Sense

1. to be ventured;, within, compass of his daring

Examples

• δόξασ δὲ καὶ τολμητὴσ καὶ φιλοκίνδυνοσ εἶναι πρὸσ τοὺσ πολεμίουσ ἐν ἀρχῇ παῖσ Ἄρεοσ ὠνομάζετο, ταχὺ δὲ τοῖσ ἔργοισ ἐλεγχόμενοσ αὖθισ Ἀφροδίτησ υἱὸσ ἐκαλεῖτο. (Plutarch, Caius Marius, chapter 46 6:1)
• ὁ δὲ νεώτεροσ Ἄνανοσ, ὃν τὴν ἀρχιερωσύνην ἔφαμεν εἰληφέναι, θρασὺσ ἦν τὸν τρόπον καὶ τολμητὴσ διαφερόντωσ, αἱρ́εσιν δὲ μετῄει τὴν Σαδδουκαίων, οἵπερ εἰσὶ περὶ τὰσ κρίσεισ ὠμοὶ παρὰ πάντασ τοὺσ Ιοὐδαίουσ, καθὼσ ἤδη δεδηλώκαμεν. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 20 245:1)

Similar forms

• τόλμης (177)
• τόλμῃ (125)
• τολμῆσαι (60)
• τόλμημα (42)
• τολμήσας (30)
• τολμήματος (30)
• τολμήματα (29)
• τολμηρῶς (26)
• τολμήσει (25)
• τολμήσειν (22)
• τολμηρὸν (20)
• τολμήσαντα (18)
• τολμήσειεν (13)
• τολμημάτων (12)
• τολμητέον (11)
• τόλμησον (11)
• τολμήματι (10)
• τολμήσεις (9)
• τολμήμασιν (9)
• τολμήσομεν (8)
• τολμήσειαν (7)
• τολμηρὸς (7)
• τολμήσαιμι (7)
• τολμήσῃ (7)
• τολμήσετε (6)
• τολμῆσαί (5)
• τολμήσειε (5)
• τολμήμασι (5)
• τολμηροὶ (5)
• τολμήσαι (5)
• τολμήσω (5)
• τολμηρὰ (5)
• τολμηθὲν (4)
• τολμηροῦ (4)
• τολμηρόν (4)
• τολμηθέντα (4)
• τολμήεις (4)
• τολμηρὲ (3)
• τολμήσαντι (3)
• τολμήσαις (3)
• τολμήσῃς (3)
• τολμήσων (3)
• τολμητῇ (3)
• τολμηρός (3)
• τολμήσαντ (3)
• τολμηταὶ (3)
• τολμήσαιεν (3)
• τολμήσωσι (3)
• τολμητὴν (3)
• τολμηροὺς (2)
• τολμήσουσι (2)
• τολμητὰς (2)
• τολμηρῷ (2)
• τόλμησεν (2)
• τολμήεντι (2)
• τολμήσωσιν (2)
• τολμητὴς (2)
• τόλμημ (2)
• τολμηρὰν (2)
• τολμηρῶν (2)
• τολμήμαθ (1)
• τολμήεσσα (1)
• τολμήματί (1)
• τολμηράν (1)
• τολμήσατ (1)
• τολμήσομέν (1)
• τολμητά (1)
• τολμητόν (1)
• τολμηθῶσι (1)
• τολμηροί (1)
• τολμῆσαι] (1)
• τολμήσασα (1)
• τολμηρὰς (1)
• τόλμησόν (1)
• τολμηταί (1)
• τολμηρά (1)
• τολμήσασι (1)
• τολμηρούς (1)
• τολμήσειας (1)
• τολμῇς (1)
• τολμήσατε (1)
• τολ[μήσεις (1)
• τολμητὸς (1)
• τολμήσασαν (1)
• τολμήσητε (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.