Ancient Greek-English Dictionary Language

συσπαράσσω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συσπαράσσω συσπαράξω

Structure: συ (Prefix) + σπαράσς (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to tear in pieces

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συσπαράσσω συσπαράσσεις συσπαράσσει
Dual συσπαράσσετον συσπαράσσετον
Plural συσπαράσσομεν συσπαράσσετε συσπαράσσουσιν*
SubjunctiveSingular συσπαράσσω συσπαράσσῃς συσπαράσσῃ
Dual συσπαράσσητον συσπαράσσητον
Plural συσπαράσσωμεν συσπαράσσητε συσπαράσσωσιν*
OptativeSingular συσπαράσσοιμι συσπαράσσοις συσπαράσσοι
Dual συσπαράσσοιτον συσπαρασσοίτην
Plural συσπαράσσοιμεν συσπαράσσοιτε συσπαράσσοιεν
ImperativeSingular συσπάρασσε συσπαρασσέτω
Dual συσπαράσσετον συσπαρασσέτων
Plural συσπαράσσετε συσπαρασσόντων, συσπαρασσέτωσαν
Infinitive συσπαράσσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συσπαρασσων συσπαρασσοντος συσπαρασσουσα συσπαρασσουσης συσπαρασσον συσπαρασσοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συσπαράσσομαι συσπαράσσει, συσπαράσσῃ συσπαράσσεται
Dual συσπαράσσεσθον συσπαράσσεσθον
Plural συσπαρασσόμεθα συσπαράσσεσθε συσπαράσσονται
SubjunctiveSingular συσπαράσσωμαι συσπαράσσῃ συσπαράσσηται
Dual συσπαράσσησθον συσπαράσσησθον
Plural συσπαρασσώμεθα συσπαράσσησθε συσπαράσσωνται
OptativeSingular συσπαρασσοίμην συσπαράσσοιο συσπαράσσοιτο
Dual συσπαράσσοισθον συσπαρασσοίσθην
Plural συσπαρασσοίμεθα συσπαράσσοισθε συσπαράσσοιντο
ImperativeSingular συσπαράσσου συσπαρασσέσθω
Dual συσπαράσσεσθον συσπαρασσέσθων
Plural συσπαράσσεσθε συσπαρασσέσθων, συσπαρασσέσθωσαν
Infinitive συσπαράσσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συσπαρασσομενος συσπαρασσομενου συσπαρασσομενη συσπαρασσομενης συσπαρασσομενον συσπαρασσομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συσπαράξω συσπαράξεις συσπαράξει
Dual συσπαράξετον συσπαράξετον
Plural συσπαράξομεν συσπαράξετε συσπαράξουσιν*
OptativeSingular συσπαράξοιμι συσπαράξοις συσπαράξοι
Dual συσπαράξοιτον συσπαραξοίτην
Plural συσπαράξοιμεν συσπαράξοιτε συσπαράξοιεν
Infinitive συσπαράξειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συσπαραξων συσπαραξοντος συσπαραξουσα συσπαραξουσης συσπαραξον συσπαραξοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συσπαράξομαι συσπαράξει, συσπαράξῃ συσπαράξεται
Dual συσπαράξεσθον συσπαράξεσθον
Plural συσπαραξόμεθα συσπαράξεσθε συσπαράξονται
OptativeSingular συσπαραξοίμην συσπαράξοιο συσπαράξοιτο
Dual συσπαράξοισθον συσπαραξοίσθην
Plural συσπαραξοίμεθα συσπαράξοισθε συσπαράξοιντο
Infinitive συσπαράξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συσπαραξομενος συσπαραξομενου συσπαραξομενη συσπαραξομενης συσπαραξομενον συσπαραξομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to tear in pieces

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION