Ancient Greek-English Dictionary Language

συναντλέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: συναντλέω συναντλήσω

Structure: συν (Prefix) + ἀντλέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to drain along with, to join, in bearing all

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναντλῶ συναντλεῖς συναντλεῖ
Dual συναντλεῖτον συναντλεῖτον
Plural συναντλοῦμεν συναντλεῖτε συναντλοῦσιν*
SubjunctiveSingular συναντλῶ συναντλῇς συναντλῇ
Dual συναντλῆτον συναντλῆτον
Plural συναντλῶμεν συναντλῆτε συναντλῶσιν*
OptativeSingular συναντλοῖμι συναντλοῖς συναντλοῖ
Dual συναντλοῖτον συναντλοίτην
Plural συναντλοῖμεν συναντλοῖτε συναντλοῖεν
ImperativeSingular συνάντλει συναντλείτω
Dual συναντλεῖτον συναντλείτων
Plural συναντλεῖτε συναντλούντων, συναντλείτωσαν
Infinitive συναντλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
συναντλων συναντλουντος συναντλουσα συναντλουσης συναντλουν συναντλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναντλοῦμαι συναντλεῖ, συναντλῇ συναντλεῖται
Dual συναντλεῖσθον συναντλεῖσθον
Plural συναντλούμεθα συναντλεῖσθε συναντλοῦνται
SubjunctiveSingular συναντλῶμαι συναντλῇ συναντλῆται
Dual συναντλῆσθον συναντλῆσθον
Plural συναντλώμεθα συναντλῆσθε συναντλῶνται
OptativeSingular συναντλοίμην συναντλοῖο συναντλοῖτο
Dual συναντλοῖσθον συναντλοίσθην
Plural συναντλοίμεθα συναντλοῖσθε συναντλοῖντο
ImperativeSingular συναντλοῦ συναντλείσθω
Dual συναντλεῖσθον συναντλείσθων
Plural συναντλεῖσθε συναντλείσθων, συναντλείσθωσαν
Infinitive συναντλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συναντλουμενος συναντλουμενου συναντλουμενη συναντλουμενης συναντλουμενον συναντλουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναντλήσω συναντλήσεις συναντλήσει
Dual συναντλήσετον συναντλήσετον
Plural συναντλήσομεν συναντλήσετε συναντλήσουσιν*
OptativeSingular συναντλήσοιμι συναντλήσοις συναντλήσοι
Dual συναντλήσοιτον συναντλησοίτην
Plural συναντλήσοιμεν συναντλήσοιτε συναντλήσοιεν
Infinitive συναντλήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συναντλησων συναντλησοντος συναντλησουσα συναντλησουσης συναντλησον συναντλησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναντλήσομαι συναντλήσει, συναντλήσῃ συναντλήσεται
Dual συναντλήσεσθον συναντλήσεσθον
Plural συναντλησόμεθα συναντλήσεσθε συναντλήσονται
OptativeSingular συναντλησοίμην συναντλήσοιο συναντλήσοιτο
Dual συναντλήσοισθον συναντλησοίσθην
Plural συναντλησοίμεθα συναντλήσοισθε συναντλήσοιντο
Infinitive συναντλήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συναντλησομενος συναντλησομενου συναντλησομενη συναντλησομενης συναντλησομενον συναντλησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION