Ancient Greek-English Dictionary Language

συναναγκάζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συναναγκάζω συναναγκάσω

Structure: συν (Prefix) + ἀναγκάζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to join or assist in compelling, to be compelled at the same time
  2. to execute by force also, extorted

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναναγκάζω συναναγκάζεις συναναγκάζει
Dual συναναγκάζετον συναναγκάζετον
Plural συναναγκάζομεν συναναγκάζετε συναναγκάζουσιν*
SubjunctiveSingular συναναγκάζω συναναγκάζῃς συναναγκάζῃ
Dual συναναγκάζητον συναναγκάζητον
Plural συναναγκάζωμεν συναναγκάζητε συναναγκάζωσιν*
OptativeSingular συναναγκάζοιμι συναναγκάζοις συναναγκάζοι
Dual συναναγκάζοιτον συναναγκαζοίτην
Plural συναναγκάζοιμεν συναναγκάζοιτε συναναγκάζοιεν
ImperativeSingular συνανάγκαζε συναναγκαζέτω
Dual συναναγκάζετον συναναγκαζέτων
Plural συναναγκάζετε συναναγκαζόντων, συναναγκαζέτωσαν
Infinitive συναναγκάζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συναναγκαζων συναναγκαζοντος συναναγκαζουσα συναναγκαζουσης συναναγκαζον συναναγκαζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναναγκάζομαι συναναγκάζει, συναναγκάζῃ συναναγκάζεται
Dual συναναγκάζεσθον συναναγκάζεσθον
Plural συναναγκαζόμεθα συναναγκάζεσθε συναναγκάζονται
SubjunctiveSingular συναναγκάζωμαι συναναγκάζῃ συναναγκάζηται
Dual συναναγκάζησθον συναναγκάζησθον
Plural συναναγκαζώμεθα συναναγκάζησθε συναναγκάζωνται
OptativeSingular συναναγκαζοίμην συναναγκάζοιο συναναγκάζοιτο
Dual συναναγκάζοισθον συναναγκαζοίσθην
Plural συναναγκαζοίμεθα συναναγκάζοισθε συναναγκάζοιντο
ImperativeSingular συναναγκάζου συναναγκαζέσθω
Dual συναναγκάζεσθον συναναγκαζέσθων
Plural συναναγκάζεσθε συναναγκαζέσθων, συναναγκαζέσθωσαν
Infinitive συναναγκάζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συναναγκαζομενος συναναγκαζομενου συναναγκαζομενη συναναγκαζομενης συναναγκαζομενον συναναγκαζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναναγκάσω συναναγκάσεις συναναγκάσει
Dual συναναγκάσετον συναναγκάσετον
Plural συναναγκάσομεν συναναγκάσετε συναναγκάσουσιν*
OptativeSingular συναναγκάσοιμι συναναγκάσοις συναναγκάσοι
Dual συναναγκάσοιτον συναναγκασοίτην
Plural συναναγκάσοιμεν συναναγκάσοιτε συναναγκάσοιεν
Infinitive συναναγκάσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συναναγκασων συναναγκασοντος συναναγκασουσα συναναγκασουσης συναναγκασον συναναγκασοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναναγκάσομαι συναναγκάσει, συναναγκάσῃ συναναγκάσεται
Dual συναναγκάσεσθον συναναγκάσεσθον
Plural συναναγκασόμεθα συναναγκάσεσθε συναναγκάσονται
OptativeSingular συναναγκασοίμην συναναγκάσοιο συναναγκάσοιτο
Dual συναναγκάσοισθον συναναγκασοίσθην
Plural συναναγκασοίμεθα συναναγκάσοισθε συναναγκάσοιντο
Infinitive συναναγκάσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συναναγκασομενος συναναγκασομενου συναναγκασομενη συναναγκασομενης συναναγκασομενον συναναγκασομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • μετὰ δὲ ταῦτα τῶν περὶ Κρατερὸν στεγνὰ κατασκευασάντων καὶ συναναγκαζόντων τοὺσ πολεμίουσ μένειν τὸν χειμῶνα καὶ διακαρτερεῖν ἐν τόποισ χιονοβολουμένοισ καὶ τροφῆσ ἐνδεέσιν εἰσ τοὺσ ἐσχάτουσ ἦλθον κινδύνουσ· (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 18, chapter 25 1:4)

Synonyms

  1. to join or assist in compelling

    • συμπείθω (to join or assist in persuading, to help in persuading, to allow oneself to be persuaded at the same time)

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION