헬라어 문장 검색 - Σεπτύ004́014́

(70인역 성경, 민수기 14:)

ΚΑΙ ἀναλαβοῦσα πᾶσα ἡ συναγωγὴ ἐνέδωκε φωνήν, καὶ ἔκλαιεν ὁ λαὸσ ὅλην τὴν νύκτα ἐκείνην. καὶ διεγόγγυζον ἐπὶ Μωυσῆν καὶ Ἀαρὼν πάντεσ οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ, καὶ εἶπαν πρὸσ αὐτοὺσ πᾶσα ἡ συναγωγή. ὄφελον ἀπεθάνομεν ἐν τῇ Αἰγύπτῳ, ἢ ἐν τῇ ἐρήμῳ ταύτῃ εἰ ἀπεθάνομεν. καὶ ἱνατί Κύριοσ εἰσάγει ἡμᾶσ εἰσ τὴν γῆν ταύτην πεσεῖν ἐν πολέμῳ̣ αἱ γυναῖκεσ ἡμῶν καὶ τὰ παιδία ἔσονται εἰσ διαρπαγήν. νῦν οὖν βέλτιον ἡμῖν ἐστιν ἀποστραφῆναι εἰσ Αἴγυπτον. καὶ εἶπαν ἕτεροσ τῷ ἑτέρῳ. δῶμεν ἀρχηγὸν καὶ ἀποστρέψωμεν εἰσ Αἴγυπτον. καὶ ἔπεσε Μωυσῆσ καὶ Ἀαρὼν ἐπὶ πρόσωπον ἐναντίον πάσησ συναγωγῆσ υἱῶν Ἰσραήλ. Ἰησοῦσ δὲ ὁ τοῦ Ναυὴ καὶ Χάλεβ ὁ τοῦ Ἰεφοννή, τῶν κατασκεψαμένων τὴν γῆν, διέρρηξαν τὰ ἱμάτια αὐτῶν καὶ εἶπαν πρὸσ πᾶσαν συναγωγὴν υἱῶν Ἰσραὴλ λέγοντεσ. ἡ γῆ, ἣν κατεσκεψάμεθα αὐτήν, ἀγαθή ἐστι σφόδρα σφόδρα. εἰ αἱρετίζει ἡμᾶσ Κύριοσ, εἰσάξει ἡμᾶσ εἰσ τὴν γῆν ταύτην καὶ δώσει αὐτὴν ἡμῖν, γῆ ἥτισ ἐστὶ ρέουσα γάλα καὶ μέλι. ἀλλὰ ἀπὸ τοῦ Κυρίου μὴ ἀποστάται γίνεσθε. ὑμεῖσ δὲ μὴ φοβηθῆτε τὸν λαὸν τῆσ γῆσ, ὅτι κατάβρωμα ἡμῖν ἐστιν. ἀφέστηκε γὰρ ὁ καιρὸσ ἀπ’ αὐτῶν, ὁ δὲ Κύριοσ ἐν ἡμῖν. μὴ φοβηθῆτε αὐτούσ. καὶ εἶπε πᾶσα ἡ συναγωγὴ καταλιθοβολῆσαι αὐτοὺσ ἐν λίθοισ. καὶ ἡ δόξα Κυρίου ὤφθη ἐν τῇ νεφέλῃ ἐπὶ τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου πᾶσι τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραήλ. καὶ εἶπε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. ἕωσ τίνοσ παροξύνει με ὁ λαὸσ οὗτοσ καὶ ἕωσ τίνοσ οὐ πιστεύουσί μοι ἐπὶ πᾶσι τοῖσ σημείοισ, οἷσ ἐποίησα ἐν αὐτοῖσ̣ πατάξω αὐτοὺσ θανάτῳ καὶ ἀπολῶ αὐτοὺσ καὶ ποιήσω σὲ καὶ τὸν οἶκον τοῦ πατρόσ σου εἰσ ἔθνοσ μέγα καὶ πολὺ μᾶλλον ἢ τοῦτο. καὶ εἶπε Μωυσῆσ πρὸσ Κύριον. καὶ ἀκούσεται Αἴγυπτοσ, ὅτι ἀνήγαγεσ τῇ ἰσχύϊ σου τὸν λαὸν τοῦτον ἐξ αὐτῶν, ἀλλὰ καὶ πάντεσ οἱ κατοικοῦντεσ ἐπὶ τῆσ γῆσ ταύτησ ἀκηκόασιν, ὅτι σὺ εἶ Κύριοσ ἐν τῷ λαῷ τούτῳ, ὅστισ ὀφθαλμοῖσ κατ’ ὀφθαλμοὺσ ὀπτάζῃ, Κύριε, καὶ ἡ νεφέλη σου ἐφέστηκεν ἐπ’ αὐτῶν, καὶ ἐν στύλῳ νεφέλησ σὺ πορεύῃ πρότεροσ αὐτῶν τὴν ἡμέραν καὶ ἐν στύλῳ πυρὸσ τὴν νύκτα. καὶ ἐκτρίψεισ τὸν λαὸν τοῦτον ὡσεὶ ἄνθρωπον ἕνα, καὶ ἐροῦσι τὰ ἔθνη, ὅσοι ἀκηκόασι τὸ ὄνομά σου, λέγοντεσ. παρὰ τὸ μὴ δύνασθαι Κύριον εἰσαγαγεῖν τὸν λαὸν τοῦτον εἰσ τὴν γῆν, ἣν ὤμοσεν αὐτοῖσ, κατέστρωσεν αὐτοὺσ ἐν τῇ ἐρήμῳ. καὶ νῦν ὑψωθήτω ἡ ἰσχύσ, Κύριε, ὃν τρόπον εἶπασ λέγων. Κύριοσ μακρόθυμοσ καὶ πολυέλεοσ καὶ ἀληθινόσ, ἀφαιρῶν ἀνομίασ καὶ ἀδικίασ καὶ ἁμαρτίασ, καὶ καθαρισμῷ οὐ καθαριεῖ τὸν ἔνοχον ἀποδιδοὺσ ἁμαρτίασ πατέρων ἐπὶ τέκνα ἕωσ τρίτησ καὶ τετάρτησ γενεᾶσ. ἄφεσ τὴν ἁμαρτίαν τῷ λαῷ τούτῳ κατὰ τὸ μέγα ἔλεόσ σου, καθάπερ ἵλεωσ ἐγένου αὐτοῖσ ἀπ’ Αἰγύπτου ἕωσ τοῦ νῦν. καὶ εἶπε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. ἵλεωσ αὐτοῖσ εἰμι κατὰ τὸ ρῆμά σου. ἀλλὰ ζῶ ἐγὼ καὶ ζῶν τὸ ὄνομά μου καὶ ἐμπλήσει ἡ δόξα Κυρίου πᾶσαν τὴν γῆν, ὅτι πάντεσ οἱ ἄνδρεσ οἱ ὁρῶντεσ τὴν δόξαν μου καὶ τὰ σημεῖα, ἃ ἐποίησα ἐν Αἰγύπτῳ καὶ ἐν τῇ ἐρήμῳ, καὶ ἐπείρασάν με τοῦτο δέκατον, καὶ οὐκ εἰσήκουσαν τῆσ φωνῆσ μου, ᾖ μὴν οὐκ ὄψονται τὴν γῆν, ἣν ὤμοσα τοῖσ πατράσιν αὐτῶν, ἀλλ’ ἢ τὰ τέκνα αὐτῶν, ἅ ἐστι μετ’ ἐμοῦ ὧδε, ὅσοι οὐκ οἴδασιν ἀγαθὸν οὐδὲ κακόν, πᾶσ νεώτεροσ ἄπειροσ, τούτοισ δώσω τὴν γῆν, πάντεσ δὲ οἱ παροξύναντέσ με οὐκ ὄψονται αὐτήν. ὁ δὲ παῖσ μου Χάλεβ, ὅτι πνεῦμα ἕτερον ἐν αὐτῷ καὶ ἐπηκολούθησέ μοι, εἰσάξω αὐτὸν εἰσ τὴν γῆν, εἰσ ἣν εἰσῆλθεν ἐκεῖ, καὶ τὸ σπέρμα αὐτοῦ κληρονομήσει αὐτήν. ὁ δὲ Ἀμαλὴκ καὶ ὁ Χαναναῖοσ κατοικοῦσιν ἐν τῇ κοιλάδι. αὔριον ἐπιστράφητε καὶ ἀπάρατε ὑμεῖσ εἰσ τὴν ἔρημον, ὁδὸν θάλασσαν ἐρυθράν. Καὶ εἶπε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν καὶ Ἀαρὼν λέγων. ἕωσ τίνοσ τὴν συναγωγὴν τὴν πονηρὰν ταύτην̣ ἃ αὐτοὶ γογγύζουσιν ἐναντίον μου, τὴν γόγγυσιν τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, ἣν ἐγόγγυσαν περὶ ὑμῶν, ἀκήκοα. εἰπὸν αὐτοῖσ. ζῶ ἐγώ, λέγει Κύριοσ, ᾖ μὴν ὃν τρόπον λελαλήκατε εἰσ τὰ ὦτά μου, οὕτω ποιήσω ὑμῖν. ἐν τῇ ἐρήμῳ ταύτῃ πεσεῖται τὰ κῶλα ὑμῶν, καὶ πᾶσα ἡ ἐπισκοπὴ ὑμῶν καὶ οἱ κατηριθμημένοι ὑμῶν ἀπὸ εἰκοσαετοῦσ καὶ ἐπάνω, ὅσοι ἐγόγγυζον ἐπ’ ἐμοί. εἰ ὑμεῖσ εἰσελεύσεσθε εἰσ τὴν γῆν, ἐφ’ ἣν ἐξέτεινα τὴν χεῖρά μου κατασκηνῶσαι ὑμᾶσ ἐπ’ αὐτῆσ, ἀλλ’ ἢ Χάλεβ υἱὸσ Ἰεφοννὴ καὶ Ἰησοῦσ ὁ τοῦ Ναυή. καὶ τὰ παιδία, ἃ εἴπατε ἐν διαρπαγῇ ἔσεσθαι, εἰσάξω αὐτοὺσ εἰσ τὴν γῆν, καὶ κληρονομήσουσι τὴν γῆν, ἣν ὑμεῖσ ἀπέστητε ἀπ’ αὐτῆσ. καὶ τὰ κῶλα ὑμῶν πεσεῖται ἐν τῇ ἐρήμῳ ταύτῃ, οἱ δὲ υἱοὶ ὑμῶν ἔσονται νεμόμενοι ἐν τῇ ἐρήμῳ τεσσαράκοντα ἔτη καὶ ἀνοίσουσι τὴν πορνείαν ὑμῶν, ἕωσ ἂν ἀναλωθῇ τὰ κῶλα ὑμῶν ἐν τῇ ἐρήμῳ, κατὰ τὸν ἀριθμὸν τῶν ἡμερῶν, ὅσασ κατεσκέψασθε τὴν γῆν, τεσσαράκοντα ἡμέρασ, ἡμέραν τοῦ ἐνιαυτοῦ, λήψεσθε τὰσ ἁμαρτίασ ὑμῶν τεσσαράκοντα ἔτη καὶ γνώσεσθε τὸν θυμὸν τῆσ ὀργῆσ μου. ἐγὼ Κύριοσ ἐλάλησα. ᾖ μὴν οὕτω ποιήσω τῇ συναγωγῇ τῇ πονηρᾷ ταύτῃ τῇ ἐπισυνισταμένῃ ἐπ’ ἐμέ. ἐν τῇ ἐρήμῳ ταύτῃ ἐξαναλωθήσονται καὶ ἐκεῖ ἀποθανοῦνται. καὶ οἱ ἄνθρωποι, οὓσ ἀπέστειλε Μωυσῆσ κατασκέψασθαι τὴν γῆν καὶ παραγενηθέντεσ διεγόγγυσαν κατ’ αὐτῆσ πρὸσ τὴν συναγωγὴν ἐξενέγκαι ρήματα πονηρὰ περὶ τῆσ γῆσ, καὶ ἀπέθανον οἱ ἄνθρωποι οἱ κατείπαντεσ πονηρὰ κατὰ τῆσ γῆσ ἐν τῇ πληγῇ ἔναντι Κυρίου καὶ Ἰησοῦσ υἱὸσ Ναυή, καὶ Χάλεβ υἱὸσ Ἰεφοννὴ ἔζησαν ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων ἐκείνων τῶν πεπορευμένων κατασκέψασθαι τὴν γῆν. Καὶ ἐλάλησε Μωυσῆσ τὰ ρήματα ταῦτα πρὸσ πάντασ υἱοὺσ Ἰσραήλ, καὶ ἐπένθησεν ὁ λαὸσ σφόδρα. καὶ ὀρθρίσαντεσ τὸ πρωί̈ ἀνέβησαν εἰσ τὴν κορυφὴν τοῦ ὄρουσ λέγοντεσ. ἰδοὺ οἵδε ἡμεῖσ ἀναβησόμεθα εἰσ τὸν τόπον, ὃν εἶπε Κύριοσ, ὅτι ἡμάρτομεν. καὶ εἶπε Μωυσῆσ. ἱνατί ὑμεῖσ παραβαίνετε τὸ ρῆμα Κυρίου̣ οὐκ εὔοδα ἔσται ὑμῖν. μὴ ἀναβαίνετε. οὐ γάρ ἐστι Κύριοσ μεθ’ ὑμῶν, καὶ πεσεῖσθε πρὸ προσώπου τῶν ἐχθρῶν ὑμῶν. ὅτι ὁ Ἀμαλὴκ καὶ ὁ Χαναναῖοσ ἐκεῖ ἔμπροσθεν ὑμῶν, καὶ πεσεῖσθε μαχαίρᾳ, οὗ εἵνεκεν ἀπεστράφητε ἀπειθοῦντεσ Κυρίῳ, καὶ οὐκ ἔσται Κύριοσ ἐν ὑμῖν. καὶ διαβιασάμενοι ἀνέβησαν ἐπὶ τὴν κορυφὴν τοῦ ὄρουσ. ἡ δὲ κιβωτὸσ τῆσ διαθήκησ Κυρίου καὶ Μωυσῆσ οὐκ ἐκινήθησαν ἐκ τῆσ παρεμβολῆσ. καὶ κατέβη ὁ Ἀμαλὴκ καὶ ὁ Χαναναῖοσ ὁ ἐγκαθήμενοσ ἐν τῷ ὄρει ἐκείνῳ καὶ ἐτρέψαντο αὐτοὺσ καὶ κατέκοψαν αὐτοὺσ ἕωσ Ἑρμάν. καὶ ἀπεστράφησαν εἰσ τὴν παρεμβολήν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Septuagint, Liber Numeri 14:

(70인역 성경, 민수기 14:)

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION