ταξιάρχης
First declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
ταξιάρχης
ταξιάρχου
Structure:
ταξιαρχ
(Stem)
+
ης
(Ending)
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- τότε καὶ Ἀγαθοκλῆσ ὁ Σάμιοσ ταξιαρχῶν παρ’ Ἀλεξάνδρῳ καὶ τιμώμενοσ παρ’ αὐτοῦ μικροῦ δεῖν συγκαθείρχθη λέοντι διαβληθεὶσ ὅτι δακρύσειε παριὼν τὸν Ἡφαιστίωνοσ τάφον. (Lucian, Calumniae non temere credundum, (no name) 18:1)
- ἔνθα πεζομάχον ἄνδρα τῶν ταξιαρχῶν λέγουσι, παμπόλλουσ ἠγωνισμένον ἀγῶνασ Ἀντωνίῳ καὶ κατατετριμμένον τὸ σῶμα, τοῦ Ἀντωνίου παριόντοσ ἀνακλαύσασθαι καὶ εἰπεῖν· (Plutarch, Antony, chapter 64 1:2)
- ἀπελθόντων δ’ ἐξ Εὐβοίασ τῶν στρατιωτῶν λιποταξίου προσεκλήθη, κἀγὼ ταξιαρχῶν τῆσ φυλῆσ ἠναγκαζόμην κατὰ τοὐνόματοσ τοῦ ἐμαυτοῦ πατρόθεν δέχεσθαι τὴν λῆξιν· (Demosthenes, Speeches 31-40, 21:1)
- οἱ δὲ πρεσβύτατοι τῶν ταξιαρχῶν δεόμενοι καὶ παρακαλοῦντεσ ἐξώρμησαν αὐτόν οὐδὲ γὰρ σκότοσ ἦν παντάπασιν, ἀλλὰ ἡ σελήνη καταφερομένη παρεῖχεν ἔτι τῶν σωμάτων ἱκανὴν ἔποψιν. (Plutarch, Pompey, chapter 32 5:2)
- καὶ τῶν ταξιαρχῶν ἀγόντων εἰσ ἣν ἔδει τάξιν, ἕκαστοσ, ὥσπερ χορόσ, ἄνευ θορύβου μεμελετημένωσ εἰσ τάξιν καὶ πρᾴωσ καθίστατο. (Plutarch, Pompey, chapter 68 5:2)
- καὶ τῶν ταξιάρχων τινὸσ ἀπ’ αὐτομάτου τὸν βραχίονα μύρον ῥόδινον ἐξανθεῖν, καὶ πολλάκισ ἐξαλείφοντασ καὶ ἀπομάττοντασ μηδὲν περαίνειν. (Plutarch, Brutus, chapter 48 1:3)