뜻

1. to lead out together, to be carried away together

예문

• ὅσῳ γὰρ χρόνοσ γέγονε πλείων, καὶ φίλουσ πλείονασ καὶ συναγωνιστὰσ πεποίηκεν, οὓσ οὔτε συνεξάγειν ἑαυτῷ πάντασ ἐνδέχεται καθάπερ διδασκάλῳ χορὸν οὔτ’ ἐγκαταλείπειν δίκαιον· (Plutarch, An seni respublica gerenda sit, chapter, section 7 7:1)

  (플루타르코스, An seni respublica gerenda sit, chapter, section 7 7:1)

• αἵ τε τοῖσ πενθοῦσιν ἐφέσεισ τοῦ ἀποκλαῦσαι καὶ ἀποδύρασθαι πολύ τι τῆσ λύπησ ἅμα τῷ δακρύῳ συνεξάγουσιν· (Plutarch, De cohibenda ira, section 5 3:3)

  (플루타르코스, De cohibenda ira, section 5 3:3)

• εἰ τοῦτ’ ἔστ’ ἀδίκημ’, ἀδικῶ, αἵ τε τοῖσ πενθοῦσιν ἐφέσεισ τοῦ ἀποκλαῦσαι καὶ ἀποδύρασθαι πολύ τι τῆσ λύπησ ἅμα τῷ δακρύῳ συνεξάγουσιν ὁ δὲ θυμὸσ ἐκριπίζεται μᾶλλον οἷσ πράττουσι καὶ λέγουσιν οἱ ἐν αὐτῷ καθεστῶτεσ. (Plutarch, De cohibenda ira, section 53)

  (플루타르코스, De cohibenda ira, section 53)

• οἱ γὰρ νέοι τοὺσ βραδεῖσ καὶ γέροντασ ἢδη συνεξάγουσιν ἐπὶ θήραν· (Plutarch, De sollertia animalium, chapter, section 17 5:3)

  (플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 17 5:3)

• σκάρου μὲν γὰρ ἄγκιστρον καταπιόντοσ, οἱ παρόντεσ σκάροι προσαλλόμενοι τὴν ὁρμιὰν ἀποτρώγουσιν οὗτοι δὲ καὶ τοῖσ εἰσ κύρτον ἐμπεσοῦσι τὰσ οὐρὰσ παραδόντεσ ἔξωθεν ἕλκουσι δάκνοντασ προθύμωσ καὶ συνεξάγουσιν. (Plutarch, De sollertia animalium, chapter, section 25 1:1)

  (플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 25 1:1)

유사 형태

• συνεξαιρεῖν (4)
• συνεξαίρει (3)
• συνεξάπτειν (2)
• συνεξάπτει (2)
• συνεξαιρεῖ (2)
• συνεξαπατᾶν (2)
• συνεξάγεται (1)
• συνεξανθεῖν (1)
• συνεξάρας (1)
• συνεξαγάγω (1)
• συνεξαίρειν (1)
• συνεξανύτων (1)
• συνεξάγειν (1)
• συνεξανέστη (1)
• συνεξᾶραι (1)
• συνεξαγέτην (1)
• συνεξανύειν (1)
• συνεξαρθεὶς (1)
• συνεξαγαγών (1)
• συνεξαῖρον (1)
• συνεξᾶραί (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.