헬라어 문장 검색 - Σεπτύ011́001́

(70인역 성경, 열왕기 상권 1:)

ΚΑΙ ὁ βασιλεὺσ Δαυὶδ πρεσβύτεροσ προβεβηκὼσ ἡμέραισ, καὶ περιέβαλλον αὐτὸν ἱματίοισ, καὶ οὐκ ἐθερμαίνετο. καὶ εἶπον οἱ παῖδεσ αὐτοῦ. ζητησάτωσαν τῷ βασιλεῖ παρθένον νεάνιδα, καὶ παραστήσεται τῷ βασιλεῖ καὶ ἔσται αὐτὸν θάλπουσαν καὶ κοιμηθήσεται μετ̓ αὐτοῦ καὶ θερμανθήσεται ὁ κύριόσ μου ὁ βασιλεύσ. καὶ ἐζήτησαν νεάνιδα καλὴν ἐκ παντὸσ ὁρίου Ἰσραὴλ καὶ εὗρον τὴν Ἀβισὰγ τὴν Σωμανῖτιν καὶ ἤνεγκαν αὐτὴν πρὸσ τὸν βασιλέα. καὶ ἡ νεᾶνισ καλὴ ἕωσ σφόδρα. καὶ ἦν θάλπουσα τὸν βασιλέα καὶ ἐλειτούργει αὐτῷ, καὶ ὁ βασιλεὺσ οὐκ ἔγνω αὐτήν. Καὶ Ἀδωνίασ υἱὸσ Ἀγγὶθ ἐπῄρετο λέγων. ἐγὼ βασιλεύσω. καὶ ἐποίησεν ἑαυτῷ ἅρματα καὶ ἱππεῖσ καὶ πεντήκοντα ἄνδρασ παρατρέχειν ἔμπροσθεν αὐτοῦ. καὶ οὐκ ἀπεκώλυσεν αὐτὸν ὁ πατὴρ αὐτοῦ οὐδέποτε λέγων. διατὶ σὺ ἐποίησασ̣ καί γε αὐτὸσ ὡραῖοσ τῇ ὄψει σφόδρα, καὶ αὐτὸν ἔτεκεν ὀπίσω Ἀβεσσαλώμ. καὶ ἐγένοντο οἱ λόγοι αὐτοῦ μετὰ Ἰωὰβ τοῦ υἱοῦ Σαρουί̈ασ καὶ μετὰ Ἀβιάθαρ τοῦ ἱερέωσ, καὶ ἐβοήθουν ὀπίσω Ἀδωνίου. καὶ Σαδὼκ ὁ ἱερεὺσ καὶ Βαναίασ υἱὸσ Ἰωδαὲ καὶ Νάθαν ὁ προφήτησ καὶ Σεμεί̈ καὶ Ρησὶ καὶ υἱοὶ δυνατοὶ τοῦ Δαυὶδ οὐκ ἦσαν ὀπίσω Ἀδωνίου. καὶ ἐθυσίασεν Ἀδωνίασ πρόβατα καὶ μόσχουσ καὶ ἄρνασ παρὰ τὸν λίθον τοῦ Ζωελεθί, ὃσ ἦν ἐχόμενα τῆσ Ρωγήλ, καὶ ἐκάλεσε πάντασ τοὺσ ἀδελφοὺσ αὐτοῦ καὶ πάντασ τοὺσ ἁδροὺσ Ἰούδα παῖδασ τοῦ βασιλέωσ. καὶ Νάθαν τὸν προφήτην καὶ Βαναίαν καὶ τοὺσ δυνατούσ, καὶ τὸν Σαλωμὼν ἀδελφὸν αὐτοῦ οὐκ ἐκάλεσε. Καὶ εἶπε Νάθαν πρὸσ Βηρσαβεὲ μητέρα Σαλωμὼν λέγων. οὐκ ἤκουσασ ὅτι ἐβασίλευσεν Ἀδωνίασ υἱὸσ Ἀγγίθ̣ καὶ ὁ κύριοσ ἡμῶν Δαυὶδ οὐκ ἔγνω. καὶ νῦν δεῦρο συμβουλεύσω σοι δὴ συμβουλίαν, καὶ ἐξελοῦ τὴν ψυχήν σου καὶ τὴν ψυχὴν τοῦ υἱοῦ σου Σαλωμών. δεῦρο εἴσελθε πρὸσ τὸν βασιλέα Δαυὶδ καὶ ἐρεῖσ πρὸσ αὐτὸν λέγουσα. οὐχὶ σύ, κύριέ μου βασιλεῦ, ὤμοσασ τῇ δούλῃ σου λέγων ὅτι ὁ υἱόσ σου Σαλωμὼν βασιλεύσει μετ̓ ἐμὲ καὶ αὐτὸσ καθιεῖται ἐπὶ τοῦ θρόνου μου̣ καὶ τί ὅτι ἐβασίλευσεν Ἀδωνίασ̣ καὶ ἰδοὺ ἔτι λαλούσησ σου ἐκεῖ μετὰ τοῦ βασιλέωσ καὶ ἐγὼ εἰσελεύσομαι ὀπίσω σου καὶ πληρώσω τοὺσ λόγουσ σου. καὶ εἰσῆλθε Βηρσαβεὲ πρὸσ τὸν βασιλέα εἰσ τὸ ταμιεῖον, καὶ ὁ βασιλεὺσ πρεσβύτησ σφόδρα, καὶ Ἀβισὰγ ἡ Σωμανῖτισ ἦν λειτουργοῦσα τῷ βασιλεῖ. καὶ ἔκυψε Βηρσαβεὲ καὶ προσεκύνησε τῷ βασιλεῖ. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύσ. τί ἔστι σοι̣ ἡ δὲ εἶπε. κύριέ μου βασιλεῦ, σὺ ὤμοσασ ἐν Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου τῇ δούλῃ σου λέγων. ὅτι ὁ υἱόσ σου Σαλωμὼν βασιλεύσει μετ̓ ἐμὲ καὶ αὐτὸσ καθήσεται ἐπὶ τοῦ θρόνου μου. καὶ νῦν ἰδοὺ Ἀδωνίασ ἐβασίλευσε, καὶ σύ, κύριέ μου βασιλεῦ, οὐκ ἔγνωσ. καὶ ἐθυσίασε μόσχουσ καὶ ἄρνασ καὶ πρόβατα εἰσ πλῆθοσ καὶ ἐκάλεσε πάντασ τοὺσ υἱοὺσ τοῦ βασιλέωσ καὶ Ἀβιάθαρ τὸν ἱερέα καὶ Ἰωὰβ τὸν ἄρχοντα τῆσ δυνάμεωσ, καὶ τὸν Σαλωμὼν τὸν δοῦλόν σου οὐκ ἐκάλεσε. καὶ σύ, κύριέ μου βασιλεῦ, οἱ ὀφθαλμοὶ παντὸσ Ἰσραὴλ πρόσ σε. ἀπάγγειλαι αὐτοῖσ τίσ καθήσεται ἐπὶ τοῦ θρόνου τοῦ κυρίου μου τοῦ βασιλέωσ μετ̓ αὐτόν. καὶ ἔσται ὡσ ἂν κοιμηθῇ ὁ κύριόσ μου ὁ βασιλεὺσ μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ, καὶ ἔσομαι ἐγὼ καὶ Σαλωμὼν ὁ υἱὸσ μου ἁμαρτωλοί. καὶ ἰδοὺ ἔτι αὐτῆσ λαλούσησ μετὰ τοῦ βασιλέωσ καὶ Νάθαν ὁ προφήτησ ἦλθε. καὶ ἀνηγγέλη τῷ βασιλεῖ. ἰδοὺ Νάθαν ὁ προφήτησ. καὶ εἰσῆλθε κατὰ πρόσωπον τοῦ βασιλέωσ καὶ προσεκύνησε τῷ βασιλεῖ κατὰ πρόσωπον αὐτοῦ ἐπὶ τὴν γῆν. καὶ εἶπε Νάθαν. κύριέ μου βασιλεῦ, σὺ εἶπασ Ἀδωνίασ βασιλεύσει ὀπίσω μου καὶ αὐτὸσ καθήσεται ἐπὶ τοῦ θρόνου μου̣ ὅτι κατέβη σήμερον καὶ ἐθυσίασε μόσχουσ καὶ ἄρνασ καὶ πρόβατα εἰσ πλῆθοσ καὶ ἐκάλεσε πάντασ τοὺσ υἱοὺσ τοῦ βασιλέωσ καὶ τοὺσ ἄρχοντασ τῆσ δυνάμεωσ καὶ Ἀβιάθαρ τὸν ἱερέα, καὶ ἰδοὺ εἰσὶν ἐσθίοντεσ καὶ πίνοντεσ ἐνώπιον αὐτοῦ καὶ εἶπαν. ζήτω ὁ βασιλεὺσ Ἀδωνίασ. καὶ ἐμὲ αὐτὸν τὸν δοῦλόν σου καὶ Σαδὼκ τὸν ἱερέα καὶ Βαναίαν υἱὸν Ἰωδαὲ καὶ Σαλωμὼν τὸν δοῦλόν σου οὐκ ἐκάλεσεν. εἰ διὰ τοῦ κυρίου μου τοῦ βασιλέωσ γέγονε τὸ ρῆμα τοῦτο καὶ οὐκ ἐγνώρισασ τῷ δούλῳ σου τίσ καθήσεται ἐπὶ τὸν θρόνον τοῦ κυρίου μου τοῦ βασιλέωσ μετ̓ αὐτόν̣ καὶ ἀπεκρίθη ὁ βασιλεὺσ Δαυὶδ καὶ εἶπε. καλέσατέ μοι τὴν Βηρσαβεέ. καὶ εἰσῆλθεν ἐνώπιον τοῦ βασιλέωσ καὶ ἔστη ἐνώπιον αὐτοῦ. καὶ ὤμοσεν ὁ βασιλεὺσ καὶ εἶπε. ζῇ Κύριοσ, ὃσ ἐλυτρώσατο τὴν ψυχήν μου ἐκ πάσησ θλίψεωσ, ὅτι καθὼσ ὤμοσά σοι ἐν Κυρίῳ Θεῷ Ἰσραὴλ λέγων ὅτι Σαλωμὼν ὁ υἱόσ σου βασιλεύσει μετ̓ ἐμὲ καὶ αὐτὸσ καθήσεται ἐπὶ τοῦ θρόνου μου ἀντ̓ ἐμοῦ, ὅτι οὕτω ποιήσω τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ. καὶ ἔκυψε Βηρσαβεὲ ἐπὶ πρόσωπον ἐπὶ τὴν γῆν καὶ προσεκύνησε τῷ βασιλεῖ καὶ εἶπε. ζήτω ὁ κύριόσ μου ὁ βασιλεὺσ Δαυὶδ εἰσ τὸν αἰῶνα. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺσ Δαυίδ. καλέσατέ μοι Σαδὼκ τὸν ἱερέα καὶ Νάθαν τὸν προφήτην καὶ Βαναίαν υἱὸν Ἰωδαέ. καὶ εἰσῆλθον ἐνώπιον τοῦ βασιλέωσ, καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺσ αὐτοῖσ. λάβετε τοὺσ δούλουσ τοῦ κυρίου ὑμῶν μεθ̓ ὑμῶν καὶ ἐπιβιβάσατε τὸν υἱόν μου Σαλωμὼν ἐπὶ τὴν ἡμίονον τὴν ἐμὴν καὶ καταγάγετε αὐτὸν εἰσ τὴν Γιών, καὶ χρισάτω αὐτὸν ἐκεῖ Σαδὼκ ὁ ἱερεὺσ καὶ Νάθαν ὁ προφήτησ εἰσ βασιλέα ἐπὶ Ἰσραήλ, καὶ σαλπίσατε κερατίνῃ καὶ ἐρεῖτε. ζήτω ὁ βασιλεὺσ Σαλωμών. καὶ καθήσεται ἐπὶ τοῦ θρόνου μου καὶ βασιλεύσει ἀντ̓ ἐμοῦ, καὶ ἐγὼ ἐνετειλάμην τοῦ εἶναι εἰσ ἡγούμενον ἐπὶ Ἰσραὴλ καὶ Ἰούδαν. καὶ ἀπεκρίθη Βαναίασ υἱὸσ Ἰωδαὲ τῷ βασιλεῖ καὶ εἶπε. γένοιτο οὕτωσ. πιστώσαι Κύριοσ ὁ Θεὸσ τοῦ κυρίου μου τοῦ βασιλέωσ. καθὼσ ἦν Κύριοσ μετὰ τοῦ κυρίου μου τοῦ βασιλέωσ, οὕτωσ εἴη μετὰ Σαλωμὼν καὶ μεγαλύναι τὸν θρόνον αὐτοῦ ὑπὲρ τὸν θρόνον τοῦ κυρίου μου τοῦ βασιλέωσ Δαυίδ. καὶ κατέβη Σαδὼκ ὁ ἱερεὺσ καὶ Νάθαν ὁ προφήτησ καὶ Βαναίασ υἱὸσ Ἰωδαὲ καὶ ὁ Χερεθὶ καὶ ὁ Φελεθὶ καὶ ἐπεκάθισαν τὸν Σαλωμὼν ἐπὶ τὴν ἡμίονον τοῦ βασιλέωσ Δαυὶδ καὶ ἀπήγαγον αὐτὸν εἰσ τὴν Γιών. καὶ ἔλαβε Σαδὼκ ὁ ἱερεὺσ τὸ κέρασ τοῦ ἐλαίου ἐκ τῆσ σκηνῆσ καὶ ἔχρισε τὸν Σαλωμὼν καὶ ἐσάλπισε τῇ κερατίνῃ, καὶ εἶπε πᾶσ ὁ λαόσ. ζήτω ὁ βασιλεὺσ Σαλωμών. καὶ ἀνέβη πᾶσ ὁ λαὸσ ὀπίσω αὐτοῦ καὶ ἐχόρευον ἐν χοροῖσ καὶ εὐφραινόμενοι εὐφροσύνην μεγάλην, καὶ ἐρράγη ἡ γῆ ἐν τῇ φωνῇ αὐτῶν. Καὶ ἤκουσεν Ἀδωνίασ καὶ πάντεσ οἱ κλητοὶ αὐτοῦ, καὶ αὐτοὶ συνετέλεσαν φαγεῖν. καὶ ἤκουσεν Ἰωὰβ τὴν φωνὴν τῆσ κερατίνησ καὶ εἶπε. τίσ ἡ φωνὴ τῆσ πόλεωσ ἠχούσησ̣ ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντοσ καὶ ἰδοὺ Ἰωνάθαν υἱὸσ Ἀβιάθαρ τοῦ ἱερέωσ εἰσῆλθε, καὶ εἶπεν Ἀδωνίασ. εἴσελθε, ὅτι ἀνὴρ δυνάμεωσ εἶ σύ, καὶ ἀγαθὰ εὐαγγέλισαι. καὶ ἀπεκρίθη Ἰωνάθαν καὶ εἶπε. καὶ μάλα ὁ κύριοσ ἡμῶν ὁ βασιλεὺσ Δαυὶδ ἐβασίλευσε τὸν Σαλωμών. καὶ ἀπέστειλε μετ̓ αὐτοῦ ὁ βασιλεὺσ τὸν Σαδὼκ τὸν ἱερέα καὶ Νάθαν τὸν προφήτην καὶ Βαναίαν τὸν υἱὸν Ἰωδαὲ καὶ τὸν Χερεθὶ καὶ τὸν Φελεθὶ καὶ ἐπεκάθισαν αὐτὸν ἐπὶ τὴν ἡμίονον τοῦ βασιλέωσ. καὶ ἔχρισαν αὐτὸν Σαδὼκ ὁ ἱερεὺσ καὶ Νάθαν ὁ προφήτησ ἐν τῇ Γιών, καὶ ἀνέβησαν ἐκεῖθεν εὐφραινόμενοι καὶ ἤχησεν ἡ πόλισ. αὕτη ἡ φωνὴ ἣν ἠκούσατε. καὶ ἐκάθισε Σαλωμὼν ἐπὶ θρόνον βασιλείασ, καὶ εἰσῆλθον οἱ δοῦλοι τοῦ βασιλέωσ εὐλογῆσαι τὸν κύριον ἡμῶν τὸν βασιλέα Δαυὶδ λέγοντεσ. ἀγαθύναι ὁ Θεὸσ τὸ ὄνομα Σαλωμὼν ὑπὲρ τὸ ὄνομά σου καὶ μεγαλύναι τὸν θρόνον αὐτοῦ ὑπὲρ τὸν θρόνον σου. καὶ προσεκύνησεν ὁ βασιλεὺσ ἐπὶ τὴν κοίτην, καί γε οὕτωσ εἶπεν ὁ βασιλεύσ. εὐλογητὸσ Κύριοσ ὁ Θεὸσ Ἰσραήλ, ὃσ ἔδωκε σήμερον ἐκ τοῦ σπέρματόσ μου καθήμενον ἐπὶ τοῦ θρόνου μου, καὶ οἱ ὀφθαλμοί μου βλέπουσι. Καὶ ἐξέστησαν πάντεσ οἱ κλητοὶ τοῦ Ἀδωνίου καὶ ἦλθον ἀνὴρ εἰσ τὴν ὁδὸν αὐτοῦ. καὶ Ἀδωνίασ ἐφοβήθη ἀπὸ προσώπου Σαλωμὼν καὶ ἀνέστη καὶ ἀπῆλθε καὶ ἐπελάβετο τῶν κεράτων τοῦ θυσιαστηρίου. καὶ ἀνηγγέλη τῷ Σαλωμὼν λέγοντεσ. ἰδοὺ Ἀδωνίασ ἐφοβήθη τὸν βασιλέα Σαλωμὼν καὶ κατέχει τῶν κεράτων τοῦ θυσιαστηρίου λέγων. ὀμοσάτω μοι σήμερον Σαλωμών, εἰ οὐ θανατώσει τὸν δοῦλον αὐτοῦ ἐν ρομφαίᾳ. καὶ εἶπε Σαλωμών. ἐὰν γένηται εἰσ υἱὸν δυνάμεων, εἰ πεσεῖται τῶν τριχῶν αὐτοῦ ἐπὶ τὴν γῆν. καὶ ἐὰν κακία εὑρεθῇ ἐν αὐτῷ, θανατωθήσεται. καὶ ἀπέστειλεν ὁ βασιλεὺσ Σαλωμὼν καὶ κατήνεγκαν αὐτὸν ἀπάνωθεν τοῦ θυσιαστηρίου. καὶ εἰσῆλθε καὶ προσεκύνησε τῷ βασιλεῖ Σαλωμών, καὶ εἶπεν αὐτῷ Σαλωμών. δεῦρο εἰσ τὸν οἶκόν σου.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Septuagint, Liber I Regum 1:

(70인역 성경, 열왕기 상권 1:)

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION