헬라어 문장 검색 - Σεπτύ009́025́

(70인역 성경, 사무엘기 상권 25:)

ΚΑΙ ἀπέθανε Σαμουήλ, καὶ συναθροίζονται πᾶσ Ἰσραὴλ καὶ κόπτονται αὐτὸν καὶ θάπτουσιν αὐτὸν ἐν οἴκῳ αὐτοῦ ἐν Ἀρμαθαίμ. καὶ ἀνέστη Δαυὶδ καὶ κατέβη εἰσ τὴν ἔρημον Μαάν. καὶ ἦν ἄνθρωποσ ἐν τῇ Μαάν, καὶ τὰ ποίμνια αὐτοῦ ἐν τῷ Καρμήλῳ. καὶ ὁ ἄνθρωποσ μέγασ σφόδρα, καὶ τούτῳ ποίμνια τρισχίλια καὶ αἶγεσ χίλιαι. καὶ ἐγενήθη ἐν τῷ κείρειν τὸ ποίμνιον αὐτοῦ ἐν τῷ Καρμήλῳ. καὶ ὄνομα τῷ ἀνθρώπῳ Νάβαλ, καὶ ὄνομα τῇ γυναικὶ αὐτοῦ Ἀβιγαία. καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ ἀγαθὴ συνέσει καὶ καλὴ τῷ εἴδει σφόδρα, καὶ ὁ ἄνθρωποσ σκληρὸσ καὶ πονηρὸσ ἐν ἐπιτηδεύμασι, καὶ ὁ ἄνθρωποσ κυνικόσ. καὶ ἤκουσε Δαυὶδ ἐν τῇ ἐρήμῳ ὅτι κείρει Νάβαλ ὁ Καρμήλιοσ τὸ ποίμνιον αὐτοῦ, καὶ ἀπέστειλε Δαυὶδ δέκα παιδάρια καὶ εἶπε τοῖσ παιδαρίοισ. ἀνάβητε εἰσ Κάρμηλον καὶ ἀπέλθατε πρὸσ Νάβαλ καὶ ἐρωτήσατε αὐτὸν ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου εἰσ εἰρήνην καὶ ἐρεῖτε τάδε. εἰσ ὥρασ. καὶ σὺ ὑγιαίνων, καὶ ὁ οἶκόσ σου, καὶ πάντα τὰ σὰ ὑγιαίνοντα. καὶ νῦν ἰδοὺ ἀκήκοα ὅτι κείρουσί σοι νῦν οἱ ποιμένεσ σου, οἳ ἦσαν μεθ̓ ἡμῶν ἐν τῇ ἐρήμῳ, καὶ οὐκ ἀπεκωλύσαμεν αὐτοὺσ καὶ οὐκ ἐνετειλάμεθα αὐτοῖσ οὐθὲν πάσασ τὰσ ἡμέρασ ὄντων αὐτῶν ἐν Καρμήλῳ. ἐρώτησον τὰ παιδάριά σου καὶ ἀπαγγελοῦσί σοι. καὶ εὑρέτωσαν τὰ παιδάρια χάριν ἐν ὀφθαλμοῖσ σου, ὅτι ἐφ̓ ἡμέραν ἀγαθὴν ἥκομεν. δὸσ δὴ ὃ ἐὰν εὕρῃ ἡ χείρ σου τῷ υἱῷ σου τῷ Δαυίδ. καὶ ἔρχονται τὰ παιδάρια καὶ λαλοῦσι τοὺσ λόγουσ τούτουσ πρὸσ Νάβαλ κατὰ πάντα τὰ ρήματα ταῦτα ἐν τῷ ὀνόματι Δαυίδ. καὶ ἀνεπήδησε καὶ ἀπεκρίθη Νάβαλ τοῖσ παισὶ Δαυὶδ καὶ εἶπε. τίσ ὁ Δαυὶδ καὶ τίσ ὁ υἱὸσ Ἰεσσαί̣ σήμερον πεπληθυμμένοι εἰσὶν οἱ δοῦλοι ἀναχωροῦντεσ ἕκαστοσ ἐκ προσώπου τοῦ κυρίου αὐτοῦ. καὶ λήψομαι τοὺσ ἄρτουσ μου καὶ τὸν οἶνόν μου καὶ τὰ θύματά μου, ἃ τέθυκα τοῖσ κείρουσί μου τὰ πρόβατα, καὶ δώσω αὐτὰ ἀνδράσιν, οἷσ οὐκ οἶδα πόθεν εἰσί̣ καὶ ἀπεστράφησαν τὰ παιδάρια Δαυὶδ εἰσ ὁδὸν αὐτῶν καὶ ἀνέστρεψαν καὶ ἦλθον καὶ ἀνήγγειλαν τῷ Δαυὶδ κατὰ τὰ ρήματα ταῦτα. καὶ εἶπε Δαυὶδ τοῖσ ἀνδράσιν αὐτοῦ. ζώσασθε ἕκαστοσ τὴν ρομφαίαν αὐτοῦ. καὶ ἀνέβησαν ὀπίσω Δαυὶδ ὡσ τετρακόσιοι ἄνδρεσ, καὶ οἱ διακόσιοι ἐκάθισαν μετὰ τῶν σκευῶν. καὶ τῇ Ἀβιγαίᾳ γυναικὶ Νάβαλ ἀπήγγειλεν ἓν τῶν παιδαρίων λέγων. ἰδοὺ Δαυὶδ ἀπέστειλεν ἀγγέλουσ ἐκ τῆσ ἐρήμου εὐλογῆσαι τὸν κύριον ἡμῶν, καὶ ἐξέκλινεν ἀπ̓ αὐτῶν. καὶ οἱ ἄνδρεσ ἀγαθοὶ ἡμῖν σφόδρα. οὐκ ἀπεκώλυσαν ἡμᾶσ οὐδὲ ἐνετείλαντο ἡμῖν οὐδὲν πάσασ τὰσ ἡμέρασ, ἃσ ἦμεν παῤ αὐτοῖσ. καὶ ἐν τῷ εἶναι ἡμᾶσ ἐν ἀγρῷ ὡσ τεῖχοσ ἦσαν περὶ ἡμᾶσ καὶ τὴν νύκτα καὶ τὴν ἡμέραν πάσασ τὰσ ἡμέρασ, ἃσ ἤμεθα παῤ αὐτοῖσ ποιμαίνοντεσ τὸ ποίμνιον. καὶ νῦν γνῶθι καὶ ἰδὲ σὺ τί ποιήσεισ, ὅτι συντετέλεσται ἡ κακία εἰσ τὸν κύριον ἡμῶν καὶ εἰσ τὸν οἶκον αὐτοῦ. καὶ οὗτοσ υἱὸσ λοιμόσ, καὶ οὐκ ἔστι λαλῆσαι πρὸσ αὐτόν. καὶ ἔσπευσεν Ἀβιγαία καὶ ἔλαβε διακοσίουσ ἄρτουσ καὶ δύο ἀγγεῖα οἴνου καὶ πέντε πρόβατα πεποιημένα καὶ πέντε οἰφὶ ἀλφίτου καὶ γόμορ ἓν σταφίδοσ καὶ διακοσίασ παλάθασ καὶ ἔθετο ἐπὶ τοὺσ ὄνους καὶ εἶπε τοῖσ παιδαρίοισ αὐτῆσ. προπορεύεσθε ἔμπροσθέν μου, καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ὀπίσω ὑμῶν παραγίνομαι. καὶ τῷ ἀνδρὶ αὐτῆσ οὐκ ἀπήγγειλε. καὶ ἐγενήθη αὐτῆσ ἐπιβεβηκυίησ ἐπὶ τὴν ὄνον καὶ καταβαινούσησ ἐν σκέπῃ τοῦ ὄρουσ καὶ ἰδοὺ Δαυὶδ καὶ οἱ ἄνδρεσ αὐτοῦ κατέβαινον εἰσ συνάντησιν αὐτῆσ, καὶ ἀπήντησεν αὐτοῖσ. καὶ Δαυὶδ εἶπεν. ἴσωσ εἰσ ἄδικον πεφύλακα πάντα τὰ αὐτοῦ ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ οὐκ ἐνετειλάμεθα λαβεῖν ἐκ πάντων τῶν αὐτοῦ οὐθέν, καὶ ἀνταπέδωκέ μοι πονηρὰ ἀντὶ ἀγαθῶν. τάδε ποιήσαι ὁ Θεὸσ τῷ Δαυὶδ καὶ τάδε προσθείη, εἰ ὑπολείψομαι ἐκ πάντων τῶν τοῦ Νάβαλ ἕωσ πρωί̈ οὐροῦντα πρὸσ τοῖχον. καὶ εἶδεν Ἀβιγαία τὸν Δαυὶδ καὶ ἔσπευσε καὶ κατεπήδησεν ἀπὸ τῆσ ὄνου καὶ ἔπεσεν ἐνώπιον Δαυὶδ ἐπὶ πρόσωπον αὐτῆσ καὶ προσεκύνησεν αὐτῷ ἐπὶ τὴν γῆν ἐπὶ τοὺσ πόδασ αὐτοῦ καὶ εἶπεν. ἐν ἐμοὶ κύριέ μου ἡ ἀδικία. λαλησάτω δὴ ἡ δούλη σου εἰσ τὰ ὦτά σου, καὶ ἄκουσον λόγων τῆσ δούλησ σου. μὴ δὴ θέσθω ὁ κύριόσ μου καρδίαν αὐτοῦ ἐπὶ τὸν ἄνθρωπον τὸν λοιμὸν τοῦτον, ὅτι κατὰ τὸ ὄνομα αὐτοῦ οὗτόσ ἐστι. Νάβαλ ὄνομα αὐτῷ, καὶ ἀφροσύνη μετ̓ αὐτοῦ. καὶ ἐγὼ ἡ δούλη σου οὐκ εἶδον τὰ παιδάρια τοῦ κυρίου μου, ἃ ἀπέστειλασ. καὶ νῦν, κύριέ μου, ζῇ Κύριοσ καὶ ζῇ ἡ ψυχή σου,καθὼσ ἐκώλυσέ σε Κύριοσ τοῦ μὴ ἐλθεῖν εἰσ αἷμα ἀθῷον καὶ σώζειν τὴν χεῖρά σού σοι, καὶ νῦν γένοιντο ὡσ Νάβαλ οἱ ἐχθροί σου καὶ οἱ ζητοῦντεσ τῷ κυρίῳ μου κακά. καὶ νῦν λαβὲ τὴν εὐλογίαν ταύτην, ἣν ἐνήνοχεν ἡ δούλη σου τῷ κυρίῳ μου, καὶ δώσεισ τοῖσ παιδαρίοισ τοῖσ παρεστηκόσι τῷ κυρίῳ μου. ἆρον δὴ τὸ ἀνόμημα τῆσ δούλησ σου, ὅτι ποιῶν ποιήσει Κύριοσ τῷ κυρίῳ μου οἶκον πιστόν, ὅτι πόλεμον κυρίου μου ὁ Κύριοσ πολεμεῖ, καὶ κακία οὐχ εὑρεθήσεται ἐν σοὶ πώποτε. καὶ ἀναστήσεται ἄνθρωποσ καταδιώκων σε καὶ ζητῶν τὴν ψυχήν σου, καὶ ἔσται ψυχὴ κυρίου μου ἐνδεδεμένη ἐν δεσμῷ τῆσ ζωῆσ παρὰ Κυρίῳ τῷ Θεῷ, καὶ ψυχὴν ἐχθρῶν σου σφενδονήσεισ ἐν μέσῳ τῆσ σφενδόνησ. καὶ ἔσται ὅτι ποιήσῃ Κύριοσ τῷ κυρίῳ μου πάντα, ὅσα ἐλάλησεν ἀγαθὰ ἐπὶ σέ, καὶ ἐντελεῖταί σοι εἰσ ἡγούμενον ἐπὶ Ἰσραήλ, καὶ οὐκ ἔσται σοι τοῦτο βδελυγμὸσ καὶ σκάνδαλον τῷ κυρίῳ μου, ἐκχέαι αἷμα ἀθῷον δωρεὰν καὶ σῶσαι χεῖρα κυρίῳ μου αὐτῷ, καὶ ἀγαθώσει Κύριοσ τῷ κυρίῳ μου, καὶ μνησθήσῃ τῆσ δούλησ σου ἀγαθῶσαι αὐτῇ. καὶ εἶπε Δαυὶδ τῇ Ἀβιγαίᾳ. εὐλογητὸσ Κύριοσ ὁ Θεὸσ Ἰσραήλ, ὃσ ἀπέστειλέ σε σήμερον ἐν ταύτῃ εἰσ ἀπάντησίν μοι. καὶ εὐλογητὸσ ὁ τρόποσ σου, καὶ εὐλογημένη σὺ ἡ ἀποκωλύσασά με σήμερον ἐν ταύτῃ μὴ ἐλθεῖν εἰσ αἵματα καὶ σῶσαι χεῖρά μου ἐμοί. πλὴν ὅτι ζῇ Κύριοσ ὁ Θεὸσ Ἰσραήλ, ὃσ ἀπεκώλυσέ με σήμερον τοῦ κακοποιῆσαί σε, ὅτι εἰ μὴ ἔσπευσασ καὶ παρεγένου εἰσ ἀπάντησίν μοι, τότε εἶπα. εἰ ὑπολειφθήσεται τῷ Νάβαλ ἕωσ φωτὸσ τοῦ πρωί̈ οὐρῶν πρὸσ τοῖχον. καὶ ἔλαβε Δαυὶδ ἐκ χειρὸσ αὐτῆσ πάντα, ἃ ἔφερεν αὐτῷ, καὶ εἶπεν αὐτῇ. ἀνάβηθι εἰσ εἰρήνην εἰσ οἶκόν σου. βλέπε, ἤκουσα τῆσ φωνῆσ σου καὶ ἠρέτισα τὸ πρόσωπόν σου. καὶ παρεγενήθη Ἀβιγαία πρὸσ Νάβαλ, καὶ ἰδοὺ αὐτῷ πότοσ ἐν οἴκῳ αὐτοῦ ὡσ πότοσ βασιλέωσ, καὶ ἡ καρδία Νάβαλ ἀγαθὴ ἐπ̓ αὐτόν, καὶ αὐτὸσ μεθύων ἕωσ σφόδρα. καὶ οὐκ ἀπήγγειλεν αὐτῷ ρῆμα μικρὸν ἢ μέγα ἕωσ φωτὸσ τοῦ πρωί̈. καὶ ἐγένετο πρωί̈, ὡσ ἐξένηψεν ἀπὸ τοῦ οἴνου Νάβαλ, ἀπήγγειλεν ἡ γυνὴ αὐτοῦ τὰ ρήματα ταῦτα, καὶ ἐναπέθανεν ἡ καρδία αὐτοῦ ἐν αὐτῷ, καὶ αὐτὸσ γίνεται ὡσ λίθοσ. καὶ ἐγένετο ὡσεὶ δέκα ἡμέραι καὶ ἐπάταξε Κύριοσ τὸν Νάβαλ, καὶ ἀπέθανε. καὶ ἤκουσε Δαυὶδ καὶ εἶπεν. εὐλογητὸσ Κύριοσ, ὃσ ἔκρινε τὴν κρίσιν τοῦ ὀνειδισμοῦ μου ἐκ χειρὸσ Νάβαλ, καὶ τὸν δοῦλον αὐτοῦ περιεποιήσατο ἐκ χειρὸσ κακῶν, καὶ τὴν κακίαν Νάβαλ ἀπέστρεψε Κύριοσ εἰσ κεφαλὴν αὐτοῦ. καὶ ἀπέστειλε Δαυὶδ καὶ ἐλάλησε περὶ Ἀβιγαίασ, λαβεῖν αὐτὴν ἑαυτῷ εἰσ γυναῖκα. καὶ ἦλθον οἱ παῖδεσ Δαυὶδ πρὸσ Ἀβιγαίαν εἰσ Κάρμηλον καὶ ἐλάλησαν αὐτῇ λέγοντεσ. Δαυὶδ ἀπέστειλεν ἡμᾶσ πρόσ σε λαβεῖν σε αὐτῷ εἰσ γυναῖκα. καὶ ἀνέστη καὶ προσεκύνησεν ἐπὶ τὴν γῆν ἐπὶ πρόσωπον καὶ εἶπεν. ἰδοὺ ἡ δούλη σου εἰσ παιδίσκην νίψαι πόδασ τῶν παίδων σου. καὶ ἀνέστη Ἀβιγαία καὶ ἐπέβη ἐπί τὴν ὄνον καὶ πέντε κοράσια ἠκολούθουν αὐτῇ, καὶ ἐπορεύθη ὀπίσω τῶν παίδων Δαυίδ, καὶ γίνεται αὐτῷ εἰσ γυναῖκα. καὶ τὴν Ἀχινόομ ἔλαβε Δαυὶδ ἐξ Ἰεζραέλ, καὶ ἀμφότεραι ἦσαν αὐτῷ γυναῖκεσ. καὶ Σαοὺλ ἔδωκε Μελχὸλ τὴν θυγατέρα αὐτοῦ τὴν γυναῖκα Δαυὶδ τῷ Φαλτὶ υἱῷ Ἀμὶσ τῷ ἐκ Ρομμά.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Septuagint, Liber I Samuelis 25:

(70인역 성경, 사무엘기 상권 25:)

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION