Sense

1. to go through hard labour, to suffer hardship or distress
2. to weary, wear out, to be worn out, be sore distressed

Examples

• ΟΥΑΙ τοῖσ ταλαιπωροῦσιν ὑμᾶσ, ὑμᾶσ δὲ οὐδεὶσ ποιεῖ ταλαιπώρουσ, καὶ ὁ ἀθετῶν ὑμᾶσ οὐκ ἀθετεῖ. ἁλώσονται οἱ ἀθετοῦντεσ καὶ παραδοθήσονται καὶ ὡσ σὴσ ἐφ̓ ἱματίου, οὕτωσ ἡττηθήσονται. (Septuagint, Liber Isaiae 33:1)
• ἰδοὺ ὡσ νεφέλη ἀναβήσεται καὶ ὡσ καταιγὶσ τὰ ἅρματα αὐτοῦ, κουφότεροι ἀετῶν οἱ ἵπποι αὐτοῦ. οὐαὶ ἡμῖν, ὅτι ταλαιπωροῦμεν. (Septuagint, Liber Ieremiae 4:13)
• εἶτ’ οὐχ ὕβρισ ταῦτ’ ἐστὶ καὶ πολλὴ τρυφή, ὅτ’ ἐγὼ μὲν ὢν Διόνυσοσ υἱὸσ Σταμνίου αὐτὸσ βαδίζω καὶ πονῶ, τοῦτον δ’ ὀχῶ, ἵνα μὴ ταλαιπωροῖτο μηδ’ ἄχθοσ φέροι; (Aristophanes, Frogs, Prologue 1:17)
• ταλαιπωρεῖν με δεῖ· (Euripides, episode, iambic 19:11)
• οὐ γὰρ δὴ σέ γε εἰκὸσ ἐπὶ τῷ ἀδήλῳ, εἰ βιώσῃ μέχρι πρὸσ τὴν ἀρετήν, τοσούτουσ πόνουσ ἀνέχεσθαι καὶ ταλαιπωρεῖν νύκτωρ καὶ μεθ̓ ἡμέραν οὐκ εἰδότα, εἴ σε πλησίον ἤδη τοῦ ἄκρου γενόμενον τὸ χρεὼν ἐπιστὰν κατασπάσει λαβόμενον τοῦ ποδὸσ ἐξ ἀτελοῦσ τῆσ ἐπίδοσ. (Lucian, 13:9)

Similar forms

• ταλαιπωρίας (58)
• ταλαιπωρίαν (31)
• ταλαίπωρον (29)
• ταλαιπώρους (27)
• Ταλαίπωροι (20)
• ταλαιπωρεῖν (17)
• ταλαιπώρου (15)
• ταλαίπωρ (14)
• ταλαιπωρία (13)
• ταλαιπώρως (13)
• ταλαίπωρε (11)
• ταλαίπωρος (10)
• ταλαιπωρίαις (9)
• ταλαιπώρῳ (8)
• ταλαιπώρων (8)
• ταλαιπωρίᾳ (7)
• ταλαιπώροις (7)
• ταλαιπωρίαι (5)
• ταλαιπωρίην (4)
• ταλαιπωρίης (4)
• ταλαίπωρός (3)
• ταλαιπωροῦσιν (3)
• ταλαιπωρεῖ (2)
• ταλαιπωροῦσι (2)
• ταλαιπωρίη (2)
• ταλαιπωροῖτο (2)
• ταλαιπωροῦντα (2)
• ταλαιπωρῶν (2)
• ταλαίπωρόν (2)
• ταλαίπωρα (2)
• ταλαιπωρήσας (1)
• ταλαιπώρω (1)
• ταλαιπωρεῦσιν (1)
• ταλαιπωρίῃσί (1)
• ταλαιπωρήσεως (1)
• ταλαιπωρῆσαι (1)
• ταλαιπωριῶν (1)
• ταλαιπωρότατα (1)
• ταλαιπωροῦσαν (1)
• ταλαιπωρήσατε (1)
• ταλαιπωρίῃ (1)
• ταλαιπωροῦμεν (1)
• ταλαιπωρηθεὶς (1)
• ταλαιπωρίῃσιν (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.