Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συνεκπονέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συνεκπονέω συνεκπονήσω

Structure: συν (Prefix) + ἐκ (Prefix) + πονέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to help in working out, to help in achieving or effecting
  2. to assist to the utmost
  3. to assist in supporting

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεκπονῶ συνεκπονεῖς συνεκπονεῖ
Dual συνεκπονεῖτον συνεκπονεῖτον
Plural συνεκπονοῦμεν συνεκπονεῖτε συνεκπονοῦσιν*
SubjunctiveSingular συνεκπονῶ συνεκπονῇς συνεκπονῇ
Dual συνεκπονῆτον συνεκπονῆτον
Plural συνεκπονῶμεν συνεκπονῆτε συνεκπονῶσιν*
OptativeSingular συνεκπονοῖμι συνεκπονοῖς συνεκπονοῖ
Dual συνεκπονοῖτον συνεκπονοίτην
Plural συνεκπονοῖμεν συνεκπονοῖτε συνεκπονοῖεν
ImperativeSingular συνεκπόνει συνεκπονείτω
Dual συνεκπονεῖτον συνεκπονείτων
Plural συνεκπονεῖτε συνεκπονούντων, συνεκπονείτωσαν
Infinitive συνεκπονεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεκπονων συνεκπονουντος συνεκπονουσα συνεκπονουσης συνεκπονουν συνεκπονουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεκπονοῦμαι συνεκπονεῖ, συνεκπονῇ συνεκπονεῖται
Dual συνεκπονεῖσθον συνεκπονεῖσθον
Plural συνεκπονούμεθα συνεκπονεῖσθε συνεκπονοῦνται
SubjunctiveSingular συνεκπονῶμαι συνεκπονῇ συνεκπονῆται
Dual συνεκπονῆσθον συνεκπονῆσθον
Plural συνεκπονώμεθα συνεκπονῆσθε συνεκπονῶνται
OptativeSingular συνεκπονοίμην συνεκπονοῖο συνεκπονοῖτο
Dual συνεκπονοῖσθον συνεκπονοίσθην
Plural συνεκπονοίμεθα συνεκπονοῖσθε συνεκπονοῖντο
ImperativeSingular συνεκπονοῦ συνεκπονείσθω
Dual συνεκπονεῖσθον συνεκπονείσθων
Plural συνεκπονεῖσθε συνεκπονείσθων, συνεκπονείσθωσαν
Infinitive συνεκπονεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεκπονουμενος συνεκπονουμενου συνεκπονουμενη συνεκπονουμενης συνεκπονουμενον συνεκπονουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεκπονήσω συνεκπονήσεις συνεκπονήσει
Dual συνεκπονήσετον συνεκπονήσετον
Plural συνεκπονήσομεν συνεκπονήσετε συνεκπονήσουσιν*
OptativeSingular συνεκπονήσοιμι συνεκπονήσοις συνεκπονήσοι
Dual συνεκπονήσοιτον συνεκπονησοίτην
Plural συνεκπονήσοιμεν συνεκπονήσοιτε συνεκπονήσοιεν
Infinitive συνεκπονήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεκπονησων συνεκπονησοντος συνεκπονησουσα συνεκπονησουσης συνεκπονησον συνεκπονησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεκπονήσομαι συνεκπονήσει, συνεκπονήσῃ συνεκπονήσεται
Dual συνεκπονήσεσθον συνεκπονήσεσθον
Plural συνεκπονησόμεθα συνεκπονήσεσθε συνεκπονήσονται
OptativeSingular συνεκπονησοίμην συνεκπονήσοιο συνεκπονήσοιτο
Dual συνεκπονήσοισθον συνεκπονησοίσθην
Plural συνεκπονησοίμεθα συνεκπονήσοισθε συνεκπονήσοιντο
Infinitive συνεκπονήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεκπονησομενος συνεκπονησομενου συνεκπονησομενη συνεκπονησομενης συνεκπονησομενον συνεκπονησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεξεπόνουν συνεξεπόνεις συνεξεπόνειν*
Dual συνεξεπονεῖτον συνεξεπονείτην
Plural συνεξεπονοῦμεν συνεξεπονεῖτε συνεξεπόνουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεξεπονούμην συνεξεπονοῦ συνεξεπονεῖτο
Dual συνεξεπονεῖσθον συνεξεπονείσθην
Plural συνεξεπονούμεθα συνεξεπονεῖσθε συνεξεπονοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τοῦ γήρωσ δέ μοι συνεκπονοῦσα κῶλον ἰατρὸσ γενοῦ. (Euripides, Ion, episode8)

Synonyms

  1. to assist to the utmost

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION