ αὐτῶν. καὶ συνετέλεσεν ὁ Θεὸσ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἕκτῃ τὰ ἔργα αὐτοῦ, ἃ ἐποίησε, καὶ κατέπαυσε τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ ἀπὸ πάντων τῶν ἔργων αὐτοῦ, ὧν ἐποίησε. καὶ εὐλόγησεν ὁ Θεὸσ τὴν ἡμέραν τὴν ἑβδόμην καὶ ἡγίασεν αὐτήν. ὅτι ἐν αὐτῇ κατέπαυσεν ἀπὸ πάντων τῶν ἔργων αὐτοῦ, ὧν ἤρξατο ὁ Θεὸσ ποιῆσαι. Αὕτη ἡ βίβλοσ γενέσεωσ οὐρανοῦ καὶ γῆσ, ὅτε ἐγένετο. ᾗ ἡμέρᾳ ἐποίησε Κύριοσ ὁ Θεὸσ τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν καὶ πᾶν χλωρὸν ἀγροῦ πρὸ τοῦ γενέσθαι ἐπὶ τῆσ γῆσ καὶ πάντα χόρτον ἀγροῦ πρὸ τοῦ ἀνατεῖλαι. οὐ γὰρ ἔβρεξεν ὁ Θεὸσ ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ ἄνθρωποσ οὐκ ἦν ἐργάζεσθαι αὐτήν. πηγὴ δὲ ἀνέβαινεν ἐκ τῆσ γῆσ καὶ ἐπότιζε πᾶν τὸ πρόσωπον τῆσ γῆσ. καὶ ἔπλασεν ὁ Θεὸσ τὸν ἄνθρωπον, χοῦν ἀπὸ τῆσ γῆσ, καὶ ἐνεφύσησεν εἰσ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ πνοὴν ζωῆσ, καὶ ἐγένετο ὁ ἄνθρωποσ εἰσ ψυχὴν ζῶσαν. Καὶ ἐφύτευσεν ὁ Θεὸσ παράδεισον ἐν Ἐδὲμ κατὰ ἀνατολὰσ καὶ ἔθετο ἐκεῖ τὸν ἄνθρωπον, ὃν ἔπλασε. καὶ ἐξανέτειλεν ὁ Θεὸσ ἔτι ἐκ τῆσ γῆσ πᾶν ξύλον ὡραῖον εἰσ ὅρασιν καὶ καλὸν εἰσ βρῶσιν καὶ τὸ ξύλον τῆσ ζωῆσ ἐν μέσῳ τοῦ παραδείσου καὶ τὸ ξύλον τοῦ εἰδέναι γνωστὸν καλοῦ καὶ πονηροῦ. ποταμὸσ δὲ ἐκπορεύεται ἐξ Ἐδὲμ ποτίζειν τὸν παράδεισον. ἐκεῖθεν ἀφορίζεται εἰσ τέσσαρασ ἀρχάσ. ὄνομα τῷ ἑνὶ Φισῶν. οὗτοσ ὁ κυκλῶν πᾶσαν τὴν γῆν Εὐιλάτ, ἐκεῖ οὗ ἐστι τὸ χρυσίον. τὸ δὲ χρυσίον τῆσ γῆσ ἐκείνησ καλόν. καὶ ἐκεῖ ἐστιν ὁ ἄνθραξ καὶ ὁ λίθοσ ὁ πράσινοσ. καὶ ὄνομα τῷ ποταμῷ τῷ δευτέρῳ Γεῶν. οὗτοσ ὁ κυκλῶν πᾶσαν τὴν γῆν Αἰθιοπίασ. καὶ ὁ ποταμὸσ ὁ τρίτοσ Τίγρισ. οὗτοσ ὁ προπορευόμενοσ κατέναντι Ἀσσυρίων. ὁ δὲ ποταμὸσ ὁ τέταρτοσ Εὐφράτησ. Καὶ ἔλαβε Κύριοσ ὁ Θεὸσ τὸν ἄνθρωπον, ὃν ἔπλασε, καὶ ἔθετο αὐτὸν ἐν τῷ παραδείσῳ τῆσ τρυφῆσ, ἐργάζεσθαι αὐτὸν καὶ φυλάσσειν. καὶ ἐνετείλατο Κύριοσ ὁ Θεὸσ τῷ Ἀδὰμ λέγων. ἀπὸ παντὸσ ξύλου τοῦ ἐν τῷ παραδείσῳ βρώσει φαγῇ, ἀπὸ δὲ τοῦ ξύλου τοῦ γινώσκειν καλὸν καὶ πονηρόν, οὐ φάγεσθε ἀπ̓ αὐτοῦ. ᾗ δ̓ ἂν ἡμέρᾳ φάγητε ἀπ̓ αὐτοῦ, θανάτῳ ἀποθανεῖσθε. Καὶ εἶπε Κύριοσ ὁ Θεόσ. οὐ καλὸν εἶναι τὸν ἄνθρωπον μόνον. ποιήσωμεν αὐτῷ βοηθὸν κατ̓ αὐτόν. καὶ ἔπλασεν ὁ Θεὸσ ἔτι ἐκ τῆσ γῆσ πάντα τὰ θηρία τοῦ ἀγροῦ καὶ πάντα τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἤγαγεν αὐτὰ πρὸσ τὸν Ἀδάμ, ἰδεῖν τί καλέσει αὐτά. καὶ πᾶν ὃ ἐὰν ἐκάλεσεν αὐτὸ Ἀδὰμ ψυχὴν ζῶσαν, τοῦτο ὄνομα αὐτῷ. καὶ ἐκάλεσεν Ἀδὰμ ὀνόματα πᾶσι τοῖσ κτήνεσι καὶ πᾶσι τοῖσ πετεινοῖσ τοῦ οὐρανοῦ καὶ πᾶσι τοῖσ θηρίοισ τοῦ ἀγροῦ. τῷ δὲ Ἀδὰμ οὐχ εὑρέθη βοηθὸσ ὅμοιοσ αὐτῷ. καὶ ἐπέβαλεν ὁ Θεὸσ ἔκστασιν ἐπὶ τὸν Ἀδάμ, καὶ ὕπνωσε. καὶ ἔλαβε μίαν τῶν πλευρῶν αὐτοῦ καὶ ἀνεπλήρωσε σάρκα ἀντ̓ αὐτῆσ. καὶ ᾠκοδόμησεν ὁ Θεὸσ τὴν πλευράν, ἣν ἔλαβεν ἀπὸ τοῦ Ἀδάμ, εἰσ γυναῖκα καὶ ἤγαγεν αὐτὴν πρὸσ τὸν Ἀδάμ. καὶ εἶπεν Ἀδάμ. τοῦτο νῦν ὀστοῦν ἐκ τῶν ὀστέων μου καὶ σὰρξ ἐκ τῆσ σαρκόσ μου. αὕτη κληθήσεται γυνή, ὅτι ἐκ τοῦ ἀνδρὸσ αὐτῆσ ἐλήφθη αὕτη. ἕνεκεν τούτου καταλείψει ἄνθρωποσ τὸν πατέρα αὐτοῦ καὶ τὴν μητέρα καὶ προσκολληθήσεται πρὸσ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰσ σάρκα μίαν. καὶ ἦσαν οἱ δύο γυμνοί, ὅ τε Ἀδὰμ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ, καὶ οὐκ ᾐσχύνοντο.

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION