Ancient Greek-English Dictionary Language

συννέμω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συννέμω συννεμῶ

Structure: συν (Prefix) + νέμ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to tend together, to make one's associate

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συννέμω συννέμεις συννέμει
Dual συννέμετον συννέμετον
Plural συννέμομεν συννέμετε συννέμουσιν*
SubjunctiveSingular συννέμω συννέμῃς συννέμῃ
Dual συννέμητον συννέμητον
Plural συννέμωμεν συννέμητε συννέμωσιν*
OptativeSingular συννέμοιμι συννέμοις συννέμοι
Dual συννέμοιτον συννεμοίτην
Plural συννέμοιμεν συννέμοιτε συννέμοιεν
ImperativeSingular συννέμε συννεμέτω
Dual συννέμετον συννεμέτων
Plural συννέμετε συννεμόντων, συννεμέτωσαν
Infinitive συννέμειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συννεμων συννεμοντος συννεμουσα συννεμουσης συννεμον συννεμοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συννέμομαι συννέμει, συννέμῃ συννέμεται
Dual συννέμεσθον συννέμεσθον
Plural συννεμόμεθα συννέμεσθε συννέμονται
SubjunctiveSingular συννέμωμαι συννέμῃ συννέμηται
Dual συννέμησθον συννέμησθον
Plural συννεμώμεθα συννέμησθε συννέμωνται
OptativeSingular συννεμοίμην συννέμοιο συννέμοιτο
Dual συννέμοισθον συννεμοίσθην
Plural συννεμοίμεθα συννέμοισθε συννέμοιντο
ImperativeSingular συννέμου συννεμέσθω
Dual συννέμεσθον συννεμέσθων
Plural συννέμεσθε συννεμέσθων, συννεμέσθωσαν
Infinitive συννέμεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συννεμομενος συννεμομενου συννεμομενη συννεμομενης συννεμομενον συννεμομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION