Sense

1. to break down at once

Examples

• ἡ δ’ ὄψισ αὕτη τὸ θάρσοσ αὔξουσα καὶ παρακαλοῦσα τὴν ὁρμὴν ἐποίει φιλοπαράβολον καὶ πρόθυμον ἐπὶ τοὺσ κινδύνουσ, ἡ μὲν γὰρ ἐν τοῖσ ἄλλοισ θεάμασι πολυτέλεια τρυφὴν ἐπάγεται καὶ μαλακίαν ἐνδίδωσι τοῖσ χρωμένοισ, ὥσπερ ὑπὸ νυγμῶν καὶ γαργαλισμῶν τῆσ αἰσθήσεωσ συνεπικλώσησ τὴν διάνοιαν, ἡ δ’ εἰσ τὰ τοιαῦτα ῥώννυσι καὶ μεγαλύνει τὸν θυμόν, ὥσπερ Ὅμηροσ ἐποίησε τὸν Ἀχιλλέα τῶν καινῶν ὅπλων παρατεθέντων ἐγγὺσ ὑπὸ τῆσ ὄψεωσ οἱο͂ν ὀργῶντα καὶ φλεγόμενον πρὸσ τὴν δι’ αὐτῶν ἐνέργειαν. (Plutarch, Philopoemen, chapter 9 6:1)

Similar forms

• συνεπικλώσης (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.